-
1 zaćmić
глаг.• затмить• туманить* * *zaćm|ić\zaćmićij, \zaćmićiony сов. 1. затмить;chmura \zaćmićiła słońce туча закрыла солнце; \zaćmić sławą затмить (славой);
2. (papierosa, fajkę itp.) закурить, задымить;● \zaćmić umysł (przytomność) помрачить ум;
\zaćmićił ząb заныл зуб+1. zaciemnić, zasłonić;
prześcignąć, przewyższyć, przyćmić 2. zapalić* * *zaćmij, zaćmiony сов.1) затми́тьchmura zaćmiła słońce — ту́ча закры́ла со́лнце
zaćmić sławą — затми́ть (сла́вой)
2) (papierosa, fajkę itp.) закури́ть, задыми́ть•- zaćmić przytomność
- zaćmił ząbSyn: -
2 zaćmić przytomność
-
3 zaćmić umysł
= zaćmić przytomność помрачи́ть ум -
4 zaćmić się
-
5 zaćmić\ się
сов. потемнеть, померкнуть+pociemnieć, zaciemnić się
-
6 zaćmić przeszłość
ослепить прошлыеOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > zaćmić przeszłość
-
7 przyćmić
глаг.• затмить* * *przyćmi|ć\przyćmićj, \przyćmićony сов. 1. притемнить;\przyćmić światło убавить свет;
2. перен. затмить;● \przyćmić rozum (umysł) (п)омрачить ум+1. przyciemnić, przygasić 2. zaćmić, zakasować
* * *przyćmij, przyćmiony сов.1) притемни́тьprzyćmić światło — уба́вить свет
2) перен. затми́ть•- przyćmić umysłSyn: -
8 zaćmiewać
глаг.• затемнять• затмевать• затмить• омрачать• помрачать* * *несов. затмевать; ср. zaćmić l+zaciemniać, zasłaniać;
prześcigać, przewyższać, przyćmiewać* * *несов.затмева́ть; ср. zaćmić 1)Syn: -
9 zakasować
глаг.• затмить* * *zakasowa|ć\zakasowaćny сов. затмить, превзойти;\zakasować urodą затмить красотой; \zakasować w nauce превзойти в учёбе
+ zaćmić* * *zakasowany сов.затми́ть, превзойти́zakasować urodą — затми́ть красото́й
zakasować w nauce — превзойти́ в учёбе
Syn:
См. также в других словарях:
zaćmić — I {{/stl 13}}{{stl 23}}ZOB. {{/stl 23}}{{stl 33}}zaćmiewać {{/stl 33}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zaćmić II {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. dk VIIb, zaćmiććmię, zaćmiććmi, zaćmiććmij, zaćmiććmiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaćmić — dk VIa, zaćmiććmię, zaćmiććmisz, zaćmiććmij, zaćmiććmił, zaćmiććmiony zaćmiewać ndk I, zaćmićam, zaćmićasz, zaćmićają, zaćmićaj, zaćmićał, zaćmićany 1. «uczynić coś ciemnym, ciemniejszym, osłabić światło, blask czegoś, osłabić widoczność czegoś;… … Słownik języka polskiego
zaćmić się — {{/stl 13}}{{stl 17}}ZOB. {{/stl 17}}{{stl 7}}zaćmiewać się {{/stl 7}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaćmić się — Komuś zaćmiło się w oczach zob. oko 15 … Słownik frazeologiczny
zaćmiewać się – zaćmić się — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} stawać się zasłoniętym, pozbawionym blasku, światła : {{/stl 7}}{{stl 10}}Słońce zaćmiło się chmurami. Oczy zaćmiewają się łzami. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2.… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaćmiewać — → zaćmić … Słownik języka polskiego
zaćmienie — n I 1. rzecz. od zaćmić. 2. lm D. zaćmienieeń «zasłonięcie części lub całej tarczy ciała niebieskiego przez inne ciało niebieskie lub przejście ciała niebieskiego świecącego światłem odbitym przez obszar cienia rzucanego przez inne ciało» ∆… … Słownik języka polskiego
zakasować — dk IV, zakasowaćsuję, zakasowaćsujesz, zakasowaćsuj, zakasowaćował, zakasowaćowany rzad. zakasowywać ndk VIIIa, zakasowaćowuję, zakasowaćowujesz, zakasowaćowuj, zakasowaćywał, zakasowaćywany, pot. «przewyższyć, prześcignąć kogoś (coś) w czymś;… … Słownik języka polskiego
zaćmienie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. zaćmić. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}zaćmienie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. zaćmienieeń {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
zaćmiewać — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, zaćmiewaćam, zaćmiewaća, zaćmiewaćaj, any {{/stl 8}}– zaćmić {{/stl 13}}{{stl 8}}dk VIIb, zaćmiewaććmię, zaćmiewaććmi, zaćmiewaććmij, zaćmiewaććmiony {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
