-
1 męczyć
męczyć zwierzęta, ofiarę quälen;męczyć k-o (naprzykrzać się) jemanden belästigen, sich jemandem aufdrängen;męczy mnie kaszel ich habe einen hartnäckigen Husten;męczyć się (I) müde werden (von D);męczyć się sich quälen, leiden;łatwo się męczę ich werde schnell müde -
2 męczyć
męczyć [mɛnʧ̑ɨʨ̑]I. vtmęczy go kaszel der Husten plagt ihnnie męcz mnie nerv mich nicht! ( fam)II. vr2) ( cierpieć) sich +akk quälen, leiden3) ( trudzić się) -
3 zmęczyć
męczyć zwierzęta, ofiarę quälen;męczyć k-o (naprzykrzać się) jemanden belästigen, sich jemandem aufdrängen;męczy mnie kaszel ich habe einen hartnäckigen Husten;męczyć się (I) müde werden (von D);męczyć się sich quälen, leiden;łatwo się męczę ich werde schnell müde -
4 abplagen
ab|plagenvrsich mit den Kindern \abplagen męczyć się z dziećmisich mit einer Krankheit \abplagen być nękanym jakąś chorobąsich am Computer \abplagen męczyć się przy komputerze -
5 quälen
-
6 katować
-
7 mordować
-
8 łatwo
leicht, unschwer; męczyć się, irytować się leicht, schnell\łatwo zrozumiały [leicht] verständlich, unkompliziertnie jest mi \łatwo es fällt mir nicht leicht -
9 maglować
vt -
10 niemiłosiernie
niemiłosiernie [ɲɛmiwɔɕɛrɲɛ] adv -
11 przepracowywać
przepracowywać [pʃɛpraʦ̑ɔvɨvaʨ̑] < perf przepracować> -
12 trudzić
trudzić [truʥ̑iʨ̑]\trudzić kogoś czymś jdn mit etw bemühen ( geh)II. vr1) ( męczyć się)\trudzić się nad czymś sich +akk mit etw abmühen -
13 wykańczać
I. vt4) (pot: męczyć)\wykańczać kogoś czymś jdn mit etw fertig machen ( fam)\wykańczać kogoś nerwowo jdn psychisch fertig machen ( fam)II. vr1) ( wyczerpywać się)\wykańczać się czymś sich +akk mit etw abplagen [ lub herumschlagen]\wykańczać się nerwowo sich +akk psychisch kaputtmachen ( fam), sich +akk psychisch zu Grunde richten ( fig)2) ( zostawać zużytym) zapasy: ausgehen, aufgebraucht werden -
14 zganiać
I. vt -
15 zmęczyć
-
16 abmühen
-
17 abquälen
ab|quälenvr1) ( sich abmühen)sich mit einer Arbeit \abquälen męczyć [ perf z-] się przy pracy2) ( sich abzwingen) -
18 anstrengen
an|strengen ['anʃtrɛŋən]I. vr1) ( sich einsetzen)sich \anstrengen dokładać [ perf dołożyć] starań2) ( sich Mühe geben)sich [in der Schule] \anstrengen starać się [w szkole]II. vt2) ( beanspruchen)sein Gehör/seine Augen \anstrengen wytężyć słuch/wzrokgegen jdn einen Prozess \anstrengen wytoczyć komuś proces -
19 ermüden
ermüden * [ɛɐ'my:dən] -
20 knorzen
knorzen ['knɔrʦ̑n]vi (CH)
- 1
- 2
См. также в других словарях:
męczyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, męczyćczę, męczyćczy, męczyćczony {{/stl 8}}– zmęczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zmuszać kogoś do wysiłku fizycznego lub umysłowego… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
męczyć — ndk VIb, męczyćczę, męczyćczysz, męcz, męczyćczył, męczyćczony 1. «zadawać komuś męki, torturować kogoś, sprawiać cierpienia fizyczne lub moralne, znęcać się nad kimś» Męczyć zwierzęta. 2. «powodować zmęczenie, sprawiać przykrość, wyczerpywać,… … Słownik języka polskiego
męczyć się — I – zmęczyć się {{/stl 13}}{{stl 7}} popadać w stan zmęczenia, osłabienia, wyczerpania wskutek wysiłku fizycznego lub psychicznego; opadać z sił : {{/stl 7}}{{stl 10}}Łatwo męczy się fizyczną pracą. Zmęczył się szybkim biegiem. {{/stl 10}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
potępieniec — 1. pot. Drzeć się, krzyczeć, jęczeć itp. jak potępieniec «drzeć się, krzyczeć, jęczeć itp. bardzo głośno»: Chce pani powiedzieć, że złamał nogę? (...) Zaraz złamał: zwichnął. A krzyku narobił, że aż sąsiedzi zaczęli stukać w ścianę. Wył jak… … Słownik frazeologiczny
mordować — ndk IV, mordowaćduję, mordowaćdujesz, mordowaćduj, mordowaćował, mordowaćowany 1. «dokonywać morderstw, zabijać ludzi, rzadziej: niepotrzebnie zabijać zwierzęta; zabijać okrutnie, męcząc» Mordować z zimną krwią, z premedytacją. Napadali,… … Słownik języka polskiego
nużyć — ndk VIb, nużyćżę, nużyćżysz, nuż, nużyćżył «powodować zmęczenie, znużenie (często przez swą jednostajność); męczyć, wyczerpywać» Nużąca praca, dyskusja. Siedzenie bez ruchu jest nużące. Nużyli go goście. nużyć się «odczuwać zmęczenie, wyczerpanie … Słownik języka polskiego
potępieniec — m II, DB. potępienieceńca, W. potępienieceńcze (potępienieceńcu); lm M. potępienieceńcy, DB. potępienieceńców «według wierzeń chrześcijańskich: grzesznik skazany na wieczne potępienie» ◊ pot. Drzeć się, krzyczeć, męczyć się, cierpieć jak… … Słownik języka polskiego
trudzić — ndk VIa, trudzićdzę, trudzićdzisz, trudź, trudzićdził, trudzićdzony książk. «narażać kogoś na trud, fatygę, powodować zmęczenie; zabierać czas swoimi sprawami; męczyć, nużyć, fatygować» Nie chcieć kogoś trudzić. Trudzić kogoś jakąś sprawą.… … Słownik języka polskiego
katować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, katowaćtuję, katowaćtuje, katowaćany {{/stl 8}}– skatować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} bić mocno, w bestialski sposób, zadając dotkliwy ból; męczyć,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
cierpieć — 1. książk. Cierpieć męki Tantala «męczyć się wskutek niemożności osiągnięcia czegoś pożądanego, znajdującego się w zasięgu, lecz mimo to niedostępnego»: (...) cierpiał prawdziwe męki Tantala, przechodząc codziennie obok salonu i oglądając przez… … Słownik frazeologiczny
grzech — 1. Grzech pierworodny «przyczyna leżąca u podstaw zjawisk negatywnych»: (...) trzeba było wszystkich moich nieszczęść, by odkupić pierworodny grzech drobnomieszczańskiego pochodzenia, jak też i podłą chęć kariery i dorabiania się za wszelką cenę … Słownik frazeologiczny