Перевод: с польского на все языки

со всех языков на польский

zaporę

См. также в других словарях:

  • zapora — ż IV, CMs. zaporaorze; lm D. zaporapór 1. «przeszkoda uniemożliwiająca przejście, przedostanie się kogoś, czegoś; przegroda» Naturalna, sztuczna zapora. Zapora z bali, z drutu kolczastego. Postawić, utworzyć, zbudować zaporę. Ominąć, usunąć,… …   Słownik języka polskiego

  • balon — m IV, D. u, Ms. balonnie; lm M. y 1. «statek latający lżejszy od powietrza, bez własnego napędu, składający się z gazoszczelnej powłoki, wypełnionej lekkim gazem; stosowany do badań naukowych, w celach wojskowych i w sporcie» Obserwować lot… …   Słownik języka polskiego

  • chlust — m IV, D. u, Ms. chlustuście; lm M. y 1. «gwałtowne wylanie, rozlanie płynu, uderzenie płynu o jakąś zaporę itp.; odgłos spowodowany takim uderzeniem» Morze uderzało chlustami o piasek. 2. ndm «wyraz naśladujący odgłos gwałtownego wylania,… …   Słownik języka polskiego

  • cofka — ż III, CMs. cofkafce; lm D. cofkafek geogr. «podniesienie się zwierciadła wody wskutek jej spiętrzenia (np. przez zaporę lub jaz) na pewnym obszarze cieku wodnego; obszar, na którym nastąpiło takie podniesienie się wody» …   Słownik języka polskiego

  • rozerwać — dk IX, rozerwaćrwę, rozerwaćrwiesz, rozerwaćrwij, rozerwaćrwał, rozerwaćrwany rozrywać ndk I, rozerwaćam, rozerwaćasz, rozerwaćają, rozerwaćaj, rozerwaćał, rozerwaćany 1. «rwąc rozdzielić coś na części, rozedrzeć, naruszyć całość, spoistość… …   Słownik języka polskiego

  • wilczy — przym. od wilk w zn. 1 Wilcza skóra. Wilcze wycie. Wilcze stado. Wilcze ślady. Wilczy trop. ∆ Wilczy dół «dół, zamaskowany gałęziami i mchem, stosowany dawniej jako pułapka na zwierzęta łowne, zwłaszcza na wilki; także: dół z wbitymi w dno palami …   Słownik języka polskiego

  • zaporowy — przym. od zapora, zwykle w zn. 2 ∆ wojsk. Balon zaporowy «balon zakotwiczony liną do powierzchni ziemi, utrzymujący w powietrzu (wraz z zespołem kilku balonów) sieć lin stalowych, stanowiących zaporę przeciw samolotom nieprzyjacielskim» ∆ Ogień… …   Słownik języka polskiego

  • pečát — a m (ȃ) 1. uradni znak z imenom organa, organizacije, določenim besedilom kot dokaz pristnosti, verodostojnosti listine, akta: dati, odtisniti pečat; preklicati, spremeniti pečat; potrditi pogodbo s pečatom; okrogel pečat; pečat z grbom; prostor …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • plómba — e ž (ọ̑) 1. snov, navadno amalgamska, ki zapolnjuje poškodovan, izvotljen zob: plomba mi je padla iz zoba; zgladiti plombo / zdravnik mu je naredil tri plombe plombiral tri zobe; ima že veliko plomb 2. ploščica na predmetu, navadno z vtisnjenim… …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • preselíti — sélim dov. (ȋ ẹ) povzročiti, da kdo spremeni stalno ali začasno bivališče: preselili so jo v novo stanovanje; preseliti kaznjenca v druge zapore; med vojno so nasilno preselili obmejne prebivalce / preseliti otroka v večjo sobo / zvečer so… …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

  • vtíkati — am nedov. (ȋ) 1. dajati kaj v odprtino, notranjost česa razmeroma ozkega: otroci radi vtikajo v nos drobne predmete; ne vtikaj rok v slamoreznico; vtikati si vrtnico v gumbnico / vtikati prst skozi mrežo / ekspr. vtikati nit v šivanko vdevati // …   Slovar slovenskega knjižnega jezika

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»