-
1 wzburzenie
-a; nt* * *n.1. (= zdenerwowanie, podniecenie) agitation.2. ( społeczne) unrest, ferment.3. ( o morzu) roughness, choppiness.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wzburzenie
-
2 wzburzenie
wzburzenie n (-a; bpl) Erregung f, Aufruhr m -
3 wzburzenie
wzburzenie [vzbuʒɛɲɛ] ntAufregung f, Empörung f -
4 wzburzenie
сущ.• агитация• беспокойство• брожение• возбуждение• возмущение• волнение• вскипание• движение• кипение• негодование• перемешивание• суета• суетливость• суматоха• треволнение• ферментация• шумиха* * *☼ волнение, возмущение, негодование* * *сволне́ние, возмуще́ние, негодова́ние -
5 wzburzenie
1. agitation2. altération3. bouleversement4. effervescence5. fermentation6. houle7. indignation8. remous9. remuement10. tollé11. tumulte12. ébullition13. émotion -
6 wzburzenie
corraíl -
7 wzburzenie
lëvizje -
8 wzburzenie
с схвилювання, збурення; обурення -
9 wzburzenie
1 Kabalisahan2 kaingay3 pag-alog4 pag-ugâ5 paghilab6 pagkabalisa7 pagluglog8 pagpapakilos -
10 wzburzenie
bulamak; gymyldamak; oňşuksyzluk; tolgunyşyk; ünji; ynjalyksyzlyk -
11 gniew
сущ.• бешенство• гнев• желчь• злоба• злость• неистовство• обида• раж• раздражение• свирепость• ярость* * *♂, Р. \gniewu 1. гнев;wpaść w \gniew разозлиться; nie posiadać się z \gniewu не помнить себя от гнева; pałać \gniewem кипеть гневом (злобой);
2. \gniewу мн. ссоры, раздоры+1. wzburzenie, irytacja 2. niesnaski, nieporozumienia, kłótnie
* * *м, Р gniewu1) гневwpaść w gniew — разозли́ться
nie posiadać się z gniewu — не по́мнить себя́ от гне́ва
pałać gniewem — кипе́ть гне́вом (зло́бой)
2) gniewy мн ссо́ры, раздо́рыSyn: -
12 ferment
(przen: wrzenie) ferment* * *mi1. biol., przest. (= enzym) enzyme.2. przen. (= wzburzenie, niepokój) unrest, ferment; rodzić, wywołać, powodować ferment form. foment unrest.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ferment
-
13 odmęt
mi1. (= głębia, toń) depths (of the sea).2. (= wzburzenie, zamieszanie, chaos) turmoil, confusion, chaos.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > odmęt
-
14 poruszenie
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > poruszenie
-
15 wrzenie
-a; ntbyć w stanie wrzenia — (przen) to be in turmoil
* * *n.1. (= kipienie) boiling; temperatura wrzenia fiz. boiling point.2. (= wzburzenie) turmoil.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wrzenie
-
16 zamieszanie
-a; ntconfusion, chaosrobić zamieszanie — to cause lub create confusion
* * *n.1. (= chaos) confusion, chaos; robić zamieszanie cause confusion, create confusion; wprowadzać zamieszanie spread confusion.2. (= wzburzenie) commotion.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > zamieszanie
-
17 uczuciow|y
adj. 1. (emocjonalny) [chłód, dojrzałość, reakcja, rozwój, wzburzenie] emotional 2. (związany z miłością, przyjaźnią) [stosunek, więź, związek] emotional- przeżyć zawód uczuciowy to be disappointed in love3. (sentymentalny) [kobieta, młodzieniec] emotional, feeling attr.; [reakcja, ton] emotionalThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > uczuciow|y
-
18 ugła|skać
pf — ugła|skiwać impf (ugłaszczę a. ugłaskam — ugłaskuję) vt (uspokoić) to mollify, to placate [osobę]; to soothe, to calm [osobę, gniew]- spróbuję go ugłaskać I’ll try to mollify a. to placate him- ugłaskać czyjąś złość/wzburzenie to soothe sb’s anger/to calm sb’s agitation- ugłaskać złego psa to soothe an angry dogThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > ugła|skać
-
19 układnoś|ć
f sgt (ugrzecznienie) suavity; (nienaganne maniery) politeness- wzburzenie maskowane układnością agitation masked by a suave manner- zawodowa układność zachowania a. w zachowaniu obsługi hotelu the suavely professional conduct of the hotel staffThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > układnoś|ć
-
20 wrze|nie
Ⅰ sv ⇒ wrzeć Ⅱ n książk. (wzburzenie) [polityczne, społeczne, ekonomiczne] upheaval U, turmoil U- wśród tłumu zapanowało wrzenie the crowd was in (an) uproarThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wrze|nie
- 1
- 2
См. также в других словарях:
wzburzenie — {{/stl 13}}{{stl 8}}rz. n III, blm {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}}od cz. wzburzyć. {{/stl 7}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}2. {{/stl 12}}{{stl 7}} stan wewnętrznego wrzenia, poruszenia, zdenerwowania : {{/stl… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wzburzenie — n I 1. rzecz. od wzburzyć. 2. lm D. wzburzenieeń «stan podniecenia, zdenerwowania; niepokój, wrzenie, rozdrażnienie» Gwałtowne, wielkie wzburzenie. Nie móc opanować wzburzenia. Wzburzenie ogarnia kogoś. wzburzenie się rzecz. od wzburzyć się … Słownik języka polskiego
oko — 1. Ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało «zwrot podkreślający wyjątkowość i rzadkość czegoś»: (...) jeżeli zaufacie Ewangelii – zobaczycie rzeczy, których ani oko nie widziało, ani ucho nie słyszało, a które Bóg przygotował dla tych, co Go… … Słownik frazeologiczny
świat — 1. Błagać, prosić na wszystko w świecie «usilnie, natarczywie prosić o coś» 2. Być komuś, stać się dla kogoś całym światem; przesłonić komuś (cały) świat «być, stać się jedynym przedmiotem czyichś zainteresowań, uczuć»: (...) Nie wie kiedy i… … Słownik frazeologiczny
afekt — m IV, D. u, Ms. afektkcie; lm M. y 1. psych. «stan uczuciowy o dużej intensywności, zwykle krótkotrwałej, któremu towarzyszą wyraźne symptomy fizjologiczne oraz osłabienie kontroli rozumu nad zachowaniem; silne podniecenie, wzburzenie» Gwałtowny… … Słownik języka polskiego
błyskawica — ż II, DCMs. błyskawicacy; lm D. błyskawicaic «zjawisko świetlne towarzyszące wyładowaniom elektrycznym w atmosferze ziemskiej» Błyskawice liniowe, kuliste. Zygzaki błyskawic. Błyskawice rozjaśniają niebo. Ktoś szybki jak błyskawica. ◊ Wieść,… … Słownik języka polskiego
emocja — ż I, DCMs. emocjacji; lm D. emocjacji (emocjacyj) «przejęcie się czymś, podniecenie, wzruszenie, wzburzenie; silne przeżycie uczuciowe, np. gniewu, strachu, radości» Gwałtowna, niespodziewana emocja. Nadmiar emocji. Przeżywać emocje konkursowe.… … Słownik języka polskiego
ferment — m IV, D. u, Ms. fermentncie; lm M. y 1. «niepokój; wzburzenie, wrzenie» Kulturalny, polityczny, umysłowy ferment. Coś powoduje, rodzi, wywołuje ferment. 2. biol. chem. fermenty «białka o właściwościach biokatalitycznych, wytwarzane przez każdy… … Słownik języka polskiego
gniew — m IV, D. u, Ms. gniewwie 1. blm «gwałtowna reakcja na jakiś przykry bodziec zewnętrzny wyrażająca się podnieceniem, niezadowoleniem, oburzeniem; złość, wzburzenie, wściekłość, irytacja» Gwałtowny, ślepy, tępy, irracjonalny gniew. Burza, chmura,… … Słownik języka polskiego
jątrzyć — ndk VIb, jątrzyćtrzę, jątrzyćtrzysz, jątrz, jątrzyćtrzył, jątrzyćtrzony 1. «wywoływać, wzmagać ropienie, wstrzymywać gojenie» Jątrzyć ranę. 2. «wywoływać niezadowolenie, wzburzenie; drażnić, podburzać kogoś, coś» Jątrzyć kogoś swym zachowaniem,… … Słownik języka polskiego
ogień — m I, D. ognia; lm M. ognie, D. ogni 1. «zjawisko wydzielania się ciepła i światła towarzyszące paleniu się ciał, postrzegane w postaci płomieni i żaru; płomień» Jasny, nikły, słaby, wielki ogień. Blask, żar ognia. Słup, strumień, ściana ognia.… … Słownik języka polskiego