-
1 κασί-γνητος
κασί-γνητος, ὁ (vgl. κάσις), der (leibliche) Bruder, Il. 19, 293 u. öfter; Pind. u. Tragg. Uebh. naher Blutsverwandter, συγγενής, wie es Il. 15, 545 Ἕκτωρ δὲ κασιγνήτοισι κέλευσε πᾶσι erkl. wurde u. 16, 456, wo κασίγνητοί τε ἔται τε neben einander stehen. – Bei Luc. Philopatr. 11 ἡ κασίγνητος, die Schwester. – Als adj. brüderlich, geschwisterlich, ἀνδρῶν κασιγνήτων τε καὶ φυταλμίων Aesch. Ag. 327, κασίγνητον κάρα Soph. Ant. 906, vgl. Ai. 1155.
-
2 κασίγνητος
κασί-γνητος (κάσις, γίγνομαι): brother; of a cousin, Il. 15.545, Il. 16.456.A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > κασίγνητος
-
3 κασίγνητος
κασί-γνητος, ὁ, der (leibliche) Bruder. Übh. naher Blutsverwandter; ἡ κασίγνητος, die Schwester. Als adj. brüderlich, geschwisterlich -
4 καί
Grammatical information: conj.Meaning: `also, even; and' (Il.).Dialectal forms: Arc. Cypr. κας (secondarily κα)Origin: IE [Indo-European] [613] *ḱm̥t- `along, downwards'Etymology: From *κατι (cf. Hitt. kat(t)i) \> *κασι \> κάς, καὶ Ruijgh, Etudes $ 293. Also in κασί-γνητος (s.v.).Page in Frisk: 1,753Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > καί
-
5 κασιγνητος
Iὅ [κάσις I]1) брат Hom., Pind., Aesch.,2) близкий родственник Hom.IIἥ сестра Soph., Luc.3братский, сестринὦ κασίγνητον κάρα! Soph. — о, брат мой!
-
6 γίγνομαι
Grammatical information: v.Meaning: `be born, become, arise' (Il.).Other forms: Ion. etc. γί̄νομαι (with assimilation and lengthening, Schwyzer 215), Thess. Boeot. γίνυμαι (innovation, Schwyzer 698), Cret. γίννομαι, aor. γενέσθαι, perf. γέγονα, γέγαμεν, γεγαώς, Med. (new) γεγένημαι, fut. γενήσομαι; recent Att. etc. γενηθῆναι and γενηθήσομαι; transitive s-aorist γείνασθαι (ep. etc., \< *γεν-σ-; s. Schwyzer 756 and Wackernagel Unt. 175), alo γεινόμεθα, - μενος (either for γί(γ)νομαι, Schwyzer 715, or for γεν- with metrical lengthening); athemat. root aorist ἔγεντο (Hes.; analog. innovation, s. Schwyzer 678f. m. Lit.)Compounds: - γνη-τος, e.g. κασί-γνη-τος `brother' (q.v.) and - γν-ος in νεο-γν-ός `newborn' (h. Hom.), with ιο- in ὁμό-γν-ιος `of the same origin'Derivatives: γένος ( γενικός, - γενής) and γόνος, γονή ( γονεύς `parent'). γενεά, Ion. -ή `lineage' (Il.; s. Chantr. Form. 91). γενέ-θλη (Il.) and γένε-θλον (A.) `id.' with γενέθλιος and γενεθλιακός, γενεθλίδιος, γενεθλίωμα, γενεθλιάζω. γενε-τή `birth' (Hom.); hypocor. Γενετυλλίς name of Aphrodite as protectress of birth (Ar.;). γένε-σις `birth, origin' (Il.). γέν-να(s. v.). - γενέ-τωρ (Ion. Dor.) and γενε-τήρ (Arist.) `begetter'; on the diff. s. Benveniste Noms d'agent 46; fem. γενέτειρα (Pi.) ; γενέ-της (Ion.); with γενέσια n. pl. `Parentalia' (Hdt.). - γνήσιος `of real birth' (Il.) from γνητός. ἴγνητες s.vv. ( γνωτός, - τή to γιγνώσκω).Origin: IE [Indo-European] [373] *ǵenh₁-, ǵonh₁-, ǵnh₁- `beget'Etymology: Old verb: redupl. pres. γίγνομαι = Lat. act. gignō `beget'; thematic aorist ἐγένετο = Skt. them. impf. ájanata (pres. jánate, -ti = lat. genit); perf. γέγονα = Skt. jajā́na. Nouns γένος (Skt. jánas-, Lat. genus) and γόνος (Skt. jána-); γενέτωρ, γενετήρ (IE *ǵenh₁-) = Lat. genitor, Skt. jánitar- and janitár-, γενέτειρα = Skt. jánitrī, Lat. genitrī-x; γένεσις but with zero grade Skt. jātí- `birth, family', Lat. nāti-ō, OE ( ge)cynd ; - γνητος (*ǵnh₁-tos); - γν-ος in compounds (with loss of the laryngeal) = e. g. Lat. prīvi-gn-us `born separately' = `stepchild', νεο-γν-ός: Goth. niu-kla-hs `as a child' (\< *- kna- \< IE. *-ǵnh₁-o- dissimilated), also in NPhr. ουεγνω (*sue-ǵnh₁-o-); - γν-ιος in ὁμόγν-ιος = Gaul. Abe-gnia. - Many forms from different languages, s. Pok. 373ff.Page in Frisk: 1,307-308Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > γίγνομαι
См. также в других словарях:
ίγνητες — ἴγνητες, οἱ (Α) (στη Ρόδο) οι αυθιγενείς, αυτοί που εγκαταστάθηκαν στο νησί μετά τους Τελχίνες. [ΕΤΥΜΟΛ. < εν (με ι αντί ε προ ερρίνου) + γνητος (< γίγνομαι), πρβλ. κασί γνητος] … Dictionary of Greek
εύγνητος — εὔγνητος, ον (Α) ο ευγενής. [ΕΤΥΜΟΛ. < ευ + γνητος (< γίγνομαι), πρβλ. κασί γνητος] … Dictionary of Greek
ομόγνητος — ὁμόγνητος, ον θηλ. και ὁμογνήτη (Α) (ως επίθ. και ως ουσ.) αδελφός ή αδελφή. [ΕΤΥΜΟΛ. < ομ(ο) * + γνητος (από δισύλλαβη ρίζα *γενη «γεννώ, παράγω» με μηδενισμένο το α φωνήεν τής ρίζας, πρβλ. και γνήσιος), πρβλ. κασί γνητος] … Dictionary of Greek
ĝen-1, ĝenǝ-, ĝnē-, ĝnō- — ĝen 1, ĝenǝ , ĝnē , ĝnō English meaning: to bear Deutsche Übersetzung: “erzeugen” Material: thematic present O.Ind. jánati “erzeugt, gebiert”, aLat. genō, Gk. γενέσθαι (ἐγένοντο = O.Ind. ajananta), compare O.Ir. genathar Konj … Proto-Indo-European etymological dictionary
