-
1 łowić
vt -
2 napędzać
-
3 podchodzić
podchodzić [pɔtxɔʥ̑iʨ̑] < perf podejść>I. vi1) ( zbliżać się)\podchodzić do lądowania zur Landung ansetzen2) ( wspinać się) bergauf gehen, hinaufsteigen3) ( wypełnić się cieczą)piwnica podeszła wodą der Keller stand unter Wasser\podchodzić do kogoś życzliwie/z wyrozumiałością jdn wohlwollend/verständnisvoll behandeln5) serce podchodzi komuś do gardła jdm bleibt [fast] das Herz stehenII. vt1) ( tropić)\podchodzić zwierzynę sich +akk an ein Tier anpirschen2) ( oszukać)łatwo go podejść er ist leicht zu täuschen [ lub hintergehen] -
4 przepłoszyć
przepłoszyć [pʃɛpwɔʃɨʨ̑]II. vr zwierzyna: sich +akk erschrecken -
5 przetrzebiać
przetrzebiać [pʃɛtʃɛbjaʨ̑], przetrzebić [pʃɛtʃɛbiʨ̑] -
6 upolować
-
7 węszyć
-
8 wytropić
-
9 anpirschen
-
10 aufspüren
auf|spürenvtjdn \aufspüren Person: wyśledzić kogośein Tier \aufspüren wytropić zwierzynę -
11 nachstellen
nach|stellenvt1) ( die Zeiger zurückdrehen)die Uhr [um eine Stunde] \nachstellen cofnąć zegarek [o godzinę]3) ( zu fangen suchen)einem Tier \nachstellen tropić [ perf wy-] zwierzynę
См. также в других словарях:
aportować — ndk IV, aportowaćtuje, aportowaćtuj, aportowaćował, aportowaćowany «o psie: przynosić na rozkaz upolowaną zwierzynę lub jakieś przedmioty» Pies aportuje zwierzynę. ‹fr.› … Słownik języka polskiego
legawiec — m II, DB. legawiecwca; lm M. legawiecwce łow. «typ psa myśliwskiego, który zwietrzywszy zwierzynę (głównie lotną) nie goni jej, lecz zalega wyczekując przybycia myśliwego, później aportuje zwierzynę zestrzeloną; pies legawy» … Słownik języka polskiego
łowca — m odm. jak ż II, DCMs. łowcacy; lm M. łowcacy, DB. łowcaców rzad. «człowiek polujący na zwierzynę, łowiący zwierzynę; myśliwy» ◊ Łowca posagów «mężczyzna szukający kandydatki na żonę wśród posażnych panien» … Słownik języka polskiego
naganiacz — m II, DB. a; lm M. e, DB. y ( ów) «człowiek naganiający zwierzynę na stanowiska myśliwych podczas polowania» Naganiacze kołatkami płoszyli zwierzynę. przen. Naganiacz klientów … Słownik języka polskiego
przepłoszyć — dk VIb, przepłoszyćszę, przepłoszyćszysz, przepłoszyćpłosz, przepłoszyćszył, przepłoszyćszony rzad. przepłaszać ndk I, przepłoszyćam, przepłoszyćasz, przepłoszyćają, przepłoszyćaj, przepłoszyćał, przepłoszyćany «płosząc, strasząc odpędzić,… … Słownik języka polskiego
rozbierać — ndk I, rozbieraćam, rozbieraćasz, rozbieraćają, rozbieraćaj, rozbieraćał, rozbieraćany rozebrać dk IX, rozbiorę, rozbierzesz, rozbierz, rozebrał, rozebrany 1. «zdejmować z kogoś ubranie, bieliznę» Rozebrała dziecko i położyła do łóżka. ◊ pot.… … Słownik języka polskiego
sprawiać — ndk I, sprawiaćam, sprawiaćasz, sprawiaćają, sprawiaćaj, sprawiaćał, sprawiaćany sprawić dk VIa, sprawiaćwię, sprawiaćwisz, spraw, sprawiaćwił, sprawiaćwiony 1. «być przyczyną czegoś, powodować, wywoływać, czynić coś» Sprawiać (komuś) kłopot,… … Słownik języka polskiego
zwierzyna — ż IV, CMs. zwierzynanie, blm «różne gatunki ssaków i ptaków żyjące na wolności w lasach, na polach, w wodach i błotach, uznane przez prawo łowieckie za zwierzęta łowne, będące przedmiotem polowań» Zwierzyna czworonożna, skrzydlata. Płoszyć… … Słownik języka polskiego
zwierzyna — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż Ia, CMc. zwierzynanie, blm {{/stl 8}}{{stl 7}} zwierzęta żyjące na wolności, w lasach, w wodach, na polach, będące przedmiotem polowań : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zwierzyna łowna. Tropić zwierzynę. Polować na zwierzynę. {{/stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
bieg — m III, D. u, N. bieggiem; lm M. i 1. «posuwanie się naprzód za pomocą szybkich ruchów nóg, szybkimi skokami» Rączy bieg jelenia. Zdyszany od biegu, po biegu. Poganiać konia w biegu. Poderwać żołnierzy do biegu. Zwolnić, przyspieszyć biegu. ∆… … Słownik języka polskiego
chwytać — ndk I, chwytaćam, chwytaćasz, chwytaćają, chwytaćaj, chwytaćał, chwytaćany chwycić dk VIa, chwytaćcę, chwytaćcisz, chwyć, chwytaćcił, chwytaćcony 1. «brać, ujmować kogoś, coś szybko (np. rękami, pazurami, zębami, dziobem, narzędziem); łapać»… … Słownik języka polskiego