-
1 κηρός (2)
Grammatical information: m.Meaning: `wax' (Od.).Compounds: Often as 1. member, e. g. in κηρό-δε-τος `with wax fitted together' (Theoc. a. o.), κηρο-πλάσ-της `wax-sculptor' (Pl.), κηρο-τακ-ίς f. "hot plate", (to keep wax paints hot) ( PHolm. 6, 33; cf. Lagercrantz ad loc.); as 2. member e. g. in πισσό-κηρος m. `propolis, a mix of resin and wax, with which bees line their hives, bee-bread' (Arist., Plin.; beside it κηρό-πισσος `ointment from wax and resin' [Hp.], cf. Risch IF 59, 58), μελί-κηρος `bee-wax' (pap.); beside it: μελι-κήρ-ιον `honeycomb' (Sm.), μελι-κηρ-ίς `id.', metaph. `cyst or wen' (which resembles a honeycomb) (Hp., pap.), μελί-κηρᾰ f. `spawn of the murex' (Arist.).Derivatives: 1. κηρίον `wax-cake, honeycomb' (IA. h. Merc. 559; Zumbach Neuerungen 11) with κηρίδιον (Aët.), κηριώδης `honeycomb-like' (Thphr.), κηρίωμα `tearing eyes' (S. Fr. 715), κηριάζω `spawn', of the purple (snail), as its spawn resembles a honeycomb (Arist.). - 2. κήρινος `of wax' (Alcm., Att.) with κηρίνη (sc. ἔμπλαστρος) name of a plaster (medic.); 3. κήρινθος m. `bee-bread' (Arist., Plin., H.; on the identical GN s. v. Blumenthal ZONF 13, 251); 4. κηρίων, - ωνος `wax-candle, -torch' (Plu., Gal.; Chantraine Formation 165, Schwyzer 487); 5. κηρών, - ῶνος `bee-hive' (sch.); 6. κηρίς fish-name = κιρρίς? (Diph. Siph., Alex. Trall.; s. κιρρός), prob. after the yellow colour; cf. Strömberg Fischnamen 20f., Thompson Fishes s. v.; 7. κηρῖτις ( λίθος) `wax-like stone' (Plin. HN 37, 153: "cerae similis"; Redard Les noms grecs en - της 55); 8. *κηροῦσσα in Lat. cērussa `white-lead' ( Plaut.; cf. W.-Hofmann s. v. and Friedmann Die jon. u. att. Wörter im Altlatein 94f.). - Denominative verbs: 1. κηρόομαι, - όω `be covered with wax resp. cover' (Hp., Herod., AP) with κήρωσις `bee-wax' (Arist.); κήρωμα `wax-ointment, -plaster' (Hp.; cf. Chantraine Formation 186f., Lat. cērōma), - ματικός, - ματίτης, - ματιστής (Redard 47); κηρωτή `id.' (Hp., Ar., Dsc.) with κηρωτάριον `id.' (medic.); 2. κηρίζω `look like wax' (Zos. Alch.).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]X [probably]Etymology: The connexion by Curtius 149 with a Baltic word for `honeycomb', Lith. korỹs, Latv. kâre(s), is rejected or doubted by several scholars (Osthoff Etym. parerga 1, 18ff., Fraenkel Lit. et. Wb. s. korỹs, Specht Ursprung 52). As a Dor. *κᾱρός cannot be shown (Osthoff l. c.) and as borrowing of IA. κηρός in another language cannot be demonstrated, the comparison seems impossible (Lith. has IE.ā, the Greek form ē). As further for the Indoeuropeans bee-culture can hardly be expected (on IE. names for the products of bees s. on μέλι and μέθυ), one must reckon for κηρός with foreign origin (cf. Haupt Actes du 16éme congr. des orientalistes [1912] 84f., Schrader-Nehring Reallex. 1, 140f., Chantraine Formation 371, Deroy Glotta 35, 190, Alessio Studi etr. 19, 161ff., Belardi Doxa 3, 210). - From κηρός prob. as LW [loanword] Lat. cēra (-a after tabella, crēta; details in W.-Hofmann s. v.); from Lat. cēreolus Gr. κηρίολος `wax-candle' (Ephesos IIp). The word κήρινθος `bee-bread' seems Pre-Greek. Wrong Huld in EIEC 637Page in Frisk: 1,843-844Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κηρός (2)
-
2 κηρός
1 wax ἀλλ' ἐγὼ τᾶς ( Ἀφροδίτας) ἕκατι κηρὸς ὣς δαχθεὶς ἕλᾳ ἱερᾶν μελισσᾶν τάκομαι fr. 123. 10. -
3 κηρός
κηρός, ὁ, Wachs; Od. 12, 48. 173; εὐπλαστότερον κηροῦ Plat. Rep. IX, 588 d; Folgende. Im plur. Wachskerzen, Heliod. 9, 11.
-
4 κηρος
v. l. дор. κᾱρός ὅ1) (преимущ. пчелиный) воск Hom., Anacr., Plat. etc.2) восковая фигурка Theocr. -
5 κήρος
-
6 κῆρος
-
7 κηρός
κηρός οвоск -
8 κηρός
κηρός, ὁ,A bees-wax, Od.12.48, Theoc.1.27, etc.; honeycomb, Id.20.27;εὐπλαστότερον κηροῦ Pl.R. 588d
; used as a cosmetic, Philostr. Ep.22; in encaustic painting, IG42 (1).102.272 (Epid., iv B.C.), 14.1320; for writing tablets, POxy.736.16 (i A.D.), etc.: henceλόγους εἰς γραμμάτιον καὶ κηρὸν ἐρχομένους Lib.Ep.886.1
.3 κ. Τυρρηνικός white wax used in medicine, Gal.13.411, Dsc.1.70.II pl. κηροί wax tapers, Hld.9.11. (Panhellenic η, IG42.l.c., Theoc.Il.cc., cf. κήρινος, κηρόδετος, κηροχυτέω; Lat. cera.) -
9 κηρός
κηρός: wax. (Od.)A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > κηρός
-
10 κηρός
κηρός, ὁ, Wachs. Im plur. Wachskerzen -
11 κηρός (1)
κήρ, κηρόςGrammatical information: f.Meaning: `death, doom', often personified `goddess or demon of death' (Il.), in plur. `types of death, accidents'; see Nilsson Gr. Rel. 1, 222ff., v. Wilamowitz Glaube 1, 271ff.Compounds: Compp. z. B. κηρεσσι-φόρητος `by the Keres driven (into death)' (Q 527; Schwyzer 446, Pfister Würzb. Jb. 3, 406f.), κηρι-τρεφεῖς `brought up for death' ( ἄνθρωποι, Hes. Op. 418), κηρο-τρόφος `feeding death, deadly' ( ὄφις, Nic. Th. 192); ἐπί-κηρος `fallen to death' (Hp., Arist., hell.); also ἀ-κήρ-ατος with ἀκηράσιος and ἀ-κήρ-ιος `unharmed', s. 1. ἀκήρατος and Sommer Nominalkomp. 152.Derivatives: κηρέσιον ὀλέθριον, νοσηρόν H. (after θεσπέσιος); κηραίνω `damage, destroy' (A. Supp. 999, Ph.; after πημαίνω), κηρόομαι `be injured' (EM).Origin: PG [a word of Pre-Greek origin]Etymology: A root noun, which has been derived from κεραΐζω; Sanskrit and Celtic have a root aorist (s. on κεραΐζω); so κήρ would prop. be an agent noun "the destroyer". The disyll. root however, is a problem: we would expect *κηρας (cf. γῆρας \< *ǵērh₂-s). Problematic is further the long vowel α in Alc. ( κᾶρι B 6 A 7) and Alcm. ( κᾶρα Fr. 56; trad. κάραν), PGr. *κά̄ρ (cf. κάρ θάνατος H.). Also καριῶσαι ἀποκτεῖναι and ἐκαρίωσας ἀπέκτεινας H. have α which will have been long (there is no evidence for short α. Then we have the old Attic saying θύραζε Κᾶρες, οὑκ ἔτ' Άνθεστήρια. That Κᾶρες meant `Carians', i.e. `slaves' is clearly an aetological story invented to explain the α. See also Brunel PPh. 41 (1967) 81-104.) Opposed to κᾶρι, κᾶρα in Alc. and Alcm. stand κῆρες and κήρ both in Pi. Fr. 277 and in the choral songs of the tragedy. The suggestion of an ablauting paradigm κήρ, *κᾰρός (not retained in ἐν καρὸς αἴσῃ, s. καρός) with a secondary nom. *κά̄ρ (Ehrlich Sprachgesch. 9f.) cannot be maintained. The conclusion is that the long α is original; the η is simply the IA development of the long α (which was spread over a larger area). The word, then, is Pre-Greek, as may be expected for such an archaic idea: there is no IE root *kār-. Beekes, xxx, 200x, ppp - ppp. Lee Glotta 39 (1961) 191-207 and Ramat Arch. glottol. it. 50 (1965) 137ff. derive the word from κείρω, which is hardly probable.Page in Frisk: 1,842-843Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > κηρός (1)
-
12 κηρός
κήρthe goddess of death: fem gen sgκηρόςbees-wax: masc nom sg -
13 κηρός
ο воск -
14 Κηρός
Κήρthe goddess of death: fem gen sg -
15 κηρός
-οῦ ὁ N 2 0-0-2-4-1=7 Is 64,1; Mi 1,4; Ps 21(22),15; 57(58),9; 67(68),3Cf. KOENIG 1982 66-67(Is 64,1, cpr. Ps 57(58),9) -
16 πισσό-κηρος
πισσό-κηρος, ὁ, Wachsharz, mit dem die Bienen ihre Stöcke ausschmieren, Arist. H. A. 9, 40.
-
17 σκληρό-κηρος
σκληρό-κηρος, mit hartem Wachs überzogen, δέλτος D. L. 7, 37.
-
18 μυρο-πισσό-κηρος
μυρο-πισσό-κηρος, eine Salbe aus wohlriechendem Oel, Pech u. Wachs, Galen.
-
19 λευκό-κηρος
λευκό-κηρος, aus weißem Wachs, Hesych. l. d.
-
20 ἀπό-κηρος
См. также в других словарях:
κηρός — ο (ΑΜ κηρός) το κερί τών μελισσών, λιπαρή, εύπλαστη και εύτηκτη ουσία που γίνεται σκληρή και εύθραυστη σε ψυχρό περιβάλλον, γνωστή κυρίως ως προϊόν τών μελισσών, από το οποίο αυτές κατασκευάζουν τις κηρήθρες τους («παῑς χερσὶ ταῑς ἑαυτοῡ κηρὸν… … Dictionary of Greek
κηρός — κήρ the goddess of death fem gen sg κηρός bees wax masc nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Κηρός — Κήρ the goddess of death fem gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κῆρος — κῆρ heart neut gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κηρούς — κηρός bees wax masc acc pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κηρέ — κηρός bees wax masc voc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κηρῷ — κηρός bees wax masc dat sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
κηρόν — κηρός bees wax masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
οζοκηρίτης — Ορυκτό, βιτουμινούχο, της ομάδας των ναφθίδιων, που στην εμφάνιση είναι όμοιο με τον κηρό των μελισσών. Μεγάλα συσσωματώματα του ορυκτού αυτού σχηματίζουν το πέτρωμα που είναι γνωστό ως κηρός. Ο ο. ποικίλλει σε χρώμα από ανοιχτό πράσινο και… … Dictionary of Greek
υπόκηρος — ον, Α 1. (για μέλι) αναμεμιγμένος με κερί 2. μτφ. πολυσύνθετος, πολύπλοκος. [ΕΤΥΜΟΛ. < ὑπ(ο) * + κηρός «κερί» (πρβλ. ἔγ κηρος, ἐπί κηρος)] … Dictionary of Greek
φθισίκηρος — ον, Α (ποιητ. τ.) (ως προσωνυμία τής Σελήνης) αυτός που φθείρει την καρδιά. [ΕΤΥΜΟΛ. Σύνθ. τού τύπου τερψίμβροτος* < φθίνω + κηρος (< κῆρ «καρδιά»), πρβλ. ἐπί κηρος. Ο τ. αντί τού αναμενόμενου *φθεισί κηρος, σχηματισμένου από την απαθή… … Dictionary of Greek
