Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

zwierzynę

См. также в других словарях:

  • aportować — ndk IV, aportowaćtuje, aportowaćtuj, aportowaćował, aportowaćowany «o psie: przynosić na rozkaz upolowaną zwierzynę lub jakieś przedmioty» Pies aportuje zwierzynę. ‹fr.› …   Słownik języka polskiego

  • legawiec — m II, DB. legawiecwca; lm M. legawiecwce łow. «typ psa myśliwskiego, który zwietrzywszy zwierzynę (głównie lotną) nie goni jej, lecz zalega wyczekując przybycia myśliwego, później aportuje zwierzynę zestrzeloną; pies legawy» …   Słownik języka polskiego

  • łowca — m odm. jak ż II, DCMs. łowcacy; lm M. łowcacy, DB. łowcaców rzad. «człowiek polujący na zwierzynę, łowiący zwierzynę; myśliwy» ◊ Łowca posagów «mężczyzna szukający kandydatki na żonę wśród posażnych panien» …   Słownik języka polskiego

  • naganiacz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) «człowiek naganiający zwierzynę na stanowiska myśliwych podczas polowania» Naganiacze kołatkami płoszyli zwierzynę. przen. Naganiacz klientów …   Słownik języka polskiego

  • przepłoszyć — dk VIb, przepłoszyćszę, przepłoszyćszysz, przepłoszyćpłosz, przepłoszyćszył, przepłoszyćszony rzad. przepłaszać ndk I, przepłoszyćam, przepłoszyćasz, przepłoszyćają, przepłoszyćaj, przepłoszyćał, przepłoszyćany «płosząc, strasząc odpędzić,… …   Słownik języka polskiego

  • rozbierać — ndk I, rozbieraćam, rozbieraćasz, rozbieraćają, rozbieraćaj, rozbieraćał, rozbieraćany rozebrać dk IX, rozbiorę, rozbierzesz, rozbierz, rozebrał, rozebrany 1. «zdejmować z kogoś ubranie, bieliznę» Rozebrała dziecko i położyła do łóżka. ◊ pot.… …   Słownik języka polskiego

  • sprawiać — ndk I, sprawiaćam, sprawiaćasz, sprawiaćają, sprawiaćaj, sprawiaćał, sprawiaćany sprawić dk VIa, sprawiaćwię, sprawiaćwisz, spraw, sprawiaćwił, sprawiaćwiony 1. «być przyczyną czegoś, powodować, wywoływać, czynić coś» Sprawiać (komuś) kłopot,… …   Słownik języka polskiego

  • zwierzyna — ż IV, CMs. zwierzynanie, blm «różne gatunki ssaków i ptaków żyjące na wolności w lasach, na polach, w wodach i błotach, uznane przez prawo łowieckie za zwierzęta łowne, będące przedmiotem polowań» Zwierzyna czworonożna, skrzydlata. Płoszyć… …   Słownik języka polskiego

  • zwierzyna — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. zwierzynanie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} zwierzęta żyjące na wolności, w lasach, w wodach, na polach, będące przedmiotem polowań : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zwierzyna łowna. Tropić zwierzynę. Polować na zwierzynę. {{/stl …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • bieg — m III, D. u, N. bieggiem; lm M. i 1. «posuwanie się naprzód za pomocą szybkich ruchów nóg, szybkimi skokami» Rączy bieg jelenia. Zdyszany od biegu, po biegu. Poganiać konia w biegu. Poderwać żołnierzy do biegu. Zwolnić, przyspieszyć biegu. ∆… …   Słownik języka polskiego

  • chwytać — ndk I, chwytaćam, chwytaćasz, chwytaćają, chwytaćaj, chwytaćał, chwytaćany chwycić dk VIa, chwytaćcę, chwytaćcisz, chwyć, chwytaćcił, chwytaćcony 1. «brać, ujmować kogoś, coś szybko (np. rękami, pazurami, zębami, dziobem, narzędziem); łapać»… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»