-
41 ὥς
ὥς, adv. des demonstr. Pronomens, von dem alten demonstr. Pron. ὅς, = οὕτως, ὧδε, 1) auf diese Art, auf diese Weise, so, also; oft bei Hom. ἃς εἰπών, ἃς γὰρ ἄμεινον u. ä.; u. übh. bei den Dichtern, wie Pind.; εἰ πάντα δ' ἃς πράσσοιμι ἄν Aesch. Ag. 904; ὥς τις ἀκτὰ κλονεῖται, ἃς καὶ τόνδε ἆται κλονέουσιν Soph. O. C. 1244; Eur. El. 155 Hipp. 1054, vgl. Valck. Phoen. 841; auch in der ion. Prosa, Her. 3, 13. 6, 76. – In der Verbindung καὶ ὥς und negativ οὐδ' ὥς, μηδ' ὥς betonten die Alten das Wort als Perispomenon, καὶ ὧς, οὐδ' ὧς, μηδ' ὧς, s. Lehrs Quaest. Ep. p. 63 Sengebusch Offener Brief an Rost S. 74; Imm. Bekker hat diese Betonung in den Hom. wieder eingeführt; καὶ ὥς, Bekker καὶ ὧς, auch so, auch unter diesen Umständen, gleichwohl, dennoch, wie ὅμως, Il. 1, 116. 3, 159. 4, 322. 8, 56. 11, 720 u. sonst; ο ὐ δ ' ὥς, Bekker οὐδ' ὧς, auch so nicht, auch unter diesen Umständen nicht, dennoch nicht, 7, 263. 9, 351. 587. 11, 841 Od. 1, 6. 2, 23 u. sonst; οὐδέ κεν ὥς Il. 9, 386. In diesen Vrbdgn auch in att. Prosa, Thuc. 1, 44, öfter, Xen. Cyr. 3, 3,11, Isocr. 4, 139, u. bei Sp., wie App. Hisp. 9, 16. – Ueber ἃς δ' αὔτως s. ὡςαύτως. – 2) häufig ist auch die Verbindung zweier Sätze durch ὡς – ὥς, wie das oben aus Soph. angeführte Beispiel; εἰ γὰρ ἐγὼν ἃς εἴην ἀϑάνατος – ὡς – Il. 8, 538; aber nicht bloß von der gleichen Beschaffenheit, sondern auch von der Gleichzeitigkeit od. unmittelbaren Aufeinanderfolge zweier Handlungen, s. Valck. Phoen. 1437; ὡς ἥψατο γούνων, ἃς ἔχετ' ἐμπεφυυῖα, wie sie seine Kniee berührt hatte, so hielt sie sich auch fest daran, Il. 1, 512; ὡς ἴδεν, ὥς μιν ἔρως πυκινὰς φρένας ἀμφεκάλυψεν, wie er sie erblickte. so umnebelte ihm auch Liebe die Sinne, 14, 294; Theocr. ὡς ἴδον, ἃς ἐμάνην, ὥς μευ περὶ ϑυμὸς ἰάφϑη 2, 82, vgl. 3, 42, wo man freilich auch das zweite u. dritte ὡς als Ausruf nehmen kann: wie ich ihn erblickte, wie ras'te ich! wie wurde die Seele mir verwundet! Auch Plat., ὥςπερ οἱ γραμματισταὶ ἀναγκάζουσι γράφειν κατὰ τὴν ὑφήγησιν τῶν γραμμῶν, ἃς δὲ καὶ ἡ πόλις ἀναγκάζει Prot. 326 d; ὡς πρὸς ἀστρονομίαν ὄμματα πέπηγεν, ἃς προς ἐναρμόνιον φορὰν ὦτα παγῆναι Rep. VII, 530 d. – 3) so, so zum Beispiel, für eine allgemeine Behauptung einen besondern Beleg anführend, Od. 5, 121. 125. 129, h. Ven. 219. – 4) ὥς steht auch für das sogenannte Atonon ὡς, das Relativum »wie«, in Vergleichungen, wenn das adv. dem Worte nachgesetzt wird, welches die Vergleichung angiebt, πατὴρ ἃς ἤπιος ἦεν, ϑεὸς ἃς τίετο δήμῳ, u. ä. oft Hom.; δοῦλον ὥς Aesch. Pers. selten in der ion. Prosa, u. wahrscheinlich ohne Beispiel in der att. Prosa. Es ist dies aber nicht das demonstrative ὥς, sondern das relative mit Anastrophe. Nämlich im Grunde ist das relative ὡς gar nicht Atonon, sondern Oxytonon, aber proklitisch, d. h. bei regelrechter, logischer Wortstellung ruht der Accent des ὡς auf dem jedesmal folgenden Worte, und wird durch den Accent dieses folgenden Wortes mit vertreten. Stellt man nun das ὡς nach, so wird es anastrophirt, wie die Präpositionen, d. h. hier also, ὡς zieht seinen Accent von dem folgenden Worte auf sich selbst zurück. Vgl. Lehrs Quaest. Ep. p. 99.
-
42 συν
Iстароатт. ξύν (ῠ) adv.1) вместе2) вместе с тем, одновременноσὺν δὲ πτερὰ λίασθεν Hom. — (раненая голубка свесила головку), и в то же время крылья (ее) распустились;
σὺν δ΄ αὕτως ἐγώ Soph. — равным образом и яII1) (вместе) сσύν τινι — с кем(чем)-л.;
σύν τινι (= μετά τινος) μάχεσθαι Xen. — воевать в союзе с кем-л.;Μένων καὴ οἱ σὺν αὐτῷ Xen. — Менон и его люди;ἐμοὴ σὺν ἑβδόμῳ Aesch. — сам-сем, т.е. с шестью другими;σὺν τῷ σῷ ἀγαθῷ Xen. — тебе на пользу2) с помощьюσὺν θεῷ Hom., Her. — с божьей помощью;
σὺν νηυσὴ πόλεις ἀλαπάζειν Hom. — с помощью флота разорять города;προσπλεῖν σὺν διακοσίαις ναυσί Xen. — прибывать на двухстах кораблях3) посредством ( обычно в переводе опускается при творительном инструментальном)σὺν τεύχεσι Hom. — оружием;
σὺν νεφέεσσι καλύψαι Hom. — окутать облаками;σὺν τῇ βίᾳ Xen. — силой;σὺν τῷ δικαίῳ καὴ καλῷ Xen. — правдой и честностью4) ( при обозначении времени) с, соσὺν τῷ χρόνῳ προϊόντι Xen. — с течением времени;
ἄκρᾳ σὺν ἑσπέρᾳ Pind. — поздним вечером5) в соответствии с, согласно(σὺν τῷ νόμῳ Xen.)
-
43 φιλαυτως
-
44 ωδε
1) так, таким образомὧδ΄ αὔτως Hom. — таким именно образом;
ὧδέ πως Xen., Plat., Luc. — приблизительно так;εἶπερ ὧδ΄ ἔχει Soph. — если дело обстоит так;ὧ. …, τῇδε Soph. — как …, так;γένους μὲν ἥκεις ὧ. τοῖσδε Eur. — так ты, стало быть, в родстве с ними;εἴποιμ΄ ἂν ὡδί Plat. — я бы сказал следующим образом;ὧ. ἄγαν ; Soph. — столь неумеренным образом?2) здесь(τηνεὴ δρύες, ὧ. κύπειρος Theocr.)
ὧ. κἀκεῖ Plut. — здесь и там3) сюдаὧ. κἀκεῖσε Luc. и ὧ. καὴ ὧ. Anth. — туда и сюда
-
45 ως
I.ὠςArph. в произнош. скифа = ὡς См. ως I и IIII.ὡςIconj.ὡς (δὲ) …ὡς Hom., ὡς …τώς Aesch., ὡς …οὕτω Hom., Soph., ὦδε (οὕτως) …ὡς Soph., Xen., αὕτως …ὡς Soph. — как …так;
ὡς δὲ λέων μήλοισιν ἐνορούσῃ Hom. — как лев нападает на овец;ἀνέμου ὡς πνοιή Hom. — словно порыв ветра;ὡς οὐκ ἀΐοντι ἐοικώς Hom. — словно ничего не слыша;βόες ὣς ἀγελαῖαι Hom. — словно стадо коров2) ( во вводных словах и предложениях) какὡς ὅ μάντις φησίν Aesch. — как говорит прорицатель;
ὡς ἐγὼ θέλω Soph. — как я (того) желаю;ὡς πάντες ἐπισθάμεθα Xen. — как все мы знаем;ὡς ἐμοί (sc. δοκεῖ) Soph., Plat. — как мне кажется;ὡς ᾤετο Xen. — как он думал;ὡς φάτις ἀνδρῶν Soph. — как говорят люди;ὡς τοῦ δαιμονίου προσημαίνοντος Xen. — в соответствии со знамениями божества;ὡς σφίσι δοκέειν Her. — по их мнению;ὡς ἐμοὴ καταφαίνεται εἶναι Her. — как мне представляется;ὡς ἔοικεν, οὐ νεμεῖν ἐμοὴ μοῖραν Soph. — он, кажется, не признает принадлежащего мне права (нередкий оборот, образовавшийся от слияния двух: οὐ νεμεῖ, ὡς ἔοικεν и ἔοικεν οὐ νεμεῖν) ; ὡς ἀπ΄ ὀμμάτων Soph. — судя по виду, на вид3) (с ind., conjct. или opt.) чтоὡς μηδὲν εἰδότ΄ ἴσθι μ΄ ὧν ἀνιστορεῖς Soph. — знай, что мне ничего не известно из того, о чем ты расспрашиваешь;
μέ δείσητε ὡς οὐχ ἡδέως καθευδήσετε Xen. — не бойтесь, что вам неудобно будет спать;ταύτην ποτ΄ οὐκ ἔσθ΄ ὡς γαμεῖς Soph. — ты не сможешь на ней жениться4) (с ind., conjct. или opt.) чтобы, с цельюπαρεσκευάζοντο ὡς πολεμήσοντες Thuc. — (афиняне) готовились к войне;φρύγανα συλλέγειν ὡς ἐπὴ πῦρ Xen. — собирать хворост для костра;ὡς ἡμῖν λέξειαν (v. l. λέξαι) τὰ γενόμενα Xen., — чтобы рассказать нам о происшедшем;ὡς πᾶσιν ἀνθρώποις φόβον παράσχοι τοῦ στρατεῦσαί ποτε ἐπ΄ αὐτόν Xen. — чтобы у всех навсегда отбить охоту воевать против него;ἡνίχ΄ ἱκόμην ὡς μάθοιμι Soph. — когда я пришел узнать;ὡς τί δέ τόδε ; Eur. — к чему это?;5) так какὡς οὕτως ἐχόντων Her. — при таком положении вещей;
τί ποτε λέγεις ; ὡς οὐ μανθάνω Soph. — что это ты говоришь? ибо я не понимаю6) как только, когдаὡς δ΄ ἴδεν, ὣς … Hom. — лишь только он увидел (ее), так …;
ὅ δ΄ εὐθὺς ὡς ἤκουσεν Aesch. — как только он это услышал7) (с conjct. или opt.) всякий раз как8) до тех пор, пока(ὡς ἂν ᾖς οἷος περ εἶ Soph.)
ὡς ἂν ἥλιος ταύτῃ μὲν αἴρῃ Soph. — до тех пор, пока солнце будет здесь восходить9) вследствие чего, так что(ἐνετύγχανον τάφροις, ὡς μέ δύνασθαι διαβαίνειν ἄνευ γεφυρῶν Xen.)
IIadv.1) насколько, поскольку, в какой мере (степени)(ὥς οἱ χεῖρες ἐχάνδανον Hom.)
μή μου προκήδου μᾶσσον, ὡς ἐμοὴ γλυκύ Aesch. — не заботься обо мне больше, чем мне (было бы) приятно;μαλακώτερος ἢ ὡς κάλλιον Plut. — изнеженнее, чем подобает;ὡς ἕκαστος αὐτῶν Her. — кто по каким соображениям, т.е. каждый по тем или иным причинам;ὡς ἐκ τῶν ὑπαρχόντων Thuc. — применительно к обстоятельствам;ὡς (ἐπὴ) τὸ πολύ Plat. — по большей части, чаще всего;ὡς ἐπὴ πλεῖστον Thuc. — как можно больше, всячески;ὡς τὸ ἐπίπαν Her. — вообще, обычно;ὡς ἀληθῶς Plut., ὡς ἐτύμως Aesch. и ὡς ἐτητύμως Soph. — поистине, в действительности;πότερον ὡς ἀληθεστέρως δοκεῖ σοι λέγεσθαι ; Plat. — которое высказывание кажется тебе истиннее?;ἦν δὲ οὐδὲ ἀδύνατος ὡς Λακεδαιμόνιος εἰπεῖν Thuc. — для лакедемонянина он не был лишен красноречия;μακρὰ ὡς γέροντι ὁδός Soph. — долгое для старика путешествие2) (для усиления superl.)ὡς ἂν δυνώμεθα κράτιστα Xen. — изо всех наших сил;
προεῖπον ὡς ἐδύναντο ἀδηλότατα Thuc. — они объявили самым доверительным образом;ὡς ὅτι βέλτιστος Plat. — самый что ни на есть лучший;ὡς ἐν ἐχυρωτάτῳ ποιεῖσιθαί τι Xen. — обеспечить что-л. самым надежным образом3) как, в качестве4) как, каким образомοἶσθ΄ ὡς ποίησον ; Soph. — поступи, знаешь как?;
ὡς ἂν ποιήσῃς Soph. — как бы ты ни поступил5) как бы, якобы, будто (с ind. и opt.)ὡς δέοι τὸν στρατιώτην φοβεῖσθαι μᾶλλον τὸν ἄρχοντα ἢ τοὺς πολεμίους Xen. — (утверждали, что Кир сказал), будто солдат должен бояться (своего) начальника больше, чем неприятелей6) приблизительно, околоὡς τὸ τρίτον μέρος Thuc. — приблизительно треть;παῖς ὡς ἑπταετής Plat. — мальчик лет семи;διὰ σταδίων ὡς πέντε μάλιστα Her. — стадиев приблизительно через пять7) (усилительное в возгласах удивления, нетерпения, пожелания)ὡς ἄνοον κραδίην ἔχες! Hom. — как ты безрассуден!;
ὡς ἀστεῖος ὅ ἄνθρωπος! Plat. — какой обходительный человек!;ἀλλ΄ ὡς πάρεστιν ἄγγελος οὐδείς! Arph. — но ведь нет же ни одного вестника!;ὡς ἔρις ἀπόλοιτο! Hom. — да погибнет вражда!;ὡς ὤφελε ζῆν! Xen. — ах, если бы он жил!;θαυμαστῶς ὡς! Plat. — прямо поразительно!;ἀλλ΄ ὑπερφυῶς ὡς ὁμολογῶ Plat. — да я совершенно согласен;ὑπερφυῶς δέ τὸ χρῆμα ὡς δύσγνωστον φαίνεται! Plat. — ну и до чего же, оказывается, это трудно!;ὡς ταραττέτω πάντα! Arph. — ах, да пусть он перевернет все вверх дном!(τινα Soph., Her., Arph., Thuc.)
αἰεὴ τὸν ὁμοῖον ἄγει θεὸς ὡς τὸν ὁμοῖον погов. Hom. — бог всегда толкает подобного к подобномуIII.ὥςIтж. ὧς adv. так, таким (следующим) образом(ὣς εἰπών Hom.)
ὣς οὖν χρῆ καὴ ἡμᾶς ποιοῦντας Thuc. — так и нам следует поступить;οὐδ΄ ὣς οὐδὲν ἄναρχον κατελείπετο Xen. — и таким образом ни одна часть не осталась без начальникаIIconj. такὣς ἐμείναμεν Ἠῶ Hom. — так мы ждали Зари;
ὡς …, ὥς Hom., Plat., Theocr. — как только …, так;ὥσπερ …ὣς δὲ καί … Plat. — как …, точно так же и …(после слова, к которому относится) = ὡς См. ως (напр., ὄρνιθες ὥς)IV.ὦςV.ὧςдор. adv. (= οὗ См. ου) гдеὧδε …, ὧς Theocr. — там …, где
-
46 αὐτός
Aαὐτόν Leg.Gort. 3.4
, al.), reflexive Pron., self:—in oblique cases used for the personal Pron., him, her, it:—with Art., ὁ αὐτός, ἡ αὐτή, τὸ αὐτό (also ταὐτόν), etc., the very one, the same.I self, myself, thyself, etc., acc. to the person of the Verb: freq. joined with ἐγώ, σύ, etc. (v. infr. 10),1 one's true self, the soul, not the body, Od.11.602; reversely, body, not soul, Il.1.4; oneself, as opp. others who are less prominent, as king to subject, 6.18; Zeus to other gods, 8.4; bird to young, 2.317; man to wife and children, Od.14.265; warrior to horses, Il.2.466, or to weapons, 1.47; shepherd to herd, Od.9.167, cf. Il.1.51; Trojans to allies, 11.220; seamen to ships, 7.338: generally, whole to parts, ib. 474; so laterἡ σίδη καὶ αὐτὴ καὶ τὰ φύλλα Thphr.HP4.10.7
, cf. X.Ath.1.19, Pl.Grg. 511e, etc.;αὐτή τε Μανδάνη καὶ τὸν υἱὸν ἔχουσα X.Cyr.1.3.1
;αὐ. τε καὶ τὰ ποιήματα βουλόμενος ἐπιδεῖξαι Pl.R. 398a
: abs., the Master, as in the Pythag. phrase Αὐτὸς ἔφα, Lat. Ipse dixit; so τίς οὗτος.. ;— Αὐτός, i.e. Socrates, Ar.Nu. 218; ἀναβόησον Αὐτόν ib. 219;ἀνοιγέτω τις δώματ'· Αὐτὸς ἔρχεται
the Master,Id.
Fr. 268, cf. Pl.Prt. 314d, Thphr.Char.2.4, Men.Sam.41:αὐ. ἀϋτεῖ Theoc.24.50
: neut., αὐτὸ σημανεῖ the result will show, E.Ph. 623;αὐτὸ δηλώσει D.19.157
;αὐτὰ δηλοῖ Pl.Prt. 329b
; αὐτὸ διδάξει ib. 324a; esp.αὐτὸ δείξει Cratin. 177
, Pl.Hp.Ma. 288b, cf. Tht. 200e; in full,τάχ' αὐτὸ δείξει τοὔργον S.Fr. 388
;τοὔργον τάχ' αὐτὸ δείξει Ar.Lys. 375
; redupl., ; of things, the very, ὑπὸ λόφον αὐτόν, i.e. just, exactly under.., Il.13.615; πρὸς αὐταῖς ταῖς θύραις close by the door, Lys.12.12; αὐτὸ τὸ δέον the very thing needed, X. An.4.7.7; ; αὐτὸ τὸ περίορθρον the point of dawn, Th.2.3; αὐτὰ τὰ ἐναντία the very opposite, X.Mem. 4.5.7;αὐτὰ τὰ χρήσιμα καὶ ἀναγκαῖα D.H.Th.23
; even,οὔ μοι μέλει ἄλγος οὔτ' αὐτῆς Ἑκάβης Il.6.451
; .—In these senses αὐτός in Prose either precedes both the Art. and Subst., or follows both, e.g. αὐτὸς ὁ υἱός or ὁ υἱὸς αὐτός. The Art. is sts. omitted with proper names, or Nouns denoting individuals,αὐτὸς Μένων X.An.2.1.5
; αὐτὸς βασιλεύς ib.1.7.11.2 of oneself, of one's own accord,ἀλλά τις αὐ. ἴτω Il.17.254
; ;καταπαύσομεν· οἱ δὲ καὶ αὐτοὶ παυέσθων Od.2.168
;ἥξει γὰρ αὐτά S.OT 341
; also, in person,τῶν πραγμάτων ὑμῖν.. αὐτοῖς ἀντιληπτέον D.1.2
.3 by oneself or itself, alone, αὐτός περ ἐών although alone, Il.8.99; αὐτὸς ἐγείναο παῖδ', i.e. without a mother, 5.880, cf. Hes.Th. 924; by himself,Hdt.
5.85; αὐτοὶ γάρ ἐσμεν we are by ourselves, i.e. among friends, Ar.Ach. 504, cf. Th. 472, Pl.Prm. 137b, Herod.6.70, Plu.2.755c, Luc. DDeor.10.2;αὐτοῖς τοῖς ἀνδράσι.. ἢ καὶ τοῖς ἄλλοις X.An.2.3.7
;ἄνευ τοῦ σίτου τὸ ὄψον αὐτὸ ἐσθίειν Id.Mem.3.14.3
;τὸν τρίβωνα ὃν αὐτὸν φορεῖ Thphr.Char.22.13
(prob.); αὐτὰ γὰρ ἔστιν ταῦτα these and no others, Emp.21.13, al.: strengthd., αὐτὸς κτήσατο οἶος himself alone, Od.14.450; αὐτὸς μόνος, v. μόνος II; αὐτὸς καθ' αὑτόν, v. ἑαυτοῦ.4 in Philosophy, by or in itself, of an abstract concept or idea,δίκαιον αὐτό Pl.Phd. 65d
;αὐτὸ τὸ ἕν Id.Prm. 143a
, al., cf. Arist. Metaph. 997b8: neut., αὐτό is freq. in this sense, attached to Nouns of all genders,οὐκ αὐτὸ δικαιοσύνην ἐπαινοῦντες ἀλλὰ τὰς ἀπ' αὐτῆς εὐδοκιμήσεις Pl.R. 363a
; less freq. with Art.,τί ποτ' ἐστὶν αὐτὸ ἡ ἀρετή Id.Prt. 360e
; more fully, εἰ αὐτὸ τοῦτο πατέρα ἠρώτων, ἆρα ὁ πατήρ ἐστι πατήρ τινος, ἢ οὔ; Id.Smp. 199d; ἀδελφός, αὐτὸ τοῦτο ὅπερ ἔστιν the ideal, abstract brother, ibid.e: later, in compos., αὐτοαγαθόν, αὐτοάνθρωπος, etc. (q. v.), cf. Arist.Metaph. 1040b33; less freq. agreeing with the Subst., , etc.; doubled,ἐκ τῆς εἰκόνος μανθάνειν αὐτήν τε αὐτήν, εἰ καλῶς εἴκασται
its very self,Id.
Cra. 439a.5 in dat. with Subst., in one, together, ἀνόρουσεν αὐτῇ σὺν φόρμιγγι he sprang up lyre in hand, Il.9.194; αὐτῇ σὺν πήληκι κάρη helmet and all, 14.498, cf. Od.13.118;αὐτῷ σὺν ἄγγει E. Ion 32
, cf. Hipp. 1213; also withoutσύν, αὐτῇ κεν γαίῃ ἐρύσαι Il.8.24
: so freq. in Prose and Poetry, αὐτοῖς ἀνδράσι men and all, Hdt.6.93; αὐτοῖσι συμμάχοισι allies and all, A.Pr. 223 (lyr.); : with Art., ;αὐτοῖσι τοῖς πόρπαξι Ar.Eq. 849
, etc.;αὐτοῖς τοῖς ἵπποις κατακρημνισθῆναι X.Cyr.1.4.7
.6 added to ordinal Numbers, e.g. πέμπτος αὐτός himself the fifth, i. e. himself with four others, Th.1.46, cf. 8.35, X.HG2.2.17, Apoc.17.11, etc.:— αὐτός always being the chief person.7 freq. coupled withοὗτος, τοῦτ' αὐτό ἐστι τὸ ζητηθέν Pl.Plt. 267c
, etc.;αὐτὸ τοῦτο μόνον Id.Grg. 500b
; alsoλεγόντων ἄλλο μὲν οὐδέν.. αὐτὰ δὲ τάδε Th.1.139
;πόλεις ἄλλας τε καὶ αὐτὸ τοῦτο τὸ Βυζάντιον X.An.7.1.27
; ταῦτα ἥκω αὐτὰ ἵνα .. Pl.Prt. 310e.9 repeated in apodosi for emphasis,αὐτὸς ἐπαγγειλάμενος σώσειν.. αὐτὸς ἀπώλεσεν Lys.12.68
, cf. A.Fr. 350, X.An.3.2.4.10 in connexion with the person. Pron.,ἐγὼν αὐτός Od.2.194
;σέθεν αὐτοῦ Il.23.312
;νωΐτερον αὐτῶν 15.39
(always divisim in Hom.); folld. by an enclit. Pron.,αὐτόν μιν Od.4.244
; soαὐτὸν γάρ σε δεῖ Προμηθέως A.Pr.86
; alsoαὐτὸς ἔγωγε Pl.Phd. 59b
, etc.:— after Hom. in the oblique cases αὐτός coalesces with the Pron., ἐμαυτοῦ, σεαυτοῦ (these not in Alc. or Sapph., A.D.Pron.80.10 sqq.), ἑαυτοῦ, etc. (q. v.).b with person. Pron. omitted, αὐτός.. ἧσθαι λιλαίομαι, for ἐγὼ αὐτός, Il.13.252; αὐτὸν ἐλέησον, for ἐμὲ αὐτόν, 24.503;αὐτῶν γὰρ ἀπωλόμεθ' ἀφραδίῃσιν Od.10.27
; in 2.33 οἱ αὐτῷ is simply a strengthd. form of οἱ; and so in [dialect] Att., when σὲ αὐτόν, ἐμοὶ αὐτῷ, etc., are read divisim, they are emphatic, not reflexive; in this case αὐτός generally precedes the person. Pron., cf. X.Cyr.6.2.25 with 6.1.14.c with the reflexive ἑαυτοῦ, αὑτοῦ, etc., to add force and definiteness,αὐτὸς καθ' αὑτοῦ A.Th. 406
; αὐτοὶ ὑφ' αὑτῶν ib. 194;αὐτοὶ καθ' αὑτούς X.Mem.3.5.4
;αὐτὸ καθ' αὑτό Pl.Tht. 201e
; sts. between the Art. and reflex. Pron., , cf. Pr. 762; : also κατ' αὐτὺ ([dialect] Boeot. for αὐτοὶ)αὐτῶν IG7.3172.121
(Orchom. [dialect] Boeot.).d αὐτοῦ, αὐτῶν with possess. Pron.,πατρὸς κλέος ἠδ' ἐμὸν αὐτοῦ Il.6.446
;θρῆνον.. ἐμὸν τὸν αὐτῆς A.Ag. 1323
; ; τοῖς οἷσιν αὐτοῦ ib. 1248; ;τοῖς ἡμετέροις αὐτῶν φίλοις X.An. 7.1.29
.e αὐτὸς ἑαυτοῦ with [comp] Comp. and [comp] Sup. Adj.,αὐτὸς ἑωυτοῦ ῥέει πολλῷ ὑποδεέστερος Hdt.2.25
;τῇ εὐρυτάτη ἐστὶ αὐτὴ ἑωυτῆς Id.1.203
.11 αὐτός for ὁ αὐτός, the same, Il.12.225, Od.8.107, 16.138, Pi.N.5.1 (never in Trag.), and in later Prose,αὐταῖς ταῖς ἡμέραις IG 14.966
(ii A. D.), cf. Ev.Luc.23.12.12 [comp] Comp.αὐτότερος Epich.5
: [comp] Sup. his very self,Ar.
Pl.83: neut. pl. αὐτότατα dub. in Phld.Piet.80. Adv., [comp] Comp.αὐτοτέρως Gal.18(2).431
.II he, she, it, for the simple Pron. of 3 pers., only in oblique cases (exc. in later Gk., Ev.Luc.4.15, etc.), and rarely first in a sentence, Pl.La. 194e, and later, Ep.Eph.2.10, etc.: rare in [dialect] Ep., Il. 12.204 (where Hdn. treated it as enclitic), and mostly emphatic, ib.14.457, Od.16.388; so in Trag., E.Hel. 421: in Prose, to recall a Noun used earlier in the sentence,ἐγὼ μὲν οὖν βασιλέα.. οὐκ οἶδα ὅ τι δεῖ αὐτὸν ὀμόσαι X.An.2.4.7
;πειράσομαι τῷ πάππῳ.. συμμαχεῖν αὐτῷ Id.Cyr.1.3.15
;ἄνδρα δὴ.. εἰ ἀφίκοιτο εἰς τὴν πόλιν, προσκυνοῖμεν ἂν αὐτόν Pl.R. 398a
; after a Relative,ὅς κε θεοῖς ἐπιπείθηται.. ἔκλυον αὐτοῦ Il.1.218
;οὓς μὴ εὕρισκον, κενοτάφιον αὐτοῖς ἐποίησαν X.An.6
. 4.9, cf. 1.9.29; esp. where a second Verb requires a change of case in the Pron.,οἳ ἂν ἐξελεγχθῶσι.. ὡς προδότας αὐτοὺς ὄντας τιμωρηθῆναι Id.An.2.5.27
;ἐκεῖνοι οἷς οὐκ ἐχαρίζονθ' οἱ λέγοντες οὐδ' ἐφίλουν αὐτούς D.3.24
; in subdivisions,ὅσοι.. οἱ μὲν αὐτῶν.. X.Cyr.1.1.1
, cf. Pl.Chrm. 168e; later, pleonastically after a Relative,ὧν ὁ μὲν αὐτῶν Call.Epigr.43
, cf. Ev.Luc.3.16, Apoc.7.2, etc.: in S.Ph. 316 αὐτοῖς is emphatic 'in their own persons'.III with Art. ὁ αὐτός, ἡ αὐτή, τὸ αὐτό, and [dialect] Att. [var] contr. αὑτός, αὑτή, ταὐτό and ταὐτόν (as required by the metre, cf. S.OT 734 with 325, and in Prose to avoid hiatus): gen. ταὐτοῦ, dat. ταὐτῷ, pl. neut. ταὐτά; [dialect] Ion. ὡυτός, τὠυτό:—the very one, the same, rare in Hom., Il. 6.391, Od.7.55, 326;ὁ αὐ. εἰμι τῇ γνώμῃ Th.3.38
, cf. 5.75;ἐπὶ τὸ αὐ. αἱ γνῶμαι ἔφερον Id.1.79
: c. dat., to denote sameness or agreement, esp. in Prose,τὠυτὸ ἂν ὑμῖν ἐπρήσσομεν Hdt.4.119
; ; ὁ αὐτὸς τῷ λίθῳ the same as the stone, Pl. Euthd. 298a; ἐν ταὐτῷ εἶναί τινι to be in the place with.., X.An.3.1.27; προσίεσθαί τινα ἐς ταὐτὸ ἑαυτῷ to have a person meet one, ib.30, cf. A.Ch. 210;κατὰ ταὐτὰ τῷ Νείλῳ Hdt.2.20
;τῇ αὐτῇ.. καί Id.4.109
; ;ὁ αὐτός.. ὥσπερ Pl.Phd. 86a
; face to face,Jul.
Or.2.5a0.2 in later Greek, the said, the above-named,Ἡρώδης ὁ αὐ. PLille23.8
(iii B. C.), etc.IV Adverbial phrases:1 simply, merely,Ph.
2.252, etc.;αὐ. μόνον ἐργάτης Luc.Somn.9
;αὐ. μόνον τὸ ὄνομα τῆς φωνῆς A.D.Synt.22.20
.3 αὐτὸ τοῦτο as Adv., PGrenf.1.114 (ii B. C.), 2 Ep.Pet. 1.5;τῆς αὐτὸ τοῦτο κινουμένης σφαίρας Iamb. Comm.Math.17
.4 with Preps., added together, making a total,PLond.
2.196.37 (ii A. D.); together, at the same time,Act.Ap.
14.1, etc.; but just then,Hdn.
1.12.3.V In Compos.:1 of or by oneself, self-.., as in αὐτοδίδακτος, αὐτογνώμων, αὐτόματος: and so, independently, as in αὐτοκράτωρ, αὐτόνομος.2 hence, as a second self, very.., bodily, as with proper names, Αὐτοθαΐς.3 in the abstract, the ideal, v. supr.1.4.4 precisely, as in αὐτόδεκα.5 rarely with reflex. sense of ἀλλήλων, as in αὐτοκτονέω.6 in one piece with, together with, as in αὐτόκωπος, αὐτοχείλης, αὐτόπρεμνος, αὐτόρριζος.7 by itself: hence, only, as in αὐτόξυλος, αὐτόποκος.—For αὐτοῦ, αὐτῶς, etc., v. the respective Arts. -
47 αὔσιος
-
48 εὐχετάομαι
A pray,θεοῖσι.. μεγάλ' εὐχετόωντο ἕκαστος Il.8.347
, 15.369;Κρονίωνι.. εὐχετάασθαι 6.268
; , cf. Od.8.467.II boast, profess, c. inf., τίνες ἔμμεναι εὐχετόωντο; Od.1.172, etc.; with inf. omitted, A.R.1.189, Orph.A. 289; brag,ἵνα μή τις.. εὐχετόῳτ' ἐπέεσσι Il.12.391
; ;μὰψ αὔτως εὐχετάασθαι 20.348
; κταμένοισιν ἐπ' ἀνδράσιν εὐχετάασθαι to glory over them, Od.22.412.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > εὐχετάομαι
-
49 εὔχομαι
A (anap.), etc.: [tense] aor. 1 εὐξάμην ([dialect] Att. ηὐ-) Il.8.254, etc.: [ per.] 2sg. subj.εὔξεαι Od.3.45
: (augm. ηὐ- only [dialect] Att.acc. to Hdn.Gr.2.789, Moer.175): — pray,θεοῖς Il.3.296
, Hdt.8.64, Th.3.58, etc.;ἀγάλμασι Heraclit.5
;ἀνέμοισι Hdt.7.178
; : c.acc. cogn.,εὐχὰς εὔ. τοῖς θεοῖς D.19.130
; εὐχὰς ὑπέρ τινος πρὸς τοὺς θεοὺς εὔ. Aeschin.3.18; εὔ. ἔπος to utter it in prayer, Simon.37.19, Pi.P.3.2, A.Supp. 1059 (lyr.); μεγάλα, μέγα εὔ., pray aloud, Il.3.275, Od.17.239;πολλὰ Ποσειδάωνι 3.54
: later, c.acc., Ἄρτεμιν εὔ. AP9.268 (Antip. Thess.): abs., Il.7.298, A.Ch. 465 (lyr.), Ar.Fr.39 D. (lyr.), etc.2 c. acc. et inf., pray that, Od.15.353, 21.211, Hdt.1.31; of an unrealizable wish (cf.εὐχή 2
), Arist.EN 1118a32, cf. Macho ap.Ath.8.341d: c. inf. alone,εὔ. θάνατον φυγεῖν Il.2.401
; τί δοκέεις εὔχεσθαι ἄλλο ἢ.. λαβεῖν; Hdt.1.27;οἶκον ἰδεῖν Pi.P.4.293
, etc.; τοῖς θεοῖς c. acc. et inf., Pl.Phd. 117c; also εὔ. τοὺς θεοὺς δοῦναί μοι pray that the gods may give, Ar.Th. 351, X.An.6.1.26;πρὸς τοὺς θεοὺς διδόναι Id.Mem.1.3.2
;ταῖς Μούσαις εἰπεῖν Pl.R. 545d
, etc.; later εὔ. ἵνα Aristeas 45, D.H.9.53, Arr.Epict.2.6.12;ὅπως Wien.Stud.44.159
.3 c. acc. obj., pray for, long or wish for,χρυσόν Pi.N.8.37
, etc.; ; εὔ. τινί τι pray for something for a person, S.Ph. 1019;κακόν τινι Lys.21.21
; also, pray for a thing from..,τοῖς θεοῖς πολλὰ ἀγαθὰ ὑπέρ τινος X.Mem.2.2.10
; τοῖς θεοῖς πολυκαρπίαν ib.3.14.3;δεινὸν κατά τινος Luc.Abd.32
.II vow or promise to do.., c. [tense] fut. inf.,εὔχομαι ἐξελάαν κύνας Il.8.526
;θεοῖσι.. ἑκατόμβας ῥέξειν Od.17.50
, cf. Il.4.101, Pl.Phd. 58b, IG12.108.55, 22.112.6 (iv B.C.): c. [tense] aor. inf., εὔχετο πάντ' ἀποδοῦναι claimed (the right) to pay in full, Il.18.499 (unless in signf. 111.3): c. [tense] pres.inf., ηὔξω θεοῖς.. ἂν ὧδ' ἔρδειν τάδε; A.Ag. 933, cf. S.Ph. 1032 codd.2 c. acc. rei, vow a thing,πολλῶν πατησμὸν εἱμάτων A.Ag. 963
; ; [λύχνον] περὶ παιδός Call.Epigr.56.3
.3 εὔ. κατά τινος of the thing vowed (as though on the altar),εὔ. τοῖς θεοῖς κατὰ ἑκατόμβης Plu.Mar.26
, cf. 2.294b;κατὰ νικητηρίων D.Ep.1.16
.III profess loudly, boast, vaunt,οὕτω φησὶ καὶ εὔχεται, οὕνεκ' Ἀχιλλεὺς νηυσὶν ἔπι γλαφυρῇσι μένει Il.14.366
;εὑρεῖν Emp. 2.6
: mostly, not of empty boasting, but of something of which one has a right to be proud, , cf. 8.190; , cf. Pl.Grg. 449a: rarely without inf., ἐκ Κρητάων γένος εὔχομαι (sc. εἶναι) Od.14.199;τὸ πατρόθεν ἐκ Διὸς εὔχονται Pi.O.7.23
, cf.P. 4.97; πόρτις εὔχεται βοός (sc. εἶναι) A.Supp. 314;ἔνθεν εὔχομαι γένος E.Fr. 696
; but also,3 simply, profess or declare,ἱκέτης δέ τοι εὔ. εἶναι Od.5.450
;οὔτ' ὦν ἀκοῦσαι οὔτ' ἰδεῖν εὔχοντο Pi.O.6.53
; τίς χθὼν εὔχεται ἥδε [ εἶναι]; A.R.4.1251; cf. supr.11.1.IV [voice] Pass., ἐμοὶ μετρίως ηὖκται I have prayed sufficiently, Pl.Phdr. 279c: [tense] pf.inf.,ταῦτα μὲν ηὖχθαι IG22.112.12
(iv B.C.); ἡ πανήγυρις ἡ.. εὐχθεῖσα vowed, D.C.48.32: but [tense] plpf. (or non-thematic preterite) ηὔγμην in act. sense, S.Tr. 610; so . (Cf. Skt. óhate 'to (be able to) boast that one is', 'to brag', Avest. aog- 'declare solemnly'.)Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > εὔχομαι
-
50 νωμάω
Aνώμασκε Mosch.4.108
:—[voice] Med., v.infr.: ( νέμω A.I.I):—deal out, distribute, esp. food and drink at festivals, Il.1.471, Od.3.340, etc. ; ν. φιάλαισιν ἀμπέλου παῖδα pour wine into the several cups, Pi.N.9.51 ;ν. προπόσεις Critias 1.7
D.II (νέμω A.
III. 2) direct, guide,1 of weapons, implements, etc., handle, wield,ἐν παλάμῃσι πελώριον ἔγχος ἐνώμα Il.5.594
;οἶδ' ἐπὶ δεξιά, οἶδ' ἐπ' ἀριστερὰ νωμῆσαι βῶν 7.238
; ;ἄλεισον.. μετὰ χερσὶν ἐνώμα Od.22.10
; ἀεὶ γὰρ πόδα νηὸς ἐνώμων managed the sheet, 10.32 ;νηὸς.. οἰήϊα νωμᾷς 12.218
;ἁνία χερσὶ ν. Pi.I.1.15
; drive,ν. δίφρους Id.P.4.18
;ν. κύλικα Theophil.2.5
:—[voice] Med.,νωμήσασθαι σάκος Q.S.3.439
.b metaph.,ἐν πρύμνῃ πόλεως οἴακα νωμῶν A.Th.3
;νώμα δικαίῳ πηδαλίῳ στρατόν Pi.P.1.86
;πᾶν ἐπὶ τέρμα ν. A.Ag. 781
(lyr.) ;νωμᾶτ' ὠκεανόν, νωμᾶθ' ἅλα, δένδρεά τ' αὔτως Orph.H.38.8
, etc.: abs., to be the guiding power, S.Fr.941.11.2 of the limbs of the human body, ply,γούνατ' ἐν. Il.10.358
;ὄμμα Parm.1.35
;φυγᾷ πόδα ν. S.OT 468
(lyr.) ; ν. ὀφρύν move the brow, A.Ch. 288 ;πτερὸν αἰθέρι ν. AP9.339
(Arch.) ;πήδα.. παμφυὲς νωμῶν δέμας IG42(1).130.19
(Epid.).3 metaph., of the mind, turn over, ἐνὶ φρεσὶ κέρδε' ἐνώμας thou didst use to turn wiles over in the mind, Od.18.216 ;κέρδεα νωμῶν 20.257
; ply nimbly, .4 observe, νωμῶντες.. σῖτα ἀναιρεομένους observing them in the act of foraging, Hdt.4.128 ; of soothsayers,ἐν ὠσὶ ν. καὶ φρεσίν.. χρηστηρίους ὄρνιθας A.Th.25
;ὦ πάντα νωμῶν, Τειρεσία S.OT 300
, cf. E.Ph. 1256 ;τὸ νωμᾶν καὶ τὸ σκοπεῖν ταὐτόν Pl.Cra. 411d
; so prob. in h.Cer. 373 ἀμφὶ ἕ νωμήσας peering round him.III [voice] Med., = νέμομαι, possess, occupy, χώραν, νῆσον, Supp.Epigr.2.511.56, al. (Crete, ii B. C.).—Poet. word, exc. in Hdt. and Pl.Il.cc. and in signf. III. -
51 σκιαδίσκη
Aσκιάδειον, πάϊς Κύκης.. σ. φορεῖ γυναιξὶν αὔτως Anacr.21.13
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > σκιαδίσκη
-
52 σύν
σύν [pron. full] [ῠ], old [dialect] Att. [full] ξύν; [dialect] Boeot. [full] σούν IG7.3171.39 (Orchom. [dialect] Boeot., iii B.C.): Prep. with dat. (rarely c. gen., σ. τῶν ἐν αὺτῷ νεκρῶν Mitteis Chr.129.23 (ii B.C.);Aσ. ἡρώων IPE2.383
([place name] Phanagoria); σ. γυναικός ib.301 ([place name] Panticapaeum), cf. Ostr.240.5 (ii A.D.), PLond.1.113 iv 19 (vi A.D.)):—with. The form ξύν rarely occurs in Hom., though it is not rare in compds. even when not required by the metre, as in ξυνέαξα, ξυνοχῇσιν, ξύμβλητο, ξύμπαντα; Hes. also uses ξύμπας, ξυνιέναι; in [dialect] Ion. verse we findξύν Thgn.1063
(butσύν Id.50
), Sol. 19.3 (perh. old Attic), butσύν Archil.4
, cf. ξυνωνίη, συνίημι; in early [dialect] Ion. Prose (including Inscrr., cf. SIG1.2 (Abu Simbel, vi B.C.), 167.37 (Mylasa, iv B.C.), etc.) ξύν is only found inξυνίημι Heraclit.51
, Democr.95 (cf. ἀξύνετος, ἀξυνεσίη, ξύνεσις), and in the phrase ξὺν νῷ ( νόῳ codd.) Heraclit.114, Democr.35; Hdt. has only σύν, and in codd. Hp. ξύν has weaker authority than σύν (i p.cxxv Kuehlewein); in the late Ionic of Aret., ξύν prevails over σύν; in [dialect] Aeol. and [dialect] Dor. it is rare,ξυνοίκην Sapph.75
;ξυναλίαξε Ar.Lys.93
; elsewh. [dialect] Dor. σύν, Leg.Gort. 5.6, IG9(1).334.47 ([dialect] Locr., v B.C.), etc.; but in old [dialect] Att. Inscrr. ξύν is the only form up to 500 B.C.; σύν appears in v B.C. and becomes usual towards the end; after 378 B.C. ξύν survives only in the formula γνώμην δὲ ξυμβάλλεσθαι κτλ.; the phrase ξὺν νῷ is found in Ar.Nu. 580, Pl.Cri. 48c, Men. 88b, R. 619b (); otherwise, of [dialect] Att. Prose writers Th. alone uses the preposition ξύν, Antipho and Lysias have ξυν- a few times in compds.; codd. Pl. have both ξυν- (Lg. 930a, al.) and συν-; in Antipho Soph.Oxy.1364, Aristox., Arr., Ael., and Anon.Rhythm. ξυν- is very freq.; in Trag. both forms occur. The Prep. σύν gradually gave way to μετά with gen., so that whereas A. has 67 examples of σύν to 8 of μετά with gen., the proportions in Th. are 400 of μετά to 37 of σύν, in D. 346 of μετά to 15 of σύν, and in Arist. 300 of μετά to 8 of σύν: for these and other statistics see C. J. T. Mommsen, Beiträge zur Lehre von den griechischen Präpositionen (Frankfurt 1886-95): in [dialect] Att. Prose and Com. σύν is restricted for the most part to signf. 8, 9 and a few phrases, such as σὺν θεῷ, σὺν (τοῖς) ὅπλοις; Xenophon uses it freely, having 556 examples to 275 of μετά; in Pap., NT, and later Prose its use is much less restricted (v. infr.).1 in company with, together with,δεῦρό ποτ' ἤλυθε.. σ. Μενελάῳ Il.3.206
;ξ. παιδὶ.. πύργῳ ἐφεστήκει 6.372
;σ. τοῖσδε ὑπέκφυγον Od.9.286
;καταφθίσθαι σ. ἐκείνῳ 2.183
;ἀπελαύνειν σ. τῷ στρατῷ Hdt.8.101
;ἐπαιδεύετο σ. τῷ ἀδελφῷ X.An.1.9.2
;σ. αὐτῷ σταυροῦσι δύο λῃστάς Ev.Marc.15.27
;οὐδένα ἔχω σ. ἐμοί PSI10.1161.12
(iv A.D.).2 with collat. notion of help or aid, σ. θεῷ with God's help or blessing, as God wills, Il.9.49;σ. σοί, πότνα θεά Od.13.391
;πέμψον δέ με σ. γε θεοῖσιν Il.24.430
, cf. 15.26;σ. θεῷ φυτευθεὶς ὄλβος Pi.N.8.17
; σ. θεῷ εἰρημένον spoken as by inspiration, Hdt.1.86;σ. θεῷ δ' εἰρήσεται Ar.Pl. 114
;σ. θεῷ εἰπεῖν Pl.Tht. 151b
, Prt. 317b;ξ. θεοῖς Th.1.86
; so σ. δαίμονι, σ. Ἀθήνῃ καὶ Διί, Il.11.792, 20.192;σ. Χαρίτεσσιν Pi.N.9.54
, cf. P.9.2;ξ. τῷ θεῷ πᾶς καὶ γελᾷ κὠδύρεται S.Aj. 383
; also θεοῦ σ. παλάμᾳ, σ. θεοῦ τύχᾳ, Pi.O.10(11).21, N.6.24: generally, of personal cooperation, σ. σοὶ φραζέσθω let him consult with you, Il.9.346;λοχησάμενος σ. ἑταίρῳ Od.13.268
; ξ. τῇ βουλῇ in consultation with the Council, IG12.63.17; σ. τινὶ μάχεσθαι fight at his side, X.Cyr.5.3.5, cf. HG4.1.34; σ. τινὶ εἶναι or γίγνεσθαι to be with another, i.e.on his side, of his party, Id.An.3.1.21, Smp.5.10; οἱ σ. αὐτῷ his friends, followers, Id.An.1.2.15, cf. Act.Ap.14.4, etc.3 furnished with, endued with,σ. μεγάλῃ ἀρετῇ ἐκτήσω ἄκοιτιν Od.24.193
;πόλιν θεοδμάτῳ σ. ἐλευθερίᾳ ἔκτισσε Pi.P.1.61
.4 of things that belong, or are attached, to a person, σ. νηΐ or σ. νηυσί, i.e. on board ship, Il.1.389, 179, etc.; σ. νηυσὶν ἀλαπάξαι, opp. πεζός, 9.328 (so in Prose,σ. ναυσὶ προσπλεῖν X.HG2.2.7
, etc.);σ. ἵπποισιν καὶ ὄχεσφιν Il.5.219
; esp. of arms,μιν κατέκηε σ. ἔντεσι 6.418
;στῆ δ' εὐρὰξ σ. δουρί 15.541
; ἀντιβίην or ἀντίβιον σ. ἔντεσι or σ. τεύχεσι πειρηθῆναι, 5.220, 11.386;σ. ἔντεσι μάρνασθαι 13.719
;σκῆπτρον, σ. τῷ ἔβη 2.47
; ἄγγελος ἦλθε.. σ. ἀγγελίῃ ib. 787; ς. (or ξ.)ὅπλοις Th.2.2
, al., Pl.Lg. 947c, Aen.Tact.17.1; ς. (or ξ.)τοῖς ὅπλοις Th.2.90
, 4.14, Hell.Oxy. 10.1, Pl.Lg. 763a, Aen.Tact.11.8;σ. ἐγχειριδίοις Hell.Oxy.10.2
;ξ. ξιφιδίῳ καὶ θώρακι Th.3.22
;ξ. ἑνὶ ἱματίῳ Id.2.70
; in some such cases ς. is little more than expletive, as σ. τεύχεσι θωρηχθέντες ll.8.530, etc.: with αὐτός (cf.αὐτός 1.5
), chiefly in Hom.,ἀνόρουσεν αὐτῇ σ. φόρμιγγι Il.9.194
, cf. 14.498;αὐτῷ σ. τε λίνῳ καὶ ῥήγεϊ Od.13.118
.5 of things accompanying, or of concurrent circumstances,ἄνεμος σ. λαίλαπι Il.17.57
, cf. Od.12.408; of coincidence in time,ἄκρᾳ σ. ἑσπέρᾳ Pi.P.11.10
; καιρῷ σ. ἀτρεκεῖ ib.8.7;σ. τῷ Χρόνῳ προϊόντι X.Cyr.8.7.6
; in the course of,κείνῳ σ. ἄματι B.10.23
, cf. 125, Pi.Fr. 123.6 of necessary connexion or consequence, σὺν μεγάλῳ ἀποτεῖσαι to pay with a great loss, i.e. suffer greatly, Il.4.161; δημοσίῳ σ. κακῷ with loss to the public, Thgn.50; σ. τῷ σῷ ἀγαθῷ to your advantage, X.Cyr.3.1.15; ὤλοντο.. σὺν μιάς ματι with pollution, S.Ant. 172; to denote agreement, in accordance with,σ. τῷ δικαίῳ καὶ καλῷ X.An.2.6.18
;σ. δίκᾳ Pi.P.9.96
;σ. κόσμῳ Hdt.8.86
, Arist.Mu. 398b23;σ. τάχει S.El. 872
, etc.7 of the instrument or means, with the help of, by means of,σ. ἐλαίῳ φαρμακώσαισα Pi.P.4.221
;διήλλαχθε σ. σιδάρῳ A.Th. 885
(lyr.);πλοῦτον ἐκτήσω ξ. αἰχμῇ Id.Pers. 755
(troch.);ἡ [τῶν φίλων] κτῆσίς ἐστιν οὐδαμῶς σ. τῇ βίᾳ X.Cyr.8.7.13
;ξ. ἐπαίνῳ Th.1.84
.8 including,κεφάλαιον σ. ἐπωνίοις IG12.329.5
, cf. 22.1388.85, 1407.12, al.;τοῦ Πειραιῶς ξ. Μουνυχίᾳ Th.2.13
, cf. 4.124, 5.26, 74, 7.42, 8.90, 95; δισχίλιαι γάρ εἰσι (sc. δραχμαὶ)σ. ταῖς Νικίου Ar.Fr. 100
;ἀνήλωσα σ. τῇ τῆς σκευῆς ἀναθέσει ἑκκαίδεκα μνᾶς Lys.21.4
, cf. 2;αἶγας ἀπέδοτο σ. τῷ αἰπόλῳ τριῶν καὶ δέκα μνῶν Is.6.33
, cf. 8.8,35, 11.42,46, Aeschin. 2.162, D.19.155, 27.23,al., Arist.HA 525b15,17, Ath.19.6, Hipparch. 1.1.9, al., PSI10.1124.14 (ii A.D.).9 excluding, apart from, plus, ἓξ ἐμοὶ σ. ἑβδόμῳ six with (but not including) me the seventh, A. Th. 283;αἱ γὰρ καμπαὶ τέτταρες, ἢ δύο σ. τοῖς πτερυγίοις Arist.HA 490a32
;σ. τοῖς ἀρχαίοις τὸν οἶκον ἐκ τῶν προσόδων μείζω ποιῆσαι D. 27.61
;τὴν ἐφαπτίδα σ. τῇ σακκοπήρᾳ ἐν ᾗ ἐνῆν
together with..,PEnteux.
32.7, cf. 89.9 (iii B.C.);οἱ γραμματεῖς σ. τοῖς πρεσβυτέροις Ev.Luc.20.1
, cf. Ep.Gal.5.24.B POSITION:— σύν sts. follows its case, Il.10.19, Od.9.332, 15.410. It freq. stands between Adj. and Subst., as Od.11.359, Il.9.194, etc.; more rarely between Subst. and Adj., Od.13.258, Pi.P. 8.7.2 freq. in tmesis in Hom., as Il.23.687, Od.14.296, etc.3 in late Gr. σὺν καὶ c. dat.,στεφανηφορήσας σ. καὶ Αὐρ. Ἰάσονι IG12(7).259
(Amorgos, iii A.D.), cf. Supp.Epigr.4.535 (Ephesus, ii/iii A.D.), Rev.Phil.50.11 (Sardis, i/iii A.D.), CPR26.16 (ii A.D.); cf. infr. c. 2.C σύν AS ADV., together, at once,κενεὰς σ. Χεῖρας ἔχοντες Od.10.42
; mostly folld. by δέ or τε, σ. δὲ πτερὰ πυκνὰ λίασθεν Il.23.879
;σ. τε δύ' ἐρχομένω 10.224
(cf. σύνδυο); ξ. τε διπλοῖ βασιλῆς S.Aj. 960
(lyr.). It is sts. hard to distinguish this from tmesis, e.g. in Il.23.879; so ξὺν κακῶς ποιεῖν is = Ξυγκακοποιεῖν in Th.3.13. In Old Testament Gr. it is sts. used to translate the Hebr. 'ēth (particle prefixed to the definite accus.) through confusion with the Prep. 'ēth 'with',ἐμίσησα σὺν τὴν ζωήν LXXEc.2.17
; οὐκ ἐμνήσθη σ. τοῦ ἀνδρός ib.9.15; , etc.2 besides, also,σ. δὲ πλουτίζειν ἐμέ A.Ag. 586
;σ. δ' αὔτως ἐγώ S.Ant. 85
, etc.;σ. δ' ἐγὼ παρών Id.Aj. 1288
, cf. El. 299;Δίρκα τε.. σ. τ' Ἀσωπιάδες κόραι E.HF 785
(lyr.); in later Poetryσ. καί A.R.1.74
, Herod.4.3, Nic.Th.8, D.P.843 (also in late Prose, Ath.2.49a; cf. supr. B. 3).D IN COMPOS.I with, along with, together, at the same time, hence of any kind of union, connexion, or participation in a thing, and metaph. of agreement or unity. In Compos. with a trans. Verb σύν may refer to the Object as well as the Subject, as συγκατακτείνειν may mean kill one person as well as another, or, join with another in killing.2 of the completion of an action, altogether, completely, as inσυνάγνυμι, συνασκέω 2
, συνθρύπτω, συγκόπτω, συμπατέω, συμπληρόω, συντελέω, συντέμνω; sts., therefore, it seems only to strengthen the force of the simple word.3 joined with numerals, σύνδυο two together, which sense often becomes distributive, by twos, two and two; so σύντρεις, σύμπεντε, etc., like Lat. bini, terni, etc.II σύν in Compos., before β μ π φ ψ, becomes συμ-; before γ κ ξ Χ, συγ-; before λ συλ-; before ς usu. συς-; but becomes συ- before ς followed by a conson. (e.g. συστῆναι), before ζ, and perh. sts. before ξ. In a poet. passage, ap.Pl.Phdr. 237a, we have ξύμ alone in tmesi, ξύμ μοι λάβεσθε for συλλάβεσθέ μοι; cf.ὅτε ξὺμ πρῶτ' ἐφύοντο Emp.95
: in Inscrr. and Papyri these assimilations are freq. not found. -
53 τε
τε, enclitic Particle, with two main uses (v. infr. A, B).A as a Conjunction,I τε.. τε, both.. and, joining single words, phrases, clauses, or sentences, the first τε merely pointing forward to the second,ἀνδρῶν τε θεῶν τε Il.1.544
;ἀγαθῶν τε κακῶν τε Hes.Op. 669
;δίψῃ τε λιμῷ τε A.Pers. 491
, cf. S.Aj.34,35, Ar.Ach. 370, 375;τήν τε νῆσον τήν τε ἤπειρον Th.4.8
, cf. Antipho 2.3.3, Pl. R. 373b;λυσόμενός τε θύγατρα, φέρων τ' ἀπερείσι' ἄποινα Il.1.13
; παῖδά τε σοὶ ἀγέμεν Φοίβῳ θ' ἱερὴν ἑκατόμβην ῥέξαι ib. 443; the elements joined by τε.. τε are usu. short in Hom., longer in later Gr., e.g.ἐπειδὴ πρόξενοί τέ εἰσιν Ἀθηναίων καὶ εὐεργέται.., ἔν τε τῇ στήλῃ γέγραπται IG12.103.7
;ἥ τε γὰρ γῆ.. εὔυδρός ἐστι, ποταμοί τε δι' αὐτῆς ῥέουσι Hdt.4.47
; χρὴ.. τούς τε πρεσβυτέρους ὁμοιωθῆναι τοῖς πρὶν ἔργοις, τούς τε νεωτέρους.. μὴ αἰσχῦναι κτλ. Th.4.92, cf. Pl.R. 474c, X.Cyr.1.4.25, Is.1.50; τά τε γὰρ ληφθέντα πάντ' ἂν σῴζοιτο οἵ τ' ἀδικήσαντες κατ' ἀξίαν λάβοιεν τὰ ἐπιτίμια Aen. Tact.16.8, cf. Gp.2.49.1, 12.3.2-3;τούτου γὰρ γενομένου.. τά τε ἐχφόρια Χρυσέρμῳ δυνήσομαι ἀποδοῦναι, ἐγώ τε ἔσομαι παρὰ σοῦ φιλανθρωπίας τετευχώς PEnteux.60.11
(iii B.C.);κλείειν τε τὰ βλέφαρα δεομένων ἐλπιζόντων τε κοιμηθήσεσθαι Gal.16.494
, cf. 495,501; this use is common at all times in οὔτε.. οὔτε, μήτε.. μήτε, εἴτε.. εἴτε (qq.v.); τε may be used three or more times,ἔν τ' ἄρα οἱ φῦ χειρί, ἔπος τ' ἔφατ' ἔκ τ' ὀνόμαζεν Od.15.530
, cf. Il.1.177, 2.58, A.Pr. 89sq., B.17.19sq., Lys. 19.17, X.Cyr.3.3.36:— ἑνδεκάτη τε δυωδεκάτη τε prob. means the eleventh or twelfth, Od.2.374, 4.588:—sts. τε.. τε couples alternatives, , cf. Heracl. 153, El. 391; hence we find τε.. ἢ.., Pl.Tht. 143c, Ion 535d; on ἢ (or ἦ) .. τε in Il.2.289 and A.Eu. 524 (lyr.) v. ἦ 1.3.2 the first clause may be negative, the second affirmative, asἐκκλησίαν τε οὐκ ἐποίει.., τήν τε πόλιν ἐφύλασσε Th.2.22
; but οὔτε.. τε is more freq., asοὔτε ποσίν εἰμι ταχύς.., γιγνώσκω τε X.Cyr.2.3.6
(v.οὔτε 11.4
); we also find οὐ.. τε.. , asοὐχ ἡσύχαζον.., παρεκάλουν τε τοὺς ξυμμάχους Th.1.67
; and μὴ.. τε.. , as ἵνα μή τι διαφύγῃ ἡμᾶς, εἴ τέ τι βούλει κτλ. Pl.Phd. 95e.a τε.. δὲ.. , asκόμισαί τέ με, δὸς δέ μοι ἵππους Il.5.359
, cf. 7.418, S.OC 367, Tr. 285, E.Ph. 1625;ἐσθὰς ἀμφότερόν νιν ἔχεν, ἅ τε.. ἐπιχώριος.., ἀμφὶ δὲ παρδαλέᾳ στέγετο Pi.P.4.80
;διήκουέ τε.., ἔπειτα δὲ καὶ ἐπῄνεσε X.Cyr.4.4.3
; so with ἅμα δὲ καὶ.., ὡσαύτως δὲ καὶ.., Th.1.25, Pl.Smp. 186e:—so τε.., ἀτὰρ οὖν καὶ.., Id.Hp.Ma. 295e.bμὲν.. τε.., ἄνδρα μὲν.., τρεῖς τε κασιγνήτους Il.19.291
-3, cf. Od.22.475-6, Pi.O.6.88, 7.88, A.Th. 924, Ch. 585 (lyr.), S.Ant. 963 (lyr.), E.Heracl. 337 codd., Cyc.41 (lyr.), Ar.Nu. 563(lyr.), Pl.Phdr. 266c, Lg. 927b: v. μέν A. 11.6c.4 a single τε ( and) joins a word, phrase, or (esp. later) clause or sentence to what precedes,τελευτὴν κεφαλήν τε Pl.Ti. 69a
; θνητὰ ἀθάνατά τε ib.c;Ζεῦ ἄλλοι τε θεοί Il.6.476
; ; ῥίγησέν τ' ἂρ ἔπειτα ἄναξ ἀνδρῶν Ἀγαμέμνων v.l. for δ' ἂρ in 11.254; ἕν τε οὐδὲν κατέστη ἴαμα.., σῶμά τε αὔταρκες ὂν οὐδὲν διεφάνη.., Th.2.51; τά τε ἱερὰ.. νεκρῶν πλέα ἦν.. ib.52; νόμοι τε πάντες ξυνεταράχθησαν ibid.; , cf. 253, 262, al.;εἴς τε τὰς ἄλλας.. ἀθροίζεσθαι Aen.Tact.3.5
; τῶν τε ἀρχόντων.. ib.6, cf. 10.8, al.;ὅ τε γραφεὶς κύκλος.. Archim.Spir.11
Def.7;πρός τε τούτοις φησὶν.. PEnteux.63.18
(iii B.C.);χωρίς τε τούτων Plb.2.56.13
, 61.1, 3.17.7;ταῦτά τ' ἐγίνετο.. Id.2.43.6
, cf. 3.70.4;ἀπαιτούμενός τε ὑπ' ἐμοῦ τὰ ἔρια οὐκ ἀποδίδωσί PEnteux.2.6
, cf. 8.4, al. (iii B.C.); γράψαι Ἀγαθοκλεῖ τῷ ἐπιστάτῃ διασαφῆσαί τε αὐτῷ ib.81.21 (iii B.C.);καθόλου τε.. Arr.Epict.1.19.13
, cf. 2.2.17; , cf. 24, al.;ὄξει βαφικῷ στυπτηρίᾳ τε PHolm. 1.4
, cf. Gem.16.6;χρὴ.. λαχάνων ἅπτεσθαι, κοιλίαν τε λύειν Gp.1.12.19
, cf. 2.2.2, al.; this τε may be used any number of times, Od.4.149- 150, 14.75, 158-9, Men.Pk.15,16,20, Hipparch.1.9.8, Act.Ap.2.43,46, 4.13, 14, al.II τε.. καὶ.. , or τε καὶ.. , both.. and.., where τε points forward to καί, and usu. need not be translated, e.g. ; εἰ δὴ ὁμοῦ πόλεμός τε δαμᾷ καὶ λοιμὸς Ἀχαιούς ib.61; δειλός τε καὶ οὐτιδανὸς καλεοίμην ib. 293;ζωόν τε καὶ ἀρτεμέα 7.308
, cf. 327, 338, al.;τῆς τε γῆς ἐούσης ἐπιτηδέης καὶ τῶν ποταμῶν ἐόντων σφι συμμάχων Hdt.4.47
;βούλεταί τε καὶ ἐπίσταται Th.2.35
;ὁ φύς τε καὶ τραφείς Pl.R. 396c
;βάσιν τε γὰρ πάλιν τὴν αὐτὴν ἔχουσι τὴν ΖΒ καὶ.. Euc.1.47
; sts. the elements joined by τε.. καὶ.. are joined in order to be compared or contrasted rather than simply joined, ; ; ; ἐπαύσατό τε ὁ ἄνεμος καὶ τὸ κῦμα ἔστρωτο ib. 193;ταὐτὰ.. νῦν τε καὶ τότε Ar.Av. 24
; ; ; sts. (like τε.. τε) even used of alternatives,διάνδιχα μερμήριξεν, ἵππους τε στρέψαι καὶ ἐναντίβιον μαχέσασθαι Il.8.168
;ἐν δίκᾳ τε καὶ παρὰ δίκαν Pi.O.2.16
;θεοῦ τε.. θέλοντος καὶ μὴ θέλοντος A.Th. 427
;πείσας τε.. καὶ μὴ τυχών Th.3.42
:—on οἵ τε ἄλλοι καὶ.. , e.g.τοῖς τε ἄλλοις ἅπασι καὶ Λακεδαιμονίοις Isoc.12.249
, and ἄλλως τε καὶ.. , v. ἄλλος 11.6,ἄλλως 1.3
.2 in this sense τ' ἠδέ is only [dialect] Ep.,σκῆπτρόν τ' ἠδὲ θέμιστας Il.9.99
, cf. 1.400, al.; alsoτε.., ἰδέ, χαλκόν τε ἰδὲ λόφον 6.469
, cf. 8.162.3 καὶ.. τε, both.. and.., is occasionally found, as καὶ μητέρα πατέρα τ' E.Alc. 646.b καὶ.. τε perh. means and.. also inκαὶ ναυτικῷ τε ἅμα Th.1.9
;καὶ πρός τε τοὺς Ῥηγίνους Id.6.44
;καὶ αὐτός τε Id.8.68
; v. infr. c. 10.4 τε.. τε or τε.. καὶ.. sts. join elements which are not syntactically parallel, esp. a part. and a finite verb, ἰοῖσίν τε τιτυσκόμενοι λάεσσί τ' ἔβαλλον (for βάλλοντες) Il.3.80; ; ;τῆς τε ὥρας.. ταύτης οὔσης.., καὶ τὸ χωρίον.. χαλεπὸν ἦν Id.7.47
, cf. 4.85, 8.81, 95.5 the copulative τε becomes rare in later Gr.; it is found about 340 times in LXX, mostly in the Pentateuch and 1-4 Ma., only 3 times in Ps.; in the NT it is found about 150 times in Act.Ap., 20 times in Ep.Hebr., and very rarely in the other books.B In [dialect] Ep. (more rarely in other dactylic verse, v. infr. 11) τε stands in general or frequentative statements or in statements of what is well known; such statements are freq. made as justifications of a preceding particular statement or of a preceding exhortation to a particular person or persons; the sense of τε thus approaches that of τοι (cf. τοι and τε in Od.2.276-7, and cf. Il.13.115 with 15.203); although associated with numerous particles and other words of particular types (v. infr.) its meaning remains independent of these and applies to the whole sentence in which it stands: ; ;θεοὶ δέ τε πάντα ἴσασιν 4.379
, cf. 5.79, 447, 10.306, 17.485, Il.9.497, 16.688, 17.176, 21.264; , cf. Od.11.537, Il.24.526;ἤ τ' ἔβλητ' ἤ τ' ἔβαλ' ἄλλον 11.410
;οὐ μὲν γάρ τε κακὸν βασιλευέμεν Od.1.392
;οἳ φύλλοισιν ἐοικότες ἄλλοτε μέν τε ζαφλεγέες τελέθουσιν.. ἄλλοτε δὲ.. Il.21.464
; , cf. 8.169, 170, 15.400; τοῦ γάρ τε ξεῖνος μιμνήσκεται ἤματα πάντα, ἀνδρὸς ξεινοδόκου, ὅς κεν φιλότητα παράσχῃ ib.54, cf. 17.322;ῥεχθὲν δέ τε νήπιος ἔγνω Il.17.32
;παθὼν δέ τε νήπιος ἔγνω Hes.Op. 218
;αἰεὶ γάρ τε νεώτεροι ἀφραδέουσιν Od. 7.294
; δύσζηλοι γάρ τ' εἰμὲν ἐπὶ χθονὶ φῦλ' ἀνθρώπων ib. 307;τοῦ δέ τε πολλοὶ ἐπαυρίσκοντ' ἄνθρωποι, καί τε πολέας ἐσάωσε Il.13.733
-4; τοῦ μὲν γάρ τε κακοῦ τρέπεται χρὼς ἄλλυδις ἄλλῃ, ἐν δέ τέ οἱ κραδίη στέρνοισι πατάσσει.., πάταγος δέ τε γίγνετ' ὀδόντων ib. 279-83; ;νέῳ δέ τε πάντ' ἐπέοικεν.. κεῖσθαι 22.71
;κατέλεξεν ἅπαντα κήδε' ὅσ' ἀνθρώποισι πέλει, τῶν ἄστυ ἁλώῃ· ἄνδρας μὲν κτείνουσι, πόλιν δέ τε πῦρ ἀμαθύνει, τέκνα δέ τ' ἄλλοι ἄγουσι, βαθυζώνους τε γυναῖκας 9.592
-4, cf. 22.492, 495, 499;νεμεσσῶμαί γε μὲν οὐδέν· καὶ γάρ τίς τ' ἀλλοῖον ὀδύρεται ἄνδρ' ὀλέσασα.. ἢ Ὀδυσῆ' Od.19.265
;σχέτλιε, καὶ μέν τίς τε χερείονι πείθεθ' ἑταίρῳ.., αὐτὰρ ἐγὼ θεός εἰμι 20.45
, cf. 23.118, Il.2.292, 9.632; νῦν δὲ μνησώμεθα δόρπου· καὶ γάρ τ' ἠΰκομος Νιόβη ἐμνήσατο σίτου κτλ. 24.602 (where a general inference is implied);ὃν Βριάρεων καλέουσι θεοί, ἄνδρες δέ τε πάντες Αἰγαίων' 1.403
, cf. 2.814, 5.306, 10.258, 14.290; sts. of repeated action by particular persons,ἄλλοτε μέν τε γόῳ φρένα τέρπομαι Od.4.102
;οὐ μὰ γὰρ Ἀπόλλωνα Διὶ φίλον, ᾧ τε σύ, Κάλχαν, εὐχόμενος.. θεοπροπίας ἀναφαίνεις Il.1.86
; ἡ δὲ.. μ' αἰεὶ.. νεικεῖ, καί τέ μέ φησι μάχῃ Τρώεσσιν ἀρήγειν ib. 521;μήτηρ γάρ τέ μέ φησι θεά, Θέτις ἀργυρόπεζα, διχθαδίας κῆρας φερέμεν θανάτοιο τέλοσδε 9.410
.2 in exhortations addressed to an individual, a subsidiary sentence or relative clause in which he is reminded of his special or characteristic sphere of activity is marked by τε, e.g.Ἑρμεία, σοὶ γάρ τε μάλιστά γε φίλτατόν ἐστιν ἀνδρὶ ἑταιρίσσαι καί τ' ἔκλυες ᾧ κ' ἐθέλῃσθα, βάσκ' ἴθι.. Il.24.334
;Ἀτρεΐδη, σοὶ γάρ τε μάλιστά γε λαὸς Ἀχαιῶν πείσονται μύθοισι.., νῦν δ' ἀπὸ πυρκαϊῆς σκέδασον.. 23.156
;δεῦρο δὴ ὄρσο, γρηῢ.., ἥ τε γυναικῶν δμῳάων σκοπός ἐσσι.., ἔρχεο Od. 22.395
, cf. Il.17.249.3 similarly in general and frequentative statements consisting of two clauses (one of which may be a relative clause, freq. containing the subj. or opt.), in which the fulfilment of the condition stated in the subsidiary or subordinate clause is declared to be generally or always followed by the result stated in the principal clause, either or both clauses may contain τε:a the principal clause alone contains τε, ὅς κε θεοῖς ἐπιπείθηται, μάλα τ' ἔκλυον αὐτοῦ Il.1.218
;ὃς δ' ἂν ἀμύμων αὐτὸς ἔῃ καὶ ἀμύμονα εἰδῇ, τοῦ μέν τε κλέος εὐρὺ διὰ ξεῖνοι φορέουσι πάντας ἐπ' ἀνθρώπους, πολλοί τέ μιν ἐσθλὸν ἔειπον Od.19.333
;εἴ περ γὰρ θυμῷ γε μενοινάᾳ πολεμίζειν, ἀλλά τε λάθρῃ γυῖα βαρύνεται.., βλάβεται δέ τε γούνατ' ἰόντι Il.19.165
-6;ᾧ μέν κ' ἀμμείξας δώῃ Ζεὺς τερπικέραυνος, ἄλλοτε μέν τε κακῷ ὅ γε κύρεται ἄλλοτε δ' ἐσθλῷ 24.530
.b the subordinate clause alone contains τε, λάζετο δ' ἔγχος.. τῷ δάμνησι στίχας ἀνδρῶν ἡρώων οἷσίν τε κοτέσσεται ὀβριμοπάτρη 5.747
;ῥεῖα δ' ἀρίγνωτος γόνος ἀνέρος ᾧ τε Κρονίων ὄλβον ἐπικλώση Od.4.207
;ἀντί νυ πολλῶν λαῶν ἐστιν ἀνὴρ ὅν τε Ζεὺς κῆρι φιλήσῃ Il.9.117
, cf. 7.298, Od.6.287, 7.74, 8.547, 18.276; with opt.,ἀλλὰ πολὺ πρώτιστος.. ἕλεσκον ἀνδρῶν δυσμενέων ὅ τέ μοι εἴξειε πόδεσσι 14.221
: it is prob. that τε has been replaced by κε in the text of Hom. in Il.1.218, 9.510 (cf. 508), and some other passages in which κε seems to be used, exceptionally, in general relative clauses.c both clauses contain τε, ὃς μέν τ' αἰδέσεται κούρας Διὸς ἆσσον ἰούσας, τὸν δὲ μέγ' ὤνησαν καί τ' ἔκλυον εὐχομένοιο Il.9.508
-9;εἴ περ γάρ τε χόλον γε καὶ αὐτῆμαρ καταπέψῃ, ἀλλά τε καὶ μετόπισθεν ἔχει κότον 1.82
-3.4 in the subordinate clause of a collective sentence, in which the principal clause states something to be true of all those (i.e. each individual) to whom the predicate of the subordinate clause applies,ὑπόσχωμαι.. κτήματα.. πάντα μάλ' ὅσσα τ' Ἀλέξανδρος.. ἠγάγετο Τροίηνδ'.. δωσέμεν Il.22.115
; , cf. Od.18.131, Il.19.105; , cf. 18.485.5 in relative clauses (and in parenthetic principal clauses) which indicate what is customary, ἐπεὶ οὐχ ἱερήϊον οὐδὲ βοείην ἀρνύσθην, ἅ τε ποσσὶν ἀέθλια γίγνεται ἀνδρῶν which are the usual prizes.., Il.22.160;ἔργ' ἀνδρῶν τε θεῶν τε, τά τε κλείουσιν ἀοιδοί Od.1.338
, cf. 3.435, 4.85, 13.410, 14.226, 17.423, Il.5.332;κύματος ἐξαναδύς, τά τ' ἐρεύγεται ἤπειρόνδε Od.5.438
;μολπή τ' ὀρχηστύς τε, τὰ γάρ τ' ἀναθήματα δαιτός 1.152
: similarly in clauses withοἷά τε (πολλά), κῆτος ἐπισσεύῃ μέγα δαίμων ἐξ ἁλός, οἷά τε πολλὰ τρέφει.. Ἀμφιτρίτη 5.422
;οὐ γάρ σ' οὐδέ.. δαήμονι φωτὶ ἐΐσκω ἄθλων, οἷά τε πολλὰ μετ' ἀνθρώποισι πέλονται 8.160
, cf. 11.364, 14.63, 15.324, 379.6 in relative clauses indicating what is true of all persons or things denoted by the same word, οὐ γάρ τις νήσων ἱππήλατος οὐδ' εὐλείμων αἵ θ' ἁλὶ κεκλίαται no one of the islands which lie in the sea (as all islands do, i.e. no island at all), Od.4.608;ἡμίονον.. ἥ τ' ἀλγίστη δαμάσασθαι Il.23.655
;ἐσθλὸς ἐὼν γαμβρὸς ἢ πενθερός, οἵ τε μάλιστα κήδιστοι τελέθουσι Od.8.582
;αἰετοῦ οἴματ' ἔχων.. ὅς θ' ἅμα κάρτιστός τε καὶ ὤκιστος πετεηνῶν Il.21.252
, cf. 24.294;οὐδέ μιν εἰσοιχνεῦσι κυνηγέται, οἵ τε καθ' ὕλην ἄλγεα πάσχουσιν Od.9.120
;δικασπόλοι, οἵ τε θέμιστας πρὸς Διὸς εἰρύαται Il.1.238
, cf. Od.5.67, 101, Il.1.279, 19.31, 24.415;οἶνός σε τρώει.., ὅς τε καὶ ἄλλους βλάπτει Od.21.293
, cf. 14.464;πάρφασις, ἥ τ' ἔκλεψε νόον πύκα περ φρονεόντων Il.14.217
;οἰκωφελίη, ἥ τε τρέφει ἀγλαὰ τέκνα Od.14.223
.7 when the antecedent is a definite group of gods or men, the relative clause with τε indicates an essential characteristic of the antecedent,Ἐρινύες, αἵ θ' ὑπὸ γαῖαν ἀνθρώπους τείνυνται Il.19.259
;Σειρῆνας.., αἵ ῥά τε πάντας ἀνθρώπους θέλγουσιν Od.12.39
;Φαίηκές μ' ἄγαγον ναυσίκλυτοι, οἵ τε καὶ ἄλλους ἀνθρώπους πέμπουσιν 16.227
, cf. 20.187; ;Λωτοφάγων, οἵ τ' ἄνθινον εἶδαρ ἔδουσι Od.9.84
: similarly when the antecedent is an individual person (incl. god) or thing, the relative clause with τε indicates one of his or its general or essential characteristics or aspects, , cf. 2.669, Od.5.4;Ἑρμείαο ἕκητι διακτόρου, ὅς ῥά τε πάντων ἀνθρώπων ἔργοισι χάριν καὶ κῦδος ὀπάζει 15.319
;Λάμπον καὶ Φαέθονθ', οἵ τ' Ἠῶ πῶλοι ἄγουσι 23.246
;Τειρεσίαο μάντιος ἀλαοῦ, τοῦ τε φρένες ἔμπεδοί εἰσι 10.493
;τεύχεα δύνεις ἀνδρὸς ἀριστῆος, τόν τε τρομέουσι καὶ ἄλλοι Il.17.203
, cf. 7.112; κεῖται ἀνὴρ ὅν τ' (v.l. ὃν)ἶσον ἐτίομεν Ἕκτορι δίῳ, Αἰνείας 5.467
; the relative clause sts. indicates what is customary,οὐδέ σε λήθω τιμῆς ἧς τέ μ' ἔοικε τετιμῆσθαι μετ' Ἀχαιοῖς 23.649
;ἔνθα δ' ἀνὴρ ἐνίαυε πελώριος, ὅς ῥά τε μῆλα οἶος ποιμαίνεσκε Od.9.187
;τῶν πάντων οὐ τόσσον ὀδύρομαι.. ὡς ἑνός, ὅς τέ μοι ὕπνον ἀπεχθαίρει καὶ ἐδωδὴν μνωομένῳ 4.105
;σῆς ἀλόχου.. ἥ τέ τοι αὔτως ἧσται ἐνὶ μεγάροισιν 13.336
;καὶ κήρυκα Μέδοντα σαώσομεν, ὅς τέ μευ αἰεὶ.. κηδέσκετο 22.357
, cf. 346.8 τε is used in descriptions of particular places or things when attention is called to their peculiar or characteristic features, or their position, e.g.Λιβύην, ἵνα τ' ἄρνες ἄφαρ κεραοὶ τελέθουσι Od.4.85
; , cf. 9.124, 13.99, 100, 107, 109, 244; ἓξ δέ τέ οἱ (sc. Σκύλλῃ)δειραὶ περιμήκεες 12.90
, cf. 93,99, 105; ἐν δέ τε Γοργείη κεφαλή (in Athena's αἰγίς) Il.5.741; χαλεπὸν δέ τ' ὀρύσσειν ἀνδράσι γε θνητοῖσι (sc. μῶλυ) Od. 10.305; ; sts. τε draws attention to a well-known custom or permanent feature,ἀρξάμενοι τοῦ χώρου, ὅθεν τέ περ οἰνοχοεύει 21.142
;ἦ μένετε Τρῶας σχεδὸν ἐλθέμεν, ἔνθα τε νῆες εἰρύατ' εὔπρυμνοι Il.4.247
, cf. Od. 6.266;ἐν ποταμῷ, ὅθι τ' ἀρδμὸς ἔην πάντεσσι βοτοῖσιν Il.18.521
, cf. Od.14.353.9 a part of the anatomy is defined by a clause (containing τε) which indicates a feature which universally belongs to it,κατ' ἰσχίον, ἔνθα τε μηρὸς ἰσχίῳ ἐνστρέφεται Il.5.305
, cf. 8.83, 13.547, 16.481, 20.478; similarly a point of time is defined,ὥρῃ ἐν εἰαρινῇ, ὅτε τ' ἤματα μακρὰ πέλονται Od.18.367
.10 τε is used in relative clauses which define a measurement of a particular thing or action by reference to the measurement (in general) of some thing or action well known in daily life,γεφύρωσεν δὲ κέλευθον μακρὴν ἠδ' εὐρεῖαν, ὅσον τ' ἐπὶ δουρὸς ἐρωὴ γίγνεται Il.15.358
; ; , cf. 3.321, al.; more rarely the definition is by reference to the measurement of a particular thing or action, ἤσθιε.. ἕως ὅ τ' ἀοιδὸς ἐνὶ μεγάροισιν ἄειδεν (s.v.l.) 17.358;ἥ τις δὴ τέτληκε τόσα φρεσίν, ὅσσα τ' ἐγώ περ 19.347
.11 the freq. use of τε B in similes is to be explained under one or other of the foregoing heads, e.g. when reference is made to generally known kinds of things or natural phenomena, to human experience in daily life, or to well-known phenomena of the animal world, Il.2.456, 459, 463, 468, 470, 471, 474, 481, 3.23-5,33, 11.415-7, al.; or when universal characteristics of gods, men, animals, etc., are indicated by relative clauses introduced by ὅς τε, ὅς ῥά τε, etc., 3.61, 151, 198, al.; or by ὥς τε, ἠΰτε, ὥς τίς τε, etc., e.g. 5.136, 17.133, Od.4.535,ὡς εἴ τε 9.314
, 14.254, etc.II in post-Hom. Gr. this use of τε is more restricted; outside of [dialect] Ep. and other early dactylic verse (Hes.Op.30, 214, 233, al., Xenoph.13.3, Thgn.148, 359, etc.) it is not found except with relatives, and with these it has scarcely any discernible sense, so that ὅς τε in Lyr. and Trag. is for the most part only = ὅς, e.g. (possibly generalizing)Μοῖρ', ἅ τε πατρώϊον τῶνδ' ἔχει τὸν εὔφρονα πότμον Pi.O.2.35
, cf. 14.2, A.Eu. 1024, E.Hec. 445 (lyr.), etc. (v. ὅστε); without generalizing force, Pi.N.9.9, A.Pers. 297, Ch. 615, etc.; Hdt. hasτά πέρ τε 1.74
,ὅκως τε 2.108
codd., ὅσον τε (without a verb, as in Od.9.325, al.) 1.126, 2.96, 3.5, al.,οἷά τε 1.93
codd. (adverbially 2.175, 5.11): in [dialect] Att. Prose and Com. even these uses disappear and we find only a few phrases, as ἅτε, ὥστε, ἐφ' ᾧτε, οἷός τε; in later Gr. we find exceptionallyἔνθεν τε Hp.Ep.17
; (ii B.C.);ἀπ' οὗ τε PCair.Zen.291.3
(iii B.C.); (Erythrae, ii B.C.); ἥ τ' PMag.Par.1.2962;ὅσον τε ὀκτὼ στάδια Paus.6.26.1
; καὶ ἔστιν ἔπη Μαντικὰ ὁπόσα τε (= which)ἐπελεξάμεθα καὶ ἡμεῖς Id.9.31.5
;οἷόν τε καὶ ἐπὶ τῆς κύων φωνῆς θεωροῦμεν S.E.M.11.28
.C in Hom. τε is also (but less freq.) used in conjunction with other particles in contexts (mainly particular statements) such as the following:1 in assurances, statements on oath, and threats,σχέτλιος, ἦ τ' ἐκέλευον ἀπωσάμενον δήϊον πῦρ ἂψ ἐπὶ νῆας ἴμεν Il.18.13
;ἐξ αὖ νῦν ἔφυγες θάνατον, κύον· ἦ τέ τοι ἄγχι ἦλθε κακόν 11.362
; ἦ τε is similarly used in 11.391, 17.171, 236, Od.24.28, 311, al.; ἦ τ' ἄν in Il.12.69, al.; γάρ τε (s. v.l.) inοὐ γάρ τ' οἶδα 6.367
, cf. Od.10.190; νύ τε in 1.60, 347 (but τ' more prob. = τοι, v. σύ) ; δέ τε inἀγορῇ δέ τ' ἀμείνονές εἰσι καὶ ἄλλοι Il.18.106
; ; μέν τε in , cf. 4.341; εἴ πέρ τε inοὔ τοι ἔτι δηρόν γε φίλης ἀπὸ πατρίδος αἴης ἔσσεται, οὐδ' εἴ πέρ τε σιδήρεα δέσματ' ἔχῃσιν Od.1.204
, cf. 188, Il.12.223, 245.2 also in commands, warnings, and admonitions,σίγα, μή τίς τ' ἄλλος Ἀχαιῶν τοῦτον ἀκούσῃ μῦθον Il.14.90
, cf. Od.19.486; ; τούσδε τ' (v.l. δ')ἐᾶν 16.96
(nisi leg. τούσδ' ἔτ'); δὸς δέ τέ μ' ἄνδρα ἑλεῖν 5.118
; μηδέ τ' ἐρώει (nisi leg. μηδ' ἔτ') 2.179, 22.185.3 also in passionate utterances, in clauses which indicate the cause of the speaker's passion or a circumstance which might have caused others to behave more considerately towards him,ὤ μοι ἐγὼ δειλή.. ἥ τ'.. τὸν μὲν.. θρέψασα.. ἐπιπροέηκα Il.18.55
;σχέτλιοί ἐστε, θεοί, ζηλήμονες ἔξοχον ἄλλων, οἵ τε θεαῖς ἀγάασθε.. ἤν τίς τε.. Od.5.119
, 120, cf. 21.87, Il.15.468, 17.174; ἡμεῖς δ' αὖ μαχόμεσθ', οἵ πέρ τ' ἐπίκουροι ἔνειμεν and we, who ( mark you) are only allies (not γαμβροί and κασίγνητοι), are fighting, 5.477; τρεῖς γάρ τ' ἐκ Κρόνου εἰμὲν ἀδελφεοί for we, let me tell you, are three brothers, sons of Cronos (and Zeus has no prior title to power), 15.187;ποῖόν δε ἔπος φύγεν ἕρκος ὀδόντων δεινόν τ' ἀργαλέον τε· νεμεσσῶμαι δέ τ' ἀκούων Od.21.169
; .4 in descriptions of particular events and things where there is no general reference,κνίση μὲν ἀνήνοθεν, ἐν δέ τε φόρμιγξ ἠπύει Od.17.270
; ὥς (= so)τέ μοι ὑβρίζοντες ὑπερφιάλως δοκέουσιν δαίνυσθαι κατὰ δῶμα 1.227
;τοὺς μέν τ' ἰητροὶ πολυφάρμακοι ἀμφιπένονται.. σὺ δ' ἀμήχανος ἔπλευ, Ἀχιλλεῦ Il.16.28
; πόλιν πέρι δινηθήτην καρπαλίμοισι πόδεσσι, θεοὶ δέ τε πάντες ὁρῶντο dub. l. in 22.166;εὗρε δ' ἐνὶ σπῆϊ γλαφυρῷ Θέτιν, ἀμφὶ δέ τ' ἄλλαι εἵαθ' ὁμηγερέες ἅλιαι θεαί 24.83
(s.v.l.);ἐν δέ τε φάρμακον ἧκε Od.10.317
;νῶϊ δέ τ' ἄψορροι κίομεν Il.21.456
;πολλὰς γὰρ δὴ νύκτας.. ἄεσα καί τ' ἀνέμεινα.. Ἠῶ Od.19.342
;δέελον δ' ἐπὶ σῆμά τ' ἔθηκε Il.10.466
;ἐν δέ τε οἶνον κρητῆρσιν κερόωντο Od.20.252
; so with οὐδέ τ' (nisi leg. οὐδ' ἔτ'), τὸν καὶ ὑπέδδεισαν μάκαρες θεοὶ οὐδέ τ' ἔδησαν Il.1.406
;οὐδέ τ' ἔληγε μέγας θεός, ὦρτο δ' ἐπ' αὐτόν 21.248
;οὐδέ τ' ἄειρε 23.730
;οὐδέ τ' ἔασεν 11.437
, 21.596, cf. 15.709.5 ὅτε τε ( when) freq. introduces a temporal clause defining a point of time in the past by means of a well-known event which occurred then, ἦ οὐ μέμνῃ ὅτε τ' ἐκρέμω ὑψόθεν; Il.15.18;ὅτε τε Κρόνον.. Ζεὺς γαίης νέρθε καθεῖσε 14.203
; (but ἤματι τῷ ὅτε τε is general in 13.335; so also ὅτε πέρ τε.. κέρωνται in 4.259); , cf. 10.286, 22.102, Od.7.323, 18.257.6 in ὅ τε ( that or because) the τε has no observable meaning, , cf. 412, 4.32, 6.126, Od.5.357, al.7 ἐπεί τε = ἐπεί ( when) is rare in Hom.,ἐπεί τ' ἐνόησε Il.12.393
, cf. ἐπείτε.8 where τ' ἄρ occurs in questions, e.g. πῇ τ' ἂρ μέμονας καταδῦναι ὅμιλον; Il.13.307, cf. 1.8, 18.188, al., ταρ (q.v.) should prob. be read, since ἄρ ([etym.] α) usu. precedes a τε which is not copulative; so perh. ταρα should be read for τ' ἄρα in Od.1.346.9 inἣ θέμις ἐστὶν.. ἤ τ' ἀνδρῶν ἤ τε γυναικῶν Il.9.276
, it is not clear whether τε is copulative (τε A) or generalizing (τε B) or neither (τε C); ἤ is prob. = ἦ (accented as in ἤτοι (; ἤ τ' ἀλκῆς ἤ τε φόβοιο is dub. l. in 17.42; ἤ τ' = or is found in 19.148, = than in Od.16.216.10 Rarer and later uses;a also, esp. withἄλλος, Ἑρμεία, σὺ γὰρ αὖτε τά τ' ἄλλα περ ἄγγελός ἐσσι Od.5.29
, cf. 17.273, Il.23.483;ἐπεὶ τά τε ἄλλα πράττουσιν καλῶς, ἀναθεῖναι αὐτοὺς καὶ στήλην IG22.1298.9
, cf. Lycurg.100 (s.v.l.);ἐκομισάμην τὸ παρὰ σοῦ ἐπιστόλιον, ἐν ᾧ ὑπέγραψάς μοι τήν τε παρὰ Ζήνωνος πρὸς Ἰεδδοῦν γεγραμμένην PCair.Zen.18.1
(iii B.C.); εἰ οὖν περὶ τούτων ἐπιστροφὴν μὴ ποιήσει, οἵ τε λοιποί μοι τὰς χεῖρας προσοίσουσιν (- σωσιν Pap.) PPetr.2p.10 (iii B.C.);τῶν δὲ παρὰ ταῦτα ποιησόντων τά τε κτήνη ὑπὸ στέρεσιν ἀχθήσεσθαι πρὸς τὰ ἐκφόρια PTeb.27.74
(ii B.C.); v. supr. A. 11.3b.b with ὅδε, adding a slight emphasis to the preceding word,εἰ δὴ τήνδε τε γαῖαν ἀνείρεαι Od.13.238
, cf. 15.484.c τε γάρ rarely = καὶ γάρ or γάρ, Arist.APo. 75b41, de An. 405a4, PA 661b28, Pol. 1318b33, 1333a2; ἐάν τε γάρ for even if, 2 Ep.Cor.10.8; τήν τε γὰρ ἐπιθυμίαν οὐκ ᾔδειν for I had not known even lust. Ep.Rom.7.7.D Position of τε:1 in signf. A, as an enclitic, it stands second word in the sentence, clause, or phrase, regardless of the meaning: ἐγγύθι τε Πριάμοιο καὶ Ἕκτορος near both Priam and Hector, Il.6.317; , cf. 4.505, 7.295; codd., cf. 291 (anap.);ἄνευ τε δόλου καὶ ἀπάτης Hdt.1.69
;ὑπέρ τε σοῦ καὶ τῆς ἀδελφῆς PEnteux.6.6
(iii B.C.); , cf. Ti. 70b; hence in E.Or. 897 πόλεος must be taken with what precedes (Porson ad loc.): but article + noun, preposition + noun are freq. regarded as forming a unity indivisible by τε, τοῖς κτανοῦσί τε A.Ch.41
(lyr.);πρὸς βίαν τε Id.Pr. 210
; also the order is freq. determined by the meaning, τε being placed immediately after the word (or first word of a phrase or clause) which it joins to what precedes or to what follows,πατὴρ ἀνδρῶν τε θεῶν τε Il.1.544
;ἔξω δόμων τε καὶ πάτρας A.Pr. 665
; the copulative or preparatory τε precedes many other particles, e.g. τε γάρ, τ' ἄρα, τέ τις.2 τε is enclitic in signfs. B, C also, and stands early in its sentence, clause, or phrase (v. supr.), but many particles which follow τε in signf. A precede it in signfs. B, C, e.g. in signfs. B, C we have δέ τε, μέν τε, γάρ τε, ἀλλά τε, δ' ἄρα τε, ὅς ῥά τε, οὔτ' ἄρ τε, καὶ γάρ τίς τε, ὅς τίς τε, καί τε. -
54 ἀκηδής
ἀκηδ-ής, ές,I [voice] Pass., uncared for: esp. unburied, ὄφρα μὲν Ἕκτωρ κεῖται ἀ. Il.24.554; ἢ αὔτως κεῖται ἀ. Od.20.130;σώμοτ' ἀκηδέα κεῖται Od.24.187
, cf. 6.26, 19.18.Adv.- ῶς Suid.
II [voice] Act., without care or sorrow, Il.24.526, Hes.Th. 489, AP11.42 (Crin.).2 carcless, heedless,τὸν δὲ γυναῖκες ἀκηδέες οὐ κομέουσιν Od.17.319
, cf. Il.21.123: c.gen., taking no thought for,φίλων S.Fr. 208.10
; .III ( κήδω harm harmless, Opp.H. 1.611, 2.648, cf. Epic. ap. Suid. -
55 ἀκλεής
ἀκλεής, ές: acc.A- εᾶ Epigr.Gr.850
,- εῆ D.H.Isoc.5
, [dialect] Ep.ἀκλέᾰ Od. 4.728
: dat. - έϊ Nonn.D.31.42:—[dialect] Ep. [full] ἀκλειής, A.R.3.932, Call.Fr. anon. 365: nom. pl. ἀκλεέες (vulg. ἀκληεῖς) Il.12.318: ([etym.] κλέος):— without fame, inglorious, Hom. ll. cc., Pi.O.12.15, Hdt.prooem., E. Hipp. 1028, Pl.La. 179d, etc. Adv.ἀκλεῶς Hdt.5.77
, Antipho 1.21; [dialect] Ep.ἀκλειῶς Il.22.304
: [comp] Comp.ἀκλεέστερον Jul.Or.1.28a
: neut. as Adv.,ἀκλεὲς αὔτως Il.7.100
. -
56 ἀσκελής
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀσκελής
-
57 ἀτέλεστος
ἀτέλ-εστος, ον,A without end, issue, or effect, unaccomplished,ἅλιον θεῖναι πόνον ἠδ' ἀ. Il.4.26
, cf. 57, 168, Od.2.273;σῖτον ἔδοντες μὰψ αὔτως ἀ. 16.111
; , cf. Tab.Defix.Aud.68b: rare in Prose, of prayers, not deserving of accomplishment, Antipho 1.22; ἀ. κῶνος truncated cone, Hero *Stereom.1.16: neut. pl. as Adv., inconclusively,ἀ. λαλεῖν AP12.21
(Strat.).II uninitiated in.., c. gen.,βακχευμάτων E.Ba.40
: metaph.,ἀ. ἱερῶν καὶ μυστηρίων τῆς πολιτείας Plu.Flam.2
: abs.,ἀ. καὶ ἀμύητος Pl.Phd. 69c
, cf. Arist.Rh. 1419a4, Phld.Acad.Ind.p.4 M.;ἀ. τῷ θεῷ Ael.VH3.9
; prob. unmarried, Tab. Defix.Aud. 68a.IV endless, eternal, Parm.8.4.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀτέλεστος
-
58 ἀχλύω
A to be or grow dark, ἤχλυσε δὲ πόντος ὑπ' αὐτῆς (sc. νεφέλης) Od.12.406;ὄμματα δ' αὔτως ἤχλυσαν A.R.3.963
.II trans., darken, Q.S.1.598, Nonn.D.4.368, Pancrat.Oxy. 1085.12. -
59 ἐριδαίνω
Aἠρίδαινον Babr.68.3
: [dialect] Ep. [tense] aor. Iἐρίδηνα A.R.1.89
: —[voice] Med., Q.S.5.105 : [dialect] Ep. [tense] aor. I inf.ἐρῑδήσασθαι Il.23.792
(with vv. ll., dub.) ; elsewh. Hom. uses only [tense] pres. : ([etym.] ἐρίζω):—wrangle, quarrel,μετ' ἀνδράσι Od.21.310
;αὔτως γάρ ῥ' ἐπέεσσ' ἐριδαίνομεν Il.2.342
;νῦν δὲ περὶ πτωχῶν ἐ. Od.18.403
;εἰ δὴ σφὼ ἕνεκα θνητῶν ἐ. Il.1.574
; εἵνεκα τῆς ἀρετῆς ἐ. we strive (as for a prize) for her excellence, Od.2.206 : c. dat.,Εὖρός τε Νότος τ' ἐριδαίνετον ἀλλήλοιιν.. πελεμιζέμεν Il.16.765
, cf. A.R.1.89 ; alsoἀντία πάντων.. ἐριδαινέμεν οἶος Od.1.79
; τι in a thing, Call.Dian. 262 ; of war, first in A.R.2.986, etc.:—[voice] Med., ποσσὶν ἐριδήσασθαι compete in the foot-race, Il.23.792.—[dialect] Ep. word: also c. acc., τεθυμωμένον ἄνδρα μὴ ἐριδαίνειν (fort. - δμαίνειν) Demetr.Byz. ap.Ath.10.452d ; Luc.Pisc.6 may be a reminiscence of A.R.1.89.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐριδαίνω
-
60 ἔμπας
A ): [dialect] Ep. [full] ἔμπης also in late [dialect] Ion. prose, Aret.SA2.8, SD2.11: [dialect] Dor. also [full] ἔμπᾱν, Pi.P.5.55, N.6.4, 11.44; and [full] ἔμπᾰ (v. supr.), Id.N.4.36, Call.Epigr.14:—poet. Adv.1 = ὁμοίως, alike,Ζεὺς δ' ἔ. πάντ' ἰθύνει Il.17.632
;ἔ. ἐς γαῖάν τε καὶ οὐρανὸν ἵκετ' ἀϋτμή 14.174
;ἔ. τὰ καὶ τὰ νέμων Pi.P.5.55
.2 in any case,νῦν δ' ἔ. γὰρ κῆρες ἐφεστᾶσιν θανάτοιο, ἴομεν Il.12.326
; οὐκ ἐφάμην ῥιγωσέμεν ἔ. Od.14.481; anyhow, as things are, σὺ δὲ χαῖρε καὶ ἔ. 5.205, cf. Il.19.308, v.l. for αὕτως in Od.16.143; ὄφρ' ἔτι μᾶλλον Τρωσὶ μὲν εὐκτὰ γένηται ἐπικρατέουσί περ ἔ. though they are victorious as it is, Il.14.98.3 in the same way, so,ἔ. μοι τοῖχοι.. φαίνοντ' ὀφθαλμοῖς ὡς εἰ πυρὸς αἰθομένοιο Od.19.37
, cf. 18.354.II = ὅμως, all the same, nevertheless,ἔ. δ' οὐκ ἐδάμασσα Il.5.191
;πρῆξαι δ' ἔ. οὔ τι δυνήσεαι 1.562
, cf. Od.19.302, 2.199; afterἀλλά, ἀλλὰ καί, ἀλλ' ἔ. μιν ἐάσομεν 16.147
, cf. Il. 8.33, Od.4.100, al.; ἀλλὰ καὶ ἔ. αἰσχρόν but even so.., Il.2.297, cf. 19.422; ἐγὼ δ' αἰσχύνομαι ἔ. Od.18.12, cf. 15.214; following part. with περ,= καίπερ, Νέστορα δ' οὐκ ἔλαθεν πίνοντά περ ἔ. Il.14.1, cf. Od. 15.361, 18.165; rarely before the part.,ἄλγεα δ' ἔ. ἐν θυμῷ κατακεῖσθαι ἐάσομεν ἀχνύμενοί περ Il.24.522
. (Signff. 1 and 11 were distd. by Aristarch., cf. Sch.T Il.14.1.)III in later Poets sts. in a milder sense, at any rate, yet, A.Pr.48, Eu. 229, S.Ant. 845, E.Cyc. 535 (lyr.); after δέ, Pi.P.4.86;ἀλλ' ἔμπας A.Pr. 189
(lyr.), E.Alc. 906 (lyr.);ἀλλ' ἔμπαν Pi.N.6.4
, 11.44; ἔμπα, καἴπερ ἔχει .. ib.4.36, cf. S.Aj. 563: with a part., ib. 1338; δύστηνον ἔμπας, καίπερ ὄντα δυσμενῆ ib. 122; also with Adj.,ἀφωνήτῳ περ ἔμπας ἄχει Pi.P.4.237
.------------------------------------
См. также в других словарях:
αύτως — αὔτως επίρρ. (Α) 1. με αυτόν ακριβώς τον τρόπο, έτσι ακριβώς 2. έτσι δα, όχι καλύτερα 3. ακριβώς σαν 4. εντελώς 5. όπως προηγουμένως, όπως στην αρχή 6. ακλόνητα, σταθερά 7. μάταια, απερίσκεπτα. [ΕΤΥΜΟΛ. < αυτός. Η διαφορά στον τονισμό μεταξύ… … Dictionary of Greek
αὐτώς — αὔτως in this very manner indeclform (adverb) αὐτός self masc acc pl (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αὔτως — in this very manner indeclform (adverb) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αὕτως — αὔτως in this very manner indeclform (adverb) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αὑτώς — ἑαυτοῦ Stadtrecht von Gortyn masc acc pl (doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Codex Tischendorfianus III — For the similarly named manuscripts, see Codex Tischendorfianus II and Codex Tischendorfianus IV. New Testament manuscripts papyri • uncials • minuscules • lectionaries Uncial 039 … Wikipedia
Claremont Profile Method — was elaborated by Ernst Cadman Colwell and his students. Professor Frederik Wisse attempted to establish an accurate and rapid procedure for the classification of the manuscript evidence of any ancient text with large manuscript attestation, and… … Wikipedia
BILLAEUS — fluv. cuius meminit Apollonius Rhodius Argonaut. l. 2. Παφλαγόνες δ᾿ ἐπὶ τοίς Πελοπηΐοι εἴκαθον αὕτως, Ο῞ςςους Βιλλαίοιο μέλαν περιάγνυται ὕδωρ. Ubi Scholiastes, Ἔςτι δὲ ποταμὸς Παφλαγονίας, οἱ δὲ Φρυγλας. Eius meminit Arrianus. Nic. Lloydius … Hofmann J. Lexicon universale
MASAESYLIA — regio Libyae, Maurusiis contermina Steph. populi Masaesylii. Dionys. v. 187. Ε῎νςθα Μασαισύλιοί τε καὶ ἀγρόνομοι Μασυλῆες Βόσκονται σὺν παισὶν ἀν᾿ ἤπειρόν τε καὶ ὅλην, Μαιόμενοι βιότοιο κακὴν και ἀεικέα ςθήρην. Οὐ γὰρ γειομόροιο τομήν ἐδάησαν… … Hofmann J. Lexicon universale
NOMADES — I. NOMADES Africae populi inter Zeugitanam regionem et Mauritaniam siti, qui postea literis aliquot mutatis Numidae appellati sunt. Hos scribit Sallustius Bell. Iugurth. c. 18. ex Persis ortum eraxisse, qui Herculem in Hispaniam comitati sunt,… … Hofmann J. Lexicon universale
ORION — Poetis venator est, et satelles Dianae, auditor Atlantis, qui doctrinam de caelestibus motibus, et stellis ex Libya in Graeciam attulit. Nomen eius quidam ab ὥρα, quod significat differentias temporum anni, ver, aeslatem, etc. deducunt. Quamquam… … Hofmann J. Lexicon universale