-
1 wzruszenie
сущ.• благосклонность• болезнь• возбуждение• волнение• любовь• потрясение• привязанность• разрыхление• треволнение• трогательность• умиление• эмоциональность• эмоция* * *☼ 1. волнение; умиление;2. (ziemi itp.) разрыхление; взрыхление* * *c1) волне́ние; умиле́ние2) (ziemi itp.) разрыхле́ние; взрыхле́ние -
2 afekt
сущ.• аффект• благосклонность• болезнь• возбуждение• волнение• любовь• привязанность• умиление• эмоциональность• эмоция* * *afek|t♂, Р. \afekttu аффект;w \afektcię в состоянии аффекта
+ wzruszenie, uniesienie* * *м, Р afektuаффе́ктw afekcie — в состоя́нии аффе́кта
Syn: -
3 opanować
глаг.• господствовать• завладевать• овладеть• одолевать• пересиливать• порабощать* * *opanowa|ć\opanowaćny сов. 1. со овладеть чем, покорить что; захватить что;\opanować miasto захватить город, овладеть городом; \opanować kraj покорить страну; \opanować kosmos покорить (освоить) космос;
2. со подавить, обуздать, укротить что; справиться с чем;\opanować wściekłość подавить ярость; \opanować wzruszenie (zdenerwowanie) овладеть собой, справиться с волнением; \opanować żywioł обуздать (укротить) стихию; \opanować pożar ликвидировать пожар;
3. kogo овладеть кем, охватить, обуять кого;\opanowaćł go strach его охватил страх;
4. со овладеть чем, освоить что;\opanować jakiś język овладеть каким-л. языком; \opanować nową metodę produkcji освоить новый метод производства+1. zawładnąć 2. poskromić, okiełznać, zapanować 3. ogarnąć, owładnąć 4. osiągnąć sprawność, nauczyć się
* * *opanowany сов.opanować miasto — захвати́ть го́род, овладе́ть го́родом
opanować kraj — покори́ть страну́
opanować kosmos — покори́ть (осво́ить) ко́смос
opanować wściekłość — подави́ть я́рость
opanować wzruszenie (zdenerwowanie) — овладе́ть собо́й, спра́виться с волне́нием
opanować żywioł — обузда́ть (укроти́ть) стихи́ю
opanować pożar — ликвиди́ровать пожа́р
opanował go strach — его́ охвати́л страх
opanować jakiś język — овладе́ть каки́м-л. языко́м
opanować nową metodę produkcji — осво́ить но́вый ме́тод произво́дства
Syn:zawładnąć 1), poskromić, okiełznać, zapanować 2), ogarnąć, owładnąć 3), osiągnąć sprawność, nauczyć się 4) -
4 przejęcie
сущ.• приём* * *przejęci|e☼ волнение; взволнованность ž;z \przejęcieem с волнением, взволнованно; bez \przejęciea ничуть не волнуясь, хладнокровно
+ wzruszenie, zaabsorbowanie* * *cволне́ние; взволно́ванность żz przejęciem — c волне́нием, взволно́ванно
bez przejęcia — ничу́ть не волну́ясь, хладнокро́вно
Syn:
См. также в других словарях:
wzruszenie — I {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm, {{/stl 8}}{{stl 7}}od cz. wzruszyć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}} {{stl 20}} {{/stl 20}}wzruszenie II {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, lm D. wzruszenieeń {{/stl 8}}{{stl 7}} stan emocjonalny osoby doznającej … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wzruszenie — n I 1. rzecz. od wzruszyć. 2. lm D. wzruszenieeń «stan uczuciowy o przyjemnym lub przykrym zabarwieniu, występujący nagle i trwający krótko, ale w silnym natężeniu, objawiający się zmianą w zachowaniu i przyśpieszeniem niektórych procesów… … Słownik języka polskiego
twarz — ż VI, DCMs. y; lm M. e, D. y «przednia strona głowy ludzkiej» Okrągła, pełna, pociągła, szczupła, wydłużona twarz. Brzydka, nalana, odrażająca twarz. Ascetyczna, rasowa twarz. Pomarszczona, wychudzona, zniszczona, zwiędła twarz. Czerstwa,… … Słownik języka polskiego
зрушення — (231) < польськ. wzruszenie схвильованість [MО,V] зрушення (186)<пол. wzruszenie зворушення; [MО,VI] … Толковый украинский словарь
gardło — 1. pot. (Coś jest) jak psu z gardła (wyciągnięte, wyjęte) «o czymś, zwykle o ubraniu bardzo zmiętym, pogniecionym»: Powoli wchodzi do pokoju, gdzie Majka już obciąga pogniecioną sukienkę, która po wstaniu z tapczanu jest dosłownie „jak psu z… … Słownik frazeologiczny
emocja — ż I, DCMs. emocjacji; lm D. emocjacji (emocjacyj) «przejęcie się czymś, podniecenie, wzruszenie, wzburzenie; silne przeżycie uczuciowe, np. gniewu, strachu, radości» Gwałtowna, niespodziewana emocja. Nadmiar emocji. Przeżywać emocje konkursowe.… … Słownik języka polskiego
gardło — n III, Ms. gardłodle; lm D. gardłodeł 1. «wspólny odcinek przewodu pokarmowego i oddechowego między przełykiem a jamą ustną, znajdujący się w przedniej części szyi; także przednia część szyi; gardziel» Ból, zapalenie gardła. Chorować na gardło.… … Słownik języka polskiego
hamować — ndk IV, hamowaćmuję, hamowaćmujesz, hamowaćmuj, hamowaćował, hamowaćowany 1. «zmniejszać prędkość; zatrzymywać, zatrzymywać się, zwalniać» Hamować gwałtownie, ostro, łagodnie. Hamować bieg maszyny. Z trudem hamować rozpędzonego konia. Hamować… … Słownik języka polskiego
malować — ndk IV, malowaćluję, malowaćlujesz, malowaćluj, malowaćował, malowaćowany 1. «powlekać, pokrywać coś farbą, lakierem itp.; nadawać czemuś kolor, barwić» Malować ściany, okna. Malować usta, brwi, rzęsy. Malować na niebiesko, na zielono, na kolor… … Słownik języka polskiego
nadmierny — «przekraczający miarę, zbyt wielki, za duży; ogromny» Nadmierny wzrost, wysiłek. Nadmierna praca. Nadmierne gorąco, wzruszenie. Aż płakała z nadmiernego szczęścia … Słownik języka polskiego
odebrać — dk IX, odbiorę, odbierzesz, odbierz, odebraćbrał, odebraćbrany odbierać ndk I, odebraćam, odebraćasz, odebraćają, odebraćaj, odebraćał, odebraćany 1. «wziąć od kogoś swoją rzecz, którą się komuś pożyczyło, podarowało lub którą ktoś zabrał, wziął… … Słownik języka polskiego