ὀξυκώκυτος

См. также в других словарях:

• οξυκώκυτος — ὀξυκώκυτος, ον (Α) αυτός που θρηνήθηκε με γοερές κραυγές («παιδὸς τόδ ᾔσθετ ὀξυκώκυτον πάθος», Σοφ.). [ΕΤΥΜΟΛ. < οξυ * + κωκυτός «θρήνος»] …   Dictionary of Greek

• ὀξυκώκυτον — ὀξυκώκῡτον , ὀξυκώκυτος wailed with shrill cries masc/fem acc sg ὀξυκώκῡτον , ὀξυκώκυτος wailed with shrill cries neut nom/voc/acc sg …   Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)

• οξυ- — (ΑΜ οξυ ) α συνθετικό πολλών λέξεων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής που ανάγεται στο επίθ. ὀξύς και προσδίδει στο β συνθετικό την ιδιότητα τού αιχμηρού, τού μυτερού (πρβλ. οξύ ρρινος, οξύ ρρυγχος), τού διαπεραστικού (πρβλ. οξύ τονος, οξύ φωνος),… …   Dictionary of Greek