-
1 δείρω
-
2 δειρω
-
3 δείρω
-
4 δείρω
δέρωskin: aor subj act 1st sgδέρωskin: pres subj act 1st sg (ionic)δέρωskin: pres ind act 1st sg (ionic)δέρωskin: aor ind mid 2nd sg (homeric ionic) -
5 ἀπο-δείρω
-
6 δέρω
Grammatical information: v.Meaning: `skin, flay' (Il.).Derivatives: δέρμα `(slayed) skin, leather' (Il.; vgl. Porzig Satzinhalte 265) with dimin. δερμάτιον (Pl.); adj. δερμάτινος `leather' (Od.), δερματικός `of leather' (Arist.) with δερματίκιον a cloth (pap.), δερματώδης `skinlike' (Arist.), δερματηρός in δερματηρά f. `tax of the tenners' (pap.), δέρμητες οἱ ἐξ ἐφήβων περίπολοι (cod. περισσοί) H., cf. γυμνῆτες, κούρητες etc. Rare denomin. ἀπο-δερματόω `flay' (Plb.; δεδερματωμέναι as explanation of ἰσχαλωμέναι H.), ἀπο-δερματίζω (medic.), δερμύλλει αἰσχροποιεῖ, οἱ δε ἐκδέρει (H., Sch.; s. Schwyzer 736). - δάρμα (delph.; from δέρμα, Schwyzer 274; but ἀποδάρματα Hdt. 4, 64 with ablaut?). - δέρος n. = δέρμα (S.); also δέρας `id.' (Chios, E.); δάρος τὸ βουτύπιον H. - δορά `flayed skin' (Ion.-Att.); with δορεύς `flayer', also a throw with dice (Herod.), δορίς `sacificial knife' (Com.), δορικός `of skin' (Hp.), δορόω `smear' (inscr.) with δόρωσις, δορώσιμος (pap.), ἐνδόρωμα (inscr.). - δορός `leather sack' (β 354; 380; cf. Schwyzer 459). - δέρρις f. `skin', esp. as term. techn. for screens etc. used in a siege (Th.), from *δέρ-σις (or expressive s. Chantr. 280); here δέρριον τρίχινον σακίον H., δερρίσκος (Attica). - Regular zero grade δάρσις (Gal.). - δέρτρον `caul, membrane' (λ 579 etc.), and δέτρον (H., Et. Gud.). - δερτον (accent.?) `flayed sheep' (Mykonos). - δάρτης `flayer' (gloss.). - Verbal adj. δρατός (Ψ 169), δαρτός (Miletos Va); with δάρτινον πέπλον λινοῦν H.(?) - δῆρις `battle' s. v. - S. also δόρκαι.Etymology: With δέρω compare in Germ. and Balto-Slav., e. g. Goth. dis-, gataíran `tear up, destroy', OHG ( fir-)zeran `id.', NHG ( ver)zehren; Lith. derù, dir̃ti (dìrti) `flay', OCS derǫ, dьrati `flay'. In Sanskrit athem. dár-ti `to split' and the nā-present dr̥ṇā́-ti `id.' Beside the aorist ἔ-δειρα \< *ἔ-δερσα Skt. dárṣ-a-t (subj.). Beside δάρσις = Skt. dŕ̥ti- `sack', Goth. ga-taúrhs `destruction', Russ. dertь `newly cleared land'; δρατός, δαρτός = Skt. dr̥tá-. - A jotpresent (cf. δείρω) in Lith. diriù `flay'; the old zero grade would agree with Gr. δαίρω (Hdt.), but this form is late.Page in Frisk: 1,368-370Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > δέρω
-
7 δρατός
δρατός, adj. verb. zu δείρω, für δαρτός, abgehäutet; Homer einmal, Iliad. 23, 169 περὶ δὲ δρατὰ σώματα νήει, Scholl. Didym. τὰ πολλὰ τῶν ὑπομνημάτων διὰ τοῦ ε δρετά· καὶ τάχα ἀπὸ τοῦ δέρειν, Scholl. Aristonic. ἡ διπλῆ πρὸς τὴν μετάϑεσιν, ὅτι ἀντὶ τοῦ δαρτά. Aristarchs zweite Ausgabe, welche Aristonicus erklärt (s. Sengebusch Homer. diss. 1 p. 84), hatte also δρατά; die πολλὰ τῶν ὑπομνημάτων sind nicht von Aristarch verfaßte Commentare, sondern von Aristarcheern verfaßte; in diesen Commentaren ward δρετά für die Aristarchische Lesart ausgegeben; dies δρετά wird die Lesart der ersten Aristarchischen Ausgabe gewesen sein, welche jene Commentatoren irrthümlich für die alleinige Aristarchische Lesart hielten.
-
8 δειρά
δειρά, Ionisch δειρή, ἡ, der Hals. Das Wort ist entstanden aus ΔΕΡΙΑ, Wurzel Δερ-, δέρω, δείρω, entstanden aus ΛΕΡΊΩ, vgl. ἡ δέρα, δέρη, Nebenform von δειρή; Etymol. m. s. v. Δέρη p. 257, 1 κυρίως δὲ δέρη καὶ δειρά καλεῖται ἐπὶ τῶν τετραπόδων, ὁ τῶν ἀλόγων ζῴων τράχηλος, διὰ τὸ ἐντεῦϑεν ἐκδέρεσϑαι· καταχρηστικῶς δὲ καὶ ἐπὶ ἀνϑρώπων; vgl. Cram. An. Oxon. 3, 91, 20; Apollon. Lex. Homer. p. 56, 32 Δειρή ὁ τράχηλος. κέκληται δὲ ἀπὸ τῶν τετραπόδων, διὰ τὸ ἀπὸ τούτων τῶν μερῶν ἄρχεσϑαι δείρεσϑαι. Homer gebraucht δειρή von Göttern, Menschen und Thieren: Iliad. 3, 396 ϑεᾶς περικαλλέα δειρήν, Aphrodite; 19, 285 ἁπαλὴν δειρήν, Briseis; Odyss. 22, 472 δειρῇσι, Mägde des Odysseus; 23, 208 δειρῇ, Odysseus; Iliad. 3, 371 ἁπαλὴν δειρήν, Paris; 18, 177 ὰπαλῆς δειρῆς, Patroklus; 13, 202 ἁπαλῆς δειρῆς, der Troer Imbrios; 12, 204 δειρήν, Adler; Odyss. 2, 153 δειράς, zwei Adler; 12, 90 ἓξ δειραὶ περιμήκεες, Scylla. – Folgende: Eurip. Hecub. 154 χρυσοφόρου δειρῆς, Polyrena; Hesiod. Th. 727 δειρήν, Tartarus; Sp. Ep., z. B. Apoll. Rhod. 4, 127 περιμήκεα τείνετο δειρὴν ὄφις. – Wegen der Aehnlichkeit mit einem Halse hießen auch Bergrücken δειραί; die zugehörigen Kuppen und Bergspitzen sind gleichsam die Köpfe dieser »Hälse« oder »Nacken«: Pind. Ol. 3, 28. 4, 63; Nicand. Th. 502. Vgl. δειράς, άδος.
-
9 δαίρω
-
10 δέρτρον
δέρτρον, τό (δέρω), einmal bei Homer, Odyss. 11, 579, wo es die innere Haut im menschlichen Leibe bezeichnet, von welcher die Leber umschlossen wird: γῦπε δέ μιν ἑκάτερϑε παρημένω ήπαρ ἔκειρον, δέρτρον ἔσω δύνοντες; Scholl. τὸ δέρτρον Ἀντίμαχος μὲν ὁ Κολοφώνιος τὸν ἐπίπλουν ἀκούει τὸν ἐν τοῖς καλουμένοις ἐγκάτοις. λέγει γὰρ (fragm. Stoll. no 44) »οὐδέ τι ϑερμὸν ἀναπνείων χολάδας δέρτροισι καλύψεις«. ὁ δὲ ἐπίπλους, φησὶν Ἀπολλόδωρος, ὄν ἀργέτα δημὸν καλεῖ ( Iliad. 11, 818. 21, 127), οὐ περὶ τὸ ἧπαρ, ἀλλὰ περὶ τὴν κοιλίαν ἐστίν. Δωριεῖς δὲ τὴν ὑπὸ τὴν δορὰν σάρκα δέρτρον καλοῠσιν κτἑ.; vgl. Eustath. p. 1700, 9 Apollon. Lex. Hom. p. 57, 13. – Hippocrat. – Lycophr. 880 δ. ϑρυλιγμάτων, spitzes Bruchstück. δέρω, schinden, abhäuten, das Fell abziehen; Wurzel Δαρ-, mit Umlaut Δερ-, vgl. perfect. δέδαρμαι und aorist. pass. ἐδάρην und die Nebenformen δείρω (s. oben besonders), entstanden aus ΔΕΡΊΩ, und δαίρω, entstanden aus ΔΑΡΊΩ; über die verwandten Wötter anderer indogermanischer Sprachen s. Curtius Grundzüge der Griech. Etymol. 1 S. 200. – Futur. δερῶ, aorist. act. ἔδειρα, perf. pass. δέδαρμαι, Ar. Lys. 158, aor. pass. ἐδάρην, δαρϑείς Nicochar. B. A. 89, futur. pass. δαρήσομαι. – Homerische Formen: ἔδερον 3. plural., Iliad. 23, 167; δέρον 3. plural., Iliad. 7, 316; ἔδειραν, Iliad. 2, 422; δείρας, Odyss. 10, 19, δῶκε δέ μοι δείρας, var. lect. δῶκέ μοι ἐκδείρας; δείραντας, Odyss. 11, 46. Vom Abhäuten der Thiere bei'm Schlachten: Iliad. 7, 316 τοῖσι δὲ βοῠν ἶέρευσεν Ἀγαμέμνων ἄρσενα πενταέτηρον –. τὸν δέρον ἀμφί ϑ' ἕπον, καί μιν διέχευαν ἅπαντα, μίστυλλόν τ' ἄρ' ἐπισταμένως, πεῖράν τ' ὀβελοῖσιν, ὤπτησάν τε περιφραδέως, ἐρύσαντό τε πάντα: man beachte die Homerische Enallage der Tempora, δέρον statt des aorist. Odyss. 11, 46 ἑτάροισιν ἐκέλευσα μῆλα, τὰ δὴ κατέκειτ' ἐσφαγμένα νηλέι χαλκῷ, δείραντας κατακῆαι. Odyss. 8, 61 τοῖσιν δ' Ἀλκίνοος δυοκαίδεκα μῆλ' ἱέρευσεν, ὀκτὼ δ' ἀργιόδοντας ὕας, δύο δ' εἰλίποδας βοῦς· τοὺς δέρον ἀμφί ϑ' ἕπον, τετύκοντό τε δαῖτ' ἐρατεινήν. Vom Schlauche des Aeolus Odyss. 10, 19 δῶκε δέ μοι δείρας ἀσκὸν βοὸς ἐννεώροιο, ἔνϑα δὲ ῃυκτάων ἀνέμων κατέδησε κέλευϑα. – Folgende: ἀσκὸν δέρειν τινά, poet. bei Plut. Sol. 14, Einen lebendig schinden, durchgerben, durchprügeln; Ar. Ran. 618; vgl. δαίρω. Allgemeiner: ὁ μὴ δαρεὶς ἄνϑρωπος οὐ παιδεύεται Menand. monost. 422; vgl. Plat. Euthyd. 285 d.
-
11 οφιοδειρος
2 -
12 δέρω
δέρω Ar.V. 485, Pl.Euthd. 285c, etc.:—also [full] δείρω Hdt.2.39, Ar. Nu. 442, Av. 365, Cratin.361: [tense] impf.Aἔδερον Il.23.167
, [dialect] Ep.δέρον Od. 8.61
: [tense] fut. : [tense] aor.ἔδειρα Il.2.422
, ([etym.] ἀπ-) Hdt.5.25, ([etym.] ἐκ-) Pl.R. 616a:—[voice] Med., v. ἀναδέρω:—[voice] Pass., [tense] fut.δᾰρήσομαι Ev.Marc.13.9
, POxy. 653b (ii A.D.): [tense] aor. ἐδάρην [ᾰ] Men.Mon. 422, ([etym.] ἀπ-) X.An. 3.5.9, ([etym.] ἐκ-) Hdt.7.26; part.δαρθείς Nicoch.8
: [tense] pf. δέδαρμαι (v. infr.):— skin, flay, of animals,δ. βοῦς Il.23.167
: prov., κύνα δ. δεδαρμένην 'flog a dead horse', Pherecr.179; ἀσκὸς δεδάρθαι to have one's skin flayed off, Sol.33.7; δερῶ σε θύλακον κλοπῆς I will make a thief's purse of your skin, Ar.Eq. 370: prov., πρὶν ἐσφάχθαι δέρεις 'first catch your hare, then cook it', Eust.1792.45; ἀέρα δέρειν 'plough the sands', Id.1215.50, Suid.2 Anat., separate by avulsion, Herophil. ap. Gal. 2.349.II colloquially, cudgel, thrash, , cf. Nu. 442, POxy. l.c. (ii A. D., [voice] Pass.): prov., ὁ μὴ δαρεὶς ἄνθρωπος οὐ παιδεύεται 'spare the rod and spoil the child', Men. l. c., cf. SIG1109.91 (ii A.D.): metaph.,εἰς πρόσωπόν τινα δ. 2 Ep.Cor.11.20
. (Cf. Lith. derù 'flay', Skt. dṛṇā´ti 'split'.) -
13 κρεοδείρα
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κρεοδείρα
-
14 ἀποδέρω
A flay, skin completely,τὸρ βοῦν Hdt.2.40
, cf. 2.42, 4.60;ἀ. τὴν κεφαλήν
scalp,4.64
:—[voice] Pass.,πρόβατα ἀποδαρέντα X.An. 3.5.9
; become excoriated, Philum. ap. Orib. 45.29.61.3 sens. obsc., ib. 953;4 Medic., separate by avulsion, Gal.2.896.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀποδέρω
-
15 ἐκδέρω
A strip off the skin from one,κριὸν Hdt.2.42
, cf. 7.26 ([voice] Pass.) ;βῶν Dialex.2.11
; alsoδῶκε δέ μ' ἐκδείρας ἀσκὸν βοός Od.10.19
;βύρσαν ἐ. E.El. 824
.
См. также в других словарях:
δείρω — (Α) βλ. δέρω … Dictionary of Greek
δείρω — δέρω skin aor subj act 1st sg δέρω skin pres subj act 1st sg (ionic) δέρω skin pres ind act 1st sg (ionic) δέρω skin aor ind mid 2nd sg (homeric ionic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
δέρνω — (AM δέρω Α και δείρω και δαίρω Μ και δέρνω) χτυπώ, μαστιγώνω, ραβδίζω νεοελλ. Ι. 1. χτυπώ, βασανίζω, ταλαιπωρώ («μεριά μάς δέρνει ο θάνατος, μεριά κι ο γενίτσαρος», Δημοτ. Τραγ.) 2. (για υλικά μαγειρικής, γάλα, αβγά κ.λπ.) αναταράσσω, χτυπώ… … Dictionary of Greek
der-, heavy basis derǝ-, drē- — der , heavy basis derǝ , drē English meaning: to cut, split, skin (*the tree) Deutsche Übersetzung: ‘schinden, die Haut abziehen, abspalten, spalten” Note: Root der , heavy basis derǝ , drē : “to cut, split, skin (*the tree)”… … Proto-Indo-European etymological dictionary
Liste unregelmäßiger Verben im Neugriechischen — Unregelmäßige Verben im Neugriechischen sind Verben, die entweder hinsichtlich ihrer Stämme oder ihrer Endungen Besonderheiten aufweisen und nicht nach den üblichen Konjugationsregeln der neugriechischen Verben flektiert werden.… … Deutsch Wikipedia
Unregelmäßige Verben des Neugriechischen — Unregelmäßige Verben im Neugriechischen sind Verben, die entweder hinsichtlich ihrer Stämme oder ihrer Endungen Besonderheiten aufweisen und nicht nach den üblichen Konjugationsregeln der neugriechischen Verben flektiert werden.… … Deutsch Wikipedia
Unregelmäßige Verben im Neugriechischen — sind Verben, die entweder hinsichtlich ihrer Stämme oder ihrer Endungen Besonderheiten aufweisen und nicht nach den üblichen Konjugationsregeln der neugriechischen Verben flektiert werden. Inhaltsverzeichnis 1 Vorbemerkungen und Statistik 2… … Deutsch Wikipedia
Unregelmäßige neugriechische Verben — Unregelmäßige Verben im Neugriechischen sind Verben, die entweder hinsichtlich ihrer Stämme oder ihrer Endungen Besonderheiten aufweisen und nicht nach den üblichen Konjugationsregeln der neugriechischen Verben flektiert werden.… … Deutsch Wikipedia
-τος — παραγωγική κατάληξη επιθέτων και ουσιαστικών όλων τών περιόδων τής Ελληνικής, η οποία ανάγεται στην ΙΕ κατάληξη to , θεματική μορφή τής επέκτασης t (πρβλ. αρχ. ινδ. crutas, αβεστ. sruta , λατ. in clutus, ελλ. κλυτός). Η κατάληξη τος απαντά κυρίως … Dictionary of Greek
έτσι — (Μ ἔτσι και διαλεκτ. τ. ἔτσε, ἔτσου, ἔτις, ἴτις, ἴτσι, ἴτσου) επίρρ. 1. κατ αυτό τον τρόπο, τοιουτοτρόπως, με τον ίδιο τρόπο (α. «δεν έπρεπε να φερθείς έτσι» β. «έτσι θέλω κι έτσι κάνω» γ. «έτσι τ αποφάσισε τής ερωτιάς η κρίση», Ερωτόκρ.) 2. (για … Dictionary of Greek
αλείφω — αλείβω (Α ἀλείφω) 1. επιθέτω υγρή ή λιπαρή ουσία σε κάποια επιφάνεια, επαλείφω, επιχρίω 2. επαλείφω με οποιαδήποτε ύλη 3. κάνω επάλειψη σε ασθενή νεοελλ. 1. ρυπαίνω, λερώνω 2. δωροδοκώ, λαδώνω 3. παθ. ωφελούμαι υλικά, απολαμβάνω κέρδος 4. φρ. «θα … Dictionary of Greek