-
1 διάβολος
διάβολος οдьявол, черт, бес, сатана, см. σατανάςЭтим.дргр. первоначальное значение «клеветник» < διαβάλλω «клеветать, сеять рознь». В Септуагинте слово употребляется для передачи значения евр. σατανας «сатана» (см. σατανάς). В Новом Завете оба слова используются одинаково. Через лат. diabolus (< διάβολος) слово вошло во многие языки -
2 διάβολος
1 slanderer test., Eustath., Comm. Od. 1406. παρὰ Πινδάρῳ διάβολος κοινῶς διαβολεύς fr. 297. -
3 διάβολος
διάβολος, ον (s. διαβολή)① pert. to engagement in slander, slanderous (since Aristoph.; Thuc. 6, 15, 2 as adv.; Herm. Wr. 13, 13b; 22b; Philo, Sacr. Abel. 32 p. 215, 6) Pol 5:2. γυναῖκες 1 Ti 3:11. πρεσβύτιδες Tit 2:3.—2 Ti 3:3.② subst. ὁ δ. one who engages in slander (since X., Ages. 11, 5; Athen. 11, 508e; Esth 7:4; 8:1; pap first Christian; cp. PLond VI, 1923, 9 [IV A.D.] ‘the devil’; Tat. 22, 1), in our lit. as title of the principal transcendent evil being the adversary/devil, already current in the LXX as transl. of הַשָּׂטָן (Job 2:1, but here not ‘as an entity opposed to the divine will’, JGammie, HUCA 56, ’85, 1–19 [s. p. 13]; Zech 3:1f; 1 Ch 21:1; cp. Wsd 2:24; TestNapht 8:4, 6; TestSol, TestJob; JosAs 12:9; GrBar 4:8; ApcSed, ApcMos, AssMos; Just., Mel., P. 67, 477 al.; δ. ὁ ἄρχων τοῦ κόσμου τούτου Hippol., Ref. 6, 33) Mt 4:1, 5, 8, 11; 13:39; 25:41; Lk 4:2f, 6, 13; 8:12; J 13:2; Ac 10:38; Eph 4:27; 6:11; Hb 2:14; Js 4:7. κρίμα … τοῦ διαβόλου the judgment that befalls the devil 1 Ti 3:6; παγὶς τοῦ διαβόλου devil’s trap 3:7; 2 Ti 2:26 (s. IScheftelowitz, Das Schlingen-u. Netzmotiv 1912, 11). ὁ ἀντίδικος ὑμῶν διάβολος your adversary, the devil 1 Pt 5:8; Μιχαὴλ … τῷ δ. διακρινόμενος Jd 9. In Rv 12:9; 20:2 w. ὄφις and σατανᾶς; s. also 2:10; 12:12; 20:10. τοῦ δ. βοτάνη weed of the devil IEph 10:3; ἐνέδραι τοῦ δ. the devil’s ambuscades ITr 8:1; cp. MPol 3:1. Of tortures inflicted by the devil IRo 5:3. τῷ δ. λατρεύειν serve the devil ISm 9:1; ὄργανα τοῦ δ. tools of the devil (of non-Christians) 2 Cl 18:2; πολυπλοκία τοῦ δ. the devil’s cunning Hm 4, 3, 4; tempting to sin (cp. πειράζων τὸν σωτῆρα δ. Orig., C. Cels. 6, 43, 29) m 4, 3, 6; dwells in anger m 5, 1, 3; ἔργα τοῦ δ. m 7:3; doubt described as the devil’s daughter m 9:9; likew. evil desire m 12, 2, 2. The πνεῦμα or basic character of the devil is mentioned m 11:3; it is a πνεῦμα ἐπίγειον m 11:17 (Just., D. 82, 3 ἀκάθαρτον); ἐντολαὶ τοῦ δ. m 12, 4, 6; παλαίειν μετὰ τοῦ δ. Hs 8, 3, 6.—In imagery, those who oppose divine interests or purpose (s. πατήρ 3b) are υἱοὶ δ. Ac 13:10; τέκνα τοῦ δ. 1J 3:10; they are descended ἐκ τοῦ δ. vs. 8; the devil is their father J 8:44. (Cp. οἱ μὲν τοῦ θεοῦ, οἱ δὲ τοῦ διαβόλου Orig., C. Cels. 8, 25, 16.) On the designation of Judas as δ. 6:70 (sim. Peter as σατανᾶς Mk 8:33), cp. 13:2 (cp. εἰσῆλθεν εἰς ἐκεῖνον ὁ σατανᾶς 13:27).—Lit. under δαιμόνιον end, and ἄγγελος end. BNoack, Satanas u. Soteria ’48, 55f.—B. 1487. EDNT. TW. -
4 διαβολος
I2клеветнический, клевещущий, злословящий Pind., Arph., Men.IIὅ1) клеветник Arst.2) диавол NT. -
5 διάβολος
διάβολοςslanderous: masc /fem nom sg -
6 Διάβολος
Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > Διάβολος
-
7 διάβολος
дьяволΔιάβολος διάβολόςΕλληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > διάβολος
-
8 διάβολός
Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > διάβολός
-
9 διάβολος
{прил., 38}диавольский, клеветнический; как сущ. дьявол, клеветник.Ссылки: Мф. 4:1, 5, 8, 11; 13:39; 25:41; Лк. 4:2, 3, 5, 6, 13; 8:12; Ин. 6:70; 8:44; 13:2; Деян. 10:38; 13:10; Еф. 4:27; 6:11; 1Тим. 3:6, 7, 11; 2Тим. 2:26; 3:3; Тит. 2:3; Евр. 2:14; Иак. 4:7; 1Пет. 5:8; 1Ин. 3:8, 10; Иуд. 1:9; Откр. 2:10; 12:9, 12; 20:2, 10. LXX: 7854 (ןָטָשׂ), а тж. 6862 (רצַ), 6873 ( חרצ).*▲ ключ.сл.Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > διάβολος
-
10 διάβολος
{прил., 38}диавольский, клеветнический; как сущ. дьявол, клеветник.Ссылки: Мф. 4:1, 5, 8, 11; 13:39; 25:41; Лк. 4:2, 3, 5, 6, 13; 8:12; Ин. 6:70; 8:44; 13:2; Деян. 10:38; 13:10; Еф. 4:27; 6:11; 1Тим. 3:6, 7, 11; 2Тим. 2:26; 3:3; Тит. 2:3; Евр. 2:14; Иак. 4:7; 1Пет. 5:8; 1Ин. 3:8, 10; Иуд. 1:9; Откр. 2:10; 12:9, 12; 20:2, 10. LXX: 7854 (ןָטָשׂ), а тж. 6862 (רצַ), 6873 ( חרצ).*▲ ключ.сл.Греческо-русский лексикон Нового Завета с номерами Стронга и греческой Симфонией > διάβολος
-
11 διάβολος
диавольский, клеветнический; как сущ. диавол, клеветник; LXX: (שָׂטָן), а также (צַר), (צרח); син. δαιμόνιον, δαίμων.Ελληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > διάβολος
-
12 διάβολος
-ου+ ὁ N 2 0-1-3-16-2=22 1 Chr 21,1; Zech 3,1.2(bis); Ps 108(109),6enemy, adversary (frequently) Est 7,4; menace, threat 1 Mc 1,36; Satan, the Devil (exceptionally) 1 Chr 21,1, see also Wis 2,24→ NIDNTT; TWNT -
13 διάβολος
[дьяволос]ουσ α дьявол, чСрт, бес. -
14 διάβολος
διάβολ-ος, ον,A slanderous, backbiting,γραῦς Men.878
, cf. Phld.Lib.p.24O.: [comp] Sup.- ώτατος Ar.Eq.45
; διάβολόν τι, aliquid invidiae, And.2.24;τὸ δ. Plu.2.61d
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > διάβολος
-
15 διάβολος
-
16 διάβολος
şeytan, kötü niyetli -
17 διάβολος
diable -
18 διάβολος
1) czart (m) rzecz.2) diabeł (m) rzecz.3) szatan (m) rzecz. -
19 διάβολος
1) čert2) ďábel3) ďas -
20 διάβολος
devilΕλληνικά-Αγγλικά νέο λεξικό (Greek-English new dictionary) > διάβολος
См. также в других словарях:
διάβολος — διάβολος, ο και διάολος, ο 1. το πνεύμα του πονηρού, ο Σατανάς: Ο διάβολος σε βάζει σε πολλούς πειρασμούς. 2. άνθρωπος κακός, μοχθηρός και πονηρός: Πήρε διαζύγιο, γιατί ο άντρας της ήταν σωστός διάβολος. 3. άνθρωπος πανέξυπνος, πανούργος και… … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
διάβολος — slanderous masc/fem nom sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
διάβολος — I Κακό και βλαβερό πνεύμα, που εμφανίζεται σε όλες τις θρησκείες και είχε πλούσιες περιγραφές στην κλασική λογοτεχνία, στα κείμενα της Παλαιάς και της Καινής Διαθήκης και στα έργα παλαιών χριστιανών συγγραφέων. Η λέξη δ. σημαίνει συκοφάντης και… … Dictionary of Greek
Ὃταν ὁ θεὸς τὸ γέννημα ὁ διάβολος τὸ σάκκιον. — ὃταν ὁ θεὸς τὸ γέννημα ὁ διάβολος τὸ σάκκιον. См. Бог с рожью, а чорт с костром … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
διαβολώτατον — διάβολος slanderous masc acc superl sg διάβολος slanderous neut nom/voc/acc superl sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
διαβόλω — διάβολος slanderous masc/fem/neut nom/voc/acc dual διάβολος slanderous masc/fem/neut gen sg (doric aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
διαβόλως — διάβολος slanderous adverbial διάβολος slanderous masc/fem acc pl (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
διάβολον — διάβολος slanderous masc/fem acc sg διάβολος slanderous neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Диавол — (διάβολος клеветник, обольститель). Под этим именем подразумеваются падшие духи, иначе называемые: злыми или духами злобы (Лук. 8, 2. Еф. 6, 12. Деян. 19, 13 15), нечистыми (Матф. 12, 43 45), бесами (Матф. 12, 24 28. Map. 16, 17. Иоан. 2, 19),… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
Диавол (религ.) — (διάβολος κлеветник, обольститель). Под этим именем подразумеваются падшие духи, иначе называемые: злыми, или духами злобы (Лук. 8, 2. Еф. 6, 12. Деян. 19, 13 15), нечистыми (Матф. 12, 43 45), бесами (Матф. 12, 24 28. Map. 16, 17. Иоан. 2, 19),… … Энциклопедический словарь Ф.А. Брокгауза и И.А. Ефрона
διαβόλοις — διάβολος slanderous masc/fem/neut dat pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
