-
21 λόγος
reasonΕλληνικά-Αγγλικά νέο λεξικό (Greek-English new dictionary) > λόγος
-
22 φιλό-λογος
φιλό-λογος, eigtl. das Reden liebend, gern, viel redend, redselig, geschwätzig, Plut., Ath. II, 39 b u. einzeln bei Sp. – Gew. Gelehrsamkeit u. Literatur liebend, über gelehrte, literarische Gegenstände sprechend u. schreibend. – Bei Plat. Einer, der gern über wissenschaftliche Gegenstände sich unterhält, Phaedr. 236 e Theaet. 161 a u. Rep. IX, 582 e, mit φιλόσοφος vrbdn; Ggstz μισόλογος, Lach. 188 c; vgl. Lob. Phryn. p. 393. Uebh. der sich mit einem Gegenstande wissenschaftlich u. gründlich beschäftigt, dah. auch wiß- u. lernbegierig, bei Plut. mit φιλομαϑής vrbdn; bes. der alte Sprachen und Geschichte, u. übh. alte Wissenschaft u. Kunst studirt; in diesem Sinne nannte sich Eratosthenes zuerst φιλόλογος, der als Sprach- u. Geschichtsforscher, als Kritiker u. Mathematiker berühmt war; bei den Römern hieß so Ateius Capito, nach Sueton., quia multiplici et varia doctrina censebatur. So spricht Plut. non posse 13 von φιλόλογα ζητήματα κριτικῶν u. öfter, wie a. Sp. Bei Stob. Floril. 70, 17 steht φιλόλογος dem ἀπαίδευτος gegenüber. – Gegen die Accentuation φιλολόγος, welche im E. M. p. 406, 10 gebilligt zu werden scheint, u. welche Andere, wie Göttling wenigstens in der letzten Bdtg festhalten, spricht Arcad. p. 89; vgl. Lob. Phryn. p. 393. Das Wort ist nicht von λέγω, sondern von λόγος abgeleitet, u. φιλολόγος würde bedeuten » φίλος sagend«.
-
23 ἀνά-λογος
ἀνά-λογος, dem λόγος entsprechend, verhältnißmäßig, übereinstimmend, ἀνάλογα καὶ σύμμετρα Plat. Tim. 69 b; vgl. Phaed. 110 d, wo neben ἀνάλογον (Bekk. ἀνὰ λόγον) ἀνὰ τὸν αὐτὸν λόγον steht. Bes. von Arist. an häufiger τὸ ἀν. = ἀναλογία, Anal. post. 1, 5; adv. ἀναλόγως, Luc. τῆς ἀποδόσεως, im Verhältniß mit, Philopat. 21.
-
24 ἰδιο-λόγος
ἰδιο-λόγος, bes. redend, untersuchend, ὁ, ein besonderer Beamter in Aegypten, Strab. XVII, 797 nach Coray, vulg. falsch ἴδιος λόγος.
-
25 Ένας καλός λόγος θεραπεύει την καρδιά
– Στον άρρωστο 'ναι ο γιατρός, στον πονεμένο ο λόγος• Доброе слово человеку – что дождь в засуху• Доброе слово и кошке приятноИсточник: Кокурина Т.В. «Греческие пословицы и поговорки и их аналоги в русском языке», М., ЛКИ, 2008Ελληνικές παροιμίες και ρήσεις (Греческие пословицы и поговорки) > Ένας καλός λόγος θεραπεύει την καρδιά
-
26 Στον άρρωστο 'ναι ο γιατρός, στον πονεμένο ο λόγος
– Στον άρρωστο 'ναι ο γιατρός, στον πονεμένο ο λόγος• Доброе слово человеку – что дождь в засуху• Доброе слово и кошке приятноИсточник: Кокурина Т.В. «Греческие пословицы и поговорки и их аналоги в русском языке», М., ЛКИ, 2008Ελληνικές παροιμίες και ρήσεις (Греческие пословицы и поговорки) > Στον άρρωστο 'ναι ο γιατρός, στον πονεμένο ο λόγος
-
27 πρωτο-λόγος
πρωτο-λόγος, zuerst sprechend, bes. in einem Proceß die erste Rede vor Gericht haltend. – Auch = πρωταγωνιστής, der Schauspieler, welcher die erste Rolle spielt, Sp.
-
28 πρό-λογος
πρό-λογος, ὁ, Vorrede, Vorwort; bes. in der Tragödie und der alten Comödie der erste Theil der Handlung vor dem ersten Chorgesange, Ar. Ran. 1119; vgl. Arist. poet. 12; von Euripides an und in der römischen Comödie eine monologische Erzählung dessen, was der Zuschauer wissen muß, um den Anfang der Handlung zu verstehen, die Stelle der eigentlichen dramatischen Exposition vertretend; Ggstz ἐπίλογος. – In der Arithmetik das Verhältniß der größern Zahl zur kleinem (8: 4), Nicom. ar.
-
29 πρᾱΰ-λογος
πρᾱΰ-λογος, sanft redend, Synes. u. a. Sp.
-
30 πυρο-λόγος
πυρο-λόγος, Weizen lesend, sammelnd od. mähend, δρεπάνη, Philp. 14 (VI, 104).
-
31 παρα-δοξο-λόγος
παρα-δοξο-λόγος, von wunderbaren, unerwarteten Dingen redend, erzählend; D. L. 8, 72; Galen.
-
32 παρά-λογος
παρά-λογος, 1) eigtl. wider od. gegen die Rechnung, anders, als man gerechnet hat, d. i. unerwartet, unvermuthet; Thuc. 1, 65; καὶ ἀπροςδόκητον, 2, 91, Pol. 2, 35, 6 u. öfter; Plut. Fab. 16 u. Folgde; auch adv., ὅσα ἂν παραλόγως ξυμβῇ, Thuc. 1, 140, οἱ παραλόγως δυςτυχοῦντες, Dem. 27, 68; καὶ εἰκῇ, Pol. 40, 3, 5; Sp. – 2) über die gewöhnliche Rechnung hinaus, τὰ παράλογα, die Speisen, welche den Gästen über ihre gewöhnlichen Portionen gereicht wurden, Xen. Lac. 5, 3.
-
33 παρά-λογος [2]
παρά-λογος, ὁ, als subst. = τὸ παράλογον, das Unberechnete, Unerwartete, Thuc. 2, 85. 7, 28 u. öfter; vgl. Phot.
-
34 περισσο-λόγος
περισσο-λόγος, weitschweifig, geziert redend, sich gekünstelt oder übermäßig geschmückt ausdrückend, Schol. Ar. Equ. 89 u. a. Sp.
-
35 πεντηκοστο-λόγος
πεντηκοστο-λόγος, den Zoll od. die Abgabe des funfzigsten Theils sammelnd; ὁ π., der Zolleinnehmer od. Pächter des Einfuhrzolles, B. A. 297; Dem. 21, 133, vgl. 34, 7; Poll. 2, 124, wo πεντηκοστηλόγος v. l.; Lob. Phryn. 658.
-
36 πεζο-λόγος
πεζο-λόγος, sich in Prosa ausdrückend, sprechend oder schreibend, Eust.
-
37 πεμματο-λόγος
πεμματο-λόγος, vom Backwerk sprechend oder schreibend, Ath. XIV, 648 a.
-
38 πιθανο-λόγος
πιθανο-λόγος, so sprechend, daß man wahrscheinlich macht, Schol. Ar. Th. 468.
-
39 παντο-λόγος
παντο-λόγος, Alles redend, Polemo.
-
40 παλίλ-λογος
παλίλ-λογος, 1) wieder gesammelt, λαοὺς δ' οὐκ ἐπέοικε παλίλλογα ταῠτ' ἐπαγείρειν, das schon Vertheilte wieder zusammen zu bringen, Il. 1, 126, VLL. erkl. παλισύλλεκτα. – 2) das Gesagte wiederholend, widerrufend (?).
См. также в других словарях:
Λόγος — (logos) (греч.) см. Логос. Философский энциклопедический словарь. М.: Советская энциклопедия. Гл. редакция: Л. Ф. Ильичёв, П. Н. Федосеев, С. М. Ковалёв, В. Г. Панов. 1983 … Философская энциклопедия
λόγος — computation masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λόγος — I Η ομιλία, η λαλιά του ανθρώπου ως μέσο έκφρασης και επικοινωνίας. Βλ. λ. γλώσσα. Λ. επίσης ονομάζεται η λογική. Βλ. λ. λογική. II (Μαθημ.). Ας είναι Α και Β δύο ομοειδή γεωμετρικά μεγέθη, για παράδειγμα, δύο ευθύγραμμα τμήματα· ενδέχεται φυσικά … Dictionary of Greek
-λογος — (AM λογος) β συνθετικό πολλών προπαροξύτονων ονομάτων και επιθέτων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής, στα οποία ο λόγος, με τη σημασία τής ομιλίας, επέχει θέση αντικειμένου τού α συνθετικού, που είναι ρήμα (φιλόλογος «φιλώ τον λόγο», δωσίλογος… … Dictionary of Greek
-λόγος — (AM λόγος) β συνθετικό πολλών παροξύτονων ονομάτων και επιθέτων όλων τών περιόδων τής Ελληνικής που δηλώνουν αυτόν που λέει ό,τι δηλώνει το α συνθετικό (αισχρολόγος «αυτός που μιλάει αισχρά», ευφυολόγος «αυτός που λέει έξυπνα αστεία») ή αυτόν που … Dictionary of Greek
λόγος — ο 1. ομιλία: Έναρθρος λόγος. 2. κουβέντα: Πρέπει να πούμε δυο λόγια. 3. αγόρευση, περιγραφή, κήρυγμα: Πολιτικός λόγος. 4. συμβουλή, σύσταση: Δεν άκουσες τα λόγια μου. 5. βεβαίωση, υπόσχεση, εγγύηση: Δώσε μου το λόγο σου ότι θα έρθεις. 6. σκοπός,… … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
Λόγος — Логос (греч. λόγος) термин философии, означающий «слово» (или «предложение», «высказывание», «речь») в переводе с греческого языка и «мысль» (или «намерение») в переводе с древнегреческого, а также причина, повод. Логос образ огня. Сравнивается с … Википедия
Λόγος προφορικός — (греч.) (logos propliorikos) слово произносимое. Речь изустная, звучащая (стоики). У Филона Александрийского логос, исходящий из бога; также Λόγος προφατικός (logos prophatikos). Философский энциклопедический словарь. М.: Советская… … Философская энциклопедия
Λόγος ενδιάθετος — (logos endiathetos) (греч.) слово внутреннее. Внутренняя речь (стоики). Логос, существующий в боге (Филон Александрийский). Философский энциклопедический словарь. М.: Советская энциклопедия. Гл. редакция: Л. Ф. Ильичёв, П. Н. Федосеев, С … Философская энциклопедия
Λόγος εἰκὼν διανοίας. — См. Знать человека по речам … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
Λόγος ἐστὶ παλαιός… — См. Наслажденье изменяет … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)