-
1 λέπαδνον
λέπαδνον, τό, der breite, lederne Riemen, welcher das Joch, ζυγόν, unter dem Halse der Wagenpferde oder anderes Zugviehes zusammenhielt und mit dem Leibgurte, μασχαλιστήρ, verband, im plur., Il. 5, 730. 19, 393, vgl. Apoll. L. H. Uebh. das Joch, λέπαδν' ἐπ' αὐχένων τίϑησι Aesch. Pers. 187; übertr., ἐπεὶ δ' ἀνάγκας ἔδυ λέπαδνον Ag. 211; vgl. noch Ar. Equ. 768. – Aber Aesch. Eum. 532 ist ἀμηχάνοις δύαις λέπαδνον = überwältigt, nach Schol. χαλινωϑείς, von Wellauer als adj. angenommen, aber wohl in ἀμηχάνοις δύας λεπάδνοις zu ändern.
-
2 λέπαδνον
λέπαδνον, τό, der breite, lederne Riemen, welcher das Joch, ζυγόν, unter dem Halse der Wagenpferde oder anderes Zugviehes zusammenhielt und mit dem Leibgurte, μασχαλιστήρ, verband. Übh. das Joch; ἀμηχάνοις δύαις λέπαδνον = überwältigt -
3 λεπαδνον
τό1) (преимущ. pl.) яремный ремень (род ременного хомута, охватывавшего грудь упряжной лошади, и укреплявшего ярмо - ζυγόν) Hom., Aesch., Arph.2) перен. хомут, ярмо(ἀνάγκης Aesch.)
-
4 λέπαδνον
λέπαδνονbroad leather strap: neut nom /voc /acc sg -
5 λέπαδνον
λέπαδνον, pl. λέπαδνα: breast-collar, a strap passing around the breast of the horses, and made fast to the yoke, Il. 5.730. (See g in cut No. 78 below, also cut No. 45, f.)A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > λέπαδνον
-
6 λέπαδνον
Grammatical information: n.Meaning: `broad leather strap fastening the yoke to the neck and the girth' (Il., A., Ar., AP, pap.);Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Formation like ὀπιδ-νός, παιδ-νός, γοε-δνός, μακεδν-ός a. o. (Schwyzer 489, Chantraine Form. 194); further unexplained. Morphologically prob. λέπαδ-νο-ν; so from λεπάς, - άδος `limpet', as the λέπαδνα like snakes cling to the neck (cf. Ar. V. 105 [from Φιλοκλέων]: ὥσπερ λεπὰς προσεχόμενος τῳ̃ κίονι)??, but a metaphor from the marine fauna to the hippological area would be quite rare. - No doubt a Pre-Greek word.Page in Frisk: 2,104-105Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > λέπαδνον
-
7 λέπαδνον
λέπαδν-ον, τό,A broad leather strap fastening the yoke ([etym.] ζυγόν) to the neck, and joined to the girth ([etym.] μασχαλιστήρ), mostly in pl., Il.5.730, 19.393, A. Pers. 191, Ar.Eq. 768, PFay. 348 (ii/iii A.D.): sg., AP4.3 b 1 (Agath.): so metaph.,ἀνάγκας ἔδυ λέπαδνον A.Ag. 218
(lyr.):—later [full] λέπαμνον acc. to Apollon.Lex. s.v. λέπαδνα.II λέπαδνα σιδηρᾶ iron baskets, PLond.1821.112.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > λέπαδνον
-
8 λέπαδνον
το шлея (часть сбруи) -
9 λεπάδνοις
λέπαδνονbroad leather strap: neut dat pl -
10 λεπάδνου
λέπαδνονbroad leather strap: neut gen sg -
11 λεπάδνων
λέπαδνονbroad leather strap: neut gen pl -
12 λέπαδνα
λέπαδνονbroad leather strap: neut nom /voc /acc pl -
13 ΔΥΏ
ΔΥΏ, einhüllen, versenken, vgl. induere, Curtius Grundz. d. Griech. Etym. 2, 205, fut. δύσω, aor. ἔδῡσα, perf. δέδῡκα, perf. pass. δέδῠμαι, aor. pass. ἐδΰϑην; fast nur in composs.; häufig auch als simpl. das depon. δύομαι, sich einhüllen, sich eintauchen, versinken, hineingehen, fut. δύσομαι, aor. ἔδῡν, perf. δέδῡκα, adj. verb. δῠτέον. Von diesen Formen der Att. Prosa findet sich bei Homer in transitiver Bedeutung gar Nichts; intransitiv vom activ. das particip. δύων Iliad. 21, 232, δύοντα Odyss. 5, 272, das perf. δέδυκεν Iliad. 5, 811. 9, 239 Odyss. 12, 93 und häufig Formen des aor. ἔδυν: 3. sing. ἔδυ und δῠ, ἐδύτην Iliad. 6, 19. 10, 254. 272, ἔδυτε Odyss. 24, 106, 3. plur. ἔδυν Iliad. 11, 263, ἔδυσαν 18, 145, conjunct. δύω, Iliad. 22, 99, δύῃς Iliad. 9, 604, δύῃ, Iliad. 11, 194, optat δύη Odyss. 18, 348. 20, 286, imperat. δῠϑι Iliad. 16, 64, δῦτε Iliad. 18, 140, infin. δῠναι, δύμεναι, Iliad. 6, 185, particip. δύντα Iliad. 19, 308, δύντε Odyss. 22, 201; vom passiv. oder medium bei Homer, intransitiv, praes. δύεται Iliad. 5, 140, imperf. δυέσϑην Odyss. 22, 114, δύοντο, Iliad. 15, 345, fut. δύσομαι Odyss. 12, 383, δύσεαι Iliad. 9, 231, δύσονται Iliad. 7, 298, infin. δύσεσϑαι Odyss. 7, 18, particip. δυσομένου mit Präsensbedeutung Odyss. 1, 24. Diese letztere Form wird jedoch vielleicht besser als Aorist betrachtet; Homer hat nämlich auch sonst von δύω einen aorist. med. nach Analogie der Formen ( ἐ)βήσατο oder (ἐ)βήσετο, ἄξοντο, ὄρσεο, οἶσε, ἄξετε, ἷξον. So bei Homer öfters ἐδύσατο oder ἐδύσετο, δύσατο oder δύσετο, vgl. Scholl. Didym. Iliad. 2, 578 Odyss. 5, 337, δύσαντο Iliad. 23, 739, optat. δῡσαίατο Iliad. 18, 376 var. lect. δύσονται, s. Scholl., imperat. δύσεο Iliad. 16, 129. 19, 36 Odyss. 17, 276. Außerdem findet sich noch die intransitive Iterativform δύσκεν Iliad. 8, 271. – Homerische compp. ἀναδύω, ἐξαναδύω, ὑπεξαναδύω, ἀποδύω, ἐκδύω, ἐνδύω, ἐπιδύω, καταδύω, παραδύω, περιδύω, ὑποδύω. – Hesiod. O. 384 δυσομενάων; bei Hippocr. δυῆναι; Bion. 16, 6 δύεν intransitiv. Vgl. δύνω. – Das deponens δύομαι wird in folgenden Bed. gebraucht: – 1) von Orten, sich hineinbegeben, eindringen; – a) mit dem acc.; εἰ μέν κε πύλας καὶ τείχεα δύω ( aor. II. conj.), wenn ich in das Thor gekommen sein werde, Il. 22, 99; πόλιν Od. 7, 18; νέφεα σκιόεντα ἔδυ ἀστήρ Il. 11, 63; ϑαλάσσης εὐρέα κόλπον, unter, 18, 140; γαῖαν, unter die Erde, d. i. sterben, 6, 19; ἐρεμνὴν γαῖαν ἔδυτε Od. 24, 106; ἀνδρῶν δυσμενέων δῦναι στρατόν Il. 10, 221, eindringen in das Heer der Feinde; ὅμιλον ἀνδρόμεον 11, 537; μάχην 6, 185; πόλεμον 14, 63, wie πολέμου στόμα 19, 313, in den Kampf gehen; δύσεο δὲ μνηστῆρας, gehe unter die Freier, Od. 17, 276. Uebertr., κάματος γυῖα δέδυκεν, Ermattung ist in die Glieder gedrungen, Il. 5, 811; κρατερὴ δέ ἑ λύσσα δέδυκεν 9, 239; Μελέαγρον ἔδυ χόλος 9, 553; vgl. 19, 16; ἄχος κραδίην Od. 18, 348; mit doppeltem accusat. Od. 20, 286 ἄχος κραδίην Ὀδυσῆα; δῠ δέ μιν Ἄρης Il. 17, 210, Ares, d. i. Muth fuhr in ihn. Einzeln so auch Tragg.; αἰϑέρα δῠναι Soph. Ai. 1171; χάσμα χϑονός Eur. El. 1271; κἀμέ τοι ἔδυ φόβος Rhes. 569. – b) mit praepos.; καϑ' ὅμιλον ἔδυ Il. 3, 36; βέλος εἰς ἐγκέφαλον 8, 85; εἰς Ἀίδαο Od. 12, 383; ἐς πόντον, ὑπὸ πόντον, 5, 352. 4, 425; ὑπὸ κῦμα Il. 18, 145; εἴσω ἔδυ ξίφος Il. 16, 340; ἔδυν δόμον Ἄιδος εἴσω 11, 263; δύσκεν εἰς Αἴαντα, duckte sich zum Ajas hinan, um unter dessen Schild Schutz zu suchen, 8, 271; κατὰ σπείους δέδυκεν Od. 12, 93. So auch Folgde; ἐς ἄντρον Aesch. frg. 240, wie Diosc. 11 (VI, 220); πρὸς στόμα Soph. Ant. 1202; ἐς δόμους Eur. Herc. Fur. 873; κατὰ βένϑος Ap. Rh. 4, 967; u. in Prosa; ἐς ϑάλατταν Her. 8, 8; κατὰ γῆς Plat. Tim. 25 d; Phaed. 113 c; εἴς τι εἴσω Phaedr. 247 e; vgl. Tim. 78 d; u. Sp., z. B. Plut. Artax. 8 ἐς μέσα τὰ δεινά, sich mitten in die Gefahr stürzen; ἀκίδες δεδυκυῖαι διὰ φλεβῶν Crass. 25. – 2) von Kleidern, Waffen u. dgl., sich hineinstecken, sie sich anlegen, anthun; χιτῶνα(ς) δῠναι u. δύσασϑαι, Il. 18, 416. 23, 739; τεύχεα δῠναι 6, 340, χροῒ δ' ἔντε' ἐδύσετο Il. 9, 596; δύσετο τεύχεα καλὰ περὶ χροΐ 13, 241; τεύχεα ὤμοιιν, sich die Rüstung um die Schultern legen, 16, 64. Auch ἐς τεύχεα, Od. 22, 201; ἐν τεύχεσσι δύοντο 24, 496; ὅπλοισιν ἔνι Il. 10, 254. 272; ἐν τεύχεσι Ap. Rh. 3, 638. – Uebertr., δύσεο ἀλκήν Il. 19, 36, lege an, d. i. waffne dich mit Kraft. Einzeln auch Folgde, ἀνάγκας λέπαδνον ἔδυ, d. i. er beugte sich unter das Joch, Aesch. Ag. 211; φάρεα Eur. El. 225. – 3) scheinbar absolut, von der Sonne, untergehen, eigtl. unter die Erde, den Okeanos, das Meer, den Horizont gehen, untertauchen; Hom. Odyss. 3, 329 ἠέλιος δ' ἄρ' ἔδυ, Iliad. 18, 241 ἠέλιος μὲν ἔδυ, Odyss. 2, 388 δύσετό τ' ἠέλιος; Odyss. 1, 24 δυσομένου Ὑπερίονος Bezeichnung des Westens; so das particip. praes. activ. vom Abende Iliad. 21, 232, δείελος ὀψὲ δύων, und von einem Sternbilde Odyss. 5, 272, ὀψὲ δύοντα Βοώτην; Hesiod. O. 384 δυσομενάων (Πλη-ιάδων); von Sternen auch Aristot.; vom Monde und den Pleiaden Sappho ap. Hephaest. 65 u. Apostol. V, 98 c (Bergk P. L. G. ed. 2 p. 679 kr. 52) δέδυκε μὲν ἁ σελάνα καὶ Πληίαδες; vom Monde das imperfect. act, Bion. 16, 6, τάχιον δύεν; Plutarch. Arat. 7 δυομένης (τῆς σελήνης); δύεται ἥλιος Her. 4, 181; πρὸ δύντος ἡλίου 7, 149; δυομένῳ ἡλίῳ Xen. An. 2, 2, 8 entspricht dem δύνοντι 2, 2, 6; Plat. u. Folgende. – Untergehen, zu Grunde gehen, vernichtet werden; eigtl., νῆσος ὑπὸ σεισμῶν δῠσα Plat. Criti. 108 e; übertr., δόμος πρόπας Aesch. Ag. 983; βίου δύντος αὐγαῖς 1094. – Das υ in δύομαι ist des Verses wegen bei sp. Ep. auch lang, z. B. Ap. Rh. 1, 925; Nonn. D. 7, 286.
-
14 μασχαλιστήρ
μασχαλιστήρ, ῆρος, ὁ, eigtl. der Schulterriemen am Pferde, der über die Schultern geht u. mit dem Halsriemen des Joches, λέπαδνον, zusammenhängt, übh. Gurt, ἀμφὶ πλευραῖς μασχαλιστῆρας βάλε, Aesch. Prom. 71; eine Art Gurt od. Band ist es auch bei Her. 1, 215; vgl. Poll. 5, 16.
-
15 λαπαδνός
-
16 λεπαδνιστήρ
λεπαδνιστήρ, ῆρος, ὁ, das äußerste Ende des λέπαδνον, Poll. 1, 147.
-
17 λέπαμνον
-
18 δυω
I(fut. δύσω с ῡ, pf. δέδυκα) тж. med.1) погружаться, опускаться(θαλάσσης κόλπον Hom. и ἐς θάλατταν Her.; γαῖαν Hom. и κατὰ γῆς Plat.; ἐς и ὑπὸ πόντον Hom.; αἰθέρα Soph.; χάσμα χθονός Eur.; πλοῖα δέδυκε Arst.)
δ. δόμον Ἄϊδος εἴσω и εἰς Ἀΐδαο Hom. — сойти к Аиду, т.е. умереть2) входить, вступать(πόλιν Hom.; ἐς δόμους Eur.)
βέλος εἰς ἐγκέφαλον δῦ Hom. — стрела проникла в мозг;κάματος γυῖα δέδυκε Hom. — усталость охватила члены;δύμεναι μάχην Hom. — вступить в бой;κἀμὲ ἔδυ φόβος Eur. и — меня охватил страх3) ( о небесных светилах) заходить(ἠέλιος ἔδυ и δύσετο Hom.; ἄστρα δύεται Arst.)
πρὸ δύντος ἡλίου Her. — перед заходом солнца;δυομένῳ ἡλίῳ Xen. — с заходом солнца;δυομένης (τῆς σελήνης) Plut. — когда луна зашла;βίου δύντος Aesch. — на склоне жизни4) досл. опускаться на дно, перен. погибать(νῆσος ὑπὸ σεισμῶν δῦσα Plat.; οὐκ ἔδυ πρόπας δόμος Aesch.)
5) прятаться(εἴς τινα, παῖς ὣς ὑπὸ μητέρα Hom.)
6) надевать (на себя)(χιτῶνα, τεύχεα, med. ἔντεα χροΐ и τεύχεα περὴ χροΐ Hom.)
ἐν τεύχεσι δύεσθαι Hom. — надеть на себя доспехи;δύεσθαι ἀλκήν Hom. — вооружиться мужеством, набраться храбрости;ἀνάγκας ἔδυ λέπαδνον Aesch. — он подчинился ярму неизбежностиIIaor. 2 conjct. к δύω См. δυω Iэп.-поэт. = δύο См. δυο -
19 λεπάδνω
-
20 λεπάδνῳ
- 1
- 2
См. также в других словарях:
λέπαδνον — broad leather strap neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λεπάδνοις — λέπαδνον broad leather strap neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λεπάδνου — λέπαδνον broad leather strap neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λεπάδνων — λέπαδνον broad leather strap neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λεπάδνῳ — λέπαδνον broad leather strap neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λέπαδνα — λέπαδνον broad leather strap neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λέπαδνο — το (Α λέπαδνον και λέπαμνον) νεοελλ. δερμάτινος ιμάντας που συνάπτεται στο πίσω μέρος τής σαγής τού ίππου για να τόν εμποδίζει να λακτίζει αρχ. 1. ιμάντας που συνδέει τον ζυγό με τον μασχαλιστήρα τών υποζυγίων («ἅρμασιν δ ὕπο ζεύγνυσιν αὐτὼ καὶ… … Dictionary of Greek
λεπαδνιστήρ — λεπαδνιστήρ, ῆρος, ὁ (Α) το άκρο τού λεπάδνου. [ΕΤΥΜΟΛ. < λέπαδνον, μέσω ενός αμάρτυρου *λεπαδνίζω + επίθημα τήρ, δηλωτικό οργάνου (πρβλ. βραχιονισ τήρ, κορυφισ τήρ)] … Dictionary of Greek
λεπάδνωι — λεπάδνῳ , λέπαδνον broad leather strap neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
λέπαδν' — λέπαδνα , λέπαδνον broad leather strap neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
