-
1 zaniknąć
-
2 zaniknąć
глаг.• исчезнуть* * *zanik|nąć\zaniknąćnął/\zaniknąćł, \zaniknąćnęła/\zaniknąćła сов. 1. исчезнуть; пройти;2. мед. атрофироваться; 3. перен. замереть; угаснуть; 4. перен. отмереть (об обычаях etc.)+1. zniknąć 3. zamrzeć
* * *zaniknął / zanikł, zaniknęła / zanikła сов.1) исче́знуть; пройти́2) мед. атрофи́роваться3) перен. замере́ть; уга́снуть4) перен. отмере́ть (об обычаях и т. п.)Syn: -
3 zaniknąć
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zaniknąć
-
4 zaniknąć
vi pfschwinden, geschwunden sein -
5 zaniknąć
зникнути -
6 zanikać
impf ⇒ zaniknąć* * *(o tradycji, uczuciach, gatunku) to disappear, to die out; (o głosie, obrazie, tętnie) to die away, to fade* * *ipf.1. (= ginąć z oczu) disappear, vanish, fade away, evanesce.2. (= przestawać istnieć) decay, decline, deteriorate, die out, sink, dwindle, wither, atrophy.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zanikać
-
7 zgasnąć
* * *pf.1. (= przestać się palić) go out.3. przen. (= stracić blask) darken, become dim; słońce zgasło the sun went down.4. (= zaniknąć) disappear, fade (away); nadzieja zgasła the hope faded.5. emf. (= umrzeć) expire.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zgasnąć
-
8 rozpły|nąć się
pf — rozpły|wać się1 impf (rozpłynęła się, rozpłynęli się — rozpływam się) v refl. 1. (rozlać się w różne strony) to spill (out)- atrament rozpłynął się po obrusie ink spilled all over the tablecloth2. (rozpuścić się) to melt- masło rozpłynęło się zupełnie the butter completely melted- lód rozpłynął się w ciągu jednej nocy ice melted during one night3. (powoli zaniknąć) to disperse- mgła rozpłynęła się rano the fog dispersed in the morning- klucz żurawi rozpłynął się w oddali a skein of cranes disappeared in the distance■ rozpłynąć się w powietrzu to dissolve into thin air- rozpływać się we łzach to shed floods of tears- rozpływać się w ustach to melt in the mouthThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > rozpły|nąć się
-
9 ul|ecieć
pf — ul|atywać, ul|atać impf (ulecisz, uleciał, ulecieli — ulatuję) vi 1. (odlecieć) [owad, ptak] to fly away; to take wing książk.; [dym] to rise, to drift up; [mgła] to lift- baloniki uleciały w niebo balloons drifted up into the sky2. (ulotnić się) [zapach, woń] to waft- z filiżanek/baru ulatywała woń kawy the smell of coffee wafted from the cups/the bar- z balona uleciało powietrze air escaped from the balloon, the balloon deflated3. (zaniknąć) [zmęczenie, uczucie, nastrój, troski] to fade (away), to evaporate- ulecieć komuś z pamięci [wspomnienia, wydarzenia] to fade from sb’s memory; [nazwisko, termin, spotkanie] to slip sb’s mind- cały ich zapał do pracy uleciał all their enthusiasm for the work evaporatedThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ul|ecieć
-
10 wym|rzeć
pf — wym|ierać impf (wymarł, wymarli — wymiera) vi 1. (umrzeć masowo) to die out a. off; [gatunek] to become extinct- dinozaury wymarły przed tysiącami lat dinosaurs died out thousands of years ago- wielki ród ostatecznie wymarł the great dynasty finally died out2. (opustoszeć) [miejsce] to empty, to become deserted- w skwarne dni ulice wymierają the streets become deserted when it’s scorching hot3. (zaniknąć) to die out- wymierający zawód a dying craftThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wym|rzeć
-
11 zatra|cić
pf — zatra|cać impf Ⅰ vt książk. (przestać mieć) to lose- zatracić poczucie czasu/rzeczywistości to lose one’s sense of time/reality- zatracić instynkt samozachowawczy to lose the instinct of self-preservationⅡ zatracić się — zatracać się 1. (stracić poczucie rzeczywistości) to become engrossed, to become immersed (w czymś in sth)- zatracić się w pracy/w nauce to become completely engrossed a. immersed in one’s work/studies2. (zaniknąć) to disappear- zatraciła się różnica wieku między braćmi the age difference between the brothers ceased to matter- zatracają się dobre obyczaje good manners are disappearingThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zatra|cić
-
12 zga|snąć
pf (zgasł) vi 1. (nie palić się, nie świecić) to go out- świeca zgasła the candle has gone out- papieros mu zgasł his cigarette went out ⇒ gasnąć2. (przestać działać) [samochód, silnik] to stall- motor zgasł the motor stalled ⇒ gasnąć3. przen. (ściemnieć, zblednąć) to dim, to fade- światła zgasły i podniosła się kurtyna the lights dimmed and the curtain rose ⇒ gasnąć4. przen. (osłabnąć, zaniknąć) [nadzieja, zapał] to fade- uśmiech zgasł mu na ustach his smile faded ⇒ gasnąć5. książk. (umrzeć) to pass on a. away euf.- zgasła przedwcześnie she passed on a. away prematurely ⇒ gasnąćThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zga|snąć
-
13 zgi|nąć
pf (zginęła, zginęli) vt 1. (umrzeć) to die; to perish książk.- zginąć bohatersko to die a hero(’s death)- zginąć gwałtowną śmiercią/tragicznie to die a violent/tragic death, to meet a violent/tragic end- zginąć na froncie/wojnie to die at the front/in the war- zginąć na polu walki to die in battle- zginąć od kuli to die from a bullet- zginąć w walce to die fighting a. in combat, to be killed in action- zginąć na morzu to perish at sea- zginąć w pożarze/wypadku to die in a fire/an accident ⇒ ginąć2. przen. (znaleźć się w sytuacji bez wyjścia) to be lost, to be done for- jeśli mi nie pomożesz, zginę if you don’t help me, I’m lost ⇒ ginąć3. przen. (przestać istnieć) [zwyczaj] to disappear, to die out- tradycyjne wartości zginęły traditional values have disappeared- „jeszcze Polska nie zginęła” ‘Poland has not yet perished’4. przen. (zapodziać się) [list, dokumenty] to get lost, to go missing a. astray- zginąć w tłumie to get lost in the crowd- nic wartościowego nie zginęło nothing of value is missing- „zginął pies” ‘dog missing’5. książk. (zaniknąć) to vanish- zginąć w mroku to vanish in the dark, to fade into darkness- wiele szczegółów zginęło w gąszczu informacji many of the details were lost in the mass of informationThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zgi|nąć
-
14 zanikać
-
15 zanikać
-
16 verschwinden
verschwinden *das ganze Geld ist verschwunden wszystkie pieniądze zniknęły [o zginęły]etw [in der Schublade] \verschwinden lassen zwinąć [o gwizdnąć] coś [z szuflady] ( pot)2) ( sich davonmachen)[in den Keller] \verschwinden zniknąć [w piwnicy]
См. также в других словарях:
zaniknąć — dk Va a. Vc, zaniknąćnie, zaniknąćnął a. zaniknąćnikł, zaniknąćnęła a. zaniknąćkła, zaniknąćkłszy zanikać ndk I, zaniknąćka, zaniknąćał 1. «stać się niewidocznym, zginąć z oczu; zniknąć» Coś zanika w mroku. Słońce zanikało za horyzontem. Ląd… … Słownik języka polskiego
zanikać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. 3. os ndk VIIIa, zanikaća, zanikaćają {{/stl 8}}– zaniknąć {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IVa a. IVb, zanikaćnie, zanikaćnął ||zanikaćnikł, zanikaćnęła || zanikaćkła {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
obumrzeć — dk XI, obumrzećmrę, obumrzećmrzesz, obumrzećmrzyj, obumrzećmarł, obumrzećmarłszy obumierać ndk I, obumrzećam, obumrzećasz, obumrzećają, obumrzećaj, obumrzećał 1. «o żywych organizmach, tkankach: przestać funkcjonować, stać się martwym; zamrzeć» 2 … Słownik języka polskiego
pogasnąć — dk Vc, pogasnąćgaśnie, pogasnąćgasły, pogasnąćgasłszy «o wielu źródłach światła, ogniach itp.: przestać się palić, świecić; zgasnąć kolejno, jedno po drugim» Światła w oknach pogasły. Na ulicy pogasły latarnie. przen. a) «o wielu rzeczach:… … Słownik języka polskiego
pozanikać — dk I, pozanikaćka, pozanikaćają, pozanikaćał «zaniknąć (stopniowo) w większej liczbie, w wielu miejscach» Pozanikały niektóre gatunki roślin … Słownik języka polskiego
rozmydlić — dk VIa, rozmydlićlę, rozmydlićlisz, rozmydlićmydl, rozmydlićlił, rozmydlićlony rozmydlać ndk I, rozmydlićam, rozmydlićasz, rozmydlićają, rozmydlićaj, rozmydlićał, rozmydlićany «pozbawić ostrości, wyrazistości» Rozmydlone światło poranka.… … Słownik języka polskiego
rozpłynąć się — dk Vb, rozpłynąć sięnę się, rozpłynąć sięniesz się, rozpłynąć siępłyń się, rozpłynąć sięnął się, rozpłynąć sięnęła się, rozpłynąć sięnęli się, rozpłynąć sięnąwszy się rozpływać się ndk I, rozpłynąć sięam się, rozpłynąć sięasz się, rozpłynąć… … Słownik języka polskiego
urwać — dk IX, urwaćwę, urwaćwiesz, urwaćwij, urwaćał, urwaćany urywać ndk I, urwaćam, urwaćasz, urwaćają, urwaćaj, urwaćał, urwaćany 1. «ciągnąc lub szarpiąc odłączyć coś od czegoś, oderwać część czegoś; oberwać, oderwać» Urwać guzik, klamkę, kawałek… … Słownik języka polskiego
wygasnąć — dk Vc, wygasnąćgaśnie, wygasnąćgasł, wygasnąćsłszy wygasać ndk I, wygasnąćsa, wygasnąćają, wygasnąćał 1. «przestać się palić, płonąć, świecić» Ogień wygasał na kominku. Wygasłe hałdy, zgliszcza. ∆ Wygasły wulkan, krater «wulkan, krater nieczynny … Słownik języka polskiego
zatracić — dk VIa, zatracićcę, zatracićcisz, zatracićtrać, zatracićcił, zatracićcony zatracać ndk I, zatracićam, zatracićasz, zatracićają, zatracićaj, zatracićał, zatracićany «stracić (pewne cechy); przestać się czymś odznaczać» Zatracić poczucie… … Słownik języka polskiego
zgasnąć — dk Vc, zgasnąćnę, zgaśniesz, zgaśnij, zgasł, zgasła, zgaśli «przestać się palić, płonąć, świecić» Zgasły światła w oknach. Zgasła świeca, lampa. Zgasło cygaro. ∆ Motor, silnik zgasł «motor, silnik przestał pracować» przen. a) «stracić blask,… … Słownik języka polskiego