(ἄνθη

(ἄνθεα ποίης Hom.)

(ὑακίνθινον ἄ. Hom.; ἄνθεα εἰαρινά Hes.; ἄνθη καὴ καρποί Plat.)

(ἥβης Hom.; κουρήϊον HH.; ὥρας Xen.; σώματος Plat.)

(Περσίδος αἴας Aesch.; Ἑλλάδος Eur.)

(πᾶσιν ἄνθεσι πεποικιλμένος Plat.; ἄνθη λαμπρότερα Arst.)

(χαλκοῦ Arst.; πυρός Plut.; ἁλὸς ἄνθεα Anth.)

(ἔρωτος Aesch.; μανίας Soph.)

άνθος του αγρού — полевой цветок;

άνθος της φλαμουριάς — липовый цвет;

άνθος της κοινωνίας — сливки общества;

§ άνθος χαλκού, σιδήρου — шлак;

άνθη της νεότητας — юношеские прыщи;

] στο άνθος της ηλικίας — во цвете лет

τὰ ἄνθη ἀποβεβληκότα τέν βαφήν Luc. — поблекшие цветы

κρόκου βαφαί Aesch. — шафранно-желтые одежды;

(χαλκοῦ Aesch.; σιδήρου Soph., Arst.)

(οἴνου Plut.)

(τέν βαφέν οὐκ ἀνιέναι τῆς τυραννίδος Plut.)

(βέλος Hom.; ἄκος Hes.)

(καπνός Arph.; χυμός, ὀσμή Arst.; οἶνος Luc.: φάρμακον Plut.)

(ἐδέσματα Arst.)

(ἄνθη Plut.)

(χόλος Hom. и χολά Theocr.; θυμός Aesch.; θηρίον Plat.; δριμὺ βλέπειν Arph. и ἀποβλέπειν Luc.)

(μάχη Hes.)

(ἔρως Plat., Plut.)

(Σισύφου γένος Eur.; δ. καὴ ἔντονος Plat.; δριμὺ βλέπειν Plat. - ср. 5)

(ἥ ἐν γράμμασι μικρολογία Plut.)

(ὅ φθονέων χρόνος ἐξεμάρανε τὰ ἄνθη Anth.)

(τὸ τηλέφιλον ἐξεμαράνθη Theocr.)

(ἥ τροφέ ἐκπέττεται Arst.)

(ἐκπέψαι καὴ ξηρᾶναι τὸ κέρας Arst.)

(ἐκπέττεται τὰ ἄνθη Arst.)

(ἐκπέττεται τὰ ᾠά Arst.) или рождаться, возникать (σκώληκες ἐκ τῆς γῆς ἐκπέττονται Arst.)

(γῆ ἐξανθοῦσα Xen.)

(ἥ τῆς ἥβης τρίχωσις ἐξανθεῖ Arst.)

(ἐξήνθει τὸ ἐρύθημα Plut.; ἕλκεσιν ἐξηνθηκὸς σῶμα Thuc.)

(ὕβρις ἐξανθοῦσα Aesch.; ἐξήνθησαν αἱ κακίαι Plut.)

(ἥ ἀνδρεία τελευτῶσα ἐξανθεῖ μανίαις Plat.; εἰς κακίαν Plut.)

(τελευτῶντος τοῦ χρόνου ἐξανθεῖ ὅ κόσμος Plat.)

(τάχυ ἐξανθεῖ τὸ μίλτινον Plut.)

(ὅ οἶνος ἐξανθεῖ Plut.)

(ποικίλα καὴ πολυειδῆ, sc. ἄνθη Luc.; πολὺ κώνειον Plut.)

(φάρμακα Hom. - in tmesi; τι ἐπὴ γάλα Her.; ἄνθη τῇ νύμφῃ Luc.; ἐπ΄ οἶνον ἄλφιτα ἐπιπασθέντα Plat.; τέφρα ἐπιπάττεται κατὰ τόπον τινά Arst.)

(τάλαρος Hom.; στέγαι Aesch.; κύτος Eur.)

(σειρή Hom.)

(στέφανος Eur.)

(ἄνθη Eur.)

(σταφυλή Anth.)

νήπιον τ. Hom. — младенец (в зависимости от пола, может сочетаться со словами муж. или жен. рода):

(ἄνθη, γαίας τέκνα Aesch.; τέκνα τοῦ φωτός NT.)

τα άνθη τού αγρου — полевые цветы;

§ αγρόν ηγόρασα — по мне хоть трава не расти

ραίνω με άνθη — осыпать цветами;

στρώνω τό χαλί — стелить ковёр;

στρώνω τό κρεβάτι (τό τραπεζομάντηλο) — стелить постель (скатерть);

στρώνω τό δρόμο — а) мостить улицу или дорогу; — б) подготовить почву (кому-л.), проложить путь (кому-л.);

στρών την αυλή με πλάκες — выстилать плитами двор;

στρώνω τό δρόμο με άνθη — устилать дорогу цветами;

§ στρώνω (τό) τραπέζι — накрывать на стол;

τό στρώνω στο τραγούδι — увлекаться пением;

τό στρών στο φαί — налегать на еду;

τό στρώνω στο πιοτό — пьянствовать, выпивать;

στρώνω στη δουλειά κάποιον — заставлять кого-л. работать;

στρώνω κάποιον στο ξύλο — сильно избивать кого-л.;

τό φόρεμα στρώνει τώρα καλά — теперь платье сидит хорошо;

στρώνουν τα πράγματα — положение улучшается;

στρώνομαι

στρώνομαι κατά γης — лечь на землю;

στρώνομαι στη δουλειά — налечь на работу;

στρώνομαι στο παιγνίδι — увлечься игрой;