-
1 astrobiemy depresje gruntu spowodowane uderzeniem meteorytu
• astroblemesSłownik polsko-angielski dla inżynierów > astrobiemy depresje gruntu spowodowane uderzeniem meteorytu
-
2 zamroczyć
глаг.• одурманить• опьянить• опьянять* * *zamrocz|yć\zamroczyćony сов. 1. помрачить, помутить;\zamroczyć umysł помутить разум; \zamroczyćony alkoholem пьяный;
2. оглушить;\zamroczyć uderzeniem pięści оглушить ударом кулака
+ oszołomić* * *zamroczony сов.1) помрачи́ть, помути́тьzamroczyć umysł — помути́ть ра́зум
zamroczony alkoholem — пья́ный
2) оглуши́тьzamroczyć uderzeniem pięści — оглуши́ть уда́ром кулака́
Syn: -
3 przewracać
impf ⇒ przewrócić* * *-am, -asz, przewrócić; perf; vt( przestawiać do góry nogami) to overturn; ( wywracać) to knock over; ( kartkę) to turn; ( łódź) to capsize* * *ipf.1. (= wywracać) tip over, overturn; ( uderzeniem) knock over; przewrócić coś do góry nogami turn sth upside down.2. (= obracać) ( kartkę) turn over.3. (= przerzucać, przeszukiwać) turn inside out; przewrócić komuś w głowie turn sb's head; przewracać oczami roll one's eyes.ipf.1. (= wywrócić się) tip over, overturn; (= upadać) fall; przewrócić się do góry nogami turn upside down; przewróciło mu się w głowie he has grown too big for his boots; przewróciłby się w grobie, gdyby to słyszał he would turn in his grave if he heard this; flaki mi się przewracają, gdy... pot. my stomach turns when...2. (np. na drugi bok) turn over; przewracać się z boku na bok (w łóżku, nie mogąc zasnąć) twist and turn.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > przewracać
-
4 at one fell swoop
(all at the same time; in a single movement or action.) jednym uderzeniem -
5 stroke
[strəuk] 1. n( blow) raz m, uderzenie nt; (SWIMMING) styl m; ( MED) udar m, wylew m; ( of clock) uderzenie nt; ( of paintbrush) pociągnięcie nt2. vta stroke of luck — uśmiech losu, łut szczęścia
* * *[strəuk] I noun1) (an act of hitting, or the blow given: He felled the tree with one stroke of the axe; the stroke of a whip.) cios, uderzenie2) (a sudden occurrence of something: a stroke of lightning; an unfortunate stroke of fate; What a stroke of luck to find that money!) (prze)błysk, cios, zrządzenie itd.3) (the sound made by a clock striking the hour: She arrived on the stroke of (= punctually at) ten.) (wy)bicie, uderzeniem4) (a movement or mark made in one direction by a pen, pencil, paintbrush etc: short, even pencil strokes.) pociągnięcie5) (a single pull of an oar in rowing, or a hit with the bat in playing cricket.) pociągnięcie, uderzenie6) (a movement of the arms and legs in swimming, or a particular method of swimming: He swam with slow, strong strokes; Can you do breaststroke/backstroke?) styl (pływacki)7) (an effort or action: I haven't done a stroke (of work) all day.) wysiłek8) (a sudden attack of illness which damages the brain, causing paralysis, loss of feeling in the body etc.) wylew, udar•II 1. verb(to rub (eg a furry animal) gently and repeatedly in one direction, especially as a sign of affection: He stroked the cat / her hair; The dog loves being stroked.) głaskać2. noun(an act of stroking: He gave the dog a stroke.) pogłaskanie -
6 astroblemes
astrobiemy depresje gruntu spowodowane uderzeniem meteorytu -
7 głusz|yć
impf vt 1. (wyciszać) [tkanina, płyta, izolacja] to muffle [hałas, dźwięki]- dywan głuszy kroki the carpet muffles the sound of footsteps ⇒ wygłuszyć2. (tłumić) [hałas] to drown out [dźwięki]- ryk motoru głuszył jego słowa the engine noise drowned out his words ⇒ zagłuszyć3. (hamować wzrost) to choke [rośliny]- chwasty głuszą nasze warzywa weeds are choking our vegetables ⇒ zagłuszyć4. (uderzeniem) to stun- głuszyć wieprza to stun a hogThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > głusz|yć
-
8 pod|ciąć
pf — pod|cinać impf (podetnę, podcięła, podcięli — podcinam) vt 1. (tnąc skrócić) to cut [drzewo, łodygi kwiatów]; to clip [żywopłot, włosy]; to trim [włosy, trawę]- podciąć korzenie działalności stowarzyszenia przen. to undermine the work of the association2. pot. (przewrócić silnym uderzeniem w nogi) to trip up, to trip sb up 3. pot., Sport to slice [piłkę] 4. pot. (pozbawić energii) to dishearten- rozmowa z ojcem/utrata pracy podcięła go całkowicie he was utterly dismayed by his conversation with his father/by the loss of his job5. pot. (uderzyć batem od dołu) to whip (up) [konia]The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > pod|ciąć
-
9 roztrzask|ać
pf — roztrzask|iwać impf Ⅰ vt (rozbić uderzeniem) to smash, to shatter- roztrzaskać coś na a. w kawałki to smash a. shatter sth to pieces- roztrzaskać komuś głowę kamieniem to smash sb’s head with a stone- roztrzaskać lustro o podłogę to smash a. shatter a mirror against the floor- roztrzaskać samochód o drzewo to smash a car against a treeⅡ roztrzaskać się — roztrzaskiwać się (rozbić się) [figurka, szklanka, wazon] to smash, to splinter- okręt/samolot roztrzaskał się o skały the ship/aircraft smashed against the rocksThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > roztrzask|ać
-
10 unieszkodliw|ić
pf — unieszkodliw|iać impf vt książk. to render [sb] harmless książk. [przeciwnika]; to neutralize [odpady radioaktywne]- unieszkodliwił napastnika jednym uderzeniem he overpowered the assailant with one punch- unieszkodliwić bombę to defuse a bombThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > unieszkodliw|ić
-
11 zasł|onić
pf — zasł|aniać impf Ⅰ vt 1. (zakryć) to cover [oczy]; to obscure [księżyc, widok]; to shut out, to block (out) [światło]- zasłonić twarz rękami to cover one’s face with one’s hands- zasłonić ręką słuchawkę to cover the receiver with one’s hand- zasłaniaj usta, kiedy ziewasz put your hand over your mouth when you yawn- zasłonić coś prześcieradłem/kocem to cover sth with a sheet/blanket- zasłonić okno to draw the curtains- zasłonięte okna curtained windows- zasłaniasz mi! you’re blocking my view!2. (ochronić) to shield- zasłonić kogoś przed ciosem to shield sb from a blow- zasłonić oczy od słońca to shield one’s eyes from the sun- zasłonić kogoś własnym ciałem to shield sb with one’s own body- zasłaniać kogoś od wiatru [parawan, budynek] to shield sb from the windⅡ zasłonić się — zasłaniać się 1. (zakryć się) to cover oneself- zasłonić się wstydliwie ręcznikiem to cover oneself modestly with a towel2. (ochronić się) to shield oneself- zasłonić się przed uderzeniem to shield oneself from a blow3. przen. (tłumaczyć się) to use [sth] as an excuse- zasłaniać się pracą to use work as an excuseThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zasł|onić
-
12 niederschlagen
-
13 schlagen
schlagen ( schlägt, schlug, geschlagen) vt uderzać <- rzyć> ( ins Gesicht w twarz, po twarzy); (prügeln) <po>bić, fam. <po>tłuc; fig Rekord, Gegner <po>bić; Takt, Stunden, Loch wybi(ja)ć; Brücke przerzucać <- cić>; Wunde zada(wa)ć; Sahne ubi(ja)ć; Bäume ścinać < ściąć>; Pauke bić w (A);jemandem etwas aus der Hand schlagen wytrącić pf k-u z ręki (A);einen Nagel in die Wand schlagen wbi(ja)ć gwóźdź w ścianę;die Hände vors Gesicht schlagen ukryć pf twarz w dłoniach;jemanden zu Boden schlagen powalić pf k-o na ziemię (jednym) uderzeniem;unpers es hat zwölf (Uhr) geschlagen wybiła dwunasta (godzina); vi ( hauen) uderzać <- rzyć>, bić ( mit der Faust auf etwas pięścią w [A] oder po [L]);vr sich mit jemandem (um etwas) schlagen <po>bić się z kimś (o A);sich tapfer schlagen fig dzielnie się spis(yw)ać -
14 zustoßen
II v/i1. mit dem Messer zustoßen pchnąć pf nożem; -
15 Blitzschlag
-
16 Seitenaufprallschutz
Sei tenaufprallschutz mdes Autos ochrona f boczna przed uderzeniem
См. также в других словарях:
uderzenie — n I 1. rzecz. od uderzyć. 2. lm D. uderzenieeń «raz, cios zadany ręką lub trzymanym przedmiotem; w boksie, szermierce, walce wręcz: trafienie przeciwnika» Uderzenia młotem. Uderzenie batem. Uderzenie w plecy, w twarz. Powalić kogoś pierwszym… … Słownik języka polskiego
odbić — dk Xa, odbićbiję, odbićbijesz, odbićbij, odbićbił, odbićbity odbijać ndk I, odbićam, odbićasz, odbićają, odbićaj, odbićał, odbićany 1. «spowodować zmianę kierunku biegu cząstek lub fal, stanowiąc dla nich nieprzenikliwą powierzchnię» Planety… … Słownik języka polskiego
wybić — dk Xa, wybićbiję, wybićbijesz, wybićbij, wybićbił, wybićbity wybijać ndk I, wybićam, wybićasz, wybićają, wybićaj, wybićał, wybićany 1. «uderzeniem spowodować wypadnięcie czegoś; wypchnąć, wysadzić, wytłuc, wytrącić coś» Wybić szybę. Wybić dno… … Słownik języka polskiego
zasłonić — dk VIa, zasłonićnię, zasłonićnisz, zasłonićsłoń, zasłonićnił, zasłonićnięty zasłaniać ndk I, zasłonićam, zasłonićasz, zasłonićają, zasłonićaj, zasłonićał, zasłonićany 1. «sprawić, że coś nie jest widoczne, uczynić coś niewidocznym, przeszkodzić w … Słownik języka polskiego
obtłukiwać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ib, obtłukiwaćkuję, obtłukiwaćkuje, obtłukiwaćany {{/stl 8}}– obtłuc {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vd, obtłukiwaćtłukę, obtłukiwaćtłucze, obtłukiwaćtłucz, obtłukiwaćtłukł, obtłukiwaćtłukli, obtłukiwaćtłuczony {{/stl 8}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
łopatka — Położyć, powalić, rozłożyć, kłaść kogoś na (obie) łopatki a) pot. «pokonać kogoś, być znacznie lepszym od kogoś, wyraźnie wyprzedzać kogoś w jakiejś rywalizacji»: Należało więc główne siły skoncentrować na froncie zachodnim, rzucić je na Francję… … Słownik frazeologiczny
bach — «wyraz używany na oznaczenie dźwięku spowodowanego uderzeniem, wystrzałem, upadkiem czegoś, a także na oznaczenie czynności, przy której powstaje taki dźwięk» Bach! bach! padły strzały. Wazon wymknął się z rąk i bach na podłogę. Uważaj Piotrusiu … Słownik języka polskiego
chlust — m IV, D. u, Ms. chlustuście; lm M. y 1. «gwałtowne wylanie, rozlanie płynu, uderzenie płynu o jakąś zaporę itp.; odgłos spowodowany takim uderzeniem» Morze uderzało chlustami o piasek. 2. ndm «wyraz naśladujący odgłos gwałtownego wylania,… … Słownik języka polskiego
czynnie — czynnieej 1. «biorąc w czymś udział, działając osobiście» Czynnie współpracować z jakąś organizacją. Czynnie występować przeciw niesprawiedliwości. ◊ Znieważyć czynnie «znieważyć uderzeniem w twarz» 2. «aktywnie, energicznie, żywo, gorliwie»… … Słownik języka polskiego
dobić — dk Xa, dobićbiję, dobićbijesz, dobićbij, dobićbił, dobićbity dobijać ndk I, dobićam, dobićasz, dobićają, dobićaj, dobićał, dobićany 1. «zabić bliskiego śmierci, na pół martwego, zadać ostatni, śmiertelny cios, przyśpieszyć biciem, uderzeniem… … Słownik języka polskiego
gardło — n III, Ms. gardłodle; lm D. gardłodeł 1. «wspólny odcinek przewodu pokarmowego i oddechowego między przełykiem a jamą ustną, znajdujący się w przedniej części szyi; także przednia część szyi; gardziel» Ból, zapalenie gardła. Chorować na gardło.… … Słownik języka polskiego
