-
1 σφηνός
σφήν, σφηνόςGrammatical information: m.Meaning: `wedge' (A. Pr. 64, Ar., Arist., hell. pap.).Compounds: Some compp., e.g. σφηνό-πους, - ποδος `with wedge-shaped feet' ( κλίνη; Ceos Va; cf. σφανίον below and Sommer Nominalkomp. 30), ἐπί-σφηνος `wedge-shaped' (Lebadeia, Strömberg Prefix Studies 100), ἀντι-σφήν `counter-wedge' (Ph. Bel.).Derivatives: 1. Dimin. σφην-ίσκος m. (Hp. a.o.), - άριον n. (late medic.), uncertain - ίς, - ίδιον (Hero). 2. σφανίον κλινίδιον and ἐν σφανίῳ ἐν κλιναρίῳ H. (Schulze KZ 45, 190f. = Kl. Schr. 379); but παρα-σφήν-ιον n. `side-wedge' (hell. inscr. a. pap.) hypostasis. 3. - όομαι, - όω, often w. prefix, e.g. ἀπο-, δια-, παρα-, `wedged in, to be wedged, to wedge (in)' (Arist., medic., hell. a. late) with σφήνωσις ( ἀπο-, δια-, ἐπι-) f. `the wedging in' (medic. a.o.), ἀποσφήν-ωμα n. `wedge-shaped block' (pap. IIp).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: From σφανίον and Cean σφηνόπους, of which the Η cannot render PGr. ē but must contain a PGr. a-sound, we get for σφήν a basic form *σφά̄ν, if need be *σφανσ- (cf. χήν) or *σφα-ην (WP. 2, 652f., Pok. 980, Schwyzer 487 n. 7 w. lit.; diff. Wahrmann Glotta 6, 162ff.). Through this the traditional identification (since Kuhn KZ 4, 15) with a Germ. word for `chip' in OHG spān, OE spōn, OWNo. spānn, spōnn, PGm. * spēn-u-, must be given up. The words given sub σπάθη may be compared. -- Skt. sphyá- n. m. approx. `slice, kind of oar etc.' (on the meaning Janert KZ 79, 89ff.) remains far; hypothesis by Thieme Die Heimat d. idg. Gemeinspr. 16 (agreeing Janert l.c.): to NHG Espe etc.; against this Hiersche Ten. aspiratae 164 f. -- So no etym.Page in Frisk: 2,830-831Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σφηνός
-
2 σφηνός
σφήνwedge: masc gen sg -
3 ἐπί-σφηνος
ἐπί-σφηνος, keilförmig, Clem. Al. strom. 6, 15.
-
4 σφήν, σφηνός
ὁ N 3 0-0-0-0-2=2 4 Mc 8,13; 11,10 -
5 σφήν
σφήν, σφηνόςGrammatical information: m.Meaning: `wedge' (A. Pr. 64, Ar., Arist., hell. pap.).Compounds: Some compp., e.g. σφηνό-πους, - ποδος `with wedge-shaped feet' ( κλίνη; Ceos Va; cf. σφανίον below and Sommer Nominalkomp. 30), ἐπί-σφηνος `wedge-shaped' (Lebadeia, Strömberg Prefix Studies 100), ἀντι-σφήν `counter-wedge' (Ph. Bel.).Derivatives: 1. Dimin. σφην-ίσκος m. (Hp. a.o.), - άριον n. (late medic.), uncertain - ίς, - ίδιον (Hero). 2. σφανίον κλινίδιον and ἐν σφανίῳ ἐν κλιναρίῳ H. (Schulze KZ 45, 190f. = Kl. Schr. 379); but παρα-σφήν-ιον n. `side-wedge' (hell. inscr. a. pap.) hypostasis. 3. - όομαι, - όω, often w. prefix, e.g. ἀπο-, δια-, παρα-, `wedged in, to be wedged, to wedge (in)' (Arist., medic., hell. a. late) with σφήνωσις ( ἀπο-, δια-, ἐπι-) f. `the wedging in' (medic. a.o.), ἀποσφήν-ωμα n. `wedge-shaped block' (pap. IIp).Origin: XX [etym. unknown]Etymology: From σφανίον and Cean σφηνόπους, of which the Η cannot render PGr. ē but must contain a PGr. a-sound, we get for σφήν a basic form *σφά̄ν, if need be *σφανσ- (cf. χήν) or *σφα-ην (WP. 2, 652f., Pok. 980, Schwyzer 487 n. 7 w. lit.; diff. Wahrmann Glotta 6, 162ff.). Through this the traditional identification (since Kuhn KZ 4, 15) with a Germ. word for `chip' in OHG spān, OE spōn, OWNo. spānn, spōnn, PGm. * spēn-u-, must be given up. The words given sub σπάθη may be compared. -- Skt. sphyá- n. m. approx. `slice, kind of oar etc.' (on the meaning Janert KZ 79, 89ff.) remains far; hypothesis by Thieme Die Heimat d. idg. Gemeinspr. 16 (agreeing Janert l.c.): to NHG Espe etc.; against this Hiersche Ten. aspiratae 164 f. -- So no etym.Page in Frisk: 2,830-831Greek-English etymological dictionary (Ελληνικά-Αγγλικά ετυμολογική λεξικό) > σφήν
-
6 σφήν
σφήν, σφηνός, ὁ, der Keil, Aesch. Prom. 64; – alles Keilförmige, Ar. Ran. 800; Nicom. arithm. 2, 16 führt τεκτονικ οί, οἰκοδομικοί, χαλκευτικοί an, u. erkl. sie ausführlicher; auch ein Marterwerkzeug, Plut. an vit. suff. 2.
-
7 γνάθος
γνάθος, ἡ, 1) Kinnbacken, von Menschen u. Thieren, Pind. P. 4, 225 u. Folgde; ἡ ἄνω καὶ ἡ κάτω, Hippocr. u. öfter; Luc. Tim. 22; ἔπαγε τὴν γνάϑον, Aufforderung an Einen, der einbeißen will, Ar. Vesp. 370; ἱππείη Hom. ep. 14, 13; vom Gebiß der Pferde χαλινὸν ἐμβαλεῖν γνάϑοις Eur. Alc. 492; Xen. de equ. 6, 8; τὰς γνάϑους φυσῶν, Backen, Dem. 19, 314. Uebertr., Schlund, Engpaß, πόντου Aesch. Prom. 728. – 2) (vgl. γένυς) Schärfe, Schneide; σφηνός Aesch. Prom. 64; πυρός Ch. 322; vgl. Prom. 368; Oh. 278 von Krankheiten.
-
8 αὐθ-άδης
αὐθ-άδης, ες (ἥδομαι), selbstgefällig, anmaßend, eigenmächtig, τρόποι αὐϑάδεις καὶ χαλεπ οί Plat. Legg. XII, 950 b u. öfter; vgl. Isocr. 1, 15, wo αὐϑ. διὰ τὸ σκυϑρωπόν dem φρόνιμος entgegensteht; bei Xen. Cyn. 6, 25 steht ein αὐϑ. κύων dem φιλάνϑρωπος entgegen; Aesch. setzt αὐϑάδης φρενῶν dem ταπεινός gegenüber, Prom. 909. Uebh. rücksichtslos, grausam, σφηνὸς γνάϑος αὐϑάδης, die dem Prometheus durch die Brust getriebene Keilspitze, Aesch. Prom. 64; τὸ αὔϑαδες τῆς φύσεως, Rohheit, Pol. 4, 21. – Adv. αὐϑάδως Ar. Ran. 1016; Plut. Thes. 1; αὐϑαδέστερον ἀπεκρίνατο Thuc. 8, 84.
-
9 αυθαδης
2(θᾱ)1) самоуверенный, самонадеянный, самодовольный, заносчивый Her., Aesch., Thuc., Plat.2) своенравный, строптивый(κύων Xen.)
3) беспощадный, жестокий(σφηνὸς γνάθος Aesch.; αὐθαδεστέρα θαλάττης Eur.; φύσει τραχὺς καὴ αὐ. Plut.)
-
10 γναθος
(ᾰ) ἥ1) тж. pl. челюсть и челюсти(δράκοντος Pind.; τέν ἄνω γνάθον προσάγειν τῇ κάτω Her., HH., Eur., Arph., Xen., Plat., Arst.)
πυρὸς γνάθοι Aesch. — огненная пасть2) нижняя часть лица, щека или щеки, подбородокτὰς γνάθους φυσῶν Dem. — надув щеки;
3) острый край, острие(σφηνός Aesch.)
4) узкий пролив, теснина(πόντου Aesch.)
-
11 σφην
-
12 αὐθάδης
αὐθάδ-ης, ες,A self-willed, stubborn,ἦσάν τε αὐθαδέστεροι Hdt.6.92
;τὰς ὀργὰς αὐ. Hp.
Aër.24, cf. Arist.Rh. 1367a37; surly, Thphr.Char. 15.1;αὐθάδη φρονῶν A.Pr. 907
; of a dog, X.Cyn.6.25.2 metaph. of things, remorseless,σφηνὸς γνάθος αὐ. A.Pr.64
.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > αὐθάδης
-
13 κουρά
A cropping of the hair,τῶν τριχῶν τὴν κ. κείρεσθαι Hdt.3.8
;κουρᾶς δεῖσθαι Arist.PA 658b20
;ἐν χρῷ κ. Diocl. Fr.141
: freq. as a sign of mourning,κ. πενθίμῳ E.Alc. 512
, Or. 458;κουραῖσι καὶ θρήνοισι Id.Hel. 1054
;κουραῖς διατετιλμένης φόβην S.Fr. 659.7
.2 generally, cropping, lopping,δρυοτομικὴ καὶ κ. σύμπασα Pl.Plt. 288d
; of animals that feed on grass, Arist.PA 693a17.2 wool shorn, fleece, PCair.Zen.433.26 (pl., iii B. C.);κουρᾷ κοσμοῦντα θρέμματα Porph.Abst.3.19
: pl., κουρὰς προβάτων καὶ γάλα βοῶν ib.18. -
14 πασσαλεύω
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > πασσαλεύω
-
15 σφήν
-
16 αὐθάδης
αὐθ-άδης, selbstgefällig, anmaßend, eigenmächtig. Übh. rücksichtslos, grausam, σφηνὸς γνάϑος αὐϑάδης, die dem Prometheus durch die Brust getriebene Keilspitze; τὸ αὔϑαδες τῆς φύσεως, Rohheit -
17 ἐπίσφηνος
-
18 σφήν
σφήν, σφηνός, ὁ, der Keil; alles Keilförmige; auch ein Marterwerkzeug
См. также в других словарях:
σφηνός — σφήν wedge masc gen sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Tuatara — This article is about the animal. For other uses, see Tuatara (disambiguation). Tuatara Male tuatara Conservation status … Wikipedia
σφήνα — Απλό εργαλείο που αποτελείται από ένα στερεό ανθεκτικό σώμα πρισματικής μορφής με διατομή ισοσκελούς τρίγωνου. Με το εργαλείο αυτό εξασκούνται στις δύο ίσες πλευρές του τρίγωνου (πλευρά της σ.) δυνάμεις ανώτερες εκείνων που εξασκούνται στη βάση… … Dictionary of Greek
