Перевод: с польского на русский

с русского на польский

zgadzać+się+na

  • 1 zgadzać\ się

    zgadz|ać się
    несов. 1. соглашаться;

    nie \zgadzać\ sięam się я не согласен;

    2. соответствовать; быть правильным (верным);

    \zgadzać\ się się z prawdą соответствовать истине;

    wszystko się \zgadzać\ sięа всё правильно; ср. zgodzić się l, 2.
    +

    1. przystawać

    Słownik polsko-rosyjski > zgadzać\ się

  • 2 zgadzać się

    несов.
    1) соглаша́ться

    nie zgadzam się — я не согла́сен

    2) соотве́тствовать; быть пра́вильным (ве́рным)

    zgadzać się się z prawdą — соотве́тствовать и́стине

    wszystko się zgadza — всё пра́вильно; ср. zgodzić się 1), 2)

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zgadzać się

  • 3 schodzić się

    1) (tworzyć związek) сходиться (вступать в близкие отношения)
    2) schodzić się (zbierać się) сходиться (собираться)
    pasować, zgadzać się сходиться (подходить)
    dogadywać się, porozumiewać się, zgadzać się сходиться (приходить к согласию)
    * * *
    несов.
    1) сходи́ться, собира́ться; ср. zejść się
    2) сов., разг. находи́ться, нато́паться

    Słownik polsko-rosyjski > schodzić się

  • 4 rozchodzić się

    1) (rozprzestrzeniać się) разноситься, распространяться
    2) rozchodzić się (znikać – np. o obrzęku) рассасываться
    3) rozchodzić się (dobrze się sprzedawać) расходиться (хорошо продаваться)
    4) rozchodzić się (o pieniądzach) расходиться (о деньгах)
    5) rozchodzić się (odchodzić w różne strony) расходиться (отходить друг от друга)
    6) rozchodzić się (przywyknąć do chodzenia) расходиться (привыкнуть к ходьбе)
    7) rozchodzić się (rozdzielać się) расходиться (разъединяться)
    8) rozchodzić się (rozpływać się, znikać) расходиться (рассеиваться)
    9) rozchodzić się (rozstawać się) расходиться (расставаться)
    10) rozchodzić się (rozwodzić się) расходиться (разводиться)
    rozpędzać się, nabierać rozpędu расходиться (набрать скорость)
    zacząć chodzić расходиться (начать ходить)
    rozmijać się расходиться (не встречаться)
    nie móc pogodzić, nie zgadzać się, wykazywać niezgodność расходиться (не соглашаться)
    rozpadać się расходиться (об атмосферических осадках)
    mijać się, wymijać się расходиться (обходить, не задев)
    być odmiennym, różnić się расходиться (различаться)
    rozpuszczać się, roztapiać się расходиться (растворяться)
    nabierać ochoty, ożywiać się расходиться (увлечься)
    rozigrać się, rozszaleć się разг. расходиться (разбушеваться)
    * * *
    I несов.
    1) расходи́ться
    2) распространя́ться, расходи́ться; ср. rozejść się
    II сов. разг.
    1) ( o obuwiu) разноси́ться
    2) расходи́ться; привы́кнуть к ходьбе́ (после болезни и т. п.)
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > rozchodzić się

  • 5 podawać się

    (do dymisji) подавать (в отставку)
    dostarczać, doprowadzać подавать (доставлять)
    dawać, rokować (nadzieję) подавать (надежду)
    posuwać, przesuwać подавать (напр. в сторону)
    wnosić, występować, składać подавать (напр. документы, жалобу)
    dawać (np. jałmużnę) подавать (напр. милостыню)
    podstawiać (np. pociąg) подавать (напр. поезд для посадки)
    dawać, udzielać подавать (предоставлять)
    przedstawiać подавать (представлять)
    podawać się (do dymisji) подавать (в отставку)
    podawać się (za kogoś) выдавать себя, называться
    podawać się (do przodu) подаваться (вперёд)
    posuwać się, przesuwać się подаваться (напр. в сторону)
    kierować się, wyjeżdżać, udawać się подаваться (отправляться)
    ustępować, zgadzać się подаваться (соглашаться)
    ustępować (poddawać się naciskowi) подаваться (уступать напору)
    * * *
    несов. za kogo
    выдава́ть себя́ за кого, называ́ть себя́ кем; ср. podać się
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > podawać się

  • 6 godzić się

    несов.
    1) мири́ться
    2) na co соглаша́ться на что, мири́ться с чем
    3) ( dawać się łączyć) совмеща́ться, сочета́ться
    4) do czego нанима́ться на что, догова́риваться о чём

    godzić się się do dzieci — нанима́ться смотре́ть за детьми́

    •
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > godzić się

  • 7 godzić\ się

    godz|ić się
    несов. 1. мириться;
    2. na со соглашаться на что, мириться с чем; 3. (dawać się łączyć) совмещаться, сочетаться; 4. do czego наниматься на что, договариваться о чём;

    \godzić\ się się do dzieci наниматься смотреть за детьми;
    ● \godzić\ sięi się приличествует, следует, подобает
    +

    1. jednać się 2. przystawać, zgadzać się 4. (wy)najmować się

    Słownik polsko-rosyjski > godzić\ się

  • 8 sprzeciwiać się

    несов.
    1) czemu возража́ть, протестова́ть против чего; не соглаша́ться на что
    2) сопротивля́ться, проти́виться
    3) komu прекосло́вить кому; дразни́ть кого
    4) противоре́чить, не соотве́тствовать

    sprzeciwiać się się zdrowemu rozsądkowi — противоре́чить здра́вому смы́слу

    Syn:
    oponować, protestować, nie zgadzać się 1), opierać się 2), drażnić się 3), przeczyć 4)

    Słownik polsko-rosyjski > sprzeciwiać się

  • 9 sprzeciwiać\ się

    несов. 1. czemu возражать, протестовать против чего; не соглашаться на что;
    2. сопротивляться, противиться; 3. komu прекословить кому; дразнить кого; 4. противоречить, не соответствовать; \sprzeciwiać\ się się zdrowemu rozsądkowi противоречить здравому смыслу
    +

    1. oponować, protestować, nie zgadzać się 2. opierać się 3. drażnić się 4. przeczyć

    Słownik polsko-rosyjski > sprzeciwiać\ się

  • 10 pisać się

    несов.
    1) писа́ться
    2) na co ( zgadzać się) соглаша́ться на что, одобря́ть что, присоединя́ться к чему
    •
    - nie pisze się w rejestr

    Słownik polsko-rosyjski > pisać się

  • 11 przyznawać

    глаг.
    • впускать
    • давать
    • дозволять
    • допускать
    • допустить
    • исповедовать
    • награждать
    • позволить
    • позволять
    • предоставлять
    • предполагать
    • предположить
    • признавать
    • признаваться
    • признать
    • признаться
    • принимать
    • принять
    • присудить
    • разрешать
    • разрешить
    • уступать
    * * *
    1) (nagrodę) присуждать, удостаивать
    2) przyznawać (potwierdzać) сознаваться
    3) przyznawać (udzielać) предоставлять, утверждать
    4) przyznawać (zgadzać się) признавать, соглашаться
    uznawać признавать (считать)
    poznawać, rozpoznawać признавать (узнавать)
    * * *
    przyzna|wać
    \przyznawaćję, \przyznawaćwany несов. со 1. признавать что, соглашаться с чем;
    2. предоставлять; 3. присуждать что; удостаивать чего; ср. przyznać
    +

    1. zgadzać się 2. asygnować 3. nadawać

    * * *
    przyznaję, przyznawany несов. co
    1) признава́ть что, соглаша́ться с чем
    2) предоставля́ть
    3) присужда́ть что; удоста́ивать чего; ср. przyznać
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > przyznawać

  • 12 protestować

    глаг.
    • протестовать
    * * *
    protestowa|ć
    \protestowaćny несов. протестовать, заявлять протест;
    \protestować przeciw czemuś протестовать против чего-л.
    +

    oponować, nie zgadzać się, przeciwstawiać się

    * * *
    protestowany несов.
    протестова́ть, заявля́ть проте́ст

    protestować przeciw czemuś — протестова́ть про́тив чего́-л.

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > protestować

  • 13 aprobować

    глаг.
    • одобрить
    • одобрять
    • утвердить
    • утверждать
    * * *
    aprobowa|ć
    \aprobowaćny несов. со одобрять что; соглашаться на что, с чем
    +

    pochwalać;

    zgadzać się
    * * *
    aprobowany несов. со
    одобря́ть что; соглаша́ться на что, с чем
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > aprobować

  • 14 pozwalać

    глаг.
    • дозволить
    • дозволять
    • допускать
    • облегчать
    • позволить
    • позволять
    • полагать
    • предполагать
    • предположить
    • признавать
    • разрешать
    • разрешить
    * * *
    несов. разрешать; позволять;
    ● za dużo (za wiele) sobie \pozwalać слишком много себе позволять; ср. pozwolić
    +

    zgadzać się, zezwalać

    * * *
    несов.
    разреша́ть; позволя́ть
    - za wiele sobie pozwalać
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > pozwalać

  • 15 zaprzeczać

    глаг.
    • возражать
    • возразить
    • опровергать
    • оспаривать
    • оспорить
    • отвергать
    • отказывать
    • отказываться
    • отрицать
    • противоречить
    * * *
    zaprzecza|ć
    \zaprzeczaćny несов. 1. отрицать, отвечать отрицательно;

    wszystkiemu \zaprzeczaćł он на всё отвечал отрицательно, он всё отрицал;

    2. (nie zgadzać się) не соглашаться, оспаривать;

    \zaprzeczać faktom оспаривать факты;

    3. опровергать;
    \zaprzeczać pogłoskom опровергать слухи
    +

    1. negować, przeczyć 3. prostować, dementować

    * * *
    zaprzeczany несов.
    1) отрица́ть, отвеча́ть отрица́тельно

    wszystkiemu zaprzeczał — он на всё отвеча́л отрица́тельно, он всё отрица́л

    2) ( nie zgadzać się) не соглаша́ться, оспа́ривать

    zaprzeczać faktom — оспа́ривать фа́кты

    3) опроверга́ть

    zaprzeczać pogłoskom — опроверга́ть слу́хи

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zaprzeczać

  • 16 przystawać

    глаг.
    • примыкать
    • следовать
    * * *
    1) (zatrzymywać się) останавливаться
    2) przystawać (zgadzać się) принимать, соглашаться
    3) przystawać (przyłączać się) приставать (присоединяться)
    przyczepiać się, przylepiać się, przywierać приставать (прилипать)
    przybijać (do brzegu) приставать (причаливать)
    pot. czepiać się разг. приставать (надоедать)
    posp. dobierać się (domagać się kogoś) разг. приставать (настойчиво клеиться)
    * * *
    %1 несов. 1. do czego приставать, прилипать к чему;
    2. па со соглашаться на что, с чем, принимать что; 3. do kogo-czego присоединяться, примыкать к кому-чему
    +

    1. przywierać 2. akceptować 3. przyłączać się

    * * *
    I несов.
    1) do czego пристава́ть, прилипа́ть к чему
    2) na co соглаша́ться на что, с чем, принима́ть что
    3) do kogo-czego присоединя́ться, примыка́ть к кому-чему
    Syn:
    II несов.
    приостана́вливаться ( во время движения)
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > przystawać

См. также в других словарях:

  • zgadzać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zgadzać sięam się, zgadzać sięa się, zgadzać sięają się {{/stl 8}}– zgodzić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zgadzać siędzę się, zgadzać siędzi się, zgódź się {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zgadzać się — → zgodzić się …   Słownik języka polskiego

  • zgodzić się — dk VIa, zgodzić siędzę się, zgodzić siędzisz się, zgódź się, zgodzić siędził się zgadzać się ndk I, zgodzić sięam się, zgodzić sięasz się, zgodzić sięają się, zgodzić sięaj się, zgodzić sięał się 1. «udzielić na coś zgody, przystać na coś»… …   Słownik języka polskiego

  • opierać się – oprzeć się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} utrzymywać pozycję pionową, korzystając z jakiejś podpory, podpórki, oparcia; wspierać się na czymś, o coś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Opierać się o blat stołu. Oprzeć się na czyimś… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • porozumiewać się — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, porozumiewać sięam się, porozumiewać sięa się, porozumiewać sięają się {{/stl 8}}– porozumieć się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIIb, porozumiewać sięem się, porozumiewać sięe się, porozumiewać sięeją się,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • sprzeciwiać się — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, sprzeciwiać sięam się, sprzeciwiać sięa się, sprzeciwiać sięają się {{/stl 8}}– sprzeciwić się {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, sprzeciwiać sięwię się, sprzeciwiać sięwi się {{/stl 8}}{{stl 7}} przeciwstawić się… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • sprzeciwiać się — ndk I, sprzeciwiać sięam się, sprzeciwiać sięasz się, sprzeciwiać sięają się, sprzeciwiać sięaj się, sprzeciwiać sięał się sprzeciwić się dk VIa, sprzeciwiać sięwię się, sprzeciwiać sięwisz się, sprzeciwiać sięiw się, sprzeciwiać sięwił się 1.… …   Słownik języka polskiego

  • burzyć się — I – zburzyć się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} zmieniać stan równowagi, ładu na stan przeciwny : {{/stl 7}}{{stl 10}}Ocean burzył się niebezpiecznie. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • oszukiwać się — I – oszukać się {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} mylić się w ocenie czegoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Oszukać się na kupnie czegoś. Oszukać się na człowieku. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • podpisywać się – podpisać się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pisać własnoręcznie na jakimś dokumencie, liście itp. swoje nazwisko, imię, inicjały itp.; kłaść gdzieś swój podpis : {{/stl 7}}{{stl 10}}Nie umiał się nawet podpisać. Podpisał… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • przychylać się – przychylić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} pochylając się, zbliżać się do kogoś lub czegoś; zniżać się, przyginać się : {{/stl 7}}{{stl 10}}Gałęzie drzew przychylają się pod ciężarem śniegu do ziemi. {{/stl 10}}{{stl 20}}… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
… Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»