-
1 wynikać
\wynikać z czegoś sytuacja, sprawa, konflikt: aus etw entstehen [ lub resultieren], einer S. +dat entspringen, konkluzja, rezultat: sich +akk aus etw herleitenwynika z tego, że... daraus folgt, dass... -
2 wynikać
wynikać (3. Pers -a) < wyniknąć> (-nie) (z G) (powstawać) sich ergeben, entstehen (aus D); hervorgehen (aus D);z badań wynika, że … aus den Untersuchungen geht hervor, dass … -
3 wyniknąć
vi pf→ wynikać -
4 wyniknąć
wynikać (3. Pers -a) < wyniknąć> (-nie) (z G) (powstawać) sich ergeben, entstehen (aus D); hervorgehen (aus D);z badań wynika, że … aus den Untersuchungen geht hervor, dass … -
5 wypłynąć
wypływać (-am) < wypłynąć> (-nę) płyn (her)ausfließen; pływak hinausschwimmen; statek auslaufen, in See stechen; prom auslaufen; źródło entspringen; (wynurzać się) auftauchen, an die Oberfläche kommen; (mieć sukces) fam. groß rauskommen;wypływać łodzią mit dem Boot hinausfahren;wypływać z (G) (wynikać) herrühren (von D), sich ergeben (aus D) -
6 wypływać
wypływać (-am) < wypłynąć> (-nę) płyn (her)ausfließen; pływak hinausschwimmen; statek auslaufen, in See stechen; prom auslaufen; źródło entspringen; (wynurzać się) auftauchen, an die Oberfläche kommen; (mieć sukces) fam. groß rauskommen;wypływać łodzią mit dem Boot hinausfahren;wypływać z (G) (wynikać) herrühren (von D), sich ergeben (aus D) -
7 płynąć
vi1) ( przemieszczać się) rzeka, woda: fließen; człowiek, ryba: schwimmen; jacht, statek: fahren, segeln2) ( być przewożonym)\płynąć statkiem/łodzią mit dem Schiff/Boot fahren5) ( wynikać)\płynąć z czegoś aus etw +dat folgen [ lub hervorgehen]płynie z tego taki morał, że... daraus ist die Lehre zu ziehen, dass...6) \płynąć pod prąd gegen den Strom schwimmen [ lub fahren]\płynąć z prądem mit dem Strom schwimmen [ lub fahren] -
8 wypłynąć
1) ( zaczynać płynąć)\wypłynąć z portu w morze statek: aus dem Hafen auslaufen, in See stechen2) ( wynurzać się)\wypłynąć na powierzchnię nurek: an die Oberfläche tauchen, auftauchen3) ( wyciekać) łzy: [hervor]rinnen5) ( wynikać) entstehen, sich +akk ergebenz tego eksperymentu wypływają zaskakujące wnioski aus diesem Experiment ergeben sich erstaunliche Schlussfolgerungen -
9 ableiten
ab|leitenI. vtein Wort \ableiten tworzyć [ perf u-]; wyraz pochodny ( die Herkunft bestimmen)die etymologische Bedeutung eines Wortes \ableiten ustalać [ perf ustalić] [o rekonstruować] znaczenie etymologiczne wyrazuII. vr1) sich aus/von etw \ableiten Anspruch: wynikać [ perf wyniknąć] z czegoś, Vorrecht: wypływać z czegoś2) ling wywodzić się -
10 ergeben
ergeben *1. irrI. vt1) ( zum Ergebnis haben)die Untersuchung hat \ergeben, dass... badanie wykazało, że...das ergibt doch keinen Sinn to nie ma sensu2) ( einbringen) przynieśćdie Spenden ergaben genug Geld für die Sanierung ofiarowane pieniądze wystarczyły na renowacjęII. vr1) milsich [jdm] \ergeben poddać się [komuś]2) ( sich fügen)sich in sein Schicksal \ergeben poddawać [ perf poddać] się losowi3) ( sich hingeben)sich dem Alkohol \ergeben popaść w alkoholizm4) ( folgen)sich aus etw \ergeben wynikać [ perf wyniknąć] z czegoś2. adj -
11 folgen
-
12 folgern
-
13 herrühren
her|rührenvi ( geh)von etw \herrühren pochodzić od czegośvon seinem Leichtsinn \herrühren wynikać z jego lekkomyślności -
14 hervorgehen
hervor|gehen1) (geh: entstammen)aus einer Ehe/Verbindung \hervorgehen pochodzić z małżeństwa/ze związkuaus etw \hervorgehen wynikać [ perf wyniknąć] z czegoś -
15 notwendigerweise
notwendigerweise advz pewnościąsich \notwendigerweise aus etw ergeben wynikać [ perf wyniknąć] z czegośetw führt \notwendigerweise zu etw coś niechybnie prowadzi do czegoś -
16 resultieren
resultieren * [rezʊl'ti:rən]vi ( geh)1) ( folgen)aus etw \resultieren wynikać z czegośdaraus resultiert, dass... z tego wynika, że...2) ( sich auswirken)
См. также в других словарях:
wynikać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os. ndk VIIIa, wynikaća, wynikaćają {{/stl 8}}– wyniknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb, wynikaćnie, wynikaćnikł || nął, wynikaćkła {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się następstwem… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wynikać — → wyniknąć … Słownik języka polskiego
sztuka — 1. (Cała) sztuka w tym «chodzi głównie o to, od tego zależy powodzenie, sukces czegoś, na tym polega czyjaś umiejętność»: – Carpaccio musi być cieniutko pokrojone – powiedział mężczyzna w odpowiedzi na mój uśmiech. – W tym cała sztuka. No i… … Słownik frazeologiczny
brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą … Słownik języka polskiego
płynąć — ndk Vb, płynąćnę, płynąćniesz, płyń, płynąćnął, płynąćnęła, płynąćnęli 1. «o płynie: przemieszczać się, lać się, toczyć się (w pewnym kierunku)» Płynie woda, roztopiony asfalt. Płynie rzeka, strumień (bystro, wartko, leniwie, spokojnie). Powoli… … Słownik języka polskiego
wynikanie — n I rzecz. od wynikać ∆ log. Stosunek wynikania «stosunek zachodzący między dwoma zdaniami połączonymi spójnikami: jeżeli…, to…» … Słownik języka polskiego
wyniknąć — dk Vc, wyniknąćnie, wyniknąćnikł a. wyniknąćnął, wyniknąćkła wynikać ndk I, wyniknąćka, wyniknąćają, wyniknąćał 1. «stać się przyczynowo uzasadnionym następstwem czegoś, powstać jako rezultat czegoś; wziąć początek z czegoś» Między braćmi wynikł… … Słownik języka polskiego
wypłynąć — dk Vb, wypłynąćnę, wypłynąćniesz, wypłynąćpłyń, wypłynąćnął, wypłynąćnęła, wypłynąćnęli, wypłynąćnąwszy wypływać ndk I, wypłynąćam, wypłynąćasz, wypłynąćają, wypłynąćaj, wypłynąćał 1. «płynąc wydostać się na wolne, przestronne miejsce, na… … Słownik języka polskiego
brać – wziąć początek [źródło] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{z czegoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} zaczynać się od czegoś, mieć swój początek w czymś, wynikać z czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Noc świętojańska bierze swój początek z czasów pogańskich. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
implikować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} warunkować nawzajem swoje istnienie, swą pozycję; mieścić, zawierać się w sobie; wynikać nawzajem z siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Od zawsze implikują się: dobro i zło. <łac.> {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
kosztować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, kosztowaćtuję, kosztowaćtuje, kosztowaćany {{/stl 8}}– skosztować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} badać smak potraw, napojów, jedząc lub pijąc niewielką ich ilość; próbować : {{/stl 7}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień