Перевод: со всех языков на все языки

со всех языков на все языки

ze+śniegu

  • 41 nawis

    сущ.
    • навес
    * * *
    ♂, Р. \nawisy навес, навись ž;

    \nawis skały навес скалы; \nawis śniegu (śnieżny) снежная навись; ● \nawis inflacyjny излишек денег на рынке (вследствие инфляции)

    * * *
    м, Р nawisy
    наве́с, на́вись ż

    nawis skały — наве́с скалы́

    nawis śniegu (śnieżny) — сне́жная на́вись

    Słownik polsko-rosyjski > nawis

  • 42 opad

    сущ.
    • капли
    • падение
    • понижение
    • скат
    • спад
    * * *
    ♂, Р. \opadu 1. опадание ň;

    \opad liści листопад; \opad wód спад (понижение уровня) воды; \opad krwi мед. оседание эритроцитов, СОЭ, РОЭ;

    2. \opadу мн. осадки;

    \opadу atmosferyczne атмосферные осадки;

    \opadу śniegu снегопад
    +

    1. opadanie, opadnięcie

    * * *
    м, Р opadu
    1) опада́ние n

    opad liści — листопа́д

    opad wódспад (пониже́ние у́ровня) воды́

    opad krwiмед. оседа́ние эритроци́тов, СОЭ, РОЭ

    2) opady мн оса́дки

    opady atmosferyczne — атмосфе́рные оса́дки

    opady śniegu — снегопа́д

    Syn:
    opadanie, opadnięcie 1)

    Słownik polsko-rosyjski > opad

  • 43 padać

    глаг.
    • валить
    • валиться
    • впасть
    • завалиться
    • опадать
    • падать
    • пасть
    • разрушать
    • рухнуть
    • слететь
    • спадать
    • упасть
    * * *
    pad|ać
    несов. 1. падать;

    \padać z nóg валиться с ног; bydło \padaćа скот падает (дохнет); ludzie \padaćają jak muchy люди мрут как мухи; cień (światło) \padaća тень (свет) падает (ложится); łzy \padaćają слёзы капают;

    2. (о deszczu, śniegu itp.) идти;

    \padaćа deszcz идёт дождь; rosa \padaćа выпадает роса; znów \padaćа опять идёт дождь;

    3. (о okrzykach, strzałach itp.) раздаваться;
    4. (о nieszczęściu itp.) постигать; 5. (о lęku, przerażeniu itp.) нападать, находить; ср. paść1
    * * *
    несов.
    1) па́дать

    padać z nóg — вали́ться с ног

    bydło pada — скот па́дает (до́хнет)

    ludzie padają jak muchy — лю́ди мрут как му́хи

    cień (światło) pada — тень ( свет) па́дает (ложи́тся)

    łzy padają — слёзы ка́пают

    2) (o deszczu, śniegu itp.) идти́

    rosa pada — выпада́ет роса́

    znów pada — опя́ть идёт дождь

    3) (o okrzykach, strzałach itp.) раздава́ться
    4) (o nieszczęściu itp.) постига́ть
    5) (o lęku, przerażeniu itp.) напада́ть, находи́ть; ср. paść I

    Słownik polsko-rosyjski > padać

  • 44 pokrowiec

    сущ.
    • дело
    • конверт
    • кошелек
    • кулек
    • кулёк
    • мешок
    • ножны
    • обертка
    • оболочка
    • одеяло
    • сак
    • сумка
    • торба
    • упаковка
    • футляр
    • чехол
    * * *
    pokrow|iec
    ♂, Р. \pokrowiecca 1. чехол;
    2. перен. покров; ковёр; \pokrowiec śniegu снежный ковёр (покров)
    +

    2. pokrywa, powłoka

    * * *
    м, P pokrowca
    1) чехо́л
    2) перен. покро́в; ковёр

    pokrowiec śniegu — сне́жный ковёр (покро́в)

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > pokrowiec

  • 45 popadać

    глаг.
    • попадать
    * * *
    1) (o opadach atmosferycznych) выпасть, разг. перепасть
    2) popadać (pogrążać się) впадать, вступать, погружаться
    3) popadać, pozdychać сов. попадать, подохнуть, передохнуть
    4) popadać, poopadać, pospadać, poprzewracać się сов. попадать (упадать)
    trafiać, znajdować się, wpadać несов. попадать
    * * *
    %1 несов. 1. попадать;
    2. впадать, погружаться; ср. popaść1
    +

    1. wpadać, dostawać się

    \popadać na ziemię попадать на землю;

    2. подохнуть, передохнуть;

    bydło \popadaćło скот передох;

    3. (о śniegu, deszczu) идти некоторое время (о дожде, снеге), перепасть pot.
    +

    1. poupadać 2. pozdychać

    * * *
    I несов.
    1) попада́ть
    2) впада́ть, погружа́ться; ср. popaść I
    Syn:
    II сов.
    1) попа́дать

    popadać na ziemię — попа́дать на зе́млю

    2) подо́хнуть, передо́хнуть

    bydło popadało — скот передо́х

    3) (o śniegu, deszczu) идти́ не́которое вре́мя (о дожде, снеге), перепа́сть pot.
    Syn:
    poupadać 1), pozdychać 2)

    Słownik polsko-rosyjski > popadać

  • 46 sunąć

    глаг.
    • вдвигать
    • двигать
    • двигаться
    • скользить
    • совать
    * * *
    1) (poruszać się, przesuwać się) двигаться, катиться, скользить, шествовать
    2) pot. sunąć (posunąć, przesunąć) двинуть, подвинуть, передвинуть
    upchnąć, wepchnąć, włożyć, wpakować, wsadzić, wsunąć сунуть
    pot. dać w łapę разг. сунуть (дать взятку)
    wulg. seks. włożyć, wsadzić сниж. секс. сунуть
    * * *
    несов. 1. двигаться (идти, ехать, плыть);

    \sunąć po szosie двигаться (ехать) по шоссе; \sunąć ро śniegu скользить по снегу;

    2. двигать, передвигать (по полу, земле etc.) ● 1. posuwać się 2. przesuwać
    * * *
    несов.
    1) дви́гаться (идти, ехать, плыть)

    sunąć po szosie — дви́гаться (е́хать) по шоссе́

    sunąć po śniegu — скользи́ть по сне́гу

    2) дви́гать, передвига́ть (по полу, земле и т. п.)
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > sunąć

  • 47 śnieg

    сущ.
    • снег
    * * *
    ♂, Р. \śniegu снег
    * * *
    м, Р śniegu

    Słownik polsko-rosyjski > śnieg

  • 48 śnieżynka

    сущ.
    • снежинка
    * * *
    śnieżyn|ka
    ♀, мн. Р. \śnieżynkaek снежинка
    * * *
    ж, мн P śnieżynek
    снежи́нка
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > śnieżynka

  • 49 uprzątnąć

    uprzątn|ąć
    \uprzątnąćięty сов. убрать, прибрать; очистить;

    \uprzątnąć pokój убрать комнату, прибрать в комнате; \uprzątnąć ulice ze śniegu очистить улицы от снега

    * * *
    uprzątnięty сов.
    убра́ть, прибра́ть; очи́стить

    uprzątnąć pokój — убра́ть ко́мнату, прибра́ть в ко́мнате

    uprzątnąć ulice ze śniegu — очи́стить у́лицы от сне́га

    Słownik polsko-rosyjski > uprzątnąć

  • 50 uwięznąć

    uwi|ęznąć
    \uwięznąćęznę, \uwięznąćęźnie, \uwięznąćęźnij, \uwięznąćązł, \uwięznąćęzła, \uwięznąćęźli сов. завязнуть, увязнуть, застрять;

    \uwięznąć w błocie, w śniegu завязнуть (застрять) в грязи, в снегу; noga \uwięznąćęzła нога увязла;

    głos \uwięznąćązł komuś w gardle слова застряли у кого-л. в горле, кто-л. не может произнести ни слова
    +

    ugrzęznąć, utknąć

    * * *
    uwięznę, uwięźnie, uwięźnij, uwiązł, uwięzła, uwięźli сов.
    завя́знуть, увя́знуть, застря́ть

    uwięznąć w błocie, w śniegu — завя́знуть (застря́ть) в грязи́, в снегу́

    noga uwięzła — нога́ увя́зла

    głos uwiązł komuś w gardle — слова́ застря́ли у кого́-л. в го́рле, кто́-л. не мо́жет произнести́ ни сло́ва

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > uwięznąć

  • 51 zamiana

    сущ.
    • бартер
    • замена
    • изменение
    • конверсия
    • обмен
    • перемена
    • перестановка
    • переход
    • преображение
    • преобразование
    • размен
    • смена
    • чередование
    * * *
    1. замена; обмен ♂;

    \zamiana miejsc замена мест; \zamiana mieszkań обмен квартирами;

    2. превращение ň;
    \zamiana śniegu w łód превращение снега в лёд
    +

    1. wymiana

    * * *
    ж
    1) заме́на; обме́н m

    zamiana miejsc — заме́на мест

    zamiana mieszkań — обме́н кварти́рами

    2) превраще́ние n

    zamiana śniegu w lód — превраще́ние сне́га в лёд

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zamiana

  • 52 zaspa

    сущ.
    • сугроб
    * * *
    занос ♂;

    \zaspa śnieżna (śniegu) снежный занос (сугроб)

    * * *
    ж
    зано́с m

    zaspa śnieżna (śniegu) — сне́жный зано́с (сугро́б)

    Słownik polsko-rosyjski > zaspa

  • 53 сніжина

    sniżyna
    ж.
    śnieżynka, płatek śniegu

    Українсько-польський словник > сніжина

  • 54 наснежить

    pienest sniegu, piešķiest ar sniegu

    Русско-латышский словарь > наснежить

  • 55 snowfall

    ['snəufɔːl]
    n
    opad m śniegu
    * * *
    1) (a fall or shower of snow that settles on the ground: There was a heavy snowfall last night.) opad śnieżny
    2) (the amount of snow that falls in a certain place: The snowfall last year was much higher than average.) opad śniegu

    English-Polish dictionary > snowfall

  • 56 snowflake

    ['snəufleɪk]
    n
    płatek m śniegu, śnieżynka f
    * * *
    noun (one of the soft, light flakes composed of groups of crystals, in which snow falls: A few large snowflakes began to fall from the sky.) płatek śniegu

    English-Polish dictionary > snowflake

  • 57 sleet

    [sli:t] 1. noun
    (rain mixed with snow or hail: That isn't snow - it's just sleet.) slapjdraņķis
    2. verb
    (to hail or snow, with a mixture of rain: It seems to be sleeting outside.) līt lietum ar krusu/sniegu
    * * *
    lietus ar sniegu, slapjdraņķis

    English-Latvian dictionary > sleet

  • 58 ciap

    inter. (odgłos uderzania o wodę, błoto) smack!; (odgłos chodzenia po błocie) squelch!; (odgłos chodzenia po wodzie, śniegu) slosh!, splosh!
    - ciap, ciap – ktoś brnął po rozmiękłym śniegu splish, splosh! – somebody was trudging through the slushy snow

    The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ciap

  • 59 dopada|ć2

    pf v imp. (o deszczu) to rain more; (o śniegu) to snow more
    - jeśli jeszcze dopada, rzeka wyleje if it rains any more, the river will burst its banks
    - w nocy dopadało 20 cm śniegu another 20 cm of snow fell during the night

    The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > dopada|ć2

  • 60 omi|eść

    pf — omi|atać impf (omiotę, omieciesz, omiótł, omiotła, omietli — omiatam) vt 1. (pozamiatać) to sweep [sień, mieszkanie]; (oczyścić) to clean [ściany, pokój]; (usunąć) to sweep [kurz, pajęczyny]
    - omiotła obraz z pajęczyn she cleaned the cobwebs off the painting
    - musisz omieść meble/pokój z kurzu you must dust the furniture/room
    - nim wejdziesz, omieć buty ze śniegu before you go in, brush the snow off your shoes
    2. przen. (oświetlić) [osoba, latarka, światło] to rake, to sweep
    - reflektor omiatał plażę a searchlight raked a. swept the beach
    3. (zwiewać) [wiatr, podmuch] to blow away
    - wichura omiotła śnieg z gałęzi a. gałęzie ze śniegu a gale blew the snow off the branches
    omieść coś wzrokiem a. spojrzeniem a. oczami to look swiftly over sth
    - omiotła spojrzeniem pusty pokój her eyes a. glance swept the empty room

    The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > omi|eść

См. также в других словарях:

  • snieguotas — snieguotas, a adj. (1) K, J, Rtr, Š, NdŽ, KŽ; R, MŽ, N, RtŽ, M, LL231 1. DŽ, Kt, Klt aplipęs, apibiręs sniegu: Ui koks snieguotas viedras! Ob. Pareidavo snieguoti, šlapi LKT103(Klm) 2. padengtas, nuklotas sniegu: Aukštai kalnų viršūnės šviečia… …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • snieguitas — sniegùitas, a adj. (1) DŽ, NdŽ, Krkn, Lnkv, Ul, Vb žr. snieguotas 1: Neik su sniegùitom kojom, nusikratyk Sb. Pareina, būdavo, visas sniegùitas, sušalęs Svn …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • sniegulis — sniegùlis sm. (2) BŽ386, NdŽ, KŽ; LBŽ, MitII139(Prk), Rtr, sniegū̃lis (2) NdŽ žr. snieguolė 2: Balandinis sniegulis Mt(I) …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • snieguoti — snieguoti, uoja, ãvo tr. Rtr, DŽ, NdŽ, KŽ; L daryti snieguotą: Nenoriu kojų snieguot Plv. | refl. tr., intr.: Nelipk iš rogių, nesisnieguok Ėr. Nesisnieguok kojų, neik oran Klt …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • sniegus — sniegùs sm. (4) NdŽ, OGLIII49; KŽ žr. sniegas: 1. Apdirgnoja šviežiu sniegumi ant aketės JI30. Sniegaũs daug Pb. Sniegùs nesniegt nū Lz. Sniegutẽlio pasnigę LKT395(Lz). 2. Kitas ligi sniegaũs primes ganyt Lz …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • sniegutė — sniegùtė sf. (2) OG461, LKKIX192, LKAI150 žr. snieguolė 4: Sniegùtės tokios, jų raudonas pilvas Dv …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • snieguistas — sniegùistas, a adj. (1) NdŽ; RtŽ žr. snieguitas …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • sniegutis — sniegùtis sm. (2) 1. L651 bot. baltuogė meškytė (Symphoricarpus albus). 2. LKAI150(Onš) žr. 1 sniegena 1 …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • sniegas — sniẽgas sm. (4) Š, DŽ, NdŽ, (2) Dk, NdŽ, sniegaĩ pl. (4) 1. sing. SD345, H, R, MŽ, Sut, N, K, M, L, Rtr, NdŽ, KŽ baltų dribsnelių pavidalo atmosferos krituliai ar jų sluoksnis žemėje: Sniẽgas apklojo žemę DŽ. Girgžda ir čirpia po kojomis… …   Dictionary of the Lithuanian Language

  • śniegowy — «dotyczący śniegu, zrobiony ze śniegu; śnieżny» Śniegowy bałwan. Śniegowa kula. Śniegowe płatki. Drzewa w śniegowych czapach. ∆ bot. Pleśń śniegowa «groźna choroba zbóż ozimych, głównie żyta, wywołana przez pasożytniczy grzyb, objawiająca się… …   Słownik języka polskiego

  • su — 1 sù praep. su instr. R, R411, MŽ, Sut, K, M, J, NdŽ, KŽ I. draugės santykiams reikšti. 1. žymint veiksmo antrąjį veikėją (gyvą būtybę ar daiktą): Barbė su Pime dainavo pašukų dainą K.Donel. Važiavę dviejuos žmogus su pačia savo BM58(Žb). Dvieja …   Dictionary of the Lithuanian Language

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»