-
101 denounce de·nounce vt
[dɪ'naʊns](accuse publicly) accusare, (to police) denunciare -
102 confirm
[kən'fɜːm]1) (state as true) confermare [statement, event]to confirm receipt of — comm. accusare ricevuta di [cheque, goods]
2) amm. confermare [ appointment]3) dir. confermare, ratificare [ decree]4) (justify)to confirm sb. in — rafforzare qcn. in [belief, opinion]
5) relig. cresimare, confermare* * *[kən'fə:m]1) (to establish or make quite certain: They confirmed their hotel booking by letter.) confermare2) (to admit to full membership of certain Christian churches.) cresimare•- confirmand
- confirmed* * *[kən'fɜːm]1) (state as true) confermare [statement, event]to confirm receipt of — comm. accusare ricevuta di [cheque, goods]
2) amm. confermare [ appointment]3) dir. confermare, ratificare [ decree]4) (justify)to confirm sb. in — rafforzare qcn. in [belief, opinion]
5) relig. cresimare, confermare -
103 denounce
[dɪ'naʊns]1) (inform on) denunciare (to a)2) (criticize) denunciare, biasimare* * *(to accuse publicly (of a crime etc): He was denounced as a murderer.) denunciare* * *[dɪ'naʊns]1) (inform on) denunciare (to a)2) (criticize) denunciare, biasimare -
104 impeach
[ɪm'piːtʃ]1) sollevare dubbi su, mettere in dubbio [ honesty]2) dir. pol. accusare, mettere in stato di accusa* * *[im'pi: ](to accuse of a crime, especially to accuse a person who works for the government of a crime against the State.) incriminare* * *[ɪm'piːtʃ]1) sollevare dubbi su, mettere in dubbio [ honesty]2) dir. pol. accusare, mettere in stato di accusa -
105 incriminate
[ɪn'krɪmɪneɪt]to incriminate sb. in — incriminare qcn. per, accusare qcn. di [ crime]
* * *[in'krimineit]((of evidence) to show the involvement of (someone) in a crime etc.) incriminare- incrimination* * *[ɪn'krɪmɪneɪt]to incriminate sb. in — incriminare qcn. per, accusare qcn. di [ crime]
-
106 arraign
[ə'reɪn]verbo transitivo dir. accusare, chiamare in giudizioto arraign sb. before the court — portare qcn. in giudizio
* * *[ə'reɪn]verbo transitivo dir. accusare, chiamare in giudizioto arraign sb. before the court — portare qcn. in giudizio
-
107 tax with
-
108 neclegentia
neglĕgentĭa (better than neclĕg-, not neglĭg-), ae, f. [neglegens from neglego], carelessness, heedlessness, negligence, neglect (syn. incuria;freq. and class.): neglegentiā, pigritiā, inertiā... impediri,
Cic. Off. 1, 9, 28:in accusando,
id. Rosc. Am. 21, 59:munditia quae fugiat agrestem et inhumanam neglegentiam,
id. Off. 1, 36, 130:accusare aliquem de litterarum neglegentiā,
of neglecting to write, id. Att. 1, 6, 1.—So, me nomine neglegentiae suspectum tibi esse doleo, id. Fam. 2, 1, 1:epistularum duarum, quas ad me misit, neglegentiam, meamque in rescribendo diligentiam volui tibi notam esse,
brevity, coldness, id. ib. 8, 11, 6:sui,
Tac. A. 16, 18:quaedam etiam neglegentia est diligens,
Cic. Or. 23, 78:institutorum neglegentiam accusare,
id. Rep. 4, 3, 3:nam neque neglegentiā tuā, neque odio id fecit tuo,
out of disrespect, want of regard, to you, Ter. Phorm. 5, 8, 27:caerimoniarum auspiciorumque,
neglect, Liv. 22, 9:deorum,
id. 5, 51:cum ex neglegentia domini vacet (fundus),
Gai. Inst. 2, 51. -
109 neglegentia
neglĕgentĭa (better than neclĕg-, not neglĭg-), ae, f. [neglegens from neglego], carelessness, heedlessness, negligence, neglect (syn. incuria;freq. and class.): neglegentiā, pigritiā, inertiā... impediri,
Cic. Off. 1, 9, 28:in accusando,
id. Rosc. Am. 21, 59:munditia quae fugiat agrestem et inhumanam neglegentiam,
id. Off. 1, 36, 130:accusare aliquem de litterarum neglegentiā,
of neglecting to write, id. Att. 1, 6, 1.—So, me nomine neglegentiae suspectum tibi esse doleo, id. Fam. 2, 1, 1:epistularum duarum, quas ad me misit, neglegentiam, meamque in rescribendo diligentiam volui tibi notam esse,
brevity, coldness, id. ib. 8, 11, 6:sui,
Tac. A. 16, 18:quaedam etiam neglegentia est diligens,
Cic. Or. 23, 78:institutorum neglegentiam accusare,
id. Rep. 4, 3, 3:nam neque neglegentiā tuā, neque odio id fecit tuo,
out of disrespect, want of regard, to you, Ter. Phorm. 5, 8, 27:caerimoniarum auspiciorumque,
neglect, Liv. 22, 9:deorum,
id. 5, 51:cum ex neglegentia domini vacet (fundus),
Gai. Inst. 2, 51. -
110 negligentia
neglĕgentĭa (better than neclĕg-, not neglĭg-), ae, f. [neglegens from neglego], carelessness, heedlessness, negligence, neglect (syn. incuria;freq. and class.): neglegentiā, pigritiā, inertiā... impediri,
Cic. Off. 1, 9, 28:in accusando,
id. Rosc. Am. 21, 59:munditia quae fugiat agrestem et inhumanam neglegentiam,
id. Off. 1, 36, 130:accusare aliquem de litterarum neglegentiā,
of neglecting to write, id. Att. 1, 6, 1.—So, me nomine neglegentiae suspectum tibi esse doleo, id. Fam. 2, 1, 1:epistularum duarum, quas ad me misit, neglegentiam, meamque in rescribendo diligentiam volui tibi notam esse,
brevity, coldness, id. ib. 8, 11, 6:sui,
Tac. A. 16, 18:quaedam etiam neglegentia est diligens,
Cic. Or. 23, 78:institutorum neglegentiam accusare,
id. Rep. 4, 3, 3:nam neque neglegentiā tuā, neque odio id fecit tuo,
out of disrespect, want of regard, to you, Ter. Phorm. 5, 8, 27:caerimoniarum auspiciorumque,
neglect, Liv. 22, 9:deorum,
id. 5, 51:cum ex neglegentia domini vacet (fundus),
Gai. Inst. 2, 51. -
111 repeto
rĕ-pĕto, īvi or ĭi, ītum, 3, v. a., to fall upon or attack again or anew, to strike again (syn. repercutio).I.Lit. (in gen. not till after the Aug. per.):B.regem repetitum saepius cuspide ad terram affixit,
after he had repeatedly attacked him, Liv. 4, 19; cf.:mulam calcibus et canem morsu,
Sen. Ira, 3, 27, 1:repetita per ilia ferrum,
Ov. M. 4, 733; 6, 562.— Absol.:bis cavere, bis repetere,
to attack twice, Quint. 5, 13, 54:signum erat omnium, Repete!
strike again, Suet. Calig. 58:ad Nolam armis repetendam,
Liv. 9, 28:repetitus toxico,
id. Claud. 44. —In partic.1.To prosecute again:2. (α).condicione propositā, ut, si quem quis repetere vellet, par periculum poenae subiret,
Suet. Aug. 32; id. Dom. 8 and 9; Dig. 48, 2, 3; 48, 16, 10; 15.—With acc.:(β).fratresque virumque,
Ov. H. 3, 143:Nearchum,
Hor. C. 3, 20, 6:Penates, ab orā Hispanā,
id. ib. 3, 14, 3:viam, quā venisset,
to retrace, Liv. 35, 28; cf. id. 9, 2, 8:castra,
id. 31, 21; Suet. Tib. 12:domum,
Hor. C. 1, 15, 6; Ov. P. 4, 4, 41; id. M. 3, 204:patriam,
id. H. 18, 123; Just. 32, 3, 7:Africam,
Liv. 25. 27:locum,
id. 3, 63:retro Apuliam,
id. 22, 18; cf. id. 31, 45 fin.; 40, 58 fin.:rursus Bithyniam,
Suet. Caes. 2:urbem atque ordinem senatorium,
id. Vit. 1:paludes,
Hor. C. 3, 27, 9:cavum,
id. Ep. 1, 7, 33:praesepia,
Verg. E. 7, 39:urbem,
id. A. 2, 749:Macedoniam,
Nep. Eum. 6, 1:pugnam (shortly before, redire in pugnam),
Liv. 37, 43:expeditionem,
Suet. Claud. 1.—With prep.:(γ).onerarias retro in Africam repetere,
Liv. 25, 25 fin. Drak.:ad vada,
Verg. Cul. 104:ad prima vestigia,
Grat. Cyn. 245.—Absol.:II.quid enim repetiimus (sc. patriam)?
Liv. 5, 51.—Freq. in medic. lang., to return, recur:morbi repetunt,
Cels. 2, 1; 3, 22; 4, 4; 14 al. —Transf. (class.).A. 1.Lit.:2.filium istinc repetere,
Plaut. Truc. 4, 3, 72:repudiatus repetor,
Ter. And. 1, 5, 14:Lysias est Atticus, quamquam Timaeus eum quasi Liciniā et Muciā lege repetit Syracusas,
Cic. Brut. 16, 63:qui maxime me repetistis atque revocastis,
id. Dom. 57, 144:navigo in Ephesum, ut aurum repetam ab Theotimo domum,
Plaut. Bacch. 4, 6, 7:ad haec (impedimenta) repetenda,
Caes. B. C. 3, 76:aliquid ab Urbe,
Suet. Calig. 39; cf.:thoracem Magni Alexandri e conditorio ejus,
id. ib. 52 fin.:partem reliquam copiarum continenti,
id. Aug. 16:alii (elephanti) deinde repetiti ac trajecti sunt,
others were then brought and passed over, Liv. 21, 28:ut alium repetat in eundem rogum,
Sen. Oedip. 61. —Trop., in partic.a.To take hold of or undertake again; to enter upon again; to recommence, resume, renew, repeat an action, a speech, etc. (cf.:b.renovo, restauro): praetermissa repetimus, incohata persequimur,
Cic. Fin. 5, 19, 51:longo intervallo haec studia repetentem,
id. Fat. 2, 4; id. Att. 15, 11, 1:oratio carens hac virtute (sc. ordine) necesse est multa repetat, multa transeat,
Quint. 7, prooem. §3: ad verbum repetita reddantur,
id. 11, 2, 39 et saep.:eadem vetera consilia,
Cic. Verr. 1, 6, 17:hoc primus repetas opus, hoc postremus omittas,
Hor. Ep. 1, 6, 48:susurri Compositā repetantur horā,
id. C. 1, 9, 20:relicta,
id. Ep. 1, 7, 97:verba,
Ov. H. 20, 9:audita,
id. ib. 20, 193:repetitum Mulciber aevum Poscit,
id. M. 9, 422:auspicia de integro,
Liv. 5, 17:pugnam,
id. 10, 36 acrius bellum, Just. 12, 2, 13:iter,
Ov. A. A. 3, 747:sollemnia,
Tac. A. 3, 6 fin.:spectacula ex antiquitate,
to restore, Suet. Claud. 21; cf.:genera ignominiarum ex antiquitate,
id. Tib. 19:legatum,
Dig. 30, 1, 32:usum fructum,
ib. 7, 4, 3.— With de:de mutatione litterarum nihil repetere hic necesse est,
Quint. 1, 7, 13.— With object-clause:repetam necesse est, infinitas esse species,
Quint. 6, 3, 101; 46: ut repetam coeptum pertexere dictis, Lucr. 1, 418; cf.:commemorare res,
id. 6, 936.— Poet.: rĕpĕtītus, a, um, as an adv., repeatedly, anew, again:repetita suis percussit pectora palmis,
Ov. M. 5, 473; 12, 287:robora caedit,
id. ib. 8, 769:vellera mollibat longo tractu,
by drawing out repeatedly, id. ib. 6, 20; cf.:haec decies repetita placebit,
Hor. A. P. 365. —In discourse, to draw, deduce, derive from anywhere; to go back to, begin from anywhere (cf. deduco):c.populum a stirpe,
Cic. Rep. 3, 12, 21:repetere populi originem,
id. ib. 2, 1, 3:ipsius juris ortum a fonte... stirpem juris a naturā,
id. Leg. 1, 6, 20:usque a Corace nescio quo et Tisiā,
id. de Or. 1, 20, 91; 2, 2, 6:ab ultimā antiquitate,
id. Fin. 1, 20, 65:brevis erit narratio, si non ab ultimo repetetur,
id. Inv. 1, 20, 28; Quint. 5, 10, 83:aliquid a Platonis auctoritate,
Cic. Tusc. 5, 12, 34:ingressio non ex oratoriis disputationibus ducta sed e mediā philosophiā repetita,
id. Or. 3, 11:res remotas ex litterarum monumentis,
id. Inv. 1, 1, 1: initia amicitiae ex parentibus nostris, Bithyn. ap. Cic. Fam. 6, 16 init.:verba ex ultimis tenebris, ex vetustate,
Quint. 8, 3, 25; 11, 1, 49; 1, 4, 4:alte vero et, ut oportet, a capite repetis, quod quaerimus,
Cic. Leg. 1, 6, 18:tam longa et tam alte repetita oratio,
id. de Or. 3, 24, 91; id. Rep. 4, 4, 4:repetam paulo altius, etc.,
id. Clu. 24, 66:altius omnem Expediam primā repetens ab origine famam,
Verg. G. 4, 286; so,altius,
Quint. 5, 7, 27; 6, 2, 2; 11, 1, 62; Suet. Ner. 2:transilire ante pedes posita et alia longe repetita sumere,
Cic. de Or. 3, 40, 160; so,longe,
id. Fam. 13, 29, 2; id. Div. 2, 58, 119:longius,
id. Inv. 1, 49, 91; Quint. 5, 7, 17; 5, 11, 23:repetitis atque enumeratis diebus,
reckoned backwards, Caes. B. C. 3, 105; so,repetitis diebus ex die vulneris,
Dig. 9, 2, 51, § 2:repetitā die,
ib. 10, 4, 9, § 6; 39, 2, 15, § 31; 43, 19, 1, § 10; 22, 4, 3.—Repetere aliquid memoriā, memoriam rei, or (rarely without memoriā) aliquid, to call up again in the mind; to call to mind, recall, recollect (cf.:B. 1.revoco, recordor): cogitanti mihi saepenumero et memoriā vetera repetenti,
Cic. de Or. 1, 1, 1; id. Fam. 11, 27, 2; id. Rep. 1, 8, 13; Verg. A. 1, 372:repete memoriā tecum, quando, etc.,
Sen. Brev. Vit. 3, 3; cf. with object-clause: memoriā repeto, diem esse hodiernum, quo, etc., Scipio Afric. ap. Gell. 4, 18, 3; Quint. 1, 6, 10:repete temporis illius memoriam,
Cic. Deiot. 7, 20; id. Verr. 2, 4, 47, § 105:memoriam ex annalibus,
Liv. 8, 18:veteris cujusdam memoriae recordationem,
Cic. de Or. 1, 2, 4.—Without memoriā:reminisci quom ea, quae tenuit mens ac memoria, cogitando repetuntur,
Varr. L. L. 6, § 44 Müll.:si omnium mearum praecepta litterarum repetes, intelleges, etc.,
Cic. Q. Fr. 1, 2, 2, § 7:supra repetere et paucis instituta majorum disserere,
Sall. C. 5, 9:unde tuos primum repetam, mea Cynthia, fastus,
Prop. 1, 18, 5:cum repeto noctem, quā, etc.,
Ov. Tr. 1, 3, 3:te animo repetentem exempla tuorum,
Verg. A. 12, 439.— With object-clause:repeto, me correptum ab eo, cur ambularem,
Plin. Ep. 3, 5, 16; 7, 6, 7; 13; Suet. Gram. 4:multum ante repetito, concordem sibi conjugem, etc.,
Tac. A. 3, 33.— Absol.:inde usque repetens, hoc video,
Cic. Arch. 1, 1:genitor mihi talia (namque Nunc repeto) Anchises fatorum arcana reliquit,
Verg. A. 7, 123; 3, 184.—In gen.a.Lit.:b.si quis mutuom quid dederit, fit pro proprio perditum, quom repetas,
Plaut. Trin. 4, 3, 45; cf. id. ib. 5, 2, 7:suom,
id. Ps. 1, 3, 63:neque repeto pro illā quidquam abs te pretii,
Ter. Eun. 4, 6, 11:bona sua,
Cic. Verr. 2, 3, 13, § 32:abs te sestertium miliens ex lege,
id. Div. in Caecil. 5, 19:ereptas pecunias,
id. ib. 5, 18; cf.:quae erepta sunt,
id. Sull. 32, 89:mea promissa,
id. Planc. 42, 101:obsides,
Caes. B. G. 1, 31:urbes bello superatas in antiquum jus,
Liv. 35, 16, 6:Homerum Colophonii civem esse dicunt suum, Chii suum vindicant, Salaminii repetunt,
Cic. Arch. 8, 19:Cicero Gallum a Verticone repetit, qui litteras ad Caesarem referat,
applied again for, Caes. B. G. 5, 49:si forte suas repetitum venerit plumas,
Hor. Ep. 1, 3, 18:nec repetita sequi curet Proserpina matrem,
Verg. G. 1, 39:Politorium rursus bello,
to retake, Liv. 1, 33, 3.—Trop.: qui repetit eam, quam ego patri suo quondam spoponderim, dignitatem, Cic. Fl. 42, 106; cf.:2.pro eo (beneficio) gratiam repetere,
Liv. 1, 47:civitatem in libertatem,
id. 34, 22, 11:parentum poenas a consceleratissimis filiis,
Cic. Rosc. Am. 24, 67:ab isto eas poenas vi repetisse, aliquo,
id. Verr. 2, 5, 63, § 163:ut ne mors quidem sit in repetendā libertate fugiendā,
in the effort to recover, id. Phil. 10, 10, 20:libertatem per occasionem,
Liv. 3, 49; cf.:dies ille libertatis improspere repetitae,
Tac. A. 1, 8:beneficia ab aliquo,
Sall. J. 96, 2:honores quasi debitos ab aliquo,
id. ib. 85, 37:repete a me rempublicam,
take back from me, Suet. Caes. 78: repetitumque, duobus uti mandaretur consulum nomen imperiumque, it was demanded again, that, etc., Liv. 3, 33: se repetere, to recover one ' s self, Sen. Ep. 104, 6.—In partic., publicists' and jurid. t. t.a.Of the fetiales: repetere res, to demand back from the enemy things which they had taken as booty; hence, in gen., to demand satisfaction:b.(fetiales) mittebantur antequam conciperetur (bellum), qui res repeterent,
Varr. L. L. 5, § 86 Müll.; Liv. 1, 32; 4, 30; 7, 6; 32; Cic. Off. 1, 11, 36:jure gentium res repeto,
Sall. H. 3, 61, 17 Dietsch:amissa bello repetere,
Just. 6, 6, 7; cf. clarigatio and clarigo. —In jurid. lang.: res repetere, to demand back or reclaim one ' s property before a court:c.in iis rebus repetendis, quae mancipi sunt,
Cic. Mur. 2, 3.— Hence, transf., in gen., to seek to obtain, to reclaim: non ex jure manum consertum, sed magi' ferro Rem repetunt, Enn. ap. Gell. 20, 10 (Ann. v. 277 Vahl.).—Pecuniae repetundae, or simply repetundae, money or other things extorted by a provincial governor, and that are to be restored (at a later period, referring to any bribed officer):L. Piso legem de pecuniis repetundis primus tulit,
Cic. Verr. 2, 3, 84, § 195; 2, 4, 25, § 56; id. Brut. 27, 106; id. Off. 2, 21, 75:quorum causā judicium de pecuniis repetundis est constitutum,
id. Div. in Caecil. 4, 11:clames te lege pecuniarum repetundarum non teneri,
id. Clu. 53, 148:pecuniarum repetundarum reus,
Sall. C. 18, 3:oppugnatus in judicio pecuniarum repetundarum,
id. ib. 49, 2:quā lege a senatore ratio repeti solet de pecuniis repetundis,
Cic. Clu. 37, 104:accusare de pecuniis repetundis,
id. Rab. Post. 4, 9; id. Clu. 41, 114:cum de pecuniis repetundis nomen cujuspiam deferatur,
id. Div. in Caecil. 3, 10:de pecuniis repetundis ad recuperatores itum est,
Tac. A. 1, 74 fin. —With ellipsis of pecuniis:repetundarum causae, crimen, lex,
Quint. 4, 2, 85; 5, 7, 5; 4, 2, 15; Tac. A. 4, 19; 13, 43; 12, 22; 13, 33; id. H. 1, 77; 4, 45; Plin. Ep. 2, 11, 3:repetundarum reus,
Val. Max. 9, 12, 7:repetundarum argui,
Tac. A. 3, 33:accusare,
Suet. Dom. 8:postulari,
Tac. A. 3, 66; Suet. Caes. 4:absolvi,
Tac. A. 13, 30:convinci,
Suet. Caes. 43:damnari,
Tac. A. 3, 70; 14, 28:teneri,
id. ib. 11, 7: Pilius de repetundis eum postulavit, Cael. ap. Cic. Fam. 8, 8, 2 (for which, §3, de pecuniis repetundis): neque absolutus neque damnatus Servilius de repetundis,
id. ib. §3: damnatum repetundis consularem virum,
Suet. Oth. 2 fin. -
112 accagionare
-
113 altro
1. aggprendere un'altra strada — пойти по другой дороге2) новый, второй3) добавочныйprendere la stanza per altri sei mesi — продлить срок найма комнаты ещё на шесть месяцев4) предыдущийl'altra volta — в прошлый раз5) следующийne riparleremo un altro giorno / un'altra volta — мы поговорим об этом как-нибудь в другой раз2. pron indef1) другой, инойun altro nei miei panni... — другой (бы) на моём месте...accusare l'un l'altro — обвинять друг другаaltro è dire, altro è fare — одно дело - говорить, другое дело - делатьnon fa altro che piovere — всё ( время) дождь и дождь, всё льёт и льёт2) остальной••se non altro — по крайней мере, хотя быsenz'altro — конечно, непременно; немедленно, тут же, сразу жеaltro che!: — см. altrochéci vuol altro! — (это) не то!; хорошенькое дело!eccone un'altra delle sue! — опять он (взялся) за старое!Voglio che lo faccia tu:se non altro può venire fuori un sacco di cose. — Я хочу, чтобы ты это сделал, ведь / иначе может получиться чёрт знает что -
114 apporre
непр. vt1) прикладывать, прилагать; приставлять, подставлятьapporre il sigillo — приложить печатьapporre un fatto a colpa a qd — вменить что-либо кому-либо в вину3) перен. редко возражать•- apporsiSyn: -
115 bollare
( bollo) vtbollare a fuoco — клеймить ( скот)2) (con qc) перен. шутл.) припечатать; стукнуть, ударить3) клеймитьbollare d'infamia — заклеймить позором4) разг. надувать, обманывать•Syn:Ant: -
116 contestare
(- esto) vt1) оспаривать; опровергать, отрицать; протестовать2) юр. уведомлять, объявлятьcontestare una contravvenzione — уведомить о наложении штрафа3) уст. подтверждать, категорически утверждать•Syn: -
117 denunciare
(- uncio) vtdenunciare la nascita — зарегистрировать рождение2) разоблачать ( злоупотребление); обличать3) доноситьdenunciare una persona — заявить / донести на кого-либо4) дипл. денонсировать•Syn: -
118 difendere
непр. vtdifendere i diritti di qd — отстаивать чьи-либо праваl'igiene ci difende dalle malattie — соблюдение правил гигиены предохраняет нас от болезней2) защищать, оправдывать•Syn:proteggere, riparare, custodire; salvaguardare, preservare, fronteggiare; controbattere; confutare, scagionare, discolpare, giustificare; salvaguardarsi, resistere, mettersi al coperto / riparo, far testa, stare sulla difensivaAnt: -
119 discolpare
Syn:Ant: -
120 falso
1. agg1) ложный, обманчивый2) лживый, лицемерныйgente falsa — лицемеры, лицемерные людиriso falso — деланный смехpasso falso — ложный шаг, оплошностьprendere una falsa strada — сбиться с пути, пойти по плохой дорожке (также перен.)mettere in una falsa posizione — поставить в ложное положениеmettere qd in falsa luce — очернить кого-либо4) поддельный, подложный, фальшивый; ненатуральныйluce falsa — ненатуральный / неестественный светfirma falsa — поддельная / фальшивая подписьfar carte false per qd перен. — пойти на всё ради кого-либо5) муз. фальшивыйnota falsa — фальшивая нота (также перен.)toccare un tasto falso — 1) попасть не на ту клавишу 2) перен. ошибиться, попасть впросак6) нестойкий (напр. о краске); неустойчивый ( цвет)2. m1) ложь; фальшьaccusare di falso — обвинять в подлоге3) ошибка, промахdare / battere in falso — промахнуться3. avvложно, ошибочно, неправильноSyn:fallace, ingannevole, doppio, ipocrita, mendace, impostore, menzognero, bugiardo, carotaio; artificiale, artificioso, contraffatto, artefatto, sofistico, simulato, apparente, illusorio, fittizio, posticcio; fals(ific)ato, truccatoAnt:
См. также в других словарях:
accusare — /ak:u zare/ v. tr. [dal lat. accusare ]. 1. [attribuire una colpa] ▶◀ biasimare, colpevolizzare, criticare, imputare, incolpare, rimproverare, tacciare. ◀▶ assolvere, difendere, discolpare, giustificare, scagionare, scolpare. 2. (giur.) [chiamare … Enciclopedia Italiana
accusare — index accuse, arraign, charge (accuse), complain (charge), fault, impeach, indict … Law dictionary
accusare — ac·cu·sà·re v.tr. 1a. FO incolpare: mi accusò di aver mentito; rimproverare di qcs.: accusare qcn. di pigrizia Contrari: discolpare, giustificare, scolpare, scusare. 1b. TS dir. chiamare davanti ai giudici per rispondere di un reato: accusare qcn … Dizionario italiano
accusare — {{hw}}{{accusare}}{{/hw}}v. tr. 1 Incolpare, ritenere colpevole: accusare qlcu. di pigrizia. 2 (dir.) Chiamare a rispondere di un illecito penale o civile davanti all autorità giudiziaria: accusare qlcu. di furto. 3 Manifestare, palesare:… … Enciclopedia di italiano
accusare — A v. tr. 1. incolpare, imputare, addebitare, indiziare, incriminare □ biasimare, censurare, criticare □ tacciare, calunniare, diffamare, denigrare CONTR. scolpare, discolpare, difendere, patrocinare (dir.), scagionare □ scusare 2. manifestare,… … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
accusare nerno se debet, nisi coram Deo — No one is bound to accuse himself, unless before God … Ballentine's law dictionary
Nemo tenetur se ipsum accusare — Beweisverbote stellen rechtsstaatliche Schranken dar, die der Gewinnung und der Verwertung von Beweisen gesetzt sind. In allen Verfahrensordnungen sind Beweisverbote zu finden. Im Strafprozess haben sie jedoch eine besondere Bedeutung. Das… … Deutsch Wikipedia
Nemo tenetur seipsum accusare — Das Auskunftsverweigerungsrecht ist das Recht eines Zeugen, auf bestimmte Fragen die Auskunft zu verweigern. Als AVR missverständlich abgekürzt und mit dem „Aussageverweigerungsrecht“ oft verwechselt, als das Recht eines Verdächtigen. Das… … Deutsch Wikipedia
nemo tenetur seipsum accusare — /niymow taniytar siyipsam aekyazeriy/ No one is bound to accuse himself … Black's law dictionary
nemo tenetur seipsum accusare — /niymow taniytar siyipsam aekyazeriy/ No one is bound to accuse himself … Black's law dictionary
nemo tenetur seipsum accusare — No one shall be compelled to accuse himself. 58 Am J1st Witn § 36 … Ballentine's law dictionary