-
1 lamentować
-
2 lamentować
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > lamentować
-
3 lamentować
-
4 lamentować
глаг.• голосить• жаловаться• оплакивать• причитать• стонать* * *несов. рыдать, голосить; причитать, сетовать+zawodzić, rozpaczać;
wyrzekać, żalić się* * *несов.рыда́ть, голоси́ть; причита́ть, се́товатьSyn: -
5 lamentować
1. lamenter2. pousser -
6 lamentować
1 caoin 2 caoineadh 3 éagaoin -
7 lamentować
vajtoj -
8 lamentować
[ляментовачь]v.ndk -
9 lamentować
лементувати -
10 lamentować
1 panaghoy2 panangis -
11 lamentować
ahmyr; çygyrmak; hyklamak; iňlemek; iňňildemek; izzildemek; nala; nalamak; yňňyldy; yzlamak; zarynlamak -
12 lamentować lament·ować
-uję, -ujeszvi(= użalać się) to lament -
13 zawodzić
глаг.• выдавать• заводить• изменять• обманывать• предавать• разочаровать• разочаровывать* * *1) (być niesprawnym) отказывать (быть неисправным)2) zawodzić (lamentować) голосить, причитать3) zawodzić (nie spełniać oczekiwań) подводить, разочаровывать4) zawodzić (szwankować) изменять (напр. о памяти)nawiązywać, rozpoczynać, wszczynać заводить (начинать)zakładać (np. rodzinę) заводить (обзаводиться)zaprowadzać (odprowadzać) заводить (отводить)nakręcać, uruchamiać, zapuszczać, pot. odpalać заводить (приводить в действие)nabywać, sprawiać sobie заводить (приобретать, обзаводиться)mieć (dziecko) заводить (ребёнка)zaprowadzać (ustalać) заводить (устанавливать)pot. nakręcać, podniecać разг. заводить (побуждать)* * *zawodz|ić\zawodzićę, \zawodzićony несов. 1. обманывать; подводить; ср. zawieść 2;2. выть, гудеть;wiatr \zawodzići ветер гудит (воет, стонет);
3. (lamentować) голосить, причитать* * *zawodzę, zawodzony несов.1) обма́нывать; подводи́ть; ср. zawieść 2)2) выть, гуде́тьwiatr zawodzi — ве́тер гуди́т (во́ет, сто́нет)
3) ( lamentować) голоси́ть, причита́ть -
14 płakać
-czę, -czesz; vito cry, to weeppłakać się chce pot — this is pathetic (pot)
* * *ipf.1. (= ronić łzy) cry (nad czymś l. z jakiegoś powodu over/about sth); weep; nie warto płakać it's no use crying; płakać jak bóbr cry like a baby l. child; płakać krokodylimi łzami shed crocodile tears; płakać z bólu/ze złości cry with pain/anger; płakać z radości cry for joy.2. (= lamentować) mourn; płakać nad swoim smutnym losem bemoan one's fate, bewail one's lot; płakać mi się chce, gdy pomyślę... I feel like crying when I think...; siąść i płakać sit and weep.3. (= skarżyć się) complain; płakać na męża pijaka complain of one's heavy- l. hard-drinking husband.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > płakać
-
15 wniebogłosy
adv. [krzyczeć, lamentować] at the top of one’s voice* * *adv; pot* * *adv.pot. at the top of one's voice l. lungs; drzeć się wniebogłosy scream l. shout l. yell blue l. bloody murder; wydzierać się wniebogłosy shout l. scream one's head off.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wniebogłosy
-
16 zawodzić
1. (-odzę, -odzisz); imp; - ódź; vt( sprawiać zawód) perf; zawieść to let down, to disappoint, (książk: prowadzić) perf; zawieść to lead2. vi; perf zawieśćto fail; (o człowieku, wietrze: lamentować, wyć) to wail* * *ipf.- wodzę -wodzisz, - wódź1. (= sprawiać zawód) disappoint; let down; (o urządzeniu, pamięci) fail; przyjaciele go zawiedli friends let him down; nadzieje nas zawiodły we were disappointed in our hopes; pamięć mnie zawodzi my memory fails me; czułam, że zawodzą mnie nerwy I felt my temper fray; zawodzić oczekiwania fall short of expectations.2. lit. (= prowadzić gdzieś) lead; droga nas zawiodła do lasu the road lead us to the forest; dokąd cię zawiedzie nienawiść? where will hate lead you?3. tylko ipf. (= płacząc, ubolewać) wail; zawodzić wniebogłosy wail loudly.ipf.(= doznawać zawodu) be disappointed (na kimś/czymś with sb/sth); zawiodła się w miłości she was disappointed in love.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zawodzić
-
17 zaw|odzić3
impf vi 1. (lamentować) [osoba] to wail 2. przen. (wydawać żałosne dźwieki) [instrument, ptak] to wail; [wiatr] to moan, to wailThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zaw|odzić3
-
18 zawodzić
II. vi1) < perf zawieść> ( być często niesprawnym) samochód, urządzenie: nicht funktionieren, versagen; pamięć: trügen; plan: fehlschlagen\zawodzić się [na kimś/czymś] [von jdm/etw] enttäuscht werden -
19 bejammern
bejammern *vtetw \bejammern lamentować nad czymś, biadolić na coś -
20 jammern
jammern ['jamɐn]vi1) ( lamentieren) biadolić[über etw ( akk) ] \jammern lamentować [nad czymś]2) ( verlangen)nach jdm/etw \jammern płakać [ perf za-] za kimś/czymś
- 1
- 2
См. также в других словарях:
lamentować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, lamentowaćtuję, lamentowaćtuje {{/stl 8}}{{stl 7}} rozpaczliwie zawodzić, wydawać żałosne jęki, często płacząc, skarżyć się na coś; biadać : {{/stl 7}}{{stl 10}}Lamentować nad czyimś nieszczęściem. Lamentować nad… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
lamentować — ndk IV, lamentowaćtuję, lamentowaćtujesz, lamentowaćtuj, lamentowaćował 1. «głośno wyrzekać, żalić się, skarżyć się na coś, zawodzić, rozpaczać» Lamentować na cały głos. Lamentować nad kimś, nad czymś. 2. łow. «o słowikach, drozdach: wydawać… … Słownik języka polskiego
лементоваться — суетиться, шуметь , донск. (Миртов), также лиментоваться. Из польск. lamentowac стенать, причитать от лат. lāmentārī – то же; см. Брюкнер 290 … Этимологический словарь русского языка Макса Фасмера
koniec — 1. Bez końca «bardzo długo, wciąż, bezustannie»: (...) nie potrafią niczego zrobić szybko, będą się bez końca naradzać. GW 06/04/2000. 2. Czeka, spotka kogoś marny koniec «czeka, spotka kogoś zła, żałosna, smutna przyszłość, nędza, opuszczenie w… … Słownik frazeologiczny
biadać — ndk I, biadaćam, biadaćasz, biadaćaj, biadaćają, biadaćał «głośno wypowiadać żale; wyrzekać, skarżyć się, użalać się, lamentować» Biadać nad sobą (przed kimś). Biadać z powodu utraty czegoś, nieszczęścia. Biadać, że się o czymś zapomniało … Słownik języka polskiego
desperować — ndk IV, desperowaćruję, desperowaćrujesz, desperowaćruj, desperowaćował przestarz. «rozpaczać, tracić nadzieję; lamentować» Desperować z powodu choroby dziecka. Desperować po stracie męża. ‹łac.› … Słownik języka polskiego
lamentowanie — n I rzecz. od lamentować … Słownik języka polskiego
piszczeć — ndk VIIb, piszczećczę, piszczećczysz, piszcz, piszczećczał, piszczećczeli pisnąć dk Va, piszczećnę, piśniesz, piśnij, piszczećnął, piszczećnęła, piszczećnęli, piszczećnąwszy 1. «wydawać ostry, cienki, przenikliwy głos, dźwięk; odzywać się… … Słownik języka polskiego
płakać — ndk IX, płaczę, płaczesz, płacz, płakaćał 1. «wylewać, ronić łzy» Płakać cicho (po cichu), bezgłośnie, głośno. Płakać rozpaczliwie, żałośnie. Płakać jak dziecko. Płakać rzewnymi łzami. Płakać z bólu. Płakać z radości, ze szczęścia. Płakać z byle… … Słownik języka polskiego
wniebogłosy — pot. «bardzo głośno, przeraźliwie» Krzyczeć, lamentować, wydzierać się wniebogłosy … Słownik języka polskiego
zapłakać — dk IX, zapłakaćpłaczę, zapłakaćpłaczesz, zapłakaćpłacz, zapłakaćał «zacząć płakać, wybuchnąć płaczem, rozpłakać się; zacząć lamentować, ubolewać» Zapłakać cicho, głośno, żałośnie. Zapłakać z rozpaczy, z żalu. Zapłakać z radości, ze szczęścia.… … Słownik języka polskiego