-
1 αίρομαι
-
2 αἴρομαι
-
3 κατ-επ-αίρομαι
κατ-επ-αίρομαι, sich gegen Einen erheben, brüsten, τινός, erst Sp.
-
4 κατ-εξ-αίρομαι
κατ-εξ-αίρομαι, sich erheben, Sp., l. d.
-
5 ἀείρω
ἀείρω ( ΑΕΡ, vgl. ἀήρ); att. αἴρω, auch Hom. Il. 17, 724; äol. ἀέῤῥω, Sapph. frg. 73; fut. ( ἀερῶ, att.) ἀρῶ, Soph. Ai. 75, zuweilen mit langem α, z. B. ἀροῠμεν Aesch. Pers. 781 u. Eur. I. T. 117; aor. ἄειρα, ion. ἤειρα, ἀεῖραι, ἀείρας, att. ᾑρα, ἆρον imper. Soph. Ir. 796, ἄραντες Thuc. 1, 52, conj. ἀέρσῃ Panyas. bei Ath. II, 36 e; perf. ἦρκα, ἠρκώς, Dem. 25, 52. – Med. ἀείρομαι, att. αἴρομαι, vgl. auch ἄρνυμαι; fat. ἀροῠμαι Soph. O. C. 460; aor. ἠειράμην, ἀειραμένη Odyss. 15, 106 Iliad. 6, 293, -ος 23, 856, att. ἠράμην, auch bei Hom., ἠράμεϑα II. 22, 393; aor. II. bei Hom. u. Tragg., ἀρόμην Il. 23, 592, ἀρέσϑαι, ἀροίμην, alle mit kurzem α. – Pass. αἴρομαι; ᾔρετο impf. Xen. Hell. 5, 2, 5; vgl. ἠερέϑομαι; aor. ἀέρϑην (παρηέρϑη), ἄερϑεν = ἀέρϑησαν II. 8, 74, att. ἤρϑην, Thuc. 1, 49, Hom. Od. 8, 375. 9, 383. 12, 432 ἀερϑείς, Iliad. 13, 63 Od. 5, 393 ἀρϑείς; fat. ἀρϑήσομαι Ar. Ach. 565; perf. ἦρμαι (ἐπηρμένος), ἠερμένος Ap. Rh. 2, 171; plusqpf. ἄωρτο Il. 3, 272. 19, 253, auch Theocr. 24, 43, war hoch gehoben, hing, vgl. Buttmann Lexil. 1, 293. – 1) Vom Boden aufnehmen, in die Höhe heben, bes. um zu tragen, ὑψόσ' ἀείρας II. 10, 465, ἔγχος ἀεῖραι 8, 424, ἐκ βελέων ἀείρας 16, 678, δμωὰς νόσφιν ἀειράσας 24, 583; μῆλα ἐξ Ἰϑάκης ἄειραν, räuberisch wegführen, Od. 21, 18; κτήματ' ἄγων, ὅσα οἱ νέες ἄχϑοςἄειραν, in die Höhe hoben, trugen, 3, 312; ζυγόν, das Joch tragen, Theocr. 27, 20; ὀρϑὸν αἴρειν κάρα, den Kopf gerade in die Höhe richten, Aeseh. Ch. 489; ὀφϑαλμόν, das Auge erheben, Soph. Trach. 792; μετέωρον ἄρας Ar. Equ. 1362; σύ μ' αὐτὸς ἆρον, σύ με κατάστησον, hebe, richte mich auf, Soph. Phil. 867, wie γραῖαν πεσοῠσαν αἴρετ' εἰς ὀρϑόν Eur. Froad. 465; ἄρασα ἐπ' ὤμων Aesop. 73; ἀπὸ γῆς Plat. Tim. 90 a; τεῖχος, d. i. aufführen, Thuc. 1, 90; ἀράτω τὴν χεῖρα, er hebe die Hand hoch, beim Abstimmen, Xen. An. 5, 6, 33, dem ἀνατείνειν entsprechend, u. oft; πόδ' ἔξω δωμάτων αἴροντι Eur. Hec. 965 Hel. 1643; σκέλη, die Beine aufheben, Xen. de re eqn. 10, 15; κοῠφον βῆμα, den Tritt leicht erheben, eilen, Eur. Troad. 344; – σημεῖον, die Fahne. das Feldzeichen erheben, ἐπεὶ τὰ σημεῖα ἤρϑη Thuc. 1, 49. 63; aber auch ἦρε τοῖς κέρασι σημεῖον μηκέτι πορεύεσϑαι, er ließ Halt blasen, Xen. Cvr. 1, 2, 23; μηχανήν, ϑεούς, die Maschine zum Emporheben der Götter in Bewegung setzen, Antiphan. bei Ath. VI, 222 c, wie Plat. Crat. 425 d u. Plut. Them. 10; Lyc. 25; übtr., πᾶσαν μηχανὴν αἴρειν, alle Hebel in Bewegung setzen, Dion. 18; – τὰς ὀφρῠς Men. Stob. 22, 9; über μασχάλην αἴρειν vgl. Zenob. 5, 7; – ναῦς ἄραντες ἀπὸ τῆς γῆς, d. i. abfahrend, Thuc. 1, 52; u. danach στόλον Aesch. Ag. 47 Pers. 795; ἐκ τερμάτων νόστον ἄρωμεν Eur. I. T. 117, ἄρας ναυσὶ χιλίαις Ἄρη El. 2; intrans., ἄρας τῷ στρατῷ, aufbrechend, Thuc. 2, 12, u. oft, wie Plut., z. B. ἄραντες στρατῷ μεγάλῳ Poplic. 22, vgl. med.; von der Sonne, aufgehen, ἥλιος ταύτῃ μὲν αἴρῃ, τῇδε δ' αὖ δύνῃ Soph. Phil. 1331. – Uebertr., ἆϑλον ἆραι, d. i. den Kampf aufnehmen, übernehmen, Soph. Fr. 80; auch δειλίαν ἀρεῖς Ai. 70, ὄγκον 129, ϑυμόνΟ. R. 914, wie ϑάρσος αἶρε Eur. I. A. 1598, vgl. Mus. 243, Muth, Feigheit, Dünkel fassen, zeigen, u. s. med. – Oft heben, vergrößern, ἡ δύναμις ᾔρετο Thuc. 1, 118; bes. mit Worten und Ehren, erheben, preisen, πολλῷ σ' ἐπαίνῳ ὑψηλὸν ἀρῶ Eur. Heraclid. 322, σ' ἦρεν εἰς ὕψος Phoen. 409; δόμον μέγαν ἀείρας Aesch. Ch 260. μέγαν μιν ἄρας 780; αἴρειν τὸ πρᾶγμα λόγῳ καὶ φοβερὸν ποιεῖν Dem. 21, 71, u. pass. ἤρϑη μέγας 2, 8, wie ἀρϑεὶς δὲ μέγας καὶ τιμηϑεὶς ὡς οὐδεὶς πώποτ' ἐν ὑμῖν Ar. Vesp. 1023, zu großem Ruhme gelangt; u. so noch Sp. αἴρειν τὸν λόγον, erhabener sprechen, Chrysost. – Auch wegtragen, wegnehmen, ἀπό με τιμᾶν ἦραν Aesch. Eum. 808, hoben mich weg von den Ehrenbezeugungen, entrissen mir diese; κακά Eur. El. 942; αἴρειν ἐκ πόλεως Plat. Rep. IX, 578 e; συνϑήκας ἄρασϑαι, im Ggstz von ϑέσϑαι, D. L. 5, 63, aufheben; vgl. δίκην ἄρασϑαι Aesch. 1, 66; so auch αἴρετε τὰς τραπέζας Men. bei B. A. 358, ἀρτέον τραπέζας Alexis bei Ath. XIV, 642 f. ὡς ἦν ἠρμένη τράπεζα Timocl. bei Ath. X, 455 f. ἀρϑείσης τῆς τραπέζης Plut. san. tu. p. 383, den Tisch fortnehmen, παρακειμένην ἀφελεῖν VLL., aber μή μοι οἶνον ἄειρε Il. 6, 264, erhebe den Wein (im Becher) nicht, um ihn mir zu reichen; vgl. αἶρε τὸ νᾶμα, bring das Naß, Theocr. 15, 27, wie auch ᾔρετο τράπεζα vom Auftragen der Speisen Eubul. bei Ath. XV, 685 e; ebenso med. κρατῆρά τ' αἴρου Anaxandr. bei Ath. II, 48 a. – Bei Ar. Ach. 565 ist ἀρϑήσει du wirst weggeschafft oder getödtet werden, wie es Dion. Hal. 4, 4 u. Sp., wie N. T., geradezu für tödten brauchen. – 2) Med. in denselben Bedeutungen auf das Subj. bezogen, αἴρεσϑε, hebet auf, Soph. Tr. 1255; νηῦς ἄχϑος ἄροιτο Il. 20, 247, πάντας ἀειράμενος πελέκεας οἶκόνδε φερέσϑω 23, 856, wie ἀραμένους ἀποφέρειν, aufnehmen u. wegtragen, Xen. Hell. 4, 5, 14; αἴρεσϑ' ἔσω τεύχη Eur. El. 360, tragt sie hinein, νὶν ἠράμηνβάϑρων ἄπο I. T. 1201; ἀράμενος ἐπὶ τῶν ὤμων Aeson. 20; ἀράμενος τὴν προβοσκίδα, seinen Rüssel erheben, Plut. Pyrrh. 20; – ἱστοὐς Xen. Hell. 6, 2, 29; τὰ ἱστία ἀείρασϑαι, die Segel aufziehen und absegeln, s. act., Her. 8, 56. 94 u. nach Schweigh. Conj. für ἀρώμενος, 1, 27; ebenso pass., ἀερϑέντες ἐκ τῶν Οἰνουσσέων-ἔπλεον 1, 165, sie machten sich auf; auch vom Landweg, 9, 25. – Bes. Waffen erheben, ὅπλα Xen. Cyr. 4, 2, 18; ἐχϑρὸν αἴρεσϑε δόρυ Eur. Heracl. 314; Soph. ἄρας ἔπαισεν, er hob (den Stab) hoch, holte aus und schlug, O. R. 1270; πόλε μον ἄρασϑαίτινι, Krieg erheben, übernehmen, Plat. com. bei Prisc. XVIII p. 211; Aeseh. Spt. 341; Her. 7, 132. 156; Thuc. 1, 80; Xen. Cyr. 1, 6, 45; νεῖκος, δηϊοτῆτα, Theogn. 90. 403 u. a. – Oft bei Hom., für sich davon tragen, erwerben, ἀέϑλια ποσσὶν ἄροντο Il. 9, 124, κῠδος ἀρέσϑαι Iliad. 16, 88. 17, 287. 419 Od. 22, 253, ἤρατο κῦδος Iliad. 3, 373. 18, 165, κῦδος ἄροιτο 22, 207, κ. ἄρηται 14, 365. χάριν καὶ κῦδος 4, 95, wie Aesch. Spt. 298 u. Pind. I. 1, 50; κλέος ἐσϑλὸν ἀρέσϑαι Iliad. 17, 16, κλέος ἐσϑλὸν ἀροίμην 18, 121, κλέος ἐσϑλὸν ἄρηαι Hesiod. Se. 107; εὖχος Il. 7, 203; νίκας Pind. I. 6, 57; vgl. Plut. Them. 15; Plat. Legg. XII, 969 a; ᾡ παιδὶ (für seinen Sohn) μέγα κλέος ἤρατο Od. 1, 240; ἕλκος ἀρέσϑαι, eine Wunde davontragen, Il. 14, 130; ὅσσ' Ὀδυσεὺς ἐμόγησε καὶ ἤρατο Od. 4, 107; πόνους Eur. Ion. 199, auf sich nehmen; πένϑος Soph. O. R. 1223, u. in vielfachen Uebertragungen, δίκας ἀρέσϑαι παρά τινος, Rache nehmen, El. 34; τόλμαν Pind. N. 7, 59; φυγήν Eur. Rhes. 54, fliehen; ποδοὶν κλοπὰν ἀρ., heimlich fliehen, Soph. Ai. 243; δυςμένειαν, ἔχϑραν Eur. Heracl. 986: κίνδυνον Andoc. 1, 11; Lys. 2, 14, u. sonst. – 3) Pass., gehoben werden, τὸ ὕδωρ ᾔρετο ὑπέρ τινος, das Wasser stieg über, Xen. Hell. 5, 2, 5; sich erheben, ὑψόσ' ἀερϑείς Od. 12, 432; ἔρνος ἀερϑέν Aesch. Ag. 1506, u. übertr. ἀρϑῆναι φόβῳ, δείμασι Spt. 196; Eur. Hec. 68, gespannt; oft ἐλπίσι, Plut. u. a. Sp. S. oben einzelne Beispiele.
-
6 αρνυμαι
(только praes. и impf.; fut. и aor. - от αἴρομαι: ἀροῦμαι и ἠρόμην)1) добывать, снискивать(τιμήν τινι Hom.; τοῦ δικαίου τέν δόκησιν Plut.)
2) оспаривать, отстаивать(τι Hom.)
ἄ. ψυχήν Hom. — бороться за свою жизнь3) получать(μισθόν Plat., Arst.)
ἄ. λώβαν Eur. — мстить за обиду;μᾶλλον ἄ. Plat. — предпочитать -
7 ἐπαίρομαι
ἐπ|αίρομαι pass. ['подыматься'] гордиться, заноситься -
8 κατεπαίρομαι
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > κατεπαίρομαι
-
9 παρεπαίρομαι
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > παρεπαίρομαι
-
10 προστεκμαίρομαι
Greek-English dictionary (Αγγλικά Ελληνικά-λεξικό) > προστεκμαίρομαι
-
11 ἀείρω
ἀείρω, [dialect] Ep., [dialect] Ion., and poet.; [full] αἴρω (once in Hom., v. infr.), [dialect] Att. and Trag. (exc. A. Th. 759, Pers. 660, both lyr.); [dialect] Aeol. [full] ἀέρρω, Alc.78: [tense] impf. ἤειρον ([etym.] συν-) Il.10.499, Hdt.2.125, [dialect] Ep.Aἄειρον Il.19.386
, [dialect] Att. and Trag. ᾖρον: [tense] fut. ἀρῶ [ᾱ], [var] contr. for ἀερῶ (which is not found), A. Pers. 795, E.Heracl. 322, Tr. 1148, prob. in Luc. Hist.Conscr. 14: [tense] aor. 1 ἤειρα ([etym.] συν-) Il.24.590, ([etym.] παρ-) Archil.94, Herod.9.13, [dialect] Ep.ἄειρα Il.23.730
; [dialect] Aeol. imper.ἀέρρατε Sapph.91
; subj.ἀέρσῃ Panyas.13.13
; part. ; alsoἄηρα IG12(3).449
([place name] Thera);ἦρα Hdt. 9.59
, A.Ag.47, Th.6.18, etc., [ per.] 3pl. , opt.ἄραις Herod.5.71
, inf.ἆραι Call. Cer.35
, part.ἄρας Th.2.12
, etc., Cret. (Gort.) [ᾱ- in all moods]: [tense] pf.ἦρκα D.25.52
, ([etym.] ἀπ-) Th.8.100, [tense] plpf. ἤρκεσαν ([etym.] ἀπ-) D.19.150:—[voice] Med. [full] ἀείρομαι ([etym.] ἀπ-) Il. 21.563, S.Tr. 216 (lyr.); [full] αἴρομαι E.El. 360, Th.4.60: fut ἀροῦμαι [pron. full] [ᾱ] E.Hel. 1597 : [tense] aor. 1 imper.ἀείραο A.R.4.746
, inf. ἀείρασθαι ([etym.] ἀντ-) Hdt.7.212, part.- άμενος Il.23.856
, IG4.952.112 (Epid.); also ἠράμην [ᾱ- in all moods] Il.14.510, Od.4.107, E.Heracl. 986, Ar. Ra. 525, Pl.R. 374e, etc., [dialect] Dor.ἄρατο B.2.5
: [tense] pf.ἦρμαι S.El.54
:— [voice] Pass., E.Alc. 450 (lyr.), Hp.Mul.2.174: [tense] fut. : [tense] aor.ἠέρθην A.R.4.1651
, ([etym.] παρ-) Il.16.341, [dialect] Ep.ἀέρθην Od.19.540
, [ per.] 3pl.ἄερθεν Il.8.74
, subj. (lyr.), part.ἀερθείς Od.8.375
, Pi.N.7.75, A.Ag. 1525 (lyr.), Hp.Mul.1.1, etc.; alsoἤρθην Simon.111
, A.Th. 214 (lyr.), Th.4.42, etc., part.ἀρθείς Il.13.63
, ([etym.] ἐπ-) Hdt.1.90, etc.: [tense] pf.ἤερμαι A.R.2.171
: [dialect] Ep. [tense] plpf. [ per.] 3sg. ἄωρτο (for ἤορτο) Il.3.272, Theoc.24.43,ἔωρτο Hsch.
[ ἀείρω has [pron. full] ᾰ, exc. in late poetry, as Opp. C.1.347.] ( ἀείρω = ἀ-ϝερ-yω, cf.αὐειρομέναι Alcm.23.63
; αἴρω (oncein Hom., Il.17.724 in part. αἴροντας) may = ϝαρ-ψω for ϝγ[νυλλ ]-ψω from the reduced form of the root, but is more probably an analogical formation arising from the contracted forms. Fut. ἀροῦμαι [pron. full] [ᾰ] and [tense] aor. ἀρόμην, ἤρετο, etc., inf. ἀρέσθαι [pron. full] [ᾰ], belong to ἄρνυμαι, q.v.; ἤρᾰτο may have displaced ἤρετο in Hom, cf. Eust. ad Il.3.373. The sense attach found in compds. συν-, παρ-αείρω is prob. derived from the use v.1.)I [voice] Act., lift, raise up,νέκυν Il.17.724
; ὑψόσ' ἀείρας [κυνέην] 10.465;πίνακας παρέθηκεν ἀείρας Od.1.141
;Εὐμάστας με ἄηρεν ἀπὸ χθονός IG12(3).449
, inscr. on a stone ([place name] Thera); ἀπὸ γῆς αἴ. Pl.Ti. 90a; ἱστία στεῖλαν ἀείραντες furled by brailing them up, Od.3.11; but ἀ. ἱστία hoist sail, A.R.2.1229;αἴ. κεραίας D.S. 13.12
;εὔμαριν ἀ. A.Pers. 660
; κοῦφον αἴ. βῆμα walk lightly, trip, E.Tr. 342; αἴ. σκέλη, of a horse, X.Eq.10.15, cf. Arist.IA 710b20;ὀρθὸν αἴ. τὸ κάρα A.Ch. 496
;ὀφθαλμὸν ἄρας S.Tr. 795
; ἄρασα μύξας, of a deer, Id.Fr.89;ὀφρῦς αἴροντα Diph.85
; αἴ. σημεῖον make a signal, X.Cyr.7.1.23; αἴ. μηχανήν, in the theatre, Antiph.191.15; so ; τεῖχος ἱκανὸν αἴ. Th.1.90, cf. 2.75:—freq. in part., ἄρας ἔπαισε he raised [them] and struck, S.OT 1270;ἡ βουλὴ ἄρασα τὴν ἀφ' ἱερᾶς ἀφῆκεν Plu. Cor.32
, cf. 1 Ep.Cor. 6.15 :—[voice] Pass.,ἐς αἰθέρα δῖαν ἀέρθη Od.19.540
, cf. Il.8.74;ὑψόσ' ἀερθείς Od.12.432
;ἔμπνους ἀρθείς Antipho 2.1.9
;φρυκτοὶ ᾔροντο Th.2.94
, cf. Aen. Tact.26.14; mount up, X.HG5.2.5; ἄνω ἀρθῆναι, of the sun, to be high in heaven, Hp.Aër.6; to be seized, snatched up, Ar.Ach. 565.2 take up, in various uses: draw water, Ar.Ra. 1339; gather food, S.Ph. 707; pluckherbs, PMag.Par.1.287, al.3 take up and carry or bring,ἐκ βελέων Σαρπηδόνα δῖον ἀείρας Il.16.678
;νόσφιν ἀειράσας 24.583
; ἄχθος ἀ. convey, of ships, Od.3.312; μῆλα ἐξ' Ιθάκης ἄειραν νηυσί carried them off, 21.18; μή μοι οἶνον ἄειρε bring me not wine, Il.6.264.5 of armies or fleets, τὰς ναῦς αἴ. get the ships under sail, Th.1.52; esp. intr., get under way, set out,ἆραι τῷ στρατῷ Id.2.12
: abs., ib.23:—[voice] Pass.,ἀερθῆναι Hdt.9.52
;ἀερθέντες ἐκ.. 1.165
;ἀ. εἰς.. 1.170
;ἐφ' ἡμετέρᾳ γᾷ ἀρθείς S.Ant. 111
(lyr.); but ἀερθείς carried too far, Pi.N.7.75.II raise up, exalt, , cf. 791; ὄλβον ὅν Δαρεῖος ἦρεν Id.Pers. 164:—esp. of pride and passion, exalt, excite, ὑψοῦ αἴ. θυμόν grow excited, S.OT 914; αἴ. θάρσος pluck up courage, E.IA 1598:—[voice] Pass., to be raised, increased,ἡ δύναμις ᾔρετο Th.1.118
;ᾔρετο τὸ ὕψος τοῦ τείχους μέγα Id.2.75
; ἤρθη μέγας rose to greatness, D.2.8;οὐκ ἤρθη νοῦν ἐς ἀτασθαλίην Simon.111
; ἀρθῆναι φόβῳ, δείμασι, A.Th. 214, E.Hec.69: abs., (lyr.), cf. Ar.Ec. 1180.III lift and take away, remove,ἀπό με τιμᾶν ἦραν A.Eu. 847
;τινὰ ἐκ τῆς πόλεως Pl.R. 578e
; generally, take away, put an end to, ; τραπέζας αἴ. clear away dinner, Men.273;ἀρθέντος τοῦ αἰτίου Arist.Pr. 920b11
; deny (opp. τίθημι posit), S.E.P.1.10; Delph. and [dialect] Locr. [tense] pf. [voice] Pass. part. ἀρμένος cancelled, null and void,ὠνὰ ἀ. καὶ ἄκυρος GDI1746
(Delph.);ἀτελὴς καὶ ἀ. IG9(1).374
([place name] Naupactus).2 make away with, destroy, Ev.Matt.24.39;ἆρον, ἆρον
away with him!Ev.Jo.
19.15; ἐκ τῶν ζώντων αἴ. Tab.Defix.Aud.1.18.IV [voice] Med., lift, take up for oneself or what is one's own, [πέπλων] ἕν' ἀειραμένη Il.6.293
; hence, carry off, win,πάντας ἀειράμενος πελέκεας 23.856
;ἄρατο νίκαν B.2.5
;ἠρμένοι νίκην Str.3.2.13
.2 ὄγκον ἄρασθαι to be puffed up, S.Aj. 129; .3 raise, lift,τύπωμα ἠρμένοι χεροῖν S.El.54
; κανοῦν αἴ. Ar.Av. 850;βοῦς IG22.1028.28
, cf. Thphr.Char.27.5; ῥόθιον raise a surging cheer, Ar.Eq. 546;Σαμόσατα ἀράμενος μετέθηκεν Luc.Hist.Conscr.24
; ἀείρεσθαι τὰ ἱστία hoist sail, Hdt.8.56, cf. 94.4 raise, stir up,νεῖκος ἀειράμενος Thgn.90
, cf. E.Heracl. 986, 991; begin, undertake,πόλεμον A.
Supp..342, Hdt.7.132, Th.4.60, D.5.5 ([voice] Pass.,πόλεμος αἴρεται Ar.Av. 1188
); ; φυγὴν αἴρεσθαι take to flight, A.Pers. 481, E.Rh.54.6 abs., βαρὺς ἀ. slow to undertake anything, Hdt.4.150.V [voice] Pass., to be suspended, hang, [μάχαιρα] πὰρ ξίφεος μέγα κουλεὸν αἰὲν ἄωρτο Il.3.272
, 19.253.2 Medic., to be swollen, [σπλὴν] ἀερθείς Hp.Mul.1.61
; μαζοὶ ἀείρονται ib.2.174. -
12 κατεξαίρομαι
-
13 κατεπαίρομαι
κατ-επ-αίρομαι, sich gegen einen erheben, brüsten
См. также в других словарях:
αίρομαι — αίρομαι, άρθηκα βλ. πίν. 81 … Τα ρήματα της νέας ελληνικής
αἴρομαι — αἴρω attach pres ind mp 1st sg … Greek morphological index (Ελληνική μορφολογικούς δείκτες)
αίρω — Μυθολογικό πρόσωπο. Κόρη του Οινωπίωνα, βασιλιά της Χίου και πρώτου οικιστή του νησιού, σύζυγος του Ωρίωνα και μητέρα του Χίου, που έδωσε το όνομά του στο νησί Οφιούσα. * * * (Α αἴρω και ποιητ. ἀείρω) 1. σηκώνω, υψώνω 2. σηκώνω κάτι και τό κρατώ… … Dictionary of Greek
πους — Όρος που δηλώνει τη μετρική μονάδα των ελληνικών και λατινικών στίχων. Διακρίνουμε στους π. μία άρση (ισχυρή συλλαβή, συνήθως μακρά, στην οποία πέφτει ο ρυθμικός τόνος) και μία θέση (ασθενή συλλαβή). Η βραχεία συλλαβή (υ) υπολογιζόταν ως μετρική… … Dictionary of Greek
Liste unregelmäßiger Verben im Neugriechischen — Unregelmäßige Verben im Neugriechischen sind Verben, die entweder hinsichtlich ihrer Stämme oder ihrer Endungen Besonderheiten aufweisen und nicht nach den üblichen Konjugationsregeln der neugriechischen Verben flektiert werden.… … Deutsch Wikipedia
Unregelmäßige Verben des Neugriechischen — Unregelmäßige Verben im Neugriechischen sind Verben, die entweder hinsichtlich ihrer Stämme oder ihrer Endungen Besonderheiten aufweisen und nicht nach den üblichen Konjugationsregeln der neugriechischen Verben flektiert werden.… … Deutsch Wikipedia
Unregelmäßige Verben im Neugriechischen — sind Verben, die entweder hinsichtlich ihrer Stämme oder ihrer Endungen Besonderheiten aufweisen und nicht nach den üblichen Konjugationsregeln der neugriechischen Verben flektiert werden. Inhaltsverzeichnis 1 Vorbemerkungen und Statistik 2… … Deutsch Wikipedia
Unregelmäßige neugriechische Verben — Unregelmäßige Verben im Neugriechischen sind Verben, die entweder hinsichtlich ihrer Stämme oder ihrer Endungen Besonderheiten aufweisen und nicht nach den üblichen Konjugationsregeln der neugriechischen Verben flektiert werden.… … Deutsch Wikipedia
взиматися — @font face {font family: ChurchArial ; src: url( /fonts/ARIAL Church 02.ttf );} span {font size:17px;font weight:normal !important; font family: ChurchArial ,Arial,Serif;} глаг. (греч. αἴρομαι), восставать, подниматься; противиться;… … Словарь церковнославянского языка
κατεπαίρομαι — (AM) (επιτ. τ. τού επαίρομαι) αλαζονεύομαι υπερβολικά. [ΕΤΥΜΟΛ. < κατ(α) * + ἐπ αίρομαι «υπερηφανεύομαι»] … Dictionary of Greek
ολοφώιος — ὀλοφώϊος, ον (Α) ολέθριος, καταστρεπτικός, θανατηφόρος («ὀλοφώϊα εἰδώς» έμπειρος ολέθριων τεχνασμάτων, Ομ. Οδ.). [ΕΤΥΜΟΛ. Αβέβαιης ετυμολ. Η σημ. τής λ. «ολέθριος, καταστρεπτικός» είχε οδηγήσει, κατά την αρχαιότητα, στη σύνδεση της με το ρ.… … Dictionary of Greek