-
41 внесудебное признание
Русско-итальянский юридический словарь > внесудебное признание
-
42 добровольное признание
Русско-итальянский юридический словарь > добровольное признание
-
43 ложное признание
-
44 судебное признание
-
45 rrëfim
confessione; ammissione -
46 -C2408
исповедание веры, кредо. -
47 confession
[kən'feʃn]1) dir. confessione f., ammissione f.2) relig. confessione f.to hear sb.'s confession — confessare qcn
* * *[-ʃən]1) (acknowledgment of a crime or fault: The youth made a confession to the police officer.) confessione2) ((an) act of confessing one's sins to a priest: She went to confession every Friday.) confessione* * *confession /kənˈfɛʃn/n.1 confessione; ammissione; riconoscimento: a confession of failure, un riconoscimento d'insuccesso; to make open confession of st., confessare (o ammettere) apertamente qc.; I have a confession to make, devo confessare una cosa2 (leg.) confessione: a confession to murder, la confessione di un omicidio; to make a full confession, rendere piena confessione; confessare tutto; to sign a confession, firmare una confessione3 ( anche Confession) (relig.) confessione ( il sacramento): to make one's confession, fare la confessione; confessarsi; to go to confession, (andare a) confessarsi; to hear sb. 's confession, confessare q.● (relig.) Confession box, confessionale □ «Confessions of…», «Le confessioni di…» ( titolo di libro).* * *[kən'feʃn]1) dir. confessione f., ammissione f.2) relig. confessione f.to hear sb.'s confession — confessare qcn
-
48 denomination
[dɪˌnɒmɪ'neɪʃn]1) denominazione f.2) relig. confessione f., setta f. religiosa3) econ. valore m., taglio m.* * *[dinomi'neiʃən]1) (a value (of a stamp, coin etc): banknotes of all denominations.) taglio2) (a group of people with the same religious beliefs: This service is open to people of all denominations.) setta, confessione* * *denomination /dɪnɒmɪˈneɪʃn/n.2 (fin.) valore (nominale); taglio; denominazione: The coin of the lowest denomination in Britain is the penny, la moneta di minor valore in Gran Bretagna è il penny; bills of small denominations, banconote di piccolo taglio; the currency of denomination, la valuta di denominazione ( di un titolo, ecc.)● religious denomination, confessione: What religious denomination does he belong to?, di che confessione è?* * *[dɪˌnɒmɪ'neɪʃn]1) denominazione f.2) relig. confessione f., setta f. religiosa3) econ. valore m., taglio m. -
49 исповедь
1) confessione ж.2) ( откровенное признание) confessioni ж. мн.* * *ж.confessione f тж. перен.* * *nchurch. confessione -
50 признание
1) ( заявление о признании) riconoscimento м.2) ( принятие) accoglimento м., riconoscimento м.3) ( открытое сообщение о своих поступках) confessione ж.4) ( в любви) dichiarazione ж. d'amore5) ( общественное уважение) riconoscimento м., notorietà ж., fama ж.* * *с.1) (чего-л.) riconoscimento m; accoglimento m ( принятие)призна́ние прав — riconoscimento dei diritti
2) (в чём-л.) confessione f, riconoscimento mпризна́ние в любви — dichiarazione d'amore
призна́ние ошибок — riconoscimento degli errori
3) ( общественная оценка) riconoscimento m, notorietà f ( известность); fama f ( слава)по общему призна́нию — secondo il parere di tutti
получить всеобщее призна́ние — essere riconosciuto da tutti
* * *n1) gener. confessione, riconoscimento, accettazione, confidenza, gradimento (одобрение)2) law. ricognizione (долга)3) econ. riconoscimento (ïðàù)4) fin. conferma -
51 confessionale
confessionale agg.2 ( di fede) confessional, denominational, sectarian: lotte confessionali, sectarian struggles // scuola confessionale, religious school // stato confessionale, state with an established church◆ s.m. confessional.* * *[konfessjo'nale]1. agg2. smRel confessional (box)* * *[konfessjo'nale] 1.1) (di una confessione religiosa) [ scuola] denominational2.sostantivo maschile confessional* * *confessionale/konfessjo'nale/1 (di una confessione religiosa) [ scuola] denominational2 (relativo al sacramento della confessione) il segreto confessionale the seal of the confessionalconfessional. -
52 induo
indŭo, ĕre, indŭi, indūtum - tr. et intr. - [st2]1 [-] vêtir, revêtir, habiller (qqn ou soi-même), couvrir; armer. [st2]2 [-] mettre (un vêtement), passer, se revêtir de, revêtir, endosser. [st2]3 [-] au fig. prendre, emprunter, adopter, concevoir, se charger de. [st2]4 [-] entrer dans, se jeter dans (in et acc., ou abl. seul). [st2]5 [-] faire entrer dans, faire passer dans, insérer, enfoncer, introduire. [st2]6 [-] inspirer, inculquer. [st2]7 [-] faire prendre, prêter, donner, ajouter. [st2]8 [-] au pr. et fig. percer, transpercer. - cf. gr. ἐν-δύω: je fais entrer dans, je vêts, j'habille - ἐνδυτός: enveloppé de, revêtu. - induere alicui arma: revêtir qqn de ses armes, armer qqn. - induere vestem: mettre un vêtement. - induere se veste: mettre un vêtement. - induere scalas, Ov.: porter une échelle (en passant sa tête entre deux échelons). - undui veste: mettre un vêtement. - induere alicui insignia Bacchi, Ov. M. 6: revêtir qqn des insignes de Bacchus. - avec acc. de relation - ostrinum indutus supparum, Varr.: vêtu d'un vêtement de toile pourpre. - longam indutae vestem, Liv.: ayant revêtu la robe longue. - exuvias indutus Achilli, Virg.: revêtu des dépouilles d'Achille. - induere Persarum mores, Curt.: adopter les moeurs des Perses. - induere munia ducis, Tac.: se charger des fonctions de général. - induere alicui amorem sui, Gell.: inspirer à qqn de l'affection. - induere eloquentiam pueris, Petr.: inculquer l'éloquence aux enfants. - induere personam philosophi: jouer le rôle d'un philosophe ([mettre le masque]). - indui suâ confessione, Cic.: être pris par son propre aveu, se livrer par son propre aveu. - induere se: - [abcl]a - se couvrir, se garnir, se charger. - [abcl]b - se jeter, s'engager, s'entortiller, s'embrouiller, se perdre. - induere se pomis, Virg.: se couvrir de fruits. - arbor se induet in florem, Virg.: l'arbre se couvrira de fleurs. - se aliqua re (in aliquam rem) induere: s’embarrasser dans qqch, tomber dans, se jeter dans. - se in laqueos induere, Cic.: se mettre dans l'embarras, tomber dans un piège. - induere se mucrone: se percer de son épée.* * *indŭo, ĕre, indŭi, indūtum - tr. et intr. - [st2]1 [-] vêtir, revêtir, habiller (qqn ou soi-même), couvrir; armer. [st2]2 [-] mettre (un vêtement), passer, se revêtir de, revêtir, endosser. [st2]3 [-] au fig. prendre, emprunter, adopter, concevoir, se charger de. [st2]4 [-] entrer dans, se jeter dans (in et acc., ou abl. seul). [st2]5 [-] faire entrer dans, faire passer dans, insérer, enfoncer, introduire. [st2]6 [-] inspirer, inculquer. [st2]7 [-] faire prendre, prêter, donner, ajouter. [st2]8 [-] au pr. et fig. percer, transpercer. - cf. gr. ἐν-δύω: je fais entrer dans, je vêts, j'habille - ἐνδυτός: enveloppé de, revêtu. - induere alicui arma: revêtir qqn de ses armes, armer qqn. - induere vestem: mettre un vêtement. - induere se veste: mettre un vêtement. - induere scalas, Ov.: porter une échelle (en passant sa tête entre deux échelons). - undui veste: mettre un vêtement. - induere alicui insignia Bacchi, Ov. M. 6: revêtir qqn des insignes de Bacchus. - avec acc. de relation - ostrinum indutus supparum, Varr.: vêtu d'un vêtement de toile pourpre. - longam indutae vestem, Liv.: ayant revêtu la robe longue. - exuvias indutus Achilli, Virg.: revêtu des dépouilles d'Achille. - induere Persarum mores, Curt.: adopter les moeurs des Perses. - induere munia ducis, Tac.: se charger des fonctions de général. - induere alicui amorem sui, Gell.: inspirer à qqn de l'affection. - induere eloquentiam pueris, Petr.: inculquer l'éloquence aux enfants. - induere personam philosophi: jouer le rôle d'un philosophe ([mettre le masque]). - indui suâ confessione, Cic.: être pris par son propre aveu, se livrer par son propre aveu. - induere se: - [abcl]a - se couvrir, se garnir, se charger. - [abcl]b - se jeter, s'engager, s'entortiller, s'embrouiller, se perdre. - induere se pomis, Virg.: se couvrir de fruits. - arbor se induet in florem, Virg.: l'arbre se couvrira de fleurs. - se aliqua re (in aliquam rem) induere: s’embarrasser dans qqch, tomber dans, se jeter dans. - se in laqueos induere, Cic.: se mettre dans l'embarras, tomber dans un piège. - induere se mucrone: se percer de son épée.* * *Induo, induis, indui, indutum, pen. prod. induere. Vestir.\Induere vestem. Liu. Vestir une robbe.\Annulum digitis induere. Pli. Mettre un anneau en son doigt.\Induere arma. Virgil. S'armer.\Induitur etiam pedibus aurum. Pli. On porte de l'or és pieds.\Induere calceum. Sueton. Se chausser.\Induere compedes. Plin. Enferrer.\Galeam induitur. Virgil. Il met une salade sur sa teste, Il s'arme d'un bonnet d'acier.\Lugubria induere. Ouid. Vestir robbe de dueil.\Munia ducis per eos dies induit. Tac. Elle feit l'office de, etc.\Pectora induere telis. Ouid. Tirer tant de fleiches contre aucun, qu'il an ayt la poictrine toute couverte, Le couvrir ou revestir de fleiches.\Torquem induere. Plin. iunior. Pendre à son col.\Induere soleas iumentis. Plin. Ferrer un cheval, ou autre beste chevaline.\Indutae forma hominum belluae. Cic. Qui ont forme d'homme.\Induere postes pice. Plaut. Enduire et couvrir de poix, Poisser.\Arbor induit frondes. Ouid. Se revest de fueilles.\Arbos induerat se pomis. Virgil. Estoit couverte et chargee de, etc.\Induit se nux in florem. Virgil. Vient en fleur, Fleurist.\Quum autem se in nubem induerint anhelitus terrae. Cic. Se seront convertis en une nuee.\Indui fructu dicuntur palmites arborum. Colum. Estre couverts et chargez de fruicts.\Induere duritiam contra sensum. Plin. Endurcir tellement qu'on ne sente point les coups.\Sibi ingenium nouum induere. Liu. Changer d'esprit et de nature.\Iras induere sibi. Sil. Se courroucer.\Mores pudicos et seueros induere. Pli. Prendre meurs et maniere de vivre, etc.\Nomen aliquod induere sibi. Liu. Prendre un nom et se l'imposer.\Mihi cura mea et fides nomen induit patroni plebis. Liu. M'a baillé ce nom, A esté cause que j'ay eu ce nom.\Naufragorum induere personas quid attinet, nisi affectus assumamus? Quint. Jouer le roole ou personnage de, etc.\Personam philosophi induere, et sibiipsi hoc nomen inscribere. Cic. Contrefaire du philosophe, et en prendre le tiltre.\Personam iudicis induere. Cice. Prendre la personne de juge, Faire l'office de juge.\Se induere Reipublicae. Seneca. S'emmesler parmi les affaires de la Republique.\Simulationem alicuius rei induere. Liu. Contrefaire, Faindre.\Iuuenis longe alius ingenio, quam cuius simulationem induerat. Liu. Il avoit bien un autre esprit qu'il n'en faisoit le semblant.\Societatem alicuius induere. Tacit. Prendre l'alliance.\Speciem latronis induere. Liu. Contrefaire un larron, Tenir la facon et maniere d'un larron.\Vetustatem induere. Plin. Devenir vieil.\Vultus seueros induere. Mart. Monstrer une face triste.\In mentes animosque hominum cum audiendi quadam illecebra induit apologos AEsopus. Gell. A mis et fiché dedens, etc.\Induere aliquem in vultus ferarum. Virgil. Le muer en forme de bestes sauvages.\Induere se acutissimis vallis aut stimulis. Caes. S'empaller, Se ficher dedens, etc.\Induere se in laqueos. Cic. Se jecter dedens les laqs, S'enfiler.\In fraudem induimus nos. Lucret. Nous nous trompons et abusons nousmesmes.\Indui sua confessione. Cic. Estre pris par sa confession.\Induere se re aliqua, et Expedire, contraria. Cic. Se mesler ou embrouiller en quelque affaire.\Quemadmodum sese induit priore actione! Cic. O comment il s'est pris, et mis és rets luymesme! Il s'est enferré! -
53 тайна исповеди
ngener. il segreto della confessione, il sigillo della confessione, suggello della confessione -
54 estorcere
denaro extort* * *estorcere v.tr. to extort; to extract, to wring*; (fam.) ( denaro) to soak, to squeeze: estorcere una confessione a qlcu., to wring a confession out of s.o.; estorcere denaro a qlcu., to extort (o to extract) money from s.o.; estorcere una promessa con lusinghe, to flatter s.o. into making a promise; estorcere a qlcu. una dichiarazione con ricatto, to blackmail s.o. into making a statement.* * *[es'tɔrtʃere]verbo transitivo to extort, to wring* [ denaro] (a qcn. from sb.); to draw* out [ confessione]; to extract [ promessa] (a qcn. from sb.)* * *estorcere/es'tɔrt∫ere/ [94]to extort, to wring* [ denaro] (a qcn. from sb.); to draw* out [ confessione]; to extract [ promessa] (a qcn. from sb.). -
55 strappare
"to tear;Ausreissen;arrancar"* * *tear, rip( staccare) tear down( togliere) grab, snatch ( a qualcuno out of s.o.'s hands)* * *strappare v.tr.1 ( stracciare) to tear*: ho strappato il vestito, I have torn my dress; strappare un pezzo di carta, to tear a piece of paper; ho strappato la sua lettera, I tore up his letter2 ( togliere) to pull up; to pull out; to pull away; ( con forza) to tear* up (anche fig.); to rip (anche fig.); to wrench (anche fig.); ( velocemente, di colpo) to snatch (anche fig.); (fig.) to wring*: chi ha strappato la copertina di questo libro?, who has pulled away (o torn off) the cover of this book?; strappò alcune pagine dal libro, he tore (o ripped) a few pages out of the book; strappare le cattive erbe, to pull up the weeds; strappare le cattive erbe da un campo, to weed a field; strappare una pianta, to pull up (o to uproot) a plant; perché hai strappato quel fiore? avresti dovuto tagliarlo, why did you pull that flower up? you should have cut it; strappare un dente, to pull out a tooth; strappare le penne a un uccello, to pluck a bird; si strappò via la benda, he pulled off the bandage; gli strappai il libro di mano, I snatched the book from (o out of) his hands; le strapparono la figlia dalle braccia, they tore her daughter from her arms; fu strappato alla morte da una nuova medicina, he was saved from death by a new medicine; gli strappai una confessione, il segreto, I wrung a confession, the secret from him; gli strappai un sì, I finally got his consent; strappare un favore a qlcu., to get a favour from s.o.; strappare applausi, to get applause (o to be applauded); queste scene mi strappano il cuore, I find these scenes heartbreaking; la sua storia mi strappò le lacrime, his story moved me to tears // farsi strappare un dente, to have a tooth (pulled) out // strapparsi i capelli, (fig.) to tear one's hair.◘ strapparsi v.rifl. o intr.pron.1 to tear*, to get* torn: questa copertina si strapperà presto, this cover will soon get torn; questa stoffa si strappa facilmente, this material tears easily // a quelle parole mi si strappò il cuore, those words broke my heart2 ( allontanarsi) to tear* oneself away: non riesce a strappare dalla sua famiglia, he cannot tear himself away from his family* * *[strap'pare]1. vtsi strappò la gonna — she tore o ripped her skirt
strappare qn dal suo ambiente — to take sb away from his (o her) own environment
2. vip (strapparsi)(lacerarsi) to tear, rip* * *[strap'pare] 1.verbo transitivo1) (togliere) to pull out [erbacce, peli]strappare via — to rip out, to tear out [foglio, pagina]
2) (stracciare) to rip, to tear* [ vestito]; to snag [ calze]; to tear* (up), to rip up, to shred [lettera, documento]3) (sottrarre)strappare qcs. dalle mani di qcn. — to snatch sth. out of sb.'s hands
strappare qcn. alla sua famiglia — fig. to tear sb. from the bosom of his family
4) fig. (riuscire a ottenere) to force [ aumento]; to draw* out, to extract, to force out [segreto, consenso, confessione]; to get*, to draw*, to force out [promessa, sorriso]; to barely get* [diploma, sufficienza]2.verbo pronominale strapparsi1) (rompersi) [indumento, carta] to rip, to tear*2) med. to tear*, to strain, to pull [muscolo, legamento]••strappare qcn. alla morte — to snatch sb. from the jaws of death
* * *strappare/strap'pare/ [1]1 (togliere) to pull out [erbacce, peli]; strappare via to rip out, to tear out [foglio, pagina]; strappare un manifesto dal muro to tear a poster off the wall2 (stracciare) to rip, to tear* [ vestito]; to snag [ calze]; to tear* (up), to rip up, to shred [lettera, documento]3 (sottrarre) strappare qcs. dalle mani di qcn. to snatch sth. out of sb.'s hands; strappare qcn. alla sua famiglia fig. to tear sb. from the bosom of his family4 fig. (riuscire a ottenere) to force [ aumento]; to draw* out, to extract, to force out [segreto, consenso, confessione]; to get*, to draw*, to force out [promessa, sorriso]; to barely get* [diploma, sufficienza]; non sono riuscito a strapparle una parola di bocca I couldn't get a (single) word out of herII strapparsi verbo pronominale1 (rompersi) [indumento, carta] to rip, to tear*2 med. to tear*, to strain, to pull [muscolo, legamento]strappare qcn. alla morte to snatch sb. from the jaws of death; - rsi i capelli per la disperazione to tear one's hair out in despair. -
56 sigillo
m1) печать, штемпель2) печать, оттиск ( на чём-либо)apporre i sigilli a qc — налагать печати на что-либо, опечатывать что-либоmettere il sigillo a una busta — поставить печать на конверте3) пломба•Syn:••avere il sigillo sulle labbra — хранить обет молчанияil sigillo della confessione — тайна исповеди -
57 sigillo
sigillo m 1) печать, штемпель 2) печать, оттиск( на чем-л) apporre i sigilli a qc -- налагать печати на что-л, опечатывать что- л mettere il sigillo a una busta -- поставить печать на конверте 3) пломба avere il sigillo sulle labbra -- хранить печать молчания il sigillo della confessione -- тайна исповеди sotto il sigillo della confessione -- а) сохраняя тайну исповеди б) по секрету -
58 sigillo
sigillo ḿ 1) печать, штемпель 2) печать, оттиск ( на чём-л) apporre i sigilli a qc — налагать печати на что-л, опечатывать что- л mettere il sigillo a una busta — поставить печать на конверте 3) пломба¤ avere il sigillo sulle labbra — хранить печать молчания il sigillo della confessione — тайна исповеди sotto il sigillo della confessione — а) сохраняя тайну исповеди б) по секрету -
59 confessio
cōnfessio, ōnis, f. (confiteor), das Eingeständnis, Zugeständnis, das Geständnis, I) eig.: a) übh., Cic. u.a.: alqm ad confessionem compellere, Suet.: confessio cruciatu exprimitur, Suet.: ea confessionem faciunt (legen ab), non defensionem, Cato fr. – m. subj. Genet. od. Pron. poss., c. illorum, Cic.: c. vultus ac vocis, Quint.: confessione suā urgeri, Cic.: im Plur., Lentulus patefactus indiciis et confessionibus suis, Cic. Cat. 3, 15: se ipsos turpissimis confessionibus produnt, Plin. ep. 8. 18, 3. – m. obj. Genet., c. simplex veritatis, Val. Max.: simplex veri erroris, Cels.: c. inscitiae suae, Quint.: c. errati sui, Cic.: c. facti, Cic.: c. pecuniae captae, Cic.: adducere alqm ad ignorationis confessionem, Cic.: exprimere ab alqo confessionem culpae, Liv.: tormentis exprimere confessionem cogitati facinoris, Suet.: im Plur., ad iudices indicia, litteras, confessiones communis exitii deferre, Cic. Sest. 145. – m. subj. u. obj. Genet., Rhodiensium culpae c., Gell. 6 (7), 3, 24. – m. Ang. in betreff wessen? man eingesteht, durch de u. Abl., immo si actionem stultissimasque de se, nefarias de patre confessiones audisses? Cael. in Cic. ep. 8, 8, 2: ipsorum de somno piscium confessio, Plin. 9, 18. – b) als rhet. Figur, Quint. 9, 2, 17; 12, 1, 33. – II) übtr., das Eingeständnis, Geständnis, Bekenntnis (bes. der Furcht, der Schwäche), das man durch eine Tatsache ablegt, die Anerkennung (s. Fabri Liv. 21, 40, 2), tacitā confessione victus, Liv.: c. fidei, Glaubensbekenntnis, Eccl.: timoris confessionem (hosti) exprimere, Liv. – m. folg. Acc. u. Infin., ea erat confessio (hierin lag das G.) caput rerum Romam esse, Liv.: confessionem factam (man habe das G. abgelegt, habe eingestanden, anerkannt) populi quam consulis maiestatem vimque maiorem esse, Liv.
-
60 confessio
confessĭo, ōnis, f. aveu, confession, attestation, témoignage, reconnaissance, déclaration.* * *confessĭo, ōnis, f. aveu, confession, attestation, témoignage, reconnaissance, déclaration.* * *Confessio, Verbale. Cic. Confession.\Confessione illius aeui, optimus et sine aemulo agricola. Cato. Plin. Par le dire et confession de ceulx qui estoyent de ce temps là.\Arguere aliquem sua confessione. Tacit. Debatre par raison.\Indubitatas confessiones habere. Plin. Quand chascun le confesse sans doubte.
См. также в других словарях:
confessione — /konfe s:jone/ s.f. [dal lat. confessio onis, der. di confessus, part. pass. di confitēri confessare ]. 1. [il confessare, il riconoscere la propria colpa] ▶◀ ammissione, dichiarazione, riconoscimento. ‖ rivelazione. 2. (teol.) [sacramento della… … Enciclopedia Italiana
confessione — con·fes·sió·ne s.f. FO 1. il confessare, il confessarsi 2a. ammissione, riconoscimento di una verità, di una propria colpa o debolezza: rendere piena confessione, confessione di ignoranza Sinonimi: affermazione, ammissione, dichiarazione,… … Dizionario italiano
confessione — {{hw}}{{confessione}}{{/hw}}s. f. 1 Riconoscimento di una colpa, di un errore e sim. | Rivelazione di un segreto, di un problema personale e sim. 2 Nella religione cattolica, parte essenziale del sacramento della penitenza, consistente nell… … Enciclopedia di italiano
confessione — pl.f. confessioni … Dizionario dei sinonimi e contrari
confessione — s. f. 1. affermazione, ammissione, riconoscimento, rivelazione, palesamento, dichiarazione, confidenza CONTR. sconfessione, negazione, rinnegazione 2. (di fede) professione, manifestazione 3. (relig., sacramento) penitenza 4. (cattolica,… … Sinonimi e Contrari. Terza edizione
Confessione di un commissario di polizia al procuratore della Repubblica — Voir Confession d un commissaire de police au procureur de la République … Dictionnaire mondial des Films
Agriturismo La Confessione — (Cerreto Guidi,Италия) Категория отеля: Адрес: Via del Lungo 32, 50050 C … Каталог отелей
Confession d'un commissaire de police au procureur de la République — Confessione di un commissario di polizia al procuratore della Repubblica Drame social de Damiano Damiani, avec Franco Nero, Martin Balsam, Marilu Tolo. Pays: Italie Date de sortie: 1971 Technique: couleurs Durée: 1 h 50 Résumé… … Dictionnaire mondial des Films
Признание комиссара полиции прокурору республики — Эта страница требует существенной переработки. Возможно, её необходимо викифицировать, дополнить или переписать. Пояснение причин и обсуждение на странице Википедия:К улучшению/26 августа 2012. Дата постановки к улучшению 26 августа 2012 … Википедия
confessionale — {{hw}}{{confessionale}}{{/hw}}A agg. 1 Che si riferisce alla confessione sacramentale: segreto –c. 2 Che è proprio di una confessione religiosa o di una professione di fede: scuola –c. B s. m. Piccola costruzione in legno nella quale il sacerdote … Enciclopedia di italiano
ИСПОВЕДЬ — [греч. ἐξομολόγησις; лат. confessio (peccatorum)], один из основных элементов таинства Покаяния в христ. Церкви; представляет собой устное или письменное изложение своих греховных поступков и помыслов перед священнослужителем в надежде обрести их … Православная энциклопедия