-
1 δώμα
-
2 δῶμα
-
3 δῶμα
A house,πατρώϊον ἵκετο δ. Il.21.44
, etc.; mainly poet., but once in Hdt., 2.62 (pl.), and in late Prose (v. infr.), but never in [dialect] Att. Prose: also, chief room, hall, θάλαμον καὶ δ. καὶαὐλήν Il.6.316
, cf. Od.17.329, al.: hence, pl. for a single house, 2.259, freq. in Trag., A.Ag. 607, S.Tr. 332, E.Or. 301, etc.2 of the gods,ἀθάνατοι Ὀλύμπια δώματ' ἔχοντες Il.2.13
, etc.; κλυτὰ δ. βένθεσι λίμνης, of Poseidon, 13.21; freq. of Pluto, δῶμ' Ἀΐδαο the nether world, Od.12.21; ;Πλούτωνος δ. E.HF 808
(lyr.); of a temple, Pi.P.4.53, A.Eu. 242, etc.: pl., Hdt.2.62, S.OT71.3 δῶμα Καδμεῖον, i.e. Thebes, ib.29. -
4 δῶμα
δῶμα, ατος, τό (=‘house’ and ‘room’ since Hom.) in our lit. the level surface of a flat roof, roof, housetop (also Babrius 5, 5; pap since III B.C., e.g. POxy 475, 22 [II A.D.]; 1641, 5; PTebt 241 verso; PGM 1, 56 and 75; 4, 2469 and 2712; LXX; JosAs 12:12 [prob. for δόματα]; Just., D. 21, 4 [for δόμασιν Ezk 20:26]). Proverbially κηρύσσειν ἐπὶ τῶν δ. proclaim on the housetops=quite publicly Mt 10:27; Lk 12:3 (cp. 2 Km 16:22 ἐπὶ τὸ δῶμα … κατʼ ὀφθαλμοὺς παντὸς Ἰσραήλ); ἀναβαίνειν ἐπὶ τὸ δ. go up to the roof Lk 5:19; Ac 10:9. ὁ ἐπὶ τοῦ δώματος the one who happens to be on the housetop Mt 24:17; Mk 13:15; Lk 17:31 (ἐπὶ τοῦ δ. as Jos., Ant. 6, 49). Cp. RMeister, SBBerlAk 1911, 7, 633; Ltzm., ZNW 20, 1921, 172; RAC III 517–57; BHHW 1, 311.—DELG. M-M. -
5 δῶμα
A Homeric dictionary (Greek-English) (Ελληνικά-Αγγλικά ομηρικό λεξικό) > δῶμα
-
6 δῶμα
Grammatical information: n.Meaning: `house, living, temple', often in plur., s. Schwyzer-Debrunner 43 (Il..; also Arc [Tegea Va] = `temple').Derivatives: δωμάτιον `small house, room, chapel' (Att.); δωματίτης, f. - ῖτις `belonging to the house' (A.); δωματόομαι `provide with houses' (A. Supp. 958).Etymology: From the word in δεσπότης (s. v.), IE * dem-. Nearest is Arm. n-stem tun `house', gen. tan. Not with Brugmann Grundr.2 2: 1, 136 from the long-vowel acc. of masc. root noun * dōm-m, which was later reinterpreted as neutre. - Diff. J. Schmidt Pluralbild. 222 and Brugmann ( Grundr.2 2: 2, 828; s. Schwyzer 524 n. 5).Page in Frisk: 1,429Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > δῶμα
-
7 δῶμα
(δώματι, δῶμ（α); -άτων, -ασι（ν), - ατ（α).)1 house, homea of deities. ὕπατον εὐρυτίμου ποτὶ δῶμα Διὸς Olympos O. 1.42 “ πολυχρύσῳ ποτ' ἐν δώματι” the temple of Apollo at Delphi P. 4.53 ἡσυχίαν καμάτων μεγάλων ποινὰν λαχόντ' ἐξαίρετον ὀλβίοις ἐν δώμασι ( Ἡρακλέα sc.: i. e. among the homes of the gods) N. 1.71Ἄργος Ἥρας δῶμα θεοπρεπὲς ὑμνεῖτε N. 10.2
οἷς δῶμα Φερσεφόνας μανύων Ἀχιλεύς (τὸν Ἅιδην. Σ) I. 8.55 ]Κρόνιον δῶμ' ἀγλαο[ Πα. 7C. a. 6. pl. pro sing., “νῦν δ' εὐρυλείμων πότνιά σοι Λιβύα δέξεται εὐκλέα νύμφαν δώμασιν ἐν χρυσέοις” P. 9.56b of mortals. κᾶδος ὡσείτε φθιμένου δνοφερὸν ἐν δώμασι θηκάμενοι μίγα κωκυτῷ γυναικῶν in the palace of Agamemnon P. 4.113 ἄτερθε δὲ πρὸ δωμάτων ἕτεροι λαχόντες Ἀίδαν βασιλέες ἱεροὶ ἐντί before the palace of the kings of Cyrene P. 5.96 παρ' οἷς ποτε Περσεὺς ἐδαίσατο λαγέτας δώματ ἐσελθών the homes of the Hyperboreans P. 10.32ὄλβιον ἐς Χρομίου δῶμ N. 9.3
-
8 δῶμα
-ατος + τό N 3 1-16-7-4-1=29 Dt 22,8; Jos 2,6(bis).8; Jgs 9,51housetop, roof, dwellings Dt 22,8*2 Chr 28,4 δωμάτων roofs-גגות for MT גבעות high placesCf. HUSSON 1983a, 63-65; SHIPP 1979, 225 -
9 δώμασ'
δώ̱μασι, δῶμαhouse: neut dat plδώμᾱσαι, δωμάωbuild: aor imperat mid 2nd sg (doric aeolic)δώμᾱσα, δωμάωbuild: aor ind act 1st sg (doric aeolic)δώμᾱσε, δωμάωbuild: aor ind act 3rd sg (doric aeolic) -
10 δωμάτων
δω̱μάτων, δῶμαhouse: neut gen plδωμά̱των, δωμάωbuild: pres imperat act 3rd plδωμά̱των, δωμάωbuild: pres imperat act 3rd dualδωματόωimperf ind act 3rd pl (doric aeolic)δωματόωimperf ind act 1st sg (doric aeolic) -
11 δώμαθ'
δώ̱ματα, δῶμαhouse: neut nom /voc /acc plδώ̱ματι, δῶμαhouse: neut dat sgδώ̱ματε, δῶμαhouse: neut nom /voc /acc dual -
12 δώματ'
δώ̱ματα, δῶμαhouse: neut nom /voc /acc plδώ̱ματι, δῶμαhouse: neut dat sgδώ̱ματε, δῶμαhouse: neut nom /voc /acc dual -
13 δῶ
δῶGrammatical information: n.Meaning: `house' (Il.)Other forms: in Hom. always at verse end, always as acc. ( ἡμέτερον δῶ, ἐμὸν ποτὶ χαλκοβατες δῶ etc.) except α 392 δῶ \/ ἀφνειόν, where it is nom.; further Hes. Th. 933 χρύσεα δῶ acc. pl. (innovation).Origin: IE [Indo-European] [198] *dōm `house'Etymology: The ancients saw the word as a shortened form of δῶμα ( δῶ δῶμα, οἴκημα, σπήλαιον H.). J. Schmidt Pluralbild. 222ff. took it from * dōm, the root noun of δόμος etc. (s. v.); thus Schwyzer 569 and (doubting) Chantraine Gramm. hom. 1, 230; also Bartholomae Grundr. d. iran. Philol. 1, 214: * dōm old loc. = Av. dąm. - Fick 1, 458 and Brugmann Grundr.2 2: 1, 136, also Risch 304, thought it was a local particle (adverb) (cf. ἡμέτερόν δε = ἡμέτερον δῶ) *dō `to(wards)', seen in OS tō, OHG zuo, perh. also in Lat. en-do. In Greek it is simply a substantive. Cf. δῶμα.Page in Frisk: 1,428-429Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > δῶ
-
14 δωμ'
δῶμαι, δέομαιlack: pres subj mp 1st sg (attic epic doric)δῶμαι, δέω 2lack: pres subj mid 1st sg (attic epic doric ionic)δῶμι, δίδωμιAër.aor subj act 1st sg (epic)δῶμι, δίδωμιAër.aor subj act 1st sg (epic)δῶμαι, δίδωμιAër.aor subj mid 1st sgδῶμα, δῶμαhouse: neut nom /voc /acc sg -
15 δῶμ'
δῶμαι, δέομαιlack: pres subj mp 1st sg (attic epic doric)δῶμαι, δέω 2lack: pres subj mid 1st sg (attic epic doric ionic)δῶμι, δίδωμιAër.aor subj act 1st sg (epic)δῶμι, δίδωμιAër.aor subj act 1st sg (epic)δῶμαι, δίδωμιAër.aor subj mid 1st sgδῶμα, δῶμαhouse: neut nom /voc /acc sg -
16 πατρῷος
πατρῷος, α, ον, also ος, ον A.Ag. 210(lyr.), E.Supp. 1147 (lyr.), etc. ; [dialect] Ep. and [dialect] Ion. [full] πατρώϊος, η, ον, the only form used in Hom., Hes., and Hdt.; the former first in Thgn.888, Pi.P.4.290, though both use the longer form, Thgn. 521, Pi.P.4.220 ; Thess. [full] πατρούεος (q.v.): ([etym.] πατήρ):—A of or from one's father, coming or inherited from him, σκῆπτρον, ἔγχος, Il.2.46, 19.387 ; τέμενος, δῶμα, οἶκος, 20.391, 21.44, Hes.Op. 376 ; ξεῖνος πατρώϊός ἐσσι παλαιός my old hereditary friend, Il.6.215 ;π. ἑταῖροι Od. 2.254
, 17.69 ; γαῖα πατρωΐη one's fatherland, 13.188, 251 ;πατρῴα γῆ Thgn.888
, Pi.P.4.290, S.El.67, etc.;π. οὖδας A.Ag. 503
; ; δῶμα, ἑστία, κοῖται, E. Or. 1595, Hec.22, S.El. 194 (lyr.); πατρώϊα one's father's goods, patrimony, Od. 17.80, 20.336, 22.61 ; τὰ π. Hdt.9.26, Ar.Th. 819, Lys. 27.11, v.l. in Arist.Pol. 1303b34 ;τὰ π. χρήματα Ar.Av. 1658
; , cf. S.El. 268, etc.; δοῦλοι π. Hdt.2.1 ;γέρεα Id.7.104
;θυσίαι D.Ep.3.30
codd. ;ἀρχή X.An.1.7.6
; π. δόξα hereditary glory, Id.HG7.5.16 (but πατρῴα καὶ παππῴα δόξα of our fathers and grandfathers, D.10.73) ; π. οἰκία, κλῆρος, And.1.62, Pl.Chrm. 157e, Lg. 923d, etc.;οὐσία Anaxandr.45
; ἡ εἰρήνη ἡ π. IG42(1).68.13 (Epid., iv B. C.) ;ἔχων π. ἡμῶν ὑποθήκην Sammelb. 7339.6
(i A. D.) ; π. θεοί tutelary gods of a family or people, as Apollo at Athens, S.Ph. 933, cf. Pl.Euthd. 302d, Arist.Ath.55.3, Sammelb.6262.5 (iii A. D.) ; Zeus among the Dorians, A.Fr. 162.3 ;πρὸς θεῶν π. καὶ μητρῴων X.HG 2.4.21
, cf. Th.7.69 : sg., Berl.Sitzb.1927.169 ([place name] Cyrene) ; Zeus was the θεὸς π. of Heracles, S.Tr. 288, 753 ; of Orestes, E.El. 671 ; Ζεὺς π. was also the god who protects parents' rights, Ar.Nu. 1468, Pl. Lg. 881d, etc.II = πάτριος, of or belonging to one's father,μῆλα Od.12.136
;π. πρὸς στάθμαν Pi.P.6.45
; π. ἄεθλοι imposed by him, ib.4.220; but π. ἆθλος of him, S.Ant. 856 (lyr.) ; π. γνώμη ib. 640 ; π. φόνοι, πήματα, Id.OC 990, 1196 ;π. χέρες A.Ag. 210
(lyr.), etc.; τὰ πατρώϊα the cause of one's father, opp. τὰ μητρώϊα, Hdt.3.53.—Gramm. distd. πατρῷος, as expressing patrimonial possession, from πάτριος as expressing hereditary manners, customs, institutions ; v. Ammon. Diff. s. v., AB297, Suid., etc.—The distn. holds in [dialect] Att. Prose ; but Hom. and Hdt. use πατρώϊος only, and in all these senses ; so also Trag. [ πάτριος shd. be restored in all passages in Trag. where the [ per.] 2nd syll. is made short in anap. and lyr., E.Hec.82, Tr. 162, Ba. 1368, El. 1315, Alc. 249 ; but γῆς ἀπὸ πατρωΐης ends a pentameter in IG12.978.]Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πατρῷος
-
17 περιστεναχίζομαι
A resound all round or re-echo with.., , cf. 10.454 (tm.); κνισῆεν δέ τε δῶμα περιστεναχίζεται ib.10 :— later in [voice] Act., Q.S.12.415.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > περιστεναχίζομαι
-
18 δέμω
Grammatical information: v.Meaning: `build' (Il.).Dialectal forms: Myc. demeote \/ demeontes\/ ptc. fut. tokodomo \/ toikhodomos\/, naudomo \/ naudomos\/, etedomo \/ entesdomos\/?Derivatives: δέμας (nom. and acc.) `building of the body, outward appearance' (Il.; s. Vivante Arch. glottol. it. 40, 44f.) with analogical - ας, δομή `id.' (A. R.), also = `τεῖχος, οἰκοδομή' (H., uncertain J. AJ 15, 11, 3) with δομαῖος `to building useful' (A. R.); - δόμος ( δῶμα, δῶ), s.s.v. - Deverb. aorist δωμῆσαι, - ήσασθαι (A. R.; δωμήσουσιν οἰκοδομήσουσι H.), from *δωμάω (or *δωμέω?, Schwyzer 719 n. 5), with δώμημα (Lycia), ἐνδώμησις (Smyrna Ip etc.), δώμησις, δωμητύς H., δωμήτωρ (Man.). - With short vowel late forms: δομέοντι οἰκοδομοῦντι H., δεδομημένος (J., Aristid.) with δόμησις, δόμημα (J.), δομήτωρ (Anon. Prog. in Rh.); from οἰκο-δομέω (Ion.-Att.)? - S. also μεσό-δμη. Nomen agentis οἰκοδόμος with οἰκοδομέω `build'. Adj. ναο-, πυργο- `tempel, fortif. building'.Etymology: The present δέμω has a parallel in the German. verb Goth. ga-timan, OS teman, OHG zeman ` geziemen, fit'. To this group belongs the r-stem for `building wood', e. g. ONo. timbr, OHG zimbar, NHG Zimmer with the denomin. Goth. timrjan etc. ` zimmern', PGm. * tim(b)ra-, IE * demh₁-ro- (disyllabic root with germanic loss of the - h₁-; cf. νεό-δμᾱ-τος, δέ-δμᾱ-μαι), from *-dm̥h₁-. The root had - h₁-: Beekes, Development (291 Add. to p. 202), pointing to notations with η in Pindar; thus Ruijgh, Lingua 25 (1970) 316, who points to Myc. demeote. - Here further Hier.-Luw. ta+ mi-ha `I built' (Kronasser ΜΝΗΜΗΣ ΧΑΡΙΝ 1, 201). - See further δόμος, δῶμα, δεσπότης, μεσόδμη.Page in Frisk: 1,364Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > δέμω
-
19 δω
δῶδίδωμιAër.aor subj act 1st sg (epic)δίδωμιAër.aor subj act 1st sgδίδωμιAër.aor ind act 3rd sg (epic)δῶμαhouse: neut nom /voc /acc sg (epic)——————δῷδίδωμιAër.aor subj act 3rd sg (epic)δίδωμιAër.aor subj mid 2nd sgδίδωμιAër.aor subj act 3rd sg -
20 δώμασι
δώ̱μασι, δῶμαhouse: neut dat pl
См. также в других словарях:
δῶμα — house neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δώμα — H ελεύθερη πάνω επιφάνεια της επίπεδης στέγης ενός κτιρίου· η ταράτσα. Η κατασκευή του δ. οφείλεται κυρίως σε δύο λόγους: αφενός στην έλλειψη επαρκούς ξυλείας ώστε να κατασκευαστεί επικλινής στέγη και αφετέρου στην ανάγκη συλλογής του βρόχινου… … Dictionary of Greek
δώμα — το 1. διαμέρισμα, μέρος σπιτιού. 2. επίπεδη στέγη σπιτιού που χρησιμοποιείται ως ταράτσα … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
δώμασ' — δώ̱μασι , δῶμα house neut dat pl δώμᾱσαι , δωμάω build aor imperat mid 2nd sg (doric aeolic) δώμᾱσα , δωμάω build aor ind act 1st sg (doric aeolic) δώμᾱσε , δωμάω build aor ind act 3rd sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δωμάτων — δω̱μάτων , δῶμα house neut gen pl δωμά̱των , δωμάω build pres imperat act 3rd pl δωμά̱των , δωμάω build pres imperat act 3rd dual δωματόω imperf ind act 3rd pl (doric aeolic) δωματόω imperf ind act 1st sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δώμαθ' — δώ̱ματα , δῶμα house neut nom/voc/acc pl δώ̱ματι , δῶμα house neut dat sg δώ̱ματε , δῶμα house neut nom/voc/acc dual … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δώματ' — δώ̱ματα , δῶμα house neut nom/voc/acc pl δώ̱ματι , δῶμα house neut dat sg δώ̱ματε , δῶμα house neut nom/voc/acc dual … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
ζεύγμα — το (AM ζεῡγμα) [ζεύγνυμι] κάθε τι που χρησιμοποιείται για ζεύξη, για σύνδεση, δεσμός, σύνδεσμος 2. φρ. α) «ζεύγμα λιμένος» φράγμα από πλοία που φράζουν την είσοδο τού λιμανιού με το οποίο αποκλείεται η είσοδος ή η έξοδος β) «ζεύγμα ποταμού»… … Dictionary of Greek
πετρέλαιο — Μείγμα πολυάριθμων υδρογονανθράκων, όλων σχεδόν των χημικών σειρών, που περιέχει και μικρές ποσότητες οξυγονούχων, αζωτούχων και θειούχων προϊόντων. Πετρέλαια θεωρούνται και τα ορυκτέλαια που εξάγονται από μεταλλευτικά κοιτάσματα, εκείνα που… … Dictionary of Greek
συρία — Κράτος της Μέσης Ανατολής. Συνορεύει στα Β με την Τουρκία, στα Δ με το Λίβανο, στα Ν με την Ιορδανία και στα Α με το Ιράκ. Βρέχεται στα Δ από τη Μεσόγειο.H Συρία, το όνομα της οποίας προέρχεται από την αρχαία Aσσυρία, που για τους Έλληνες… … Dictionary of Greek
συριά — Κράτος της Μέσης Ανατολής. Συνορεύει στα Β με την Τουρκία, στα Δ με το Λίβανο, στα Ν με την Ιορδανία και στα Α με το Ιράκ. Βρέχεται στα Δ από τη Μεσόγειο.H Συρία, το όνομα της οποίας προέρχεται από την αρχαία Aσσυρία, που για τους Έλληνες… … Dictionary of Greek
