-
1 στόμιον
στόμιον, τό, dim. von στόμα, kleiner Mund, Oeffnung, z. B. einer Höhle, Aesch. Ch. 796; vgl. Soph. Ant. 1202; Plat. Rep. X, 615 d; τῶν ὀρυγμάτων, Pol. 16, 11, 4; τὰ στόμια = στόμα, Posidipp. bei Ath. IX, 370 (v. 16). – Gebiß am Zaume, δακὼν δὲ στόμιον ὡς νεοζυγὴς πῶλος, Aesch. Prom. 1011; vgl. τόνδ' οἰωνὸν γνώμῃ στομίων ἄτερ εὐϑύνων, 287; στόμια πριονωτά, Ar. bei Poll. 10, 56; χαλινοὺς καὶ στόμια ἐμβαλεῖν, Her. 4, 72; στόμια δέχεσϑαι od. δάκνειν, Valk. Eur. Hipp. 1223; ὦ ψυχὴ χάλυβος λιϑοκόλλητον στόμιον παρέχουσα, Soph. Trach. 1251; vgl. ὡς εἴ τις ἐλπίσιν κεναῖς πάρος ἐξῄρετο – στόμια δέχηται τἀμά, El. 1462; χρυσοδαιδάλτους στομίοισι πώλους, Eur. I. A. 219; I. T. 935; sp. D., στομίοις κλεῖϑρα δέχεσϑαι, Bass. 10 (VII, 391).
-
2 στόμιον
A mouth, Posidipp.26 16 codd. Ath.;στομίοισι δυσαλθές Nic.Al.12
; of a venomous beast, ib. 524, Th. 233.II mouth of a vessel,κέρασι χρυσᾶ σ. προσβεβλημένοις A.Fr. 185
; [sc. συρίγγων] Emp.100.3; mouth of a cave used as a grave, S.Ant. 1217: hence cave, vault, as if it were the entrance of the lower world, A.Ch. 807 (lyr., of Delphi), cf. Pl.R. 615d, 615e: of any aperture or opening, Ti.Locr.101d, Arist.HA 623a4; cavity from which winds issue, Id.Mu. 395b27;σ. γαστρός Nic.Al. 509
; σ. τῆς ὑστέρας ος uteri, Sor.1.9, al.; [ τῆς κύστεως] Gal.6.65, cf. 18(2).265, Aret. SD2.1, al.; socket of a bolt,στομίοις κλεῖθρα δέχοισθε AP7.391
(Bass.); mouth of a canal, CPR42.13 (iii A.D.), etc.III bridle-bit, bit,χαλινοὺς καὶ στόμια ἐμβαλεῖν Hdt.4.72
, cf. 1.215;χάλυβος.. στόμιον παρέχουσα S.Tr. 1261
(anap.); (anap.); δακὼν δὲ σ. ὡς νεοζυγὴς πῶλος ib. 1009;στόμια δέχεσθαι S.El. 1462
;ἐνδακοῦσαι στόμια E.Hipp. 1223
;συνδάκνειν X.Eq.6.9
; σ. Τροίας a bit or curb for Troy, of the Greek army, A.Ag. 132 (lyr.).2 = φορβειά, Eust.539.16.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > στόμιον
-
3 στομιον
τό [demin. к στόμα См. στομα]1) отверстие, вход Aesch., Soph., Arst.2) полость, пещераτὸ μέγα σ. Aesch. — великая пещера ( в Дельфах)
3) расселина, место выхода(στόμια τῶν πνευμάτων Arst.)
4) замочная скважинаστομίοις κλεῖθρα δέχεσθαι Anth. — принимать засовы в скважины, т.е. быть запираемым на засовы
5) удила(χαλινοὴ καὴ στόμια Her.)
στόμια δέχεσθαι Soph. — принимать удила, т.е. давать себя обуздать, покоряться;6) пасть(αἱματερὰ στόμι΄ ἐπεμβαλεῖν τινι Eur.)
-
4 στόμιον
στόμιονmouth: neut nom /voc /acc sg -
5 στόμιον
στόμιον, τό, kleiner Mund, Öffnung, z. B. einer Höhle. Gebiß am Zaume -
6 Στόμιον
Στόμιοςmasc acc sg -
7 προ-στόμιον
προ-στόμιον, τό, die Mündung, Νείλου, Aesch. Suppl. 3.
-
8 ἀκρο-στόμιον
ἀκρο-στόμιον, τό, Mundspitze, Dion. H.
-
9 ἐπι-στόμιον
ἐπι-στόμιον, τό, der in die Mündung eines Gefäßes gesteckte Hahn, Vitruv. 3, 5, 16.
-
10 στομίοις
στόμιονmouth: neut dat pl -
11 στομίοισι
στόμιονmouth: neut dat pl (epic ionic aeolic) -
12 στομίοισιν
στόμιονmouth: neut dat pl (epic ionic aeolic) -
13 στομίου
στόμιονmouth: neut gen sgστομίαςhard-mouthed horse: masc gen sg -
14 στομίων
στόμιονmouth: neut gen pl -
15 στόμια
στόμιονmouth: neut nom /voc /acc pl -
16 στρατοομαι
располагаться (словно) лагеремστόμιον μέγα Τροίας στρατωθέν Aesch. — великое кольцо (ахейцев), оцепившее Трою (вариант перевода см. в στόμιον 5)
-
17 προ-τύπτω
προ-τύπτω (s. τύπτω), intrans., vordringen, hervorbrechen; Τρῶες δὲ προὔτυψαν ἀολλέες, Il. 13, 136. 15, 306. 17, 262; ἀνὰ ῥῖνας δέ οἱ ἤδη δριμὺ μένος προὔτυψε, Od. 24, 319, von der Empfindung, welche man bei heftigen Affekten, Rührung, Schmerz, Wehmuth u. s. w., in der Nase empfindet; vgl. Arist. Eth. 3, 11 u. Scholl.; anlanden, An. Rh. 1, 953; ἄνω προὔτυψαν ἐς ἀέρα, 3, 1397; ὕστατος ἐς ϑάλαμον προὔτυψεν, Opp. Hal. 4, 392, dgl. 2, 414. 4, 545; vorher schlagen, προτυπὲν στόμιον μέγα Τροίας, Aesch. Ag. 131.
-
18 στρατόω
στρατόω, in den Krieg führen, στόμιον μέγα Τροίας στρατωϑέν, Aes ch. Ag. 132, wie Wellauer aus den mss. aufgenommen hat für στρατευϑέν. Vgl. auch στρατάομαι.
-
19 κνεφάζω
κνεφάζω, verdunkeln, Aesch. Ag. 132 μή τις ἄγα ϑεόϑεν κνεφάσῃ στόμιον Τροίας.
-
20 εἴλω
εἴλω, od. εἴλλω, att. εἵλλω, häufiger εἰλέω, att. εἱλέω, vgl. ἴλλω (eigtl. FΕΛ, volvo, wie auch ἐείλεον, ἐελμένος u. ä. zeigen), 1) drängen, zusammendrängen; εἰλέω Il. 8, 215; med., sich zusammendrängen, ἀμφὶ βίην Διομήδεος εἰλόμενοι Il. 5, 782; ἀνδρῶν εἰλομένων, wo Menschen sich in dichten Schaaren zusammendrängen, 5, 203; vgl. εἰλουμένους περὶ τὸν ἄρχοντα Plut. Lyc. 25; μύρμηκες εἱλούμενοι Luc. Icarom. 19; pass., εἰλεῦντο ἐς ποταμόν, sie wurden in den Fluß gedrängt, Il. 21, 8; ἐντὸς ὑπὸ τὸ δέρμα εἱλλόμενον κατεῤῥιζοῦτο Plat. Tim. 76 b; γῆ περὶ τὸν διὰ παντὸς πόλον τεταμένον εἱλλομένη (εἱλουμένη v. l.), die sich um die Achse andrängt, ib. 40 b; μὴ νῠν περὶ σαυτὸν εἶλλε τὴν γνώμην ἀεί, verwickle dich nicht in die Gedanken, Ar. Nubb. 751; Hom. hat so auch aor. II. pass. ἐάλην, ἀλῆναι u. ἀλήμεναι, εἰς ἄστυ ἄλεν, in die Stadt gedrängt, Il. 22, 12, vgl. 18, 76. 21, 607; Ἀργείους ἐκέλευσα ἀλήμεναι ἐνϑάδε πάντας, sich hier zusammenzudrängen. 5, 823; ἀλὲν ὕδωρ, zusammengelaufenes und eingeschlossenes Wasser, 23, 420. – Vor sich hindrängen, treiben, ϑῆρας ὁμοῠ εἰλεῠντα Od. 11, 573. – 2) einschließen, einengen; Ἀχαιοὺς Τρῶες ἐπὶ πρύμνῃσιν ἐείλεον Il. 18, 447; εἴλει ἐνὶ σπῆϊ, hielt eingesperrt, Od. 12, 210; so auch aor. I. ἔλσαι u. ἐέλσαι, z. B. ἔλσαν δ' ἐν μέσσοι σι Il. 11, 413; λαὸν κατὰ τείχεα ἔλσαι, gegen die Mauer zusammendrängen, 21, 295, vgl. 1, 409. 18, 294. 21, 225; perf. pass., κατὰ ἄστυ ἐέλμεϑα 24, 662, vgl. 5, 203. 18, 287; Διὸς βουλῇσιν ἐελμένος, durch Zeus Rathschluß in die Enge getrieben, im Zaume gehalten, Il. 13, 524; – νῆα κεραυνῷ ἔλσας, mit dem Blitze treffend, Od. 5, 132. 7, 250. – Auch Sp., wie Plut., τοὺς Ῥωμαίους εἱλουμένους ἐν ὀλίγῳ Crass. 15. – 3) zusammenziehen; ἐν Πίσᾳ ἔλσαις ὅλον στρατόν Pind. Ol. 11, 45; ἀλῆναι ὑπ' ἀσπίδι, sich unter den Schild zusammenziehen, zusammenducken, Il. 13, 408. 20, 278, wie εἰληϑεὶς ὑπὸ τῇ ἀσπίδι Arr. An. 6, 9, 5; ὑπ' ἀσπίδος ἄλκιμον ἦτορ ἔλσας, bergend, Callim. frg. 11; Ἀχιλῆα ἀλεὶς μένεν, sich zusammennehmend, Il. 21, 571, wie vom Löwen, der sich zusammenkauert, bevor er auf seine Beute losstürzt, 20, 168; οἴμησεν ἀλείς, alle seine Kräfte nahm er zusammen u. stürzte darauf los, Od. 24, 538. – 41 abhalten, hindern; Il. 2, 294; Aesch. frg. 19. – Bei Sp. auch = umhüllen. Ader μὴ ταχὺς Ἡρακλείτου ἐπ' ὀμφαλὸν εἴλεε βίβλον, entfalte nicht schnell, Ep. ad. 517 (IX, 540). – 5) Pass., sich herumtreiben; τῶν ἐν ποσὶ εἰλευμένων τοισι ἀνϑρώποισι, in der Nähe der Menschen, Her. 2, 76; περὶ τὸ στόμιον Luc.; a. Sp. Auch von den Sternen, kreisen, οἱ ἀστέρες ἐν τῷ οὐρανῷ τὴν σφετέρην εἰλέονται Luc. astrolog. 29. – Sich herumwinden, ἕλιξ εἱλεῖται κατ' αὐτόν, um den Becher, Theocr. 1, 31; περὶ δ' αὐτὸν – εἱλεῖτο φλόξ Hosch. 4, 104; a. sp. D., wie Ap. Rh. 4, 1067 Opp. Cyn. 1, 510. Vgl. übrigens Buttmann Lexik. II S. 141 ff. – Ἐόλει u. ἐόλητο s. unten bes.
См. также в других словарях:
στόμιον — mouth neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Στόμιον — Στόμιος masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στομίοις — στόμιον mouth neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στομίοισι — στόμιον mouth neut dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στομίοισιν — στόμιον mouth neut dat pl (epic ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στομίου — στόμιον mouth neut gen sg στομίας hard mouthed horse masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στομίων — στόμιον mouth neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στομίῳ — στόμιον mouth neut dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στόμια — στόμιον mouth neut nom/voc/acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
στόμιο — Όνομα τεσσάρων οικισμών. 1. Ορεινός οικισμός (60 κάτ., υψόμ. 520 μ.) στην επαρχία Ολυμπίας του νομού Ηλείας. Είναι έδρα της ομώνυμης κοινότητας (7 τ. χλμ., 60 κάτ.). 2. Παράλιος οικισμός (359 κάτ., υψόμ. 10 μ.), στην επαρχία Κορινθίας του… … Dictionary of Greek
Stomio, Larissa — Stomio (Greek: Στόμιο) or Stomion (Στόμιον) is a coastal town in central Greece (Thessaly), the capital city of the municipality of Evrymenes (Evrimenes) in the Larissa Prefecture. Stomio is connected with a road linking several villages by the… … Wikipedia
