-
21 πελέκεσιν
πέλεκυςaxe: fem dat pl -
22 πελέκεσσι
πέλεκυςaxe: fem dat pl (epic) -
23 πελέκεσσιν
πέλεκυςaxe: fem dat pl (epic) -
24 πελέκη
πέλεκυςaxe: fem nom /voc /acc dual (doric aeolic)πελεκάωhew: pres imperat act 2nd sg (doric)πελεκάωhew: pres imperat act 2nd sg (epic doric ionic aeolic)πελεκάωhew: imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) -
25 πέλεκυν
πέλεκυςaxe: fem acc sg -
26 πελεκεσι
-
27 πελεκεσσι
-
28 Τένεδος
Τένεδος, ἡ, Tenedos, Il.1.38, etc.: hence [full] Τενέδιος ἄνθρωπος, prov. ἐπὶ τῶν φοβερῶν τὰς ὄψεις, Men.200; Τ. αὐλητής, prov. of false accusation, St.Byz.; Τ. ξυνήγορος a sharp-tongued advocate, Id.; Τ. πέλεκυς,A v. πέλεκυς 1.2.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > Τένεδος
-
29 πελεκίζω
πελεκίζω pf. pass. ptc. πεπελεκισμένος behead (with an ax) (πέλεκυς), normally an act of capital punishment (Polyb. 1, 7, 12; 11, 30, 2; Diod S 19, 101, 3; Strabo 16, 2, 18; Plut., Ant. 36, 4; Jos., Ant. 20, 117; loanw. in rabb.) Rv 20:4.—B. 561. DELG s.v. πέλεκυς. M-M. -
30 πρύτανις
πρύτανις, ὁ, der Prytan, eigtl. Fürst, Herrscher, (verwandt mit πρῶτος); στεροπᾶν κεραυνῶν τε πρύτανις ist Zeus, Pind. P. 6, 24, u. πρύτανι κύριε πολλῶν ἀγυιᾶν, P. 2, 58, der König Hiero; μακάρων πρύτανις, Aesch. Prom. 169, Zeus; Κρόνιε πρύτανι, Eur. Troad. 1288; πρύτανιν καὶ ἐπιστάτην ἑλέσϑαι, Plat. Prot. 338 a. – In mehrern griechischen Freistaaten die höchste obrigkeitliche Person; in Athen im Rathe der Fünfhundert der zehnte Theil desselben, funfzig Senatoren aus einer φυλή, die nach dem Loose abwechselnd (vgl. πρυτανεία) den Vorsitz und Vortrag im Rathe und in der Volksversammlung führten, die sämmtlichen Geschäfte des Rathes leiteten und täglich im πρυτανεῖον zusammen speis'ten; πλὴν βουλῆς καὶ πρυτάνεων, Plat. Legg. VI, 766 b, u. öfter, vgl. Herm. gr. Staatsalterth. §. 127 u. s. ναύκραρος. – Bei sp. D. übh. Hauptperson, Meister, wie Herodot Ἰάδος ἀρχαίης ἱστορίης πρύτανις heißt, Ep. ad. 533 ( App. 212); Leon. Tar. 4 (VI, 205) nennt auch das Beil τέχνας ὁ πρύτανις πέλεκυς.
-
31 πελεκύδιον
πελεκύδιον, τό, dim. von πέλεκυς.
-
32 πέλυξ
-
33 στιβαρός
στιβαρός, eigtl. dicht zusammengedrängt, gedrungen, derb u. kräftig; oft Hom. u. Hes.; von gedrungenen, starkmuskeligen, kräftigen Gliedern: ὦμος, Il. 5, 400; αὐχήν, 18, 415, βραχίονες, Od. 18, 69; χείρ, Il. 13, 505; öfters χερσὶ στιβαρῇσιν, wie z. B. 12, 397; von festen harten Waffen: ἔγχος, 5, 746 u. öfter; σάκος, 3, 335 u. sonst; δίσκον στιβαρώτερον οὐκ ὀλίγον περ, Od. 8, 187; u. adv., πύλας πύκα στιβαρῶς ἀραρυίας, Il. 12, 454, fest, dicht zusammengefügt; – πέλεκυς, Philp. 15 (VI, 103); von Menschen, στιβαρά τις φαίνε ται καὶ καρτερά, Ar. Thesm. 639; auch in sp. Prosa, λέξις, gedrungener Stil, D. Hal. iud. de Thuc. 24, 1; στιβαρῶς φροντίζειν, M. Ant. 8, 5.
-
34 στελεχη-τόμος
στελεχη-τόμος, Stamme schneidend, abhauend, πέλεκυς Philp. 15 (VI, 103).
-
35 σκέπαρνον
σκέπαρνον, τό, 1) ein zweischneidiges Beil der Zimmerleute, eine Holzaxt, bes. zum Behauen u. Glätten der Baumstämme; ἐΰξοος, Od. 5, 237, vgl. 9, 391, wo es neben πέλεκυς genannt ist, welches größer ist; ἀμφίξοον, Leon. Tar. 4 (VI, 205); Luc. Iup. conf. 11. – 2) wegen der Aehnlichkeit, ein chirurgischer Verband, Gal. – Bei Artemid. 4, 24 heißt komisch die Schaafhaut so, von ἄρνα σκέπω. – [Σκ macht bei Hom. keine Position in diesem Worte.]
-
36 φόνιος
φόνιος, auch zweier Endgn, nur poet., zum Morde gehörig, mörderisch; ἐν ἄλγεσι φονίοις Pind. frg. 97; δράκων, mordgierig, Aesch. Pers. 82; πληγή, mordend, Ch. 310, wie Ἀΐδας Soph. O. C. 1686; πέλεκυς El. 99; oft Eur.; φόνια δέρκεσϑαι, Ar. Ran. 1332. – Auch vom Morde herrührend, blutig, χεῖρας φονίας ἐπικρύπτει Aesch. Eum. 307; auch σταγόνες Ch. 394; κοπίς Add. 3 (VI, 228); φονιώτερον ἰόν Maneth. 2, 196.
-
37 χαλκ-έλατος
χαλκ-έλατος, poet. = χαλκήλατος, πέλεκυς Pind. Ol. 7, 36, u. sp. D., wie Paul. Sil. 16 (V, 217) χαλκελάτους ϑαλάμους.
-
38 χάλκεος
χάλκεος, auch 2 Endungen, Il. 18, 222 (sonst fem. χαλκείη), u. Folgde, att. zsgzgn χαλκοῦς, ῆ, οῦν, obwohl die Att. auch χάλκεος brauchten, s. Lob. Phryn. 207, – 1) ehern, von Erz od. Kupfer gemacht; oft bei Hom.: οὐδός Il. 8, 15, κέραμος 5, 387, δόμος 18, 371, τεῖχος Od. 10, 4; oft von Waffen, wie ϑώρηξ Il. 13, 398, χιτών 13, 440, πέλεκυς Od. 5, 235, ἔγχος Il. 3, 317 u. oft, σάκος 7, 220 u. sonst, ξίφος 3, 335. 16, 136; ἄξων 13, 30; οὐρανός 17, 425, wie Pind. P. 10, 27, im eigtl. Sinne (?), von Erz gemacht, wie das Himmelsgewölbe gedacht wurde; auch Ἄρης heißt so, von seiner Waffenrüstung, Il. 5, 704, wie Pind. Ol. 11, 15 I. 3, 33, der auch ἔγχος, λόγχα u. ä. so bezeichnet; dagegen χάλκεος Ζεύς, Ποσειδῶν, sind eherne Standbilder des Zeus u. des Poseidon bei Her. 9, 81; χάλκεον ἱστάναι τινά, Einen in Erz aufstellen, ihm eine eherne Bildsäule setzen, s. Wolf Dem. Lpt. 339; ἀνδριάντα χαλκοῦν ἐργάσασϑαι Plat. Eryx. 402 a. – Von ehernen Gefäßen, wie λέβης, Aesch. Ch. 675 Soph. Tr. 553 u. sonst. – 2) übertr., wie von Erz, fest, stark, hart, wie man wohl χάλκεοι ἄνδρες im Orak. bei Her. erklärt, obwohl dies, wie Ἄρης, auch auf die Rüstung bezogen werden kann; ἦτορ, ein ehernes, jeder Ermattung Trotz bietendes Herz, Il. 2, 490; ὄψ, eine eherne, stark tönende Stimme, 18, 222; dah. χάλκεον ὀξὺ βοᾶν Hes. Sc. 243; ὕπνος, der festeste, der Todesschlaf, Il. 11, 241; ὅμαδος Pind. I. 7, 25. – [Χάλκεος ist Hes. O. 149 zweisylbig gebraucht.]
-
39 ξυλο-κόπος
ξυλο-κόπος, Holz hauend, schlagend, spaltend; πέλεκυς, Xen. Cyr. 6, 2, 36; Baumhacker, Specht, Arist. H. A. 8, 3 u. Sp.
-
40 κύβηλις
κύβηλις, ιος u. ιδος, ἡ, Axt, auch Küchenmesser; Anaxipp. bei Ath. IV, 169 c; andere Comic. in VLL. – Nach E. M. ὁ μαντικὸς πέλεκυς. – Vgl. noch Poll. 10, 104.
См. также в других словарях:
πέλεκυς — axe fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πέλεκυς — Τίτλος διαφόρων εφημερίδων και περιοδικών. 1. Πολιτική εφημερίδα. Ιδρύθηκε το 1850 στην Κεφαλονιά. 2. Πολιτική εφημερίδα. Ιδρύθηκε το 1876 στη Σάμο. 3. Πολιτική εφημερίδα. Ιδρύθηκε το 1881 στην Κεφαλονιά. 4. Πολιτική εφημερίδα. Ιδρύθηκε το 1883… … Dictionary of Greek
διπλούς πέλεκυς — Αντικείμενο θρησκευτικής σημασίας σε αρχαίους πολιτισμούς. Υπήρξε ένα από τα κυριότερα θρησκευτικά σύμβολα του μινωικού κόσμου. Βλ. λ. πελέκι … Dictionary of Greek
πελέκει — πέλεκυς axe fem nom/voc/acc dual (attic epic) πέλεκυς axe fem dat sg πελεκάω hew pres imperat act 2nd sg (attic epic ionic) πελεκάω hew imperf ind act 3rd sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πελεκέων — πέλεκυς axe fem gen pl (epic doric ionic aeolic) πελεκάω hew pres part act masc nom sg (epic doric ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πελεκίων — πέλεκυς axe fem gen pl (doric) πελέκιον neut gen pl πελεκάω hew pres part act masc nom sg (epic doric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πελέκεας — πέλεκυς axe fem acc pl (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πελέκεες — πέλεκυς axe fem nom/voc pl (epic ionic) πελεκάω hew imperf ind act 2nd sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πελέκεις — πέλεκυς axe fem nom/voc pl (attic epic) πελεκάω hew imperf ind act 2nd sg (attic epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πελέκεος — πέλεκυς axe fem gen sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
πελέκεσι — πέλεκυς axe fem dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)