-
1 ευθύν
-
2 εὐθύν
-
3 εύθυν'
εὔθῡνα, εὔθυναsetting straight: fem nom /voc sgεὔθῡναι, εὔθυναsetting straight: fem nom /voc plεὔθῡνε, εὔθυνοςmasc voc sgεὔθῡνε, εὐθύνωguide straight: pres imperat act 2nd sgεὔθῡναι, εὐθύνωguide straight: aor imperat mid 2nd sgεὔθῡνα, εὐθύνωguide straight: aor ind act 1st sg (homeric ionic)εὔθῡνε, εὐθύνωguide straight: aor ind act 3rd sg (homeric ionic)εὔθῡνε, εὐθύνωguide straight: imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) -
4 εὔθυν'
εὔθῡνα, εὔθυναsetting straight: fem nom /voc sgεὔθῡναι, εὔθυναsetting straight: fem nom /voc plεὔθῡνε, εὔθυνοςmasc voc sgεὔθῡνε, εὐθύνωguide straight: pres imperat act 2nd sgεὔθῡναι, εὐθύνωguide straight: aor imperat mid 2nd sgεὔθῡνα, εὐθύνωguide straight: aor ind act 1st sg (homeric ionic)εὔθῡνε, εὐθύνωguide straight: aor ind act 3rd sg (homeric ionic)εὔθῡνε, εὐθύνωguide straight: imperf ind act 3rd sg (homeric ionic) -
5 εὐθυντέον
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > εὐθυντέον
-
6 εὐθυντήρ
3 as Adj., εὐθυντὴρ οἴαξ the guiding rudder, A. Supp. 717.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > εὐθυντήρ
-
7 εὐθυντηριαῖος
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > εὐθυντηριαῖος
-
8 εὐθυντήριος
II Subst. εὐθυντηρία, ἡ, the part of a ship wherein the rudder was fixed, E.IT 1356.b base, plinth, socle of a wall, IG22.1668.16, BCH26.43 (Delph.), IGRom.4.293ai38 (Pergam., ii B.C.); εὐ.· τὸ ἐν τῷ ἐδάφει σύμμαγμα ὑπὸ τῶν ἀρχιτεκτόνων, Hsch.2 -τήριον, τό, rule, norm, γνώμων καὶ εὐ. Theol.Ar.59.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > εὐθυντήριος
-
9 εὐθυντής
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > εὐθυντής
-
10 εὐθυντικός
A of or for the conduct of εὔθυνα (q.v.),εἶδος δικαστηρίων Arist.Pol. 1300b19
; λόγος εὐ. D.H.Din. 11.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > εὐθυντικός
-
11 εὐθυντός
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > εὐθυντός
-
12 εὐθύνω
A guide straight, direct, ;εὐ. ἡνίας Ar.Av. 1739
(lyr.); [ ἅρματα] Isoc.1.32; εὐ. δόρυ steer the bark straight, E.Cyc.15;εὐ. πλάτην Id.Hec.39
; the helmsman,Ep.Jac.
3.4; εὐ. ἀγέλας lead or drive them, X.Cyr.1.1.2; εὐ. χερσί manage, guide him, S.Aj. 542;εὐ. πόδα E.Heracl. 728
, etc.2 metaph., direct, govern,Κύρου δὲ παῖς.. ηὔθυνε στρατόν A.Pers. 773
;πᾶσαν εὐθύνων πόλιν S.Ant. 178
, cf. 1164, E.Hec.9, Pl.Min. 320d.3 make straight, straighten, opp.κάμπτειν, πτέρυγας Arist.IA 709b10
:— [voice] Pass., Id.Mete. 385b32.II make or put straight, εὐ. δίκας σκολιάς make crooked judgements straight, Sol.4.37;εὐ. λαοῖς δίκας Pi.P.4.153
; εὐ. οὖρον send a straight fair wind, Id.O.13.28;εὐ. ὄλβον Id.P. 1.46
;ὥσπερ ξύλον διαστρεφόμενον.. εὐ. ἀπειλαῖς καὶ πληγαῖς Pl.Prt. 325d
, cf. 326e.III examine the conduct of an official, Id.Plt. 299a;εὐ. τὰς ἀρχάς Arist.Pol. 1271a6
, 1274a17, al.:—[voice] Pass., c. gen., -όμενος τῆς ἐφορείας Id.Rh. 1419a31
.2 c. gen. criminis, call to account for..,τινα κλοπῆς Plu.Cic.9
:—[voice] Pass., τῶν ἀδικημάτων ηὐθύνθη Th.1.95; οἱ -όμενοι the culprits, Mitteis Chr. 31 iii 10 (ii B.C.), cf. Notiz.Arch.4.21 (Cyrene, i B.C.): c. dat.,εὐ. φόνῳ PTeb.14.4
(ii B.C.); to be mulcted, punished,ἐπί τινι D.C.Fr.90
, al.: abs., IG12.41.6; ἑκατὸν δραχμῆσι ib.4.15, al.3 generally, refute or censure,τοὺς λόγους τινός Phld.Piet.67
;τὴν Φιλίστου διάλεκτον Plu.Nic.1
:—[voice] Pass., to be refuted,δι' αὐτῶν τῶν φαινομένων Phld.Sign.30
, cf. Plot.3.6.13; but also, to be critically examined, Id.4.6.13. -
13 εὔθυνος
εὔθῡν-ος, ὁ,II at Athens and elsewhere, public examiner (cf. εὔθυνα), IG12.188, Decr. ap. And.1.78, Pl.Lg. 945a sq., Arist.Pol. 1322b11, Ath.48.4, SIG 38.3(Teos, VB.C.); official of a guild, Supp.Epigr.2.458 (Moesia, ii/iii A.D.), etc.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > εὔθυνος
-
14 εὔθυνσις
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > εὔθυνσις
-
15 εὐθύς
εὐθῠς adj.a straight, straightforwardεὐθὺν δὲ πλόον καμάτων ἐκτὸς ἐόντα δίδοι O. 6.103
ναῶν πλόον εἶπε Λερναίας ἀπ' ἀκτᾶς εὐθὺν ἐς ἀμφιθάλασσον νομόν (v. 1. εὐθῦν(αι), εὔθυν(ε). Σ.) O. 7.33στάδιον μὲν ἀρίστευσεν εὐθὺν τόνον ποσσὶ τρέχων O. 10.64
ἐμὲ δ' εὐθὺν ἀκόντων ἱέντα ῥόμβον O. 13.93
χρὴ δ' ἐν εὐθείαις ὁδοῖς στείχοντα μάρνασθαι φυᾷ N. 1.25
εὐθεῖα δὴ ( ἐστι) κέλευθος ἀρετὰν ἑλεῖν fr. 108a. 2.b correct: upright, straightforwardτόλμα τέ μοι εὐθεῖα γλῶσσαν ὀρνύει λέγειν O. 13.12
κοινᾶνι παρ' εὐθυτάτῳ γνώμαν πιθών P. 3.28
πατρὶ δ' Ἀδράστοιο Λυγκεῖ τε φρενῶν καρπὸν εὐθείᾳ συνάρμοξεν δίκᾳ N. 10.12
------------------------------------a at once, straightway adv.ἔννεπε δ' εὐθὺς Ἀπόλλων O. 8.41
κελήσατό μιν θέμεν Ἱππίᾳ βωμὸν εὐθὺς Ἀθάνᾳ O. 13.82
ἀναβαὶς δ' εὐθὺς ἐνόπλια χαλκωθεὶς ἔπαιζεν O. 13.86
ἂν δ' εὐθὺς ἁρπάξαις P. 4.34
μῆτιν ἑὰν εὐθὺς ἀμείβετο P. 9.39
εὐθὺς δ' ἀπήμων κραδία κᾶδος ἀμφ ἀλλότριον N. 1.54
εὐθὺς δ' ἀπανάνατο νύμφαν N. 5.33
b directlyτάχα δ' εὐθὺς ἰὼν P. 4.83
“ ἰόντων δ' ἐς ἄφθιτον ἄντρον εὐθὺς Χίρωνος αὐτίκ ἀγγελίαι” ( εὐθὺ coni. Hermann) I. 8.41 -
16 πλόος
πλόος (-ος, -ου, -ον.)1 voyageτῷ μὲν ὁ Χρυσοκόμας ναῶν πλόον εἶπε Λερναίας ἀπ' ἀκτᾶς εὐθὺν ἐς ἀμφιθάλασσον νομόν O. 7.32
ναυσιφορήτοις δ' ἀνδράσι ἐς πλόον ἀρχομένοις P. 1.34
ἀλλ' Αἰακίδαν καλέων ἐς πλόον I. 6.36
esp., of the Argonauts,ὤρνυεν κάρυκας ἐόντα πλόον φαινέμεν παντᾷ P. 4.170
κεῖνος ἡμιθέων πλόος P. 4.211
καὶ τὸν Ἰάσονος εὔδοξον πλόον ἐκτελέσαις fr. 172. 6. met.,εὐθὺν δὲ πλόον καμάτων ἐκτὸς ἐόντα δίδοι O. 6.103
ὅσαις δὲ βροτὸν ἔθνος ἀγλαίαις ἁπτόμεσθα, περαίνει πρὸς ἔσχατον πλόον P. 10.29
ἤ μέ τις ἄνεμος ἔξω πλόου ἔβαλεν, ὡς ὅτ' ἄκατον ἐνναλίαν; P. 11.39 θυμέ, τίνα πρὸς ἀλλοδαπὰν ἄκραν ἐμὸν πλόον παραμείβεαι; N. 3.27 -
17 πλόος
πλόος, ὁ, zsgzgn πλοῦς, die Schifffahrt; δολιχὸν πλόον ὁρμαίνοντας, Od. 3, 169; Hes. O. 632. 667; ναῶν πλόον εὐϑύν, Pind. Ol. 7, 32, u. öfter, wie Tragg.; πλοῦν ἐστείλαμεν, wir machten die Seefahrt, Soph. Ai. 1024; τὸν πλοῦν ποιεῖσϑαι, Phil. 548; auch καιρὸς καὶ πλοῦς ὅδ' ἐπείγει γὰρ κατὰ πρύμνην, günstige Schifffahrt, 1437; Eur. oft; u. in Prosa: Her. 2, 29. 156; μηδένα ἐκβῆναι ἐκ τῆς νεὼς πρὶν πλοῠς γένηται, Thuc. 1, 137; auch günstige Zeit, günstiger Wind zum Fahren, πλῷ χρησάμενοι, 3, 3, = εὔπλοια, wie καλλίστοις πλοῖς χρῆσϑαι Antiph. 5, 83. – Sprichwörtl. δεύτερος πλοῦς, wenn es so nicht geht, doch auf die andere Weise, Plat. Polit. 300 b Phaed. 99 d; ἐπεὶ τοῠ μέσου τυχεῖν ἄκρως χαλεπόν, κατὰ τὸν δεύτερόν φασι πλοῦν τὰ ἐλάχιστα ληπ τέον τῶν κακῶν, Arist. eth. 2, 9; Folgde. – Spätere Dichter brauchen das Wort auch von Landreisen, Nic. Ther. 195 u. Antimach. beim Schol. dazu, vgl. Lob. Phryn. 615. – Phot. führt auch den unregelmäßigen plur. πλόες an. auch der gen. sing. lautete bei Sp. πλοός, vgl. Lob. Phryn. 453.
-
18 εὔ-θυρσος
εὔ-θυρσος, mit schönem Thyrsusstabe, νάρϑηξ Eur Bacch. 1158; κυδοιμός Nonn. 13, 728. im Ggstz des στρογγύλος, Plat. Men. 75 a Parm. 137 e, wo es erklärt wird: οὗ ἂν τὸ μέσον ἀμφοῖν τοῖν ἐσχάτοιν ἐπίπροσϑεν ᾐ (nach Euclid. εὐϑεῖα γραμμή, ἥτις ἐξίσου τοῖς ἐφ' ἑαυτοῖς σημείοις κεῖται); dem καμπύλος entgeggstzt, Rep. X, 602 c; εὐϑεῖα ὁδός Pind. N. 1, 25; ὁδους εὐϑείας τέμνειν, gerade Straßen anlegen, Thuc. 2, 100; εὐϑυτέρα ὁδός Xen. Cyr. 1, 3, 3; auch ἡ εὐϑεῖα allein = der gerade Weg, Luc. Hermot. 15; = die gerade Linie, Arist. coel. 2, 4; εὐϑείᾳ περαί. νειν Plat. Legg. IV, 716 a; vgl. Eur. Med. 384; ἐπ' εὐϑείας προάγειν D. Sic. 19, 38; a. Sp.; ἀπ' εὐϑείας, geradezu, Plut. Fab. 3; ἐπὶ τῆς αὐτῆς εὐϑείας ἐκτείνειν, auf derselben Linie, Pol. 3, 113, 3; πλόος, Pind. Ol. 6, 103; εἰς τὸ εὐϑὺ βλέπειν, gerade vor sich hinsehen, Xen. Equ. 7, 17; ἡ εἰς τὸ εὐϑὺ ὁδός Luc. Zeux. 10. – Uebertr., gerade, offen, aufrichtig, gerecht; τόλμα Pind. Ol. 13, 12; δίκη N. 10, 12, wie Aesch. Eum. 411; πόνος Pind. Ol. 11, 67; οὐδὲν εὐϑύ, διὰ τὸ ἄνευ ἀληϑείας τεϑράφϑαι, Plat. Gorg. 525 a; καὶ τὸ ἐλεύϑερον, dem sklavischen Sinne entgeggstzt, Theaet. 173 a; ἐκ τοῦ εὐϑέος, im Ggstz von ἀπάτη, Thuc. 1, 34; ἀπὸ τοῦ εὐϑέος λέγειν, eben so, 3, 43, gerade heraus, offen reden; τὸν εὐϑὺν ἐξειπόντες ἀμφὶ σοῦ λόγον Eur. Hipp. 492, vgl. εὐϑεῖαν λόγων τέμνων κέλευϑον Rhes. 422; εὐϑείαις ῥήτραις ἀνταπαμείβομαι Tyrt. bei Plut. Lyc. 6; συντόμως καὶ ἁπλῶς καὶ δι' εὐϑείας φράζειν Plut. de Pyth. Or. 29; ἐκ τοῦ εὐϑέος δεόμενος, im Ggstz von ἀπάτῃ, Thuc. 1, 34 ( ἀντιλέγειν Arr. An. 5, 27, 5), wie ἀπὸ τοῦ εὐϑέος λέγειν, im Ggstz von ἀπάτῃ προςάγεσϑαι, 3, 43; von δι' αἰνιγμάτων, Paus. 8, 8, 2. – Bei den Gramm. ist ἡ εὐϑεῖα, sc. πτῶσις, der Nominativ. – Adv. εὐθύς, al vom Orte, gew. εὐϑύ (w. m. s.), geradezu, ἐς Πύλον εὐϑὺς ἐλῶντα H. h. Merc. 255; εὐϑὺς ἰών Pind. P. 4, 83; εὐϑὺς ἐπὶ τὴν γέφυραν, in einem Vertrage bei Thuc. 4, 118; εὐϑὺς πρὸς τὰ βασίλεια Xen. Cyr. 2, 4, 24; auch χωρίου ὑπὲρ τῆς πόλεως εὐϑὺς κειμένου, gerade oberhalb der Stadt, Thuc. 6, 96; τινός, gerade auf Etwas los, Eur. Hipp. 1197 u. Thuc. 8, 96, wo Lob. εὐϑύ ändert; εὐϑὺς τοῦ Πειραιῶς κατέσχον Polyaen. 4, 7, 6. – b) von der Zeit, sog leich, gerades Weges, ohne Umstände; ἔννεπεν εὐϑύς Pind. Ol. 8, 41; εὐϑὺς ὡς ἤκουσεν Aesch. Pers. 353; εὐϑὺς γενέσϑω πορφυρόστρωτος πόρος Ag. 884, öfter, wie die anderen Tragg.; in Prosa, εὐϑὺς εἴσω ᾔει Plat. Prot. 310 b, εὐϑὺς κατ' ἀρχάς Tim. 24 c; bes. εὐϑὺς ἐκ νέου, ἐκ παιδός, von Jugend auf, Rep. VI, 485 d VII, 519 a; auch εὐϑὺς νέῳ ὄντι, Conv. 178 c; νέων ὄντων εὐϑὺς τῶν παίδων Legg. VII, 788 d; vgl. εὐϑὺς ἔτι βρέφος Eur. Phoen. 652; ἀρξάμενοι εὐϑὺς ἀπὸ τῶν Thuc. 1, 146; εὐϑὺς ἐκ παιδίου Xen. Cyr. 1, 6, 20; noch gewöhnlicher εὐϑὺς νέοι ὄντες, sogleich von Jugend auf, Thuc. 2, 39; εὐϑὺς μειράκιον ὤν Xen. An. 2, 6, 18; so öfter mit dem partic., sobald als, προςέβαλλεν εὐϑὺς ἥκων, sobald er angekommen war, griff er sogleich an, An. 4, 7, 2; εὐϑὺς ἀπαλλαττομένη τοῦ σώματος, sobald sie sich vom Körper trennt, Plat. Phaed. 70 a; ἰδὼν εὐϑὺς παρακελεύομαι Conv. 221 a, öfter, wie Folgde; εὐϑὺς παραχρῆμα Dem. 48, 40 u. A.; – ἡ εὐϑὺς φυγή, die plötzliche Flucht, Hdn. 8, 1, 10. – c) zur Anführung eines Beispiels, wie auch wir gleich brauchen (vgl. αὐτίκα), bes. bei Sp. Vgl. Xen. Mem. 2, 6, 32 Hier. 1, 35; οἷον εὐϑύς vrbdí Plut. def. orac. 47. Vgl. oben εὐϑέως.
-
19 οὖρος
οὖρος, ὁ (ΟΡ, ὄρνυμι, nicht mit Coray Heliod. 2, p. 345 von αὔρα abzuleiten), der in Bewegung setzende, günstige Wind, Fah cwt nd; τοῖσιν δ' ἴκμενον οὖρον ἵει Ἀπόλλων, Il. 1, 479, wie Od. 2, 420; οὖρον δὲ προέηκεν ἀπήμονά τε λιαρόν τε, 5, 268, öfter; ἡμῖν δ' αὖ μετόπισϑε νεὸς ἴκμενον οὖρον ἵει πλησίστιον, ἐσϑλὸν ἑταῖρον, Od. 11, 7. 12, 149; ἔσβη οὖρος, der gute Wind ging aus, 3, 183; auch im plur., 4, 360; vom heftigen Winde, Sturm, λάβρον, ἐπαιγίζοντα δι' αἰϑέρος, 15, 293, vgl. Il. 14, 19; vgl. Ap. Rh. 2, 900, ζεφύ-ρου μέγας οὖρος ἄητο; – ἂψ δὲ ϑεοὶ οὖρον στρέψαν, Od. 4, 520, die Götter wandten den Wind rückwärts, zum günstigen Fahrwinde. – So auch Pind. und Tragg.; πομπαῖον ἐλϑεῖν οὖρον, Pind. P. 1, 34, der es oft übrtr. braucht, ἔγειρ' ἐπέων οὖρον λιγύν Ol. 9, 51, αὔξῃς οὖρον ὕμνων P. 4, 3, εὔϑυν' ἐπέων οὖρον εὐκλεῖα N. 6, 29; μένουσι πρύμνηϑεν οὖρον, Eur. Troad. 20; κατ' οὖρον, Andr. 555; ἴτω κατ' οὖρον, mit günstigem Winde gehe es, Aesch. Spt. 672, wie Pers. 473 von den fliehenden Schiffen gesagt ist κατ' οὖρον οὐκ εὔκοσμον αἴρονται φυγήν; übertr. Spt. 836 γόων κατ' οὖρον ἐρέσσετ' ἀμφὶ κρατὶ πόμπιμον χεροῖν πίτυλον, von dem Schlagendes Hauptes u. der Brust, zum Zeichen der Wehklage; – übh. Glück, glückliche Gelegenheit, Soph. Phil. 844, Schol. ὁ ἐπιτήδειος καιρός, wie Tr. 468, ταῦτα μὲν ῥείτω κατ' οὖρον, vgl. 812. – Seltener in Prosa; ἀπόπεμπε κατ' οὖρον, Her. 4, 163, im Orakel; Xen. Hell. 2, 3, 31 u. bei Sp., wie Luc. Tox. 7.
-
20 валок
1. (прокатный, каландра) о κύλινδρος έλασης, το έλαστροсортовой - см. калиброванный2. с.-х. η λωρίδα θερισμένων χόρτων/δημητριακών.Русско-греческий словарь научных и технических терминов > валок
См. также в других словарях:
εὐθύν — εὐθύς 1 straight masc acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
εὔθυν' — εὔθῡνα , εὔθυνα setting straight fem nom/voc sg εὔθῡναι , εὔθυνα setting straight fem nom/voc pl εὔθῡνε , εὔθυνος masc voc sg εὔθῡνε , εὐθύνω guide straight pres imperat act 2nd sg εὔθῡναι , εὐθύνω guide straight aor imperat mid 2nd sg… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ευθύς — εία, ύ (ΑΜ εὐθύς, εῑα, ύ, Α ιων. και επικ. τ. ἰθύς) 1. αυτός που έχει τη διεύθυνση τής ευθείας γραμμής, αυτός που δεν λυγίζει ούτε αλλάζει κατεύθυνση (α. «ευθύς οδός» β. «εὐθὺν δὲ πλόον καμάτων ἐκτὸς ἐόντα δίδοι», Πίνδ.) 2. (με ηθ. έννοια)… … Dictionary of Greek
τόνος — I Είναι το γλωσσικό φαινόμενο της ανύψωσης της φωνής στο φωνήεν μιας ορισμένης συλλαβής μέσα σε κάθε λέξη. Η συλλαβή αυτή λέγεται τονιζόμενη, οι υπόλοιπες λέγονται άτονες. Στην ελληνική γλώσσα μπορεί να τονιστεί δυνατότερα μία από τις τρεις… … Dictionary of Greek