-
1 knöpfen
knöpfen ['knœpfən]vt zapinać [ perf zapiąć] na guzikivorn/hinten geknöpft werden być zapinanym na guziki z przodu/tyłufalsch geknöpft haben zapiąć krzywo [o nierówno] -
2 przeszywać
przeszywać (-am) < przeszyć> (przeszyję) kołdrę steppen; guziki versetzen; (przebić) durchbohren;przeszywać wzrokiem k-o jemanden mit Blicken durchbohren;przeszywać powietrze fig die Luft zerreißen;błyskawice przeszywały niebo Blitze durchzuckten den Himmel;przeszył mnie ból ein Schmerz durchbohrte mich -
3 dopinać
-
4 obrywać
I. vt\obrywać za coś Prügel für etw bekommen [ lub beziehen]III. vr1) ( odpadać)guzik się oberwał der Knopf ist abgerissen2) ( powodować deszcz) chmura: [heftig] niedergehenoberwało mu się er hat etw abgekriegt ( fam) -
5 zapinać
I. vt\zapinać pasy [bezpieczeństwa] die [Sicherheits]Gurte anlegen, sich +akk anschnallencoś jest zapięte na ostatni guzik etw ist bis in alle Einzelheiten vorbereitetII. vr sich +akk zuknöpfen
См. также в других словарях:
zapiąć — dk Xc, zapiąćpnę, zapiąćpniesz, zapiąćpnij, zapiąćpiął, zapiąćpięła, zapiąćpięli, zapiąćpięty, zapiąćpiąwszy zapinać ndk I, zapiąćam, zapiąćasz, zapiąćają, zapiąćaj, zapiąćał, zapiąćany «złączyć dwie części, krawędzie czegoś, zwykle ubrania,… … Słownik języka polskiego
guzik — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. mnż IIa, D. a {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mały, okrągły przedmiot (zwykle z plastiku lub metalu) przyszywany do ubrań i bielizny, służący do zapinania, przymocowywania czegoś lub dla … Langenscheidt Polski wyjaśnień
Катынский комитет — (польск. Komitet Katyński) польская неправительственная организация, «ставящая себе целью увековечивание памяти жертв катынского преступления и сохранение памяти о польских жертвах коммунизма в СССР».[1] Создан в 1979 году ксёндзом Вацлавом … Википедия
błyszczeć — ndk VIIb, błyszczećczę, błyszczećczysz, błyszcz, błyszczećczał, błyszczećczeli 1. «jaśnieć blaskiem; lśnić, połyskiwać» Błyszczą ogniska, lampy. Złota broszka błyszczy. Błyszczące guziki. Śnieg błyszczy w słońcu. Oczy błyszczą ze wzruszenia. 2.… … Słownik języka polskiego
dodatek — m III, D. dodatektku, N. dodatektkiem; lm M. dodatektki 1. «rzecz dodana; to, co się dodaje ponad normę, ponad określoną ilość, miarę, ponad program» Dodatek miesięczny, kwartalny do pensji. Dodatek ilustrowany, powieściowy w gazecie. Potrawa z… … Słownik języka polskiego
galalitowy — «zrobiony z galalitu» Guziki galalitowe … Słownik języka polskiego
kryty — kryci imiesł. przymiotnikowy bierny czas. kryć (p.) kryty w użyciu przym. «osłonięty, nakryty daszkiem, zakryty» Kryta galeria. Kryty wagon, powóz. ∆ Kryte zapięcie «zapięcie ubrania, w którym guziki są ukryte pod materiałem» ◊ pot. Być krytym… … Słownik języka polskiego
masowy — 1. «obejmujący dużą liczbę jednostek lub dużą ilość czegoś; przeznaczony dla szerokiego ogółu, dla mas ludzkich; gromadny, liczny» Hodowla, produkcja masowa. Ładunki, towary masowe. Masowe demonstracje, manifestacje. Masowy ruch turystyczny.… … Słownik języka polskiego
maszynowo — «za pomocą maszyny, na maszynie» Kosić, młócić maszynowo. Przyszyć guziki maszynowo … Słownik języka polskiego
obciągnąć — dk Va, obciągnąćnę, obciągnąćniesz, obciągnąćnij, obciągnąćnął, obciągnąćnęła, obciągnąćnęli, obciągnąćnięty, obciągnąćnąwszy obciągać ndk I, obciągnąćam, obciągnąćasz, obciągnąćają, obciągnąćaj, obciągnąćał, obciągnąćany 1. «powlec, pokryć… … Słownik języka polskiego
oberwać — dk IX, oberwaćrwę, oberwaćrwiesz, oberwaćrwij, oberwaćrwał, oberwaćrwany obrywać ndk I, oberwaćam, oberwaćasz, oberwaćają, oberwaćaj, oberwaćał, oberwaćany 1. «szarpiąc obedrzeć, urwać coś, odłączyć coś od czegoś» Oberwać falbankę od sukienki,… … Słownik języka polskiego