Перевод: с польского на русский

с русского на польский

unieważnić

  • 1 unieważnić

    глаг.
    • аннулировать
    • кассировать
    • отменить
    • отменять
    • разрушать
    • разрушить
    • уничтожать
    • уничтожить
    • упразднить
    • упразднять
    * * *
    unieważni|ć
    \unieważnićony сов. отменить, объявить недействительным;

    \unieważnić rozkaz отменить приказ; \unieważnić stare przepustki объявить недействительными старые пропуска

    * * *
    unieważniony сов.
    отмени́ть, объяви́ть недействи́тельным

    unieważnić rozkaz — отмени́ть прика́з

    unieważnić stare przepustki — объяви́ть недействи́тельными ста́рые пропуска́

    Słownik polsko-rosyjski > unieważnić

  • 2 unieważnić traktat

    отменить договор

    Otwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > unieważnić traktat

  • 3 anulować

    глаг.
    • аннулировать
    • вычеркнуть
    • исключить
    • кассировать
    • отменить
    • отменять
    • уничтожать
    • уничтожить
    • упразднить
    • упразднять
    * * *
    anulowa|ć
    \anulowaćny сов. несов. аннулировать; отменить/отменять
    +

    unieważnić/unieważniać

    * * *
    anulowany сов. несов.
    аннули́ровать; отмени́ть / отменя́ть
    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > anulować

  • 4 unieważniać

    глаг.
    • аннулировать
    • кассировать
    • отменить
    • отменять
    • уничтожать
    • уничтожить
    • упразднить
    • упразднять
    * * *
    unieważnia|ć
    \unieważniaćny несов. отменять, объявлять недействительным; ср. unieważnić
    * * *
    unieważniany несов.
    отменя́ть, объявля́ть недействи́тельным; ср. unieważnić

    Słownik polsko-rosyjski > unieważniać

  • 5 znieść

    глаг.
    • вынести
    • кассировать
    • отменить
    • отменять
    • претерпеть
    • снести
    • упразднить
    • упразднять
    * * *
    1) (wytrzymać) вынести, вытерпеть, перенести, стерпеть
    2) znieść (zlikwidować) ликвидировать, отменить, упразднить
    3) znieść (jajka) снести(яйца)
    4) znieść (na dół) снести(вниз)
    5) znieść (z prądem wody) снести(отнести течением)
    6) znieść (zebrać) снести(собрать)
    wyburzyć, zburzyć снести(напр. здание)
    zanieść снести(занести)
    inform. skasować, usunąć, zdeinstalować сл. информ. снести(удалить)
    * * *
    zni|eść
    \znieśćosę, \znieśćósł, \znieśćosła, \znieśćeśli, \znieśćesiony сов. 1. снести;

    \znieść do piwnicy снести в подвал; \znieść rzeczy do pokoju снести вещи в комнату; \znieść jajo снести яйцо; prąd \znieśćósl łódź течёние(♂) снесло лодку;

    2. отменить, упразднить, ликвидировать;

    \znieść ustawę отменить закон;

    3. перенести; вынести, выдержать;

    jabłoń dobrze \znieśćosła mrozy яблоня хороню перенесла морозы;

    nie mogę go \znieść я его терпеть не могу
    +

    2. unieważnić, zlikwidować

    * * *
    zniosę, zniósł, zniosła, znieśli, zniesiony сов.
    1) снести́

    znieść do piwnicy — снести́ в подва́л

    znieść rzeczy do pokoju — снести́ ве́щи в ко́мнату

    znieść jajo — снести́ яйцо́

    prąd zniósł łódź — тече́ние(м) снесло́ ло́дку

    2) отмени́ть, упраздни́ть, ликвиди́ровать

    znieść ustawę — отмени́ть зако́н

    3) перенести́; вы́нести, вы́держать

    jabłoń dobrze zniosła mrozy — я́блоня хорошо́ перенесла́ мо́розы

    nie mogę go znieść — я его́ терпе́ть не могу́

    Syn:

    Słownik polsko-rosyjski > znieść

См. также в других словарях:

  • unieważniać — ndk I, unieważniaćam, unieważniaćasz, unieważniaćają, unieważniaćaj, unieważniaćał, unieważniaćany unieważnić dk VIa, unieważniaćnię, unieważniaćnisz, unieważniaćnij, unieważniaćnił, unieważniaćniony «czynić coś nieważnym; uznawać za nieważne, za …   Słownik języka polskiego

  • unieważniać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, unieważniaćam, unieważniaća, unieważniaćają, unieważniaćany {{/stl 8}}– unieważnić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, unieważniaćnię, unieważniaćni, unieważniaćnij, unieważniaćniony {{/stl 8}}{{stl 7}} sprawiać, że… …   Langenscheidt Polski wyjaśnień

  • małżeństwo — n III, Ms. małżeństwowie; lm D. małżeństwoeństw 1. «związek prawny mężczyzny i kobiety mający na celu utworzenie rodziny» Małżeństwo z miłości, z rozsądku. Małżeństwo z człowiekiem kochanym, nie kochanym, bogatym, starszym itp. Kojarzyć… …   Słownik języka polskiego

  • porozwiązywać — dk VIIIa, porozwiązywaćzuję, porozwiązywaćzujesz, porozwiązywaćzuj, porozwiązywaćywał, porozwiązywaćywany 1. «rozwiązać kolejno wiele rzeczy związanych, zawiązanych» Porozwiązywać paczki, bagaże. Porozwiązywać zasupłane sznurki. Porozwiązywać… …   Słownik języka polskiego

  • poskreślać — dk I, poskreślaćam, poskreślaćasz, poskreślaćają, poskreślaćaj, poskreślaćał, poskreślaćany «skreślić, unieważnić, skasować wiele czegoś, jedno po drugim lub pewną liczbę osób; skreślić w wielu miejscach» Poskreślać wiele osób z listy uczestników …   Słownik języka polskiego

  • pouchylać — dk I, pouchylaćam, pouchylaćasz, pouchylaćają, pouchylaćaj, pouchylaćał, pouchylaćany 1. «uchylić, odchylić wiele czegoś kolejno, jedno po drugim; odsunąć, otworzyć niezupełnie jedno po drugim» Pouchylać okna, drzwi. Pouchylać firanki, zasłony.… …   Słownik języka polskiego

  • pozrywać — dk I, pozrywaćam, pozrywaćasz, pozrywaćają, pozrywaćaj, pozrywaćał, pozrywaćany 1. «szarpiąc zerwać, zdjąć gwałtownie, rozerwać wiele czegoś; zerwać, zniszczyć coś w wielu miejscach; o wezbranej wodzie, o silnym wietrze: zerwać, znieść wiele… …   Słownik języka polskiego

  • przekreślić — dk VIa, przekreślićlę, przekreślićlisz, przekreślićkreśl, przekreślićlił, przekreślićlony przekreślać ndk I, przekreślićam, przekreślićasz, przekreślićają, przekreślićaj, przekreślićał, przekreślićany «skasować, unieważnić za pomocą kreski coś… …   Słownik języka polskiego

  • rozwiązać — dk IX, rozwiązaćwiążę, rozwiązaćwiążesz, rozwiązaćwiąż, rozwiązaćał, rozwiązaćany rozwiązywać ndk VIIIa, rozwiązaćzuję, rozwiązaćzujesz, rozwiązaćzuj, rozwiązaćywał, rozwiązaćywany 1. «usunąć węzeł, rozplątać coś związanego na supeł; rozsupłać… …   Słownik języka polskiego

  • skasować — dk IV, skasowaćsuję, skasowaćsujesz, skasowaćsuj, skasowaćował, skasowaćowany «kasując usunąć, zlikwidować, znieść; rozwiązać, zamknąć, zwinąć; uchylić, unieważnić, skreślić» Skasować instytucję. Skasować zarządzenie. Skasować bilet tramwajowy.… …   Słownik języka polskiego

  • skreślić — dk VIa, skreślićlę, skreślićlisz, skreśl, skreślićlił, skreślićlony skreślać ndk I, skreślićam, skreślićasz, skreślićają, skreślićaj, skreślićał, skreślićany 1. «skasować, unieważnić wyrazy, części tekstu, robiąc na nich kreskę, linię; wykreślić …   Słownik języka polskiego

Поделиться ссылкой на выделенное

Прямая ссылка:
Нажмите правой клавишей мыши и выберите «Копировать ссылку»