-
1 odpadać
vi1) ( odrywać się) abfallen, abbröckeln2) ( być wyeliminowanym)\odpadać z zawodów/na egzaminie aus dem Wettkampf ausscheiden/bei der Prüfung durchfallen3) ( przegrywać)\odpadać w wyborach die Wahlen verlieren4) (pot: nie wchodzić w rachubę) -
2 odpadać
odpada! das kommt nicht in Frage! -
3 odpaść*
odpaść* pf →LINK="odpadać" odpadać -
4 ausscheiden
aus|scheiden1) ( nicht weitermachen)aus dem Amt \ausscheiden ustępować [ perf ustąpić] z urzęduaus einem Wettkampf/Rennen \ausscheiden odpadać [ perf odpaść] z zawodów/wyścigu -
5 odpaść
vi pf→ odpadać -
6 odlatywać
nasz samolot odlatuje o drugiej unser Flugzeug fliegt um zwei -
7 obrywać
I. vt\obrywać za coś Prügel für etw bekommen [ lub beziehen]III. vr1) ( odpadać)guzik się oberwał der Knopf ist abgerissen2) ( powodować deszcz) chmura: [heftig] niedergehenoberwało mu się er hat etw abgekriegt ( fam) -
8 obsypać
perf,I. vt1) ( posypać)\obsypać ciasto cukrem den Kuchen mit Zucker bestreuen\obsypać coś ziemią etw mit Erde überschüttenobsypywać kogoś prezentami jdn mit Geschenken überschütten [ lub überhäufen]2) agr häufelnII. vr1) ( zostać obsypanym)wiśnie obsypały się kwiatami Kirschbäume haben sich mit Blüten bedeckt2) ( zostać obsypanym) bestreut werden3) ( odpadać) skała: abfallen, abrutschen -
9 odchodzić
vi1) ( oddalać się) weggehen, fortgehen4) ( zwalniać się z pracy)\odchodzić na emeryturę in Pension gehenodejść ze stanowiska seine Stelle aufgeben [ lub räumen]5) ( rozgałęziać się) gałęzie: sich +akk verzweigen6) ( krzyżować się) ulice: abzweigen8) ( opuszczać kogoś)odejść od kogoś jdn verlassen9) \odchodzić od rozumu [ lub zmysłów] ze zmartwienia vor Sorge den Verstand verlieren [ lub [wie] von Sinnen sein] -
10 odlatywać
1) ( startować) samolot: abfliegenodleciała samolotem o 12:00 sie ist um 12 Uhr abgeflogen2) ( wzbijać się) ptak: fortfliegen, wegfliegen3) ( odpadać) abplatzen, abfallen -
11 odpaść
-
12 odrywać
I. vt2) ( odsuwać) absetzen, wegnehmen\odrywać szklankę od ust das Glas vom Mund absetzen3) ( odciągać)\odrywać kogoś od pracy/książki jdn von der Arbeit/vom Buch abhalten4) nie \odrywać od kogoś oczu den Blick von jdm nicht wenden könnenII. vr1) ( odpadać) sich +akk ablösen, abgehen2) ( tracić styczność z czymś)samolot odrywa się od ziemi das Flugzeug löst sich vom Boden [ lub hebt ab]oderwać się od rzeczywistości die Verbindung zur Realität verlieren3) ( robić przerwę w pracy)nie mogłem się oderwać od pracy/książki ich konnte mich von der Arbeit/dem Buch nicht losreißen -
13 abbröckeln
-
14 bröckeln
-
15 loslösen
los|lösenI. vtII. vr -
16 rieseln
-
17 wegfallen
weg|fallen
См. также в других словарях:
odpadać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, odpadaćam, odpadaća, odpadaćają {{/stl 8}}– odpaść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVc, odpadaćpadnę, odpadaćpadnie, odpadaćpadnij, odpadaćpadł, odpadaćpadła, odpadaćpadli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
odpadać — Odpaść w przedbiegach «wycofać się lub zostać usuniętym od razu na początku jakiegoś przedsięwzięcia, nie podołać czemuś już na początku, zostać pozbawionym możliwości udziału w czymś»: Połowa twoich kolegów odpada już w przedbiegach, bo z powodu … Słownik frazeologiczny
odpadać — → I odpaść … Słownik języka polskiego
odpadać — To unacceptable, inadequate, or impossible … Słownik Polskiego slangu
odpaść — I dk Vc, odpaśćpadnę, odpaśćpadniesz, odpaśćpadnij, odpaśćpadł, odpaśćpadłszy odpadać ndk I, odpaśćam, odpaśćasz, odpaśćają, odpaśćaj, odpaśćał 1. «oddzielić się, oderwać się od miejsca przyczepienia, umocowania; odlecieć, spaść z czegoś» Tynk… … Słownik języka polskiego
odchodzić — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, odchodzićdzę, odchodzićdzi, odchodzićchodź {{/stl 8}}– odejść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IXd, odchodzićjdę, odchodzićjdzie, odejdź, odszedł, odeszła, odeszli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
łuszczyć — ndk VIb, łuszczyćczę, łuszczyćczysz, łuszcz, łuszczyćczył, łuszczyćczony 1. → łuskać 2. techn. «zdejmować z drewna korę wraz z łykiem; obłupywać, odzierać z kory» łuszczyć się «odpadać cienkimi warstwami, łuskami, odłupywać się» Skóra się łuszczy … Słownik języka polskiego
sypać — ndk IX, sypaćpię, sypaćpiesz, syp, sypaćał, sypaćany sypnąć dk Va, sypaćnę, sypaćniesz, sypaćnij, sypaćnął, sypaćnęła, sypaćnęli, sypaćnięty, sypaćnąwszy 1. «powodować opadanie czegoś sypkiego, rzucać czymś sypkim, napełniać coś czymś sypkim»… … Słownik języka polskiego
atpulti — atpùlti intr. 1. H atsiskirti, atkristi, atšokti: Molis atpuola nuo sienos K. Kap trepterė[jo] čerevyku, ir padelis atpuolė LTR(Drsk). Atpuolė lencūgai nuog rankų jo BtApD12,7. Visur medžių žievė atpuolusi Grž. Duonos pluta per ilgą kepimą… … Dictionary of the Lithuanian Language
łuszczyć się — {{/stl 13}}{{stl 7}} sypać się, odpadać, kruszyć się drobnymi, cienkimi płatkami, warstwami (np. w wyniku przesuszenia) : {{/stl 7}}{{stl 10}}Skóra, naskórek łuszczy się. Farba, tynk łuszczą się i odpadają ze ścian całymi płatami. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obłazić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, obłazićłażę, obłazićzi, obłazićłaź, obłazićłażony {{/stl 8}}– obleźć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, obłazićlezę, obłazićlezie, obłazićleź, obłazićlazł, lazła, obłazićleźli, obłazićleziony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień