-
41 ερως
- ωτος ὅ тж. pl.1) любовь, преимущ. страсть(ὅ ἔ. πάθος ἀλόγιστον Arst.)
ἔ. ἀνίκατος μάχαν Soph. — любовь, непобедимая в борьбе;ἔρωτ΄ ἐρᾶν Eur. — страстно любить, пылать любовью2) страстное желание, горячее стремление(τινός Aesch., περί τι Plat. и πρός τι Luc.)
ἔρωτα σχὼν τῆς Ἑλλάδος τύραννος γενέσθαι Her. — (Павсаний), жаждущий стать властелином Эллады;ἔ. ἐνέπεσε τοῖς πᾶσιν ἐκπλεῦσαι Thuc. — всеми овладело страстное желание отплыть, т.е. участвовать в морском походе;ἔ. αὐτὸν ἔσχε τῶν σκιερῶν σχηνημάτων Xen. — его потянуло к тенистым шатрам;ἔρωτες πόλεως Arph. — влечение к городу3) предмет любви, любовь(ἀπρόσικτος Pind.)
4) наслаждение, радостьἔφριξα ἔρωτι Soph. — я затрепетал от радости
-
42 ευαπαλλακτος
-
43 ευλαβεομαι
(impf. εὐλαβούμην и ηὐλαβούμην, fut. εὐλαβήσομαι и εὐλαβηθήσομαι, aor. εὐλαβήθην и ηὐλαβήθην)1) остерегаться, беречься, заботиться(τι Arst., περί τι Plat., περί τινος Plat., Diod. и ἀμφί τινι Luc.)
2) оберегать себя, принимать меры предосторожности (против чего-л.), избегать(τέν κύνα Arph.; πενίαν Plat.; τὸν φθόνον Dem.; τὰ αἴσχιστα τῶν ῥημάτων Plut.)
εὐλαβηθῶμέν τι πάθος μέ πάθωμεν Plat. — поостережемся, как бы не стать нам жертвой какой-л. беды;εὐ. λέγειν Plat. — не решаться сказать;εὐλαβούμενος πεσεῖν Soph. — опасающийся совершить ошибку;εὐλαβούμενος ἠρόμην Plat. — я осторожно спросил;εὐλαβηθεὴς μέ … NT. — боясь, как бы не …3) подстерегать, выжидать(καιρόν Eur.)
4) окружать уважением, почитать, чтить(τὸν θεόν Plat.: τὸν δῆμον Plut.)
-
44 ηπατικος
-
45 ηστικος
-
46 θεραπευτος
-
47 θηλυφανης
-
48 καταπαλαιω
1) брать верх ( в состязании), побеждать, одолевать(τινά Arph.; τὸν Ἔρωτα Luc.; τὸν ἀνταγωνιστήν Plut.; πάθος λόγῳ Sext.)
καταπαλαισθεὴς ὑπὸ θανάτου Luc. — сраженный смертью2) опровергать(τὰ ῥηθέντα Plat.)
οἱ λόγοι καταπαλαίουσιν λόγους погов. Eur. — одни доводы опровергают другие, т.е. нет неопровержимых доводов -
49 καταπτυστος
2, Anacr. 3достойный оплевания, презренный, отвратительный(αἱ κόραι = Γοργόνες, πάθος Aesch.)
ὦ κατάπτυστον κάρα! Eur. — о, презренная тварь! -
50 κατοικτιζω
(fut. κατοικτίσω - атт. κατοικτιῶ) тж. med.1) чувствовать сострадание, жалеть, сочувствовать(πάθος, τινά Aesch.; τοὺς πόνους τινός Soph.; συμφοράς τινος Eur.)
2) вызывать или внушать сострадание(ῥήματα κατοικίσαντα Soph.)
3) жаловаться, плакаться, сетовать(ἐπί τι Her.)
4) жалеть, щадить(χιτῶνος ἔργον Aesch.)
5) жалеть, оплакивать(στρατόν Aesch.)
-
51 κατολισθανω
досл. соскальзывать, перен. впадать, попадать, быть увлеченным(ἐς πάθος Luc.)
-
52 κολαζω
(2 л. sing. fut. κολᾷ = κολάσῃ) тж. med.1) досл. (о растениях) обрезывать (лишние ветви), подрезывать, подчищать, перен. вводить в рамки, сдерживать, умерять, обуздывать(τὰς ἐπιθυμίας, τὸ πλεονάζον, τὸ πάθος Plut.)
τὸ εὐπειθὲς καὴ κεκολασμένον Arst. — послушание и дисциплинированность;δίαιτα κεκολασμένη Luc. — строгий образ жизни2) наказывать, карать(τινὰ λόγοις Soph.; τοὺς κακοὺς θανάτῳ Eur.; πληγαῖς Plat.)
τὰ σεμνὰ ἔπη κ. τινά Soph. — карать кого-л. суровыми словами;ἐν ταῖς ἀδικίαις κολάζεσθαι Thuc. — быть караемым за проступки -
53 κρυπτος
-
54 κυναγχικος
-
55 μεταχειριζω
(атт. 3 л. pl. fut. μεταχειριοῦνται) преимущ. med.1) держать в своих руках, владеть, пользоваться(σκῆπτρον Eur.; χρήματα Her.; χρυσοῦ Plat.; τόξον Plut.)
2) управлять, руководить(τὰ δημόσια Thuc.)
τὸν πόλεμον μ. Thuc. — вести войну, руководить военными действиями;μεταχειρίζεσθαι μεγίστας ἀρχάς Plat. — занимать крупнейшие посты;χρηστῶς μεταχειρίζεσθαι πρᾶγμά τι Arph. — отлично справиться с каким-л. делом3) (с кем-л.) обращаться, поступать(χαλεπῶς τινα Thuc.; τινα ὡς ἀδικοῦντα Plat.)
4) заниматься, изучать, развивать(φιλοσοφίαν, ἀστρονομίαν, μουσικήν Plat.)
μεταχειρίσαι τὰ περὴ τὰς ναῦς Thuc. — организовать судостроение;παιδείαν μετακεχειρισμένοι Plat. — получившие образование5) med. досл. облегчать, перен. лечить(τοὺς νοσώδεις Plat.)
ὡς ἀλυπότατα μ. τὸ πάθος Lys. — как можно больше облегчить страдание -
56 οδυνηρος
-
57 οξυκωκυτος
-
58 ορεκτικος
31) стремящийся, устремляющийся, целеустремленный(τὸ κινοῦν Arst.)
2) возбуждающий желание(πάθος Plut.)
-
59 ουλιος
-
60 παρακατεχω
1) удерживать, сдерживать(τινά Thuc.; τέν ὁρμήν τινος Polyb.; τῷ λογισμῷ τὸ πάθος Plut.)
2) задерживать, не пускать (sc. τὸν βουλόμενον εἰσιέναι Polyb.)3) успокаивать, утолять(τὰς ὠδῖνας Diod.)
См. также в других словарях:
Πάθος — (pathos) (греч.) страсть, страдание; состояние, свойство. Философский энциклопедический словарь. М.: Советская энциклопедия. Гл. редакция: Л. Ф. Ильичёв, П. Н. Федосеев, С. М. Ковалёв, В. Г. Панов. 1983 … Философская энциклопедия
πάθος — that which happens neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πάθος — Κάθε πάθηση του οργανισμού. Λέγεται επίσης κάθε πάθημα, συμφορά, περιπέτεια αλλά και κάθε ακατανίκητη επιθυμία, ορμή, σαρκική ακράτεια. Στην Ψυχολογία π. λέγεται η συνεχής διάθεση ενός ανθρώπου για την επικράτηση κάποιας επιθυμίας του. Στην Τέχνη … Dictionary of Greek
παθός — Κάθε πάθηση του οργανισμού. Λέγεται επίσης κάθε πάθημα, συμφορά, περιπέτεια αλλά και κάθε ακατανίκητη επιθυμία, ορμή, σαρκική ακράτεια. Στην Ψυχολογία π. λέγεται η συνεχής διάθεση ενός ανθρώπου για την επικράτηση κάποιας επιθυμίας του. Στην Τέχνη … Dictionary of Greek
πάθος — το γεν. ους, πληθ. τα πάθη και πάθια 1. αρρώστια, νόσημα σωματικό. 2. περιπέτεια, βάσανο, μαρτύριο: Υπόφερε του Χριστού τα πάθη. 3. ζωηρό συναίσθημα, ορμή, μίσος κτλ.: Μισεί με πάθος τους ψεύτες. 4. ζωηρή τάση, επιθυμία για κάτι: Έχει πάθος με τη … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
παθός — ο ού, αυτός που έπαθε κάτι και ξέρει για το λόγο αυτό: Ο παθός είναι μαθός … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
Πρὸς τὸ πάθος καὶ ἡ ἔμπλαστρος. — πρὸς τὸ πάθος καὶ ἡ ἔμπλαστρος. См. По ране и пластырь … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
πάθει — πάθος that which happens neut nom/voc/acc dual (attic epic) πάθεϊ , πάθος that which happens neut dat sg (epic ionic) πάθος that which happens neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παθιάζω — [πάθος] 1. προκαλώ σε κάποιον έντονο ενδιαφέρον, πάθος για κάτι («προσπαθεί να τήν παθιάσει από μικρή με τον χορό») 2. (το ενεργ. και το μέσ.) παθιάζομαι α) υποφέρω από οργανική ή ψυχική ασθένεια («επάθιασε από τα βάσανα και τις πίκρες».) β)… … Dictionary of Greek
παθοῖν — πάθος that which happens neut gen/dat dual (attic epic doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
παθέεσσι — πάθος that which happens neut dat pl (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)