-
1 κεκληγοντες
-
2 κεκλήγοντες
κλάζωmake a sharp piercing sound: pres part act masc nom /voc pl (epic) -
3 κλάζω
A (lyr.): [tense] aor.1ἔκλαγξα Il.1.46
, A. Ag. 201 (lyr.): [tense] aor.2ἔκλᾰγον h.Pan.14
, B.16.127, Theoc.17.71, etc.: [tense] pf.κέκλαγγα X.Cyn.3.9
, 6.23; subj. ; [dialect] Dor.κέκλᾱγα Alcm.7
; part. κεκληγώς, pl.κεκλήγοντες Il.17.756
, - ῶτες v.l.ib. 16.430,κεκλαγώς Plu.Tim.26
:—[voice] Pass., [tense] fut.κεκλάγξομαι Ar.V. 930
:— make a sharp piercing sound:1 of birds, scream, οὐκ ἴδον.., ἀλλὰ κλάγξαντος (sc. ἐρῳδιοῦ)ἄκουσαν Il.10.276
; of starlings and daws,οὖλον κεκλήγοντες 17.756
, etc.;γεράνου φωνὴν ἐνιαύσια κεκληγυίης Hes.Op. 449
; of the eagle, Il.12.207, S.Ant. 112 (lyr.), cf. OT 966, etc.2 of dogs, bark, bay,οἱ μὲν κεκλήγοντες ἐπέδραμον Od. 14.30
, cf. Ar.V. 929, X.ll.cc., etc.3 of things, as of arrows in the quiver, clash, rattle,ἔκλαγξαν δ ἄρ' ὀϊστοί Il.1.46
; of the wind, whistle,αἶψα γὰρ ἦλθε κεκληγὼς Ζέφυρος Od.12.408
; of wheels, creak, A. Th. 205 (lyr.): c.acc. cogn., κλάζουσι κώδωνες φόβον ring forth terror, ib. 386; τί νέον ἔκλαγε σάλπιγξ.. ἀοιδάν; B.17.3; of the sea, roar,ἔκλαγεν δὲ πόντος Id.16.127
; of the musician, (lyr.); of Pan on his pipes, h.Pan.14; κλάζεις μέλισμα λύρας (of the τέττιξ) AP7.196 (Mel.).4 of men, shout, scream,ὀξέα κεκληγώς Il.2.222
, 17.88: c. acc. cogn., shout aloud, ring forth,κλάζοντες Ἄρη A.Ag.48
(anap.); (lyr.); Ζεὺς ἔκλαγξε βροντάν pealed forth thunder, Pi.P.4.23; alsoἔκλαγξε κέαρ ὀλοαῖσι στοναχαῖς Id.Pae.8.20
.5 less freq. of articulate sound, ἄλλο μῆχαρ.. μάντις ἔκλαγξεν shrieked forth another remedy, A.Ag. 201 (lyr.); Ζῆνα.. ἐπινίκια κλάζων sounding loudly the song of victory in honour of Z., ib. 174 (lyr.). -
4 κλάζω
κλάζω, fut. κλάγξω, z. B. Aesch. Pers. 909; aor. ἔκλαγξα u. poet. ἔκλαγον, κλαγεῖν, H. h. 18, 14, Theocr. 17, 71, Opp. Cyn. 3, 121, Nonn. D. 3, 61 (ἀνέκλαγον Eur. I. A. 1062); dor. auch ἔκλαξα; perf. mit Präsensbdtg κέκλαγγα u. κέκληγα; für κεκλήγοντες Od. 14, 30 hat Bekker κεκληγῶτες hergestellt, wie Il. 12, 125. 16, 430. 17, 756, wie κεκληγώς steht Il. 2, 222. 5, 591. 11, 168. 344. 16, 755. 17, 88 Od. 12, 408; κεκληυῖα Hes. O. 451; κεκλαγώς steht Plut. Timol. 26; das fut. κεκλάγξομαι Ar. Vesp. 930; – tönen, rauschen, klingen; bes. von unartikulirten Tönen, das verworrene Geschrei einer Menschenmenge, Il. 16, 430; vom Schlachtgeschrei, ὀξέα κεκληγώς 17, 87, vgl. 5, 590, öfter; auch von dem schimpfenden Thersites, ὀξέα κεκληγὼς λέγ' ὀνείδεα 2, 222; vom Schreien der Vögel, ὥςτε ψαρῶν νέφος ἔρχεται ἠὲ κολοιῶν οὖλον κεκλήγοντες, ὅτε προίδωσιν ἰόντα κίρκον 17, 755; von kämpfenden Geiern, 16, 430, vgl. 10, 276. 12, 207; vom Schreien des Kranichs, Hes. O. 451; Sanh. Ant. 112 vom Adler (wie Poll. 5, 89); vgl. O. R. 966 Ant. 989; auch von Hunden, Od. 14, 30, wie Ac. Vesp. 929 u. Theocr. 25, 72, κεκλαγγυῖαι Xen. Cyn. 3, 9. 6, 23, vom Gerassel der Pfeile im Köcher. Il. 1, 46; vom Rauschen des Windes, Od. 12, 408; σύριγγες ἔκλαγξαν ἑλίτροχοι Aesch. Spt. 187; auch μάντις ἔκλαγξεν ἄλλο μῆχαρ χείματος, laut ausrufen, Ag. 194; ἔκλαγξε Τυδεύς, in der Schlacht, Eur. Phoen. 1151; σὺ δὲ κιϑάρᾳ κλάζεις παιᾶνας μέλπων Ion 905; δεσμὰ πωλικῶν ἐξ ἀντύγων κλάζει σιδήρου Rhes. 568; sp. D., einzeln auch in Prosa. – Trauns., ertönen lassen; Ζεὺς ἔκλαγξε βροντάν, Zeus ließ den Donner ertönen, Pind. P. 4, 23; vgl. Aesch. μέγαν ἐκ ϑυμοῦ κλάζοντες Ἄρη, Ag. 48; χαλκήλατοι κλάζουσι κώδωνες φόβον Spt. 368, sie lärmen Schrecken, sie lärmen u. flößen Schrecken ein; ähnlich κλάγξω δ' αὖ γόον ἀρίδακρυν ib. 909; κλάζεις μέλισμα Mel. 111 (VII, 196), du läßt ein Lied ertönen.
-
5 κλαζω
(fut. κλάγξω, aor. 1 ἔκλαγξα, aor. 2 ἔκλᾰγον, pf. κέκλαγγα, эп. part. pf. κεκληγώς - pl. κεκλήγοντες - поздн. κεκλαγώς; pf. conjct. κεκλάγγω)1) издавать шум, стучатьἔκλαγξαν ὀϊστοί Hom. — загремели стрелы (в колчане);
κ. βροντάν Pind. — греметь2) шуметь, свистеть, выть(ἦλθεν κεκληγὼς Ζέφυρος Hom.)
3) визжать, скрипеть4) испускать крики, кричать:(ὅ Ἕκτωρ) βῆ ὀξέα κεκληγώς Hom. Гектор устремился с громким криком
5) петь(μέλισμα Anth.)
; играть(κιθάρᾳ Eur.)
6) лаять7) испускать, издавать(γόον Aesch.)
8) звать, призыватьκ. Ἄρη Aesch. — призывать Арея, т.е. издавать боевой клич
9) возвещать или предлагать(ἄλλο μῆχαρ Aesch.)
-
6 οὖλος
------------------------------------A woolly, of thick, fleecy wool,τάπητες Il.16.224
;χλαῖναι Od.4.50
, 299, etc.;χλανίδες Hermipp.47.1
(anap.);οὔλη λάχνη Il.10.134
;χιτὼν οὔλων ἐρίων Ar.Ra. 1067
;εἱμάτιον IG5(1).1390.21
(Andania, i B. C.); οὖλαι κόμαι crisp, close-curling hair, Od.6.231, 23.158, cf. Luc.Im.5;βόστρυχος οὖλος AP6.201
(Marc. Arg.); οὐλότατον τρίχωμα, of the crisp, woolly hair of the negro, Hdt.7.70; also of persons,οὖλος ἐθείραις Ἕσπερος Call.Del. 302
; σελίνων οὐλοτέρη, of a girl, AP5.120 (Phld.);τοῖς τριχώμασιν οὖλοι D.S.3.8
; of sheep, ;ὥσπερ σέλινον οὖλα τὰ σκέλη φορεῖν Com.Adesp. 208
.2 of plants, twisted, twined, curly, crinkled,ἴων κορωνίδες οὖλαι Stesich.29
; οὔλης.. σκολιὸν πλέγμα.,. ἕλικος, of the vine, Simon.183. 2;σέλινον Hp.Mul.2.181
;φύλλον Thphr.HP9.4.3
;θρίδακες AP9.412
(Phld.): neut. pl. as Adv., of smoke, curling,οὖλα κυλινδόμενον Call. Fr.1.41P.
3 of wood, compact, tough, close-grained, Thphr.HP3.11.1,4.2.7, 5.3.7, Ph.Bel.66.51;ξύλα οὔλας ἔχοντα συστροφάς Thphr. HP5.5.1
; δένδρον -ότερον τῇ ὄψει ib.3.9.6; οὖ. ὄστρακον tough, Babr. 115.10: hence metaph., like πυκνός, of speech, compact, concise, ; of dancing, rapid, in quick tempo,πόδεσσι οὖλα κατεκροτάλιζον Call.Dian. 247
, cf. Jou.52; of rowing, Id.Epigr.6.5; and so perh. οὖλον κεκλήγοντες uttering quick (frequent) cries, Il.17.756, 759, cf. Sch. T and Eust.ad loc.; v. οὖλος (C). (Perh. cogn. with εἴλλω 'pack tightly together'.)------------------------------------A = ὀλοός, destructive, baneful, cruel, epith. of Ares, Il.5.461, 717; of Achilles, 21.536; ; ;οὖλος Ὄνειρος Il.2.6
,8; cruel,Ἔρως A.R.3.297
, 1078.2 οὖλον κεκλήγοντες, of the death-cry of birds flying from the hawk, Il. 17.756, 759 (but v. οὖλος (B) 3 fin.); so laterοὖλον γεράνων νέφος AP 7.543
; οὖλον ἀείδειν ib.27 (Antip. Sid.);κνυζηθμὸν κυνὸς οὖλον Nic. Th. 671
.------------------------------------οὖλος (D), ὁ,A corn-sheaf, = ἴουλος 11 (q.v.), Hsch.: hence, a cry or song in honour of Demeter, who was herself from this word named [full] Οὐλώ, Semus 19, Did. ap. Sch.A.R.1.972. -
7 ταναός
ταναός (τείνω, τανύω), gestreckt, ausgedehnt, lang; αἰγανέη, Il. 16, 589, wo es zweier Endgn ist; ἀστάχυες, schlank, hoch, H. h. Cer. 454; αἰϑήρ, Eur. Or. 322; πλόκαμος, Bacch. 455; vom Feuer, Empedocl. 278. 283; sp. D.: δρῦς, Antiphil. 12 (IX, 71); γῆρας, Agath. 20 (V, 282); κλῖμαξ, 50 (IX, 853); ταναῇ ὀπὶ κεκλήγοντες, Qu. Sm. 12, 58.
-
8 οὖλος
οὖλος, 1) altepisch u. ion. = ὅλος, ganz, völlig, denn so ist wohl Od. 17, 343, ἄρτον τ' οὖλον ἑλών zu nehmen, da eine reichliche Gabe, wie das Folgende zeigt, angedeutet werden soll, u; 24, 118, μηνὶ δ' ἄρ' οὔλῳ πάντα περήσαμεν εὐρέα πόντον, einen ganzen Monat; κᾶλα οὖλα, H. h. Merc. 113; σπιϑαμῆς οὔλης, Leon. Tar. 20 (VI, 286); dah. auch = unversehrt, heil (vgl. οὐλή u. οὐλοκάρηνα, nach dem unter 3 angeführten Schol. zu Od. 4, 50). – Auch dor. οὔλως, wie ὅλως, überhaupt, πατέρι καὶ ματέρι καὶ προπάτορι καὶ οὔλως τοῖς ὁμοιορύσμοις, Pempel. bei Stob. Flor. 79, 52. – Uebertr., von ganzer, ungetheilter Kraft, tüchtig, handgreiflich ( solidus kommt von diesem ὅλος, οὖλος her); so erkl. man Il. 2, 6. 8 οὖλος Ὄνειρος, der handgreifliche, leibhafte Traumgott selbst, im Ggstz gegen die körperlosen, nichtigen Traumbilder, Träume, die er sendet; die andere Erklärung »verderblich« paßt nicht recht, da der Gott selbst so angeredet wird, u., wie Passow bemerkt, »der Traumgott nicht schlechtweg verderblich heißen konnte, weil ja auch heilsame, wahrhaft Trost und Rath gebende Traumgesichte von ihm kamen«. – So ist auch wohl οὖλον κεκλήγοντες, Il. 17, 756. 759, zu erklären, was von dem Geschrei einer Schaar Dohlen u. Staare gesagt u. auf das Geschrei der fliehenden Griechen übertragen ist; Buttm. Lexil. I p. 185 ff. erkl. es arg, entsetzlich, u. leitet es von ὄλλυμι, wie οὐλόμενος u. ὀλοός her (vgl. nachher); Schol. erkl. ὀξύ, πυκνόν, ein helles, starkes, also tüchtiges Geschrei, wie es unzweifelhaft die Alexandriner aufgefaßt haben, wie Callim. Dian. 247, οὖλα κατακροταλίζειν, u. Antp. Sid. 73 (VII, 27), von einem Einzigen, οὖλον ἀείδειν, kräftig, laut singen; u. auf Anderes übertr., οὖλα δὲ Κούρητες – ὠρχήσαντο, Callim. Iov. 52, nicht von den krausen Windungen des Tanzes, sondern »tüchtig tanzen«, wie Call. ep. 31 ( App. 45) οὖλος ἐρέσσων. In der homer. Stelle mag freilich auch an εἴλω, zusammendrängen, zu denken sein, vgl. οὖλος u. unter 3); Plut. garrul. 17 vbdt οὖλα καὶ πυκνὰ καὶ συνεστραμμένα φϑεγγόμενοι. – 2) auch Ares, Il. 5, 461. 717, u. Achilles, 21, 536, heißen οὖλος, was ein Schol. zur letzten Stelle ὀλοϑρευτικός erklärt u. aus Callim. in derselben Verbindung anführt, Apoll. L. H. ὀλέϑριος, also verderblich, Verderben, Unheil bringend, von ὄλλυμι, wie οὐλόμενος, vgl. Buttm. a. a. O. Man könnte mit anderen Erklärern auch hier die erste Bdtg »tüchtig«, »gewaltig«, »kräftig« wiederfinden, vgl. aber οὔλιος u. ὀλοόφρων. – 3) von εἴλω, zusammengedrängt, od. auch mit der ersten Bedeutung zusammenhangend, dicht, fest, wie Hom. Il. 16, 224. 24, 646 Od. 4, 50. 299. 7, 338. 10, 451. 17, 89. 19, 225, χλαῖναι, τάπητες, also von seinen, dichten Wollarbeiten, vgl. Il. 10, 134, χλαῖναν διπλῆν, οὔλη δ' ἐπενήνοϑε λάχνη, dichte Wolle war darauf; die alten Erkl. geben das Wort dem Sinne nach u. um die Abstammung unbekümmert, durch μαλακός wieder, Schol. zu Il. 16, 224, εὐείλητος διὰ μαλακότητα; Schol. Od. 4, 50 schwankt zwischen ἁπαλάς, κεκροκισμένας ἢ τριχωτάς, wollig, flockig, u. καινουργίδας (wie mit Buttmann zu lesen scheint), ἀπὸ τοῦ οὖλον, τὸ σῶον καὶ ὑγιές; ibd. 299 kommt gar noch die auf das einfache ὅλος zurückgehende Erklärung τελείας καὶ ἀνδρομήκεις, wie auch 19, 225 πορφυρέην οὔλην Mehrere für gleichbedeutend mit ὁλοπόρφυρον erklärten; χλανίδες δ' οὖλαι, Hermipp. bei Ath. XV, 668 a. Damit hängt zusammen οὖλαι κόμαι, dichtes Haupthaar, Od. 6, 231. 23, 158; weil aber dichtes Haar gewöhnlich kraus ist, so erklärt man es geradezu für »krausgelockt«, worauf auch die Vergleichung dieses Haares mit ὑακίνϑινον ἄνϑος zu gehen scheint, u. womit die starken Locken der antiken Odysseusköpfe zusammenstimmen; die Ableitung von εἰλέω, zusammengedreht ( Schol. 6, 231 sagt δηλοῖ καὶ τὴν τῶν τριχῶν διαστροφήν), fährt auch auf diese Erklärung, die auf die Wolle u. Teppiche, die kraus, flockig, flauschig sind, ebenfalls paßt, vgl. Buttmann a. a. O. u. II p. 159. Bei Her. 7, 70 bezeichnet überdies οὐλότατον τρίχωμα das wollig krause Haar der Neger (vgl. οὐλοκάρηνος, οὐλόϑριξ). – Hippocr. vrbdt ἔριον οὖλον, wie οὖλα ἔρια Ar. Ran. 1065; sp. D., βοστρύχια οὖλα, Antiphil. (XI, 66); βόστρυχοι βρύων οὐλότεροι, Alciphr. 3, 1; vgl. σελίνων οὐλοτέρη Philodem. 10 (V, 121); Stesichor. sagt ἴων οὖλαι κορωνίδες, dicht gewundene Veilchenkränze. Immer scheint aber das Dichte des Haares der Hauptbegriff, dah. ist die Deutung der oben angeführten Stelle des Callim. οὖλα ὠρχήσαντο von künstlichen, krausen Tanzwindungen unrichtig. – Dunkel ist οὖλος Ἔρως, Mosch. ep. (Plan. 200), wo man δοῠλος hat ändern wollen, aber vielleicht die so. häufige Erklärung der Alten μαλακός anzuwenden ist. – Bei Plut. de prim. frigid. 21, οἱ δὲ ψυχροτέρου ποτοῦ δεόμενοι, χάλικας ἐμβάλλουσιν εἰς τὸ ὕδωρ· γίνεται γὰρ οὐλότερον καὶ στομοῦται, ist es wohl nicht »gesunder«, sondern »frischer«, »kräftiger«.
-
9 ουλος
I3эп. = ὅλος См. ολοςII3[ὄλλυμι]1) губительный, несущий гибель(Ἄρης, Ἀχιλλεύς Hom.)
2) роковой(Ὄνειρος Hom.)
3[εἰλύω]1) плотный, толстый(χλαῖναι, τάπητες Hom.)
2) густой(λάχνη Hom.)
; густой, сплошной(γεράνων νέφος Anth.)
3) курчавый(κόμαι Hom.; τρίχωμα Her.)
4) вьющийся или густо растущий(σέλινοι, θρίδακες Anth.)
5) искривленный, кривой(σκέλη Arst.)
6) громкий, сильный(οὖλον κεκλήγοντες κολοιοί Hom.; οὖλα φθέγγεσθαι Plut.)
-
10 ἐπιτρέχω
A- δρᾰμοῦμαι X.Cyn.9.6
, D.17.19 : [tense] aor. 2- έδρᾰμον Il. 4.524
, al. (rarely [tense] aor. I- έθρεξα 13.409
): [tense] pf.- δεδράμηκα X.Oec.15.6
; poet.- δέδρομα Od.
, etc. (v. infr. 11.2):—[voice] Pass., [tense] pf.- δεδράμημαι X.Oec.15.1
: —run upon or at, mostly for the purpose of attack, abs.,ὁ δ' ἐπέδραμεν Il.4.524
, cf. 18.527 ; of dogs,οἱ μὲν κεκλήγοντες ἐπέδραμον Od.14.30
; make an assault upon,τινί Th.4.32
, X.Cyn.9.6,ἐπί τινα Id.HG5.4.51
.b approach, εἰς ἃς (sc. μοίρας)ἐπιτρέχει ἡ Σελήνη, τούτοις συνάπτει Serapio
in Cat.Cod.Astr.8(4).228.2 run after, be eager or greedy,οὔτι ἐπιδραμὼν πάντα τὰ διδόμενα ἐδέκετο Hdt.3.135
; in haste,Pl.
Lg. 799c ; : c. dat., to be greedy for, App.Pun.94.II run over a space, τόσσον ἐπεδραμέτην, of horses, Il.23.433, cf. 418, 447 ; run over or graze the surface, : c. dat.,ἀσταχύεσσιν Call.Aet.3.1.46
.2 to be spread over,λευκὴ δ' ἐπιδέδρομεν αἴγλη Od.6.45
;κακὴ δ' ἐπιδέδρομεν ἀχλύς 20.357
: c. dat.,τῷ..ἐπιδέδρομεν ὀδμή Hermipp.82.3
(hex.);ἐπιδέδρομε νυκτὶ φέγγος A.R.2.670
;οἱ ἔρευθος ἐπιτρέχει Arat.834
, cf. Opp.C.3.94;ἐξανθήματα ἐ. τοῖς σώμασιν Plu.2.671a
; ὄρεσι..ἀφ' ἡλίου μορφαὶ ἐ. ib.934f ;σημείων τῷ νεκρῷ μοχθηρῶν ἐπιδραμ. Id.TG13
, etc.: c. acc., οἶδμα ὅταν ἔρεβος ὕφαλον ἐπιδράμῃ when the billow runs over the darkness of the deep, S. Ant. 588(lyr.); τὴν χώραν, of lava, Arist. Mir. 840a5;ψυχὴν ἐπιδέδρομε λήθη A.R.1.645
; Πώμην ἐπέδραμε λόγος c. acc. et inf., Plu.Aem. 25.3 of a musician, run over, play upon,ἐ. καλάμους χείλεσι Longus 1.24
;τὴν σύριγγα τῇ γλώττῃ Alciphr.3.12
;τῷ πλήκτρῳ τὰς χορδάς Ath.4.139e
.4 overrun, as an army does a country,ἐ. πεδίον πᾶν Hdt.1.161
;τὰς κώμας πάσας Id.8.23
; τὴν χώρην πᾶσαν ib. 32 ;τὰ ἔξω Th.4.104
.5 run over, treat lightly or summarily of, X.Oec.25.1 ([voice] Pass.) ; τῷ λόγῳ ib.6 ;εὐπόρως ἐ. περί τινος Isoc.Ep.9.6
;μικρὰ περὶ αὐτῶν D.17.19
;τὰς ἀπορίας ἐ. Arist.Pol. 1286a7
;Ἡροδότου.. ἡ λέξις..ῥᾳδίως ἐπιτρέχουσα τοῖς πράγμασιν Plu.2.854e
; ἐ. διὰ βραχυτάτων ib.119e ;τὸ ἐπιτρέχον σχῆμα Hermog.Id.1.11
.6 of a country, spread, extend,ἐπὶ.. D.P.809
; μέσην ἐ. νῆσον ib. 1092.III run close after,ἅρματα..ἵπποις ὠκυπόδεσσιν ἐπέδραμον Il.23.504
; ἐ. τὰ ἴχνη, of hounds, X.Cyn.3.6 : c. dat., follow, Arat.316 ; ἐ. τοῖς θήλεσιν, of the male, Plu.2.965e.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπιτρέχω
-
11 κλάζω
κλάζω, aor. ἔκλαγξα, perf. part., w. pres. signif., κεκληγώς, pl. κεκλήγοντες: scream, properly of birds, Il. 16.429; then of animals, Od. 14.30; applied also to warriors and to men under other circumstances, Il. 5.591, Od. 12.256, Il. 2.222; to things, as arrows, the wind, etc., Il. 1.46, Il. 17.88, Od. 12.408. The verb may be translated according to the context in the several passages, but its original and proper application shows its force. Cf. κλαγγή.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > κλάζω
-
12 οὖλος
οὖλος, (1) ganz, völlig; μηνὶ δ' ἄρ' οὔλῳ πάντα περήσαμεν εὐρέα πόντον, einen ganzen Monat; dah. auch = unversehrt, heil. Übertr., von ganzer, ungeteilter Kraft, tüchtig, handgreiflich (solidus kommt von diesem ὅλος, οὖλος her); οὖλος Ὄνειρος, der handgreifliche, leibhafte Traumgott selbst, im Ggstz gegen die körperlosen, nichtigen Traumbilder, Träume, die er sendet; οὖλον κεκλήγοντες, von dem Geschrei einer Schar Dohlen u. Stare gesagt u. auf das Geschrei der fliehenden Griechen übertragen ist; arg, entsetzlich; ὀξύ, πυκνόν, ein helles, starkes, also tüchtiges Geschrei; οὖλον ἀείδειν, kräftig, laut singen; οὖλα δὲ Κούρητες ὠρχήσαντο, nicht von den krausen Windungen des Tanzes, sondern tüchtig tanzen'; (2) Ares u. Achilles heißen οὖλος, also verderblich, Verderben, Unheil bringend; (3) von εἴλω, zusammengedrängt, dicht, fest; χλαῖναι, τάπητες, von feinen, dichten Wollarbeiten; χλαῖναν διπλῆν, οὔλη δ' ἐπενήνοϑε λάχνη, dichte Wolle war darauf; οὖλαι κόμαι, dichtes Haupthaar, weil aber dichtes Haar gewöhnlich kraus ist, so erklärt man es für 'krausgelockt', worauf auch die Vergleichung dieses Haares mit ὑακίνϑινον ἄνϑος zu gehen scheint, u. womit die starken Locken der antiken Odysseusköpfe zusammenstimmen; die Ableitung von εἰλέω, zusammengedreht, fährt auch auf diese Erklärung, die auf die Wolle u. Teppiche, die kraus, flockig, flauschig sind, ebenfalls paßt; οὐλότατον τρίχωμα, das wollig krause Haar der Neger; ἴων οὖλαι κορωνίδες, dicht gewundene Veilchenkrenze. Immer scheint aber das Dichte des Haares der Hauptbegriff--------------------------------οὖλος, ὁ, das Ährenbündel, Korngarbe; ein Gesang zu Ehren der Demeter -
13 κλαγγή
Grammatical information: f.Other forms: Dat. also κλαγγ-ί (Ibyc. 56; s. below)Derivatives: κλαγγηδόν `with crying' (Β 463; Haas Μνήμης χάριν 1, 133), κλαγγώδης `full of sound, shrill' (Hp., Gal.). Besides κλάζω, also with prefix, e. g. ἀνα-, ἐκ-, aor. κλάγξαι `sound, resound, cry' (Il.), also κλαγεῖν (B. 16, 127, h. Hom. 19, 14, E. u. a.), fut. κλάγξω (A.), perf. κεκλήγοντες (Aeolising) and κεκληγώς, - ῶτες (Hom.; Schwyzer 540 n. 4, Chantraine Gramm. hom. 1, 430f.), κέκλᾱγα (Alcm. 7), κέκλαγγα (Ar., X.), perfect future κεκλάγξομαι (Ar.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: Isolated presents: κλαγγαίνω (A. Eu. 131), - άνω (S.), - έω (Theoc. Ep. 6, 5), - άζω (Poll., Porph.). - To κλαγεῖν: κλαγερός `crying' (AP). As yot-present κλάζω may come from *κλάγγ-ι̯ω from a root noun κλάγγ-, which is seen in κλαγγ-ί (or innovation?); but it could also be a primary nasal present, with - ζω from the sound-verbs ( ὀλολύζω, οἰμώζω a. o.; cf. Schwyzer 716). The non-present forms κλάγξαι, κλάγξω, κέκλαγγα are anyhow innovations. In function κλαγγ-ή is a verbal noun (cf. Porzig Satzinhalte 11f.). In κλαγεῖν and κέκληγα original primary nasalless forms may have been preserved, but analogical innovation with loss of the nsal is not impossible (Leumann Celtica 3, 248). - A direct comparison (except for - ζω) is Lat. clangō `cry' (almost only present), with which OIc. hlakka `cry' (with assimilation nk \> kk) may agree. The words belong to a widespread group of soundword (but καλεῖν and κέλαδος do not belong here; cf. the material in Bq, Pok. 599f., W.-Hofmann s. clangō. Note that an IE * klag- is impossible (* klh₂g- wouldhave given in Greek *κλᾱγ-; a form * klh₂eng- gives *καλαγγ-). Schwyzer 692 assumes expressive nasalization, but this does not help as *κλαγ- cannot be generated. Cf. Fur. 274. Is the basic form Pre-Greek?See also: - S. auch κλώζω.Page in Frisk: 1,863-864Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κλαγγή
-
14 οὖλος 3
οὖλος 3.Grammatical information: adj.Meaning: `baneful' adjunct of Ares and Achilles, also of Ὄνειρος (Il.; cf. below); of Eros (A. R.), also of χεῖμα (Bion), of στόμιον (Nic.); prob. also in οὖλον κεκλήγοντες (P 756, 759; after the sch. and McKenzie ClassQuart. 21, 206 `thick, loud, violent'; to 2.).Derivatives: With ιο-sufflx in the same meaning οὔλιος of ἀστήρ (Λ 62), of Ares a.o. (Hes. Sc., Pi., S.); also of Apollon a. Artemis (Delos, Miletos), prob. orig. as bringer of pest and death ( = λοίμιος), later connected with Apollon as healing god and connected with ὅλος (whence Άπ. Ὄλιος in Lindos; cf. on ὅλος). (On οὔλαφος s.v.)Origin: XX [etym. unknown]Etymology: Mostly derived from ὄλλυμι, but in detail unclear; perh. from *ὄλ-Ϝος (prop. subst.?), as ὀλοός \< *ὀλε-Ϝός (Bechtel Lex. with Fick); other attempts by Brugmann IF 11, 266 ff. (s. Bq); so the etym. rests uncertain. -- As adjunct of Ὄνειρος οὖλος is by Fick and Bechtel Lex. 259 f. taken as `deceiving' and connected with Lith. vìlti `deceive', which Frisk calls "verlockend aber überflüssig". Diff. on οὖλος Ὄ. Thieme Studien 12A.1 (hesitating: prop. `transitory'?).Page in Frisk: 2,445Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > οὖλος 3
См. также в других словарях:
κεκλήγοντες — κλάζω make a sharp piercing sound pres part act masc nom/voc pl (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ούλος — (I) η, ο (Α επικ και ιων. τ. οὖλος, η, ον) βλ. όλος νεοελλ. φρ. «είναι με τα ούλα του» δεν τού λείπει τίποτε, είναι τέλειος. (II) η, ο (ΑΜ οὖλος, η, ον) (για τρίχες) σγουρός, κατσαρός («οἱ ἐκ τῆς Λιβύης οὐλότατον τρίχωμα έχουσι πάντων ἀνθρώπων»,… … Dictionary of Greek