-
1 gonić ostatkiem
= gonić ostatkami выбива́ться из сил, де́лать что́-л. из после́дних сил, изнемога́ть -
2 gonić
(-nię, -nisz); imp -ń; vt* * *ipf.1. chase, hunt (down); (= biec za kimś l. czymś) run (za kimś/czymś after sb/sth); jakby go kto gonił pot. he is (was, etc.) in a hurry; gonić ostatkiem pieniędzy be almost out of money; gonić resztkami sił be on sb's last legs, be at the end of one's tether l. rope; gonić w piętkę myśl. backtrack; przen. lose sb's bearings; gonić za pieniędzmi chase after money; gonić za sławą chase after fame, seek fame; gonić za sławą i pieniędzmi seek fame and fortune; gonić za sensacją chase after hot stories; gonić czas pot. try to make up for lost time; gonić za spódniczkami l. babami l. kobietami pot. chase skirts.2. (= spieszyć się) hurry (do kogoś/czegoś to meet sb/to do sth).3. (= przemieszczać się, gnać) race; wiatr goni chmury wind is racing clouds; gonić po świecie roam around the world, wander the globe.4. (= zmuszać, pędzić) drive, urge; gonić kogoś do nauki urge sb to study hard, make sb study hard; gonić kogoś do pracy sweat sb, make sb work hard.5. pot. ( powodować rozwolnienie) give sb the runs.ipf.chase one another; goń się! pot. beat it!The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > gonić
-
3 ostatek
( resztka) remainder* * *mi- tk- Gen. -a remainder, remnant, remains, residue; (pieniędzy, chleba, zboża na polu) rest; ostatki ( jedzenia) leftovers, the leavings; gonić ostatkiem sił be at the end of one's tether l. rope, be on one's last legs; do ostatka to l. till the bitter end, to l. till the last; walczyć do ostatka throw l. fling away the scabbard, fight to l. till the bitter end; na ostatku in the end, eventually, finally.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ostatek
-
4 gonić ostatkami
-
5 ostatek
сущ.• остаток• отдохновение• отдых• пауза• перерыв• покой• сдача* * *ostat|ek♂, Р. \ostatekka 1. остаток;2. \ostatekki мн. Масленица ž;● do \ostatekka до конца; na \ostatek, na \ostatekku в конце, напоследок; наконец;
gonić \ostatekkiem (-karni) выбиваться из сил, делать что-л. из последних сил, изнемогать+1. pozostałość, reszta 2. zapusty
* * *м, Р ostatka1) оста́ток2) ostatki мн Ма́сленица ż•- na ostatek
- na ostatku
- gonić ostatkiem
- gonić ostatkamiSyn: -
6 go|nić
impf Ⅰ vt 1. (ścigać) to chase [złodzieja, zwierzynę] 2. (starać się dorównać) to try to catch up vi (kogoś/coś with sb/sth) 3. pot. (ponaglać) to pressure, to prod- gonić kogoś do nauki/pracy to pressure sb to study/to do some work- goni nas czas we are running out of time; we’re pressed for time pot.4. przen. [spojrzenia, dźwięki, słowa] to follow Ⅱ vi 1. przen. gonić za kobietami/chłopakami to chase women/boys, to run after women/boys- gonić za sławą to be a publicity-seeker; to be a publicity hound pot.- gonić za przyjemnościami/popularnością to be a pleasure-seeker/popularity-seeker- gonić za sensacją to be a scandalmonger2. pot. (biec) to rush, to race- gonić do szkoły/pociągu to rush to school/to catch a train- gonić za dzikiem/uciekinierem to run after a. chase a boar/the fugitiveⅢ gonić się 1. (ścigać się wzajemnie) to chase one another- dwa koty goniły się po ogrodzie two cats were chasing each other around the garden2. pot. (o zwierzętach) to be on heat GB, to be in heat US- gonić resztkami sił to be close to exhaustion, to be ready to drop- gonić w piętkę to be at sixes and sevens pot.- goni mnie/ją pot. I’ve/she’s got the runs pot.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > go|nić
-
7 ostat|ek
Ⅰ m książk. (pozostałość, resztka) remains pl- oddać komuś ostatek chleba/pieniędzy to give sb the last of one’s bread/money- wkrótce roztrwonił ostatki rodzinnego majątku he soon squandered the remains of the family fortune- wykorzystał ostatki zapasów he used up the last of his supplies- ostatkiem sił wczołgał się do pokoju he managed to drag himself into the room with his last breathⅡ ostatki plt pot. pancake day, Shrove Tuesday Ⅲ do ostatka adv. książk. 1. (do końca) to a. until the last- walczyli do ostatka they fought to the last2. (całkowicie) completely, utterly- zmęczony do ostatka completely worn out- przemoczony do ostatka soaked throughⅣ na ostatek adv. pot. (na koniec) last- zrobić/zostawić coś na ostatek to leave sth till last- na ostatek odrobił matematykę he did the maths homework lastⅤ na ostatku adv. (na samym końcu) finally, in the end, eventually- przybył na ostatku he arrived in the end■ kto zjada ostatki, ten (jest) piękny i gładki przysł. whoever eats the last of the food will be very prettyThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ostat|ek
-
8 Kraft
fig leitende Kraft pracownik na kierowniczym stanowisku;aus eigener Kraft o własnych siłach; samodzielnie;außer Kraft setzen pozbawi(a)ć mocy obowiązującej, unieważni(a)ć;in Kraft setzen wprowadzać <- dzić> w życie;in Kraft treten wchodzić < wejść> w życie, nab(ie)rać mocy wiążącej;in Kraft sein być w mocy, obowiązywać;mit aller Kraft z całej siły;mit letzter Kraft ostatkiem sił;mit vereinten Kräften wspólnymi siłami;nach Kräften w miarę sił;über jemandes Kräfte gehen przerastać siły (G);zu Kräften kommen nab(ie)rać sił -
9 ostatek
-
10 äußerste
äußerste(r, s) adj1) ( am weitesten entfernt)der \äußerste Punkt najodleglejszy punktam \äußersten Ende des Tisches na samym końcu stołumit \äußerster Kraft ostatkiem sił
См. также в других словарях:
gonić — 1. Czas, termin kogoś goni «ktoś ma niewiele czasu na zakończenie jakiejś pracy»: Faktycznie czas goni koalicję, która zapowiadała projekt podatkowy na początek roku. GW 10/05/2000. 2. Gonić resztkami (sił), ostatkiem sił «wyczerpywać, zużywać… … Słownik frazeologiczny
ostatek — Gonić ostatkiem sił zob. gonić 2 … Słownik frazeologiczny
rzut — Rzutem na taśmę «zdobywając coś lub kończąc coś ostatkiem sił, w ostatniej chwili»: Zbigniew Herbert przestał jednak istnieć w oficjalnej przestrzeni publicznej, jedyne co jeszcze udało się nam zrobić, to rzutem na taśmę wyprodukować o nim… … Słownik frazeologiczny
siła — 1. Co sił, co siły, ile sił, z całej siły, z całych sił «jak najszybciej, jak najmocniej»: (...) ile sił w nogach wybiegłam z mieszkania na ulicę. Cosm 10/2000. 2. Ktoś (jest) w sile wieku «o kimś dorosłym, dojrzałym, będącym w pełni sił… … Słownik frazeologiczny
dowlec — dk XI, dowlecwlokę, dowlecwleczesz, dowlecwlecz, dowlecwlókł, dowlecwlokła, dowlecwlekli «wlokąc donieść, dostarczyć do określonego miejsca» Z trudem dowlokła ciężki toboł do domu. dowlec się «z trudem, wolno dojść, doczołgać się, dojechać do… … Słownik języka polskiego
gonić — ndk VIa, gonićnię, gonićnisz, goń, gonićnił, gonićniony 1. «biec, podążać za kimś, usiłując go dopędzić, złapać; ścigać» Gonić złodzieja. Gonić najeźdźcę, wroga do granicy. Psy gonią zwierzynę. ∆ Gonić w piętkę łow. «o psie: iść, gonić wstecz po… … Słownik języka polskiego
kawałek — m III, D. kawałekłka, N. kawałekłkiem; lm M. kawałekłki 1. «niewielka część jakiejś całości; odcinek, fragment, urywek czegoś» Kawałek chleba, mydła, papieru, tortu. Nauczyć się kawałek wiersza. Przepisać kawałek tekstu. Brać kawałek czegoś, dać… … Słownik języka polskiego
ostatek — m III, D. ostatektka, N. ostatektkiem; lm M. ostatektki 1. «to, co zostało; pozostałość, reszta» Zwożono z pola ostatki jęczmienia. Oddać komuś ostatek chleba, pieniędzy. ◊ Gonić ostatkiem (ostatkami) sił «być bardzo zmęczonym, bliskim krańcowego … Słownik języka polskiego
podeprzeć — dk XI, podeprzećprę, podeprzećprzesz, podeprzećprzyj, podparł, podparty podpierać ndk I, podeprzećam, podeprzećasz, podeprzećają, podeprzećaj, podeprzećał, podeprzećany 1. «podtrzymać oparłszy na czymś, dać podporę od dołu lub z boku,… … Słownik języka polskiego
siła — I ż IV, CMs. sile; lm D. sił 1. «energia fizyczna lub duchowa, zdolność do wysiłku, do działania, możność podołania czemuś; moc» Siły żywotne. Herkulesowa, nadludzka, tytaniczna siła. Świeże, niespożyte siły. Wątłe siły. Siły natury, przyrody.… … Słownik języka polskiego
ciągnąć — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk IVa, ciągnąćnę, ciągnąćnie, ciągnąćnij, ciągnąćnął, ciągnąćnęli {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} powodować przemieszczanie się czegoś stawiającego opór; wlec, przeciągać, prowadzić :… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
