-
21 μύρτος
Grammatical information: f.Meaning: `myrtle, twig or spray of m.' (Pi., Simon.), μύρτον n. = μυρσίνη (Archil. after EM 324, 14), `myrtleberry' (Att.), `pudenda muliebria' (Ar.); on the diff. in gender Schwyzer-Debrunner 30.Compounds: Few Compp., e.g. μυρτο-πώλης m. `myrtle-handler' ( Sammelb. Ia), ἱερό-μυρτος f. = μυρσίνη ἀγρία (Ps.-Dsc.).Derivatives: 1. μύρσινος, Att. μύρρινος, also μύρτινος (Eub., Thphr. Levelling of assibilation after μύρτος) `of myrtle' (on ρσ: ρρ: ρτ Schwyzer 270 a. 285); μυρσίνη, - ρρ- f. `myrtle, -twig, -crown' (IA.; μυρσινο-ειδής h. Merc. 81) with μυρσιν-ίτης ( οἶνος) `myrtlewine' (Dsc.), `kind of stone' (Plin., prob. after the colour), `kind of Euphorbia' (Dsc.; after the form of the leaves, Strömberg Pflanzennamen 43; on - ίτης Redard 58, 74, 98); - ινος `of myrtle' (Dsc., Aët.), Μυρριν-οῦς, - οῦντος m., - οῦττα f. names of Attic demes with - ούσιοι pl. `inhabitants of M.' (Schwyzer 528); μυρσινᾶτον ἔλαιον `myrtle-oil' (medic.; Lat. - ātum in γουττᾶτον [s.v.] a.o.); also μυρτίνη f. `kind of olive, kind of pear-tree' (Nic.). -- 2. μυρτίς, - ίδος f. `myrtle-berry' (hell.), also μυρτία μυρσίνη, καὶ μυρτίς H. μυρτάς, - άδος f. `kind of peartree etc.' (Nic., Gal.). -- 3. μυρτίδανον n. `myrtle-like plant etc.' (Hp.; to μυρτίς?, cf. ἐρευθέ-δανον a.o. Strömberg Pflanzennamen 147 f.). -- 4. μυρταλίς ἡ ὀξυμυρρίνη ("butcher's broom"), ὡς Λάκωνες H.; as συκ-αλίς a.o. (Strömberg 78). -- 5. μυρτ-ίτης = μυρσιν-ίτης (Thphr., Nic.; Redard 74 a. 98). -- 6. μυρτεών, - ῶνος m. `murtetum' (gloss.), also μυρσεών `id.' (gloss.; after μύρσινος, Schw. 271). -- 7. μυρτωταί f. pl. `vases decorated with myrtle-twigs?' (vase-inscr., AmJArch 31, 349f.; like μηλωτή a.o.). -- 8. μύρτων, - ωνος m. about `weakling' or `debauchee' (Luc. Lex.). -- 9. μυρτίλωψ ζῳ̃όν τι H.; formation like αἰγίλωψ a. o.; not with Strömberg Wortstudien 20 μυρτί-λωψ "the animal, that peels the myrtle". -- PN and PN like Μύρτος with Μυρτῳ̃ος, Μύρσινος, Μύρσος, Μυρτίλος, Μυρσίλος etc.; s. Heubeck Beitr. z. Namenforsch. 1, 271.Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Because of the sound-similarity and the semantic proximity μύρτος, μύρρα, μυρίκη are usually with Lewy Fremdw. 42ff. (s. esp. Heubeck 282 w. further hypotheses) without further argumentation considered as cognate Semit. LW [loanword]. Rejected bu Schrader-Nehring Reallex. 2, 97, where μύρρα is dismissed and also μύρτος and μυρίκη are kept together only with reserve. -- From μύρτος, - ον Lat. murtus, -um as well as Arm. murt, NPers. mūrd. - The variation μυρτ-\/ μυρσ- ( μυρρ-?) clearly points to a Pre-Greek word; Fur. 259. Semitic origin is rejected by DELG. Heubeck (l.c.) takes the group as from Asia Minor, which does not exclude that it is Pre-Greek.Page in Frisk: 2,274-275Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > μύρτος
-
22 σμύρνη
Grammatical information: f.Meaning: `myrrh' (Hdt., Arist.).Other forms: σμύρνᾰ (Hp., Arist., Thphr. etc.; Solmsen Wortforsch. 254), also ζμύρνα (Hyp., inscr., pap.), gen. σμύρνης (S., E. a. o.)Compounds: Compp. ζμυρνό-μελαν (- ανον, - άνιον), - ανος n. `melange of myrrh and ink' ( PMag.), ἁλυκό-σμυρνα f. `kind of myrrh' ( Hippiatr.).Derivatives: σμύρνινος (LXX, pap.), - αῖος (AP) `made of m.'; - ίζω `to treat, to season with m., to resemble m.' (Ev. Mark., Dsc.) with - ισις f. (Aët.), - ιάζω ( ?, Alex. Trall.); - ειον (Nic.), - ιον (Dsc., Gal.) n. plantname (after the smell of the seed; Strömberg 62).Origin: GR [a formation built with Greek elements]Etymology: Prob. backformation from Σμυρναία ( μύρρα) "the Smyrnaean"; Heubeck Beitr. zur Namenforsch. 1, 272 f. with critism of the interpretation, σμύρνα would be a by-form of μύρρα.Page in Frisk: 2,751-752Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σμύρνη
-
23 murra [1]
1. murra (murrha od. myrrha), ae, f. (μύῤῥα), I) der Myrrhenbaum, eine in Arabien wachsende Balsamstaude, deren Stengel man von unten bis oben aufritzte, um den darunter hervorfließenden Saft zu gewinnen, Plin. 12, 66 sqq. Solin. 33, 9 (wo myrrha). – meton. = der aus dem Myrrhenbaume träufelnde balsamische Saft, die Myrrhe, womit man bei den Alten die Weine schmackhafter machte, Plin. 14, 92, und die Haare salbte, crines murrā madentes, Verg. Aen. 12, 100, od. madidi murrā capilli, Ov. met. 8, 53. – auch übh. als Schönheitsmittel, Ov. medic. fac. 88. – II) die auch murris (myrris, myrrhis) u. myrrhiza genannte Pflanze, wohlriechender Kerbel (Scandix odorata, L.), Plin. 24, 154.
-
24 Myrrha [2]
2. Myrrha, ae, f. (Μύῤῥα), die in einen Myrrhenbaum verwandelte Tochter des Cinyras, Ov. met. 10, 298 sq.
-
25 σμύρνα
σμύρνα, ἡ. ion. σμύρνη, wie μύῤῥα, Myrrha, das balsamische Gummi der arabischen Myrte, das zum Einbalsamiren der Leichen gebraucht ward; Soph. frg. 340; σμύρνης αἰϑερίας καπ νόν, Eur. Troad. 1064; ἐξεϑυμία σμύρνης ἱδρῶτα, Ion 1175; σμύρνῃ κατάλειπτος, Ar. Equ. 1329; Her. 2, 40. 86. 7, 181; Theophr. u. A.; Creuz. comm. I p. 38.
-
26 μυρίνης
μυρίνης, ὁ, auch μυῤῥίνης geschrieben, ein süßer Wein, den die römischen Frauen besonders liebten, potio murrhina oder murrata, nach Einigen von μύρον, mit wohlriechender Salbe angemachter Wein, richtiger von μύῤῥα, mit Myrthenbeeren abgezogen, vgl. Ael. V. H. 12, 31; Diphil. bei Ath. IV, 132 u. VLL.
-
27 μύρον
μύρον, τό, eigtl. ein von selbst ausfließender, wohlriechender Pslauzensast, bes. der Myrrhensaft, nach Ath. von μύῤῥα (Fremdwort, die Alten leiten es von μύρω ab). – Ueberh. jede wohlriechende Salbe; wohlriechendes Oel; μύροις ἀλείφεσϑαι, zuerst bei Archil. 11; vgl. Ath. XV, 688 c; τεῦχος οὐ μύρου πνέον, Soph. frg. 147; ἐνόπτρων καὶ μύρων ἐπιστάτας, Eur. Or. 1112; μύρον ἕψειν, Ar. Lys. 946, μύρου ὄζειν, nach Salbe duften, Eccl. 524, der auch den Ort, wo wohlriechende Salben verkauft wurden, so nennt, τἀν τῷ μύρῳ, auf dem Salbenmarkt, Equ. 1372. Oft bei anderen Cunic.; Ath. II, 48 c, λούομάι μύροις ψακαστοῖς, III, 101 c, aus Archestrat., στακτοῖσι μύροις ἀγαϑοῖς χαίτην ϑεραπεύειν, u. XII, 548 c aus Anaxil., ξανϑοῖς τε μύροις χρῶτα λιπαίνων, u. A.; μύρον κατὰ τῆς κεφαλῆς καταχέαντες, Plat. Rep. III, 398 e, μύρα καὶ ϑυμιάματα, 373 a; Folgde; auch mit Wein gemischt, Ael. V. H. 12, 31; Ath. führt übrigens eine große Menge verschiedener μύρα an; sp. D. brauchten es allgemein für alles Liebreizende, vgl. Iac. A. P. p. 597; dah. auch Liebkosungswort Verliebter, vgl. Ep. ad. 67 (V, 91). – Sprichwörtlich μύρον ἐπὶ φακῇ, Myrrhenöl zu Linsen, d. i. Kostbares auf eine schlechte Sache verwenden, Gië. Att. 1, 19; vgl. Phereer. bei Ath. IV, 160 b u. Mein. com. II, 780.
-
28 σμυρνα
ион. σμύρνη ἥ (= μύρρα) смирна или мирра ( ароматическая камедь аравийского мирта) Her., Eur., Arph. -
29 μύρο(ν)
τό1) см. μύρρα; 2) аромат, благоухание; 3) эссенция; духи;§
(δγιον) μύρο(ν) — или (δγιο) μύρος — церк, миро -
30 μύρο(ν)
τό1) см. μύρρα; 2) аромат, благоухание; 3) эссенция; духи;§
(δγιον) μύρο(ν) — или (δγιο) μύρος — церк, миро -
31 Μύρρησι
-
32 Μύρρῃσι
-
33 μύρρησι
-
34 μύρρῃσι
-
35 მური
I. კვამლის ფარილი, მჭვარტლი, რომელიც მოეკიდების ძირსა ზედა ქვაბთასა, ბუხრის კედელთა და მისთანათა (ვეფხისტ. 152), сажа.II. მურიСр. ზმირინისუნნელი ხეთ ნაწვეთი (მატ. 2, 11; ფსალ. 44, 9), смирна, μύρρα. -
36 murra
1. murra (murrha od. myrrha), ae, f. (μύῤῥα), I) der Myrrhenbaum, eine in Arabien wachsende Balsamstaude, deren Stengel man von unten bis oben aufritzte, um den darunter hervorfließenden Saft zu gewinnen, Plin. 12, 66 sqq. Solin. 33, 9 (wo myrrha). – meton. = der aus dem Myrrhenbaume träufelnde balsamische Saft, die Myrrhe, womit man bei den Alten die Weine schmackhafter machte, Plin. 14, 92, und die Haare salbte, crines murrā madentes, Verg. Aen. 12, 100, od. madidi murrā capilli, Ov. met. 8, 53. – auch übh. als Schönheitsmittel, Ov. medic. fac. 88. – II) die auch murris (myrris, myrrhis) u. myrrhiza genannte Pflanze, wohlriechender Kerbel (Scandix odorata, L.), Plin. 24, 154.————————2. murra (myrrha, murrha), ae, f., I) ein Mineral, und zwar (nach den neuesten Untersuchungen) der Flußspat, woraus (und zwar bes. aus den seltenen großen Stücken) kostbare Gefäße verfertigt wurden, maculosae pocula murrae, Mart. 10, 80, 1. Vgl. übh. Blümner Techn. der Griechen u. Römer. Bd. 3. S. 276. – II) meton., das Murragefäß, nos bibimus vitro, tu murrā, Mart. 4, 85, 1: murras graves crystallaque portat, Stat. silv. 3, 4, 58. -
37 Myrrha
2. Myrrha, ae, f. (Μύῤῥα), die in einen Myrrhenbaum verwandelte Tochter des Cinyras, Ov. met. 10, 298 sq. -
38 murra (myrrha, murrha)
murra (myrrha, murrha) ae, f, μύρρα, the myrrh-tree, an Arabian tree, of which myrrh was the sap: Dum ferat et murram (terra), O.— Myrrh, the gum of the myrrh-tree (used as hairointment): crines murrā madentes, V., O.—Person., a daughter of Cinyras, changed into a myrrhtree, O. -
39 мирра
-ы θ.1. μύρρα η κομμιοφόρα.2. το μύρρο. -
40 мирровый
επ.της μύρρας από μύρρα•-ые ветки κλαδιά μύρρας•
мирровый запах η ευωδιά της μύρρας•
-ое масло το μυρρέλαιο•
- ое дерево βλ. мирра.
См. также в других словарях:
μύρρα — μύρρᾱ , μύρρα murru. fem nom/voc/acc dual μύρρᾱ , μύρρα murru. fem nom/voc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Μύρρα — Μύρρᾱ , Μύρρα murru. fem nom/voc/acc dual Μύρρα murru. fem nom/voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Μύρρᾳ — Μύρραι , Μύρρα murru. fem nom/voc pl Μύρρᾱͅ , Μύρρα murru. fem dat sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μύρρᾳ — μύρραι , μύρρα murru. fem nom/voc pl μύρρᾱͅ , μύρρα murru. fem dat sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μύρρα — Κομμεορητίνη που εξάγεται με εντομές στους βλαστούς και στον κορμό τής κομμιφόρου της αβησσυνιακής και της κομμιφόρου της σιμπέριας (οικογένεια των βουρσεριδών, δικοτυλήδονα), δέντρων της Αραβίας και της Αφρικής. Τα δέντρα αυτά έχουν βλαστούς… … Dictionary of Greek
Μύρρας — Μύρρᾱς , Μύρρα murru. fem acc pl Μύρρᾱς , Μύρρα murru. fem gen sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μύρρας — μύρρᾱς , μύρρα murru. fem acc pl μύρρᾱς , μύρρα murru. fem gen sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μύρραν — μύρρᾱν , μύρρα murru. fem acc sg (attic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Μύρραν — Μύρρα murru. fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Μύρρης — Μύρρα murru. fem gen sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
μύρρης — μύρρα murru. fem gen sg (epic ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)