(δαῖτα

δ. δαῖτά τινι Hom. — (за)давать кому-л. пир;

(τινα Aesch., Eur., Her.)

(δαῖτα, κρέα καὴ μέθυ Hom.; κρέα Her.)

(δαίσαντο πυραὴ φῶτας Pind.)

(δαῖτα Hom.)

δ. ἐΐση Hom. — равный пир, т.е. с равными долями для его участников

δαῖτα λαβεῖν Hom. — (о льве) схватить добычу

(ὄψα Hom.: θερμέν δαῖτα Eur.; ἀρούρης καρπόν Luc., Plut.)

(εὐλαὴ ἔδονταί τινα Hom.)

(οἶκον Hom.; βίοτον Plut.)

(καμάτῳ τε καὴ ἄλγεσι θυμόν, med. καρδίην Hom.)

(παρ΄ ἀλλήλους Thuc.; med.: ἀλλήλοις Xen.; πρὸς ἀλλήλους Arst.)

(Τρώεσσιν Hom.)

(ἐς βουλήν и ἐπὴ δαῖτα Hes.)

(δόρπον, δεῖπνον, δαῖτα γέρουσιν Hom.)

(ἅμαξαν, νῆας Hom., Anth.)

(τὸν Ἔρων τινί Anth.)

(πολεμιστής Hom.; μάχαι Pind.; πνοαί Eur.)

(χείρ Hom.; εἰρεσίας ζυγόν Eur.; γλῶσσα Pind.)

(ἅρμα, νῆες Hom.)

(νύξ Hom.)

(βάξις Aesch.)

(πῶλοι Soph.)

θοέν ἀλεγύνετε δαῖτα Hom. — сейчас же приготовьте обед;

(κατ΄ Ἰδαίων ὀρέων Hom.)

(αἰχμέ κ. γαίης ᾤχετο Hom.)

(κ. τῆς χώρας Polyb.)

(καταδεδυκέναι или ἀφανίζεσθαι κ. τῆς θαλάσσης Her.; κ. γῆς γενέσθαι Xen.)

ψεύδεσθαι κ. τινος Lys. — клеветать на кого-л.;

(οἱ κ. τοῦ Δημοσθένους ἔπαινοι Aeschin.)

(κ. Περσῶν λέγειν τι Xen.)

(κ. παντὸς τοῦ χρόνου Dem.)

κ. πτόλιν Hom. — в городе;

κατ΄ ὄμματά τινι Soph. — на глазах у кого-л.;

(κ. πεντήκοντα Her.)

κ. Ἄμασιν βασιλεύοντα Her. — в царствование Амасиса;

(κρίνειν ἄνδρας κ. φῦλα, κ. φρήτρας Hom.; κ. κώμας κατῳκῆσθαι Her.)

κ. σφέας μαχέσονται Hom. — каждый (из ахеян) будет сражаться за себя;

κ. πρῆξιν Hom. — ради дела, по делам;

κ. φθόνον τινός Aesch. — из зависти к кому-л.;

οὔτι καθ΄ ἡμέτερον νόον Hom. — не в соответствии с нашим мнением;

καθ΄ Ὅμηρον — по Гомеру, как говорит Гомер;

κ. λοπὸν κρομύοιο Hom. — словно луковичная кожура;

κ. τέν Ἀμφιάρεω ἀπόκρισιν Her. — что касается ответа Амфиарая;

κ. δάκρυ χέουσα Hom. — роняющая слезы

κ. ἔφαγε Hom. — (целиком) съел (обычно, однако, adv. κατά толкуется как приставка in tmesi)

(πατέρων γένος Hom.; τέν φύσιν τινός Soph.; τέν πατρίδα Arph.; τοὺς προγόνους Plat.; τὸν δόξῃ καὴ λόγῳ πατέρα Plut.; τέν κεφαλήν τινος NT.)

(δαῖτα Hom.)

(τὰς ἀλλοτρίας γυναῖκας Lys.; παρθενίαν Plut.)

(τοὺς σοφούς NT.)

(τὰ θνητῶν γένεθλα, θεούς Soph.)

(κυκειῶ = τὸν κυκεῶνα, med. δόρπον Hom.; δαῖτα Eur.)

(ἅμαξαν Hom.; ἵππους Xen.)

(νῆες ὁπλίζονται Hom.)

(τινά Her., Thuc. etc.)

(φασγάνῳ χέρας Eur.; перен.: θράσος Soph.; τέν αὐτέν ἔννοιαν NT.)

(τὸν δῆμον πρότερον φιλὸν ὄντα Thuc.)

(θώρακα ἐχίδνης περιβόλοις Eur.)

(τινα εἴσω Xen.; τινα ἐς πόλεμον Her.; τοὺς θεούς Dem.)

(ἐπὴ δαῖτα Eur.; ἐπὴ θήραν Xen.; τινα ἰδεῖν καὴ προσλαλῆσαι NT.)

(τινα ἐπὴ τὰ κάλλιστα ἔργα Xen.; τινα εἰς μάχην Eur.; τινα προσμένειν τινί NT.)

(τινα NT.)

(τινα ἐς δάκρυα Eur.)

(τὰ πρέποντα Polyb.)

(τινα Lys., Dem.)

(μακάριοι οἱ πενθοῦντες, ὅτι αὐτοὴ παρακληθήσονται NT.)

(πολλέν φλόγα Xen.)

(περὴ δεῖπνον Hom.)

(δαῖτα Hom.)

(ἔργα Hes.)

πλουτοῦντες ἢ πενόμενοι Plat. — богатые или бедные

(τινος Aesch., Eur.)

(δαῖτα Pind.; βίου τροφεῖα Soph.; τὰ ἐπιτήδεια Xen.)

(ἐχθροῖς ἐχθρά Aesch.; τοῖς πολεμίοις κακὰ π. ἢ ἑαυτῷ ἀγαθά Xen.)

(πρᾶγμα μέγα Soph.)

(πόνον προκείμενον Eur.)

(βρέφος Pind.)

(Ὁμήρου ῥῆμα Pind.)

(τραπέζας Hom.; δαῖτά τινι Her.)

(τί τινος Her., Eur. и τι ἀντί τινος Eur.)

(τινὰ κυσίν Hom.; τινὰ θηρσὴν ἁρπαγέν προθεῖναι Eur.)

προθεῖναί τινα ἔρημον Soph. — бросить кого-л. на произвол судьбы;

(τὸν νόμον τινί Eur.)

(τοὺς ἀγῶνας λόγων Thuc.)

(στέφανον τῶν ἀγώνων τινί Thuc.; med. τινα ἱλαστήριον NT.)

(ἄπορον αἵρεσιν Plat.; τὸ προτεθὲν πρόβλημα Arst.)

(νεκρόν Her.; med. ὀστᾶ τῶν ἀπογενομένων Thuc.)

(ποτήρια χρύσεα Her.)

(πρῆγμα Her.; λόγον περί τινος Xen.)

(οὐ προὐτέθη σφίσι λόγος Xen.)

(πολλάκις προεθέμην ἐλθεῖν πρὸς ὑμᾶς NT.)

(κατὰ ἄστυ, ἀνὰ δῆμον Hom.)

(δαῖτα Hom.)

(ἐπτώχευσε πλούσιος ὤν NT.)

χ. τινος и ἀπό τινος Hom. и ἔκ τινος Aesch. — отступать от чего-л.;

(ἐπί τινα и ἐπί τι Pind., Xen., πρός τινα и πρός τι Soph., Eur., Thuc., παρά и ὥς τινα Luc.)

(χωρεῖ τὸ πρᾶγμα Arph.)

(ἀμφορέας ἑξακοσίους Her.; δύο χοίνικας Xen.; δύο μεδίμνους Luc.; οὐκ ἐχώρησε ξυνελθόντας ἥ πόλις Thuc.)

(φρόνημά τινος Plut.)