zastrzeżenie

См. также в других словарях:

• zastrzeżenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. zastrzec. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zastrzeżenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. zastrzeżenieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• zastrzeżenie — n I 1. rzecz. od zastrzec. 2. lm D. zastrzeżenieeń «uwaga wyrażająca krytykę, wątpliwość dotyczącą jakiegoś szczegółu, słabej strony czegoś, mimo ogólnej oceny pozytywnej» Mieć zastrzeżenia co do czegoś, wobec kogoś, w stosunku do kogoś. Ufać… …   Słownik języka polskiego

• warunek — m III, D. waruneknku, N. waruneknkiem; lm M. waruneknki 1. «czynnik, od którego uzależnione jest istnienie czegoś» Warunek rozwiązalności równania. Konieczny warunek postępu. Oszczędność warunkiem dobrobytu. 2. «zastrzeżenie, od którego… …   Słownik języka polskiego

• jeśli — 1. «spójnik rozpoczynający zdanie (lub jego równoważnik) wyrażające warunek, przyczynę, rację, uzasadnienie czegoś, okoliczności poprzedzające coś lub mogące coś poprzedzać; jeżeli» Jeśli tylko będę mógł, natychmiast przyjadę. Jeśli będzie jutro… …   Słownik języka polskiego

• klauzula — ż I, DCMs. klauzulali; lm D. klauzulaul 1. praw. «zastrzeżenie lub warunek w umowie, układzie, traktacie, w dokumencie prawnym» ∆ Klauzula derogacyjna «przepis uchylający przepis dotychczas obowiązujący» ∆ Klauzula egzekucyjna a. klauzula… …   Słownik języka polskiego

• restrykcja — ż I, DCMs. restrykcjacji; lm D. restrykcjacji (restrykcjacyj) 1. częściej w lm «ograniczenie, zastrzeżenie» Surowe, drastyczne restrykcje. Stosować, znieść restrykcje. 2. ekon. restrykcje «ograniczenia importowo eksportowe, bankowe (np. co do… …   Słownik języka polskiego

• rezerwacja — ż I, DCMs. rezerwacjacji; lm D. rezerwacjacji (rezerwacjacyj) «zamówienie, zastrzeżenie sobie czegoś, np. miejsca w samolocie, pokoju w hotelu, stolika w restauracji; zarezerwowanie» Rezerwacja biletu kolejowego, noclegu. Dokonać rezerwacji. ‹z… …   Słownik języka polskiego

• zarzut — m IV, D. u, Ms. zarzutucie; lm M. y «słowa zawierające ujemną ocenę czegoś, zastrzeżenie, pretensję do kogoś o coś» Bezpodstawny, nieuzasadniony zarzut. Poważny, słuszny zarzut. Zarzut tchórzostwa, oszustwa, zdrady. Narażać się na zarzut. Uwolnić …   Słownik języka polskiego

• jeśli..., (to) — {{/stl 13}}{{stl 8}}spój. {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} łączy zdanie nadrzędne ze zdaniem podrzędnym wyrażającym warunek, rację, przyczynę, uzasadanienie treści zdania nadrzędnego; jeżeli : {{/stl 7}}{{stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• klauzula — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. ż IIa {{/stl 8}}{{stl 7}} zastrzeżenie lub warunek w dokumencie prawnym, umowie, traktacie, układzie : {{/stl 7}}{{stl 10}}Tajna klauzula w pakcie Ribbentrop–Mołotow. Klauzula w umowie z firmą. <łac.> {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

• mieć coś przeciw [przeciwko] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{czemuś, komuś} {{/stl 8}}{{stl 7}} mieć zastrzeżenie do czegoś, do kogoś, nie zgadzać się na coś, na kogoś, uważać, że ktoś, coś nie jest w porządku, bez zarzutów : {{/stl 7}}{{stl 10}}Mieć coś przeciw czyjejś kandydaturze.… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień