-
1 πτηνός
πτηνός, ή, όν, [dialect] Dor. [full] πτανός, ά, όν; also ός, όν Pl.Prt. 320e: ([etym.] πτῆναι, πέτομαι):—A flying, winged, Διὸς π. κύων, i.e. eagle, A.Pr. 1022, cf. Ag. 136 (lyr.);π. ὄφις Id.Eu. 181
; ὄρνις, οἰωνός, S.Ph. 955, Ant. 1082; Ἔρως, ἵπποι, E.Hipp. 1275 (lyr.), IT 193 (lyr.); ; also of arrows,π. ἰοί S.Ph. 166
(anap.); ; π. φυγή, of birds, Pl.Prt. 320e.2 τὰ π. winged creatures, birds, A.Ch. 591 (lyr.), S.Aj. 168 (anap.), E. Ion 504 (lyr.), etc.;πτηνὸν ὀρνίθων γένος Ar. Av. 1707
;πτηνῶν γένη Id.Th.46
; opp. τὰ πεζά, Pl.Smp. 207a; opp. τὰ πεζά and τὰ πλωτά, Arist.HA 488a1, cf. 542a23: hence πταναὶ θῆραι the pursuit of winged game, S.Ph. 1146 (lyr.); ἡ [θήρα] τῶν π. Pl. Lg. 823b: of young birds, fledged, E.Tr. 146 (lyr.).II metaph., πτηνοὶ μῦθοι, Homer's ἔπεα πτερόεντα, E.Or. 1176: but κοῦφοι καὶ π. λόγοι fleeting, idle words, Pl.Lg. 717d;π. ὄνειροι E.IT 571
; πτηνὰς διώκεις ἐλπίδας fleeting hopes, Id.Fr. 271.2 πτανὰ ἰσχύς soaring, aspiring strength, Pi.Fr.107.3. -
2 κατάγειος
A under the earth, subterranean,θησαυρός Hdt.2.150
;οἰκήματα Id.3.97
, etc.;οἰκίαι X.An.4.5.25
; , Prt. 320e; ἐκ τοῦ κ. from below ground, Id.R. 532b; οἰκίσκος κ. v.l. in Paul.Aeg.6.21.II on the ground, τὰ κ. ground-floor rooms, opp. ὑπερῷα, D.H.10.32; στρουθοὶ κ. ostriches, Hdt.4.175, 192; cf. κατώγειος.2 Subst., κατάγειον or κατάγαιον, τό, cellar, POxy.75.19 (ii A.D.), etc.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κατάγειος
-
3 μηχανάομαι
μηχᾰν-άομαι, [tense] fut. - ήσομαι A. Th. 1043, Pl.Lg. 965e: [tense] aor. ἐμηχανησάμην ib. 904b, etc.: [tense] pf. μεμηχάνημαι (v. infr. B): used by Hom. only in [dialect] Ep. forms,Aμηχανάασθε Od.20.370
,μηχανόωνται 3.207
, al., - ωντο 22.432, al. (subj. - άᾱται Hes.Op. 241); opt. -όῳτο Od. 16.196
; inf. - άασθαι 3.213, 16.93: the [dialect] Ion. form ἐμηχανέοντο is found in codd. of Hdt.8.7 ( ἐμηχανῶντο shd. be read for - έατο in 5.63, and μηχανῴατο for - οίατο in 6.46): ([etym.] μηχανή):—make by art, construct, build,τείχεα μηχανόωντο Il.8.177
;πλοῖα Hdt.1.94
, cf. Th.4.47; of any work requiring skill or art, μ. λαγόν prepare a hare, Hdt.1.123;μ. σκιάς X. Cyr.8.8.17
: generally, prepare, make ready,τάφον καὶ κατασκαφάς τινι A. Th. 1043
;ψυχῆς κόμιστρα τῇδε Id.Ag. 965
; .2 more freq. contrive, devise, by art or cunning, freq. in bad sense, ἀτάσθαλα, κακά, ἀεικέα μηχανόωνται, Od.3.207, 17.499, 22.432;θάνατόν τινος Antipho 1.3
; but in good sense,γέλωτα μ. τοῖς συνοῦσι X. Cyr.2.2.12
;τισὶ μ. δύναμιν εἰς σωτηρίαν Pl.Prt. 320e
; simply, bring about, effect, Hdt.2.21;πόσα σε δέοι ἂν μηχανᾶσθαι τοῦ δοκεῖν ἕνεκα X. Cyr.1.6.22
:—Constr.: μ. τί τινι contrive something against a person, Od.3.207;πατρὶ θάνατον Antipho 1.9
;πᾶν ἐπί τινι Hdt.4.154
, cf. 6.88, etc.; τι εἴς τινα ib. 121, E.Ph. 1614;ἐπί τινα X.Mem.2.3.10
: abs., form designs or plots,πολλοὶ ἐπ' αὐτῷ μηχανόωνται Od.4.822
; μ. τι ἐπί τινι for a purpose, Hdt.1.60;πρός τι X.Cyr.8.2.26
;ἐκ τῶν ἐσθλῶν αἰσχρὰ μ. E.Hipp. 331
: in Prose freq. folld. by ὅπως, how or in order that,μ. ὅπως τι ἔσται Hdt.2.121
.γ, Pl.Ap. 39a, etc.; πᾶσαν μηχανὴν μ. ὅπως .. Id.R. 460c: c. acc. et inf., contrive that a thing may be, ib. 519e.II [voice] Med., procure for oneself, S.Ph. 295, X.Cyr.3.2.15.B [voice] Act. μηχανάω used by Hom. only in [dialect] Ep. part., ἀτάσθαλα μηχανόωντας contriving dire effects, Od.18.143, cf. A.R.3.583; inf. : [tense] pf. μεμηχάνημαι in pass. sense, Hdt.1.98, 2.95, S. Tr. 586, X.Cyr.8.3.1, Isoc.3.6; (but also in act. sense, Pl.Grg. 459d, Lg. 904b, X. Hier.11.4, Is.11.36, etc.): [tense] plpf. in pass. sense impers., : [tense] aor. ἐμηχανήθην in pass, sense, Epicur. Nat.2.2, D.H.12.14, J.AJ18.2.4.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > μηχανάομαι
-
4 οἴκησις
A the act of dwelling or inhabiting,ἡ κατὰ τὴν χώραν αὐτόνομος οἴ. Th.2.16
;ποιέεσθαι οἴ. ὑπὸ γῆν Hdt.3.102
; κοινωνεῖν τῆς οἰ. to share in residence, Arist.Pol. 1275a8 ;διάθεσιν.. πρὸς οἴκησιν δεδωκώς Sammelb.5357.6
(v A.D.) ; right of residence,εἶναι αὐτοῖς.. οἴκησιν Ἀθήνησι IG12.110.31
.II house, dwelling, Hdt.9.94, A.Supp. 1009, S.Ph.31, Pl.Prt. 321d, Aeschin. 1.124, etc. ;ἔγκτησις γᾶς καὶ οἰκήσιος Delph.3(1).359
(iii B. C.) ; residence of a satrap, X.HG3.2.1 ; στρατηγικὴ οἴ. Wilcken Chr.385.67 (iii B. C.) ; κατασκαφὴς οἴ. ἀείφρουρος, of the grave, S.Ant. 892 ;εἰς τὴν ἀΐδιον οἴ. X.Ages.11.16
; lair of beasts, Id.Cyn.13.14, cf. Pl.Prt. 320e; bird's nest, Arist.HA 614b31 : in pl., of the scattered dwellings of people not yet collected in cities, Th.6.88, cf.οἰκέω B. 11
;ἡ περὶ τὰ τῶν πόλεών τε καὶ οἰκήσεων διακόσμησις Pl.Smp. 209a
, cf. Lg. 681a : but the distn. is not always observed, cf. ib. 685a, etc.Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > οἴκησις
-
5 ἀλφηστής
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > ἀλφηστής
-
6 ἀμπέχω
ἀμπ-έχω (dissimil. fr. ἀμφέχω), Semon. 12 (dub.), A.Pers. 848, S. (v. infr.), later [full] ἀμφέχω AP7.693 (Apollonid.), IG12(3).220 ([place name] Thera), Aret.CA1.4, etc.; [voice] Med.,Aἀμφέχετο A.R.1.324
; also [full] ἀμπ-ίσχω E. Hipp. 192, Supp. 165: [dialect] Ep. [tense] impf.ἄμπεχον Od.6.225
(lateἄμφεχον Q.S. 3.6
, 5.106): [tense] fut. : [tense] aor. 2 , etc.:—[voice] Med.,ἀμπέχομαι Ar.
(v. infr.11.2);ἀμπίσχομαι E.Hel. 422
, [ per.] 3pl.ἀμπισχνοῦνται Ar.Av. 1090
: [tense] impf.ἠμπειχόμην Pl.Phd. 87b
, [dialect] Ep.ἀμφεχόμην A.R.1.324
: [tense] fut.ἀμφέξομαι Pherecr.7
D., Philetaer.19: [tense] aor. 2ἠμπεσχόμην E.Med. 1159
, Ar.Th. 165, [ per.] 2sg. subj. , part.ἀμπισχόμενος Ar.V. 1150
.—The [tense] aor. forms, ἀμπισχεῖν, ἀμπισχών, are sts. falsely written (as if [tense] pres.) ἀμπίσχειν, ἀμπίσχων:I surround, cover, enclose,ἅλμη οἱ νῶτα ἄμπεχεν Od.6.225
; , cf. A.l.c.: metaph., ἀ. τινὰ σμικρότητι invest one with.., Pl.Prt. 320e: abs., σκότος ἀμπίσχων surrounding darkness, E.Hipp. 192; κρυπτὸν ἀμπισχὼν δόρυ, of the wooden horse, Id.Tr.12;τὰ ἀμπέχοντα ὑμένια Aret.SA 2.2
.II put round, esp. put clothes and the like on another, c. dupl. acc.,κρίβανόν μ' ἀμπίσχετε Ar.V. 1153
, cf. Ra. 1063, Lys. 1156: with prep., τοίχοισιν δ' ἔπι ἤμπισχεν.. ὑφάσματα put them all over.., E. Ion 1159: metaph.,ἡ βασιλικὴ τέχνη δούλους καὶ ἐλευθέρους ἀμπίσχουσα Pl.Plt. 311c
.2 [voice] Med., put round oneself, put on, ; wear, ; λευκὸν ἀμπέχει;; do you wear a white cloak? Id.Ach. 1023;χλαίνας οὐκ ἀμπις χνοῦνται Id.Av. 1090
; καλῶς ἠμπίσχετο was well dressed, Id.Th. 165;ἐπ' ἀριστερὰ ἀ. Id.Av. 1567
; ἀμπεχόμενοι with their cloaks on, opp. γυμνοί (cf.γυμνός 1.5
), Pl.Grg. 523c, Arist.Pr. 867a19; ἄνω τοῦ γόνατος ἀ. wear a tunic not reaching to the knee, Philetaer.l.c.; περιττῶς ἀ. to be gorgeously dressed, Plu.Demetr.41: c. dat., clothe or cover one-self with (v. ἔκβολος), E.Hel. 422. -
7 εὐλογέω
εὐλογέω impf. ηὐλόγουν and εὐλόγουν (W-S. §12, 5b; Rob. 367); fut. εὐλογήσω; 1 aor. εὐλόγησα (also ηὐ-LXX); pf. εὐλόγηκα. Pass.: 1 fut. pass. εὐλογηθήσομαι; pf. ptc. εὐλογημένος (also ηὐ-Is 61:9) (s. next entry; Trag.+; Ps.-Pla., Min. 320e; Isocr., Archid. 43; Ps.-Aristot., Rhet. ad Alex. 4, 1426a, 3ff; Polyb. 1, 14, 4; Cass. Dio 42, 28; Herm. Wr.; ins; PSI 405, 5 [III B.C.]; LXX, pseudepigr.; Philo, Joseph., Just.; Ath. 11, 2; Christian pap).① to say someth. commendatory, speak well of, praise, extol (so quite predom. outside our lit.; cp. ins Pfuhl-Möbius II, 1606, 2 [II A.D.] in sense of ‘speak well of someone’) τὸν θεόν (cp. CIG 4705b, 2 εὐλογῶ τὸν θεόν, i.e. Pan; 4706c, 2 τὴν Εἶσιν. Within Israelite tradition: εὐ. τὸν θεόν OGI 73, 1 [III B.C.]; PGM 4, 3050f; LXX; En 106:11; PsSol 2:33; TestSol 7:1 al.; Jos., Ant. 7, 380; SibOr 4, 25; Just., A I, 67, 2) Lk 1:64; 2:28; 24:53 (v.l. αἰνοῦντες); Js 3:9; MPol 14:2f. Christ as object οἱ ἰχθύες … σε εὐλογοῦσιν GJs 3:3; ἡ γῆ … σε εὐλογει MPol 19:2; cp. per me dominum benedic Papias (1:3). τὴν σὴν οἰκονομίαν AcPl Ha 3, 22. Also abs. give thanks and praise (TestAbr A 5 p. 82, 8 [Stone p. 12]) Mt 14:19; 26:26; Mk 6:41; 14:22; Lk 24:30; 1 Cor 14:16 (beside εὐχαριστέω as Herm. Wr. 1, 27. S. also the confession ins in FSteinleitner, D. Beicht 1913, 112). ἐπʼ αὐτούς over them Lk 9:16 D.② to ask for bestowal of special favor, esp. of calling down God’s gracious power, bless (LXX)ⓐ upon pers. τινά bless someone Mk 10:16 v.l. (for κατευλογέω). Lk 24:50f; Hb 7:1, 6f (cp. Gen 14:19; Demetr.: 722 Fgm. 1, 1 and 19; GJs 12:2, twice). Opp. καταρᾶσθαι (Gen 12:3; EpJer 65; Philo, Fuga 73, Mos. 2, 196; Jos., Bell. 6, 307) 1 Cl 15:3 (Ps 61:5). εὐ. τοὺς καταρωμένους those who curse Lk 6:28; D 1:3. τοὺς διώκοντας ὑμᾶς your persecutors Ro 12:14a. Of paternal blessings by Isaac (Gen 27) and Jacob (Gen 48) Hb 11:20f; B 13:4f. Priestly blessing GJs 7:2; 12:1 (for 6:2 s. 3 below). Abs. (Philo, Migr. Abr. 113 opp. καταρᾶσθαι) λοιδορούμενοι εὐλογοῦμεν when we are reviled we bless 1 Cor 4:12; cp. Ro 12:14b; 1 Pt 3:9 (on kind treatment of the unkind cp. Plut., Mor. 88–89); Dg 5:15.—Of the word of blessing w. which one greets a person or wishes the person well (4 Km 4:29; 1 Ch 16:43) Lk 2:34. Also the acclamation εὐλογημένος ὁ ἐρχόμενος ἐν ὀνόματι κυρίου (Ps 117:26) Mt 21:9; 23:39; Mk 11:9; Lk 13:35; J 12:13; cp. Lk 19:38; Mk 11:10.ⓑ upon things, which are thereby consecrated τὶ bless, consecrate (Ex 23:25; 1 Km 9:13; cp. Jos., Bell. 5, 401) Mk 8:7; Lk 9:16. In the language of the Eucharist 1 Cor 10:16. Probably Mt 26:26; Mk 14:22 also belong here, in which case the obj. is to be supplied fr. the context; likew. Mt 14:19; Mk 6:41 (s. 1 above).③ to bestow a favor, provide with benefits: w. God or Christ as subj. (Eur., Suppl. 927; PGM 4, 3050a; LXX; En 1:8; TestAbr A 1 p. 77, 15 [Stone p. 2] al.; Just., D. 123, 6) τινά someone Ac 3:26; 1 Cl 10:3 (Gen 12:2); 33:6 (Gen 1:28); ἐκκλησίαν Hv 1, 3, 4. εὐλογῶν εὐλογήσω σε surely I will bless you Hb 6:14 (Gen 22:17). W. God as implied subj. GJs 6:2; εὐλόγησον αὐτὴν ἐσχάτην εὐλογίαν (the infant Mary) with the ultimate/finest blessing ibid. τινὰ ἔν τινι someone with someth. (Ps 28:11; TestJos 18:1 v.l.) ἐν πάσῃ εὐλογίᾳ Eph 1:3 (cp. TestIss 5:6 ἐν εὐλογίαις τῆς γῆς.—On the form cp. BGU βεβαιώσει πάσῃ βεβαιώσει). Pass. Gal 3:9; 1 Cl 31:2; GJs 15:4 (Just.). ἐν τῷ σπέρματί σου εὐλογηθήσονται Ac 3:25 v.l. (Gen 12:3). Pf. ptc. εὐλογημένος blessed (LXX; Ps 5:19; Just., D. 121, 1 al.) 1 Cl 30:5 (Job 11:2), 8. σῶμα … εὐ. AcPlCor 2:27. Of a child (Dt 28:4) Lk 1:42b. εὐλογημένη ἐν γυναιξίν among women vs. 28 v.l.; 42a. GJs 11:1; 12:1; cp. εὐλόγησόν με 2:4 (in Anna’s prayer for a child); 4:4. ἐν πᾶσιν in every respect IEph 2:1. ἐν μεγέθει θεοῦ πατρὸς πληρώματι IEph ins. ἐν χάριτι θεοῦ by the grace of God IMg ins. εὐλογημένοι τοῦ πατρός those blessed by the Father Mt 25:34; τοῖς ηὐλογημένοις ὑπὸ τοῦ θεοῦ 1 Cl 30:8 (cp. Is 61:9 σπέρμα ηὐλογημένον ὑπὸ θεοῦ).—Lit. on εὐλογέω and εὐλογία in TSchermann, Allg. Kirchenordnung 1914/16 II 640, 4. Also JHempel, D. israel. Ansch. v. Segen u. Fluch im Lichte d. altoriental. Parallelen: ZDMG n.F. 4, 1925, 20–110; EMaass, Segnen, Weihen, Taufen: ARW 21, 1922, 241–81; LBrun, Segen u. Fluch im Urchristentum ’32; JZdevsar, Eulogia u. Eulogein im NT, diss. Rome ’54; AMurtonen, VetusT 9, ’59, 158–77; EKleszmann, Monatsschr. für Past.-Theol., 48, ’59, 26–39. BWestcott, Hebrews, 1889, 203–10.—B. 1479. New Docs 4, 151f. M-M. EDNT. TW. -
8 ἀναιρέω
ἀναιρέω (s. prec.) fut. ἀναιρήσω and ἀνελῶ (B-D-F §74, 3), the latter (Dionys. Hal. 11, 18, 2; Jdth 7:13; Just., D. 112, 2 [ἀνεῖλε A]) formed after 2 aor. ἀνεῖλον, which appears also in the forms (B-D-F §81, 3) ἀνεῖλα (ἀνείλατε Ac 2:23, ἀνεῖλαν 10:39); subj. ἀνέλω; mid. ἀνειλόμην (v.l.) and ἀνειλάμην (ἀνείλατο 7:21 [-ετο v.l.]; cp. CIG 4137, 3; Ex 2:5, 10; B-D-F §81, 3; s. W-S. §13, 13; Mlt-H. 226 s.v. αἱρέω); fut. pass. ἀναιρεθήσομαι LXX; 1 aor. pass ἀνῃρέθην; pf. act. inf. ἀνῃρηκέναι (Just., D. 73, 6); pf. pass. ἀνῄρημαι LXX (also Just., Tat., Mel.) (Hom.+).① to remove or take away, take away of things πνοήν 1 Cl 21:9. Do away with, abolish (Aeschin. 3, 39 νόμον; Isaeus 1, 14; Polyb. 31, 20, 3; TestGad 5:3 τὸ ζῆλος; Dio Chrys. 59 [76], 2) Hb 10:9 (opp. στῆσαι). Take up a martyr’s bones MPol 18:1.② to get rid of by execution, do away with, destroy, of pers. τινά someone, mostly of killing by violence, in battle, by execution, murder, or assassination (Trag., Hdt.+; SIG 226, 20; 709, 35; UPZ 8, 15 [161 B.C.]; PAmh 142, 8; LXX; EpArist 166; Jos., Bell. 1, 389, Ant. 17, 44; Just., Tat., Ath.; Mel., P. 96, 736; Iren. 4, 33, 7 [Harv. II 261, 6]; Orig., C. Cels. 1, 61, 8) ἀ. πάντας τοὺς παῖδας Mt 2:16 (PSaintyves, Le massacre des Innocents: Congr. d’Hist. du Christ. I 229–72); ἀνελεῖν πάντα τὰ βρέφη GJs 22:1 (follows ἀνελεῖται corr. to ἀναιρεῖται; cp. ἀνελεῖν τὰ βρέφη ApcEsdr 4, 11 p. 28: 13 Tdf.). ἐζήτουν τὸ πῶς ἀνέλωσιν αὐτόν they sought a way to dispose of him Lk 22:2. τοῦτον Ac 2:23; cp. 5:33, 36; 7:28 (Ex 2:14); 9:23f, 29; 22:20; 23:15, 21; 25:3; 1 Cl 4:10 (Ex 2:14). ἀ. ἑαυτόν commit suicide (Parthenius 17, 7; Jos., Ant. 20, 80) Ac 16:27. Of execution (Chariton 4, 3, 5) Lk 23:32; Ac 10:39; 12:2; 13:28. ἀκρίτως AcPl Ha 9, 19 (restored). Synon. w. θανατοῦν 1 Cl 39:7 (Job 5:2). Of the destruction of the Lawless One ὸ̔ν ὁ Κύριος Ἰησοῦς ἀνελεῖ (vv.ll. ἀνελοῖ, ἀναλοῖ, ἀναλώσει, s. ἀναλίσκω) τῷ πνεύματι τοῦ στόματος αὐτοῦ whom the Lord Jesus will slay with the breath of his mouth 2 Th 2:8 (after Is 11:4). Pregnant constr., of martyrs ἀναιρούμενοι εἰς θεόν those who come to God by a violent death IEph 12:2. Of the tree of knowledge: kill οὐ τὸ τῆς γνώσεως (sc. ξύλον) ἀναιρεῖ ἀλλʼ ἡ παρακοὴ ἀναιρεῖ Dg 12:2.—Pass. ἀναιρεῖσθαι Ac 23:27; 26:10; AcPl Ha 9, 20 (restored); ἀναιρεθῆναι Lk 23:32; Ac 5:36; 13:28; be condemned to death 26:10; Papias (11:2; 12:2); AcPl Ha 4, 21f; 5, 5f; 8, 19.③ mid. to take up for oneself, take up, claim (for oneself) (Jos., Ant. 5, 20) of the baby Moses, whom Pharaoh’s daughter rescued from the river after his exposure (Ex 2:5, 10; Philo, Mos. 1, 17) Ac 7:21, with focus on the act of rescue (sim. Dio Chrys. 65 [15], 9 ἀλλότρια εὑρόντες ἐν τῇ ὁδῷ παιδία ἀνελόμενοι [opp. ἐκτίθημι] ἔτρεφον ὡς αὑτῶν; cp. Aristocritus [III B.C.]: 493 Fgm. 3 Jac. p. 465, 3; Aristoph., Nub. 531; Men., Sam. 159; Epict. 1, 23, 7 [opp. ῥιπτῶ ‘expose’]; Plut., Anton. 932 [36, 3], ‘own, acknowledge’, Mor. 320e al.; BGU 1110; PSI 203, 3; POxy 37, 6 [act.] and 38, 6 [mid.], both 49 A.D.; s. Preis.). The pap exx. involve exposed children taken up and reared as slaves, and the junction of ἀναιρέομαι and ἀνατρέφω in our pass. suggests Hell. nursing contracts (reflected in the LXX choice of diction Ex 2:9–10; s. New Docs 2, 7 and ins cited there). The rendering ‘adopt’ lacks philological precision and can be used only in a loose sense (as NRSV), esp. when Gr-Rom. terminology relating to adoption procedures is taken into account.—M-M. TW.
См. также в других словарях:
320e RI — 320e régiment d infanterie 320e Régiment d Infanterie de ligne Période 2 au 11 août 1914 – 3 mars 1919 Pays France Branche Armée de Terre Type Régiment d Infanterie Rôle … Wikipédia en Français
320e regiment d'infanterie — 320e régiment d infanterie 320e Régiment d Infanterie de ligne Période 2 au 11 août 1914 – 3 mars 1919 Pays France Branche Armée de Terre Type Régiment d Infanterie Rôle … Wikipédia en Français
320e régiment d'infanterie — de ligne Période 2 au 11 août 1914 – 3 mars 1919 Pays France Branche Armée de Terre Type Régiment d Infanter … Wikipédia en Français
320e régiment d’infanterie — 320e régiment d infanterie 320e Régiment d Infanterie de ligne Période 2 au 11 août 1914 – 3 mars 1919 Pays France Branche Armée de Terre Type Régiment d Infanterie Rôle … Wikipédia en Français
320e Infanteriedivision — 320e division d infanterie (Allemagne) 320e Division d Infanterie Pays … Wikipédia en Français
320e division d'infanterie (Allemagne) — 320e Division d Infanterie Pays … Wikipédia en Français
Les Fourrageres Francaises — Les fourragères françaises La fourragère française est une décoration portée en uniforme par les membres d une unité militaire (régiment, navire, etc.) décernée par la France à l occasion de faits de guerre. La fourragère est portée par les… … Wikipédia en Français
Les Fourragères Françaises — La fourragère française est une décoration portée en uniforme par les membres d une unité militaire (régiment, navire, etc.) décernée par la France à l occasion de faits de guerre. La fourragère est portée par les membres de l unité exclusivement … Wikipédia en Français
Les fourragères françaises — La fourragère française est une décoration portée en uniforme par les membres d une unité militaire (régiment, navire, etc.) décernée par la France à l occasion de faits de guerre. La fourragère est portée par les membres de l unité exclusivement … Wikipédia en Français
Regiment d'infanterie francais — Régiment d infanterie français Les régiments d infanterie sont les unités les plus anciennes de l armée française. Sommaire 1 Historique 2 Liste 2.1 Goumiers et tabors 2.2 Infanterie de ligne … Wikipédia en Français
Régiment d'infanterie — français Les régiments d infanterie sont les unités les plus anciennes de l armée française. Sommaire 1 Historique 2 Liste 2.1 Goumiers et tabors 2.2 Infanterie de ligne … Wikipédia en Français
