-
1 wysyłać
wysyłać (emitować) aussenden, ausstrahlen;wysyłać pocztą per Post schicken;wysyłać po gazetę k-o jemanden eine Zeitung holen schicken;wysyłać na zakupy k-o jemanden einkaufen schicken;wysyłać na kolonie in die Ferien schicken;wysyłać na szkolenie zu einer Fortbildung schicken -
2 wysyłać
-
3 wysyłać
vtabsenden, abschicken -
4 wysłać
-
5 świecić
świecić [ɕfjɛʨ̑iʨ̑]I. vi2) ( błyszczeć) papier: glänzen, leuchten3) \świecić golizną ( pot) seine Nacktheit zur Schau tragen\świecić pustkami leer sein, leer stehen\świecić przykładem mit gutem Beispiel vorangehen, sich +akk beispielhaft verhaltenII. vr2) ( błyszczeć) cera: glänzen\świecić się hell seinw jego oknie świeciło się do północy in seinem Fenster brannte bis Mitternacht [das] Licht -
6 senden
1.II. vizwischen sieben und zwanzig Uhr \senden nadawać między siódmą a ósmąjdm etw \senden przesyłać [ perf przesłać] komuś coś -
7 wysłać
vt pf→ wysyłać -
8 kierować
kierować [kjɛrɔvaʨ̑]I. vt\kierować turystów do informacji die Touristen zur Information schicken [ lub an die Information verweisen]\kierować kogoś do lekarza jdn zum Arzt schicken2) ( zwracać)\kierować coś do kogoś/czegoś prośbę, pretensje, skargi etw an jdn/etw richten; krytykę, zarzut etw an jds Adresse richten; uwagi etw auf jdn/etw richten\kierować coś na kogoś/coś spojrzenie etw auf jdn/etw richten3) ( prowadzić)\kierować czymś etw fahren, etw führen ( form)\kierować czyimiś krokami ( przen) jds Schritte lenken\kierować rozmowę na coś das Gespräch auf etw +akk lenken4) ( zarządzać)coś kimś kieruje jd lässt sich +akk von etw leitenkierowała nim chciwość/zazdrość/ambicja er wurde von Habgier/Eifersucht/vom Ehrgeiz geleitetII. vr\kierować się dokądś eine Richtung nach... einschlagen, seinen Schritt nach... richten\kierować się do wyjścia dem Ausgang entgegenstreben2) ( postępować według czegoś)\kierować się rozsądkiem/uczuciem sich +akk von seiner Vernunft/seinem Gefühl leiten lassen -
9 migać
I. vi\migać czymś mit etw blinken -
10 nadawać
I. vt\nadawać komuś coś ziemię jdm etw zuteilen [ lub zuweisen]; prawa, odznaczenie, tytuł verleihen; imię geben\nadawać czemuś kształt/wartość/znaczenie etw +dat Gestalt/Wert/Bedeutung geben2) ( obgadywać)III. vr\nadawać się do czegoś sich +akk zu etw eignen, zu etw gut geeignet seindo niczego się nie \nadawać zu [ lub für] nichts taugen -
11 poczta
poczta [pɔʧ̑ta] fPost fwysyłać coś pocztą etw per [ lub mit der] Post schicken\poczta elektroniczna E-Mail f, elektronische Postpocztą lotniczą per [ lub mit] Luftpost\poczta pantoflowa ( hum) Flüsterpropaganda f -
12 posyłać
vtposłać kogoś po zakupy jdn einkaufen schicken\posyłać kogoś do szkoły jdn zur Schule schickenposłać kogoś do szpitala jdn ins Krankenhaus schickenposłać kogoś na urlop/emeryturę jdn in Urlaub/Rente schicken\posyłać komuś całusa jdm eine Kusshand zuwerfen\posyłać komuś spojrzenie/uśmiech jdm einen Blick/ein Lächeln schenken ( geh) -
13 przesyłać
vt\przesyłać coś faksem/teleksem etw per Fax/Telex schicken2) ( dawać wyraz)\przesyłać komuś uśmiech/spojrzenie jdm zulächeln/einen Blick zuwerfen -
14 wyprawiać
-
15 wysłać
-
16 abordnen
-
17 abrufen
-
18 abschicken
-
19 absenden
-
20 losschicken
los|schickenvt wysyłać [ perf wysłać]
- 1
- 2
См. также в других словарях:
wysyłać — I {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk VIIIa, wysyłaćam, wysyłaća, wysyłaćają, wysyłaćany {{/stl 8}}– wysłać {{/stl 13}}{{stl 8}}dk IIa, wysyłaćślę, wysyłaćśle, wysyłaćany {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wydawać komuś… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
wysyłać — Wysłać coś na czyjeś ręce zob. ręka 53. Wysłać kogoś do diabła, w diabły, do wszystkich diabłów, do stu diabłów zob. diabeł 9. Wysłać kogoś na tamten świat zob. świat 36. Wysłać kogoś na zieloną trawkę, na grzybki zob. zielony 2 … Słownik frazeologiczny
wysyłać — → I wysłać … Słownik języka polskiego
wysłać — I dk IX, wyślę, wyślesz, wyślij, wysłaćsłał, wysłaćsłany wysyłać ndk I, wysłaćam, wysłaćasz, wysłaćają, wysłaćaj, wysłaćał, wysłaćany 1. «polecić komuś, żeby się udał dokądś, do kogoś w jakimś celu, z jakimś poleceniem; wyprawić, posłać» Wysłać… … Słownik języka polskiego
delegować — {{/stl 13}}{{stl 8}}cz. ndk Ia, delegowaćguję, delegowaćguje, delegowaćany {{/stl 8}}– wydelegować {{/stl 13}}{{stl 8}}dk Ia {{/stl 8}}{{stl 20}} {{/stl 20}}{{stl 12}}1. {{/stl 12}}{{stl 7}} wysyłać kogoś jako przedstawiciela upoważnionego do… … Langenscheidt Polski wyjaśnień
uczynek — Schwytać, złapać, przyłapać kogoś na gorącym uczynku «schwytać, zastać kogoś w chwili popełnienia czegoś złego»: (...) major Arnold S. nie chciał na razie wysyłać listu gończego. Obawiał się, że spłoszy to przestępcę, a on chciał schwytać go na… … Słownik frazeologiczny
adresować — ndk IV, adresowaćsuję, adresowaćsujesz, adresowaćsuj, adresowaćował, adresowaćowany 1. «umieszczać adres na liście, przesyłce itp., wysyłać pod czyimś adresem» Adresować do kogoś list, paczkę. Depesza adresowana na czyjeś imię. 2. «kierować,… … Słownik języka polskiego
awizować — ndk IV, awizowaćzuję, awizowaćzujesz, awizowaćzuj, awizowaćował, awizowaćowany 1. «wypisywać lub wysyłać awizo» Awizować komuś wysyłkę towaru. 2. «zapowiadać, powiadamiać, donosić, oznajmiać, uprzedzać, dawać znać, meldować, anonsować» Awizować… … Słownik języka polskiego
delegować — ndk IV, delegowaćguję, delegowaćgujesz, delegowaćguj, delegowaćował, delegowaćowany «wysyłać kogo jako swego delegata, przedstawiciela upoważnionego do załatwiania powierzonej mu sprawy» Delegować kogo do podjęcia negocjacji, rokowań (handlowych … Słownik języka polskiego
ekspediować — ndk IV, ekspediowaćdiuję, ekspediowaćdiujesz, ekspediowaćdiuj, ekspediowaćował, ekspediowaćowany 1. «wysyłać, wyprawiać kogoś lub coś» Ekspediować dzieci na kolonie. Ekspediować list, paczkę. 2. «obsługiwać klientów w sklepie» Ekspediować… … Słownik języka polskiego
emitować — ndk a. dk IV, emitowaćtuję, emitowaćtujesz, emitowaćtuj, emitowaćował, emitowaćowany 1. «puszczać, puścić w obieg pieniądze, papiery wartościowe, znaczki pocztowe» Bank emitował nowe banknoty. Poczta emitowała serię znaczków. 2. «nadawać, nadać… … Słownik języka polskiego