-
1 θρασος
1) храбрость, отвага(ἀνδρία δύναμιν ἔχουσα θ. ἐστίν Arst.)
θ. πολέμων Pind. — воинская храбрость;θ. ἰσχύος Soph. — смелая уверенность в своих силах2) преимущ. дерзость, наглость(αἰδὼς μᾶλλον ἢ θ. Arst.)
προβαίνειν ἐπ΄ ἔσχατον θράσους Soph. — дойти до крайней дерзости;ἐγώ σε παύσω τοῦ θράσους Arph. — я отучу тебя от наглости -
2 θράσος
I τό1) дерзость, наглость, нахальство;έχω θράσος — иметь дерзость;
είχε το θράσος νάρθει στο σπίτι μου — он имел наглость прийти ко мне в дом;
ενεργώ με θράσος — действовать нахально;
τί θράσος είναι αυτό! — что за наглость!;
2) апломбθράσος2II, α, ο1) несвежий, вонючий, гнилой;θράσο τυρί — вонючий сыр;
2) никому не нужный, никчёмный, бесполезный (о человеке); ленивый;§ πήγε θράσος2 — пропал ни за грош
-
3 θράσος
[трасос] ουσ ο наглость, нахальство. -
4 ακαθεκτος
-
5 αμφιβαινω
1) обходить, проходить(μέσον οὐρανόν Hom.)
2) ( о тумане) окружать, окутывать(τι и τινί Hom.)
3) охранять, защищать(Κίλλαν Hom.; πόλιν Aesch.)
4) охватывать, овладевать(ἄχος φρένας ἀμφιβέβηκεν Hom.)
τόδε μοι τὸ θράσος ἀμφιβαίνει Eur. — это придает мне бодрости;ἀμφιβᾶσα φλὸξ οἴνου Eur. — пьянящий пламень вина -
6 ανιερος
21) неосвященный(νόθος καὴ ἀ. παῖς Plat.)
2) не принесший жертвы, не очистившийся жертвоприношениями(κούρα Eur.)
3) нечестивый, безбожный(θράσος Aesch.; ὁμιλία Plut.)
-
7 αποστατικος
-
8 εκκλαω
отламывать(τὰ παλαιὰ τοῦ σώματος μέρη ἐκκέκλασται Plat.; τῶν κλάδων τινὲς ἐξεκλάσθησαν NT.)
τὸ θράσος ἐκκέκλασται Plut. — мужество сломлено -
9 ευψυχος
2душевно спокойный, бодрый, мужественный, полный решимости(θράσος Aesch.; ἀνήρ Eur.; ἐν τοῖς πολέμοις Arst.; πρὸς τὸ ἐπιέναι τοῖς ἐναντίοις Thuc.)
-
10 ιταμοτης
1) смелость, решительность(ἰ. καὴ δριμύτης Plat.)
2) дерзость, дерзостность(τοῦ συγγραφέως Polyb.; ἰ. καὴ θράσος Plut.)
-
11 κατακλαω
I1) ломать(ἀνθερίκων καρπόν Hom.; τὰ δόρατα Her.; τὰς ῥάβδους Plut.; τοὺς ἄρτους NT.)
2) преломлять, отклонять(ἥ ὄψις κατακλωμένη Plut.)
ὄμματα κατακεκλασμένα Arst. — раскосые глаза3) гнуть, нагибать(αὐχένα ἐπὴ γαίης Theocr. - in tmesi)
4) перен. ломать, подавлять(τὸ θράσος, τὸ σοβαρόν Plut.)
5) потрясать, надрывать, расстраивать, волновать(φίλον ἦτόρ τινι Hom.; τοὺς παρόντας Plat.; τέν διάνοιάν τινι Plut.)
6) надламывать, расслаблять (sc. τινα τῷ πώματι Eur.; τῇ μέθῃ κατακεκλασμένος Plut.)7) ( о голосе) понижатьII -
12 κομιζω
(эп. aor. ἐκόμισσα и дор. ἐκόμιξα, эп. inf. κομιζέμεν; med.: fut. κομιοῦμαι - ион. κομιεῦμαι, aor. ἐκομισάμην - эп. ἐκομισσάμην и κομισσάμην)1) заботиться, окружать вниманием(τὸν γηράσκοντα Hom.)
2) воспитывать, выращивать, лелеять(τινὰ κ. καὴ ἀτιταλλέμεναι Hom.)
3) выкармливать, вскармливать(τυρῷ καὴ μέλιτι καὴ οἴνῳ, sc. τινά Hom.)
4) med. радушно принимать у себя(τινὰ ᾧ ἐνὴ οἴκῳ Hom.)
5) заботиться, исполнять, делать(τὰ ἑαυτοῦ ἔργα Hom.; med. ἔργα Δημήτερος Hes.)
κτήματα κ. Hom. — управлять хозяйством6) спасать(τινὰ θανάτου Pind.)
κόμισαί με Hom. — спаси меня7) спасать от забвения, увековечивать(τὰ καλὰ ἔργα Pind.)
8) уносить(χρυσόν, νεκρόν Hom.)
ἔγχος ἐν χροῒ κομίσασθαι Hom. — унести в своем теле копье, т.е. получить рану от копья;ἔξω κ. ὀλεθρίου πηλοῦ πόδα погов. Aesch. — вытащить ногу из гибельного болота, т.е. избежать опасности;κ. χλαῖναν Hom. — поднять (брошенную) одежду;πέμψαι κ. τι Hom. — отослать что-л.9) уводить(δόμων ἔσω τινά Aesch.)
10) увозить(τινὰ ἐν ἁμάξῃ, τὸ ἄγαλμα ἐπὴ Δήλιον Her.)
11) угонять(ἵππους Hom.; ποίμνας ἐς δόμους Soph.)
12) med. отправляться(πεζῇ Her.; διὰ θαλάττης Plut.)
13) приносить(ἀλάβαστρον μύρου NT.)
14) привозить, доставлять(ἐξ ἄλλης πόλεως τι, med. τὸ ξενικὸν νόμισμα Plat.)
κομισθεὴς οἴκαδε μέλλων θάπτεσθαι Plat. — доставленный на родину для погребения15) приводить(τὰς ναῦς Thuc.)
16) med.-pass. возвращаться(ἐπ΄ οἴκου Thuc.; εἰς τέν ἀγοράν Polyb.)
17) вводить(τέν φιλοσοφίαν εἰς τοὺς Ἕλληνας Isocr.)
18) выставлять, выдвигать, провозглашать(δόξαν τινά Arst.)
19) внушать(θράσος τινί Aesch.)
20) med. добывать себе, получать, приобретать(χρήματα ναυτικά Lys.; σώφρονα χάριν Thuc.; ἔπαινον Soph.; δόξαν ἐσθλήν Eur.; τέν ἀξίαν παρὰ θεῶν Plat.; τὸν ἀμαράντινον τῆς δόξης στέφανον NT.)
τὸ τριώβολον οὐ κομιεῖται Arph. — он не получит и триобола21) med. взимать, взыскивать(τὸν ἔρανον Arst.; τόκον παρά τινος Dem.)
22) med. брать или получать обратно(τέν βασιλείαν Arph.; τοὺς νεκροὺς ὑποσπόνδους Thuc.)
-
13 νεος
I.IIIион. gen. к ναῦς См. ναυςII.I31) молодой, юный(ἄνθρωποι Hom.; ἄνδρες Plat.)
εὐθὺς νέου ὄντος или εὐθὺς ἐκ νέου, ἐκ νέας и ἐκ νέων Plat. — с молодых лет;μέ νεώτερος πεντήκοντα ἐτῶν Plat. — не моложе пятидесяти лет2) малолетний(παῖς Hom.; μειράκιον Plat.)
3) молодой, недавно распустившийся(ἄνθος Hes.)
4) молодой, недавнего приготовления(οἶνος Arph.)
5) свойственный молодости, юношеский(θράσος Aesch.)
6) незрелый, неопытный(ν. καὴ ὀξύς Plat.)
νεώτερος τοῦ δέοντος Plat. — особенно неопытный7) новый, свежий(θάλαμος, ἄλγος Hom.; ὕμνος Pind.; καρπός Arst.)
τὰ νέα εὐδοκιμεῖ Xen. — новизна одобряется;τί νέον ; Aesch. — что нового?;νεώτερα πρήγματα πρήσσειν Her. — произвести государственный переворот;8) небывалый, необычныйνεώτερόν τι ποιεῖν Her. — совершить нечто особенное - см. тж. νέα и νέον
IIὅ1) молодой человекοἱ νέοι Plat., Polyb. — юношество, молодежь
2) детеныш, молодое животное(οἱ νέοι τῶν νεβρῶν Xen.)
-
14 νυκτιφρουρητος
-
15 ομιλητος
-
16 οπλιζω
(fut. ὁπλιῶ, aor. ὥπλῐσα - эп. ὅπλισα и ὥπλισσα; pass.: aor. ὡπλίσθην - 3 л. pl. ὡπλίσθησαν - эп. ὅπλισθεν, pf. ὥπλισμαι)1) готовить, приготовлять(κυκειῶ = τὸν κυκεῶνα, med. δόρπον Hom.; δαῖτα Eur.)
ὅπλισθεν δὲ γυναῖκες Hom. — женщины приготовились (к пляске)2) снаряжать, запрягать(ἅμαξαν Hom.; ἵππους Xen.)
3) оснащать(νῆες ὁπλίζονται Hom.)
4) вооружать(τινά Her., Thuc. etc.)
; med. вооружаться(φασγάνῳ χέρας Eur.; перен.: θράσος Soph.; τέν αὐτέν ἔννοιαν NT.)
ὁ. τοὺς πεζούς Xen. — вооружать свою пехоту;ὁ. τοῖς ὅπλοις Xen. — надеть на себя оружие5) снабжать тяжелым вооружением, делать тяжело вооруженным6) снабжать, украшатьθύρσοις διὰ χερῶν ὡπλισμέναι Eur. — (вакханки) с тирсами в руках -
17 παμμαχος
или πάμμᾰχος 21) готовый бороться со всяким, вступающий в бой с любым(θράσος Aesch.)
κομιδῇ π. Plat. — абсолютно всесторонний боец2) ожесточенный(ἀγών Plut.)
-
18 προξενεω
1) быть проксеном, пользоваться общественным гостеприимствомδιὰ τέν φιλίαν πρὸς ὑμᾶς καὴ διὰ τὸ προξενεῖν ὑμῶν Xen. — в силу дружбы с вами и в силу того, что я являюсь вашим официальным гостем
2) оказывать (официальное) гостеприимство, принимать как гостя(τῶν πρέσβεων Dem.)
3) оказывать покровительство, быть защитником(τινος Eur., Arph.)
4) оказывать, доставлять, давать, делать(ἐμπορία προξενοῦσα φιλίας Plut.)
ἡμεῖς τἄλλα προξενήσομεν Eur. — об остальном мы позаботимся;π. θράσος Soph. — придавать мужество;κίνδυνον π. τινι Xen. — подвергать кого-л. опасности;π. τινι ὁρᾶν τι Soph. — давать кому-л. возможность видеть что-л.5) давать указания, советовать(τινι Soph.)
6) рекомендовать(τέν λιτότητά τινι Plut.)
π. τινί τινα τῷ υἱεῖ διδάσκαλον Plat. — рекомендовать кому-л. кого-л. в качестве учителя для сына -
19 προστιθημι
дор. ποτιτίθημι1) прикладывать, приставлять(λίθον Hom.; κλίμακας τοῖς πύργοις Thuc.)
στέρνα τινὸς προσθέσθαι Eur. — прижать кого-л. к своей груди;χέρα π. ἐλάτη Eur. — хвататься рукой за сосну;π. γόνασίν τινος ὠλένας Eur. — обнимать чьи-л. колени руками;π. τοὺς μύωπας Polyb. — бить шпорами, шпорить2) притворять, затворять(τὰς θύρας Her.; τὰς πύλας Thuc.)
3) протягивать (в знак клятвы), простирать(χεῖρα δεξιάν Soph.)
4) тж. med. давать, передавать(τί τινι Aesch., Her.)
οὐ μόνον ἄνευ μισθοῦ, ἀλλὰ καὴ προστιθείς Plat. — не только без вознаграждения, но даже приплачивая;π. τινὰ πυρί Eur. — предавать кого-л. огню;π. τινὴ πόλιν Thuc. — передавать кому-л. город;τινά τινι γυναῖκα προσθεῖναι Her. — выдать кого-л. за кого-л. замуж;προσθέσθαι τινὰ δάμαρτα Soph. — взять кого-л. в жены5) накладывать, налагать, возлагать(πρῆγμά τινι Her.; τινὴ ζημίας Thuc.)
π. τινὴ ἀτιμίην Her. — покрывать кого-л. позором;τὰς ἀράς τινι π. Soph. — осыпать кого-л. проклятиями;π. τινὴ πρήσσειν τῇ δύναιτο ἄριστα Her. — поручить кому-л. действовать как можно лучше;ἐν δρόμῳ π. μέτρον Aesch. — умерять бег6) тж. med. причинять(τινὴ πόνους Eur.)
π. τινὴ ἔκπληξιν ἀφασίαν τε Eur. — повергнуть кого-л. в немое изумление;πόλεμον προσθέσθαι Her. — вступить в войну7) приписывать(θράσος τινί Eur.)
μέ τοῖς ὀλίγοις ἥ αἰτία προστεθῇ Thuc. — пусть не приписывается эта вина (лишь) немногим8) тж. med. прилагать, применятьπ. φιλανθρωπίαν εἴς τι Dem. — поступать человеколюбиво в чем-л. μῆνιν προσθέσθαι τινί Her. излить свой гнев на кого-л.
9) тж. med. добавлять, прибавлять, присоединять(τί τινι и πρός τινι Her., Plat. тж. ἐπί τινι Soph. и πρός τι Arst.)
ἐάν τι ἀφέλωμεν ἢ προσθῶμεν Plat. — если мы что-л. отнимем или прибавим;ἄγγελλε ὅρκον προστιθείς Soph. — объяви, подтвердив клятвой;προσθεὴς εἶπε παραβολήν NT. — он добавил (следующую) притчу;Ἀθηναίοις προσθεῖναι ἑαυτόν Thuc. — примкнуть к афинянам;προσθέσθαι τὸν δῆμον πρὸς τέν ἑωυτοῦ μοίρην Her. — привлечь народ на свою сторону;π. ἑαυτὸν ἐς πίστιν τινι Thuc. — доверяться кому-л.;προσθέσθαι φίλον τινά Her. — сделать кого-л. своим другом10) присоединять, приобщать(τινὰς τῇ ἐκκλησίᾳ NT.)
-
20 σκληρος
дор. σκλᾱρός 31) сухой, твердый(γῆ Aesch., Xen.)
2) жесткий, тугой(κοίτη Plat.)
3) упругий(τιτθία Arph.; μαστοί Arst.)
4) крепкий, сильный (sc. παῖς Plut.)5) окостеневший, утративший гибкость (sc. γέρων Plat.)6) сухой, терпкий(οἶνος Arph.)
7) резкий, пронзительный(βρονταί Her.; ἄνεμοι NT.)
8) яркий(αὐγή Arst.)
9) суровый, тяжелый(βίος Men.; συμφοραί Eur.)
10) угрюмый, мрачный(ἦθος Plat.)
11) непокорный, упрямый(φρονήματα Soph.)
12) строгий, неумолимый(δικαστής Arph.)
13) непреклонный(θράσος Eur.)
14) жестокий, злобный(ἄνθρωπος NT.)
σκληρὰ ἀοιδός Soph. = Σφίγξ15) крутой(κοιλία Arst.). - см. тж. σκληρόν
- 1
- 2
См. также в других словарях:
θράσος — courage neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θράσος — (I) το (ΑΜ θράσος) η τόλμη που ενέχει αναίδεια, αυθάδεια, η αδιαντροπιά, η ιταμότητα, ο κυνισμός, η παράλογη ορμητικότητα, το μεγαλύτερο από το επιτρεπόμενο θάρρος μσν. δύναμη, κυρίως η πηγή απ όπου αντλείται η δύναμη μσν. αρχ. τόλμη, αφοβία,… … Dictionary of Greek
θράσος — το ους 1. υπερβολική τόλμη: Το θάρρος όταν δεν είναι έλλογο, καταντάει θράσος. 2. αναίδεια: Ύστερα από όλα αυτά, έχει το θράσος να μας μιλάει. – Το θράσος του δεν έχει όρια … Νέο ερμηνευτικό λεξικό της νεοελληνικής γλώσσας (Новый толковании словарь современного греческого)
Θράσος — Θράσεος neut nom/voc/acc sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
Καστανάκης, Θράσος — (Κωνσταντινούπολη 1901 – Παρίσι 1967). Πεζογράφος. Το 1919 εγκαταστάθηκε στο Παρίσι και μαθήτευσε κοντά στον Ψυχάρη. Αργότερα διαδέχθηκε τον δάσκαλό του στη Σχολή Ανατολικών Γλωσσών της Σορβόνης, στο τμήμα νεοελληνικής γλώσσας και λογοτεχνίας.… … Dictionary of Greek
θρασεύω — [θράσος] θρασομανώ* … Dictionary of Greek
θρασέων — θράσος courage neut gen pl (epic doric ionic aeolic) θράζω fut part act masc nom sg (doric) θρασύς bold masc/neut gen pl (epic doric ionic aeolic) θρασέω̆ν , θρασύς bold masc/neut gen pl … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θράσους — θράσος courage neut gen sg (attic epic doric) … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
θράσει — θρά̱σει , θράομαι to be seated fut ind mp 2nd sg (attic) θρά̱σει , θράομαι to be seated fut ind mp 2nd sg (doric aeolic) θράσις fem nom/voc/acc dual (attic epic) θράσεϊ , θράσις fem dat sg (epic) θράσις fem dat sg (attic ionic) θράσος courage… … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αποθρασύνω — ομαι (AM ἀποθρασύνομαι) νεοελλ. 1. ( ω) κάνω κάποιον να συμπεριφέρεται με θρασύτητα 2. ( ομαι) συμπεριφέρομαι με μεγάλο θράσος αρχ. μσν. 1. έχω τόσο θάρρος που δεν λογαριάζω τίποτε 2. μιλώ με θράσος 3. αναγκάζω κάποιον να φερθεί με θρασύτητα … Dictionary of Greek
θάρσος — θάρσος, το (AM) θάρρος*. [ΕΤΥΜΟΛ. Η λ. θάρσος (αττ. θάρρος) με τα παράγωγα της καθώς και τους τ. που εμφανίζουν το ίδιο θέμα συνιστούν μια οικογένεια λέξεων, τών οποίων αντίστοιχα απαντούν και σε άλλες ΙΕ γλώσσες. Στην Ελληνική άλλοι τ. έχουν θ.… … Dictionary of Greek