Перевод: с польского на русский

с русского на польский

zanieść

  • 1 zanieść

    глаг.
    • занести
    • отнести
    * * *
    zani|eść
    \zanieśćosę, \zanieśćesie, \zanieśćeś, \zanieśćósł, \zanieśćosła, \zanieśćesiony сов. 1. отнести, снести;
    2. занести, замести; drogi \zanieśćosło śniegiem дороги замело (занесло) снегом
    +

    2. zasypać

    * * *
    zaniosę, zaniesie, zanieś, zaniósł, zaniosła, zaniesiony сов.
    1) отнести́, снести́
    2) занести́, замести́

    drogi zaniosło śniegiem — доро́ги замело́ (занесло́) сне́гом

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zanieść

  • 2 zanieść\ się

    zani|eść się
    сов. 1. czym, od czego подвергнуться приступу чего; захлебнуться чем, от чего;

    \zanieść\ się się kaszlem (od kaszlu) закашляться, раскашляться; \zanieść\ się się krzykiem раскричаться; \zanieść\ się się płaczem расплакаться навзрыд, разреветься;

    2. безл.;
    \zanieść\ sięosło się na coś редко а) что-л. собралось; б) запахло чём-л.; ср. zanosić się

    Słownik polsko-rosyjski > zanieść\ się

  • 3 zanieść się

    сов.
    1) czym, od czego подве́ргнуться при́ступу чего; захлебну́ться чем, от чего

    zanieść się się kaszlem( od kaszlu) зака́шляться, раска́шляться

    zanieść się się krzykiem — раскрича́ться

    zanieść się się płaczem — распла́каться навзры́д, разреве́ться

    2) безл.: zaniosło się na coś, редко
    а) что́-л. собра́ло́сь
    б) запа́хло че́м-л.; ср. zanosić się

    Słownik polsko-rosyjski > zanieść się

  • 4 zanieść miecz

    отнести шпажник

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zanieść miecz

  • 5 zanieść plecak

    отнести рюкзак

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zanieść plecak

  • 6 zanieść wiadomość

    отнести известие

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zanieść wiadomość

  • 7 zanieść zwłoki

    отнести отсрочки

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zanieść zwłoki

  • 8 sposobność zanieść

    случай отнести

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > sposobność zanieść

  • 9 zanosić

    глаг.
    • заносить
    • относить
    * * *
    zano|sić
    \zanosićszę, \zanosićszony несов. 1. относить;
    2. заносить, заметать; ср. zanieść
    +

    2. zasypywać

    * * *
    zanoszę, zanoszony несов.
    1) относи́ть
    2) заноси́ть, замета́ть; ср. zanieść
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zanosić

  • 10 zanosić się

    несов.
    1) czym, od czego подверга́ться при́ступу чего; захлёбываться чем, от чего
    2) безл.: zanosi się na coś
    а) что́-л. собира́ется (гото́вится)

    zanosi się na deszcz — собира́ется дождь

    zanosi się na kłótnię — гото́вится сканда́л (ccópa), па́хнет сканда́лом (ссо́рой)

    б) что́-л. предстои́т, ожида́ется

    zanosi się na długie oczekiwanie — предстои́т до́лгое ожида́ние, придётся до́лго ждать; ср. zanieść się

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > zanosić się

  • 11 znieść

    глаг.
    • вынести
    • кассировать
    • отменить
    • отменять
    • претерпеть
    • снести
    • упразднить
    • упразднять
    * * *
    1) (wytrzymać) вынести, вытерпеть, перенести, стерпеть
    2) znieść (zlikwidować) ликвидировать, отменить, упразднить
    3) znieść (jajka) снести(яйца)
    4) znieść (na dół) снести(вниз)
    5) znieść (z prądem wody) снести(отнести течением)
    6) znieść (zebrać) снести(собрать)
    wyburzyć, zburzyć снести(напр. здание)
    zanieść снести(занести)
    inform. skasować, usunąć, zdeinstalować сл. информ. снести(удалить)
    * * *
    zni|eść
    \znieśćosę, \znieśćósł, \znieśćosła, \znieśćeśli, \znieśćesiony сов. 1. снести;

    \znieść do piwnicy снести в подвал; \znieść rzeczy do pokoju снести вещи в комнату; \znieść jajo снести яйцо; prąd \znieśćósl łódź течёние(♂) снесло лодку;

    2. отменить, упразднить, ликвидировать;

    \znieść ustawę отменить закон;

    3. перенести; вынести, выдержать;

    jabłoń dobrze \znieśćosła mrozy яблоня хороню перенесла морозы;

    nie mogę go \znieść я его терпеть не могу
    +

    2. unieważnić, zlikwidować

    * * *
    zniosę, zniósł, zniosła, znieśli, zniesiony сов.
    1) снести́

    znieść do piwnicy — снести́ в подва́л

    znieść rzeczy do pokoju — снести́ ве́щи в ко́мнату

    znieść jajo — снести́ яйцо́

    prąd zniósł łódź — тече́ние(м) снесло́ ло́дку

    2) отмени́ть, упраздни́ть, ликвиди́ровать

    znieść ustawę — отмени́ть зако́н

    3) перенести́; вы́нести, вы́держать

    jabłoń dobrze zniosła mrozy — я́блоня хорошо́ перенесла́ мо́розы

    nie mogę go znieść — я его́ терпе́ть не могу́

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > znieść

  • 12 znosić

    глаг.
    • аннулировать
    • выдержать
    • выдерживать
    • выстрадать
    • вытерпеть
    • вычеркнуть
    • дозволять
    • допускать
    • исключить
    • испытывать
    • кассировать
    • нападать
    • нести
    • отменить
    • отменять
    • перестрадать
    • поддерживать
    • подпирать
    • позволять
    • пострадать
    • претерпеть
    • снести
    • сносить
    • стирать
    • страдать
    • терпеть
    • уничтожать
    • упразднить
    • упразднять
    • устранять
    * * *
    1) (jajka) нести(яйца)
    2) znosić (likwidować) ликвидировать, отменять, упразднять
    3) znosić (wytrzymywać) выносить, переносить, терпеть
    4) znosić (na dół) сносить (вниз)
    5) znosić (np. ubranie) износить, разг. сносить, выносить
    6) znosić (z prądem wody) сносить (относить течением)
    7) znosić (zbierać) сносить (собирать)
    burzyć, wyburzać сносить (напр. здание)
    zanieść (tam i z powrotem) разг. сносить (туда и обратно)
    inform. deinstalować, kasować, usuwać сл. информ. сносить (удалять)
    * * *
    zno|sić
    %1, \znosićszę, \znosićszony несов. 1. сносить;
    2. отменять, упразднять, ликвидировать; 3. переносить, выносить, терпеть; ср. znieść
    +

    2. unieważniać, kasować

    * * *
    I znoszę, znoszony несов.
    1) сноси́ть
    2) отменя́ть, упраздня́ть, ликвиди́ровать
    3) переноси́ть, выноси́ть, терпе́ть; ср. znieść
    Syn:
    II znoszę, znoszony сов.
    износи́ть

    Słownik polsko-rosyjski > znosić

  • 13 zanosić\ się

    zanos|ić się
    несов. 1. czym, od czego подвергаться приступу чего; захлёбываться чем, от чего;
    2. безл.: \zanosić\ sięi się na coś a) что-л. собирается (готовится);

    \zanosić\ sięi się na deszcz собирается дождь; \zanosić\ sięi się na kłótnię готовится скандал (ссора), пахнет скандалом (ссорой);

    б) что-л. предстоит, ожидается;
    \zanosić\ sięi się na długie oczekiwanie предстоит долгое ожидание, придётся долго ждать; ср. zanieść się
    +

    2. zapowiadać się, zbierać się

    Słownik polsko-rosyjski > zanosić\ się

См. также в других словарях:

  • zanieść — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}zanosić {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zanieść II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk Vc, zanieśćniosę, zanieśćniesie, zanieśćnieś, zanieśćniósł, zanieśćniosła, zanieśćnieśli,… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zanieść — dk XI, zanieśćniosę, zanieśćniesiesz, zanieśćnieś, zanieśćniósł, zanieśćniosła, zanieśćnieśli, zanieśćniesiony, zanieśćniósłszy zanosić ndk VIa, zanieśćnoszę, zanieśćsisz, zanieśćnoś, zanieśćsił, zanieśćnoszony 1. «niosąc dostarczyć coś albo… …   Słownik języka polskiego

  • zanieść się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zanosić się {{/stl 7}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zanosić się – zanieść się — {{/stl 13}}{{stl 7}} wykonywać jakąś czynność gwałtownie, intensywnie, nie mogąc się opanować; zapamiętać się w czymś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zanosić się od śmiechu, od szlochu. Zanieść się płaczem, krzykiem, łzami. {{/stl 10}} …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • zanosić — → zanieść …   Słownik języka polskiego

  • zanosić — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIb, zanosićnoszę, zanosićsi, zanosićnoś, zanosićnoszony {{/stl 8}}– zanieść {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Vc, zanosićniosę, zanosićniesie, zanosićnieś, zanosićniósł, zanosićniosła, zanosićnieśli, zanosićniesiony {{/stl… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • czwórka — ż III, CMs. czwórkarce; lm D. czwórkarek 1. «cyfra oznaczająca liczbę 4» 2. «stopień szkolny oznaczający ocenę dobrą» Dostać, mieć czwórkę z matematyki. 3. «grupa czterech osób, zwierząt, przedmiotów» Cała czwórka zasiadła do brydża. Uczyli się w …   Słownik języka polskiego

  • kaszel — m I, D. kaszelszlu; rzad. lm M. kaszelszle, D. kaszelszli a. kaszelszlów «gwałtowne wypchnięcie powietrza z płuc połączone z rodzajem chrząkania, powstające przez podrażnienie zakończeń nerwowych w oskrzelach, tchawicy, krtani, gardle»… …   Słownik języka polskiego

  • magiel — m I, D. magla; lm M. magle, D. magli «przyrząd (o napędzie ręcznym lub elektrycznym) służący do wygładzania (wałkowania) wypranej bielizny lub tkanin; zakład usługowy, pomieszczenie, w którym odbywa się maglowanie bielizny» Zanieść bieliznę do… …   Słownik języka polskiego

  • oddać — dk I, oddaćdam, oddaćdasz, oddaćdadzą, oddaćdaj, oddaćdał, oddaćdany oddawać ndk IX, oddaćdaję, oddaćdajesz, oddaćdawaj, oddaćdawał, oddaćdawany 1. «zwrócić właścicielowi to, co się od niego pożyczyło, dostało lub co się mu zabrało» Oddać komuś… …   Słownik języka polskiego

  • odnieść — dk XI, odnieśćniosę, odnieśćniesiesz, odnieśćnieś, odnieśćniósł, odnieśćniosła, odnieśćnieśli, odnieśćniesiony, odnieśćniósłszy odnosić ndk VIa, odnieśćnoszę, odnieśćsisz, odnieśćnoś, odnieśćsił, odnieśćnoszony 1. «dostarczyć coś w celu oddania;… …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»