-
21 αναβαλλω
эп.-дор. тж. ἀμβάλλω1) набрасывать, насыпать(γῆν Xen.)
2) выкапывать, рыть(τάφρον Xen.)
3) поднимать, сажать(τινὰ ἐπὴ τὸν ἵππον Xen.)
4) ( о лошади) сбрасывать(τὸν ἀναβάτην Xen.)
5) преимущ. med. отсрочивать, откладывать(ἔργον Hom.; εἰς τέν τρίτην ἡμέραν Her.)
εἰς ἄλλον καιρὸν ἀναβάλλεσθαι Plat. — откладывать до другого случая;ἀναβάλεο Pind. — погоди6) med. медлить, затягивать, задерживать(πόλεμον Isocr.)
ἀ. βοηθεῖν τινι Plut. — медлить с оказанием помощи кому-л.;ἀ. τινα λόγοις и ἐξ λόγων Dem. — обманывать, дурачить кого-л. словами7) med. передаватьἀ. τὸ πᾶν ἐπί τινα Luc. — представлять все на чьё-л. усмотрение
8) med. приступать, начинать(ἀείδειν Hom., Theocr.)
ἀναβαλέσθαι δεήσεις Plut. — обратиться с просьбами, взмолиться;ἀ. μάχας πρός τινα Her. — вступать в бой с кем-л.9) med. набрасывать, накидывать на себя(ἱμάτιον Arph.; τήβεννον Plut.)
10) med. распахивать на себе одежду Arph. -
22 μεταδιωκω
1) преследовать(τοὺς ἄλλους, sc. πολεμίους Xen.)
2) гоняться, искать(τιμωρίαν Plat.; τέρψεις Diod.)
3) выслеживать, исследовать(τὰς αἰτίας πρώτας Plat.)
4) догонять, нагонять(ἀναπηδήσας ἐπὴ τὸν ἵππον, μετεδίωκε τὸν πατέρα Xen.)
-
23 εἰσελαύνω
εἰσελ-αύνω, [dialect] Ep. [suff] εἰσελ-ελάω: [tense] fut. - ελάσω [pron. full] [ᾰ], [dialect] Att. - ελῶ:—A drive in,ποιμὴν εἰσελάων [τὴν ποίμνην] Od. 10.83
;ἵππους δ' εἰσελάσαντες Il.15.385
;τὴν θήλειαν ὁ ἄρρην εἰ. πρὸς τὰ ᾠά Plu.2.962f
; εἰσελαύνειν τινὰ εἰς τὸν τοῦ πράγματος δρόμον to keep him to the point, Aeschin.1.176, cf. 3.206.II as if intr., ἔνθ' οἵ γ' εἰσέλασαν [τὴν νῆα] that way they rowed in, Od.13.113; ἐπεὶ εἰσήλασεν εἰς τὴν πόλιν [τὸν ἵππον] when he marched into.., X.An.1.2.26, etc.: c. acc. loci,εἰ. λιμένα A.R.2.672
, cf. 1265 ; enter in triumphal procession, Plu.Marc.8;τεθρίππῳ Id.Publ.9
;εἰς τὰς Ἀθήνας Ael.VH12.58
: c. acc. cogn.,εἰσελαύνειν θρίαμβον Plu.Mar.12
, Cat.Mi.31.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > εἰσελαύνω
-
24 ἀναβάλλω
A throw up,χοῦν ἐξ ὀρύγματος Th.4.90
, cf. X.Cyr.7.5.10, Ostr. 1399 (i A. D.); foss and dyke,X.
An.5.2.5.2 ἀ. τινὰ ἐπὶ τὸν ἵππον put on horseback, mount him, Id.An. 4.4.4, Eq.6.12; of the horse, ἀ. τὸν ἀναβάτην unseat his rider, ib.8.7.3 ἀ. τὰ ὄμματα cast up one's eyes, so as to show the whites, Arist.Pr. 876a31;τὰ λευκά Alex.222.9
, Ctes.Fr.20.6 lift, remove a tumour, Antyll.(?)ap.Orib.45.17.6.7 [voice] Pass., to be lifted up, in prayer,εὔχονται σπλάγχνοισι κακῶς ἀναβαλλομένοισι Aristeas Epic.1
.II put back, put off,μηκέτι νῦν ἀνάβαλλε.. ἄεθλον Od.19.584
(the only place in which Hom. uses the [voice] Act.); ἀ. τινά put off [with excuses], D.8.52;ἀ. τὰ πράγματα 4.14
; distract one's attention, Philostr.Im.2.24:—[voice] Pass., ἀνεβλήθη ἡ ἐκκλησία it was adjourned, Th.5.45; ὥστε.. εἰς τοὺς παῖδας ἀναβληθήσεσθαι τὰς τιμωρίας will be put off to the time of the sons, Isoc.11.25;ὑμεναίους οὐκ ἀναβαλλομένους Call.Aet.3.1.43
; cf. infr. B. 11.2 [tense] pf. part. [voice] Pass. ἀναβεβλημένος slow, measured,αὔλημα D.Chr.1.1
, cf. Hld.2.8: so in Adv.- μένως
slowly,D.H.
Dem.54.b of style, diffuse,τὸ ὕπτιον καὶ ἀ. Hermog.Id.2.11
; λέξις ἀ., opp. συνεστραμμένη, Aristid. Rh.2p.540S.B more freq. in [voice] Med., strike up, begin to play or sing (cf.ἀναβολή 11
),ἀναβάλλετο καλὸν ἀείδειν Od.1.155
, 8.266, Theoc.6.20: abs.,ἀναβάλεο Pi.N.7.77
; : c. acc.,εὐχὴν ἀ. τῷ Ἔρωτι Philostr.Im.1.29
.II put off, delay a thing in which oneself is concerned (v. supr.11),μηδ' ἔτι δηρὸν ἀμβαλλώμεθα ἔργον Il.2.436
, cf. Hes. Op. 410, Pi.O.1.80, N.9.29, Hdt.3.85;τὸ μέν τι νυνὶ μὴ λάβῃς, τὸ δ' ἀναβαλοῦ Ar.Nu. 1139
; ; εἰς τὴν ὑστεραίαν ἀναβαλέσθαι [τὴν δίαιταν] to adjourn till the morrow, D.21.84, cf. Pl.Mx. 234b;ἀ. τινας Act.Ap.24.22
: abs., defer payment, Isoc.3.33: c. [tense] fut. inf.,ἀ. κυρώσειν ἐς τέταρτον μῆνα Hdt.6.86
.β; ἀ. ἐς τρίτην ἡμέρην ἀποκρινέεσθαι 5.49
;ἀ. ποιήσειν τὰ δέοντα D.3.9
: c. [tense] aor. inf.,ἀ. ὑποκρίνασθαι Hdt.9.8
; .III throw one's cloak up or back, throw it over the shoulder, so as to let it hang in folds,ἀναβάλλεσθαι χλαῖναν Ar.V. 1132
: so also ἀναβάλλεσθαι alone, Id.Ec.97;ἀ. ἐπιδέξια Pl. Tht. 175e
, cf. Ar.Av. 1568; εἴσω τὴν χεῖρα ἔχοντα ἀναβεβλημένον with one's cloak thrown up or back, D.19.251;ἀναβεβλ. ἄνω τοῦ γόνατος Thphr. Char.4.4
; cf.ἀναβολή 1.2
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀναβάλλω
-
25 ἀναπνέω
Aἀμπνείεσκον A.R.3.231
: [dialect] Ep. [tense] aor. imper. ἄμπνυε (v. infr.):—take breath,στῆθι καὶ ἄμπνυε Il.22.222
: more commonly c. gen., enjoy a respite, recover from,ἀνέπνευσαν κακότητος 11.382
;ὥς κε.. ἀναπνεύσωσι πόνοιο 15.235
; ;ἀ. ἐκ τῆς ναυηγίης Hdt.8.12
;ἐκ καμάτων IG14.14
(Syrac.); ἀνέπνευσα ἐκ σέθεν by the help I recovered, S.OT 1221: c. part.,ἀ. τειρόμενοι Il. 16.42
;ἐς τεῖχος ἀλέντες 21.534
: abs., revive, X.An.4.1.22, D.18.195.2πυρεῖα ἀ.
revive, burn up again,Thphr.
HP5.9.6.II draw breath,ἀ. πάντα καὶ ἐκπνεῖ Emp.100
, cf. Pl.Phd. 112b, etc.;ἀ. πυκνά Hp.Mul.2.203
; gather breath before a race, Pi.N.8.19: metaph., ἀ. οὐχ ἅπαντες ἐπὶ ἴσα ib.7.5.2 c. acc., draw breath from, inhale,τὴν οἰκείαν ἀρχήν Dam.Pr.8
:—[voice] Pass.,τὸν ἀναπνεόμενον ἀέρα Corn.ND32
.III breathe forth, send forth, c. acc. cogn.,ἀμπνεῦσαι καπνόν Pi.O.8.36
;πυρὸς σέλας ἀμπνείεσκον A.R.3.231
; ἀ. ὑάκινθον breathe hyacinth, Pherecr.131.2: abs., exhale an odour, Thphr.Od.69: impers.,ἡδὺ ἀναπνεῖ τῶν φυτῶν Philostr.Her.Prooem. 2
: metaph.,ἀ. χρησμούς Id.VS1.18.3
.2 of vapour,ἀϋτμὴ ἀ. μυχοῖο A.R.2.737
IV causal, ἀ. τὸν ἵππον breathe the horse, Hld.8.14.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀναπνέω
-
26 ἀντιπαρεξάγω
ἀντιπαρ-εξάγω [ᾰγ],A lead on against the enemy, τὴν δύναμιν, τὸν ἵππον, Plu.Luc.27, Pyrrh.16: metaph., cite an authority in contradiction of another, Gal.8.715; incite to rivalry, Them.Or.22.275d.3 (sc. στρατόν) march against, Philipp. ap. D.18.39: metaph., adduce arguments against, [ τοῖς ποιηταῖς] D.Chr.7.98, cf. Ael.VH4.9, S.E.M.7.166.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀντιπαρεξάγω
-
27 ἀπάγω
ἀπάγω [ᾰγ],A lead away, carry off,ἀπάγουσι βόας καὶ ἴφια μῆλα Od.18.278
;ἀ. τινὰ ἐκτόπιον S.OT 1340
(lyr.), cf. 1521, etc.; προσάγειν.., ἀπάγειν, bring near.., hold far off, Arist.GC 336a18; ἀ. ἀχλὺν ἀπ' ὀφθαλμῶν remove it, Thphr.HP7.6.2;τὸ ἱμάτιον ἀπὸ τοῦ τραχήλου Plu.Ant. 12
; οὐκ ἀπάξετε ταῦτα; stop this fooling! Jul.Or.7.225a:—[voice] Med., take away for or with oneself,παρθένον Hdt.1.196
, cf. 4.80, Ar.Nu. 1105, etc.; or that which is one's own, X.Cyr.3.1.37, etc.:—[voice] Pass., brought to a point, tapering off,Hdt.
7.64, cf. 2.28, Arist. PA 658b30.2 lead away, draw off troops,τῆς στρατιῆς τὸ πολλόν Hdt.1.164
, cf. Th.1.28, al.;ἄπαγε τὸν ἵππον Ar.Nu.32
.b elliptically, retire, withdraw, Hdt.5.126, X.HG1.1.34, al.; 'go off', Apollod.Epit.3.3.II bring back, bring home, Il.18.326;ἀπήγαγεν οἴκαδε Od.16.370
, cf. S.Ph. 941, X.An.1.3.14;ἀ. ὀπίσω Hdt.9.117
.III return, render what one owes, pay, , cf. X.Cyr.2.4.12, Th.5.53; render service, honour, etc.,κώμους πρὸς τάφον E.Tr. 1184
;θεωρίαν εἰς Δῆλον Pl.Phd. 58b
.IV arrest and carry off,ἀπάγετε αὐτὸν παρ' ἐμέ Hdt.2.114
, cf 6.81;δεῖν κἀπάγειν ἐφίετο E.Ba. 439
:—[voice] Pass.,ἀπαχθέντας παρ' ἑωυτόν Hdt.6.119
.2 law-term, bring before a magistrate and accuse (cf. ), Antipho5.85; ἀσεβείας for impiety, D.22.27;ἀ. ὡς θεσμοθέτας Id.23.31
;ἀ. τοῖς ἕνδεκα Id.24.113
; τὴν ἐπὶ θανάτῳ -εσθαι Sch.Arist.Rh. 1397a30ap.D.H.Amm.1.12.3 carry off to prison, Pl.Grg. 486a, Ar.Ach.57;εἰς τὸ δεσμωτήριον And.4.181
, D.23.80, 35.47 ([voice] Pass.): abs.,ὡς γόης ἀπαχθῆναι Pl.Men. 80b
;ἀπαχθείς Lys.25.15
.V lead away, divert from the subject, esp. by sophistry,ἀπὸ τοῦ ὄντος ἐπὶ τοὐναντίον Pl.Phdr. 262b
;ἀ. τινὰ ἀπὸ τῆς ὑποθέσεως D.19.242
;ἀ. τὸ ὀργιζόμενον τῆς γνώμης
divert..,Th.
2.59; ἀπὸ δεινῶν ἀ. τὴν γνώμην ib.65.b in Logic, reduce,εἰς ἀδύνατον Arist.APr. 29b9
:—impers. in [voice] Pass.,ἀπῆκται ἄρα εἰς.. Papp. 798.11
.c in later Greek, reduce, drive an opposing disputant,ἐπὶ ψεῦδος S.E.P.2.233
; εἰς ἀντίφασιν, εἰς ἄτοπον, Phlp.in APr. 21.31, 58.14:—[voice] Pass.,εἰς ἀδύνατον ἀπαχθῆναι Arr.Epict.1.7.25
, cf. Phlp.in APr.129.2.VI simply, carry,ἐν ἀριστερᾷ τόξον Id.Lg. 795a
. -
28 ἀποδείκνυμι
ἀποδείκ-νῡμι (and [suff] ἀποδεικ-ύω X.Smp.8.20, Plb.7.14.3), [dialect] Ion. [suff] ἀποδεικ-δέκνῦμι GDI5653b14 (Chios, v B. C.), [tense] fut. -δείξω, [dialect] Ion. - δέξω:—A point away from other objects at one, and so:I point out, display, make known, whether by deed or word,σφι γνώμας Hdt.1.171
,al.;τάφους καὶ συγγένειαν Th.1.26
;ἦθος τὸ πρόσθε τοκήων A.Ag. 727
;ἀρετήν Hyp.Epit.29
;τὰ τῆς τεχνης ἐξευρήματα Hp.Praec.9
; proclaim, τὴν ἡμέρην GDI l. c.;—[voice] Pass.,τῶν οῠρων ἀποδεχθέντων SIG134b22
(Milet., iv B. C.).2 bring forward, produce,μαρτύρια τούτων Hdt.5.45
;πολλοὺς παῖδας Id.1.136
, cf. S.OT 1405, Isoc.19.6, X.Cyr. 1.2.5;ἐπόχους 8.1.35
;ἀ. τρόπαια And.1.147
;χρήματα πλεῖστ' ἀ. ἐν τῷ κοινῷ Ar.Eq. 774
;μορφὴν ἑτέραν E.Fr.839.14
(v.l. ἐπέδειξεν): c. part., ὑγιέα τινὰ ἐόντα ἀ. produce him safe and sound, Hdt.3.130, cf. 134.5 appoint, assign,τέμενος ἀ. τινί Hdt.5.67
, 89;βωμόν τινι Id.7.178
;ἓν βουλευτήριον Th.2.15
; γῆς ὅρους ib.72; τὴν τρίτην ἀ. ἐκκλησίαν to fix, prescribe it, D.24.25:—[voice] Pass.,τοῖσί ἐστι χῶρος ἀποδεδεγμένος Hdt.1.153
; .b c. inf., κώμας ὅθεν ἀπέδειξαν οἱ ἡγεμόνες λαμβάνειν τὰ ἐπιτήδεια whence they appointed that they should receive.., X.An.2.3.14:—[voice] Pass., τοῖσι ἀποδεδέχθαι.. ἕλκειν (impers.) it had been appointed them to draw, Hdt.2.124.6 show by argument, prove, demonstrate, Ar.Nu. 1334, Arist.AP0.75b37, etc.;ἀ. σαφεῖς τὰς ἀποδείξεις And.2.3
;ἀ. ὡς.. Ar.V. 548
, Pl.R. 472d; ὅτι .. Id.Prt. 323c, etc.; πότερον.. ἢ .. Id.Alc.1.114b: c. dupl. acc., prove one so and so, , etc.;τοιούτους τινάς Hp.Decent.4
: folld. by part.,ἀ. λόγῳ.. οὐδὲν μετεόν Hdt.5.94
; ἀ. τινὰ λέγοντα οὐδέν make it evident that.., 7.17, cf. 2.133.II show forth a person or thing as so and so, hence:1 appoint, proclaim, create,ἀ. τινὰ στρατηγόν X.An.1.1.2
, al.: c. inf.,στρατηγὸν εῖναι Hdt.5.25
; ἀ. τούτους τὴν πόλιν νέμειν ib.29;ἑαυτὸν ὅτι ἐστὶ θεός 2 Ep.Thess.2.4
:—[voice] Pass., to be so created, Hdt.1.124, 162; ;ἀπεδέχθη εῖναι ἵππαρχος 7.154
;αὐτοκράτωρ ἀποδέδεικται POxy.1021.7
(i A. D.); ὕπατος ἀποδεδειγμένος, = Lat. consul designatus, OGI379.5 ([place name] Tiflis), etc.2 make, render, mostly with an Adj., ἀ. τινὰς μοχθηροτάτους make them finished rascals, Ar.Ra. 1011;ἀ. κρατίστους τοὺς λόχους X.Cyr.2.1.23
;γοργότερον ἀ. τὸν ἵππον Id.Eq.1.10
;ζῷον ἀγριώτερον Pl.Grg. 516b
: with a Subst.,γέλωτα ἀ. τινά Id.Tht. 166a
, cf. Phd. 72c: c. part., ;ἀ. τινὰς ἀλλοτρίους ὄντας Pl.Smp. 179c
:—[voice] Pass., πολέμιοι ἀποδεδειγμένοι declared enemies, X.An.7.1.26, cf. D.23.200.3 represent as,ἀ. παῖδα πατρὸς ἑωυτῶν ἕκαστον ἐόντα Hdt.2.143
, cf. Lys.32.17:— [voice] Pass., is represented, considered as..,Hdt.
1.136; οὐδὲ.. οὗτοι ἐν τοῖσι ἄλλοισι θεοῖσι ἀποδεδέχαται have not been considered, admitted among.., 2.43:—these two last examples may be pass. usages of ἀποδέχομαι.4 c. inf., ordain a thing or person to be, X.Oec.7.30,Lac.10.7.B [voice] Med., show forth, exhibit something of one's own, ἀποδέξασθαι τὴν γνώμην deliver one's opinion, Hdt.1.170, 207, cf. Th.1.87; alsoἀ. μεγάλα ἔργα Hdt.1.59
, al.; ἀξιαπηγητότατα ib.16; οὐδὲν λαμπρὸν ἔργον ib. 174; ἀ. ἀρετάς display high qualities, Pi.N.6.49 (cf. supr. A. 1.2);πνεύματα εἰς ἄλληλα στάσιν.. ἀποδεικνύμενα A.Pr. 1088
; of buildings and the like ,μνημόσυνα ἀ. Hdt.2.101
;χώματα ἀξιοθέητα 1.184
; οὐδεμίαν στρατηΐην ἀ. not to have any military service to show, 2.111:—[voice] Pass., ἔργα μεγάλα καὶ θαυμαστὰ.. ἀποδεχθέντα Id. Prooem., cf. 9.27.2 [voice] Med. in act. sense, ἀποδεδειγμένοι ἦσαν ὅτι had declared that.., X.An.5.2.9.C [voice] Pass., v. supr. 1.5, 11.1,2,3: [tense] aor. ἀπεδείχθην is always [voice] Pass., as Hdt.7.154; and so mostly [tense] pf. ἀποδέδειγμαι, 1.136, Antipho 2.4.10, X.An.7.1.26; but the part. of the latter is sts. [voice] Act., v. supr. B.2.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀποδείκνυμι
-
29 ἐπιβαίνω
Aἐπίβᾱ Thgn.847
, [dialect] Dor. inf. ἐπιβῆν (infr.IV): [tense] fut.- βήσομαι: [tense] pf.- βέβηκα: [tense] aor. 2 ἐπέβην: [tense] aor. 1 [voice] Med. ἐπεβησάμην (of which Hom.always uses the [dialect] Ep. form ἐπεβήσετο, imper.ἐπιβήσεο Il.8.105
, al.; laterἐπεβήσατο A.R.3.869
, [dialect] Dor.- βάσατο Call.Lav.Pall.65
).A. in these tenses, intr., go upon:I. c. gen., set foot on, tread, walk upon, γαίης, ἠπείρου, Od.9.83, h.Cer. 127; πόληος, πατρίδος αἴης, Τροίης, Il.16.396, Od.4.521, 14.229; ἀδύτων (lyr.); ἐ. τῶν οὔρων set foot on the confines, Hdt.4.125, cf. Th.1.103, Pl.Lg. 778e;τῆς Λακωνικῆς ἐπὶ πολέμῳ X. HG7.4.6
; πυρῆς ἐπιβάντ' ἀλεγεινῆς, of a corpse, placed upon.., Il.4.99;πλατείᾳ τῇ ῥινὶ ἐ. τοῦ χείλους Philostr.Im.2.18
; alsoἐ. ἐπί τινος Hdt.2.107
.2. get upon, mount on,πύργων Il.8.165
; νεῶν ib. 512;ἵππων 5.328
, 10.513;δίφρου 23.379
;εὐνῆς 9.133
;τοῦ τείχεος Hdt.9.70
; λέκτρων ἐ. A.Supp.39; alsoἐ. ἐπὶ νεός Hdt.8.118
: freq. in Hom., in [tense] aor. [voice] Med.,ἐπεβήσετ' ἀπήνης Od.6.78
, al.b. Archit., to be superposed,τὰ ἐπιβαίνοντα πάντα ἐπὶ τοὺς κρατευτάς IG7.3073.104
, cf. 111 (Lebad.).3. of Time, arrive at,τετταράκοντα ἐ. ἐτῶν Pl.Lg. 666b
; δεκάτω (sc. ἔτεος) ἐ. Theoc.26.29;δωδεκάτου ἐπιβάς IG 14.1728
;τῆς μειρακίων ἡλικίας Hdn.1.3.1
.4. metaph., ἀναιδείης ἐπέβησαν have trodden the path of shamelessness, Od.22.424; ἐϋφροσύνης ἐπιβῆτον enter into joy, 23.52; τέχνης ἐπιβήσομαι,-βήμεναι, h.Merc. 166, 465; ὁσίης ib. 173; (lyr.); ἐ. δόξης entertain an expectation, Id.Ph. 1463 (anap.); ἐ. σοφίας undertake it, Pl.Epin. 981a;λόγου Luc.Astr.8
; ἐ. τῆς ἀφορμῆς, τῆς προφάσεως, seize upon it, App.Syr.2, Sam.11, etc.; preside over, τῆς ἀνθρωπίνηςψυχῆς Iamb.Myst.9.8
, al.II. c. dat., get upon, board,ναυσί Th.7.70
; land on,ἐ. τῇ Σικελίᾳ D.S.16.66
: metaph.,ἐ. ἀνορέαις Pi.N.3.20
; also, make forcible entry into, τινός οἰκίαις, γῇ, PHamb.10.6 (ii A.D.), PAmh.2.142.7 (iv A.D.).b. with a Prep., ἐπὶ πύργῳ ἄλλος πύργοςἐπιβέβηκε Hdt.1.181
.2. c. dat. pers., set upon, assault,τινί X.Cyr. 5.2.26
, Plu.Cim.15, etc.; simply, approach, dub. in Pi.Fr.88.2.3. trample on,λὰξ ἐπίβα δήμῳ Thgn.847
.III. c. acc.loci, light upon, in Hom. twice of gods lighting upon earth after their descent from Olympus, Πιερίην ἐπιβᾶσα, ἐπιβάς, Il.14.226, Od.5.50; so πολλῶν ἐ. καιρόν light on the fit time, Pi.N.1.18; then simply, go on to a place, enter it,γῆν καὶ ἔθνος Hdt.7.50
; (anap.): with Prep., ἐ. ἐπὶ χώραν Decr.Amphict. ap. D.18.154;εἰς Βοιωτίαν D.S.14
. 84.2. rarely c. acc. pers., attack, only poet., S.Aj. 138 (anap.): metaph., of passion or suffering, Id.El. 492 (lyr.), Ph. 194 (anap.).3. mount,νῶθ' ἵππων ἐπιβάντες Hes.Sc. 286
: more freq. with Prep., ἐπὶτὸν ἵππον Hdt.4.22
;ἐπὶνέα Id.8.120
, cf. Th.1.111; but ἐ. ἐπὶ τὸ θῆλυ, of made quadrupeds, cover a female, Arist.HA 539b26; so abs., ib. 574a20, al.: c. dat., Luc.Asin.27: c. gen., Horap.1.46, 2.78.4. ἐ. ἐπὶ τὸ σκέλος use, put one's weight on, a broken leg, Hp. Fract. 18.5. with acc. of the Instr. of Motion (cf.βαίνω A.11.4
), ἐπιβῆναι τῷἀριστερῷ ἐκείνης τὸν ἐμὸν δεξιόν Luc.DMeretr.4.5
, cf. Tox.48.IV. abs., get a footing, stand on one's feet, Il.5.666, Od.12.434; μἠπιβῆν it is forbidden to set foot here, IG12(3).1381 ([place name] Thera).2. step onwards, advance,Τρώων δὲ πόλις ἐπὶ πᾶσα βέβηκε Il.16.69
, cf. Hes. Op. 679, f.l. in Pi.N.10.43;ἐπίβαινε πόρσω S.OC 179
(s.v.l., lyr.): me taph., advance in one's demands, Plb.1.68.8.3. mount on a chariot or on horseback, be mounted, Hdt.3.84; go or be on board ship, Il.15.387, S.Aj. 358 (lyr.), Hdt.8.90, Th.2.90, etc.B. Causal in [tense] fut.- βήσω Luc. DMort.6.4
, [dialect] Ep. inf.- βησέμεν Il.8.197
, Hes.Th. 396, but usu. in [tense] aor. 1 [voice] Act. (ἐπιβιβάζω, ἐπιβάσκω serve as [tense] pres.):— make one mount, set him upon,ὅν ῥα τόθ' ἵππων.. ἐπέβησε Il.8.129
; ; ὥς κ' ἐμὲ.. ἐμῆςἐπιβήσετε πάτρης Od.7.223
;ἐ. τινὰς σκάφεσιν J.BJ4.7.6
; πλοίων ib. 11.5, cf. Luc.l.c.;ὁπλίτας ὁλκάσιν App.BC5.92
; τινὰς ἐπὶ τὰς ναῦς ib.2.59 : also in [tense] aor. 1 [voice] Med.,νιν ἑῶ ἐπεβάσατο δίφρω Call.Lav.Pall. 65
.b. of things, νευρὰν ἐπέβασε κορώνας set the string on his bow's tip, B.5.73.2. metaph. (cf.A.1.4), ἐϋκλεΐης ἐπίβησον bring to great glory, Il.8.285;τιμῆς καὶ γεράων Hes. Th. 396
; χαλιφρονέοντα σαοφροσύνης ἐπέβησαν they bring him to sobriety, Od.23.13; λιγυρῆςἐπέβησαν ἀοιδῆς Hes.Op. 659
; δουλοσύνας (prob.) E.Hyps.Fr.41(64).86; εἴ σε τύχη.. ἡλικίας ἐπέβησεν had brought thee to full age, IG2.2263.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἐπιβαίνω
-
30 ἐφίστημι
ἐφ-ίστημι (1) act., (a) darauf-, darübersetzen, -stellen. Bes. einen als Wächter, Aufseher, Vorsteher über etwas setzen. Es tritt auch ein inf. dazu, den Zweck anzudeuten, ἐπέστησαν τὴν ἐξ Ἀρείου πάγου βουλὴν ἐπιμελεῖσϑαι τῆς εὐκοσμίας, sie setzten den Rat ein, für den Anstand Sorge zu tragen; ἀνάγκην τινί, die Notwendigkeit auferlegen; κατάπληξίν τινι, Bestürzung verursachen. (b) daneben, dabeistellen; ἐπιστήσαντες κύκλῳ τὸ σῆμα ἱππέας, Reiter am Grabmal im Kreise aufstellen; ἡ τύχη ἐπιστήσασα Ῥωμαίους, herbeiführen. Bes. übertr., τὴν γνώμην, den Geist, die Überlegung auf etwas richten, es in Betracht ziehen. Aber auch τινά, einen aufmerksam, stutzig machen. (c) fest stellen; ἀγῶνα, Kampfspiele einsetzen; τινί, zu j-s Ehren; στράτευμα, das Heer Halt machen lassen; τὴν πορείαν, den Marsch einstellen; absolut, ἐπιστήσας, sc. τὸν ἵππον, anhaltend; τὴν διήγησιν, abbrechen; mit u. ohne γνώμην = seine Meinung zurückhalten, Anstand nehmen, zögern; περί τινος, in Zweifel über etwas sein. (2) (a) sich darüber, darauf stellen, darauftreten; ἐπέστη βηλῷ ἐπὶ λιϑέῳ, er trat auf die Schwelle; übh. sich auf der Oberfläche, auf etwas befinden; τὸ ἐπιστάμενον τοῦ γάλακτος, was oben auf der Milch schwimmt. Übertr., als Wächter, Aufseher, Befehlshaber worüber gesetzt sein, einer Sache vorstehen; μόχϑοι ἐφεστῶτες, auferlegt. (b) daneben, dabei stehen, herzutreten; πυκνοὶ ἐφέστασαν ἀλλήλοισιν, dicht an einander; im feindlichen Sinne; bevorstehen; οὐ μὴν ἀκόμπαστός γ' ἐφίσταται πύλαις, mit Prahlen naht er den Thoren feindlich; ἐπεὶ ἐπὶ τῇ πόλι ἐπέστησαν, zu der Stadt gekommen waren; οἱ ἐπεστεῶτες, die Dabeistehenden; εἰς τοὺς ὄχλους, unter die Menge treten; Δημοσϑένης ἐπέστη τῶν ἄλλων κατήγορος, trat als Ankläger auf; mit der Nebenbedeutung des Plötzlichen; ἐφίσταται αὐτοῖς Ἥφαιστος, überrascht sie; so bes. von Erscheinungen der Götter, der Träume u. ä., πρίν μοι τύχη τοιάδ' ἐπέστη, ehe mich ein solches Geschick traf. (c) an etwas gehen, an eine Arbeit, aufmerksam sein auf etwas; ἐπὶ τὸν τόπον, an den Punkt gekommen sein. (d) stehen bleiben; κἀγὼ ἐπιστὰς περιέμεινα, ich blieb stehen u. wartete; ἐφιστάμενος, Halt machend; μικρὸν ἐπιστὰς ἀποϑνήσκει, kurz darauf stirbt er; τοῦ πλοῦ, in der Fahrt innehalten -
31 ἐπιτίθημι
ἐπιτίθημι 3 pl. ἐπιτιθέασιν Mt 23:4, impv. ἐπιτίθει 1 Ti 5:22; impf. 3 pl. ἐπετίθεσαν Ac 8:17 (ἐπετίθουν v.l.); fut. ἐπιθήσω; 1 aor. ἐπέθηκα; 2 aor. ἐπέθην, impv. ἐπίθες, ptc. ἐπιθείς. Mid. fut. ἐπιθήσομαι; 2 aor. ἐπεθέμην (s. τίθημι; Hom.+).① to place someth. on or transfer to (a place or object)ⓐ lay/put uponα. lit.: act., of placing of a physical thing τὶ (which somet. is to be supplied fr. the context; cp. Esth 5:2) ἐπί τι or τινα (X., Cyr. 7, 3, 14; SIG 1173, 9; cp. 1169, 4; PSI 442, 13 [III B.C.]; Gen 22:9; 42:26 al.; JosAs 29:5 αὐτὸν ἐπὶ τὸν ἵππον; ParJer 2:1 χοῦν ἐπὶ τὴν κεφαλήν) someth. upon someth. or someone Mt 23:4; Lk 15:5; J 9:6 v.l. (most mss. read ἐπέχρισεν), 15; Ac 15:10; 28:3; B 7:8. χεῖρα (χεῖρας) ἐπί τινα or τι lay hand(s) on someone or someth. (SIG 1173, 4; Ex 29:10; Lev 1:4; 4:4 al.—KSudhoff, Handanlegg. des Heilgottes: Archiv f. Gesch. d. Med. 18, 1926, 235–50) Mt 9:18; Mk 8:25 (v.l. ἔθηκεν); 16:18; Ac 8:17; 9:17 (cp. 1QapGen and s. SKotlek, ANRW II Principat 37/3, 2859). Also τινὶ τὰς χεῖρας (Jos., Ant. 9, 268; 16, 365) Mt 19:13, 15; Mk 5:23; 6:5; 8:23; Lk 4:40; 13:13 (v.l. ἐπʼ αὐτῇ); Ac 6:6; 8:19; 9:12; 13:3; 19:6; 28:8 (s. χείρ end [Coppens]); of authorization as an elder 1 Ti 5:22 (Goodsp., Probs. 181f; cp. 1QapGen 20, 29); cp. τὴν χεῖρα Mk 7:32; AcPl Ha 3, 31; 4, 34. ἐπὶ τὴν κεφαλήν B 13:5 (Gen 48:18). S. on ἐπίθεσις.—In other combinations ἐ. τί τινι (X., Oec. 17, 9; Esth 2:17; 1 Esdr 4:30; TestJob 7:1; JosAs 10:5; Jos., Ant. 9, 149 ἐπέθεσαν αὐτῷ τ. στέφανον) αὐτῷ τὸν σταυρόν Lk 23:26; στέφανον … αὐτοῦ τῇ κεφαλῇ J 19:2. ἐπειθήσι (=ἐπιθήσει) σοι ἐλευθέριον στέφανον AcPl Ha 2, 31. τοὺς λίθους ἐπετίθουν ἀλλήλαις they placed the stones on one another’s shoulders Hs 9, 3, 5.—τὶ ἐπί τινος (Hdt. 1, 121, 4 al.; 1 Km 6:18; Sus 34; ParJer 5:7; Just., D. 132, 2) Mt 21:7; Lk 8:16 v.l. ἐπέθηκαν ἐπὶ τ. κεφαλῆς αὐτοῦ they placed (the crown of thorns) on his head Mt 27:29. ἐπάνω τ. κεφαλῆς put above (his) head vs. 37.—τῷ μνημείῳ λίθον a stone at the grave Lk 23:53 v.l. (λίθοι) ἐπιτιθέμενοι εἰς τ. οἰκοδομήν stones put into the building Hv 3, 5, 2.β. fig.: act. (except Ac 15:28, below) ἐ. πληγάς τινι inflict blows upon someone (BGU 759, 13 [II A.D.] πληγὰς πλείστας ἐπέθηκάν μοι) Ac 16:23; cp. Lk 10:30. Differently ἐπιθήσει ὁ θεὸς ἐπʼ αὐτὸν τ. πληγάς God will bring upon him the plagues Rv 22:18b (cp. δίκην τινί Hdt., Pla. et al., also UPZ 1, 13 [IV B.C.] ὁ θεὸ αὐτῷ τὴν δίκην ἐ. Dt 26:6; τειμωρίαν τινί IAndrosIsis, Kyme 20; 35); s. BOlsson, D. Epilog der Offb. Joh.: ZNW 31, ’32, 84–86.—Pass. Ac 15:28.—ἐ. τινὶ ὄνομα give a surname to someone (cp. Hdt. 5, 68 al.; BGU 1139, 7 [I B.C.]; 2 Esdr 19:7) Mk 3:16f (on the giving of new names to disciples cp. Diog. L. 5, 38: Theophrastus’ name was Τύρταμος; his teacher, Aristotle, μετωνόμασεν and gave him the name Theophrastus because of his god-like eloquence). B 12:8f ἐ. τὸ ἔλεος ἐπί τινα bestow mercy upon someone 15:2.ⓑ give τινί τι someth. to someone, mid. (BGU 1208 1, 4 [27 B.C.]; PRyl 81, 9 τὴν ὅλου τ. πράγματος ἐξουσίαν τοῖς κατασπορεῦσι ἐπεθέμην) ἀναγομένοις τὰ πρὸς τὰς χρείας when we sailed they gave us what we needed Ac 28:10; unless the verb is to rendered here put on board the needed supplies (so NRSV, REB).ⓒ add ἐπί τι, act. ( Hom., et al.) ἐπʼ αὐτά Rv 22:18a.② to set upon, attack, lay a hand on, mid. (Jos., Ant. 1, 328) τινί (Hdt., Aristoph. et al.; Appian, Liby. 102 §482; PTebt 15, 11 [114 B.C.]; PFlor 332, 7; LXX; Philo, Leg. ad Gai. 371; Jos., Ant. 4, 96) foll. by subst. inf. of purpose in gen. (Gen 43:18) οὐδεὶς ἐπιθήσεταί σοι τοῦ κακῶσαί σε in order to harm you Ac 18:10.—M-M. TW. -
32 συ-στρέφω
συ-στρέφω, zusammendrehen, -winden, -drängen, -ziehen, -kehren, wie der Wind die Wolken, Aesch. frg. 181; dah. übh. zusammenbringen, versammeln, vereinigen, Her. 1, 101. 9, 18, u. pass. sich zusammendrängen, zusammenrotten, συστραφέντες οἱ στρατηγοὶ καὶ ἓν ποιήσαντες στρατόπεδον, 6, 6. 9, 62; καὶ οἱ ξυστραφέντες ἀϑρόοι ἦλϑον, Thuc. 4, 68, u. öfter; ἐπ' ἐμὲ συστραφέντες ἥκουσι, Aesch. 2, 178; συνεστραμμένοι, Xen. Hell. 6, 4, 12; Dem. u. Folgende; Pol. συστραφέντες ἐπ' αὐτόν, 3, 5, 3, u. Sp.; συστρέψας τὸν ἵππον, er nahm das Pferd zusammen, spornte es an, Plut. Pyrrh. 16; auch συστρέψας ἑαυτόν, Plat. Rep. I, 336 b (auch absol., συστρέψας, Aesch. 3, 100); übrtr., ἐνέβαλε ῥῆμα βραχὺ καὶ συνεστραμμένον, verbum contortum, Prot. 343 e, wie συστρέφειν τὰ νοήματα, σύνϑεσιν, λέξιν, den Gedanken und den Ausdruck durch Zusammendrängen abrunden, Arist. rhet. 3, 18 u. Rhett.; συνεστραμμένη λέξις, der abgerundete, periodische Ausdruck; τὸ συνεστραμμένον, das Kurze, Gedrängte, wie es bes. den Lacedämoniern eigen war.
-
33 συμ-ψάω
συμ-ψάω (s. ψάω), zusammenscharren; συμψῆσαι, Ar. Nubb. 962; bes. den Sand; dah. von einem Flusse, ὁ ποταμὸς τὸν ἵππον συμψήσας ὑποβρύχιον οἰχώκεε φέρων, Her. 1, 189, mit Sand oder Schlamm bedecken und zu Grunde reißen; u. so Iambl. bei Stob. ecl. phys. 2, 9 p. 416.
-
34 καθ-έψω
καθ-έψω (s. ἕψω), stark kochen, auskochen, Diosc.; pass. Plut. S. N. V. 10 M.; καϑεψόμενος ὑπὸ τῶν καυμάτων. ποταμ ός D. Sic. 1, 40. – Verbauen, Medic.; komisch τἀργύριον Ar. Vesp. 795. – Uebertr., mildern, mäßigen, καὶ πραΰνειν τὸν ἵππον Xen. de re equ. 9, 6, wo καϑεψοῦσι steht, wie Luc. as. 25 καϑεψεῖσϑαι.
-
35 κημόω
-
36 εὔ-εδρος
εὔ-εδρος, 1) mit gutem Sitz, schön thronend, μάκαρες Aesch. Spt. 03; π όλεως ῥυτῆρες 301; – Ἀργώ, mit schönen Sitzen, Theocr. 13, 21, ὄρνις Ael. H. A. 16, 16, Glück bedeutend; – gut sitzend, passend, D. Hal. de C. V. 6. – 2) pass. gut, un Sitzen, εὐεδρότερον τὸν ἵππον παρέ γεται Xen. Equ. 1, 12, daß man bequemer darauf, sitzt.
-
37 οἴχομαι
οἴχομαι, Hom. nur praes. u. impf., fut. οἴξομαι nur als v. l. Her. 2, 29, gewöhnlich fut. οἰχήσομαι, perf. ᾤχημαι, ion. οἴχημαι, Her. 4, 136, u. οἴχωκα, Her., partic. οἰχωκώς, οἰχώκεε mit imperf.-Bedeutung, auch ᾤχωκα, Aesch. Pers. 13, παρῳχήκει Pol. 8, 29 a. E.; – gehen, bes. weggehen, sich auf den Weg begeben, eigtl. von Menschen, und das Präsens oft mit Perfectbedeutung, fortgegangen sein, fortsein; νῦν δ' οἴχεται οἶος ἀείρας νεκρόν, Il. 17, 588; ἀναΐξας ἄφαρ οἴχεται, Od. 1, 410; τίπτε δέ μοι παῖς οἴχεται, 4, 707; so heißt Odysseus, der 20 Jahre vom Vaterlande entfernt ist, oft δὴν οἰχόμενος. – Oft steht ein Participium dabei, die Art des Entfernens angebend, οἴχεται φεύγων, fliehend geht er davon, Od. 8, 356, ᾤχετ' ἀποπτάμενος, er flog davon, Il. 2, 71, so οἴχεται ἰών, ἀπιών, ϑανών u. dgl.; νηῒ οἴχεσϑαι, zu Schiffe abfahren, Od. 16, 24. 142; selten c. accus., ὁδὸν οἴχεσϑαι, 4, 393. Die Perfectbedeutung tritt bes. bei den Attikern hervor, Περσῶν τῶν οἰχομένων Ἑλλάδ' ἐς αἶαν. die nach Griechenland gezogen sind, Aesch. Pers. 1, vgl. 174; ὁ δ' ἐξαλύξας οἴχεται, Eum. 111; ἀνὴρ οἴχεται φεύγων, 117. 120. 142; σκοπὸς δέ νιν οἴχεται στελῶν, Soph. O. C. 298; obwohl ib. 898 Κρέων οἴχεται heißt »er schickt sich an, wegzugehen«; ὥς τινα, παρά τινα, Ar. Plut. 32 Av. 1270; διαφυγὼν οἰχήσεται, Th. 653; ἀποδρὰς ᾤχου, Ran. 469; οἴχοντο πλέοντες, Her. 4, 145, öfter; ἄρτι ἐνϑένδε οἴκαδε οἴχεται, Plat. Parmen. 106 c; οἴχεται ἀποπηδήσας πρὸς ἄλλον, Legg. IV, 720 c; φεύγων οἴχομαι, Parm. 130 d; ἀδιάφϑορον οἴχεται ἀπιόν, Phaed. 106 e; οἴχεται ἀγομένη, sie wird weggeführt, 108 b, wie ᾤχετο ἄγων, er führte weg, 58 a; καταγελάσαντας οἰχήσεσϑαι, Conv. 181 d; οἶδα γὰρ ὅπη οἴχονται, wohin sie weggegangen sind, Xen. An. 1, 4, 8; ᾤχετο πλέων, 2, 6, 3; ᾤχετο ἀπιών, 3, 3, 5; ἀπελαύνων, 2, 4, 24; ὁρῶντες ὀλίγους ἤδη τοὺς λοιπούς· πολλοὶ γὰρ ᾤχοντο, Viele waren fortgegangen, 4, 3, 13; ᾤχετο ἄγων τὸν ἵππον, er führte das Pferd fort, 4, 5, 35; auffallend ᾤχοντο δ' ἐν τοῖς ὀχυροῖς, 4, 7, 17, sie waren fortgegangen und befanden sich nun in den festen Plätzen. – Bes. ist es ein Euphemismus für sterben, wie Hom. sagt οἴχεται εἰς Ἀΐδαο, Il. 22, 213, ᾤχετο ψυχὴ κατὰ χϑονός, 23, 101; ᾤχοντ' ἄφαντοι, sie kamen um, Aesch. Ag. 643; τὸ Περσῶν ἄνϑος οἴχεται πεσόν, ist dahingesunken, Pers. 248; Ὀρέστης ἐλπὶς οἴχεται δόμων, Ch. 765; οἴχομαι φόβῳ, ich komme um vor Furcht, Suppl. 767; vollständiger οὗτος οἴχεται ϑανών, Soph. Phil. 412, vgl. Ai. 778; Eur. Troad. 395 u. öfter; οἴχεται πατήρ, Soph. El. 1140; auch οἴχομαι τάλας, Trach. 1133; οἴχωκ', ὄλωλα, διαπεπόρϑημαι, Ai. 880; ἐκ γυναικὸς οἴχεται σφαγείς, Eur. I. T. 552; οἱ οἰχόμενοι, die Gestorvenen, Hec. 141, wie Aesch. Pers. 880 u. Sp.; ὅπως μὴ ἐγὼ οἰχήσομαι, Plat. Phaed. 91 c; Xen. setzt An. 3, 1, 32 einander gegenüber ὅπου μὲν στρατηγὸς σῶος εἴη –, ὁπόϑεν δὲ οἴχοιτο, wie Soph. ἢ σεσώσμεϑα – ἢ οἰχόμεσϑα, Trach. 85; vgl. noch Xen. Cyr. 5, 4, 11; Sp., οἴχεται δέ σοι ὅ τε Ῥωμαίων δῆμος καὶ τὸ πλεῖστον τοῦ στρατιωτικοῦ, Hdn. 1, 13, 4. – Auch von leblosen Dingen wird es gebraucht, sowohl übh. eine schnelle Bewegung bezeichnend, daherfahren, von Geschossen u. Stürmen, Il. 1, 53. 6, 346. 13, 505 Od. 20, 64, als bes. verloren gehen, untergehen, verschwinden, πῆ σοὶ μένος οἴχεται; wohin ist dein Muth? wo bleibt dein Muth? Il. 5, 472, vgl. 13, 220. 24, 201; οἴχεται τιμὰ φωτί, Pind. N. 10, 78; οὐ πλόκαμοι κερϑέντες ᾤχοντ' ἀγλαοί, P. 4, 82; οἴχεται δὴ πάντα ταῦτ' ἐῤῥιμμένα, Soph. Ai. 1250, der auch οἴχωκε γὰρ κροτητὰ πηκτίδων μέλη sagte, frg. Tham. 1, 1; διαλυϑεῖσαν οἴχεσϑαι πολιτείαν, Plat. Legg. XII, 945 c; Sp., οἴχεται πάντα, Alles ist fort, Luc. D. D. 25, 1; Mer. D. 4; oft bei S. Emp. – Das adj. verb. οἰχητέον steht bei Alciphr. 3, 42.
-
38 ὀχεῖος
-
39 ἀνα-τίθημι
ἀνα-τίθημι (s. τίϑημι), 1) aufstellen, aufhängen, aufladen; Hom. Iliad. 22, 100 (ἅπαξ εἰρ.) Πουλυδάμας μοι πρῶτος ἐλεγχείην ἀναϑήσει, cr wird mir einen Vorwurf aufladen, vgl. ἀνάπτειν; κῦδός τινι Pind. Ol. 5, 8; übh. zuschreiben, οὐ γὰρ ἄν οἱ ἀνέϑεσαν πυραμίδα ποιήσασϑαι ταύτην Her. 2, 134; vgl. 135; als Prädicat beilegen, Xen. Mem. 3, 14, 7; αἰτίαν τινί Plat. Alc. I, 118 a; ἐπίτινα Pol. 5, 1, 8; χάριν τινί, 24, 7; – aufpacken, ἄχϑος Ar. Equ. 1051; σκεῦος Xen. An. 3, 1, 30; med., ἐπὶ τὰ ὑποζύγια Cyr. 8, 5, 4 An. 2, 2, 4; übertr., πάντα πράγματά τινι, Einem anvertrauen, Ar. Nubb. 1436; Thuc. 8, 82 u. oft Pol. u. Plut. – Med., auf sich nehmen, ἀναϑέμενος ἀπάγει τὰ ξύλα Lys. 7, 19; Ael. V. H. 3, 22; Luc. D. Mar. 8, 2; εἰς τὸν ἵππον Tox. 52; vgl. Ver. Hist. 2, 42; Plut. Artax. 11. – Bes. als Weihgeschenk in einem Tempel aufstellen, einem Gotte weihen, Hes. O. 656; von Pind. u. Her. an sehr häufig, z. B. τῷ Ἀπόλλωνι 1, 92; oft ἐς τὸ Ἥραιον, ἐς τὴν Ἑλλάδα, ἐς Δελφούς, 4, 88. 2, 182. 2, 135; Plat. Phaedr. 239 e; εἰς τὰ ἱερά Legg. XII, 943 c; εἰκὼν ἀνατεϑησομένη εἰς ἀγοράν Din. 1, 43; ἀνάϑημα ἀνατιϑέναι Her. 8, 121 u. sonst. Uebtr., τὰς ἀκοάς τινι, die Ohren leihen, Pol. 24, 3, 9; βωμόν, νεών, errichten, 5, 43, 10; Plut. Caes. 6. – 2) umsetzen, z. B. die Steine im Brettspiel, daher med., seine Meinung ändern, etwas zurücknehmen, in tmesi, Her. 8, 77; ἀναϑέσϑαι ἔξεστιν, εἴ πη ἔχετε ἄλλο τι φάναι Plat. Prot. 354 e, u. sonst; οὐκ ἀνατίϑεμαι, μὴ οὐ καλῶς λέγεσϑαι Men. 89 d; vgl. Phaed. 87 a; bes. oft de lucri cup., wo die Stelle ὥσπερ πεττεύων ἐϑέλω σοι ἐν τοῖς λόγοις ἀναϑέσϑαι, ὅ, τι βούλει τῶν εἰρημένων, ich will es zurückgeben und ändern lassen, 229 e, zu merken; vgl. Xen. Mem. 1, 2, 44 u. 2, 4, 4; δόξαν, γνώμην, D. Hal. 8, 56. 72; τὰ κατηγορημένα, die Anklage zurücknehmen, Luc. Pisc. 38. – 3) zurücksetzen, aufschieben, Hdn. 3, 5, 2; Plut.; hierher zieht man Soph. Ai. 471 τί γὰρ παρ' ἦμαρ ἡμέρα τέρπειν ἔχει προςϑεῖσα κἀναϑεῖσα τοῠγε κατϑανεῖν, dem Tode uns nähernd od. nur Aufschub verursachend; οὐδαμῶς ἀναϑετέον Plat. Legg. XI, 935 e; Sp.
-
40 ἀνα-θρώσκω
ἀνα-θρώσκω (s. ϑρώσκω), in die Höhe springen, aufprallen, von einem Steine, ὕψι ἀναϑρ., Il. 13, 140; von einem Menschen, Her. 7, 18; ἐπὶ τὸν ἵππον, aufs Pferd springen, 3, 64; τῆς πέτρας, Heliod.; absolut, zwischen πηδῆσαι u. δραμεῖν, Xen. Lac. 2, 3; Plut. Ant. 45, oft. Opp. H. 3, 293 hat den conj. aor. ἀναϑρώξωσι, vulg. ἀναϑρέξωσι.
См. также в других словарях:
Οὐδεν οὕτω πιαίνει τόν ἵππον, ὡς βασιλέως ὀφθαλμός. — См. Хозяйский глаз смотрок! … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
στρέφω — ΝΜΑ, και δωρ. τ. στράφω και αιολ. τ. στροφῶ, άω και δ. αν. στρόφω Α 1. (αμτβ.) μετακινούμαι επί τόπου αλλάζοντας μέτωπο ή καθώς κινούμαι αλλάζω κατεύθυνση (α. «έστρεψε λίγο αριστερά προκειμένου να τόν δει» β. «λίγο πιο κάτω έστριψε στον διπλανό… … Dictionary of Greek
υποτίθεμαι — ὑποτίθεμαι ΝΜΑ, και ενεργ. τ. ὑποτίθημι ΜΑ [τίθημι] νεοελλ. (γ εν. πρόσ. παθ. ενεστ.) υποτίθεται τίθεται ως προϋπόθεση ή θεωρείται πιθανό (α. «υποτίθεται ότι στο σκάνδαλο είναι αναμεμιγμένοι και υψηλά ιστάμενοι» β. «αφού ζει σε τέτοια πολυτέλεια … Dictionary of Greek
хозяйский глаз смотрок! — Ср. Глаз хозяина откармливает лошадей. Екатерина II. Ср. Des Herrn Auge macht das Pferd fett. Des Herrn Fuss düngt den Acker wohl. Ср. L oeil du fermier: vaut fumier. Ср. L oeil du maitre engraisse le cheval. Ср. La Fontaine. Fable. 4, 21. Ср.… … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона
Хозяйский глаз смотрок! — Хозяйскій глазъ смотрокъ! Ср. Глазъ хозяина откармливаетъ лошадей. Екатерина II. Ср. Des Herrn Auge macht das Pferd fett. Des Herrn Fuss düngt den Acker wohl. Ср. L’oeil du fermier: vaut fumier. Ср. L’oeil du maitre engraisse le cheval. Ср. La… … Большой толково-фразеологический словарь Михельсона (оригинальная орфография)
VOLUTABRUM — in Glossis κολίςτρα ζώων, proprie de apris et suibus, hinc de equis: de quibus capiendus Glossarum hic locus. Nam ζῶα Graeci, absolute plerumque equos appellant, ut et ἄλογα. Hos in arena prope amnem aut lacum volutare Veteres consuefaciebant,… … Hofmann J. Lexicon universale
περιστρέφω — ΝΜΑ 1. στρέφω κάτι κυκλικά γύρω από έναν άξονα, στρέφω ολόγυρα, στριφογυρίζω 2. μέσ. περιστρέφομαι στρέφομαι γύρω από κάτι («η γη περιστρέφεται γύρω από τον άξονά της») νεοελλ. μτφ. (για λόγο γραπτό ή προφορικό) αναφέρομαι γύρω από ένα θέμα μσν.… … Dictionary of Greek
προσδέχομαι — ΝΜΑ, ιων. τ. προσδέκομαι Α δέχομαι κάτι ευχαρίστως νεοελλ. δέχομαι επιπροσθέτως |] αρχ. 1. υποδέχομαι κάποιον με φιλικό τρόπο 2. (για βασιλιά) δέχομαι να παρουσιαστεί κάποιος ενώπιόν μου («ἅμα τῇ ἡμέρᾳ στὰς ὅπου ἐδόκει ἐπιτήδειον εἶναι… … Dictionary of Greek
STHENELUS — I. STHENELUS Actoris fil. unus ex iis, qui Herculem expeditione contra Amazonas sunt comitati; e bello rediens ab una Amazonum sagittâ interemptus ac in Paphlagoniae litore sepultus est. Cum Argonautae illac iter facerent, a Proserpina impetravit … Hofmann J. Lexicon universale
μυωπίζω — (ΑΜ) [μύωψ (II)] 1. (για ζώο) κεντώ με το σπιρούνι («μυωπίζειν τε καὶ μαστιγοῡν τὸν ἵππον», Ξεν.) 2. μτφ. παρακινώ, ερεθίζω, υποκινώ κάποιον έντονα αρχ. (το παθ.) μυωπίζομαι (για το άλογο και το βόδι) ενοχλούμαι, ερεθίζομαι από τον οίστρο,… … Dictionary of Greek
προσαναστέλλω — Α 1. ανακόπτω, εμποδίζω επί πλέον («περιλαβὼν ταῑς ἡνίαις τὸν χαλινὸν ἄνευ πληγῆς καὶ σπαραγμοῡ προσανέστειλεν [τὸν ἵππον]», Πλούτ.) 2. διαπλάσσω, σχηματίζω τα ρουθούνια βρέφους. [ΕΤΥΜΟΛ. < προσ * + ἀναστέλλω «συγκρατώ, αναχαιτίζω»] … Dictionary of Greek