-
1 θυράν
θύραdoor: fem gen pl (doric ionic aeolic)θυράζωthrust out of doors: fut part act masc voc sg (doric aeolic)θυράζωthrust out of doors: fut part act neut nom /voc /acc sg (doric aeolic)θυράζωthrust out of doors: fut part act masc nom sg (doric aeolic)θυράζωthrust out of doors: fut inf act -
2 θυρᾶν
θύραdoor: fem gen pl (doric ionic aeolic)θυράζωthrust out of doors: fut part act masc voc sg (doric aeolic)θυράζωthrust out of doors: fut part act neut nom /voc /acc sg (doric aeolic)θυράζωthrust out of doors: fut part act masc nom sg (doric aeolic)θυράζωthrust out of doors: fut inf act -
3 θύραν
θύρᾱν, θύραdoor: fem acc sg (attic doric ionic aeolic) -
4 θύραν
дверьдвери [в] дверьΕλληνικά-Ρωσικά λεξικό στα κείμενα της Καινής Διαθήκης (Греческо-русский словарь к текстам Нового Завета) > θύραν
-
5 κρούω
κρούω 1 aor. ἔκρουσα (since Soph. and X., De Re Equ. 11, 4; PGM 5, 75; 92 al.; LXX; TestSol; TestJob 6:4; TestJud 3:1 [αὐτόν]; Philo, Mut. Nom. 139; Jos., Ant. 7, 306) to deliver a blow against someth., strike, knock, in our lit. only of knocking at a door; abs. (on the contrast κρ. … ἀνοίγω cp. SSol 5:2 κρούει ἐπὶ τὴν θύραν Ἄνοιξόν μοι and UPZ 79, 7 [159 B.C.] κρούει θύραν κ. ἀνοίγεται; Eunap., Vi. Soph. p. 94, where it is said fig. of a sophist: ἔκρουε μὲν τὴν θύραν ἱκανῶς, ἠνοίγετο δὲ οὐ πολλάκις) Mt 7:7f; Lk 11:9f; 12:36; Ac 12:16; Rv 3:20. W. acc. τὴν θύραν knock at the door (Aristoph., Eccles. 317; 990; X., Symp. 1, 11; Pla., Prot. 310a; 314d, Symp. 212c; PGM 4, 1854; TestJob 6:4. Further exx. fr. later Gk. in Field, Notes 120. The Atticists reject this expr. in favor of κόπτειν τ. θύραν [Phryn. p. 177 Lob.]. κρ. τὴν θύραν Judg 19:22 A) Lk 13:25; Ac 12:13. ἔκρουσεν πρὸς τὴν θύραν GJs 12:2 (ἔ. τὴν θύραν v.l.; cp. w. ἐπί Judg 19:22 B; SSol 5:2).—B. 553. DELG. M-M. TW. -
6 θυρα
1) дверь, калитка, pl. двустворчатая дверь или воротаαὔλειαι θύραι Hom., αὔλειος θ. Plat., αὐλεία θ. Arph., θΰραι αὐλῆς и θ. ἑρκεία Aesch. — ведущие во двор дверь, калитка или ворота;θ. καταπακτή Her. — опускная дверь;ἔντοσθε θυράων Hom. — в дверях, на пороге;ἐν δόμου πρώτῃσι θύρῃσι στῆναι Hom. — стоять в преддверии, у дверей, на самом пороге дома;ἐπὴ или παρὰ θύρῃσι Hom. — перед дверью, у ворот, перед домом;πρὸ πατρῴων θυρῶν Soph. — у ворот отчего дома;ἐπὴ ταῖς βασιλέως θύραις Xen. — у ворот царского дворца (см. тж. 2);τέν θύραν ἐπιτιθέναι Her., προστιθέναι и ἐγκλείειν Plat., Lys. — запирать дверь;τέν θύραν ἐπισπᾶν Xen. — держать дверь притворенной;τέν θύραν βαλανοῦν или μοχλοῦν Arph. — запирать дверь на засов;τέν θύραν μικρὸν ἐνδοῦναι Plut. — немного приоткрыть дверь;ἐπὴ ταῖς θύραις τινὸς ἰέναι Plat., φοιτέειν Her., φοιτᾶν, βαδίζειν Arph. — ходить (преимущ. как проситель) к чьим-л. дверям, постоянно посещать кого-л., часто бывать у кого-л.;ἐπὴ θύραις τινὸς καθῆσθαι Arph. — не отходить от чьих-л. дверей, обивать чьи-л. пороги;Μουσῶν ἐπὴ θύρας ἀφικνεῖσθαι Plat. — приближаться к вратам Муз, т.е. посвящать себя поэзии;παρὰ θύραν εἰοβιάζεσθαι погов. Luc. — врываться мимо двери, т.е. действовать противоестественным образом;παρὰ θύραν πλανᾶσθαι погов. Sext. — блуждать у дверей, т.е. бродить вокруг да около, быть в нерешительности;περὴ θύρας εἶναι Plat. — быть за дверью, стоять у порога, угрожать ( об опасности);ἐπὴ θύραις τέν ὑδρίαν погов. Arst. — (разбить) кувшин у (самых) дверей, т.е. споткнуться у самой цели;τίς ἂν θύρας ἁμάρτοι ; погов. Arst. — кто же не попадет в ворота (из лука)? ( об общедоступных вещах)2) ( в восточных странах) царский дворец, двор4) pl. дверца(τοῦ ἁρματείου δίφρου Xen.)
5) pl. вход (в пещеру)πέτρην ἐπέθηκε θύρῃσιν Hom. — (Полифем) поставил камень у входа (в пещеру)
6) плот, палуба, досчатый щитἐκ μυρίκης πεποιημένη θ. Her. — плот, сколоченный из тамарисковых досок;
θύρας ἐπιθέντες καὴ ἐπ΄ αὐτῶν διαβαδίσαντες Thuc. — проложив (через болото) деревянные щиты и перейдя по ним7) pl. досчатый забор -
7 θύρα
Aθυρέων Archil.127
, Hdt.1.9:— door, Il.24.317, etc.: freq. in pl. of double or folding doors,θ. δικλίδες Od.17.267
;θ. φαειναί 6.19
, al.;θυρῶν ζεῦγος καινῶν IG12.313.123
, cf. 4.1488.25(Epid.); ἡ δεξιὰ θ. the right valve, ib.22.1457.16; θ. μονόθυρος ib.1627.418; θύραι λίθιναι (including the framework) ib. 12.372.195; θύραι αὔλειαι, v. αὔλειος; ἡ θ. ἡ εἰς τὸν κῆπον φέρονσα D. 47.53, cf.κηπαῖος 11
; rarely for πύλαι, gates, Plu.Cat.Mi.65; of the carceres in the Roman circus, barriers, Tab.Defix.Aud.187.59. —Phrases: προσθεῖναι τὰς θ., προστιθέναι τὴν θ., Hdt.3.78, Lys.1.13;ἐπισπάσαι X.HG6.4.36
; , Pl.Prt. 314d;ἐφέλκεσθαι Luc.Am.16
; τὴν θ. βαλανοῦν, μοχλοῦν, bar the door, Ar. Fr. 251, 369; θύραν κόπτειν, πατάσσειν, κρούειν, knock, rap at the door, Id.Nu. 132, Ra.38, Pl.Prt. 310b; ἀράττειν, ἐπαράξαι, Ar.Ec. 977, Pl.Prt. 314d; τὴν θ. ἀνοιγνύναι open it, v. ἀνοίγνυμι; ὦσαι push it open, Lys.1.24; μικρὸν ἐνδοῦναι open it a little, Plu.2.597d;δόμου ἐν πρώτῃσι θύρῃσι στῆναι Od.1.255
;ἷζε δ' ἐπὶ.. οὐδοῦ ἔντοσθε θυράων 17.339
;θυρῶν ἔνδον S.El.78
; πρὸ θυρῶν ib. 109(anap.); ἐπί or παρὰ Πριάμοιο θύρῃσι at Priam's door, i.e. before his dwelling, Il.2.788, 7.346: metaph.,ἐπὶ ταῖς θύραις τῆς Ἑλλάδος εἶναι X. An.6.5.23
, cf. D.10.34;τῆς πατρίδος Plu.Sull.29
, Arat.37;ἐπὶ θύραις τῆς Πίσης Philostr.VA8.15
; πυρετοῦ περὶ θύρας ὄντος being at the door, Plu.2.128f (butχειμῶνος ἐπὶ θύραις ὄντος Phlp.in Mete.130.25
).2 esp. of kings and potentates, οἱ τῶν ἀρίστων Περσῶν παῖδες ἐπὶ ταῖς βασιλέως θύραις παιδεύονται are educated at court, X.An.1.9.3; γυνὴ φοιτῶσα ἐπὶ τὰς θύρας τοῦ βασιλέος, of a petitioner, Hdt.3.119, cf. X.An.2.1.8; αἱ ἐπὶ τὰς θ. φοιτήσεις dangling after the court, Id.HG1.6.7;ἐπὶ ταῖς τῶν πλουσίων θ. διατρίβειν Arist. Rh. 1391a12
;περὶ θύρας διατρίβειν Id.Pol. 1313b7
, Theopomp.Hist. 121; applied also to lovers, clients, disciples, etc., ἐπὶ τὴν θύραν (or τὰς θύρας) τινὸς βαδίζειν, ἰέναι, etc., Ar.Pl. 1007, Pl.R. 364b, cf. Phdr. 233e, etc.;ἐπὶ ταῖσι θύραις ἀεὶ καθῆσθαι Ar.Nu. 467
: metaph.,Μουσῶν ἐπὶ ποιητικὰς θ. ἀφικέσθαι Pl.Phdr. 245a
.3 prov.,γλώσσῃ θύραι οὐκ ἐπίκεινται Thgn.421
; οὐδέποτ' ἴσχει θ., of admirers of the Demos, Eup.265; ἐπὶ θύραις τὴν ὑδρίαν to break the pitcher at the very door, 'there's many a slip 'twixt cup and lip', Arist.Rh. 1363a7; τίς ἂν θύρας ἁμάρτοι; Id.Metaph. 993b5;λόγος δικαστηρίου ἢ ἀγορᾶς οὐδὲ θύρας ἰδών D.H.Dem.23
; τὸ κατὰ θύραν τερπνόν vulgar pleasures, Eun.VSp.496 B.;παρὰ θύραν πλανᾶσθαι S.E.M.1.43
; ἐκ θυρῶν εὐθέως τῆς.. ἀκροάσεως at the very beginning, Olymp.in Mete. 2.1.4 shutter of a window,τὰς θ. τὰς ἐπὶ τῶν θυρίδων IG12(5).872.37
([place name] Tenos), cf. 22.1668.60.5 pl., door of a chariot, X.Cyr. 6.4.9.6 pl., axle-trees, Poll.1.146 (v.l. εὑραί).7 θύρη καταπακτή trap- door, Hdt.5.16.8 frame of planks, raft, Id.2.96; φραξάμενοι τὴν ἀκρόπολιν θύρῃσί τε καὶ ξύλοισι with hurdles and logs, Id.8.51, cf. Th.6.101.9 in war, fenced works to obstruct landingparties, in pl., Ph.Bel.94.37, 100.7.II generally, entrance, as to a grotto, in pl., Od.9.243, al.2 sluice-gate, PPetr.3p.134: pl., ib.2p.41 (iii B.C.).III metaph., senses, as the entrances to the soul, ap. Stob.3.6.17;ἐγγὺς τοῦ στόματος ἡ καρδία, ἡ δὲ ψυχὴ τῶν θ. Aristaenet.2.7
. (I.-E. dhur-, cf. Lat. foras, fores, OE. duru 'door', etc.) -
8 θύρα
θύρα, ας, ἡ (Hom.+) ‘door’. As is oft. the case in earlier lit. (e.g. Il. and Od. passim), the pl. can be used of one door (Phlegon: 257 Fgm. 36, 1, 3 Jac.; Philo, Ebr. 49; cp. Jos., C. Ap. 2, 119.—B-D-F §141, 4; Rob. 408).① doorⓐ of habitable quarters ἀνοίγειν open the door (LXX; JosAs 10:9; Jos., Vi. 246) Ac 5:19; B 16:9. Pass. Ac 16:26f (Achilles Tat. 7, 13, 1 Λευκίππη τὰς θύρας ἀνεῳγμένας ὁρῶσα). (ἀπο)κλείειν shut Mt 6:6; Lk 13:25a. Pass (LXX; JosAs 10:6; 14:5; Jos., Ant. 18, 74) Mt 25:10; Lk 11:7; J 20:19, 26; Ac 21:30; κρούειν τὴν θ. knock at the door 12:13; Lk 13:25b; also πρὸς τὴν θ. GJs 12:2; ἔδραμεν πρὸς τήν θ. ibid. διὰ τῆς θ. J 10:1f. ἐπὶ τ. θυρῶν before the door(s) Ac 5:23. Also ἐπὶ θύραις (LXX; Aesop, Fab. 466 P.; Jos., Ant. 17, 90. Also with art.: Clearchus, Fgm. 24 p. 17, 21; Appian, Bell. Civ. 3, 93 §385) 1 Cl 39:9 (Job 5:4); ἐπὶ τῇ θ. Ac 5:9. πρὸ τῆς θύρας 12:6 (schol. on Nicander, Ther. 860 πρὸ τ. θυρῶν); so also JosAs 5:1. πρὸς (τὴν) θ. at the door (Hegesippus Com. [III B.C.] 1, 24 K.) Mk 1:33; 11:4; τὰ πρὸς τὴν θ. the place near the door 2:2 (TestAbr A 6 p. 83, 6 [Stone p. 14]). πρὸς τῇ θ. ἔξω outside the door J 18:16 (cp. Lucian, Herm. 7, 7 ὁ παρὰ τὴν θύραν ἔξω ἑστώς).—θ. τοῦ πύργου Hv 3, 9, 6.—On the θύρα ὡραία Ac 3:2 s. ὡραῖος 2.—1 Cl 43:3 v.l.ⓑ fig. (Maximus Tyr. 19, 5d ὁ ἔρως ἔστη ἐπὶ θύραις τ. ψυχῆς; Iambl., Myst. 10, 5 [Herm. Wr. IV p. 39, 5ff Sc.] ἡ ἱερατικὴ δόσις καλεῖται ‘θύρα πρὸς θεόν’).α. ἐγγύς ἐστιν ἐπὶ θύραις he is near, at your very door (cp. X., An. 6, 5, 23; Just., D 32, 3) Mt 24:33; Mk 13:29. Also πρὸ τῶν θυρῶν ἕστηκεν Js 5:9; cp. also Ac 5:9. ἕστηκα ἐπὶ τ. θύραν καὶ κρούω Rv 3:20a; s. also vs. 20b.β. of the door to the kgdm. of heaven: εἰσελθεῖν διὰ τῆς στενῆς θύρας come in through the narrow door Lk 13:24. Perh. the same door is meant in δέδωκα ἐνώπιόν σου θύραν ἠνεῳγμένην Rv 3:8. But here senseγ. is also prob., acc. to which the opening of the door represents something made possible or feasible: θύρα μοι ἀνέῳγεν μεγάλη 1 Cor 16:9 (HNie, Vox Theologica 10, ’40, 185–92); cp. 2 Cor 2:12; Col 4:3. Sim. ὁ θεὸς … ἤνοιξεν τοῖς ἔθνεσιν θύραν πίστεως Ac 14:27 (πίστις 2dα).② a passage for entering a structure, entrance, doorway, gateⓐ of the door-like opening of a cave-tomb (cp. Od. 9, 243; SEG VIII, 200, 3 [I A.D., Jerus.]) ἡ θ. τοῦ μνημείου Mt 27:60; Mk 15:46; 16:3. θ. τοῦ μνήματος GPt 8:32; cp. 9:37; 12:53f.—The firm vault of heaven has a ‘door’ (cp. Ps 77:23), which opens to admit favored ones Rv 4:1 (difft., GRinaldi, CBQ 25, ’63, 336–47).ⓑ In John Jesus calls himself ἡ θύρα J 10:9, thus portraying himself as an opening that permits passage: the gate for the sheep; ἡ θύρα (ὁ ποιμήν P75 et al.) τῶν προβάτων vs. 7, however, has the sense which is prominent in the context, the gate to the sheep (s. Hdb. ad loc.; EFascher, Ich bin d. Thür! Deutsche Theologie ’42, 34–57; 118–33).—Jesus as the θύρα τοῦ πατρός the door to the Father IPhld 9:1.—B. 466. DELG. M-M. EDNT. TW. -
9 κόπτω
κόπτω, perf. bei Hom. κεκοπώς, vgl. διακέκοφα, aor. ἐκόπην, s. κατακ., – 1) schlagen, hauen; ὅστις σ' ἀμφὶ κάρη κεκοπὼς χερσὶ στιβαρῇσιν δώματος ἐκπέμψῃσι Od. 18, 334; κόψε δὲ παπτήναντα παρήϊον, er schlug ihn auf die Wange, Il. 23, 690; ποτὶ γαίῃ Od. 9, 289; δούρεσσι μετάφρενον ἠδὲ καὶ ὤμους 8, 528, treffen. verwunden; auch übertr., ῥήμασι κόπτειν, mit Schmähreden verwunden; ῥήμασι καὶ κοπίσιν Ep. ad. 89 (XI, 335); erschlagen, schlachten, von Ochsen, ll. 17, 521, von Schweinen, Od. 14, 425, die auf den Kopf geschlagen werden; so κόπτοντες βοῦς καὶ ὄνους ἐπορίζοντο σῖτον Xen. An. 2, 1, 5; vgl. auch ἱκτῆρας ἐκϑύει ξένους κόπτων Eur. Cycl. 371; ἐν δ' ἀτέρμονι κόπτει πεδήσασ' ἄνδρα δαιδάλῳ πέπλῳ Aesch. Eum. 605, vgl. Ag. 1251; – abhauen, χεῖρας καὶ πόδας, κεφαλὴν ἀπὸ δειρῆς, Il. 13, 203 Od. 22, 477; κύπερος κεκομμένος Her. 4, 71; bes. Bäume umhauen, δένδρα Xen. Hell. 5, 2, 43, und daher ἐπορεύετο κόπτων καὶ κάων τὴν χώραν, 3, 2, 26, das Land verheerend, durch Umhauen der Bäume u. Anzünden des Getreides u. des Strauchwerks, wie der Häuser, und allein, τὴν χώραν κόπτων, 4, 6, 5; häufiger τέμνειν. – Aber σῖτος κόπτεται ist = das Getreide verdirbt, eigtl. wird von Würmern beschädigt, Theophr.; – schlagen, verwunden; κόψε γὰρ αὐτὸν κατὰ στῆϑος, von einer Schlange, beißen, Il. 12, 204; τὰ μέτωπα κόπτονται μαχαίραις Her. 2, 61; von Vögeln, hacken, Arist. H. A. 9, 1; Arat. 448; von Fischen, anbeißen, Arist. H. A. 9, 37; – auch von Schiffen, die einen Stoß der feindlichen erhalten, κοπεῖσαι ὑπὸ τῶν Ἀττικῶν Thuc. 8, 13, wie Plut. Alc. 27 sagt προςκείμενος ἔκοπτε τὰς ναῦς καὶ συνετί. τρωσκε ἄνδρας. – Uebertr., Aesch. Ag. 479 φρενῶν κεκομμένος, wie sonst βεβλαμμένος, vom Wahnsinn. – Auch schlagen, um zum Laufen anzutreiben, wie Odysseus die Rosse mit dem Bogen schlägt, Il. 10, 513, u. Poseidon die beiden Aias ermuthigt, ἀμφοτέρω κεκοπὼς πλῆσεν μένεος 13, 60; – hämmern, schmieden, κόπτε δὲ δεσμούς, vom Hephästus, Il. 18, 379 Od. 8, 274 (vgl. ἐλαύνω). – Bes. auch = Geld schlagen, prägen, νόμισμα μολίβδου, Münze aus Blei, Her. 3, 56; καλλίστοις νομισμάτων καὶ μόνοις ὀρϑῶς κοπεῖσιν Ar. Ran. 721; Arist. Oec. 2, 20 und Sp.; auch med., = schlagen lassen, Her. 4, 166; und = act., Αἰγινῆται πρῶτον νόμισμα ἐκόψαντο, eigtl. für sich, Ael. V. H. 10, 12; – ϑύραν, an die Thür klopfen, pochen, wie der thut, der in das Haus hineingehen will, nach den Atticisten die eigtl. att, Form, hellenistisch κρούειν (w. m. s.); τίς ἔσϑ' ὁ κόπτων τὴν ϑύραν; Ar. Plut. 1097; Xen. Hell. 5, 4, 7 u. A.; auch Sp., wie Plut. Alc. 8; auch πρὸς τὴν ϑύραν, Luc. Nigrin. 2; – zerstoßen, im Mörser, Her. 4, 71; κόνις κοπτομένη ὑφ' ἅρμασι Hes. sc. 62. – 2) im mildern Sinne, Einem lästig fallen, ihn bedrängen, quälen; οἱ κοπτόμενοι wird Dem. 2, 16 ταλαιπωρούμενοι erkl.; vgl. Hegesipp. bei Ath. VII, 290 b u. Sosipat. ib. IX, 378 b (v. 20); ermüden, obtundere, ἐρωτήμασιν ἀκαίροις Plut. Phoc. 7. – Aehnl. von Pferden, stoßen, durch Stoßen den Reiter ermüden, τὸν ἀναβάτην κόπτει ὁ ἵππος Xen. de re equ. 1, 4, vgl. 8, 7. – 3) Med. sich schlagen, κεφαλήν Il. 22, 33, wie Her. 2, 161, 4; bes. = sich die Brust schlagen, zum Zeichen der Trauer, dah. trauern, wehklagen, wie plangere; πόλις στένει, κέκοπται Aesch. Pers. 683, der auch ἔκοψε κομμὸν Ἄρειον verbindet in dieser Bdtg, Ch. 417; κόπτεσϑ' Ἄδωνιν Ar. Lys. 397; κόπτεσϑαι καὶ ὀδύρεσϑαι τὴν αἵρεσιν Plat. Rep. X, 619 c; βοῶσάν τε καὶ κοπτομένην Phaed. 60 a; neben πενϑεῖν, Luc. Sacrif. 15; a. Sp.
-
10 θύρα
θύρα, ἡ, ion. ϑύρη, die Thür, s. Curtius Grundz. d. gr. Et. 2. Aufl. S. 233; bei Hom. von πύλαι unterschieden, s. Lehrs Aristarch. ed. 2 p. 124; ϑύραι nur in Häusern; sowohl Thüren einzelner Zimmer, als des ganzen Hauses; sing. Iliad. 24, 317. 453 Odyss. 1, 441. 22, 155. 157. 201. 258. 275. 394; meist plur., wobei vielleicht an Flügelthüren zu denken; πυκινὰς δὲ ϑύρας σταϑμοῖσιν ἐπῆρσεν Il. 14, 339; ϑαλάμοιο ϑύρας πυκινῶς ἀραρυίας ῥήξας ἐξῆλϑον 9, 475; οἰγνύναι, κλείω, ἐπιτιϑέναι, s.diese Verba; ϑύραι δ' εὐερκέες εἰσὶν δικλίδες Od. 17, 267; φαειναί, von polirtem Holz od. mit Metallverzierungen, wie Alkinous hat, 7, 88; ἐπὶ Πριάμοιο ϑύρῃσιν Iliad. 2, 788, παρὰ Πριάμοιο ϑύρῃσιν 7, 346, bei Priamus' Thüren, vor seiner Wohnung; Pind. braucht nur den plur.; Soph. πατρῴων πρὸ ϑυρῶν, Bl. 109, vor des Vaters Hause; gew. auch Eur. im plural., sing. Cycl. 500; ϑύρας ἄκουσον ἑρκείας κτύπον Aesch. Ch. 549; τὴν ϑύραν κόπτειν, πατάσσειν u. ä., f. diese Verba; προςϑεῖναι τὰς ϑύρας Her. 3, 78; ἐπἱ ϑύραις καὶ ἐν ὁδοῖς ὑπαίϑροις κοιμώμενος Plat. Conv. 203 d; ἐπὶ τὰς ϑύρας ἥξουσι Phaedr. 233, öfter; φοίνικος μὲν αἱ ϑύραι πεποιημέναι Xen. Cyr. 7, 5, 92. – Αἱ βασιλέως ϑύραι der Hof des Perserkönigs, wie noch heute "die ottomanische Pforte" gesagt wird, παῖδες ἐπὶ ταῖς βασιλέως ϑύραις παιδεύονται Xen. An. 1, 9, 3, sie werden am Hofe des Königs erzogen, öfter; auch ἦσαν ἐπὶ ταῖς ϑύραις Τισσαφέρνους, An. 2, 5, 31, ἐφοίτων ἐπὶ τὰς ϑύρας Κύρου Cyr. 8, 1, 8; αἱ ἐπὶ τὰς ϑύρας φοιτήσεις, das an den Hof Gehen und seine Aufwartung Machen, Hell. 1, 6, 7 u. Sp. – Vom Kutschenschlage, τὰς ϑύρας τοῦ ἁρματείου δίφρου Xen. Cyr. fl, 4, 9. – Uebh. Zugang, Eingang, zu einer Felsengrotte Od. 9, 243. 12, 256. 13, 109. 370; ἐπὶ ταῖς ϑύραις τῆς Ἑλλάδος εἶναι, ganz nahe bei Griechenland, Xen. An. 6, 3, 23; ὃς δ' ἂν ἄνευ μανίας Μουσῶν ἐπὶ ποιητικὰς ϑύρας ἀφί. κηται, zu den Musen kommen, Plat. Phaedr. 245 a. Sprichwörtlich παρὰ τὴν ϑύραν εἰςβιάζεσϑαι, Luc. Nigr. 31; Ggstz κατὰ ϑύραν εἰςιέναι, Antiph. Stob. fl. 6, 2. – Bei Her. 2, 96 ist ἐκ μυρίκης πεποιημένη ϑύρη eine aus Brettern in länglichem Viereck zusammengefügte Tafel; vgl. 8, 51.
-
11 ἀνοίγνυμι
ἀνοίγ-νῡμι Lys.12.10; [full] ἀνοίγω Pi.P.5.88, Hdt.3.37, 117, and [dialect] Att. as IG1.32 ([etym.] συν-), al.: later [full] ἀνοιγνύω Demetr.Eloc. 122, Paus. 8.41.4: [tense] impf.Aἀνἔῳγον Il.16.221
, al., Hdt.1.187, etc.; alsoἀνῷγον Il.14.168
; rarelyἤνοιγον X.HG1.1.2
and 6.21; [dialect] Ion. and [dialect] Ep.ἀναοίγεσκον Il.24.455
; lateἀνεῴγνυον App.BC4.81
, etc.: [tense] fut. : [tense] aor. , Th.2.2, Hp.Vict.2.56, part. ἀνεῴξας CIG(add.) 4300d ([place name] Antiphellus); alsoἤνοιξα X.HG1.5.13
and in late Prose; [dialect] Ion.ἄνοιξα Hdt.1.68
(best codd. ἀνῷξα), 4.143, 9.118; poet.ἀνῷξα Theoc.14.15
,κἀνῷξε Phld.Acad.Ind.p.103
M.: [tense] pf.ἀνέῳχα D. 42.30
, Men.229;ἀνέῳγα Aristaenet.2.22
(v. infr.): [tense] plpf.ἀνεῴγει Pherecr.86
(Pors.):—[voice] Pass., [full] ἀνοίγνῠμαι E. Ion 923, Ar.Eq. 1326: late [tense] fut.ἀνοιχθήσομαι LXX Is.60.11
, Epict.Ench.33.13 (v.l.);ἀνοιγήσομαι LXXNe.7.3
, PMag.Par.1.358;ἀνεῴξομαι X.HG5.1.14
: [tense] pf.ἀνέῳγμαι E.Hipp.56
, Th.2.4, etc.;ἀνῷγμαι Theoc.14.47
; later ἤνοιγμαι ([etym.] δι- ) best reading in Hp.Epid.7.80, cf. J.Ap.2.9; [tense] plpf.ἀνέῳκτο X.HG5.1.14
([tense] pf. 2 ἀνέῳγα is used in pass. sense in Hp.Morb.4.39, Cord.7, and later Prose, as Plu.2.693d, Ev.Jo.1.51, 2 Ep.Cor.6.11, Luc.Nav. 4 (though he condemns it Sol.8); but in [dialect] Att., only Din.Fr.81): [tense] aor. , subj.ἀνοιχθῆ D.44.37
, opt.ἀνοιχθείην Pl. Phd. 59d
, part.ἀνοιχθείς Th.4.130
, Pl.Smp. 216d; laterἠνοίχθην Paus.2.35.7
, LXXPs.105(106).17; and [tense] aor. 2ἠνοίγην Ev.Marc.7.35
, Luc.Am.14, etc.—In late Gr., very irreg. forms occur, ;ἠνέωχα PMag.Par.1.2261
;ἠνέῳγμαι Apoc.10.8
, Hld.9.9; ; also [tense] aor. 1 inf.ἀνωίξαι Q.S.12.331
;ἀνωίχθην Nonn.D.7.317
:—open, of doors, etc., ἀναοίγεσκον μεγάλην κληῗδα they tried to put back the bolt so as to open [the door], Il.24.455, cf. 14.168;πύλας ἀνοῖξαι A.Ag. 604
; ; also withoutθύραν, ἐπειδὴ αὐτῷ ἀνέῳξέ τις Pl.Prt. 310b
, cf. 314d; χηλοῦ δ' ἀπὸ πῶμ' ἀνέῳγε took off the cover and opened it, Il.16.221; ; so ἀ. σορόν, θήκας, Hdt.1.68, 187;κιβωτόν Lys. 12.10
; ἀ. σήμαντρα, σημεῖα, διαθήκην, open seals, etc., X.Lac.6.4, D. 42.30, Plu.Caes.68; and metaph.,καθαρὰν ἀνοίξαντι κλῇδα φρενῶν E. Med. 660
; ἀ. βίβλινον (sc. οἶνον) tap it, Theoc.14.15; γῆρυν ἀνοίξας, for στόμα, Tryph.477; ἀ. φιλήματα kiss with open mouths, Ach.Tat.2.37.b throw open for use, ; κἀνῷξε σχολὰς opened school, Phld.Acad.Ind.p.103M.; εἰ ἀνοίξω ἐργαστήριον; shall I open a shop? Astramps.Orac.43p.5H.2 metaph., lay open, unfold, disclose, ;ἔργ' ἀναιδῆ S.OC 515
, cf. E.IA 326;λανθάνουσαν ἀτυχίαν Men.674
.3 as nautical term, abs., get into the open sea, get clear of land, X.HG1.1.2, 5.13, 6.21; butἁλὸς κέλευθον ἀ. Pi.P.5.88
is to open or first show the way over the sea.II [voice] Pass., to be open, stand open, lie open,ὄπισθε τῆς ἀνοιγομένης θύρης Hdt.1.9
; ;ἀνεῳγμένας πύλας Ἅιδου E.Hipp.56
;δικαστήρια ἀνοίγεται Pl. R. 405a
;παρέξει τἀμπόρι' ἀνεῳγμένα Ar.Av. 1523
;ἀνέῳκται τὸ δεσμωτήριον D.24.208
; cut open,Arist.
HA 497b17; κόλποι δι' ἀλλήλων ἀνοιγόμενοι opening one into another, Plu.Crass. 4: metaph., .Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀνοίγνυμι
-
12 ἀνοίγω
ἀνοίγω (ἀνά, οἴγω ‘open’; Hom. +) on this by-form of ἀνοίγνυμι see Kühner-Bl. II 496f; W-S. §12, 7 and §15 (p. 130); B-D-F §101; Rob. 1212f; Mayser 404. Fut. ἀνοίξω; 1 aor. ἀνέῳξα J 9:14 (vv.ll. ἠνέῳξα, ἤνοιξα), ἠνέῳξα vs. 17 (vv.ll. ἤνοιξα, ἀνέῳξα), mostly ἤνοιξα Ac 5:19; 9:40 al.; 2 pf. (intr.) ἀνέῳγα; pf. pass. ἀνέῳγμαι 2 Cor 2:12 (v.l. ἠνέῳγμαι), ptc. ἀνεῳγμένος (ἠνεῳγμένος 3 Km 8:52; ἠνοιγμένος Is 42:20), inf. ἀνεῴχθαι (Just., D. 123, 2). Pass.: 1 aor. ἠνεῴχθην Mt 3:16; v.l. 9:30; Jn 9:10; Ac 16:26 (vv.ll. ἀνεῴχθην, ἠνοίχθην); inf. ἀνεῳχθῆναι Lk 3:21 (ἀνοιχθῆναι D); 1 fut. ἀνοιχθήσομαι Lk 11:9f v.l.; 2 aor. ἠνοίγην Mk 7:35 (vv.ll. ἠνοίχθησαν, διηνοίγησαν, διηνοίχθησαν); Ac 12:10 (v.l. ἠνοίχθη); Hv 1, 1, 4 (Dssm. NB 17 [BS 189]); 2 fut. ἀνοιγήσομαι Mt 7:7; Lk 11:9f (v.l. ἀνοίγεται). The same circumstance prevails in LXX: Helbing 78f; 83ff; 95f; 102f. Thackeray 202ff.① to move someth. from a shut or closed position, trans. a door (Menand., Epitr. 643 Kö.; Polyb. 16, 25, 7; OGI 222, 36; 332, 28, SIG 798, 19; 1 Km 3:15; PsSol 8:17; GrBar 11:5f; Jos., Ant. 13, 92 ἀ. τ. πύλας, Vi. 246; Just., D. 36, 5 τὰς πύλας τῶν οὐρανῶν) τὰς θύρας (really the wings of a double door) Ac 5:19; 12:10 (w. act. force, see 6 below); 16:26f (s. OWeinreich, Türöffnung im Wunder-, Prodigien-u. Zauberglauben d. Antike, d. Judentums u. Christentums: WSchmid Festschr. 1929, 200–452). ἀ. τὸν πυλῶνα open the outer door of the house Ac 12:14. τ. θύραν τ. ναοῦ fig., of the mouth of the believer, who is the temple of God B 16:9 (with this figure cp. Philosoph. Max. 488, 6 τοῦ σοφοῦ στόματος ἀνοιχθέντος, καθάπερ ἱεροῦ, τὰ τῆς ψυχῆς καλὰ βλέπεται ὥσπερ ἀγάλματα=when the mouth of the wise man opens like the door of a temple, the beauties of his soul are as visible as statues [of deities]). Without door as obj. acc., or as subject of a verb in the pass., easily supplied from the context (Achilles Tat. 2, 26, 1) Mt 7:7f; Lk 11:9f; Mt 25:11; Lk 13:25; GJs 12:2.—Used fig. in var. ways (PTebt 383, 29 [46 A.D.]; Epict. Schenkl index θύρα: ἡ θύρα ἤνοικται=I am free to go anywhere) Rv 3:20, cp. 3:7f (s. Is 22:22; Job 12:14). πύλη δικαιοσύνης 1 Cl 48:2, cp. 4. Of preaching that wins attention ἤνοιξεν τοῖς ἔθνεσιν θύραν πίστεως God gave the gentiles an opportunity to become believers Ac 14:27. Cp. θύρας μοι ἀνεῳγμένης since a door was opened for me, i.e. I was given an opportunity to work 2 Cor 2:12 (for 1 Cor 16:9 s. 6 below). Likew. ἀ. θύραν τοῦ λόγου Col 4:3.② to render someth. readily accessible, open, trans., closed places, whose interior is thereby made accessible: a sanctuary 1 Cl 43:5; pass. Rv 11:19; 15:5 heaven (Kaibel 882 [III A.D.] οὐρανὸν ἀνθρώποις εἶδον ἀνοιγόμενον; PGM 4, 1180; 36, 298; Is 64:1; Ezk 1:1; cp. 3 Macc 6:18) Mt 3:16; Lk 3:21; Ac 10:11; Rv 19:11; GEb 18, 36; Hv 1, 1, 4; the nether world Rv 9:2; graves (SIG 1237, 3 ἀνοῖξαι τόδε τὸ μνῆμα; Ezk 37:12, 13) Mt 27:52. Fig., of the throat of the impious τάφος ἀνεῳγμένος ὁ λάρυγξ αὐτῶν their gullet is an open grave (breathing out putrefaction?) Ro 3:13 (Ps 5:10; 13:3).③ to disclose contents by opening, open, trans., τ. θησαυροὺς (SIG2 587, 302 τῷ τ. θησαυροὺς ἀνοίξαντι; 601, 32; 653, 93; Eur., Ion 923; Arrian, Cyneg. 34, 2 ἀνοίγνυται ὁ θησαυρός; Is 45:3; Sir 43:14; Philo, Leg. All. 3, 105; Ath. 1, 1) treasure chests Mt 2:11. κεράμιον οἴνου ἢ ἐλαίου open a jar of wine or oil D 13:6. ἀ. βιβλίον open a book in scroll form (Diod S 14, 55, 1 βιβλίον ἐπεσφραγισμένον … ἀνοίγειν; 2 Esdr 18:5; Da 7:10) Lk 4:17 v.l.; Rv 5:2ff; 10:2, 8 (cp. 2 Esdr 16:5; TestAbr A 12 p. 91, 22 [Stone p. 30]); 20:12.④ to remove an obstruction, open, trans., a seal (X., De Rep. Lac. 6, 4; SIG 1157, 47 [I A.D.] τὰς σφραγῖδας ἀνοιξάτω) Rv 5:9; 6:1–12; 8:1.⑤ to cause to function, open, trans., of bodily partsⓐ mouth ἀ. τὸ στόμα open the mouth of another person 1 Cl 18:15 (cp. Ps 50:17); of a fish, to take something out Mt 17:27; of a mute (Wsd 10:21) Lk 1:64.— Open one’s own mouth to speak (oft. in OT; SibOr 3, 497, but e.g. also Aristoph., Av. 1719) Mt 5:2; 6:8 D; Ac 8:35; 10:34; 18:14; GEb 34, 60. More specif. ἐν παραβολαῖς=he spoke in parables Mt 13:35 (Ps 77:2; cp. Lucian, Philops. 33 ὁ Μέμνων αὐτὸς ἀνοίξας τὸ στόμα ἐν ἔπεσιν ἑπτά). εἰς βλασφημίας (opened its mouth) to blaspheme Rv 13:6.— Not to open one’s mouth, remain silent Ac 8:32; 1 Cl 16:7 (both Is 53:7, as also Mel., P. 64, 462).—Fig., of the earth when it opens to swallow something ἤνοιξεν ἡ γῆ τὸ στόμα αὐτῆς Rv 12:16 (cp. Num 16:30; 26:10; Dt 11:6).ⓑ eyes ἀ. τοὺς ὀφθαλμούς of a blind person (Is 35:5; 42:7; Tob 11:7; Mel., P. 78, 565) Mt 9:30; 20:33; J 9:10, 14, 17, 21, 26, 30, 32; 10:21; B 14:7 (Is 42:7).—One’s own eyes, to see (Epict. 2, 23, 9 and 12; PGM 4, 624) Ac 9:8, 40.—Fig., of spiritual sight Lk 24:31 v.l.; Ac 26:18. τοὺς ὀφθαλμοὺς τ. καρδίας 1 Cl 36:2; 59:3 (cp. Just., D. 123, 2 προσηλύτων … ἀνεῷχθαι τὰ ὄμματα).ⓒ ears (Epict. 2, 23, 10; PGM 7, 329) of a deaf man Mk 7:35.ⓓ heart, fig. ἀ. τ. καρδίαν πρὸς τ. κύριον open one’s heart to the Lord Hv 4, 2, 4.⑥ to be in a state of openness, be open, intr. (only 2 pf., except that the 2 aor. pass. ἠνοίγη Ac 12:10 [s. 1 above] is the practical equivalent of an intr. Other exx. of 2 pf.: Hippocr., Morb. 4, 39 ed. Littré; VII 558; Plut., Mor. 693d, Coriol. 231 [37, 2]; Lucian, Nav. 4; Polyaenus 2, 28, 1) in our lit. in contexts connoting opportunity θύρα μοι ἀνέῳγεν 1 Cor 16:9 (s. 1 above; Lucian, Soloec. 8 ἡ θύρα ἀνέῳγέ σοι τῆς γνωρίσεως αὐτῶν. Cp. Just., D. 7, 3 φωτὸς ἀνοιχθήναι πύλας).—Cp. τ. οὐρανὸν ἀνεῳγότα J 1:51.⑦ to be candid, be open, intr. (s. 6 beg. for grammatical ref.; s. also 5a) τὸ στόμα ἡμῶν ἀνέῳγεν πρὸς ὑμᾶς our mouth is open toward you, i.e. I have spoken freely and openly 2 Cor 6:11 (cp. Ezk 16:63; 29:21 and ἄνοιξις).—B. 847. DELG s.v. οἴγνυμι. M-M. -
13 ψοφέω
ψοφέω, ein Geräusch machen, einen Laut von sich geben, schallen, knarren, klatschen, lärmen, rauschen, von unartikulirtem Geräusche jeder Art; ἅπαντα γὰρ τῷ φοβουμένῳ ψοφεῖ Soph. frg. 58; ψοφεῖ ἀρβύλη δόμων ἔσω Eur. Bacch. 638; Ar. Ach. 906 Pax 595; ποταμοὺς ψοφοῦντας Plat. Rep, III, 396 d; – ψοφεῖν τὴν ϑύραν, wie κόπτειν, an die Thür klopfen, wenn man aus dem Hause treten und die Thür von innen nach außen öffnen will, ἐψόφηκε τὴν ϑύραν τις ἐξιών Men. bei Schol. Ar. Nubb. 133 u. Suid.; aber auch τί αἱ ϑύραι ψοφοῖεν, Lys. 1, 14, wie ὅταν πύλαι ψοφῶσιν Eur. Herc. fur. 78, vgl. Mel. 3, 16.
-
14 κόπτω
Aκόψω Hippon.83
, Men.Pk.64, etc.: [tense] aor. ἔκοψα, [dialect] Ep.κόψα Il.13.203
: [tense] pf. κέκοφα (ἐκ-) X.HG6.5.37, ( περι-) Lys.14.42, ( συγ-) Pl.Tht. 169b; [dialect] Ep. part.κεκοπώς Il.13.60
(v.l. -φώς, -πών), Od.18.335:—[voice] Med., [tense] fut. : [tense] aor.ἐκοψάμην Hdt.4.166
:—[voice] Pass., [tense] fut. κεκόψομαι ( ἀπο-) Ar.Nu. 1125, (ἐκ-) Id.Ra. 1223, ( κατα-) X.An.1.5.16, , Gal.13.759: [tense] aor. , Ar.Ra. 723, Th.8.13: [tense] pf. :— cut, strike,1 smite,ο' ἀμφὶ κάρη κεκοπὼς χερσὶ στιβαρῇσι Od.18.335
: c. dupl. acc., κόψε δὲ παπτήναντα παρήϊον smote him on the cheek, Il.23.690.2 smite with weapons,κόπτοντες δούρεσσι μετάφρενον Od.8.528
;τοῖσι Πέρσῃσι εἵποντο κόπτοντες Hdt.6.113
: metaph. in [voice] Pass., with play on words,αἰεὶ κόπτῃ ῥήμασι καὶ κοπίσιν AP11.335
.3 smite, slaughter an animal with an axe or mallet,κόψας ἐξόπιθεν κεράων βοός Il.17.521
, cf. Od.14.425, X.An.2.1.6; in Trag., A.Ag. 1278, Eu. 635, E.El. 838.4 cut off, chop off,κεφαλὴν ἀπὸ δειρῆς κόψεν Il.13.203
;χεῖράς τ' ἠδὲ πόδας κόπτον Od.22.477
;κ. [τὰ γέρρα] ταῖς μαχαίραις X.An.4.6.26
; κ. δένδρα cut down or fell trees, Th.2.75, X. HG5.2.39,43; κ. τὴν χώραν lay it waste, ib.3.2.26, 4.6.5:—in [voice] Pass., of ships, to be shattered, disabled by the enemy, Th.4.14,8.13:—metaph.,φρενῶν κεκομμένος A.Ag. 479
(lyr.); τὸν ὕπνον ἁ φροντὶς κόπτοισα preventing, Theoc.21.28; [πνεῦμα] κοπτόμενον being suddenly stopped, arrested, Arist.Mete. 367a10.5 strike, beat a horse, to make him go faster,κόψε δ' Ὀδυσσεὺς τόξῳ Il.10.513
; also σκηπανίῳ Γαιήοχος ἀμφοτέρω (sc. Αἴαντε)κεκοπὼς πλῆσεν μένεος 13.60
.6 hammer, forge,κόπτε δὲ δεσμούς 18.379
, Od.8.274; later, stamp metal, i.e. coin money,κ. νόμισμα IG12(5).480.11
(Siphnos, Athenian Law), Xenoph.4, Hdt.3.56:—[voice] Med., coin oneself money, order to be coined,κ. χρυσοῦ καὶ ἀργύρου νόμισμα Id.1.94
, cf. 4.166:—[voice] Pass., of money, to be stamped or coined, [νομίσμασιν] μόνοις ὀρθῶς κοπεῖσι Ar.Ra. 723
, cf. 726.7 knock or rap at, , Pl. 1097, And. 1.41, X.HG5.4.7, Men.Epit. 538, Phld.Vit.p.30 J., Plu.Alc.8, etc.; without θύραν, οὗτος, τί κόπτεις; Ar.Ec. 976.8 pound, bray in a mortar,κυπἐρου κεκομμένου Hdt.4.71
; ἀσταφίδα κεκ. Alex.127.4; ἔλαιον κεκ., i.e. pure oil, LXX 3 Ki.5.11.9 knock, dash about,τὸ ὕδωρ ὅταν κοπῇ Pl.Ti. 60b
;κόνις.. κοπτομένη.. ὑφ' ἅρμασι Hes. Sc.63
;θάλασσα κοπτομένη πνοιαῖς Theoc.22.16
.10 of birds, peck, Arist.HA 609b5; ὁ ἁλιάετος.. τὰ λιμναῖα κ. preys on the lagoon life, ib. 593b24; σπειρὴν κ. peck at, Arat.449; of fish, gnaw, Arist.HA 620b17; of a snake, strike, Il.12.204:—[voice] Pass., of wood or seeds, to be worm-eaten, Thphr.HP3.18.5, 8.11.2.b munch, masticate, dub. in Chionid.6.11 ὁ ἵππος κ. τὸν ἀναβάτην jars his rider by his paces, X.Eq.1.4:—[voice] Pass., ib.8.7, Hp.Aër.21.12 κ. ὄνους dress, prepare mill-stones for use, Alex.13; set, sharpen, Herod.6.84:—[voice] Med., AP 11.253 (Lucill.).13 metaph., tire out, weary,μήθ' ὑμῖν ἐνοχλῶ μήτ' ἐμαυτὸν κ. D.Prooem.29
, cf. Alciphr.2.3;λέγων φαίνου τι δὴ καινὸν.., ἢ μὴ κόπτε με Hegesipp.1.3
, cf. Sosip.1.20;μὴ κόπτ' ἔμ', ἀλλὰ τὰ κρέα Alex.173.12
;κ. τὴν ἀκρόασιν D.H.Comp.19
;κ. τὰ ὦτα Poll.6.119
;κ. ἐρωτήμασιν ἀκαίροις Plu.Phoc.7
, cf. Moer.p.74 P.:—[voice] Pass., to be worn out, .II [voice] Med. κόπτομαι, beat or strike oneself, beat one's breast or head through grief,κεφαλὴν δ' ὅ γε κόψατο χερσίν Il.22.33
, cf. Hdt.2.121.δ (also [voice] Act. τί κόπτεις τὴν κεφαλήν; Men.Her.4);κόπτεσθαι μέτωπα Hdt.6.58
(with μαχαίρῃσι added 2.61): abs., Pl.Phd. 60b, R. 619c: [tense] pf. [voice] Pass., [πόλις] κέκοπται A.Pers. 683
:—[voice] Act. c. acc. cogn.,ἐκοψα κομμὸν Ἄριον Id.Ch. 423
(lyr.).2 κόπτεσθαί τινα mourn for any one,κόπτεσθ' Ἄδωνιν Ar.Lys. 396
, cf. Ev.Luc.8.52; but alsoἐπί τινα Apoc.1.7
, 18.9 (v.l. αὐτῇ). (Cf. Lith. kapóti, Lett. kapāt 'chop small', 'beat', 'stamp', Lat. capo 'capon', perh. σκέπαρνον.) -
15 κρούω
Aἔκρουσα X.An.4.5.18
, Hyp.Fr. 201: [tense] pf.κέκρουκα Diogenian.3.38
, (ἐκ-) Pl.Phdr. 228e, ( προς-) D.21.206:—[voice] Med., [tense] aor.ἐκρουσάμην Th.7.40
:—[voice] Pass., [tense] aor.ἐκρούσθην Eratosth. Cat.32
: [tense] pf. κέκρουμαι ( ἀπο-) X.HG7.4.26, or - ουσμαι ( ἀπο-) Ar.Ach. 459:—strike, smite,ῥυτῆρι κ. γλουτόν S.Fr. 501
; κρούσας δὲ πλευρὰ [τῶν ἵππων] E.Fr.779.6;τὸν λυχνοῦχον Lys.Fr.83
;τοῖς ποσὶ τὴν γῆν Arr.An.7.1.5
; also εἰς τὴν χεῖρα τοῖς δακτύλοις κ. with the fingers, D.C.40.16: metaph., κνῖσα κ. ῥινὸς ὑπεροχάς tickles, Ephipp. 3.3.2 strike one against another, strike together, κ. χεῖρας clap the hands, E.Supp. 720;τὰ ὅπλα κρουόμενα πρὸς ἄλληλα Th.3.22
; l.c.: metaph., ἀλλήλων τοὺς λόγους τοῖς λόγοις ἐκρούομεν ἄν would have knocked their heads together, Pl.Tht. 154e.3 κ. πόδα (i.e. κ. τὴν γῆν τῷ ποδί), in dancing, E.El. l.c. (lyr.);ἴχνος ἐν γᾷ κ. Id.IA 1043
(lyr.).4 metaph. from tapping an earthen vessel, to try whether it rings sound (cf.κροῦσις 2
): examine, try, prove,κρούετε ἀπολαμβάνοντες τὸ καλόν Pl.Hp.Ma. 301b
; κἂν διαπειρώμενος κρούσῃς [τὸν κόλακα] Plu.2.64d.5 strike a stringed instrument with a plectron, Simon.183, Pl.Ly. 209b: generally, play any instrument (v. κροῦμα, κρουματικός), αὐλεῖ.. κρούων ἰαστί Com.Adesp.415
: c. dat., κ. κρεμβάλοις, = κρεμβαλίζειν, Ath.14.636d.6 κ. τὴν θύραν knock at the door on the outside, Ar.Ec. 317, 990 (with play on signf. 8), X.Smp.1.11, Pl.Prt. 310b, 314d, etc.; κόπτειν is better [dialect] Att.acc.to Phryn.154; laterκ. ἐπὶ τὴν θύραν LXX Jd.19.22
.7 κ. σταθμὸν ἑτερόζυγον, = κρουσιμετρέω, Ps.-Phoc.15; ;κρούων γε μὴν αὐτὰς ἐωνούμην Eup.184
.9 [voice] Med., κρούεσθαι πρύμναν back water, Th.1.51, 54, 3.78;αἱ πρύμναν κρουόμεναι νῆες Arr.An.5.17.7
(also in [voice] Act., Plb.16.3.8);κ. ἐπὶ π. τὴν ναῦν App.BC5.119
: hence κρούεσθαι τὸ πτερόν fly backwards, Ael.NA3.13:—also in [voice] Act., Plot.2.9.18.10 κρούειν ἀκράτῳ, v. πατάσσω 11.2. (Cf. Lith. krùšti 'bruise', 'pound', Lett. krausēt 'thresh'.) -
16 ψοφέω
A , etc.:—sound, make a noise (opp. φωνέω, Arist.de An. 420b30, HA 535b3), E.Or. 137;ψοφεῖ ἀρβύλη Id.Ba. 638
(troch.);πύλαι ψοφοῦσι Id.HF78
(v. infr. 11); ψοφεῖ λάλον τι, like a cracked pot, Ar. Ach. 933 (lyr.);ἐψόφησεν ἄμπελος Id. Pax 612
(troch.); ἐψόφει.. οὐκ οἶδ' ἅττα ib. 1152 (troch.); ;ποταμοὶ ψοφοῦντες Pl.R. 396b
; of a bell, Str. 14.2.21: c. acc. cogn., [ἡ χαλκὶς] ψοφεῖ οἷον συριγμόν Arist.HA 535b19
; ψ. ψόφον ib. b13.2 esp. of an empty noise,πάντα γάρ τοι τῷ φοβουμένῳ ψοφεῖ S.Fr.61
;κόμποι ψοφοῦσιν Alex.25.9
;μέγα ψοφέουσαν ἀοιδήν Call.Aet.Oxy.2079.19
(cf. Fr. 165).II c. acc., ψοφεῖν τὰς θύρας knock at the door inside to show that one is coming out (opp. κόπτειν or κρούειν knock at the outside),τὴν θύραν ψοφεῖ τις ἐξιών Men.Pk. 126
, cf. Epit. 454;ἐψόφηκε προϊὼν τὴν θύραν Id.Sam. 324
, cf. Luc.Sol.9; but the two words are sts. used indiscriminately, cf. Plu.Publ.20; also of the door (intr.), τί αἱ θύραι νύκτωρ ψοφοῖεν why they were heard to open, Lys.1.14, cf. 17, Men.Sam. 222;ἐψόφηκεν ἡ θ. Com.Adesp.21.1
D.;ἐψόφηκε ῥόπαλον CIG5149b
([place name] Cyrene).III intr., κλαίοντες αὐτῇ δειλίᾳ ψοφήσετε perh. = you will perish, come to a bad end, S.Ichn.162: cf.διαφωνέω 3b
.IV = μαστιγόω, ἐξουσίαν ἐχέτω.. ἐπιτειμέων τρόπ [ῳ ᾧ κα θέλῃ καὶ ψο]φέων καὶ διδέ[ων] καὶ πωλέων Supp.Epigr.2.307 (Delph.); ἐπιτιμέουσα καὶ ψοφευσασα (sic lapis; leg. ψοφεῦσα)καὶ διδέουσα κτλ. Delph.3(2).131
(i B. C.); cf. μαστιγοῦσαι replacing ψοφέουσαι in the same formula, GDI2324 (Delph.). -
17 ἐφέλκω
A : [tense] aor. 1 inf. - ελκύσαι Thphr.Char.30.10:—[voice] Med., [tense] fut. - ελκύσομαι A.D.Synt.50.21: [tense] aor. 1 part. - ελκυσάμενος Thphr.CP5.1.10: (Hom. only in [voice] Med. and [voice] Pass., v. infr. 11, 111):— drag or trail after one, ἐ. τὰς [οὐράς], of long-tailed sheep, Hdt.3.113; ἵππον ἐκ τοῦ βραχίονος ἐ. to lead a horse by a rein upon the arm, Id.5.12; ναῦς ὣς ἐφέλξω will take in tow, E. l.c., cf. Th.4.26; ἐ. ξύλον, of a log tied to the leg, Polyzel.3; τὰ ὀπίσθια σκέλη ἐφέλκουσιν ἐπὶ τὰ ἐμπρόσθια drag forward, in the disease of horses called εἰλεός, Arist.HA 604b1; τὰς ὁπλὰς καὶ τὰ ἰσχία ἐ. draw them up, ib.18, cf. Hippiatr.121.2 bring on, bring in its train (v. infr. 111.4),πολλὰς ἐφέλκων ξυμφοράς E.Med. 552
, cf. Ion 1149, HF 776 (lyr.);ἄλλην αἴσθησιν μετὰ τοῦ λογις μοῦ Pl.Phd. 65e
:—[voice] Med., AP10.37 (Luc.).4 ἐ. πλείους ἡμέρας delay for several days, Thphr. Char. l. c.:—[voice] Pass., τὰ ἐφελκόμενα arrears of payment, PPetr.3p.151 (iii B. C.), cf. PSI4.350.4 (iii B.C.), UPZ50.33 (ii B.C.); ἐφέλκεται τῷ Φιλίππῳ he is in arrears of tax-payments to P. (the tax-collector), PPetr.2p.108 (iii B.C.).II [voice] Pass., ἐφελκομένοισι πόδεσσιν with feet trailing after him, of one who is dragged lifeless away, Il.23.696; ; ὁ λίθος ὄπισθε ἐπελκόμενος dragging behind (the boat), Hdt. 2.96; of camels, Id.3.105; also οἱ ἐπελκόμενοι the stragglers of an army, Id.4.203; - ομένη προθυμία lagging, tardy, Plb.9.40.2.2 to be attracted,ῥείθροισιν h.Hom.19.9
; μηδὲ.. τούτῳ ἐφέλκεσθαι be not led away by this argument, Th.1.42.III [voice] Med. like [voice] Act., drag after one, χωλαίνει καὶ ἐφέλκεται (sc. τὸν πόδα) Pl.Lg. 795b, cf. Antip.Stoic.3.256; .2 draw to oneself, attract, αὐτὸς γὰρ ἐφέλκεται ἄνδρα σίδηρος the very sight of iron (i.e. arms) draws men on, i.e. tempts them to use them, Od. 16.294, 19.13;ὕδωρ ἐπ' ἑωυτὸν ὁ ἥλιος ἐ. Hdt.4.50
;ἐ. τινὰ πρός τι Plb.9.1.3
; of flowers,ἠϊθέας -όμεναι χροιῇσι Nic.Fr.74.65
;κάλλεϊ.. πάντας ἐ. APl.4.288
(Leont.).3 draw or pull to,τὴν θύραν ἐφελκύσασθαι Luc. Am.16
; ; ἐ. ὀφρῦν to frown, AP7.440 (Leon.);ἐ. κατὰ τῆς κεφαλῆς τὸ ἱμάτιον Plu.Caes.66
, cf. Pomp.79.4 bring on consequences,πόλλ' ἐφέλκεται φυγὴ κακά E.Med. 462
;ὃ καὶ σίδηρον ἀγχόνας τ' ἐ. Id.Fr.362.26
, cf. Hp.Decent.1;κινδύνους Isoc. Ep.4.6
;τοὔμπαλιν οὗ βούλονται ἐ. X.Cyr.8.4.32
.5 claim for oneself, assume,ἀλλότριον κάλλος Pl.Grg. 465b
;Μοῦσαν ὀθνείην AP9.434
(Theoc., = p.xvi W.).7 Gramm., attract to the close of a word,τὸ νῦ δἰ εὐφωνίαν Demetr.Eloc. 175
, cf. Eust.52.19. -
18 πρός
πρός prep. expressing direction ‘on the side of’, ‘in the direction of’: w. gen. ‘from’, dat. ‘at’, or acc. (the most freq. usage in our lit.) ‘to’ (s. the lit. s.v. ἀνά. beg.) (Hom.+).① w. gen. (pseudepigr. only TestSol 10:4 C; apolog. exc. Ar.) marker of direction or aspect from which someth. is determined, to the advantage of, advantageous for (Thu. 3, 59, 1 οὐ πρὸς τῆς ὑμετέρας δόξης τάδε; Hdt. 1, 75; Dionys. Hal. 10, 30, 5; Diod S 18, 50, 5; Lucian, Dial. Deor. 20, 3; Mel., HE 4, 26, 8; Ath. 36, 1; B-D-F §240; Rob. 623f) οἱ πρ. ζωῆς μαζοί the life-giving breasts 1 Cl 20:10. πρ. τῆς σωτηρίας in the interest of safety Ac 27:34 (πρὸς τῆς ς. as Jos., Ant. 16, 313).② w. dat. (pesudepigr. only TestSol 6:4 D; TestAbr [s. below]; JosAs 19:1.—Just.; Mel., HE 4, 26, 7; Ath., R. 22 p. 75, 10) marker of closeness of relation or proximityⓐ of place near, at, by (Hom. et al. incl. Aristarch. Samos 398, 20; LXX; TestSol 6:4 D; Jos., Ant 8, 349; 381) Mk 5:11; around Rv 1:13. πρ. τῇ θύρᾳ ἑστηκέναι stand at the door (Menand., Fgm. 420, 1; 830 K.=352, 1; 644 Kö.; JosAs 19:1) J 18:16; cp. 20:11. πρὸς τῇ πύλῃ GJs 4:4; ἐγγίζοντος αὐτοῦ πρ. τῇ καταβάσει τοῦ ὄρους when he came close to the slope of the mountain Lk 19:37 (s. κατάβασις). πρ. τῇ κεφαλῇ, τοῖς ποσίν at the head, at the feet J 20:12. τὰ πρ. ταῖς ῥίζαις the parts near the roots Hs 9, 1, 6; 9, 21, 1. In geographical designations Μαγνησία ἡ πρ. Μαιάνδρῳ Magnesia on the Maeander IMagnMai ins.—(Cp. the temporal use: πρὸς ἑσπέρᾳ ἐστίν it takes place at evening TestAbr B 2 p. 106, 7 [Stone p. 60]; cp. Just., D. 105, 3 and 5; 142, 1.)ⓑ in addition to (Hom. et al.; Polyb., Just.; Mel., HE 4, 26, 7; Ath., R. 22 p. 75, 10; ins) πρὸς τούτοις (SIG 495, 105; 685, 70 and 100; 796 B, 30; 888, 35 al.; UPZ 26, 18; 25 [163 B.C.]; 2 Macc 4:9; 5:23; 9:17, 25; 14:4, esp. 12:2; Philo, Aet. M. 67 al.; Just., A I, 40, 5; D. 93, 4 al.) 1 Cl 17:1.③ w. acc. (pseudepigr. and apolog. throughout) marker of movement or orientation toward someone/someth.ⓐ of place, pers., or thing toward, towards, to, after verbsα. of going; s. ἄγω 5, ἀναβαίνω 1aα, ἀνακάμπτω 1a, ἀπέρχομαι 1b, διαβαίνω, διαπεράω, εἴσειμι, εἰσέρχομαι 1bα, ἐκπορεύομαι 1c, also ἐπισυνάγομαι Mk 1:33, ἔρχομαι 1aβ, ἥκω 1d et al.—προσαγωγὴ πρὸς τὸν πατέρα Eph 2:18. εἴσοδος 1 Th 1:9a.β. of sending; s. ἀναπέμπω Lk 23:7, 15; Ac 25:21, ἀποστέλλω 1bα, πέμπω.γ. of motion gener.; s. βληθῆναι (βάλλω 1b), ἐπιστρέφω 1a, 4ab, κεῖμαι 2, πίπτω 1bαא and ב, προσκολλάω, προσκόπτω 1, προσπίπτω.δ. of leading, guiding; s. ἄγω 1a, ἀπάγω 2a and 4, also ἕλκω 2 end J 12:32, κατασύρω, etc.ε. of saying, speaking; s. ἀποκρίνομαι 1, also δημηγορέω Ac 12:21, εἶπον 1a, λαλέω 2aγ and 2b, λέγω 1bγ et al. Hebraistically λαλεῖν στόμα πρὸς στόμα speak face to face (Jer 39:4; ApcEsdr 6:6 p. 31, 10 Tdf.) 2J 12b; 3J 14 (cp. PGM 1, 39 τὸ στόμα πρὸς τὸ στόμα). πρὸς ἀλλήλους to one another, with each other, among themselves: s. ἀντιβάλλω, διαλαλέω, also διαλέγομαι Mk 9:34, διαλογίζομαι 8:16; Lk 20:14, εἶπον 24:32; J 16:17; 19:24, λαλέω, λέγω et al. πρὸς ἑαυτούς to themselves, to each other: s. διαλογίζομαι 1; εἶπον Mk 12:7; J 7:35; λέγω (Ps.-Callisth. 2, 15, 7 πρὸς ἑαυτὸν ἔλεγεν; Just., D. 62, 2) Mk 10:26; 16:3. διαθήκην ὁ θεὸς διέθετο πρὸς τοὺς πατέρας ὑμῶν, λέγων πρὸς Ἀβραάμ God made a covenant with your fathers, when he said to Abraham Ac 3:25 (διατίθημι 1). ὅρκον ὀμνύναι πρ. τινα (ὀμνύω, end) Lk 1:73.ζ. of asking, praying δέομαι Ac 8:24. εὔχομαι (s. εὔχομαι 1; cp. 2 Macc 9:13) 2 Cor 13:7. προσεύχομαι (cp. 1 Km 12:19; 2 Esdr 12: 4; 2 Macc 2:10) Hv 1, 1, 9. γνωρίζεσθαι πρὸς τὸν θεόν Phil 4:6 (γνωρίζω 1).—Also after nouns like δέησις, λόγος et al. Ro 10:1; 15:30; 2 Cor 1:18 al.ⓑ of time near, at, or during (a certain time)α. denoting approach toward (X., Pla. et al.) πρὸς ἑσπέραν toward evening Lk 24:29 (so Just., D. 97, 1; s. ἑσπέρα).β. of temporal duration for πρὸς καιρόν for a time, for a while (καιρός 1a) Lk 8:13; 1 Cor 7:5. πρὸς καιρὸν ὥρας (καιρός 1a) 1 Th 2:17. πρὸς ὥραν for an hour, i.e. for a short time J 5:35; 2 Cor 7:8; Gal 2:5a; Phlm 15; MPol 11:2. πρὸς ὀλίγας ἡμέρας Hb 12:10. Also πρὸς ὀλίγον Js 4:14; GJs 19:2 (ὀλίγος 3). πρὸς τὸ παρόν for the present Hb 12:11 (πάρειμι 1b).α. with conscious purpose for, for the purpose of, on behalf of οὗτος ἦν ὁ πρὸς τὴν ἐλεημοσύνην καθήμενος this was the one who sat (and begged) for alms Ac 3:10. πρὸς τὴν ἔνδειξιν τῆς δικαιοσύνης αὐτοῦ Ro 3:26. τοῦτο πρὸς τὸ ὑμῶν αὐτῶν σύμφορον λέγω 1 Cor 7:35a; cp. 35b. ἐγράφη πρὸς νουθεσίαν ἡμῶν 10:11. Cp. Ro 15:2; 1 Cor 6:5; 2 Cor 4:6; 7:3; 11:8; Eph 4:12.—W. acc. of the inf. (Polyb. 1, 48, 5; PRyl 69, 16; BGU 226, 22; Jer 34:10; 2 Macc 4:45; TestJob 45:4; Jos., Ant. 14, 170; 15, 148 al.; Just., D. 132, 1) πρὸς τὸ θεαθῆναι τοῖς ἀνθρώποις in order to be seen by men Mt 23:5; cp. 6:1. πρὸς τὸ κατακαῦσαι αὐτά 13:30. πρὸς τὸ ἐνταφιάσαι με 26:12. πρὸς τὸ ἀποπλανᾶν εἰ δυνατὸν τοὺς ἐκλεκτούς Mk 13:22. πρὸς τὸ μὴ ἀτενίσαι υἱοὺς Ἰσραήλ 2 Cor 3:13. Cp. Eph 6:11a; 1 Th 2:9; 2 Th 3:8; Js 3:3 v.l.β. gener. of design, destiny (Demetr.[?]: 722 Fgm. 7 Jac. πρὸς τὴν κάρπωσιν; TestJob 42:7 τὰ πρὸς θυσίαν; Jos., Bell. 4, 573 τὸ πρ. σωτηρίαν φάρμακον) τῷ θεῷ πρὸς δόξαν for the glory of God 2 Cor 1:20 (on πρὸς δόξαν cp. SIG 456, 15; 704e, 21; 3 Macc 2:9; Just., A I, 15, 10 μηδὲν πρὸς δόξαν ποιεῖν). τῇ πυρώσει πρὸς πειρασμὸν ὑμῖν γινομένῃ 1 Pt 4:12.—After adjectives and participles for ἀγαθὸς πρὸς οἰκοδομήν Eph 4:29 (ἀγ. 1a) ἀδόκιμος Tit 1:16. ἀνεύθετος πρὸς παραχειμασίαν Ac 27:12. γεγυμνασμένος Hb 5:14. δυνατός 2 Cor 10:4. ἐξηρτισμένος 2 Ti 3:17. ἕτοιμος (q.v. b) Tit 3:1; 1 Pt 3:15. ἱκανός (q.v. 2) 2 Cor 2:16. ὠφέλιμος 1 Ti 4:8ab; 2 Ti 3:16.γ. of the result that follows a set of circumstances (so that) πάντα πρὸς οἰκοδομὴν γινέσθω everything is to be done in such a way that it contributes to edification 1 Cor 14:26; cp. vs. 12; Col 2:23 (but see eδ below); 1 Ti 4:7. ὁ βλέπων γυναῖκα πρὸς τὸ ἐπιθυμῆσαι αὐτήν one who looks at a woman with sinful desire Mt 5:28, but s. eε below. λευκαί εἰσιν πρὸς θερισμόν they (the fields) are white, so that the harvest may begin J 4:35. αὕτη ἡ ἀσθένεια οὐκ ἔστιν πρὸς θάνατον this disease is not of the kind that will lead to death 11:4. Cp. ἁμαρτία πρὸς θάνατον 1J 5:16f.ⓓ of relationship (hostile or friendly), against, forα. hostile against, with after verbs of disputing, etc.; s. ἀνταγωνίζομαι, γογγύζω, διακρίνομαι (διακρίνω 5b), διαλέγομαι 1, πικραίνομαι (πικραίνω 2), στασιάζω, ἔστην (ἵστημι B3). ἐστίν τινι ἡ πάλη πρός Eph 6:12. ἔχειν τι πρός τινα have anything (to bring up) against someone Ac 24:19. μομφὴν ἔχειν πρός τινα Col 3:13. πρᾶγμα ἔχειν πρός τινα 1 Cor 6:1 (πρᾶγμα 4). ἐγένετο γογγυσμὸς τῶν Ἑλληνιστῶν πρὸς τοὺς Ἑβραίους Ac 6:1. τὸ στόμα ἡμῶν ἀνέῳγεν πρὸς ὑμᾶς 2 Cor 6:11 (ἀνοίγω 7). ἐν ἔχθρᾳ ὄντες πρὸς αὐτούς Lk 23:12. βλασφημίαι πρὸς τὸν θεόν Rv 13:6 (cp. TestJob 25:10 εἰπὲ ἓν ῥῆμα πρὸς τὸν θεόν). ἀσύμφωνοι πρ. ἀλλήλους unable to agree among themselves Ac 28:25 (Tat. 25, 2); cp. the structure of Col 2:23.β. friendly to, toward, with, before ἐργάζεσθαι τὸ ἀγαθόν Gal 6:10ab (ἐργάζομαι 2a). μακροθυμεῖν 1 Th 5:14. εἰρήνην ἔχειν πρὸ τὸν θεόν Ro 5:1 (s. εἰρήνη 2b). παρρησίαν ἔχειν πρὸς τ. θεόν 1J 3:21; cp. 5:14. πίστιν ἔχειν πρὸς τ. κύριον Ἰ. Phlm 5. πεποίθησιν ἔχειν πρὸς τ. θεόν 2 Cor 3:4. ἔχειν χάριν πρὸς ὅλον τὸν λαόν Ac 2:47 (FCheetham, ET 74, ’63, 214f). πραΰτητα ἐνδείκνυσθαι Tit 3:2. ἐν σοφίᾳ περιπατεῖν Col 4:5. ἤπιον εἶναι πρὸς πάντας 2 Ti 2:24.—After substantives: πίστις 1 Th 1:8 (cp. 4 Macc 15:24; Just., D. 121, 2); παρρησία 2 Cor 7:4; κοινωνία 6:14; συμφώνησις vs. 15 (cp. Is 7:2).ⓔ to indicate a connection by marking a point of reference, with reference/regard toα. with reference to (Ocellus Luc. c. 42 πρὸς ἡμᾶς=with reference to us) ἔγνωσαν ὅτι πρὸς αὐτοὺς τὴν παραβολὴν εἶπεν they recognized that he had spoken the parable with reference to them Mk 12:12; Lk 20:19; cp. 12:41 (Vita Aesopi cod. G 98 P. οἱ Σάμιοι νοήσαντες πρὸς ἑαυτοὺς εἰρῆσθαι τοὺς λόγους; Just., D. 122, 3 ταῦτα … πρὸς τὸν χριστὸν … εἴρηται). ἔλεγεν παραβολὴν πρὸς τὸ δεῖν προσεύχεσθαι he told them a parable about the need of praying 18:1 (Just., D. 90, 5 σύμβολον … πρὸς τὸν χριστόν). οὐδεὶς ἔγνω πρὸς τί εἶπεν αὐτῷ nobody understood with respect to what (= why) he said (this) to him J 13:28. πρὸς τὴν σκληροκαρδίαν ὑμῶν with reference to (i.e. because of) your perversity Mt 19:8; Mk 10:5 (Just., D. 45, 3). Cp. Ro 10:21a; Hb 1:7f. οὐκ ἀπεκρίθη αὐτῷ πρὸς οὐδὲ ἓν ῥῆμα he did not answer him a single word with reference to anything Mt 27:14 (s. ἀποκρίνομαι 1). ἀνταποκριθῆναι πρὸς ταῦτα Lk 14:6 (s. ἀνταποκρίνομαι). ἀπρόσκοπον συνείδησιν ἔχειν πρὸς τὸν θεόν have a clear conscience with respect to God Ac 24:16.β. as far as … is concerned, with regard to (Maximus Tyr. 31, 3b) πρὸς τὴν πληροφορίαν τῆς ἐλπίδος Hb 6:11. συνιστάνοντες ἑαυτοὺς πρὸς πᾶσαν συνείδησιν ἀνθρώπων we are recommending ourselves as far as every human conscience is concerned = to every human conscience (πρός w. acc. also stands simply for the dative; s. Mayser II/2 p. 359) 2 Cor 4:2. τὰ πρὸς τὸν θεόν that which concerns God or as adverbial acc. with reference to what concerns God (Soph., Phil. 1441; X., De Rep. Lac. 13, 11; Ps.-Isocr. 1, 13 εὐσεβεῖν τὰ πρὸς τ. θεούς; SIG 204, 51f; 306, 38; Mitt-Wilck. I/2, 109, 3 εὐσεβὴς τὰ πρὸς θεούς; Ex 4:16; 18:19; Jos., Ant. 9, 236) Ro 15:17; Hb 2:17; 5:1. τὰ πρός τι that which belongs to someth.; that which is necessary for someth. (Plut., Mor. 109b; Jos., Ant. 12, 405 τὰ πρὸς τὴν μάχην; 14, 27; a standard term in state documents) τὰ πρὸς ἀπαρτισμόν Lk 14:28 v.l. τὰ πρὸς εἰρήνην (TestJud 9) vs. 32; what makes for peace 19:42. Cp. Ac 28:10; 2 Pt 1:3.γ. elliptically τί πρὸς ἡμᾶς (sc. ἐστιν); what is that to us? Mt 27:4. τί πρὸς σέ; how does it concern you? J 21:22f (cp. Epict. 4, 1, 10 τί τοῦτο πρὸς σέ; Plut., Mor. 986b; Vi. Aesopi I 14 p. 265, 4 Eberh. τί πρὸς ἐμέ; ApcMos 11 οὐ πρὸς ἡμᾶς ἡ πλεονεξία σου).δ. in accordance with ὀρθοποδεῖν πρὸς τὴν ἀλήθειαν Gal 2:14. πρὸς τὸ κένωμα in accordance with the emptiness Hm 11:3. πρὸς τὸ θέλημα in accordance w. the will Lk 12:47; Hs 9, 5, 2. πρὸς ἃ ἔπραξεν 2 Cor 5:10. πρὸς ὅ Eph 3:4.—In comparison with, to be compared to (Pind., Hdt. et al.; Ps.-Luc., Halc. 3 πρὸς τὸν πάντα αἰῶνα=[life is short] in comparison to all eternity; Sir 25:19; TestJob 18:8; 23:8; Just., D. 19, 2 οὐδὲν … πρὸς τὸ βάπτισμα τοῦτο τὸ τῆς ζωῆς ἐστι; Tat. 29, 1 ὀρθοποδεῖν πρὸς τὴν ἀλήθειαν) ἄξια πρός Ro 8:18 (RLeaney, ET 64, ’52f; 92 interprets Col 2:23 in the light of this usage). Cp. IMg 12.ε. expressing purpose πρὸς τό w. inf. (s. Mayser II/1 p. 331f) in order to, for the purpose of Mk 13:22; Ac 3:19 v.l. Perh. Mt 5:28 (s. cγ above).ⓕ in adverbial expressions (cp. πρὸς ὀργήν = ὀργίλως Soph., Elect. 369; Jos., Bell. 2, 534. πρὸς βίαν = βιαίως Aeschyl., Prom. 208, 353, Eum. 5; Menand., Sam. 559 S. [214 Kö.]; Philo, Spec. Leg. 3, 3. πρὸς ἡδονήν Jos., Ant. 7, 195; 12, 398; Just., A II, 3, 2 πρὸς χάριν καὶ ἡδονὴν τῶν πολλῶν) πρὸς φθόνον prob.=φθονερῶς jealously Js 4:5 (s. φθόνος, where the lit. is given). πρὸς εὐφρασίαν w. joy AcPl Ox 6, 9f (cp. Aa 1 p. 241, 1 ὑπερευφραινομένη).ⓖ by, at, near πρός τινα εἶναι be (in company) with someone Mt 13:56; Mk 6:3; 9:19a; 14:49; Lk 9:41; J 1:1f; 1 Th 3:4; 2 Th 2:5; 3:10; 1J 1:2. διαμένειν Ac 10:48 D; Gal 2:5b. ἐπιμένειν 1:18; 1 Cor 16:7. παραμένειν 16:6 (v.l. κατα-). μένειν Ac 18:3 D. παρεῖναι 12:20; 2 Cor 11:9; Gal 4:18, 20; cp. παρουσία πρὸς ὑμᾶς Phil 1:26. παρεπιδημεῖν 1 Cl 1:2. ἐποίησεν τρεῖς μῆνας πρὸς τὴν Ἐλισάβεδ GJs 12:3. πρὸς σὲ ποιῶ τὸ πάσχα Mt 26:18b. Cp. also 2 Cor 1:12; 7:12; 12:21; 2 Th 3:1; Phlm 13; 1J 2:1; Hm 11:9b v.l.—πρὸς ἑαυτούς among or to themselves Mk 9:10 (in case πρὸς ἑ. belongs w. τὸν λόγον ἐκράτησαν; B-D-F §239, 1). πρὸς ἑαυτὸν προσηύχετο he uttered a prayer to himself Lk 18:11. Cp. 24:12.—δεδεμένον πρὸς θύραν tied at a door Mk 11:4. τὴν πᾶσαν σάρκα ἀνθρώπων πρὸς ἡδονὴν ἐδέσμευεν (Satan) bound all humankind to self-gratification AcPlCor 2:11. πρὸς τ. θάλασσαν by the seaside Mk 4:1b. On πρὸς τὸ φῶς at the fire Mk 14:54; Lk 22:56 s. B-D-F §239, 3; Rob. 625 (perh. w. the idea of turning toward the fire; s. also 4 Km 23:3). πρὸς ἓν τῶν ὀρέων at one of the mountains 1 Cl 10:7. τὰ πρὸς τὴν θύραν the place near the door Mk 2:2. πρὸς γράμμα letter by letter Hv 2, 1, 4.—On πρός τι terms s. PWouters, The Treatment of Relational Nouns in Ancient Grammar: Orbis 38, ’95, 149–78 (lit.). M-M. EDNT. TW. Sv. -
19 πρό-θῡμος
πρό-θῡμος, geneigt, bereitwillig; c. inf., Eur. Hipp. 694 u. öfter; εἰς τὰ πράγματα, Ar. Plut. 209; πρόϑυμος ἦν, er war Willens, hatte vor, Her. 6, 74; c. inf., 2, 3. 6, 5. 9, 13; οὐ πρόϑυμός με εἶ διδάξαι, Plat. Euthyph. 14 b, u. öfter; auch πρὸς τὰς ᾠδάς, Legg. II, 666 a (vgl. Xen. Hell. 1, 5, 2, wie ἐπί τι, 1, 1, 34, εἴς τι, Cyr. 1, 4, 22); τὸ πρόϑυμον παρέχεσϑαι, = προϑυμίαν, IX, 859 b, u. ähnlich προϑύμους αὑτοὺς ἐν τοῖς κινδύνοις παρείχοντο, III, 694 a; dah. muthig, Soph. Ai. 36; auch wohlwollend, gewogen, Eur. Ion 1173; eifrig verlangend, Soph. El. 3. – Adv., προϑύμως μᾶλλον ἢ φίλως, Aesch. Ag. 1573; Her. 6, 58; τὴν ϑύραν πάνυ προϑύμως ὡς οἷός τ' ἦν ἐπήραξε, so schnell er konnte, Plat. Prot. 314 d; προϑύμως ἔχειν πρὸς τὸ πίνειν, Conv. 176 c; προϑύμως διακεῖσϑαι, Pol. 2, 92, 5.
-
20 προς-τίθημι
προς-τίθημι (s. τίϑημι), dazu, daran, hinan setzen; χερσὶν ἀπώσασϑαι λίϑον, ὃν προςέϑηκεν, Od. 9, 305; ϑύρας, die Thürflügel anlehnen u. schließen, Her. 3, 78, wie ϑύραν, Lys. 1, 13; κλίμακας πύργοις, anlegen, Thuc. 3, 23; σοῖς προςτίϑημι γόνασιν ὠλένας ἐμάς, Eur. Andr. 896; πρῆγμά τινι, Einem noch dazu ein Geschäft auf legen, Her. 1, 108. 3, 62, wie τόδ' ἔργον προςτιϑεὶς ἐμῷ τέκνῳ, Eur. Suppl. 27; πονους τινί, Heracl. 506; ϑεῶν γέρα συλῶν ἐφημέροισι προςτίϑει, Aesch. Prom. 83; μέγαν προςϑεῖσα Αἰγίσϑῳ μόρον, Ch. 475; μέτρον, 785; ἐπ' ἐμαυτῷ τὰς ἀράς, Soph. O. R. 820; ἐπεὶ ἀνάγκην προςτιϑεῖς ἡμῖν ϑανεῖν, Eur. Herc. F. 710; vgl. Xen. Cyr. 2, 4, 12; τὸ στόμα πρὸς τὸ στόμα προςϑήσεις, Mem. 2, 6, 39; – hinzusetzen, hinzufngen; H. h. Merc. 129; εὐλογίαν προςτιϑείς, Pind. Ol. 5, 24; νᾶσον προςέϑηκε λόγῳ, N. 3, 68, d. i. er feierte die Insel in der Rede; κόσμον ἀγάλματι, Eur. Hipp. 631; χάριτι χάριν, Herc. F. 327; νοσοῠντι νόσον, Alc. 1051; εὐκλεᾶ βίον παισίν, Hipp. 717; auch λύπην τινί, Suppl. 946; Ὀρέστῃ ψῆφον, Aesch. Eum. 705; μὴ καί τι πρὸς κακοῖσι πρόςϑηται κακόν, Pers. 523; μνημεῖ' Ὀρέστου ταῠτα προςϑεῖναί τινα, Soph. El. 921; κἀπὶ τοῖςδε τὴν χάριν ταχεῖαν πρόςϑες, Tr. 1243; τὰ δεινὰ γάρ τοι προςτίϑησ' ὄκνον πολύν, Ant. 243, wie βλάβην τινί, frg. 321; auch med., ταύτην πρόςϑου δάμαρτα, nimm dir zur Frau, Tr. 1224; vgl. Her. 6, 126, προςϑεῖναί τινι γυναῖκα, Einem ein Weib geben; u. = act., τῶν ἀρσένων μή μοι πρόςϑῃ μέριμναν, Soph. O. R. 1460, mache mir nicht Sorge über sie; χάριν προςϑέσϑαι = χαρίσασϑαι, O. C. 771; πλέον προςϑείμην, sich mehr hinzufügen, d. i. Vortheil haben, Ant. 40; – τῷ ϑεῷ προςτιϑῇς τὴν αἰτίαν, zuschieben, beimessen, Eur. Ion 1525; ϑεοῖσι προςϑεὶς ἀμαϑίαν, Hipp. 951; – προςϑεῖναί τινι ἀτιμίην, beilegen, zuschreiben, Her. 7, 11; Thuc. oft; προςτίϑημι τῷ νόμῳ, zum Gesetze hinzusetzen, Plat. Rep. V, 468 d; auch absolut, σὺ δὲ προςτίϑης, ib. I, 339 b; Ggstz ἐλλείπω, Crat. 431 d, ἐξαιρέω, von Buchstaben, 418 a; ἐάν τι ἀφέλωμεν ἢ προςϑῶμεν, 432 a; er vrbdt auch κελεύεις ἡμᾶς προςϑεῖναι τῷ δικαίῳ ἢ ὡς τὸ πρῶτον ἐλέγομεν, Rep. I, 335 a, statt πλέον ϑεῖναι ἤ; προςϑήσει καὶ ἀναλώσει τῆς οὐσίας, zusetzen, vermehren, IX, 591 e; Xen. u. Folgde. – Ader auch ἴδια τοῖς ἀλλοτρίοις, Men., daransetzen, zusetzen, einbüßen; – προςτιϑέναι τινὰ τῷ κατϑανεῖν, Einen zum Tode verurtheilen. – Im med. sich Einem anschließen, ihm beistimmen, sc. τὴν ψῆφον oder γνώμην, ἔτι μᾶλλον προςϑείμην ἂν τῷ Καρχηδονίων νόμῳ, Plat. Legg. II, 674 a; τῇ γνώμῃ, Her. 1, 109. 3, 83. 6, 109; Xen. An. 1, 6, 10; τῷ λόγῳ τῷ λεχϑέντι, Her. 2, 120, τῷ ἀστῷ, d. i. ihm günstig, geneigt sein, 2, 160, Thuc. oft, z. B. Ἀϑη ναίοις προςϑέμενον, 8, 48; Folgde, vgl. Pol. 1, 16, 3. 5, 71, 1; – προςτίϑεσϑαί τινα, sich Einen beifügen, ihn zum Bundesgenossen, Gehülfen machen, ihn mit sich verbinden, Her. 1, 53. 69. 3, 74 u. oft; Thuc. προςεϑέμεϑα αὐτούς, 6, 18, Schol. ξυμμάχους ἐποιησάμεϑα; Folgde; aber auch πολέμιον, sich Einen noch dazu zum Feinde machen; ἰσχύν, seine Macht vergrößern; προςτίϑεσϑαι πλέον, zunehmen; ὥςτε ἔχϑρας ἑκουσίους πρὸς ταῖς ἀναγκαίαις προςτίϑεσϑαι, noch hinzufügen, Plat. Prot. 346 d; – πόλεμόν τινι, Einem den Keieg erklären, Her. 4, 65; μῆνιν προςϑέσϑαι τινί, Zorn gegen Einen hegen, 7, 229; – τινί τι προςϑέσϑαι, Einem Etwas ans Herz legen, dringend anempfehlen.
См. также в других словарях:
θυρᾶν — θύρα door fem gen pl (doric ionic aeolic) θυράζω thrust out of doors fut part act masc voc sg (doric aeolic) θυράζω thrust out of doors fut part act neut nom/voc/acc sg (doric aeolic) θυράζω thrust out of doors fut part act masc nom sg (doric… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θύραν — θύρᾱν , θύρα door fem acc sg (attic doric ionic aeolic) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
APERIRI foris — ἔξω ἀνοίγεςθαι, dicebantur olim ianuae, quae aperturas habebant in exteriores partes, ut loquitur Vitruvius l. 4. c. 6. quô modô fores aperiebantur, apud Atticos antiquos. Nempe qui intus domô exibant, carum aperturam in exteriores partes et… … Hofmann J. Lexicon universale
OSTII apertura — apud Veteres duplex fuit: namque vel in interiores partes, ut hodieque, vel in exteriores, fiebat; quorum ostiorum illa ἔσω, haec ἔξω ἀνοίγεςθαι, dicebantur. Meminit huius aperturae Vitruvius, l. 4. c. 6. Ipsaque forium ornamenta non siunt… … Hofmann J. Lexicon universale
θύρα — Άνοιγμα των εξωτερικών ή των εσωτερικών τοίχων ενός κτιρίου ή ενός τείχους, που επιτρέπει τη διάβαση ανθρώπων ή οχημάτων και συνήθως κλείνεται με ένα ή περισσότερα θυρόφυλλα. Στην αρχαιότητα η θ. ήταν χώρος ιερός ή μαγικός, γι’ αυτό και οι θ. των … Dictionary of Greek
ДОМ — • Domus. I. Греческий дом. Весьма трудно представить устройство греческого дома за неимением остатков древнегреческих жилищ и по причине отрывочности, запутанности и неполноты сохранившегося о нем предания (полнее всех известия,… … Реальный словарь классических древностей
двьрь — ДВЬР|Ь (391), И с., чаще мн. Дверь, створка, ворота, закрывающие вход в помещение: Стѹпивъ въ двьри цр҃квьны˫а. помысли сама врата нб҃сна˫а прошьдъ. Изб 1076, 55; и прѣдъ двьрьми твоими стоѭ рѹкɤ || простьръ. Там же, 94 об.–95; Врата небесьнаѩ… … Словарь древнерусского языка (XI-XIV вв.)
Minuscule 546 — New Testament manuscripts papyri • uncials • minuscules • lectionaries Minuscule 546 The … Wikipedia
DACTYLI — Graece Δάκτυλοι, recentioribus Graecis dicti sunt, quos balanos palmae vocat Plin. l. 13. c. 42. Ita enim proprie appellati palmae communis fructus; abusive postea qualibet palmulâ sic nominatâ. Unde hodieque Aegyptiis arbor βαλανηφόρος,… … Hofmann J. Lexicon universale
JANUARIUS Mensis — a Iano dictus. Censorin. l. de Die Nat. c. 22. Ianuarius a Iano, cui attributus est, nomen traxit. Suaves autem sunt Graeci, qui sic dictum volunt qu. Α᾿ιωνάριον Suid. Αἰωνάριος, ὁ Ι᾿ανουάριος μὲν οῦτω Λογγίνος αὐτὸν ἑρμηνεῦσαι βιάζεται, ὡσανεὶ… … Hofmann J. Lexicon universale
OBICES ferrati portarum — apud Amm. Marcellin. l. 21. qui Graecis σεσιδηρωμένοι μοχλοὶ, iidem sunt cum claustris, quae foribus praeducta dicit Germanicus, in paraphrasi Arati, ubi de sidere Cassiopeae, Qualis ferratos obicit clavicula dentes, Succutit et foribus praeducti … Hofmann J. Lexicon universale
