-
1 κνῖσα
Grammatical information: f.Meaning: `steam and odour of fat, smell and savour of burnt sacrifice, fat caul' (Il., Arist., hell.).Compounds: Compp., e. g. πολύ-κνισος `with rich smell of the sacrifice' (A. R.).Derivatives: κνισήεις (κ 10, Pi.), κνισωτός (A. Ch. 485), κνισηρός (Achae. 7) `smelling of fat', κνισώδης `id, fett' (Arist., Gal.), κνισαλέος (H.), κνισός (Ath. 3, 115e; = κνισήεις. Denomin. verbs: κνισάω `fill with the smell...' (E., Ar.), κνισόομαι, - όω `be changed into the smell..., give the smell...' (Arist., Ph.).Origin: IE [Indo-European]X [probably], PGX [probably a word of Pre-Greek origin]Etymology: Lat. nīdor m. `smell of roasted meat, vapour, smoke', which can come from * cnīdōs, makes for κνίση, from where secondarily κνῖσα (Solmsen Wortforschung 238), an s-stem based *κνῑδσ-ᾱ possible, from IE. * knīdos- n.; cf. on ἕρση. Close is OWNo. hniss n. `strong smell, bad taste in eating', IE. *knĭd-to-. As this without doubt belongs to hnītan `push against' (cf. Goth. stigqan `push' = OHG stincan `stink'), one assumes also for nīdor and κνῖσα a comparable origin, i.e. connection with κνίζω. As for κνί̄δη we have however for κνῖσα and nīdor to start from a longvovalic form. - From Celtic perh. here Ir. a. Welsh cnes `skin' (IE. *knĭd-tā; cf. OWNo. hniss; on the meaning Vendryes WuS 12, 243). - See Bq, Bechtel Lex. s. κνίση, W.-Hofmann s. nidor; s. also on - κναίω. - The long vowel is quite problematic for IE; is the word rather Pre-Greek?Page in Frisk: 1,885Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κνῖσα
-
2 κνῖσα
-
3 κνισα
κνῖσα, κνίσσαэп.-ион. κνίση (ῑ) ἥ1) чад сжигаемого жира, запах сжигаемых жертвκ. οὐρανὸν ἷκεν Hom. — благоухание жертвоприношений возносилось к небу
2) запах жареногоἀποκτενεῖς λιμῷ με καὴ τοὺς γείτονας κνίσῃ Arph. — голодом и запахом жареных кушаний ты замучишь меня и соседей
3) тук, жирγαστέρ ἐμπλείη κνίσης τε καὴ αἵματος Hom. — (козий) желудок, наполненный жиром и кровью ( род колбасы);
κνίσῃ κῶλα συγκαλυπτά Aesch. — обложенные жиром члены (жертвенного животного) -
4 κνίσα
-
5 κνῖσα
-
6 κνίσα
1 savour of burnt sacrifice, burnt sacrifice πολλὰ μὲν λοιβαῖσιν ἀγαζόμενοι πρώταν θεῶν, πολλὰ δὲ κνίσᾳ (ταῖς θυσίαις. Σ.) N. 11.7 -
7 κνῖσα
A steam and odour of fat which exhales from roasting meat, smell or savour of a burnt sacrifice ( ἡ λιπαροῦ θυμίασις, opp. λιγνύς, Arist.Mete. 387b6, cf. 388a5); ; , cf.Ar.Av. 193, 1517: generally, odour of savoury meat, Id.Ach. 1045 (lyr.), Alex.261.4;αἱ ἐκ τῶν αἱμάτων καὶ σαρκῶν κ. Porph. Abst.2.42
; of eructations, Xenocr. ap. Orib.2.58.152.II that which causes this smell, fat caul (cf. κνῖσα· ἐπίπλους, AB1095), in which the flesh of the victim was wrapped and burnt, , cf. Od.18.45, 119, etc.;κνίσῃ τε κῶλα συγκαλυπτά A.Pr. 496
:—κνίσσα, κνίσση are incorrect forms, cf. Hdn.Gr.2.901, al. -
8 κνισά
κνῑσᾷ, κνισάωfill with the savour of burnt sacrifice: pres subj mp 2nd sgκνῑσᾷ, κνισάωfill with the savour of burnt sacrifice: pres ind mp 2nd sg (epic)κνῑσᾷ, κνισάωfill with the savour of burnt sacrifice: pres subj act 3rd sgκνῑσᾷ, κνισάωfill with the savour of burnt sacrifice: pres ind act 3rd sg (epic)κνισόςfem dat sg (doric aeolic) -
9 κνισᾷ
κνῑσᾷ, κνισάωfill with the savour of burnt sacrifice: pres subj mp 2nd sgκνῑσᾷ, κνισάωfill with the savour of burnt sacrifice: pres ind mp 2nd sg (epic)κνῑσᾷ, κνισάωfill with the savour of burnt sacrifice: pres subj act 3rd sgκνῑσᾷ, κνισάωfill with the savour of burnt sacrifice: pres ind act 3rd sg (epic)κνισόςfem dat sg (doric aeolic) -
10 κνῖσα
κνῖσα, ης, ἡ (Hom. [κνίση] et al.; Philo, Somn. 1, 49 v.l. [for κνίσσα]; Just., Ath.) the odor of burning fat on a sacrifice Dg 2:8; 3:5 (used both times w. αἷμα). εἰδώλοις … καὶ κνείσαις AcPl Ha 2, 32.—DELG. -
11 κνίσα
κνίζωscratch: aor ind act 1st sg (homeric ionic)κνί̱σᾱ, κνῖσαsteam and odour of fat: fem nom /voc /acc dualκνί̱σᾱ, κνῖσαsteam and odour of fat: fem nom /voc /acc dual (epic)κνί̱σᾱ, κνῖσαsteam and odour of fat: fem nom /voc sg (epic doric aeolic)κνί̱σᾱ, κνῖσοςneut nom /voc /acc pl (doric aeolic)κνί̱σᾱ, κνισάωfill with the savour of burnt sacrifice: pres imperat act 2nd sgκνί̱σᾱ, κνισάωfill with the savour of burnt sacrifice: imperf ind act 3rd sg (homeric ionic)——————κνίσαι, κνίζωscratch: aor imperat mid 2nd sgκνίσαι, κνίζωscratch: aor inf actκνί̱σᾱͅ, κνῖσαsteam and odour of fat: fem dat sg (doric aeolic)κνί̱σᾱͅ, κνῖσαsteam and odour of fat: fem dat sg (epic doric aeolic) -
12 κνίσᾳ
Βλ. λ. κνίσα -
13 κνίσας
κνίσᾱς, κνίζωscratch: aor part act masc nom /voc sg (attic epic ionic)κνίζωscratch: aor ind act 2nd sg (homeric ionic)κνί̱σᾱς, κνῖσαsteam and odour of fat: fem acc plκνί̱σᾱς, κνῖσαsteam and odour of fat: fem gen sg (doric aeolic)κνί̱σᾱς, κνῖσαsteam and odour of fat: fem acc pl (epic)κνί̱σᾱς, κνῖσαsteam and odour of fat: fem gen sg (epic doric aeolic)κνί̱σᾱς, κνισάωfill with the savour of burnt sacrifice: imperf ind act 2nd sg (homeric ionic) -
14 κνίσση
κνῖσαsteam and odour of fat: fem nom /voc sg (attic epic ionic)——————κνίζωscratch: aor subj mid 2nd sg (epic)κνίζωscratch: aor subj act 3rd sg (epic)κνίζωscratch: fut ind mid 2nd sg (epic)κνῖσαsteam and odour of fat: fem dat sg (attic epic ionic) -
15 κνίσασαν
κνίσᾱσαν, κνίζωscratch: aor part act fem acc sg (attic epic ionic)κνί̱σᾱσαν, κνισάωfill with the savour of burnt sacrifice: aor ind act 3rd pl (doric aeolic) -
16 κνίσσης
κνῖσαsteam and odour of fat: fem gen sg (attic epic ionic) -
17 κνίση
κνί̱ση, κνῖσαsteam and odour of fat: fem nom /voc sg (attic epic ionic)κνί̱ση, κνῖσοςneut nom /voc /acc pl (attic epic doric)κνί̱ση, κνῖσοςneut nom /voc /acc dual (doric aeolic)κνί̱ση, κνισάωfill with the savour of burnt sacrifice: pres imperat act 2nd sg (doric)κνί̱ση, κνισάωfill with the savour of burnt sacrifice: pres imperat act 2nd sg (epic doric ionic aeolic)κνί̱ση, κνισάωfill with the savour of burnt sacrifice: imperf ind act 3rd sg (homeric ionic)——————κνίζωscratch: aor subj mid 2nd sgκνίζωscratch: aor subj act 3rd sgκνίζωscratch: fut ind mid 2nd sgκνί̱σῃ, κνῖσαsteam and odour of fat: fem dat sg (attic epic ionic)κνί̱σῃ, κνῖσαsteam and odour of fat: fem dat sg (attic epic ionic) -
18 κνῖσος
κνῖσος oder κνῖσσος, τό, Nebenform von ἡ κνῖσα, wie ἡ δίψα, τὸ δίψος, ἡ πάϑη, τὸ πάϑος. Der sing. von τὸ κνῖσος wird in einem Schol. Iliad. 2, 423 aus einem nicht genannten Komiker angeführt, τὸ κνῖσος όπτῶν ὀλλύεις τοὺς γείτονας, Meineke Com. Graec. 4 p. 687. Der plural. τὰ κνίση erscheint in Stellen Homers als var. lect. So Iliad. 21, 363, ὡς δὲ λέβης ζεῖ ἔνδον, ἐπειγόμενος πυρὶ πολλῷ, | κνίσην μελδόμενος ἁπαλοτρεφέος σιάλοιο, | πάντοϑεν ἀμβολάδην, ὑπὸ δὲ ξύλα κάγκανα κεῖται, | ἃς τοῠ καλὰ ῥέεϑρα πυρὶ φλέγετο, ζέε δ' ὕδωρ. Hierzu giebt es im cod. A folgendes Scholium aus Aristonicus: μελδόμενος: (ἡ διπλῆ,) ὅτι ἀντὶ τοῦ μέλδων, τήκων τὰ κνίση, παϑητικὸν ἀντὶ τοῦ ἐνεργητικοῦ. Hiernach also hat Aristarch geschrieben κνίση μελδόμενος, neutr. plur. τὰ κνίση. Dagegen in mehreren aus Didymus ausgezogenen Scholien und Theilen von Scholien wird bezeugt, daß Aristarch κνίσην geschrieben habe; Schol. Ακνίσην: οὕτως Ἀρίσταρχος· ἄλλοι δὲ κνίσης; ein anderes, an das Aristonicëische sich anschließendes Schol. A γράφουσι δέ τινες κνίσην σὺν τῷ ν· οὕτως γὰρ καὶ Ἀρίσταρχος, καί φησιν, ὅτι ἀντὶ τοῦ τηκόμενος, ὅπερ ἰσοδυναμεῖ τῷ τήκων. κνίσην δὲ πᾶν τὸ πιμελές. Der Widerspruch zwischen Didymus und Aristonicus ist darauf zurückzuführen, daß Aristonicus Angabe sich auf Aristarchs zweite Ausgabe bezieht, Didymus Angabe auf Aristarchs erste Ausgabe. Aristonicus Werk erklärte überall lediglich Aristarchs zweite Ausgabe, s. Sengebüsch Homer. dissert. 1 p. 34. Die Worte Aristarchs aber, welche in dem zweiten Didymeischen Scholium A angeführt werden, καί φησιν, ὅτι ἀντὶ τοῠ τηκόμενος, ὅπερ ἰσοδυναμεῖ τῷ τήκων. κνίσην δὲ πᾶν τὸ πιμελές, sind unzweifelhaft aus einem ὑπόμνημα Aristarchs geschöpft. Hypomnemata aber hat Aristarch nur zu Aristophanes Ausgabe und zu seiner eigenen ersten Ausgabe geschrieben; seine zweite Ausgabe war von keinen Hypomnematis begleitet, s. Sengebusch Homer. dissert. 1 p. 27. Nun scheint es sicher, daß Didymus, auf Aristarchs ὑπομνήματα sich verlassend, wirklich κνίσην hier für die einzige Aristarchische Lesart hielt. Denn wenn man annehmen wollte, daß Didymus selbst geschrieben habe διχῶς Ἀρίσταρχος, κνίσην καὶ κνίση oder ἐν μὲν τῇ προτέρᾳ τῶν Ἀρισταρχείων ἐγέγραπτο κ νίσ η ν, ἐν δὲ τῇ ἑτέρᾳ κ νίσ η oder dergl., wie könnte man da den Umstand erklären, daß keine einzige der aus Didymus stammenden Nachrichten auch nur eine Spur von der doppelten Lesart enthält, sondern alle sammt und sonders behaupten, daß die einzige Aristarchische Lesart κνίσην gewesen sei? Es gehört aber außer den beiden oben angeführten Scholien A hierher auch der aus Didymus und Aristonicus zusammengeflossene Anfang eines Scholiums B: σὺν τῷ ν Ἀρίσταρχος. τὸ δὲ μελδόμενος ἀντὶ τοῦ τήκων. κνίση δὲ πᾶν τὸ πιμελές. τινὲς δὲ οὐδετέρως ἤκουον, ἵν' ᾖ τὰ κνίση, ὡς τὸ » Τηλέμαχος τεμένη νέμεται ( Odyss. 1), 1851«. ἀλλ' ἀεὶ παρ' Ὁμήρῳ ἡ κνίσα ϑηλυκῶς εἴρηται. Bis πιμελές fußt der Verfasser auf Didymus, von da ab bis νέμεται auf Aristonicus. Daß in diesem zweiten auf Aristonicus fußenden Theile der Darstellung nicht Aristarch als Auctor der Lesart τὰ κνίση genannt wird, sondern statt des Namens ein τινές erscheint, kommt ganz einfach daher, weil in Aristonicus Werke hier wie sonst überall Aristarch gar nicht genannt war. Ob das Citat aus Odyss. 11, 185 vom Verfasser des Scholiums selber hinzugethan ist, höchst passend, oder ob das Werk des Aristonicus selbst dies Citat schon enthielt, so daß es aus dem oben vorgelegten Scholium A des Aristonicus durch Schuld eines Epitomators verschwand, läßt sich schwerlich entscheiden. Ein anderes Scholium B fängt so an: οἱ μὲν οὖν διορϑοῦντες ἠξίουν μετὰ τοῦ ν γράφειν, κνίσ ην μελδόμενος, ἀντὶ τοῦ τήκων ἀκούοντες, ἵν' ᾖ τὴν κνίσαν τήκων. οὐκ εἶχον δὲ παρ' Ὁμήρῳ δεικνύναι οὐδετέρως τὸ κνίσσος λεγόμενον, ἀλλ' ἀεὶ ϑηλυκῶς. Dies ist bis τὴν κνίσαν τήκων sicher aus Didymus geflossen; auch der Ausdruck οἱ διορϑοῦντες zeigt den Didymus an, dessen Buch Περὶ τῆς Ἀρισταρχείου διορϑώσεως betitelt war. Dasselbe Scholium steht, als Auseinandersetzung des Porphyrius bezeichnet, im cod. Paris. 2679, Cramer An. Paris. 3 p. 28; es ist aber im Paris. länger, indem an das auch im B Stehende sich im Paris. noch eine entstellte Auseinandersetzung anschließt: δύναται καὶ οὐδετέρως κνίσση, ὡς ἡ κωμῳδία »τὸ κνίδος ὀπτῶ«. ἄλλοι δὲ τὸ κνίσος εἰς τοὺς γείτονας (verderbt aus τὸ κνῖσος ὀπτῶν ὀλλύεις τοὺς γείτονας, s. oben), ὁ δὲ ποιητὴς ἀεὶ ϑηλυκῶς τὴν κνίσσαν φησίν κτἑ. An dieses Scholium reih't sich dann im Paris. mit ἄλλως ein anderes, auf Aristonicus fußendes, von Didymus Nichts wissendes: ὡς ἀπὸ εὐϑείας οὐδετέρας τῶν πληϑυντικῶν, ὅτι οὐκ ἔστι παρὰ τὸ τὰ μέλη ἔλδειν τὸ μελδόμενος, ἀλλ' ἀπὸτοῦ ἄλδω, ὅϑεν τὸ »μέλε' ἤλδανε«, τὸ μελδόμενος παϑητικὸν ἀντὶ ἐνεργητικοῠ τοῦ μέλδων, ὅ ἐστι κατατήκων. Das Ende des Porphyrianischen Scholiums mit dem andern, durch ἄλλως angeknüpften findet sich auch im Paris. 2766, Cramer An. Paris. 3 p. 292. Bei Eustath. Iliad. 21, 363 p. 1241, 10 sqq. wird Aristarch nicht genannt; die Lesarten (τῇ) κνίσσῃ und (τὰ) κνίσση werden besprochen, die Lesart κνίσην ist nicht erwähnt; über Didymus läßt sich aus Eustathius Nichts ersehen. Wir haben aber doch über Didymus schon eine Reihe von Zeugnissen, deren Vergleichung es zweifellos zu machen scheint, daß Didymus hier in der That (τὰ) κνίση als Lesart der ἑτέρα nicht kannte, sondern κνίσην für die einzige Aristarchische Lesart hielt. – Iliad. 2, 423 heißt es μηρούς τ' ἐξέταμον κατά τε κνίσῃ ἐκάλυψαν | δίπτυχα ποιήσαντες, ἐπ' αὐτῶν δ' ὠμοϑέτησαν. Hierzu giebt es folgendes Scholium BL: κατά τε κνίση ἐκάλυψαν: Ἀρίσταρχος τὰ κνίση οὐδετέρως ἀκούει, καίτοι εἰπὼν οὐδὲν ἀδιαίρετον εἶναι τῶν εἰς ος ληγόντων οὐδετέρων. παρ' Ὁμήρῳ κατὰ τὸ πληϑυντικόν· τείχεα γὰρ καὶ βέλεα λέγει. ἀλλ' ὥσπερ τὰ τεμένη ἀδιαιρέτως εἴρηκεν, ὡς τὸ »Τηλέμαχος τεμένη νέμεται ( Odyss. 1), 1851«, οὕτω καὶ τὰ κνίση. καὶ ἔστιν ἐν τῇ κωμῳδίᾳ τὸ ἑνικόν· »τὸ κνῖσσος ὀπτῶν ὀλλύεις τοὺς γείτονας«. πλεονάζει δὲ Ὅμηρος τῇ ϑηλυκῇ προςηγορίᾳ. σημαίνει δὲ καὶ τὴν ἀναϑυμίασιν τῶν κρεῶν, ὡς ὅταν λέγῃ »καὶ τότε με κνίσσης ἀμφήλυϑεν ἡδὺς ἀυτμή. ( Odyss. 12, 369)« καὶ »κνίσση δ' οὐρανὸν ἷκεν ἑλισσομένη περὶ καπνῷ ( Iliad. 1, 317)«. σημαίνει καὶ τὸ λίπος, ὡς ἐπὶ τῶν γαστέρων ἔφη »ἐμπλείην κνίσσης τε καὶ αἵματος ( Odyss. 18, 119)«. σημαίνει καὶ τὸν ἐπίπλουν, ὡς ὧδε· »κατά τε κνίσσῃ ἐκάλυψαν, δίπτυχα ποιήσαντες«. διπλᾶ γὰρ ποιήσαντες τὰ κνίσση, τοὺς μηροὺς ἐπεκάλυψαν. δίπτυχα δὲ αὐτὰ τὰ κνίση· ἐπεὶ γὰρ δύο οἱ μηροί, τὸν ἐπίπλουν εἰς δύο διελόντες ἑκάτερον αὐτῶν ϑατέρῳ μέρει τοῦ ἐπίπλου ἐκάλυπτον. Den letzten Theil der Auseinandersetzung von δίπτυχα ποιήσαντες. διπλᾶ γάρ ab hat Bachmann als besonderes Scholium zu vs. 424. Der erste Theil der höchst lehrreichen Auseinandersetzung besagt deutlich Folgendes: Aristarch schrieb zuerst κνίσῃ, κατεκάλυψαν κνίσῃ μηρούς, = »sie umgaben die Knochen mit der Fetthaut«, später jedoch schrieb Aristarch (τὰ) κνίση, κατεκάλυψαν τὰ κνίση = »sie legten die Fetthaut herum«. Aristarch ward zuerst, als er die Lesart (τῇ) κνίσῃ vorzog, von der Ansicht geleitet, daß Homer den nom. acc. voc. plur. der Neutra auf ος sonst nirgends contrahire, also τὰ κνίση hier eben so wenig gesagt haben werde wie anderswo τὰ τείχη, τὰ βέλη u. s. w. Diese seine frühere Ansicht (καίτοι εἰπών) gab jedoch Aristarch auf, weil ersich überzeugt hatte, daß Odyss. 11, 185 die Lesart τεμένη der Lesart τεμένεα vorzuziehen sei. Sobald dies feststand, fiel auch Iliad. 2, 423 der Grund weg, die Lesart (τῇ) κνίσῃ vor der Lesart (τὰ) κνίση zu bevorzugen. Abgesehn von diplomatischen Rücksichten, die bei Aristarch überall in erster Linie maßgebend waren, schließt sich das δίπτυχα ποιήσαντες offenbar an (τὰ) κνίση weit besser an als an (τῇ) κνίσῃ. Ueber die Construction vergleiche man das Didymeische Scholium A Iliad. 24, 20. 21, welches, nach Bekker ohne Lemma, nach Villoison mit dem Lemma περὶ δ' αἰγίδι πάντα κάλυπτεν χρυσείῃ, also lautet: οὕτως αἰγίδα χρυσείην αἱ Ἀριστάρχου· περὶ ὅλον αὐτὸν ἐκάλυπτε τὴν χρυσῆν αἰγίδα. καὶ μήποτε Ὁμηρικώτερον· »τοῖόν τοι ἐγὼ νέφος ἀμφικαλύψω χρύσεον ( Iliad. 14, 343)«. Hieran schließt Bekker aus V die Bemerkung καὶ »τόσσην οἱ ἄσιν καϑύπερϑε καλύψω ( Iliad. 21, 321)«. Mit dem Siege der Lesart τεμένη Odyss. 11, 185 fiel auch der Grund weg, Iliad. 21, 363 die Lesart κνίσην vor der Lesart (τὰ) κνίση zu bevorzugen, welche letztere dort eben auch diplomatisch besser beglaubigt gewesen sein wird. Diese drei Stellen stehn in unlösbarem Zusammenhange: in Aristarchs erster Ausgabe stand Odyss. 11, 185 τεμένεα, Iliad. 2, 423 (τῇ) κνίσῃ, Iliad. 21, 363 κνίσην, in Aristarchs zweiter Ausgabe Odyss. 11, 185 τεμένη, Iliad. 2, 423 und 21, 363 (τὰ) κνίση. Die Stelle Iliad. 2, 423 kehrt Iliad. 1, 460 und Odyss. 12, 360 wörtlich wieder, und fast wörtlich Odyss. 3, 457, ἄφαρ δ' ἐκ μηρία τάμνον | πάντα κατὰ μοῖραν, κατά τε κνίσῃ ἐκάλυψαν | δίπτυχα ποιήσαντες, ἐπ' αὐτῶν δ' ὠμοϑέτησαν. Ueber diese Parallelstellen scheint es keine hierher gehörige Ueberlieferung zu geben; sie werden in Aristarchs Ausgaben wohl das Schicksal von Iliad. 2, 423 getheilt haben. Was Didymus von Aristarch berichtete, ist auch Iliad. 2, 423 nicht zu erkennen. In Bezug auf Odyss. 11, 185 befand er sich, so scheint es, in demselben Irrthume wie Iliad. 21, 363, indem er die Lesart der ersten Aristarchischen Ausgabe für die einzige Aristarchische hielt. Man vergleiche hierüber in diesem Wörterbuche den Artikel τέμενος. Ein anderer ähnlicher Fall ist in diesem Wörterbuche s. v. ἑῶμεν erörtert. Ueber die Stellen Iliad. 21, 363. 2, 423 und ihre Lesarten κνίσην, (τὰ) κνίση, (τῇ) κνίσῃ vergleiche man La Roche Homer. Teztkritik S. 299, welcher Forscher nicht zu der hier vorgetragenen Ansicht gelangt ist. Das Aristonicëische Scholium A zu Iliad. 21, 363 erwähnt La Roche gar nicht; er hat offenbar übersehen, daß in diesem Scholium die Aristarchische Lesart (τὰ) κνίση steckt. Den Stellen des Eustathius, welche La Roche anführt, kann man Iliad. 7, 95 p. 668, 32, Odyss. 3, 457 p. 1477, 1 und Odyss. 17, 214 p. 1817, 3 hinzufügen. Als Parallelstellen zu Iliad. 2, 423 kennt La Roche nur Odyss. 3, 457 und 12, 360; die Stelle Iliad. 1, 460 nennt er nicht.
-
19 κνιση
-
20 κνίσαι
κνῖσαsteam and odour of fat: fem nom /voc plκνῖσαsteam and odour of fat: fem nom /voc pl (epic)
См. также в других словарях:
κνῖσα — steam and odour of fat fem nom/voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κνίσα — η (AM κνῑσα, Α και επικ. τ. κνίση) 1. ο λιπαρός ατμός, ο αχνός και η οσμή από το ψήσιμο τού κρέατος («κνίση δ οὐρανὸν ἶκεν ἑλισσομένη περὶ καπνῷ» η κνίσα γύριζε γύρω από τον καπνό κι έφτανε στον ουρανό, Ομ. Ιλ.) 2. το λίπος με το οποίο τύλιγαν το … Dictionary of Greek
κνίσα — κνίζω scratch aor ind act 1st sg (homeric ionic) κνί̱σᾱ , κνῖσα steam and odour of fat fem nom/voc/acc dual κνί̱σᾱ , κνῖσα steam and odour of fat fem nom/voc/acc dual (epic) κνί̱σᾱ , κνῖσα steam and odour of fat fem nom/voc sg (epic doric… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κνίσᾳ — κνίσαι , κνίζω scratch aor imperat mid 2nd sg κνίσαι , κνίζω scratch aor inf act κνί̱σᾱͅ , κνῖσα steam and odour of fat fem dat sg (doric aeolic) κνί̱σᾱͅ , κνῖσα steam and odour of fat fem dat sg (epic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κνίσα — η ο καπνός και η μυρουδιά του κρέατος που ψήνεται, τσίκνα … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
κνισᾷ — κνῑσᾷ , κνισάω fill with the savour of burnt sacrifice pres subj mp 2nd sg κνῑσᾷ , κνισάω fill with the savour of burnt sacrifice pres ind mp 2nd sg (epic) κνῑσᾷ , κνισάω fill with the savour of burnt sacrifice pres subj act 3rd sg κνῑσᾷ ,… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κνίσας — κνίσᾱς , κνίζω scratch aor part act masc nom/voc sg (attic epic ionic) κνίζω scratch aor ind act 2nd sg (homeric ionic) κνί̱σᾱς , κνῖσα steam and odour of fat fem acc pl κνί̱σᾱς , κνῖσα steam and odour of fat fem gen sg (doric aeolic) κνί̱σᾱς … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κνῖσαι — κνῖσα steam and odour of fat fem nom/voc pl κνῖσα steam and odour of fat fem nom/voc pl (epic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κνισσᾶν — κνῖσα steam and odour of fat fem gen pl (epic doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κνῖσαν — κνῖσα steam and odour of fat fem acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κνίσασαν — κνίσᾱσαν , κνίζω scratch aor part act fem acc sg (attic epic ionic) κνί̱σᾱσαν , κνισάω fill with the savour of burnt sacrifice aor ind act 3rd pl (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)