Перевод: с польского на русский

с русского на польский

(g)+(wynikać)

  • 1 wynikać

    глаг.
    • вытекать
    • проистекать
    • создаться
    * * *
    несов. вытекать, следовать
    * * *
    несов.
    вытека́ть, сле́довать

    Słownik polsko-rosyjski > wynikać

  • 2 płynąć

    płyn|ąć
    несов. 1. плыть;

    \płynąć statkiem плыть на корабле (теплоходе, пароходе); obłoki \płynąćą плывут облака;

    2. течь;

    woda \płynąćie вода течёт; czas \płynąćie время течёт;

    3. литься, нестись;

    pieśń \płynąćie песня льётся;

    4. книжн. вытекать, следовать;
    ● ślinka \płynąćie (do ust) komu слюнки текут у кого
    +

    2. ciec 3. nieść się 4. wynikać

    * * *
    несов.

    płynąć statkiem — плыть на корабле́ (теплохо́де, парохо́де)

    obłoki płyną — плыву́т облака́

    woda płynie — вода́ течёт

    czas płynie — вре́мя течёт

    3) ли́ться, нести́сь

    pieśń płynie — пе́сня льётся

    4) книжн. вытека́ть, сле́довать
    - ślinka płynie do ust
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > płynąć

  • 3 wychodzić

    глаг.
    • испускать
    • перейти
    * * *
    1) (z założenia) исходить (из чего-л.)
    2) pot. wychodzić (znosić) износить
    3) wychodzić выходить
    4) wychodzić (udawać się) получаться, удаваться, разг. выходить
    5) pot. wychodzić (wystarać się) разг. выходить (выхлопотать)
    wypielęgnować выходить (больного)
    wyhodować, wypielęgnować выходить (вырастить)
    obejść разг. выходить (исходить)
    wypływać выходить (в море)
    wchodzić (do następnego etapu zawodów) выходить (в следующую стадию соревнований)
    być nadawanym (przez radio) выходить (в эфир)
    przekraczać (granice) выходить (за пределы)
    wylatywać (z głowy) выходить (из головы)
    psuć się, przestawać działać выходить (из строя)
    wysiadać выходить (из транспортного средства)
    kończyć się выходить (исчерпываться)
    przechodzić (na emeryturę) выходить (на пенсию)
    iść (do pracy) выходить (на работу)
    kontaktować się выходить (на связь)
    wchodzić (na ekrany) выходить (на экраны)
    mijać, upływać выходить (о времени)
    okazywać się выходить (оказываться)
    wynikać выходить (случаться вследствие)
    * * *
    wychodz|ić
    %1, \wychodzićę несов. 1. выходить;
    2. вылезать, выпадать; 3. карт. ходить; ср. wyjść Cl 2. wypadać, wyłazić
    * * *
    I wychodzę несов.
    1) выходи́ть
    2) вылеза́ть, выпада́ть
    3) карт. ходи́ть; ср. wyjść
    Syn:
    II wychodzę, wychodzony сов. разг.
    вы́хлопотать, вы́бегать, вы́ходить

    Słownik polsko-rosyjski > wychodzić

См. также в других словарях:

  • wynikać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os. ndk VIIIa, wynikaća, wynikaćają {{/stl 8}}– wyniknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVb, wynikaćnie, wynikaćnikł || nął, wynikaćkła {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się następstwem… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • wynikać — → wyniknąć …   Słownik języka polskiego

  • sztuka — 1. (Cała) sztuka w tym «chodzi głównie o to, od tego zależy powodzenie, sukces czegoś, na tym polega czyjaś umiejętność»: – Carpaccio musi być cieniutko pokrojone – powiedział mężczyzna w odpowiedzi na mój uśmiech. – W tym cała sztuka. No i… …   Słownik frazeologiczny

  • brać — I ndk IX, biorę, bierzesz, bierz, brał, brany 1. «ujmować, chwytać, obejmować ręką, oburącz (także narządem chwytnym, np. u zwierząt, albo narzędziem); przystosowywać do niesienia, trzymania» Brać co palcami, ręką, zębami, łyżką, widelcem, łopatą …   Słownik języka polskiego

  • płynąć — ndk Vb, płynąćnę, płynąćniesz, płyń, płynąćnął, płynąćnęła, płynąćnęli 1. «o płynie: przemieszczać się, lać się, toczyć się (w pewnym kierunku)» Płynie woda, roztopiony asfalt. Płynie rzeka, strumień (bystro, wartko, leniwie, spokojnie). Powoli… …   Słownik języka polskiego

  • wynikanie — n I rzecz. od wynikać ∆ log. Stosunek wynikania «stosunek zachodzący między dwoma zdaniami połączonymi spójnikami: jeżeli…, to…» …   Słownik języka polskiego

  • wyniknąć — dk Vc, wyniknąćnie, wyniknąćnikł a. wyniknąćnął, wyniknąćkła wynikać ndk I, wyniknąćka, wyniknąćają, wyniknąćał 1. «stać się przyczynowo uzasadnionym następstwem czegoś, powstać jako rezultat czegoś; wziąć początek z czegoś» Między braćmi wynikł… …   Słownik języka polskiego

  • wypłynąć — dk Vb, wypłynąćnę, wypłynąćniesz, wypłynąćpłyń, wypłynąćnął, wypłynąćnęła, wypłynąćnęli, wypłynąćnąwszy wypływać ndk I, wypłynąćam, wypłynąćasz, wypłynąćają, wypłynąćaj, wypłynąćał 1. «płynąc wydostać się na wolne, przestronne miejsce, na… …   Słownik języka polskiego

  • brać – wziąć początek [źródło] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{z czegoś} {{/stl 8}}{{stl 7}} zaczynać się od czegoś, mieć swój początek w czymś, wynikać z czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Noc świętojańska bierze swój początek z czasów pogańskich. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • implikować się — {{/stl 13}}{{stl 7}} warunkować nawzajem swoje istnienie, swą pozycję; mieścić, zawierać się w sobie; wynikać nawzajem z siebie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Od zawsze implikują się: dobro i zło. <łac.> {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • kosztować — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, kosztowaćtuję, kosztowaćtuje, kosztowaćany {{/stl 8}}– skosztować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 7}} badać smak potraw, napojów, jedząc lub pijąc niewielką ich ilość; próbować : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»