(męczyć)

См. также в других словарях:

• męczyć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIa, męczyćczę, męczyćczy, męczyćczony {{/stl 8}}– zmęczyć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIa {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zmuszać kogoś do wysiłku fizycznego lub umysłowego… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• męczyć — ndk VIb, męczyćczę, męczyćczysz, męcz, męczyćczył, męczyćczony 1. «zadawać komuś męki, torturować kogoś, sprawiać cierpienia fizyczne lub moralne, znęcać się nad kimś» Męczyć zwierzęta. 2. «powodować zmęczenie, sprawiać przykrość, wyczerpywać,… …   Słownik języka polskiego

• męczyć się — I – zmęczyć się {{/stl 13}}{{stl 7}} popadać w stan zmęczenia, osłabienia, wyczerpania wskutek wysiłku fizycznego lub psychicznego; opadać z sił : {{/stl 7}}{{stl 10}}Łatwo męczy się fizyczną pracą. Zmęczył się szybkim biegiem. {{/stl 10}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• potępieniec — 1. pot. Drzeć się, krzyczeć, jęczeć itp. jak potępieniec «drzeć się, krzyczeć, jęczeć itp. bardzo głośno»: Chce pani powiedzieć, że złamał nogę? (...) Zaraz złamał: zwichnął. A krzyku narobił, że aż sąsiedzi zaczęli stukać w ścianę. Wył jak… …   Słownik frazeologiczny

• mordować — ndk IV, mordowaćduję, mordowaćdujesz, mordowaćduj, mordowaćował, mordowaćowany 1. «dokonywać morderstw, zabijać ludzi, rzadziej: niepotrzebnie zabijać zwierzęta; zabijać okrutnie, męcząc» Mordować z zimną krwią, z premedytacją. Napadali,… …   Słownik języka polskiego

• nużyć — ndk VIb, nużyćżę, nużyćżysz, nuż, nużyćżył «powodować zmęczenie, znużenie (często przez swą jednostajność); męczyć, wyczerpywać» Nużąca praca, dyskusja. Siedzenie bez ruchu jest nużące. Nużyli go goście. nużyć się «odczuwać zmęczenie, wyczerpanie …   Słownik języka polskiego

• potępieniec — m II, DB. potępienieceńca, W. potępienieceńcze (potępienieceńcu); lm M. potępienieceńcy, DB. potępienieceńców «według wierzeń chrześcijańskich: grzesznik skazany na wieczne potępienie» ◊ pot. Drzeć się, krzyczeć, męczyć się, cierpieć jak… …   Słownik języka polskiego

• trudzić — ndk VIa, trudzićdzę, trudzićdzisz, trudź, trudzićdził, trudzićdzony książk. «narażać kogoś na trud, fatygę, powodować zmęczenie; zabierać czas swoimi sprawami; męczyć, nużyć, fatygować» Nie chcieć kogoś trudzić. Trudzić kogoś jakąś sprawą.… …   Słownik języka polskiego

• katować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, katowaćtuję, katowaćtuje, katowaćany {{/stl 8}}– skatować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} bić mocno, w bestialski sposób, zadając dotkliwy ból; męczyć,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• cierpieć — 1. książk. Cierpieć męki Tantala «męczyć się wskutek niemożności osiągnięcia czegoś pożądanego, znajdującego się w zasięgu, lecz mimo to niedostępnego»: (...) cierpiał prawdziwe męki Tantala, przechodząc codziennie obok salonu i oglądając przez… …   Słownik frazeologiczny

• grzech — 1. Grzech pierworodny «przyczyna leżąca u podstaw zjawisk negatywnych»: (...) trzeba było wszystkich moich nieszczęść, by odkupić pierworodny grzech drobnomieszczańskiego pochodzenia, jak też i podłą chęć kariery i dorabiania się za wszelką cenę …   Słownik frazeologiczny