Перевод: с немецкого на турецкий

с турецкого на немецкий

(prov+fam)

  • 1 heiß

    heiß [haıs] adj
    1) ( sehr warm) çok sıcak; ( Wetter) sıcak;
    \heißes Wasser sıcak su;
    das Kind ist ganz \heiß ( fam) çocuğun ateşi var, çocuk yanıyor;
    draußen ist es drückend/brütend \heiß ( fam) dışarıda boğucu/yakıcı bir sıcak var;
    draußen ist es glühend \heiß ( fam) dışarısı ateş gibi;
    mir ist \heiß piştim;
    Vorsicht, das ist \heiß! dikkat, bu çok sıcak!;
    das Essen \heiß machen yemeği ısıtmak;
    es wird nichts so \heiß gegessen, wie es gekocht wird ( prov) hiçbir şey başta göründüğü kadar kötü değildir;
    \heiß laufen tech aşırı ısınmak;
    man muss das Eisen schmieden, solange es \heiß ist ( prov) demir tavında dövülür
    2) ( Kampf) çetin; ( Debatte) ateşli, hararetli
    3) ( leidenschaftlich) tutkun;
    jdn \heiß und innig lieben ( fam) birine tutkun olmak, biri için yanıp tutuşmak, birini kerem gibi sevmek;
    er ist ganz \heiß darauf, diesen Film zu sehen ( fam) bu filmi görmek için can atıyor
    4) ( fam) ( heikel) nazik; ( gefährlich) tehlikeli;
    \heiße Ware ( fig) çalınmış mal;
    ein \heißes Eisen anfassen ( fig) nazik bir meseleye el atmak, nazik bir meseleyi ele almak
    5) ( fam) ( läufig) kösnük
    6) ( fam) ( großartig) şahane, harika;
    etw \heiß finden bir şeyi harika bulmak
    7) ( fam) ( von Hunden und Katzen) kızana gelen;
    die Katze war \heiß dişi kedi kızana gelmişti

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > heiß

  • 2 Hund

    Hund, Hündin <-(e) s, -e; -nen> [hʊnt] m, f
    köpek, it;
    Vorsicht, bissiger \Hund! dikkat, ısırgan köpek var!;
    sie sind wie \Hund und Katze ( fam) kedi ile köpek gibiler;
    ( keine) schlafende(n) \Hunde wecken ( fig) o ( fam) uyuyan yılanın kuyruğuna bas(ma) mak;
    auf den \Hund gekommen sein ( fam) perişan durumda olmak;
    vor die \Hunde gehen ( fam) perişan olmak;
    das ist ja ein dicker \Hund! ( fam) bu büyük bir rezalet!;
    ein feiger \Hund ( fam) korkak köpek;
    \Hunde, die bellen, beißen nicht ( prov) ürüyen köpek ısırmaz;
    den Letzten beißen die \Hunde ( prov) sona kalan dona kalır

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Hund

  • 3 kommen

    kommen <kommt, kam, gekommen> ['kɔmən]
    vi sein
    1) (her\kommen) gelmek ( von -den); (hin\kommen) gitmek ( nach -e); (an\kommen) varmak; ( zurückkehren) dönmek ( von -den);
    da kommt er ja! işte geliyor!;
    ich komme schon şimdi geliyorum, geliyorum canım;
    gut, dass du kommst gelmen iyi;
    ein Taxi \kommen lassen bir taksi çağırtmak;
    er kam von einer Reise seyahatten döndü;
    angelaufen \kommen çıkagelmek;
    zu spät \kommen çok geç gelmek;
    du sollst zum Direktor \kommen müdüre gelmelisin;
    wie komme ich nach...?...e nasıl giderim?;
    zu der Überzeugung \kommen kanaatine varmak;
    wir müssen langsam zu einem Ende \kommen yavaş yavaş işimizin sonuna gelmeliyiz;
    nicht von der Stelle \kommen yerinde saymak;
    ich halte die Zeit für ge\kommen bence zamanı geldi;
    jetzt komme ich şimdi ben geliyorum, şimdi sıra bende;
    jetzt komme ich an die Reihe şimdi sıra bana geliyor;
    das kommt später bu sonra gelecek;
    der kommt mir nicht ins Haus! bu benim kapımdan içeri giremez!;
    in die Schule \kommen okula başlamak;
    ins Krankenhaus \kommen hastaneye yatmak;
    der Fall kommt vor Gericht mahkemeye düşmek;
    sein Vorschlag kam mir sehr gelegen teklifi [o önerisi] çok işime geldi;
    du kommst mir gerade recht! ( fam) bir sen eksindin!;
    das kommt mir wie gerufen bu çok işime gelir;
    komme, was da wolle ne gelirse gelsin;
    jdm \kommen die Tränen birinin gözleri yaşarmak;
    zum Stehen \kommen durabilmek;
    man kommt hier zu nichts burada hiçbir şey yapılamıyor;
    es kam zu einem Streit kavga çıktı;
    zur Sache \kommen sadede gelmek
    wieder zu sich \kommen tekrar kendine gelmek;
    zu Wort \kommen söz almak;
    zu Schaden \kommen zarar görmek;
    wie käme ich dazu, das zu machen? neden bunu yapacacak mışım?;
    wie komme ich zu der Ehre? ( iron) bu ne şeref?;
    ums Leben \kommen can vermek;
    das kommt zusammen auf 20 Euro ( fam) hepsi 20 euro eder;
    ich komme auf 1.200 Euro im Monat ( fam) ayda 1.200 euroyu buluyorum;
    hast du richtig gezählt? ich komme nur auf 15 doğru saydın mı? ben 15 çıkarıyorum;
    kommt man hier leicht an frisches Gemüse? burada taze sebze bulmak kolay mı?;
    ich kam nicht auf seinen Namen adı aklıma gelmedi;
    wie kommst du darauf? o nereden aklına geldi?, bunu nereden çıkardın?;
    sie lässt nichts auf ihn \kommen ona toz kondurmuyor;
    auf die Welt \kommen dünyaya gelmek;
    auf etw/jdn zu sprechen \kommen bir şeyden/kimseden söz etmeye başlamak;
    hinter etw \kommen bir şeyin içyüzünü öğrenmek;
    durch den Zoll/eine Prüfung \kommen gümrükten/bir sınavdan geçmek;
    Jeans sind wieder im K\kommen blûcin yine moda oluyor;
    aus der Mode \kommen modası geçmek;
    aus dem Konzept \kommen aklı karışmak;
    komm, wir gehen! ( fam) gel, gidelim!;
    nun komm schon! ( fam) ha(y) di gel artık!;
    kommt Zeit, kommt Rat ( prov) zamanı gelince çaresi bulunur
    2) (herbei\kommen) gelmek (zu -e)
    3) ( geschehen) gelmek, olmak;
    ich habe es \kommen sehen bunun geleceğini görmüştüm;
    das musste ja so \kommen bunun böyle olacağı belliydi zaten;
    es kam, wie es \kommen musste olan oldu;
    die Hochzeit kam für alle überraschend düğün herkese sürpriz oldu;
    das Schlimmste/Beste kommt erst noch bunun daha da kötüsü/iyisi var;
    wie kommt es, dass du...? nasıl oluyor da sen...?;
    es kommt immer anders, als man denkt ( prov) evdeki pazar çarşıya uymaz
    4) ( stammen) gelmek ( aus -den);
    ich komme aus Dortmund ben Dortmund'dan geliyorum
    5) ( durchqueren) gelmek (über/durch üzerinden/içinden);
    über Münster \kommen Münster üzerinden gelmek
    6) ( entfallen) düşmek ( auf başına);
    auf zwei Deutsche kommt ein Auto iki Alman başına bir otomobil düşer
    7) ( berühren) dokunmak; ( streifen) değmek
    8) ( herrühren) gelmek ( von -den);
    der Vorschlag kam von mir öneri benden geldi;
    das kommt davon! gördün mü işte!;
    das kommt vom Rauchen bu, sigara içmekten gelir
    das Buch kommt in den Schrank kitabın yeri dolapta
    10) ( Idee) aklına gelmek
    in Gang \kommen başlamak
    12) ( fam) ( Orgasmus haben) gelmek

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > kommen

  • 4 beißen

    beißen <beißt, biss, gebissen> ['baısən]
    I vi, vt
    1) ( zubeißen) ısırmak;
    in den sauren Apfel \beißen ( fig) ister istemez yapmak zorunda kalmak;
    nichts zu \beißen haben ( fam) ağzına koyacak bir şeyi olmamak;
    Hunde, die bellen, \beißen nicht ( prov) ürüyen köpek ısırmaz;
    den Letzten \beißen die Hunde ( prov) sona kalan dona kalır;
    ins Gras \beißen ( fig) o ( fam) tahtalıköyü boylamak
    2) ( Schlange, Insekt) sokmak
    II vi ( Geruch, Geschmack) yakmak;
    der Rauch beißt in den Augen duman gözleri yakıyor
    III vr
    sich \beißen ( fam)
    die Farben \beißen sich renkler uyuşmuyor

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > beißen

  • 5 Berg

    Berg <-(e) s, -e> [bɛrk] m
    1) dağ; ( Hügel) yokuş;
    \Berge versetzen ( können) ( fig) o ( fam) dağları devir(ebil) mek;
    über den \Berg sein ( fig) paçayı kurtarmak;
    längst über alle \Berge sein ( fig) o ( fam) çoktan tüymüş olmak, çoktan kayıplara karışmış olmak;
    jdm stehen die Haare zu \Berge ( fig) o ( fam) birinin tüyleri diken diken olmak;
    der \Berg kreißt und gebiert eine Maus ( prov) dağ doğura doğura bir fare doğurmuş;
    wenn der \Berg nicht zum Propheten kommen will, muss der Prophet zum Berge gehen ( prov) dağ yürümezse, abdal yürür
    2) ( fig) yığın

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Berg

  • 6 Bein

    Bein <-(e) s, -e> [baın] nt
    1) ( Körperteil) bacak;
    die \Beine übereinanderschlagen ayak ayak üstüne atmak;
    er stellt ihm ein \Bein (a. fig) ayağına çelme takıyor, ona çelme takıyor [o atıyor];
    sich dat (k) ein \Bein ausreißen ( fig) o ( fam) fazla emek ver(me) mek;
    mit einem \Bein im Grab stehen ( fig) o ( fam) bir ayağı çukurda olmak;
    sich dat die \Beine in den Bauch stehen ( fig) o ( fam) ayaklarına [o ayağına] kara su inmek;
    mit beiden \Beinen im Leben stehen ( fig) o ( fam) işini bilmek;
    jdm \Beine machen ( fig) o ( fam) ( jdn fortjagen) birini kov(ala) mak; ( jdn antreiben) birinin iki ayağını bir pabuca sokmak;
    die \Beine in die Hand nehmen ( fig) o ( fam) çok acele etmek;
    etw auf die \Beine stellen ( fig) o ( fam) bir şeyi yoluna koymak;
    er ist schon wieder auf den \Beinen ( fam) tekrar ayağa kalktı bile;
    immer wieder auf die \Beine fallen ( fig) hep dört ayağının üstüne düşmek;
    mit dem linken \Bein zuerst aufgestanden sein ( fam) ters [o sol] tarafından kalkmış olmak;
    Lügen haben kurze \Beine ( prov) yalancının mumu yatsıya kadar yanar
    2) (Tisch\Bein, Stuhl\Bein) ayak
    3) ( geh) ( Knochen) kemik;
    etw geht jdm durch Mark und \Bein ( fig) o ( fam) bir şey iliğini kemiğini kurutmak

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Bein

  • 7 Hand

    Hand < Hände> [hant, pl 'hɛndə] f
    el;
    an \Hand von yoluyla;
    aus erster/zweiter \Hand birinci/ikinci elden;
    von \Hand elden;
    jdm die \Hand geben birine eline vermek;
    jdm die \Hand schütteln birinin elini sıkmak, biriyle tokalaşmak;
    linker/rechter \Hand sol/sağ elde;
    linker/rechter \Hand sehen Sie... sol/sağ elde... görüyorsunuz;
    eine \Hand voll bir tutam [o avuç dolusu];
    alle Hände voll zu tun haben ( fam) işi başından aşkın olmak;
    etw aus der \Hand legen bir şeyi elinden bırakmak;
    etw in die \Hand nehmen bir şeyi eline almak; ( fig) bir şeyi ele almak;
    in die Hände klatschen el çırpmak;
    etw zur \Hand haben bir şeyi el altında bulundurmak, bir şey elinde bulunmak;
    jds rechte \Hand sein ( fig) birinin sağ kolu olmak;
    zwei linke Hände haben ( fam) elinden bir şey gelmemek;
    sich mit Händen und Füßen verständigen ( fam) el kol yordamıyla anlaşmak;
    sich mit Händen und Füßen gegen etw wehren ( fam) bir şeye canla başla karşı koymak;
    mit leeren Händen eli boş olarak, elini kolunu sallaya sallaya;
    ein gutes Blatt auf der \Hand haben eli iyi olmak;
    \Hand und Fuß haben tutarlı olmak;
    die \Hand im Spiel haben bir işte parmağı olmak;
    es lässt sich nicht von der \Hand weisen, dass...... olduğu yadsınamaz;
    \Hand in \Hand el ele;
    \Hand in \Hand mit jdm arbeiten biriyle el ele çalışmak;
    freie \Hand zu etw haben bir şey yapmakta serbest olmak;
    das liegt auf der \Hand bu elle tutulur gözle görülür;
    von der \Hand in den Mund leben elden ağıza yaşamak;
    er ist bei ihnen in guten Händen onların yanında iyi ellerdedir;
    in festen Händen sein ( fam) sözlü olmak;
    etw von langer \Hand planen bir şeyi uzun uzadıya planlamak;
    etw unter der \Hand verkaufen bir şeyi el altından satmak;
    mit etw dat schnell bei der \Hand sein ( fam) bir şeyde elini çabuk tutmak;
    jdm etw zu treuen Händen übergeben birine bir şeyi emanet vermek;
    jdm etw in die \Hand drücken birinin eline bir şey sıkıştırmak;
    jdm in die Hände fallen birinin eline düşmek;
    etw aus der \Hand geben bir şeyi elinden çıkarmak;
    jdn in der \Hand haben birini avcunun içinde tutmak;
    jdm aus der \Hand lesen birinin el falına bakmak;
    zu jds Händen birinin eline, birine verilmek üzere;
    Hände hoch! eller yukarı!;
    Hände weg! çek elini!;
    eine \Hand wäscht die andere ( prov) bir el bir eli yıkar, iki el bir yüzü yıkar

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Hand

  • 8 Glück

    Glück <- (e) s> [glʏk] nt
    kein pl şans, talih, uğur; ( Glücklichsein) mutluluk, saadet;
    \Glück haben şansı olmak, şansı yaver gitmek;
    kein \Glück haben şansı olmamak [o yaver gitmemek];
    sein \Glück versuchen şansını denemek;
    jdm \Glück bringen birine şans [o uğur] getirmek;
    das \Glück ist auf unserer Seite şans bizden yana;
    sie kann von \Glück sagen, dass nichts passiert ist şansına bir şey olmadı;
    zum \Glück şansına;
    \Glück auf! ( Bergarbeitergruß) şansın yaver gitsin!;
    viel \Glück! bol şanslar!;
    ein \Glück! ( fam) ne şanş!;
    sie weiß noch nichts von ihrem \Glück henüz şansından haberi yok;
    \Glück im Unglück haben ucuz atlatmak [o kurtulmak];
    auf gut \Glück ( fam) şansına;
    jeder ist seines \Glückes Schmied ( prov) her koyun kendi bacağından asılır;
    Unglück im Spiel, \Glück in der Liebe ( prov) kumarda kaybeden aşkta kazanır

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Glück

  • 9 Wind

    Wind <-(e) s, -e> [vınt] m
    rüzgâr, yel;
    bei \Wind und Wetter her havada; ( bei schlechtem Wetter) kötü havada;
    \Wind und Wetter ausgesetzt sein rüzgâr almak [o tutmak], hava şartlarına maruz kalmak;
    jdm den \Wind aus den Segeln nehmen ( fig) o ( fam) birini susturmak, birinin ağzını tıkamak;
    wissen, woher der \Wind weht ( fam) ne olacağını [o olduğunu] bilmek;
    \Wind von etw dat bekommen ( fam) bir şeyin kokusunu almak;
    in den \Wind reden ( fig) havaya konuşmak, boşuna söyleyip durmak, çene yormak;
    viel \Wind ( um etw) machen ( fig) o ( fam) (bir şeyi) şişirmek [o dramatize etmek];
    hier weht ein frischer \Wind ( fig) o ( fam) buranın havası değişmiş;
    wie der \Wind ( fig) rüzgâr [o yel] gibi;
    in alle ( vier) \Winde dört bir tarafa;
    einen \Wind streichen lassen ( vulg) yellenmek, osurmak;
    wer \Wind sät, wird Sturm ernten ( prov) rüzgâr eken fırtına biçer

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Wind

  • 10 Geld

    Geld <- (e) s> [gɛlt] nt
    kein pl para;
    etw zu \Geld machen bir şeyi paraya çevirmek;
    um \Geld spielen parasına oynamak;
    das geht ganz schön ins \Geld bu, bayağı masraflı oluyor;
    im \Geld schwimmen ( fig) o ( fam) para içinde yüzmek;
    das \Geld zum Fenster rauswerfen ( fig) o ( fam) parasını sokağa atmak;
    jdm das \Geld aus der Tasche ziehen ( fig) o ( fam) birinden para sızdırmak [o koparmak];
    \Geld waschen ( fig) para yıkamak;
    sie hat \Geld wie Heu ( fig) o ( fam) denizde kum, onda para;
    Zeit ist \Geld ( prov) vakit nakittir

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Geld

  • 11 Katze

    Katze <-n> ['katsə] f
    1) (Haus\Katze) kedi;
    wie die \Katze um den heißen Brei schleichen ( fam) bin dereden su getirmek, ağzından baklayı çıkarmamak;
    die \Katze im Sack kaufen ( fam) malı görmeden satın almak;
    die \Katze aus dem Sack lassen ( fam) dilinin altındaki baklayı çıkarmak, baklayı ağzından çıkarmak;
    meine Arbeit war für die Katz ( fam) yaptığım iş boşunaydı [o havacıvaydı];
    die \Katze lässt das Mausen nicht ( prov) can çıkmayınca [o çıkmadan] huy çıkmaz
    2) ( Raubtierart) kedi

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Katze

  • 12 Weisheit

    Weisheit f <- en> f
    1. kein pl bilgelik, hikmet; ( Wissen) bilgi;
    mit seiner \Weisheit am Ende sein ( fig) o ( fam) artık ne yapacağını bilememek;
    er glaubt, er habe die \Weisheit mit Löffeln gefressen ( fam) cevher yumurtluyor, kendini bir şey sanıyor;
    der \Weisheit letzter Schluss ( fam) bütün sorunların çözümü, her derde deva;
    Vorsicht ist die Mutter der \Weisheit ( prov) dikkat bilgeliğin anasıdır
    2.; ( Spruch) özdeyiş; ( Rat) akıl

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Weisheit

  • 13 Zeit

    Zeit <- en> [tsaıt] f
    a. ling, sport zaman, vakit; (\Zeitpunkt) an; (\Zeitraum) süre [o müddet]; (\Zeitalter) çağ; (Bronze\Zeit, Stein\Zeit) devir; (Uhr\Zeit) saat; (Jahres\Zeit) mevsim;
    seit einiger/geraumer \Zeit bir/uzun süredir;
    nach türkischer \Zeit Türk saati ile;
    zu jeder \Zeit her zaman;
    zu keiner \Zeit hiçbir zaman;
    zur \Zeit Napoleons Napolyon devrinde;
    eine \Zeit lang bir zaman boyunca; ( eine Weile) bir süre [o müddet];
    seit dieser \Zeit bu [o o] zamandan beri;
    nach kurzer \Zeit az zaman sonra;
    mit der \Zeit zamanla;
    mit der \Zeit gehen zamana uymak;
    ( keine) \Zeit haben vakti ol(ma) mak ( für için);
    wir wollen keine \Zeit verlieren vakit geçirmeyelim;
    wir haben noch fünf Minuten \Zeit daha beş dakika vaktimiz var;
    wo warst du denn die ganze \Zeit? bunca zaman neredeydin?;
    \Zeit gewinnen vakit kazanmak;
    sich dat ( mit etw dat) \Zeit lassen (bir şeyde) acele etmemek, (bir şeyi) aceleye getirmemek;
    sich dat \Zeit nehmen ( für etw) bir şey için zaman ayırmak;
    jdm die \Zeit stehlen ( fam) birinin vaktini almak;
    sich dat mit etw dat die \Zeit vertreiben bir şeyle oyalanmak [o vakit geçirmek];
    jdm dat mit etw dat die \Zeit vertreiben bir şeyle birini oyalamak, bir şeyle birinin vaktini almak;
    das hat ( noch) \Zeit buna (daha) vakit var;
    auf \Zeit süreli;
    es wird ( allmählich) \Zeit (yavaş yavaş) vakit geliyor;
    es ist an der \Zeit ( zu gehen) (gitme) vakti geldi;
    morgen um diese \Zeit yarın bu vakitler;
    um 12 Uhr mitteleuropäischer \Zeit Orta Avrupa saatiyle saat 12'de;
    der größte Schwindler aller \Zeiten gelmiş geçmiş en büyük düzenbaz;
    zur rechten \Zeit zamanı gelince;
    alles zu seiner \Zeit! her şeyin zamanı var!;
    von \Zeit zu \Zeit zaman zaman, vakit vakit;
    auf bestimmte \Zeit belirli bir süre için;
    auf unbestimmte \Zeit belirsiz bir süre için;
    im Laufe der \Zeit zaman geçtikçe;
    die heutige \Zeit şimdiki zaman, zamane, günümüz;
    die gute alte \Zeit! hey gidi günler hey!;
    das waren noch \Zeiten! ne günlerdi onlar!, o günler ne günlerdi!;
    zu der \Zeit, als ich jung war/in Köln wohnte ben gençken/Köln'de otururken;
    in letzter \Zeit son zamanda;
    in nächster \Zeit yakın zamanda;
    für alle \Zeiten ebediyen;
    auf unabsehbare \Zeit belirsiz bir süre için;
    die \Zeiten ändern sich zamanlar değişiyor;
    das ist vor meiner \Zeit geschehen bu benim zamanımdan önce oldu;
    zu meiner \Zeit benim zamanımda;
    kommt \Zeit, kommt Rat ( prov) zamanı gelince çaresi bulunur;
    du liebe \Zeit! bak sen şu işe!;
    \Zeit ist Geld ( prov) vakit nakittir

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Zeit

  • 14 Auge

    Auge <-s, -n> ['aʊgə] nt
    1) ( Sehorgan) göz; ( Sehvermögen) görme;
    \Auge in \Auge mit jdm biriyle göz göze;
    mit den \Augen zwinkern göz kırpmak;
    ich habe es mit eigenen \Augen gesehen onu kendi gözümle gördüm;
    etw im \Auge haben ( Staubkorn); gözüne bir şey kaçmış olmak; ( fig) bir şeyde gözü olmak;
    ein blaues \Auge haben gözü morarmış olmak;
    vor aller \Augen göz göre göre, herkesin gözü önünde;
    ein \Auge zudrücken ( fam) göz yummak, görmezden gelmek;
    beide \Augen zudrücken ( fig) görmezden gelmek;
    die \Augen offen halten gözünü açık tutmak;
    jdm die \Augen öffnen ( fig) birinin gözünü açmak;
    jdn aus den \Augen verlieren birini gözden kaybetmek;
    jdn nicht aus den \Augen lassen birini gözünden kaçırmamak;
    in meinen \Augen... benim gözümde...;
    jdn unter vier \Augen sprechen biriyle ağız ağıza konuşmak, biriyle kulak kulağa konuşmak, biriyle baş başa vererek konuşmak;
    ins \Auge fallen göze çarpmak;
    etw springt ins \Auge ( fig) bir şey göze çarpar;
    etw ins \Auge fassen ( fig) bir şeyi göz önüne almak;
    sich dat etw vor \Augen führen ( fig) bir şeyi gözünün önüne getirmek;
    gute/schlechte \Augen haben gözleri iyi görmek/görmemek;
    große \Augen machen ( fam) gözlerini belertmek;
    kein \Auge zutun gözüne uyku girmemek;
    mit bloßem \Auge çıplak gözle;
    so weit das \Auge reicht göz alabildiğine, göz görebildiği kadar;
    sie traute ihren \Augen nicht gözlerine inanamadı;
    ich habe die ganze Nacht kein \Auge zugetan ( fig) bütün gece gözüme uyku girmedi;
    mir wurde schwarz vor \Augen gözlerim karardı;
    \Auge um \Auge, Zahn um Zahn göze göz, dişe diş;
    aus den \Augen, aus dem Sinn ( prov) gözden ırak olan gönülden de ırak olur
    2) ( Punkt beim Spiel) puan, sayı
    3) ( beim Würfel) benek

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Auge

  • 15 Brei

    Brei <-(e) s, -e> [braı] m
    ( für Kinder) lapa; (Kartoffel\Brei) püre; (Grieß\Brei) bulamaç;
    jdn zu \Brei schlagen ( fam) birinin pastırmasını çıkarmak;
    um den heißen \Brei herumreden ( fam) bin dereden su getirmek, sözü döndürüp dolaştırmak, sadede gelmemek;
    viele Köche verderben den \Brei ( prov) bir çöplükte iki horoz ötmez, horozu çok olan köyde sabah geç olur

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Brei

  • 16 Eisen

    Eisen <-s, -> ['aızən] nt
    demir;
    zwei \Eisen im Feuer haben ( fam) o ( fig) elinde iki imkân bulunmak;
    zum alten \Eisen gehören ( fig) o ( fam) emektar [o demirbaş] olmak;
    ein heißes \Eisen anfassen ( fig) nazik bir meseleye el atmak;
    man muss das \Eisen schmieden, solange es heiß ist ( prov) demir tavında dövülür

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Eisen

  • 17 Feuer

    Feuer <-s> ['fɔıɐ] nt
    1) mil ateş;
    das \Feuer eröffnen/einstellen ateş açmak/kesmek
    dieses Pferd hat viel \Feuer bu at çok ateşli
    2. <-s, -> nt
    das olympische \Feuer Olimpiyat Ateşi;
    \Feuer speiend ( Drache, Vulkan) alev püsküren;
    \Feuer fangen ateş almak, tutuşmak;
    haben Sie \Feuer? ateşiniz var mı?;
    jdm \Feuer geben birine ateş vermek;
    mit dem \Feuer spielen ( fig) ateşle oynamak;
    für jdn durchs \Feuer gehen biri için kendini ateşe atmak, biri için canını vermek;
    jdm \Feuer unterm Hintern machen ( fam) birini dürtüklemek;
    Öl ins \Feuer gießen ( fig) yangına körükle gitmek
    2) ( Brand) yangın, ateş;
    \Feuer an etw legen bir şeye kundak koymak, yangın çıkarmak için bir şeyi tutuşturmak;
    \Feuer und Flamme für etw/jdn sein ( fam) bir şey/kimse için yanıp tutuşmak;
    \Feuer fangen ( in Brand geraten) yanmaya başlamak, tutuşmak; ( sich begeistern) ateşlenmek;
    gebranntes Kind scheut das \Feuer ( prov) sütten ağzı yanan yoğurdu üfleyerek yer

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Feuer

  • 18 Mist

    Mist <- (e) s> [mıst] m
    1) ( Tierkot) gübre; ( Dünger) gübre; (Stall\Mist) samanlı gübre;
    Kleinvieh macht auch \Mist ( prov) akmasa da damlar, sinek ufak ama, mide bulandırır
    2) ( pej) o ( fam) ( Unsinn) bok;
    \Mist bauen sıçmak, bokunu çıkarmak(-in);
    \Mist machen bok yemek;
    \Mist reden saçmalamak, saçma sapan konuşmak
    3) ( pej) o ( fam) ( Ärgernis) meret;
    so ein \Mist! ne boktan iş!, ne aksilik!

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Mist

  • 19 Spatz

    Spatz <-en o -es, -en> [ʃpats] m
    1) ( Vogel) serçe;
    das pfeifen die \Spatzen von den Dächern ( fig) o ( fam) bunu Mısır'daki sağır sultan bile duydu;
    besser ein \Spatz in der Hand als eine Taube auf dem Dach ( prov) bugünkü tavuk yarınki kazdan iyidir
    2) ( fam) ( Herzchen) canım

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Spatz

  • 20 Spiel

    Spiel <-(e) s, -e> [ʃpi:l] nt
    1) ( Vergnügen) oyun; (Glücks\Spiel) kumar;
    etw ( mit) ins \Spiel bringen bir şeyi söz konusu etmek;
    jdm das \Spiel verderben ( fig) birinin işini bozmak;
    ein doppeltes \Spiel treiben ( fig) ikili oynamak;
    ein abgekartetes \Spiel ( fam) danışıklı dövüş, şike;
    leichtes \Spiel mit jdm haben ( fam) biriyle işi kolay olmak, birini parmağının ucunda oynatmak;
    auf dem \Spiel stehen ( fig) tehlikede olmak;
    etw aufs \Spiel setzen ( fig) bir şeyi risk etmek;
    im \Spiel sein ( fig) söz konusu olmak;
    jdn/etw aus dem \Spiel lassen ( fig) bir kimseyi/şeyi işe karıştırmamak;
    Unglück im \Spiel, Glück in der Liebe ( prov) kumarda kaybeden aşkta kazanır
    2) sport maç
    3) tech boşluk, tolerans

    Wörterbuch Deutsch-Türkisch Kompakt > Spiel

См. также в других словарях:

  • HERBIPOLITANUS Episcopatus prov — Franconiae, a Carolo Mag Ep. concesa. Moeno fluv. in duas partes scinditur, per 15. mill. Germ. a Sept. in Mer. extensa, non aeque lata. Ab Ort. habet Episcopatum Bamberg. Ab Occ. dit. Moguntin. et Fuldensem Abbat. A Sept. Principatum Henneberg.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • HAYDECCIA seu HEIDECCIA Fam — HAYDECCIA, seu HEIDECCIA Fam in Notito, Germ. prov. illustris: ex qua memoratur vixisle Bernhardus A. C. 1392. Vilhelmus item et Georgius fratres A. C. 1360. quorum ille Herbrandum genuit, Friderici Patrem, cui uxor fuit Beatrix Dux Terciae.… …   Hofmann J. Lexicon universale

  • ÉVÊQUE — Le Nouveau Testament mentionne un ministère d’épiscope à quatre reprises (Philippiens, I, 1; Actes, XX, 28; I Timothée, III, 2; Tite, I, 7). L’analyse du terme ne permet pas de lui attribuer à ce moment le contenu qu’il acquiert par la suite, dès …   Encyclopédie Universelle

  • embastar — embasta mettre le bât ; embâter. De cu es l ase, que l embaste ! prov. . Fam. porter le chapeau. Dins aquest afaire, l aguèron lèu embastat : dans cette affaire, on lui fit rapidement porter le chapeau …   Diccionari Personau e Evolutiu

  • BON — ONNE. adj. qui a pour comparatif Meilleur. Il se dit, tant au sens physique qu au sens moral, De ce qui a les qualités convenables à sa nature, à sa destination, à l emploi qu on en doit faire, au résultat qu on en veut obtenir, etc. Une bonne… …   Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)

  • FAIRE — v. a. ( Je fais, tu fais, il fait ; nous faisons, vous faites, ils font. Je faisais. Je fis. J ai fait. Je ferai. Je ferais. Fais. Que je fasse. Que je fisse. Faisant. ) Créer, former, produire, engendrer. Dieu a fait le ciel et la terre. Les… …   Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)

  • faire — 1. faire [ fɛr ] v. tr. <conjug. : 60> • Xe; fazet 3e pers. subj. 842; lat. facere. REM. Les formes en fais (faisons, faisions, etc.) se prononcent [ fəz ] I ♦ Réaliser (un objet : qqch. ou qqn). 1 ♦ Réaliser hors de soi (une chose… …   Encyclopédie Universelle

  • passer — [ pase ] v. <conjug. : 1> • 1050; lat. pop. °passare, de passus « 1. pas » I ♦ V. intr. (auxil. avoir ou être; être est devenu plus cour.) A ♦ Se déplacer d un mouvement continu (par rapport à un lieu fixe, à un observateur). 1 ♦ Être… …   Encyclopédie Universelle

  • DONNER — v. a. Faire don à quelqu un de quelque chose, l en gratifier, lui en transmettre gratuitement la propriété ou la jouissance. Donner de l argent, une terre, une maison. Donner en toute propriété. Il lui donna une fort belle dot. C est un homme qui …   Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)

  • PIED — s. m. La partie du corps de l homme, qui est jointe à l extrémité de la jambe, et qui lui sert à se soutenir et à marcher. Pied droit. Pied gauche. Les doigts du pied. Les ongles du pied. Le cou de pied. La cheville du pied. La plante des pieds.… …   Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)

  • PRENDRE — v. a. ( Je prends, tu prends, il prend ; nous prenons, vous prenez, ils prennent. Je prenais. Je pris. Je prendrai. Je prendrais. Prends. Prenez. Que je prenne. Que je prisse. Pris. ) Saisir, mettre en sa main. Prendre un livre. Prendre une épée …   Dictionnaire de l'Academie Francaise, 7eme edition (1835)

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»