-
1 wytrącić
глаг.• истребить* * *wytrac|ić\wytracićę, \wytracićony сов. 1. выбить, вышибить;\wytracić z ręki выбить из руки;
2. уст. вычесть; удержать;\wytracić z poborów вычесть из зарплаты;
3. хим. осадить;● \wytracić z równowagi вывести из равновесия
* * *wytrącę, wytrącony сов.1) вы́бить, вы́шибитьwytrącić z ręki — вы́бить из руки́
2) уст. вы́честь; удержа́тьwytrącić z poborów — вы́честь из зарпла́ты
3) хим. осади́ть• -
2 wytrącić
wytrącać z (G) fig reißen (aus D);wytrącać ze snu aus dem Schlaf reißen;wytrącać z równowagi aus dem Gleichgewicht bringen, aus der Bahn werfen; CHEM ausfällen -
3 wytrącić
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wytrącić
-
4 wytrącić
вибити -
5 wytrącić (się)
The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wytrącić (się)
-
6 wytrącić z równowagi
вы́вести из равнове́сия -
7 wytracić bieg statku
• take way off the shipSłownik polsko-angielski dla inżynierów > wytracić bieg statku
-
8 wytrącić z równowagi
• unbalanceSłownik polsko-angielski dla inżynierów > wytrącić z równowagi
-
9 wytracić czas
истребить времяOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wytracić czas
-
10 wytracić prędkość
истребить скоростьOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wytracić prędkość
-
11 wytracić szybkość
истребить быстротаOtwarty słownik frazeologiczny polsko-rosyjski > wytracić szybkość
-
12 wytracać
impf ⇒ wytracić* * *(-cam, -casz)wytrącić coś (z roztworu) — CHEM to precipitate sth (from a solution)
wytrącić kogoś ze snu/z zamyślenia — to break sb's sleep/thoughts
* * *ipf.wytracić pf.1. lit. (= wyniszczać) kill, put to death.2. (= redukować) reduce, lose; wytracać szybkość lose speed.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wytracać
-
13 wytrącać
impf ⇒ wytracić* * *(-cam, -casz)wytrącić coś (z roztworu) — CHEM to precipitate sth (from a solution)
wytrącić kogoś ze snu/z zamyślenia — to break sb's sleep/thoughts
* * *ipf.1. (= wybijać) knock sth out; wytrącać komuś rewolwer/szklankę/nóż z ręki knock the gun/glass/knife out of sb's hand; wytrącić komuś argumenty z ręki take the wind out of sb's sails.2. (= wyrywać kogoś z jakiegoś stanu) break, snatch away; wytrącać kogoś ze snu break sb's sleep.3. chem. precipitate.ipf.chem. precipitate.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wytrącać
-
14 wytra|cić
pf — wytra|cać impf Ⅰ vt 1. książk. (pozabijać) to kill off [osoby, zwierzęta] 2. (zmniejszyć) to lose- wytracić prędkość to lose speed, to slow down- wytracić impet [sprawy] to lose momentum; [osoba] to lose one’s driveⅡ wytracić się — wytracać się to lose oneselfThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wytra|cić
-
15 wytrą|cić
pf — wytrą|cać impf Ⅰ vt 1. (spowodować wypadnięcie) to knock out 2. (wyrwać) to throw [sb] off (z czegoś sth) [snu]- wytrącić kogoś z równowagi to rattle sb’s cage przen., pot.3. Chem. (wyodrębnić składniki) to precipitate Ⅱ wytrącić się — wytrącać się Chem. to precipitate■ wytrącić komuś argumenty a. broń z ręki to take the wind out of sb’s sailsThe New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > wytrą|cić
-
16 wytrącać
I. vt1) ( wybić)\wytrącać komuś coś z ręki jdm etw aus der Hand schlagen2) ( wyrwać)wytrącić kogoś ze snu/z zamyślenia jdn aus dem Schlaf/den Gedanken reißenwytrącić kogoś z równowagi jdn aus dem Gleichgewicht bringen\wytrącać jakiś związek z roztworu eine Verbindung aus einer Lösung ausfällen -
17 oręż
m sgt 1. książk. (armia) army- polski oręż the Polish army2. książk. (broń) arms, weapon także przen.- te argumenty były orężem w walce o prawdę these arguments were a weapon in the fight for the truth3. Myślis. antlers- wytrącić komuś orężz ręki to take the wind out of sb’s sails- złożyć a. rzucić oręż to lay down one’s arms* * *-a; m(książk: broń) arms (pl), ( siły zbrojne) army* * *miGen. -a1. lit. ( broń) arms, weapon; przen. weapon, measure; wytrącić komuś oręż z ręki disarm sb, render sb helpless l. defenseless.2. lit. (= siły zbrojne) army.3. myśl. antlers.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > oręż
-
18 równowaga
balance; ( opanowanie) balance, poise; TENIS deucetracić (stracić perf) równowagę — to lose one's balance
wyprowadzić lub wytrącić ( perf) kogoś z równowagi — to throw sb off balance
* * *f.1. (= stała postawa) balance; równowaga umysłu balance of mind, equanimity; zaburzenie równowagi balance disturbance; zmysł równowagi balance; stracić równowagę lose one's balance; zachwiać równowagę upset the balance; przywrócić równowagę redress l. restore the balance; odzyskać równowagę regain one's balance; stworzyć równowagę strike a balance.2. (= opanowanie, spokój) poise, composure, balance; wyprowadzić l. wytrącić kogoś z równowagi throw sb off balance; wytrącony z równowagi off balance.3. (= zrównoważenie) composure, poise.4. (= równy układ sił) balance, equilibrium; równowaga gospodarcza economic balance; równowaga budżetowa budget balance; równowaga biologiczna biological balance; równowaga cenowa price equilibrium.5. fiz. equilibrium; równowaga chwiejna l. niestała unstable l. labile equilibrium; równowaga stała stable equilibrium.6. tenis deuce.The New English-Polish, Polish-English Kościuszko foundation dictionary > równowaga
-
19 osadzić
глаг.• вставлять• осадить• поселить* * *osadz|ić\osadzićę, \osadzićony сов. 1. поселить; водворить;2. нанести (ил etc.); 3. вставить; надеть; насадить;\osadzić siekierę насадить топор (на топорище);
4. (konia) осадить;\osadzić kogoś перен. осадить (одёрнуть) кого-л.; 5. хим. осадить (выделить в осадок);● \osadzić w więzieniu посадить в тюрьму;
\osadzić na tronie возвести на престол, посадить на трон+1. osiedlić, ulokować 2. nanieść 5. strącić, wytrącić
* * *osadzę, osadzony сов.1) посели́ть; водвори́ть2) нанести́ (ил и т. п.)3) вста́вить; наде́ть; насади́тьosadzić siekierę — насади́ть топо́р (на топори́ще)
4) ( konia) осади́тьosadzić kogoś — перен. осади́ть ( одёрнуть) кого́-л.
5) хим. осади́ть ( выделить в осадок)•- osadzić na tronieSyn: -
20 wytrącać
глаг.• истреблять• стукать• стучать• стучаться* * *wytrąca|ć\wytrącaćny несов. 1. выбивать, вышибать;2. уст. вычитать, удерживать; 3. хим. осаждать; ср. wytrącić* * *wytrącany несов.1) выбива́ть, вышиба́ть2) уст. вычита́ть, уде́рживать
- 1
- 2
См. также в других словарях:
wytrącić — komuś argumenty, broń, przestarz. oręż (z ręki) «podważyć czyjeś argumenty, odebrać im siłę»: Owszem, jest u nas taka jedna baba, co krowom mleko odbiera i kołtuny sprowadza. Ale my ją chcemy przyciągnąć do partii, żeby wytrącić z ręki argument… … Słownik frazeologiczny
wytrącić — dk VIa, wytrącićcę, wytrącićcisz, wytrącićtrąć, wytrącićcił, wytrącićcony wytrącać ndk I, wytrącićam, wytrącićasz, wytrącićają, wytrącićaj, wytrącićał, wytrącićany 1. «trąciwszy wyrzucić, usunąć skądś, sprawić, że coś wypadnie» Wytrącić komuś… … Słownik języka polskiego
wytracić — dk VIa, wytracićcę, wytracićcisz, wytracićtrać, wytracićcił, wytracićcony wytracać ndk I, wytracićam, wytracićasz, wytracićają, wytracićaj, wytracićał, wytracićany, książk. «zniszczyć, zgładzić, pozabijać wiele osób, zwierząt» Wytracono całą… … Słownik języka polskiego
wytrącać – wytrącić — {{/stl 13}}{{stl 8}}{komuś} {{/stl 8}}broń z ręki {{/stl 13}}{{stl 7}} pozbawiać przeciwnika środków działania, argumentów w dyskusji itp., uniemożliwiać mu dalszy spór, słowną obronę lub atak : {{/stl 7}}{{stl 10}}Wytrącić komuś broń z ręki,… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wytracać – wytracić szybkość [prędkość] — {{/stl 13}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} jadąc jakimś pojazdem, stopniowo zmniejszać jego szybkość : {{/stl 7}}{{stl 10}}Zacznij już wytracać szybkość, bo zaraz wjeżdżamy do miasta. {{/stl 10}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wytrącać się – wytrącić się — {{/stl 13}}{{stl 7}} o składniku (składnikach) czegoś: oddzielać się, wydzielać się, np. z roztworu : {{/stl 7}}{{stl 10}}Z roztworu wytrącają się kryształy. {{/stl 10}} … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wytrącać – wytrącić [wyprowadzać – wyprowadzić] — {{/stl 13}}{{stl 8}}{kogoś} {{/stl 8}}z równowagi {{/stl 13}}{{stl 7}} burzyć czyjś spokój wewnętrzny, powodować, że ktoś traci panowanie nad własnymi emocjami, reakcjami; zdenerwować kogoś : {{/stl 7}}{{stl 10}}Jego sposób rozmowy ze mną… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wytrącać — Wytrącić komuś argumenty, broń, przestarz. oręż (z ręki) «podważyć czyjeś argumenty, odebrać im siłę»: Owszem, jest u nas taka jedna baba, co krowom mleko odbiera i kołtuny sprowadza. Ale my ją chcemy przyciągnąć do partii, żeby wytrącić z ręki… … Słownik frazeologiczny
oręż — Wytrącić komuś oręż (z ręki) zob. wytrącić. Złożyć, rzucić oręż zob. broń 4 … Słownik frazeologiczny
równowaga — Wytrącić, wyprowadzić kogoś z równowagi «sprawić, że ktoś stracił spokój, odporność psychiczną; zdenerwować, zirytować»: Ogłoszenie kolejnej przerwy ostatecznie wyprowadziło z równowagi posłów opozycji. Część z nich wyszła z sali. ŻW 18/12/2001.… … Słownik frazeologiczny
argument — 1. Argument siły «przewaga wykorzystywana w bezwzględny sposób»: Dla Ribbentropa, do którego przemawiały wyłącznie argumenty siły tym skuteczniejsze, im większą dysponowały liczbą dywizji, czołgów, samolotów, okrętów, dział i bogactw naturalnych … Słownik frazeologiczny